ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_ΜoNoTΩИ∑ ★★★

ฉัน เธอ และ เขา เวอร์ชั่นโทน [ ตอนที่ 16 ]

เริ่มโดย ΜoNoTΩИ∑ ★★★, พฤษภาคม 23, 2021, 01:59:18 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

ΜoNoTΩИ∑ ★★★

สวัสดีครับ แวะมาลงหน่อย เนื่องจาก

ยอดคอมเมนต์ร้านเกะตอนล่าสุดไวถูกใจ

บวกกับ ฉัน เธอ เขา Ver โทน ถึง 20 หน้าภายใน 2 วัน

เลยมาลงกันให้อ่านหน่อย ของขวัญคนนอนดึก

เอาเป็นว่าฝันดีราตรีสวัสดิ์ นอนต่อละครับ




...............

ความเดิมตอนที่แล้ว

ผมไปเอากระทะบ้านพี่แมน แล้วก็กลับมาบ้านครับ

เพราะว่าพี่แมนจะมาเลี้ยงพนักงานของเขา

พี่เจมส์กับพี่จ๋าก็มาด้วย ซึ่งระหว่างที่พวกเขากำลังนั่งชิลด์กันอยู่

ผมก็ต้องไปปีนต้นไม้เพื่อเช็คสุขภาพครับ

แล้วตอนนั้นผมก็เห็นรถของใครบางคนมา



.....................




ผมก็ยังถ่ายรูป แชะ ตามจุดสำคัญต่างๆ เหยียบกิ่งนั้นไปกิ่งนี้ ผมชอบยังเวลาอยู่บนที่สูงๆ ไม่รู้สิ่เหมือนมองเห็นอะไรได้หลายๆอย่าง ยิ่งบนต้นไม้แบบนี้อ่ะโคตรชอบ แต่ว่า... พี่หมิวมาอ่ะสิ่ ทำไมผมรู้สึกว่าพี่เตยจะมาด้วยนะ



ไม่รู้สิ่ พอเห็นว่าทั้ง 4 คนดูสนิทกันมากๆขนาดนั้นมันก็อดคิดไม่ได้ แล้วตอนนี้ พี่เจมส์ พี่จ๋า ก็มาทั้งคู่ ยังไง๊ยังไงมันก็เป็นไปได้สูงมากๆครับที่พี่เตยจะมากับพี่หมิว เฮ้ย !!! โทน ลงมาก่อนแปปนึง ผมแม่งคิดอะไรเพลินๆ จนมีเสียงพี่เจมส์ตะโกนขึ้นมา


พอลงไปอื้อหือชัดเลยพี่เตยมาจริงๆด้วย พี่เตยแอบโบกมือให้ผมด้วย เฮ้อน่ารักจริงๆคนเรา ผมก็เหยียบกิ่งค่อยๆไต่ลงไปเนอะ พอยิ่งใกล้พื้นกิ่งมันก็ใหญ่มาก นั่งแช่ได้สบายๆ ผมก็นั่งถามว่ามีอะไรพี่เจมส์ อูยยใจสั่น พี่เตยน่ารักจังวุ๊ย กึ๋ยพี่หมิวตามมาหยิกผมจริงๆเหรอเนี่ย



พี่เจมส์เขาตอบกลับมาว่าลงมาก่อน มีแขกมาเยี่ยมบ้านมึงจะปีนต้นไม้เล่นไม่ได้นะเฮ้ย ลงมา ลงมา ผมก็มองๆ ๆ ลงตรงไหนดีวะ แล้วตอนนั้นพี่เจมส์ก็เดินเหยียบ เดินเหยียบ แล้วบอกเฮ้ยๆ ตรงนี้ได้อยู่ โอ้โห โคตรรู้ใจ



ผมขยับกระเป๋าที่มีกล้องถ่ายรูปมาไว้ตรงที่หน้าอกครับ และขยับตัวไปตรงนั้นแล้วก็โดดลงเลยครับ โดนลงมาเฉียงๆตุ้บ ผมลงตรงที่พี่เจมส์บอกครับ แต่เหมือนผมจะดีดตัวแรงไปหรือไม่พื้นดินก็นุ่มเกินไป ผมเสียหลักไปข้างหน้านิดนึงก็เลยต้องม้วนหน้าด้วยท่าตบเบาะสามเหลี่ยม หรือ ม้วนตัวตบเบาะ เพื่อกระจายน้ำหนัก



ผมปั้ดตูดปั้ปๆ โอเคกล้องปลอดภัย เพราะม้วนตัวมาแบบนี้หน้าอกผมไม่ลงพื้นแน่นอน ผมเดินไปยกมือไหว้แขกทั้งสอง พี่เตยก็ถามว่าขึ้นไปทำไรนั่นน่ะไม่กลัวตกมาเหรอ ผมก็บอกว่าขึ้นไปเช็คสุขภาพของต้นไม้ครับ ตัวผมน่ะไม่ได้มีความรู้อะไรหรอก


พ่อผมนู้นนน ที่เป็นคนดูต้นไม้ แล้วตอนนั้นผมก็เห็นพี่หมิวเหงื่อเริ่มซึมผมก็ถามว่าพี่หมิวร้อยมั้ยครับ พี่หมิวก็บอกเปล่านี่ไม่ได้ร้อนอะไรเลย ผมคิดในใจ หรา !!!  ผมก็บอกไปนะว่าใต้ต้นก้ามปูนี้จริงๆก็เย็นสบายนะครับ ยิ่งเช้าๆที่น้ำค้างลงนี่เย็นสบายๆเลย แต่ว่าไปท่าน้ำดีกว่า ตรงนั้นพวกพี่แมนอยู่กันครับ


แต่ก่อนไป ผมต้องจดก่อนเพราะเมื่อกี้เห็นอะไรแว๊ปๆ ผมก็หยิบสมุดมาจดว่าตรงไหนเป็นไง เปลือกไม้สีแปลกๆหรือเปล่า แล้วพี่หมิวก็พูดขึ้นมาว่า ปีนต้นไม้นี่ใส่ผ้าใบด้วยเหรอ เอ้า !!!  ก็หนังคนมันไม่ใช่ดอกยางนี่ครับ อันนี้คิดในใจนะไม่ได้พูดไป ไม่งั้นโดนสวดยับแน่


ผมก็บอกไปว่ารองเท้าวิ่งดอกยางมันเกาะดีน่ะน่ะครับ เช้าๆกิ่งไม้จะมีน้ำค้างเกาะอยู่ ที่ใส่ก็เพราะเซฟตัวเองนี่แหละครับ ผมตอบไปแบบนั้นครับ พร้อมคิดในใจเชี่ย นี่ผมพูดมากไปเปล่าวะหวังว่าพี่หมิวจะไม่องค์ลงนะ ผมหันไปมองพี่เตยที่ตอนนี้มองซ้าย มองขวา



ก็นะ พี่เตยเขาชอบพวกต้นไม้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ตอนที่แอบไปเที่ยวกันก็ชอบไปนั่งที่ที่มีต้นไม้เยอะๆ อย่างตอนไปเขาดินนี่วิ่งเป็นเด็กเลย ผมพาเดินมาอีกแปปก็ถึงจุดที่ปลูกต้นมะพร้าวไว้ครับ เอ้อวันนี้ต้องเอาน้ำมะพร้าวให้พี่แมนด้วยนี่หว่าค่อยวนมาแล้วกัน


จุดนี้มันอันตรายมากนะครับ แต่โชคดีที่ทางเดินที่มันดีๆ มีแค่ทางเดียว ผมกับพ่อเลยทำไอ้ที่กั้นทางไว้ เป็นกระป๋องนมผงเด็กเทปูนใส่แล้วเอาท่อ PVC ปักไว้เหมือนที่ทำบาร์เบลนั่นแหละครับ แล้วเอาไว้กันทางเดินเวลาจะปีนเอามะพร้าว



เดินมาอีกแปปนึงลมเย็นๆก็เริ่มพัดมา ถึงศาลาท่าน้ำแล้ว อย่างที่บอกครับว่าเมื่อก่อนพ่อซื้อที่ตรงนี้ไว้ ลำบากมากเลยครับตอนต้มยำกุ้ง กัดฟันเก็บมันเอาไว้ไม่ขายมันออกไป เพราะพ่อบอกว่าถ้าวันนึงเรากลับมายืนกันได้ เราจะภูมิใจกับมันมากๆ ตอนนี้ก็ยังพูดไม่ได้เต็มปากครับว่ากลับมายืนได้แล้ว



แต่ก็ดีกว่าเมื่อก่อนมาก ซึ่งพอเดินมาตรงนี้มันเป็นเหมือนที่พ่อพูดทุกอย่าง โคตรภูมิใจและดีใจที่มันยังอยู่ เพราะผมเองก็ชอบมานั่งเล่นตรงนี้มากๆ พวกพี่แมนนั่งชิลล์กันสบายๆเลยครับตอนนี้ ผมว่าพี่แมนเขาเป็นคนที่ง่ายๆนะ ตรงไหนก็อยู่ได้ ตรงไหนก็นั่งได้


ตอนนั้นพี่แมนหันมาแล้วบอกเอ้า !!!  ถ้าจะมาก็มาเองได้นี่หว่าไอ้หมิว ตอนนั้นผมคิดแล้วนะว่าพี่แกต้องวางแผนอะไรไว้แน่ๆ ผมก็ตะงิดๆแต่เช้าแล้วว่าจะลากผมไปที่บ้านทำไม เพราะยังไงก็ต้องมาที่นี่อยู่ดี แล้วตอนนั้นพี่เจมส์ก็พูดขึ้นมาว่า


แม่คร๊าบบ เจมส์ช่วย ผมก็หันไปมองเห็นพี่เจมส์เดินไปช่วยแม่ถือถาดแล้ว ผมจะเดินไปช่วยนะ แต่แม่ก็บอกว่าไปขึ้นมะพร้าวหน่อย ผมก็อ่ออื้ม แล้วก็เดินไปเลย ผมรีบเดินเข้าบ้านหยิบมีด หยิบอุปกรณ์ที่ต้องใช้ครับ ตอนนั้นใช้มีดพกครับ เพราะมันน้ำหนักเบา



เป็นมีดพับสปริงซื้อมาจากประตูน้ำ คือทุกอย่างต้องรีบ และ ต้องเร็วครับ เพราะว่าต้นมะพร้าวมันสูงมาก แล้วก็ไม่มีอะไรที่จะเซฟตัวเองได้เหมือนต้นก้ามปูด้วย อันที่เซฟได้ก็มีแค่ผ้าขาวม้าเท่านั้น ผมนี่แรมโบ้เลยครับ คือผมจำวิธีปีนมาจากหนังเรื่อง



Who am I ใหญ่เต็มฟัดครับ ฉากเฉินหลงปีนต้นมะพร้าวเอามะพร้าวมาแทนน้ำเกลือนั่นแหละ แต่เอ่อ ไม่ถนัดเลยว่ะก็นะ ผมไม่ใช่เฉินหลงนี่หว่า คนละมิติเลยด้วยซ้ำ ผมก็ปีนตามวิธีของผมนั่นแหละ รู้สึกช่วงนี้ผมทำอะไรก็คล่องตัวขึ้นแฮะ หรือเพราะว่าการฝึกซ้อมละคร


มันเป็นการออกกำลังไปในตัวหว่า หรือ เพราะที่ต้องวิดพื้นวันละ 100 ทุกวัน ต้องวิ่งๆ ย่อๆ ทุกวันมันช่วยเสริมกล้ามเนื้อที่ขากับหลังหว่า ปีนต้นมะพร้าวเลยไม่รู้สึกว่ายากเลย ผมปีนขึ้นไปหลังแนวโค้งครับ พอยิ่งสูงก็เสียวหักดีแท้วุ๊ย อ่าส์ยิ่งสูงยิ่งร้อน ผมบอกเลยว่า


เสียงนะครับ ถ้าเป็นลมตอนนี้ละก็ได้ลงไปคุยกับรากมะพร้าวแน่ๆ ผมก็แกะๆผ้าขาวมาที่มัดมาหลวมๆ พันต้นมะพร้าวแล้วก็พันข้อมือไว้ครับ คือบอกไม่ถูกมันหลายขั้นตอน เอาเป็นว่ามันเป็นเซฟตี้แล้วกันนะ ตอนนั้นแม่ตะโกนขึ้นมาว่า ถ้าได้แล้วก็เอามะพร้าวเข้าบ้านเลยนะ


ผมตอบครับกลับไป และหยิบมีดพับมาปาดตรงทะลายมะพร้าวครับ น้ำหนักมีดมันเบาก็จริงแต่ก็ต้องแลกมากับการที่ต้องปาดนานขึ้นเพราะหน้ากว้างมีดมันก็เล็กนิดเดียว พอจะขาดผมก็บอกระวังนะครับแล้วก็ปาดปึ้ดไปเลย มะพร้าวหล่นตุ้บลงไปข้างล่าง


ตอนนี้แหละยากแล้ว แกะผ้าขาวม้าออกต้องทำให้ไวๆ เพราะว่าผมใช้แค่มือเดียวเกาะต้นมะพร้าวอยู่ ถึงขาของผมจะหนีบไว้ แต่ถ้าแขนหลุดยังไงก็อันตราย แกะยากแท้ตัดแม่มเลย ผมก็เอามีดตัดผ้าข้าวม้าออกแหละครับ เอามีดมาคาบไว้ ปานแรมโบ้ แล้วก็ลงลิฟต์เลย


ปรื๊ดดดดด อ่าส์หนังเกือบไหม้ ผมลงมาก็เก็บมีดพับอีกครั้งแล้วก็หิ้วมะพร้าวเดินไปบ้านเลยครับ พวกพี่แมนรอกินอยู่ เพราะมันต้องเอาแช่ให้เย็นก่อนด้วยล่ะคงกินเวลาอีกนาน พอผมเดินไปถึงตัวบ้านแล้ว นั่นไงมาอย่างไวเลยไอ้มูชู


พอมันเห็นพี่เตยมันก็วิ่งดุ๊กดิ๊กมาเลย พี่เตยก็รีบเล่นกับมันอย่างไวเลยครับ นี่แหละคนสวยมักรักสัตว์ แต่ตัวมันยังเลอะๆอยู่ครับผมน่ะไม่ถือหรอก แต่ชุดพี่เตยกับพี่หมิวจะเลอะน่ะสิ่ ผมบอกเฮ้ยมูชูมานี่อย่าไปกวนเขา แล้วเป็นไงเหรอ


มันเห่าใส่ผมแล้วหันไปเล่นกับพี่เตยต่อ ไอ้ ไอ้ ไอ้หมานี่มันส่อแววทรยศตั้งแต่เด็กเลยเหรอวะเนี่ย ไอ้มูชู



 



เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

deamondear


darkside


Ttum1188


Slave

ขี้ไต้​ ผมยังทันอยู่นะ​  ปัจจุบันก๊ยังใช้อยู่นะครับ... เตาถ่านทำกับข้าวได้หอมอร่อยกว่าเตาแกสอีกนะ...ขอบคุณ​มาก​ครับ​

1819

#5
  ต้อนนี้ วุ่นวายดีแท้   วิ่งไปวิ่งมา จริงๆเลย สมกับลิงทะโมนของเจ้หมิว        อยากเห็นให้เจ้ามูซูต้อนเด็กๆมาก เจ้าหมาตัวนี้ 555     ว่าแต่ ไซส์ 54   ทำเอาเจ้2 เจ้ เหวอเลย   
กรุงเทพเป็นเมืองที่มีคนเหงา มากกว่าเสาไฟฟ้า

wink


ัuffa555

เอาเลยครับ ถีบหนักๆ เลย  ผมหมั่นไส้คุณโทนมานานละ  ::DookDig::


sunnies


หวานเย็น


spty24

#11
ใกล้ทันมุมพี่หมิวแล้ววว อยากรู้ว่าโดนถีบมันจะรู้สึกยังไง5555

นักยูโดที่ว่าแน่ ยังแพ้ตีนพี่หมิว555

jame32015

ดีใจที่ได้อ่านแบบต่อเนื่อง ขอบคุณมากครับ ลงต่อๆกันทุกวันยิ่งดี 5555555

Bluemuffer


Taizen