ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_ΜoNoTΩИ∑ ★★★

เชียงใหม่ไดอารี่ ตอนที่ 5 ประสบการณ์ของนายโทน [ ภาคแยกคาราโอเกะ ]

เริ่มโดย ΜoNoTΩИ∑ ★★★, พฤษภาคม 11, 2021, 12:46:57 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

ΜoNoTΩИ∑ ★★★

สวัสดีครับ เชียงใหม่ไดอารี่มาแล้วครับ

เชียงใหม่ไดอารี่เป็นเส้นเดียวกับ Time Line หลักร้านคาราโอเกะครับ

แต่ที่ต้องแยกออกมาเพราะว่าผมไปทำงานอยู่หลายวันครับ

ถ้าให้เขียนจนจบ หลายท่านคงคิดถึง 3 สาวแน่ๆ ผมเลยแยกออกมาครับ

โดนที่เชียงใหม่ไดอารี่จะอยู่ช่วงประมาณตอนที่ 42 - 45 ครับ



★★★★★★★★★★★



ปล.1 ท่านสามารถย้อนอ่านเชียงใหม่ไดอารี่ทุกตอนได้ที่ห้องสมุดของนายโทน







คลิ๊กที่ภาพแล้วจะวาร์ปไปยังลิงค์ทันทีครับ แต่ต้องใช้ 1 คอมเมนต์เพื่อเปิดการมองเห็น
และเข้าสู่ห้องสมุดครับ





แนะนำตัวละครตัวละครที่อยู่ในเหตุการณ์ครับ และ ภาพ REF


คุณรุกะ เธอเป็นลูกสาวของประธานบริษัทว่าที่คู่ค้า เธอเป็นสาวสวยญี่ปุ่นแท้ๆ








★★★★★★★★★★★





พี่พลอยครับ เธอเป็นรุ่นพี่ต่างโรงเรียนที่ผมเคยชอบสมัยเล่นกีฬาด้วยกัน

หุ่นพี่พลอยในตอนที่เล่าก็ประมาณนี้ครับ









★★★★★★★★★★★


จอย... เธอเป็นล่าม เป็นเจ้าหน้าฝ่ายประสานงานครับ แต่การมาเชียงใหม่เธอได้ถูกแต่งตั้ง


ให้มาคอยดูแลผมกับพี่พลอยเป็นพิเศษ เธอเป็นคนสายตาสั้น ทำให้บางครั้งก็ต้องใส่แว่นครับ








★★★★★★★★★★★




ความเดิมตอนที่แล้ว



จอยเริ่มรูุ้ถึงความสัมพันธ์ของผมกับพี่พลอยครับ

พี่พลอยเลยวางแผนให้ผมปิดปากเธอด้วยการจับซั่มซะเลย

แต่ผมก็นะ กลัวครับ กลัวว่าทำไปแล้วงานจะหยาบ

และที่สำคัญมันไม่ใช่สไตล์ผมเลยครับ กับการที่ต้องมี Sex

กับใครเพื่อไม่ให้เธอพูดความลับ แต่มันกลับเป็นแผนอีกชั้นของพี่พลอย

เธออยากทำให้จอยรู้ว่าผมนั้น เป็นคนแบบไหนและจะไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นแน่นอน

เรื่องผ่านไปได้ด้วยดี ผมก็จัดกับพี่พลอยไป 2 ดอกแทน เช้าวันต่อมา

ผมก็เตรียมตัวประชุมครับ ผมได้มีโอกาสคุยกับคุณเคย์แบบ VIP มากๆ

เรื่องมันจะดีอยู่แล้วเชียวถ้ารุกะ ไม่บอกว่า

" เมื่อวาน แช่ออนเซ็น กับซารุคุง ด้วยค่ะ "




★★★★★★★★★★★





ฮึ๊ !!! ผมตกใจเลยครับพอจอยกระซิบให้ฟังว่ารุกะ บอกกับคุณเคย์พ่อของเธอว่าเมื่องานแช่ออนเซ็น สบายมากเลยค่ะ เวรแล้วไงล่ะ ผมมองหน้าจอยเลยตอนนั้นครับ ซะ ซวยแล้วไง คุณเคย์เขาพูดออกมาคำนึง


ออนเซ็น ก๋ะ !!!


ไม่ต้องแปลก็รู้ครับแบบนี้ คือการพูดอะไรสักคำแล้วผันขึ้นเสียงสูง มันเป็นเหมือนคำถามครับ ถามย้ำอีกครั้ง คุณเคย์คงจะถามว่า ออนเซ็นงั้นเหรอ !!!  คุณรุกะยังพูดต่อครับ ใช่ค่ะ แต่ทั้งคุณพลอยและคุณจอยก็ลงมาแช่ด้วยนะคะ สดชื่นมากเลยคุณพ่อ



จากที่คุณเคย์หน้าเข้มๆเขาก็ยิ้มมุมปากลูบหัวลูกสาวแล้วบอกว่า นี่ไปบังครับให้พวกเขามาแช่ออนเซ็นด้วยใช่ไหมเนี่ย พวกเขาไม่ชินกับวัฒนธรรมบ้านเรานะ ลูกได้บังคับเขาหรือเปล่า



คุณรุกะตอบไปว่าก็การแช่ออนเซ็นมันดีมากเลยนี่คะคุณพ่อ แล้วก็สบายมากด้วยถึงพวกเขาจะนุ่งเสื้อผ้าลงก็เถอะ คุณเคย์ได้ฟังก็หัวเราะเบาๆแล้วบอกว่าลูกหนอลูก แล้วเขาก็หันมาคุยกับพวกผมว่ายังไงก็ขอโทษแทนลูกสาวผมด้วยนะ



ผมเข้าใจว่าคนไทยไม่ชินกับการแช่น้ำอุ่นแบบนี้เท่าไร จอยก็พูดโช๊งเช๊ง ๆ ๆ ๆ ไปเลยครับ แล้วก็โค้งหัวอย่างสุภาพพวกผมก็รีบโค้งตาม แปลไม่ออกหรอกครับ แต่ฟังจากน้ำเสียงจอยก็คงพูดคงจะประมาณว่ายินดี หรือ สบายมาก



ซึ่งมันก็ใช่แหละครับ หลังจากที่คุณเคย์ไปแล้ว จอยก็บอกว่าเมื่อกี้บอกไปว่า เป็นประสบการณ์ที่ดีค่ะ ที่ได้แช่น้ำอุ่น แล้วยินดีและรู้สึกเป็นเกียรติที่คุณรุกะชวนแช่ คุณรุกะพูดว่าขอตัวก่อนแล้วเดินไปครับ


อู้ยยยยย รอด รอดกูรอด ริ้วก้อยซ้ายยังอยู่ ถามว่าทำไมถึงต้องพูดถึงนิ้วก้อยซ้าย ก็เหมือนเป็นการลงโทษของยากูซ่าครับ เวลาทำผิดกฎ หรือ ต้องรับโทษ ก็จะตัดนิ้วก้อย 1 ข้อต่อ 1 ความผิด แล้วทำไมต้องเป็นนิ้วก้อยซ้ายล่ะ เพราะนิ้วก้อยคือหัวใจของการจับดาบที่มั่นคงครับ



ลองจินตนาการดูครับ หรือไม่ก็ลองถืออะไรยาวๆสักอย่าง แน่ะไม่ต้องก้มลงไปมองที่เป้าตัวเองครับ อย่า ๆ ๆ ๆ  ลองถือด้ามไม้กวาดก็ได้ครับ จับโดยมือขวาอยู่บนมือซ้ายจับต่อลงมาจากมือขวา มือขวากำให้แน่นมือซ้ายก็กำให้แน่น แต่ยกนิ้วก้อยออก


ลองแกว่งหรือสะบัดดู เห็นไหมครับ มันจะไม่มั่นคงและสะบัด การตัดนิ้วก้อยจะทำให้ความสามารถในการจับดาบหายไปเลย ไม่สามารถปกป้องตัวเองหรือทำมาหากินได้ หรือไม่ถ้าเป็นนักพนันก็จะจับถ้วยและเขย่าได้ไม่ดีนัก อ่ะกลับมาต่อครับ



หลังจากที่รุกะกับคุณเคย์เดินไป ผมกับพี่พลอยก็เริ่มมาติวงานกันอีกครั้ง อืมมม หาอะไรกินสักหน่อยดีกว่า ผมเดินไปตรงแผนกอาหารก็เจอ ไทยากิครับ กำลังอบหอมๆเลย ผมก็บอกว่าใส้อะไรน่ากินบ้างครับ พนักงานก็โค้งยิ้มให้แล้วถามว่าลองใส้ถั่วแดงไหมคะ



จัดมาเลยครับ หู๊ยย อร่อยมากเลยครับผมก็ยกมากิน แป้งนุ่มมาก แต่ก็ผิวด้านนอกก็กรอบกำลังดีเลย ใส้ถั่วแดงสุดมากครับ หอมม๊ากกกก  แต่ระหว่างที่ผมกินเติมพลังอยู่นั่นไอ้โหดบอดี้การ์ดของคุณรุกะก็เดินมาครับ เขาเดินมายิ้มๆให้พนักงานแล้วยกนิ้วขึ้นมานิ้วนึงแล้วบอก อะซูกิ



พนักงานตอบ ไฮ่ เหมือนรับรู้ว่าเขาต้องการอะไร แล้วเธอก็หยิบใส้ถั่วแดงแบบผมมาให้ อ้อถั่วแดงอะซูกินี่เอง ไอ้โหดนั่นรับไทยากิห่อกระดาษมาแล้วตบไหล่ผมเบาๆ เขาพูด กัมบาเระ ซึ่งก็แปลว่า พยายามเข้าล่ะ อ้อให้กำลังใจ ผมก้มหัวให้แล้วบอก อาริกาโตะ เพิ่มความสุภาพด้วย โกไซมัซ



อาริกาโตะโกไซมัซ ผมพูดกับไอ้โหดแบบนั้นแล้วเขาก็เดินไป ผมรีบกินแล้วก็เดินไปหาพี่พลอยครับ เราคุยกันอยู่เกือบ 5 นาทีแล้วก็เริ่มเดินเข้าห้องประชุมที่ทางรีสอร์ตจัดเตรียมไว้ให้




ผมเข้าประชุมกับทีมงานของคุณเคย์และทีมงานของบริษัทอีกครั้ง แน่นอนครับว่าผู้น้อยแบบผมต้องนั่งเกือบหลังๆเลย ถึงจะได้ชื่อว่าเป็นตัวแทนแผนก แต่พาวเวอร์ของผมตอนนี้มันก็น้อยนิดมากๆ



คนใหญ่คนโตส่วนมาก ย้ำว่าส่วนมากนะ ยังไงก็ไม่เห็นหัว แต่ก็ยังมีผู้ใหญ่บางส่วนเข้ามาพูดคุยกับผมบ้าง เขาบอกว่าได้โอกาสมาก็เก็บเกี่ยวความรู้ไปให้ได้มากๆนะ การลงสนามจริงมันคือการพัฒนาแบบก้าวกระโดด


ดีกว่านั่งทำงานอยู่ออฟฟิศเป็นร้อยเท่าพันเท่า ผมยกมือไหว้ขอบคุณผู้ใหญ่ท่านนั้นและบอกเพื่อยืนยันอีกครั้งว่าผมจะตั้งใจทำให้เต็มที่ วันนั้นทางคุณรุกะเธอดูสง่ามากเลยนะกับยูกาตะลายหงส์ รูปร่างงดงาม ใบหน้าสะสวย กิริยา มารยาทนี่ก็นิ่งจนน่ายำเกรง



แต่พอผมนึกถึงเมื่อวานที่ได้แช่ออนเซ็นกับเธอ แถมเธอยังมานั่งตักผมอีกมันก็ทำให้ควันแทบออกหูเหมือนกันครับ วันนั้นเราประชุมกันเรื่องแนวโน้มและผลประโยชน์ที่คุณเคย์และทางบริษัทจะได้เมื่อเข้ามาร่วมธุรกิจกับเรา



ส่วนทางบริษัทผมก็แจกแจงตัวเลขต่างๆอย่างละเอียด ตอนนี้ผมก็จดในส่วนที่ควรจด อย่างเช่นคำศัพท์เฉพาะทาง แนวโน้มที่ต้องจำ และที่สำคัญผมต้องคิดเผื่อไว้ด้วยว่าอะไรที่มีโอกาส ที่จะต้องพูดต่อหน้าคุณเคย์ เพราะอย่าลืมนะครับว่า ไม่พรุ่งนี้ก็มะรืน ผมต้องไปเชียงรายกับคณะคุณเคย์



คราวนี้แหละสนามรบของแท้ โอย แย่ว่ะ พอนั่งนานๆแม่ง ง่วงเฉยเลยหรือเพราะจัดกับพี่พลอยเมื่อคืน เสียโปรตีนไปหลายดอก แต่เมื่อเช้าผมก็เติมด้วยสารอาหารไปเยอะแล้วนี่หว่า อ่ะเฮื้อ ง่วงเฉยเลย ผมหันไปมองพี่พลอยกับจอย โอโห


ทำไมสองคนยังดูสดชื่น หน้าตาใสปิ๊ง ตาใสแจ๋วแบบนี้วะ ผมหันมองพี่พลอยได้แปปนึงเธอก็หันมามองผม พร้อมกับทำปากจู๋แล้วพยักหน้าไปทางที่กำลังฉายสไลด์ พร้อมกับชี้มือที่ถือปากกา คงจะสื่อว่าให้สนใจงานสิ่จะมองเธอทำไม ทำงานสิ่


อื้อหือ ผมนี่แทบหลับอยู่แล้ว ทำไมพี่พลอยถึงดูสดใสจังว๊า !!!  ไปคึกอะไรมาหว่าไม่เข้าใจ ผมก็ฝืน ฝืน ต้องฝืนครับ ผมต้องผ่านวิกฤตนี้ไปให้ได้ แล้วตอนนั้นก็มีคนสะกิดขาผมแล้วถามว่าไหวมั้ย เป็นพี่พลอยนั่นแหละครับผมก็อื้อไหวครับ แล้วก็ฝืนนั่งฟังต่อไป



ถ้าเป็นสถานการณ์ทั่วไปผมคงอ้างไปเข้าห้องน้ำแล้วก็พักสักหน่อย แต่คราวนี้ถึงไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำเป็นอย่างยิ่ง ตอนนี้ไม่ว่าจะทำอะไรผมก็จะถูกจับตามองทุกฝีก้าวแน่นอน เพราะจำได้ไหมครับตอนที่แล้วจอยสารภาพมาเองว่า


ตัวเองเธอก็ปรามาสผมเอาไว้ว่าทำอะไรไม่เป็น ที่มาคุยธุรกิจมูลค่า 8 หลักนี้ได้เพราะเส้นสาย ขนาดคนใกล้ตัวผมยังคิดแบบนี้ แล้วคนที่ไม่ได้มารู้เรื่องของผมเขาจะคิดยังไงล่ะ นี่แหละครับที่บอกว่าถ้าขึ้นมาสูงในขณะที่ไม่พร้อม มันจะลำบาก ตอนนี้ผมเองก็เช่นนั้น


จริงอยู่ที่ 1 ปีที่ผ่านมาผมได้ทำงานยากๆมามากมาย แต่งานนี้มันจะเลเวลกันเลย อารมณ์ประมาณ อารมณ์ประมาณว่าทำงาน ระดับ B - A มาตลอดๆ แต่คราวนี้ถึงขั้น SS เลย คือรับรู้ได้เลยครับว่า ถ้าพลาดแค่ก้าวเดียว ยับแน่นอน คงแก้ตัว ว่าสี่เท้ายังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง แบบนี้ไม่ได้แน่นอน




คือตอนนี้ถ้าทำพลาดล่ะก็พวกผู้ใหญ่ที่มาที่คงพร้อมจะโบ้ยให้ผมแน่นอน มันก็อาจจะฟังดูว่าผมคิดลบนะ แต่กรณีนี้ผมต้องคิดเผื่อไว้กรณีที่แย่ที่สุดถ้างานมันล่มแหละครับ ผมบอกตามตรงว่าถ้ามันพลาดพี่แมนก็ช่วยผมไม่ได้แน่นอน ไม่ใช่ว่าพี่เขาใจร้าย


แต่บางครั้งก็ต้องคิดถึงใจเขาใจเราด้วยว่าคุ้มมั้ยที่ให้เขามาออกหน้าให้ ถ้าทำแบบนั้นผมเป็นเด็กเส้นแบบที่จอยปรามาสไว้แน่ เพราะงั้นผมต้องช่วยตัวเอง.... เออผมหมายว่าต้องผ่านวิกฤตนี้ด้วยตัวเองน่ะนะ ไม่ใช่ชุ๊ควู๊ว แต่เหมือนว่าโชคจะเข้าข้างว่ะ คือเคยเป็นกันมั้ย


เวลาง่วงจัดๆ ง่วงมาก แต่พอผ่านจุดๆนั้นไปได้ซึ่งอาจจะกินเวลา 5-10 นาที อยู่ดีๆก็หายง่วงเฉยเลย คือผมเป็นนะเวลาเล่นเกมส์อ่ะ ง่วง ง่วงมากแต่อยากเล่นต่อ อยากเวล อยากล่าบอส แล้วพอฝืนๆมันไปสักพัก เอ้อ !!!  ตาสว่างเฉยเลย พอทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว


สติผมกลับมาเต็มร้อย หรืออาจจะไม่เต็ม แต่สภาพตอนนี้มากกว่า 90 % แน่นอน ผมก็ตั้งใจฟังงาน ฟังประชุมอีกครั้ง คราวนี้พอมีคนโยนคำถามมา ผมที่เป็นตัวแทนจากฝั่งกรุงเทพฯ ก็ลุกขึ้นตอบทันที ทั้งหยิบยกหลักฐาน และคำพูดของคุณเคย์มากล่าว


" เอ็งต้องกล้าพูดว่ะ พูดไปเลย น้ำเสียงที่ดังและฟังชัด มันจะดึงดูดให้คนฟัง "



สิ่งที่พี่แมนสอนมาก็คงต้องรื้อฟื้นมาใช้ครับ ผมก็ใส่ไปเต็มเสียงเลย ไม่ตะโกน ไม่ตะเบง แต่พูดเต็มเสียง แล้วพอมีจุดไหนที่หลวมๆไป พี่พลอยก็จะยกมือขึ้นแล้วขออธิบายต่อเอง แล้วเนียนไปว่าดิฉันรับผิดชอบส่วนนี้โดยตรง จะขออธิบายเองค่ะ พี่พลอยทำงานเก่งมากจริงครับ



เพราะเธอดูผ่อนคลาย ภาษากายก็มาเต็ม ทั้งมือ ทั้งสีหน้า และท่าทาง มันเป็นการ Acting ที่ชวนมองมากๆ จากนั้นฝ่ายทางคุณเคย์ก็พูดต่อไป ตอนนี้คือภาวนาครับว่าให้การประชุมจบเร็วๆ ก่อนที่ความง่วงของผมมันจะกลับมาอีก ใช่ครับความง่วงมันหายไป แต่มันจะกลับมาอีกแน่ๆ



ผมเคยเล่นเกมส์นะ เล่นข้ามคืนเลยตอนที่ติดหนักๆ มันจะง่วงช่วง 08.00 – 08.30   ถ้าทนช่วงนี้ไปได้ วันทั้งวันผมจะไม่ง่วงแล้ว ถึงง่วงก็จะไม่รุนแรง เหมือนดึงพลังก๊อก 2 มาใช้ แต่พอเข้าบ่าย 3 – 4 เท่านั้นแหละ ง่วง ง่วงชิบหาย แล้วคราวนี้จะฝืนไม่ได้แล้ว ประมาณว่าหมดก๊อก



เราประชุมกันต่ออีกราวๆ 10-20 นาทีก็จบครับ พี่พลอยกล่าวสรุปทั้งหมด โดยที่ผมต้องคอยเสริมด้วย เรารับจังหวะกันดีมากเลยล่ะครับ พอพี่พลอยหยุดพูดผมก็จะขออนุญาตและพูดเสริมทันที คือถามว่าให้พี่พลอยพูดทั้งหมดได้มั้ย ได้ครับ แล้วจะดีมากด้วย


แต่ถ้าทำแบบนั้น ผมก็จะกลายเป็นจุดเด่นทันทีเลย คำถามในหัวของพวกนั้นคงคิดในใจ " มึงมาทำไม "  เพราะงั้นผมเองก็ต้องหาจังหวะงามๆเสริมไปบ้าง หลังจากที่ประชุมเสร็จที่แรกที่ผมไปก็คือห้องน้ำเลยครับจังหวะนั้น ไม่ได้ปวดฉี่อะไรเลย ไปล้างหน้าครับ


อูยยย ตอนนี้ทุกอย่างเหมือนระเบิดเวลามากๆ ผมว่านั้นอาจจะน็อคช่วง 5 โมง – 6 โมงแน่นอน ใครที่ทำงานประจำแบบผมต้องเขาใจสถานการณ์แน่นอน อ่าส์ สดชื่นชิบ พอเดินออกมา คุณเคย์ก็ยังคุยกับผู้บริหารระดับสูงอยู่ ส่วนคุณรุกะก็มีคนเข้าไปคุยเยอะเลยล่ะ ก็นะ ทั้งรวย ทั้งสวย ทั้งเก่ง ใครล่ะจะไม่อยากเข้าใกล้



เผลอๆถ้าเธอถูกใจใคร ไอ้คนนั้นนี่ยิ่งกว่าหนูตกถังข้าวสารอีก อันนี้เรียกว่าหนูหลงไปโกดังข้าวสารเลยก็ว่าได้ ผมเดินออกมาแล้วตรงไปที่ซุ้มชาเขียวเลยครับ มีพนักงานนั่งชงชาเขียวแบบ Original อยู่ ผมก็นี่เลย ขอแบบเข้มๆครับ คือต้องบอกท่านผู้อ่านก่อนนะครับ


ว่าชาเขียวแบบ Original มันจะมีความขมที่คาดไม่ถึงเลย ชาเขียวขวดๆแบบบ้านเรานั้นเอามาใส่น้ำตาลครับ คนละฟิลลิ่งเลยเอาตรงๆ สมัยก่อนชาเขียวแบบขวดๆบ้านเราฮิตมาก ฮิตโคตรๆ ทำให้คนไทยคิดว่ารสชาติชาเขียวใส่ขวดเป็นรสชาติแบบ Original



อย่าว่าแต่พวกเขาเลยผมก็คิดเหมือนกันนั่นแหละ จนได้มาเจอของจริง มันคงละเรื่องเลยล่ะ กลับมาต่อๆ ผมนั่งมองพนักงานชงชา ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเรียกว่าอะไรเหมือนแปรงที่ทำจากไม้ไผ่วนๆรอบถ้วย อ่ะหือ !!!  ข้นคลั่กยังกับสีทาบ้าน วูปแรกในใจคิดว่า ถ้ามีคนบอกว่าสีทาบ้านก็เชื่อนะ



อึ้ก !!! คำแรกเท่านั้นแหละครับ ตาสว่างยิ่งโมเดิร์นด๊อกอีก อร่อยมั้ย  อาโหร่ยยยย แต่ก็ขมปิ๊ดเหมือนกัน ผมวางถ้วยชาเขียวไว้ เดินหาน้ำเปล่ากินแล้วก็มายังโซนประชุมครับ ดูเหมือนว่าผู้หลักผู้ใหญ่จะคุยกัน พวกเขาดูผ่อนคลายนะ แต่ก็มีแอบเหล่ๆมาทางผม



ผมก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ ตีเนียนว่าไม่เห็น ถึงจะบอกตัวเองว่าอย่าไปใส่ใจกับคำพูดพวกตำแหน่งสูงๆ แต่เอาจริงๆมันก็มีแอบคิดแหละ

" เชี่ย จะพูดอะไรกันมั่งวะ "

" เวนละ กูทำอะไรพลาดไหมวะ "

" มันแอบด่าอะไร กูไม่ไหว "


คำพวกนี้มันต้องมีสักคำแหละที่อยู่ในหัวผม แล้วตอนนั้นจอยก็เดินมาหาผมครับ จอยบอกว่าทางคุณเคย์บอกว่า คุณโทนดู Relax ขึ้นนะคะ พูดก็ไหลลื่นขึ้น ผมถอนหายใจทันทีเลย เฮ้ออออ วันนี้รอดแล้วสิ่นะ แต่มันก็แค่ชั่วคราวแหละ ผมยังต้องอยู่กับความกดดันนี้ไปอีกหลายวัน



พี่พลอยไปไหนหว่าผมมองหาๆๆๆ จอยจึงบอกว่าเธอไปคุยกับผู้บริหารจากจังหวัดของเธอ ผมก็อื้มๆๆ เข้าใจแล้ว ผมกับจอยเดินเข้าไปในโซนห้องประชุมครับ ตอนนั้นเหมือนคนจะจางๆไปหมดแล้วครับ ผมมองไปทางอีกทาง ก็เห็นว่ารถหลายคันได้ขับไปแล้ว


ผมก็คิดในใจว่าหืม พวกนั้นไม่ได้พักที่นี่เหรอ ผมก็ถามจอยนะว่าพวกนั้นไปไหนกันน่ะ จอยก็บอกว่า ที่พักอยู่ที่นี่มีแค่คณะคุณเคย์แล้วก็พวกเราค่ะ ผมถามหืมทำไมล่ะ ... ผมเงียบไปครู่นึงแล้วก็พูดขึ้นมาว่า แบบนี้โดนด่าเด็กเส้นแน่เลย จอยก็ตอบมาว่าไม่หรอกค่ะ


[ ผม ]  :  หืมทำไมล่ะ


[ จอย ]  :  ผู้บริหารบางคนก็ไม่ได้ชอบที่สงบๆแบบนี้ แล้วอีกส่วนการที่ต้องมาอยู่กับว่าที่ลูกค้าตลอด 24 ชั่วโมงแบบนี้ มันกดดันค่ะ


[ ผม ]  :  ฮ๊ะ !!!  แล้วโยนความกดดันมาให้เราเนี่ยนะ แล้วถ้าทุกอย่างมันผิดพลาดล่ะ


[ จอย ]  :  ถ้าการเจรจาไม่สำเร็จพวกเราก็อาจจะโดนโบ้ยความผิดมาค่ะ


[ ผม ]  :   หือ ไหงงั้นล่ะ


[ จอย ]  :   พวกผู้บริหารระดับสูงคงไม่อยากจะเสียเครดิตหรอกค่ะว่า เจรจาการค้าไม่สำเร็จ แต่สำหรับพวกเรามันไม่ใช่



จอยบอกต่อว่า ถ้างานมันมีปัญหาพวกผมก็จะโดนเพ่งเล็งไว้ก่อน เพราะใกล้ชิดกับคุณเคย์มากที่สุด แต่ถ้างานมันสำเร็จพวกเขาก็จะบอกว่าทางเรารู้สึกยินดีที่ " ทีมงานของพวกเรา "  สามารถตอบสนองความต้องการของคุณเคย์ได้



มันเป็นเรื่องตลกร้ายนะ แต่มันก็เป็นเรื่องจริงเลยครับ ทำไงได้ก็เรามันเป็นแค่ผู้น้อยครับ สิ่งที่ผมทำได้ก็คือทำมันให้เต็มที่ครับ ผมเชื่อว่าจะต้องมีผู้ใหญ่เห็นผลงานบ้างล่ะนะ ผมบอกจอยว่าวันนี้ทำได้ดีมากเลยนะ ทำได้ดีกว่าผมอีก


จอยเธอทำท่าเหมือนเชอะ แล้วบอกว่าก็ทำเต็มที่ทุกครั้งแหละค่ะ เอ๊า !!!  ทำไม ทำท่าแบบนั้นล่ะ ผมก็ถามจอยว่าเรามีกำหนดการอะไรอีกไหมเนี่ย จอยบอกมีค่ะตอนเย็นๆ ต้องคุยกับคุณเคย์อีก


[ ผม ]  :  งั้นตอนนี้เราก็มีเวลาพักใช่ไหม


[ พลอย ]  :  ค่ะ ถ้างั้นขอตัวนะคะ ต้องเตรียมงานอีกค่ะ


ผมตอบอื้มๆตามสบายครับ จอยเดินนำไปก่อน ผมก็เดินตามครับ ก็ห้องพักของเรามันอยู่ติดกันนี่หว่า เฮ้ออ การได้มาเดินชิลล์แบบนี้หลังจากที่ต้องประชุมเครียดนี่โคตรโล่งเลย ระเบียงเดินมันยิ่งทำให้ผมเดินได้สบายๆเลย


ต้นไม้เอย ลมเอย แถมอากาศก็เย็นสบายๆ เฮ้ออ อยากยกบรรยากาศแบบนี้ไปไว้ที่กรุงเทพจริงๆครับ ตึ้ก ๆ ๆ  แล้วตอนนั้นก็ได้ยินเสียงเหมือนวิ่งครับ มันก็เป็นปกติเนอะที่ผมจะหลบ ผมก็เบี่ยงตัวหลบข้างๆแล้วหันไปมองว่าใครมา ก็เป็นพี่พลอยครับ



พี่พลอยวิ่งมาเบาๆแล้วถามว่าจะไปไหน ผมก็บอกจะกลับห้องครับแล้วพี่พลอยล่ะ พี่พลอยบอกว่าพึ่งคุยธุระเสร็จจะไปพักแล้ว ผมก็อื้มๆ เดินไปด้วยกันมั้ย พี่พลอยยิ้มก็บอกไม่ไปหรอก ผมก็จ้า ๆ ๆ ๆ  แล้วก็เดินมาเลย พี่พลอยก็เดินมาชนแบบจงใจ แล้วถามว่าเฮ้อ แบบนี้ไงถึงยังไม่มีแฟน ไม่รู้จักเอาใจเลย



พี่พลอยพูดแล้วก็กอด อก ทำหน้าบึ้ง ๆ ๆ ผมก็บอกคร๊าบ บ บ  ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรนะคิดไปก็ปวดหัว พี่พลอยก็ยังมาเดินข้างๆนะแล้วบอกว่าโห !!! เย็นชาจังเนอะ ผมก็บอกพี่พลอยว่า ผมไม่รู้ว่าจะตอบยังไงนี่ครับ ผมเอาใจใครไม่เก่งนี่นา ถ้าเอาใจเก่ง ผมก็คงได้เป็นแฟนพี่พลอยตั้งแต่ตอนนู้นแล้วมั้ง



พี่พลอยก็บอกว่า อะไรเนี่ยพูดเรื่องเก่าอีกละ ผมก็จ้าๆ ๆ แล้วก็เดินไปต่อ พอเดินมาถึงห้องและเปิดประตูพี่พลอยก็เดินเข้าไปก่อนเลยครับ ผมก็กำลังจะเดินเข้าไปนะ แต่ว่าก็มีเสียงซารุซัง ซารุซังมาพอดี พอหันไปมองก็เห็นว่าคุณรุกะกับไอ้โหดเดินมาครับ



แล้วก็ยังมีคนตามมา ซึ่งถ้าจำไม่ผิดรู้สึกจะเป็นผู้บริหารสาขากรุงเทพแหละครับ พยายามตามรุกะยิกๆๆเลย ซึ่งเขาก็เดินตีคู่มากับคุณรุกะอ่ะเนอะ โดยมีไอ้โหดตามหลังอยู่ ผมปิดประตูไว้ก่อนเลยครับแล้วก็โค้งหัวให้เธอตามมารยาทและยกมือไหว้ผู้บริหารที่มาด้วย



ยังไงซะเขาก็แก่กว่าผมครับ ถ้าจะไม่ผิดน่าจะ 35+ นิดๆนะ ก็ถ้าจีบคุณรุกะติดนี่ คงไม่ใช่แค่ตกถังข้าวสาร อันนี้คงเป็นโกดังข้าวสารเลยล่ะ เขาก็แต่งตัวภูมิฐานนะ เนี๊ยบมากเลย ผมถามคุณรุกะว่ามีอะไรให้ผมรับใช้ครับ



[ รุกะ ]  :  ไม่มีอะไรมากมายค่ะ แค่จะมาบอกว่า วันนี้คุณใช้เสียงได้ดีกว่าวันแรกนะคะ ขอชื่นชม


เฮ้อออ รู้สึกโล่งใจ ผมบอกขอบคุณมากครับ รุกะยังบอกอีกว่า วันนี้ยังมีงานสำคัญช่วงหลังมื้อเย็นนะคะ หวังว่าตอนนั้นคุณจะเตรียมพร้อมเหมือนตอนกลางวันนะคะ ผมโค้งหัวให้แล้วบอกผมทราบครับ แล้วเธอก็เดินไปก็แน่ล่ะครับผู้บริหารก็เดินตามไปด้วย




ถ้าเขารู้ว่าผมได้แช่ออนเซ็นกับเธอสองต่อสองแบบ เขาคงเดินมากระชากคอเสื้อผมแล้วพูดว่า


หน่านี๊ !!!


เฮ้อช่างมันเถอะ อ้ออันนี้เกร็ดเล็กๆน้อยๆ ทำไมเวลาผู้ชายกับผู้หญิงอยู่ด้วยกันลำพังถึงเรียกว่าสองต่อสอง เพราะสมัยก่อนเวลาผู้ชายกับผู้หญิงจะนัดมาเจอกัน ต่างฝ่ายก็จะมีพี่เลี้ยงของแต่ละฝ่ายมาครับ ฝ่ายชายก็พาพี่เลี้ยงผู้ชายมาด้วย ผู้ฆญิงก็พาพี่เลี้ยงผู้หญิงมาด้วย



เพื่อที่ทั้งคู่จะได้อยู่ในสายตา เพราะงั้นจึงเรียกว่าอยู่ด้วยกัน 2 ต่อ สอง อ่ะกลับมาครับ ผมปิดประตูเข้า ผมเดินไปหาน้ำเย็นก่อนเลย อึ้ก อึ้ก อึ้ก !!!   ผมก็เรียกหาพี่พลอยนะ พี่พลอยอยู่ไหนครับ


นอนแล้ว ง่วงมากกกกกก


เสียงพี่พลอยดังขึ้นมาครับ ผมก็อื้ม ๆ ๆ พี่พลอยก็ถามว่าไม่นอนพักเหรอ ผมบอกอื้ม เดี๋ยวไปนอนตรงโคทัตสึ พี่พลอยบอกเดี๋ยวๆ มานอนดีๆสิ่พี่พลอยก็ลุกมาแล้วก็เกาะคอ ถามว่าทำไมไม่นอนล่ะ ผมก็บอกว่าก็พี่นอนอยู่จะให้ผมนอนยังไง ให้นอนทับเหรอ


พี่พลอยตีเผี๊ยะเลยแล้วบอกว่าน้อยๆหน่อยเถอะเดี๋ยวต้องทำงานแล้วนะ อุ่ย ผิดคิวว่ะผมพูดเล่นก็ไม่ได้ อะไรว๊า พี่พลอยก็ยังเกาะคอผมอยู่แบบนั้นผมก็บอกว่าเลิกเกาะได้แล้ว ถ้าพี่ยังเกาะอยู่นี่สมาธิผมกระเจิงหมดนะ พี่พลอยก็ถามว่าอะไรกระเจิงอะไร



พูดเสร็จพี่พลอยก็เบียดหน้าอกตู้มๆ ทิ่มหลังผมอีก โอ๊ยยย นมทิ่ม ผมเลยบอกว่างั้นลองสลับกันบ้างสิ่ พูดเสร็จผมก็แกะมือพี่พลอยเบาๆ เธอก็ปล่อยนะแล้วผมก็ไปกอดเธอข้างหลังบ้าง เชื่อมะพอแค่กอดและลูบเอวพี่พลอยก็เอียงหลบเลย


แต่ผมก็ยังกอดพี่พลอยอยู่ครับ ผมกอดแล้วกดเอวเข้าใส่ก้นเธอ ก็แน่นอนแหละครับว่าแท่งหรรษาของผมก็โด่มาแล้ว มันทาบเข้ากับก้นของพี่พลอยจังๆ ถึงตอนนี้จะมีกระโปรงชุดทำงานกั้นอยู่แต่เชื่อผมสิ่ว่าพี่พลอยเธอรู้แน่ๆว่าอะไรทิ่มเธออยู่


[ พลอย ]  :  รู้แล้ว ๆ ปล่อยได้แล้ว


ผมก็ยังไม่ปล่อยนะ จากกอดผมก็เริ่มงับที่คอเธอเบาๆ ผมใช้ริมฝีปากจุ๊บไปที่คอขาวๆของเธอ พี่พลอยก็เอียงหลบบอกอย่าสิ่มันจั๊กจี๊นะ ผมก็ยังทำต่อไปแล้วบอกว่าอื้มก็แค่จั๊กจี๊นี่ ผมเริ่มรุกหนักขึ้นมือที่โอบเอวก็เปลี่ยนมาเริ่มป้วนเปี้ยนตรงทรงอกของเธอ



พี่พลอยก็จับมือผมไว้นะ แต่ก็ไม่ได้ออกแรงขืนหรือห้ามอะไร ผมก็บีบคลึงหน้าอกของเธอผ่านเสื้อคลุมและเสื้อชั้นในของเธอ พี่พลอยหันหน้ามา แววตาของเธอเริ่มเคลิ้มแล้วล่ะครับเธอบอกว่าพอได้ยังหืม ผมก็ถามกลับว่าแล้วถ้าผมอยากทำมากกว่านี้ล่ะ


พูดเสร็จผมก็ล้วงมือลงไปดินแดนทางใต้เลยครับ พี่พลอยก็รีบจับไว้เลยครับ พี่พลอยบอกอย่าสิ่ถ้าลงไปแบบนั้นพี่จะไม่ไหวแล้วนะ ผมก็ฝืนๆมือพอเป็นพิธีนิดนึง ผมใช้นิ้วกลางคอยๆ ดึ๊บ ดึ๊บๆ เหมือนการเล่นปูไต่ และสุดท้ายผมก็มาถึงกลีบงามของพี่พลอยครับ


ทันทีที่แตะคือรู้เลยว่าแฉะครับ พี่พลอยเธอกัดริมฝีปากครางซื๊ดดดด ออกมาเลยล่ะครับ ให้ผมเอาออกให้มั้ย และผมก็แทงนิ้วกลางซวบไปทีเดียวจบแทบมิดนิ้ว พี่พลอยเธอกัดริมฝีปากและมองหน้าผมด้วยแววตาของผู้หญิงที่ความต้องการพุ่งพล่านแล้ว



ผมขยับนิ้ว ตวัดๆ เกี่ยว บี้ G Spot ของเธอ พี่พลอยเริ่มขยับขาอ้าออกนิดนึง ผมก็บอกว่าให้ผมเอาออกให้เนอะ โอยยย สายตาของพี่พลอยตอนนี้คือเหมือนอยากจะให้ผมช่วยให้เธอพ้นทุกข์ครับ เธอพยักหน้าเบาๆแล้วบอกอื้ออ


ผมพาเธอไปนั่งที่เตียงครับ ผมนั่งก่อนแล้วให้เธอมานั่งตัก ผมแยงนิ้วซวบไปจนมิดนิ้วพี่พลอยกัดริมฝีปากพยายามกลั้นเสียงไว้ เธอหายใจหอบๆถี่ๆ เลยตอนนี้ไม่นานเธอก็เป็นฝ่ายจูบผมเอง ทันทีที่ลิ้นของเราแตะกันผมก็เริ่มขยับมือ


เสียงอื๊ยย ของพี่พลอยเล็ดลอดออกมาจากลำคอเลยครับ ดูเหมือนว่าผมจะรู้ถึงจุดอ่อนของพี่พลอยแล้วล่ะ





 



เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

puretank

ขอเม้นก่อน อ่านทีหลังครับ  ::DookDig:: ว่าแต่...ไทม์ไลน์จะชนภาคหลักแล้วนี่.........นี่จะเอาให้หมดจริงๆเรอะ พ่อขุนแผนโทน

locklock leck

กำลังร้อนแรงทั้งพระรามสามทั่วเชียงใหม่เลย แต่งเร็วมากครับ สองตอนติดๆเลย

gritkin

ไม่พักผ่อนเหรอโทนเดี๋ยวทำงานต่อไม่ไหวนะเเจกไปหลายน้ำละน่าจะใกล้ฟ้าเหลือง



Wichana

รู้สึกพี่พลอยรี่จะร้อนแรงน่าดูนะครับ แต่ภาคนี้จะแค่คนเดียวมันต้องไม่ใช่สิ

Edit
ตอนหน้าไม่มีฉากกับคุณล่ามหล่ะก็ มีเคืองนะครับ เขาชงมาขนาดนี้


pliwds

ไม่ผิดหวัง พี่พลอยเครื่องฟิตมาก
สงสัยว่า น้องจอยก็น่าจะเครื่องฟิตเช่นกัน

แต่ ไอ้โหดกลับมาแล้ว รุกะท่าจะยากแล้วล่ะ

sri

อ่านร้านเกะพระรามสามเสร็จแล้วบินมาต่อเชียงใหม่เลยคร้าบบบบ

เอี้ยเกี้ย