ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

เธอ ฉัน และ เขา 27

เริ่มโดย ✰✰✰ 𝓢𝓽𝓪𝓡𝓓𝓊𝓼𝓣 ✰✰✰, มิถุนายน 27, 2021, 05:59:31 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

✰✰✰ 𝓢𝓽𝓪𝓡𝓓𝓊𝓼𝓣 ✰✰✰

ต่อจากตอนที่แล้วโทนบาดเจ็บ



ตอนที่น้องโทนเดินผ่านเราไปเราเห็นชัดมากเลยว่า ผ้าก๊อซถูกพันไว้ที่เพื่อปิดตาไว้ข้างนึง ยังมีที่พยุงแขนรั้งแขนเพื่อไม่ให้เคลื่อนไหวได้มาก ตอนนั้นเราตกใจนะเราไม่คิดว่าโทนจะเป็นมากขนาดนั้น เขาดูเดินช้าๆแต่ก็ไม่ได้ดูเหมือนบาดเจ็บอะไร หัวหน้าทีมงานของพี่แมนเดินไปเป็นเพื่อนโทน รุกะนางก็เดินไปข้างๆโทนโดยที่มีคนของนางเดินไปด้วยนะ คงไม่ได้อยู่ด้วยกันสองต่อสองหรอก คนของพี่เราก็ถามนะว่าเดินไหวไหม โทนก็พยักหน้าแล้วไม่ตอบอะไร แต่เราเห็นว่าเขาใช้มืออีกข้างลูบตรงสีข้างบ่อยมากๆ



เรารู้สึกผิดจนไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไง ที่เขาโดนถีบเพราะเราเข้าไปวุ่นวาย ถ้าเราไม่เข้าไปแบบนั้นโทนคงหลบได้ไม่ยากเย็นหรอก แต่เป็นเพราะเรา เพราะเราคนเดียวที่ทำให้โทนเจ็บแบบนี้ แล้วความรู้สึกอีกอย่างที่มันเข้ามาคือเรารู้สึกไม่ค่อยชอบให้รุกะอยู่ใกล้ๆแบบนี้เลย ไม่รู้ทำไมกันนะ เราก็เดินตามไปตอนนี้คือรถตู้พร้อมอยู่แล้วที่จะพาไปสถานที่รักษาพยาบาลที่สามารถตรวจร่างกายโทน ก่อนจะขึ้นรถมันมีสิ่งๆนึงที่ทำให้เรารู้สึกใจหาย หรือจะบอกว่ามันหน่วงๆนั่นก็คือภาพที่ก่อนจะขึ้นรถ รุกะนางได้ช่วยขยับที่พยุงแขนให้โทน



แล้วยังช่วยจับผ้าก๊อซให้มันเข้าที่เข้าทรงด้วย เราเป็นคนที่ใกล้ชิดโทนกว่ารุกะแท้ๆ แต่กลับไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น ทำได้แค่ยืนมอง ตอนนี้เขาโดนหลายอย่างโถมใส่เยอะไปแล้วนะ เราทำได้แค่ยืนมองเหรอทั้งๆที่เราก็เป็นคนนึงที่พูดให้เขารู้สึกแย่ เราทำได้แค่ยืนเองเหรอ โทนขึ้นรถไปกับหัวหน้าทีมงานของพี่แมนกับคนของรุกะ ส่วนตัวรุกะนั้นนางไม่ได้ไปด้วย แต่บอกตามตรงท่าทางกระวนกระวายใจที่รุกะแสดงออกมาตอนนี้เรารู้เลยนะว่านางอยากจะไปด้วย แต่รุกะกลับต้องรีบรักษาท่าทีของตัวเองไว้แล้วยืนส่งแค่นั้น



เราได้แต่มองสิ่งที่รุกะกำลังแสดงออกมา คนเรียบร้อยแบบเธอกลับกลายเป็นคนที่ดูกระวนกระจายมากๆเลยนะ คนที่พึ่งเคยเจอโทน กลับแสดงอาการเป็นห่วงมากขนาดนั้น แต่เราที่รู้จักเขามาก่อนกลับทำได้แค่ยืนมองแค่นั้น มันเจ็บเจ็บตรงหัวใจอย่างบอกไม่ถูกเลยล่ะ



ถ้าเราเชื่อใจเขาสักนิดมันคงไม่แย่ไปมากกว่านี้ หรือถ้าเราช่วยพูดเรื่องเขากับคุณอาเมื่อคืนเขาก็คงไม่ทำตัวห่างเหินจนเรียกเราว่า คุณหมิว ตอนนั้นรุกะเดินเข้ามาหาเรานะ หน้าตาเธอดูแย่นะ แต่ที่น่าเจ็บใจคือต่อให้หน้าตาดูแย่แต่ก็สวยอยู่ดี เธอถามเราว่าคุณคนนั้นจะเป็นอะไรไหม เราก็เงียบแต่ตอนนั้นคือถ้าเราแย่ไปอีกคนมันก็คงพากันดิ่ง เราก็พูดนะว่าถึกแบบนั้นไม่เป็นอะไรง่ายๆหรอก



รุกะนางถามเราว่า ถึก หมายความว่าอะไร เราก็เข้าใจนะว่าศัพท์บางศัพท์ คำแสลงบางคำนางอาจจะไม่เข้าใจ เราก็พูดไปว่าหมายถึงร่างกายมีความแข็งแกร่ง ทนทาน เราบอกว่าโทนน่ะไม่ได้ฝึกแค่ยูโดนะ คุณรุกะก็เห็นไม่ใช่เหรอคะว่าเขาทำอะไรได้ตั้งหลายอย่าง



พูดมาถึงตรงนี้แล้วมันก็จุกอกขึ้นมา เราก็นิ่งไปเหมือนกันรุกะนางถามเราว่าเขาจะไม่เป็นอะไรใช่ไหม เราก็ต้องตั้งสติแล้วพูดไปว่าอื้มแค่นี้สบายๆแน่ๆ รุกะนางพูดว่าเพราะมาช่วยแท้ๆเลยต้องเจ็บตัว แล้วตอนนั้นคนของรุกะก็มาตาม เขาพูดคุยอะไรกันครู่หนึ่งนางก็หันมาบอกว่าเราต้องไปสถานีตำรวจกันนะคะ เราก็ยินดีที่จะไปเลยตอนนั้น แต่กลับกลายเป็นพอไปถึงโรงพักแล้ว กลับไม่มีการดำเนินการอะไรเพื่อเอาคืนสักอย่าง พี่แมนกับพ่อคุยกันแล้วว่าไม่อยากให้เป็นข่าว



ไม่งั้นมันจะส่งผลในระยะยาวแน่ๆ ส่วนคุณเคย์ที่ตอนแรกนั้นโกรธเป็นฟืนเป็นไฟก็เห็นด้วยกันกับพ่อ เราถามนะแล้วโทนที่โดนทำร้ายล่ะทำไมไปยอมได้ล่ะ พี่แมนมาบอกเราว่าก็ไอ้โทนนั่นแหละพูดว่าไม่อยากให้เป็นเรื่องราวใหญ่โต ไม่งั้นชื่อของบริษัทเราเสียแน่ๆ



สิ่งที่ดำเนินได้คือ ส่งตัวชาวต่างชาติคนนั้นกลับประเทศให้เร็วที่สุด ส่วนแบบไหนวิธีไหนนั้นเราไม่รู้และไม่อยากพูดถึงมัน ทางเรามีทั้งหลักฐานเป็นกล้องวงจรปิด ทั้งพยานบุคคลก็ให้การไปในทิศทางเดียวกัน ตั้งแต่เหตุการณ์ก่อนหน้านั้นที่หน้าห้องประชุม จนถึงเหตุการณ์ปัจจุบัน



เราดูเหตุการณ์จากบันทึกวิดีโอวงจรปิด เหมือนฝรั่งคนนั้นจะเข้ามาหาเรื่องรุกะ มันดูทุเรศมากตัวทำผู้หญิงแบบนั้น รุกะก็พยายามเดินเลี่ยงนะมันก็ทำท่าโวยวายแล้วเดินตาม ตอนนั้นน้องโทนก็เข้ามานะ เขาเข้ามายกมือห้ามฝรั่งคนนั้น แล้วจะพารุกะออกไป แต่พอหันหลัง มันก็หยิบเก้าอี้ฟาดหลังโทนเลย แต่เชื่อป่ะโคตรถึกแค่เซหน่อยเดียว พอหันกลับมาก็ดึงรุกะหลบมา แล้วเขาก็วิ่งไปถีบ เรียกอะไรไม่แน่ใจ แต่เตยบอกไซด์คิ๊ก แต่เหมือนแบบยังไงดีกางเกงโทนคงตึงๆ เลยยกขาไม่ถนัดนัดคงใส่แรงได้ไม่เต็มที่มั้ง



แล้วใครบันทึกวิดีโอโทนเหมือนพยายามพารุกะออกไป แต่ฝรั่งคนนั้นก็ไม่ยอมนะ มันหยิบเก้าอี้ฟาดอีก โทนก็ดึงรุกะหมุนหลบนะ  แล้วในเทปนั้นโทนก็ไม่หลบแล้ว ไอ้ฝรั่งบ้าเลือดนั้นหวดเก้าอี้ใส่แต่โทนไม่หลบอ่ะยกแขนขึ้นมารับเก้าอี้เฉยเลย แล้วก็ต่อยหมัดอัดเข้าใส่ตัวเต็มๆเลย


แล้วภาพจากกล้องอีกมุม คือฝรั่งคนนั้นก็ทรุดนะโทนก็เข้าไปย้ำที่ตัว ย้ำ ย้ำ ย้ำ แล้วเหมือนถอยหลังกระโดดถีบอ่ะ แล้วก็กระเด็นเลยนะดูก็รู้ว่าถีบแรงมาก ซึ่งมันก็เป็นตอนที่เราอยู่ตรงนั้นเลย ก็นะมันเป็นโซนพักของเรานี่นา แล้วเราก็มาเห็นมาที่โทนพุ่งมาเหมือนถีบหรือเข่าลอย



มันไม่ใช่เลย แต่เป็นการพุ่งชนเฉยๆ แล้วเหตุการณ์มันก็เป็นเหมือนที่ตอนที่แล้วที่เราเล่า ยิ่งตอนที่โทนโดนถีบเพราะเราเข้าไปวุ่นวาย มันยิ่งทำให้เรารู้สึกผิดมากเลยนะ เราคือพูดไม่ออกได้แต่คิดว่าถ้าเราไม่เข้าไปโทนคงไม่โดนถีบแบบนั้น คงไม่เจ็บแบบนั้นหรอก



จนทุกอย่างผ่านไป เรากับรุกะก็ขอตัวกลับก่อนเพราะถ้าอยู่นานมันจะเป็นเรื่อง โชคดีนะที่สมัยก่อนตอนนั้นเทคโนโลยีมันไม่ได้ก้าวหน้าเท่าสมัยนี้ การสื่อสารก็ไม่ได้ไวแบบทุกวันนี้ เรื่องนี้มันเลยจบลงได้รวดเร็ว รายละเอียดส่วนตรงนี้เราขอข้ามไปแล้วกันเนอะ


เรากลับที่พักอีกครั้ง สิ่งแรกเลยคือเรามองหาโทนแต่ก็ไม่เจอ หรือว่าเขายังไม่กลับมานะ พอผ่านไปอีกสักครู่หลังจากที่พี่แมนกลับมา ก็จัดการประชุมเร่งด้วนทันที ตอนนี้เป็นประชุมผ่านคอนเฟอเรนซ์ ทุกคนดูเครียดไปหมดเอาตรงๆมันก็เกิดความคาดหมายจริงๆนั่นแหละว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ ตอนแรกก็มีคนพูดนะว่าถ้าทีมของพี่แมนไม่เข้าไปใช้กำลังก่อนมันก็คงไม่เป็นแบบนี้



เราคิดเห้ยนี่โยนความผิดให้พี่แมน แล้วเจาะจงลงที่โทนเฉยเลย อีกคนนึงก็บอกว่าทีมของแมนก็ทำหน้าที่ของแมนมันก็ถูกแล้ว ชาวต่างชาติคนนั้นมีท่าทาง กิริยาคุกคามทางเราอย่างชัดเจน เราจะรอให้มันเกิดเหตุร้ายขึ้นก่อนงั้นเหรอ การที่คนของแมน เข้ามาระงับเหตุ


มันก็เป็นเรื่องที่สมควรทำอยู่แล้ว ตอนนั้นคือทุกคนก็เริ่มเถียงกันนะ ตอนนี้พี่แมนแต่งตัวแปลก คือไม่เรียบร้อยเหมือนแบบที่ผ่านๆมา คือปกติพี่แมนเขาจะแต่งตัวเนี๊ยบๆอ่ะ แต่ตอนนั้นเวลานั้นคือเหมือนมาเฟียอ่ะ เอาเสื้อออกนอกกางเกง สูทปลดกระดุมหมด แต่ก็ยังดูดีนะ พี่แมนนั่งที่โต๊ะแล้วเอนตัวเหมือนไม่ค่อยจะสนใจฟัง แล้วพวกนั้นก็พูดกันต่อว่าแล้วถ้าไม่ทำแบบนั้น ชาวต่างชาตินั่นคงไม่แค้นจนต้องมาทำแบบนี้ ปั้ง ! ตอนนั้นพี่แมนลุกขึ้นและฟาดมือลงที่โต๊ะดังปั้ง ทุกคนในห้องเงียบหมด




พี่แมนพูดว่าตั้งแต่เริ่มพูดคุยกันยังไม่มีใครถามผมสักคำว่า โทนมันเป็นยังไงบ้าง บาดเจ็บตรงไหนบ้าง มีแต่พูดให้ไอ้โทนมันเป็นฝ่ายผิดอยู่อย่างเดียว พี่แมนพูดแล้วทุกคนก็เงียบเลยซึ่งมันเป็นแบบนั้นจริงๆเราไม่เห็นมีใครถามถึงโทนเลยสักคน มีแต่พูดในเชิงโบ้ยความผิดให้




ตอนนั้นคุณอาคนที่มาปลอบเราก่อนหน้านี้ คนละคนกับที่ว่าโทนนะ เขาก็พูดขึ้นว่าใจเย็นก่อนเถอะแมน ที่ทุกคนเป็นแบบนี้ก็คงกังวลเรื่องการทำธุรกิจกับคุณเคย์นั่นแหละ พี่แมนบอกว่าถ้าเรื่องนั้นไม่ต้องกังวลเพราะทางบริษัทของเราจะพักการเจรจาเรื่องหุ้นส่วนกับคุณเคย์



พอพี่แมนพูดไปแค่นั้นแหละร้องกันระงมเลยอะไรนะเกิดอะไรขึ้น ทำไมเป็นแบบนั้น เพราะอะไรถึงเป็นแบบนั้น เขาไม่พอใจเรื่องที่เกิดขึ้นเหรอ แล้วมันเหมือนบทละครที่ขีดเขียนขึ้นมาเลยนะ เพราะตอนนั้นคุณเคย์ก็เปิดประตูเดินเข้ามาพร้อมกับทีมงานของเขาเลย



ทุกคนยืนขึ้นทำความเคารพทันที ส่วนพี่แมนก็โค้งหัวเหมือนกัน คุณเคย์เดินเข้ามาแล้วพูดซึ่งพอแปลแล้วก็จะได้ความว่า ผมกับชื่อพ่อของเราคุยกันแล้วว่าเราจะเลื่อนการตกลงเรื่องการทำธุรกิจกันออกไปก่อน ทุกคนเงียบเลยไม่มีใครกล้าพูดอะไร คุณเคย์พูดอีกว่า




เหตุผลง่ายมาก เพราะองค์กรของพวกคุณยังไม่มีความพร้อมในหลายๆด้าน โดยเฉพาะด้านการให้ความสำคัญกับบุคลากร พนักงานคนที่ปกป้องลูกสาวของผมเขาทำหน้าที่ของเขาแล้ว ทำไมพวกคุณยังพากันโทษว่าเรื่องทั้งหมดเป็นความผิดของเขาคนนั้นกันล่ะ ทำไมไม่คิดว่าเขาควรได้รับการใส่ใจมากกว่านี้




จำไว้ว่าบริษัทมันเติบโตมากคนทุกคน เติบโตมาจาก พนักงานทุกตำแหน่ง ไม่ใช่เกิดจากผู้บริหารระดับสูง ผมอยากให้พวกคุณกลับไปคิดทบทวนว่าตอนที่พวกคุณพึ่งเริ่มทำงาน พวกคุณเคยอยากได้อะไรจากผู้ที่มีตำแหน่งสูงกว่า ความเอาใจใส่ ความเข้าใจ และความเมตตาหรือเปล่า พวกคุณที่เป็นผู้บริหารระดับสูงในวันนี้



ลืมตัวตน ลืมรากเหง้าของตัวเองไปหมดแล้วหรือเปล่า ที่ผมพูดแบบนี้เพราะพวกคุณคือพนักงานในองค์กรของ ชื่อพ่อเรา ซึ่งเป็นเพื่อนของผม และถึงต่อให้เป็นคนในองค์กรของเพื่อน แต่ถ้ายังขาดคุณสมบัติแห่งความเมตตาที่มนุษย์พึงมี ผมก็ไม่พร้อมที่จะร่วมธุรกิจด้วย พวกคุณเป็นนักธุรกิจที่ดีแต่ยังขาดความเมตตามากเกินไป



คุณเคย์เขาพูดปิดท้ายอีกว่า หวังว่าในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า ผมจะได้พบพวกคุณที่มีเมตตากับพนักงานทุกระดับชั้นมากกว่านี้นะ คำที่พูดออกมามันเป็นคำแปลจากล่ามของคุณเคย์ แต่เอาจริงๆถ้าฟังน้ำเสียงของคุณเคย์ที่พูดเป็นภาษาญี่ปุ่นนั้น เขาไม่ได้ใส่อารมณ์อะไรเลย



เขาใช้น้ำเสียงเรียบๆไม่ได้เสียงดังโวยวายหรือไม่พอใจ แต่เชื่อป่ะคำแปลที่แปลออกมามันทำให้ อาๆ น้าๆ ของเราหลายคนหน้าเสียเลย แล้วตอนนั้นพี่แมนก็ขึ้นมาพูดนะว่า โอเค โอเค ในเมื่อหลายท่านลงความเห็นว่าโทนมันผิดที่เป็นตัวต้นเหตุของเหตุการณ์นี้ ผมก็จะไล่มันออกตามที่ผู้มีอำนาจหลายท่านต้องการ



พอฟังแบบนั้นเราตกใจเลยนะ เรากำลังจะเถียง แต่ก็มีคนๆนึงพูดออกมาว่า ใจเย็นๆก่อนแมน ค่อยๆคิด แล้วพี่แมนก็ทุบโต๊ะปั้ง ! จนทุกคนสะดุ้งอีกครั้งยกเว้นคุณเคย์และล่ามที่ดูไม่ได้ตกใจกับเหตุการณ์นั้นเลย พี่แมนพูดว่าเมื่อกี้ยังอยากให้ไอ้โทนรับผิดด้วยการลาออกไม่ใช่เหรอครับ



ทำไมตอนนี้กลับมีเมตตาขึ้นมาล่ะ ผมยังยืนยันคำเดิมว่าจะให้ไอ้โทนลาออกเพื่อแสดงความรับผิดชอบมันจะไม่ได้อยู่ในฐานะทีมงานรักษาความปลอดภัยอีก และหลังจากนี้ใครที่จะตามเอาเรื่องมันขอให้รู้ไว้เลยว่า หลังจากนี้ผมจะปกป้องมันไม่ใช่ในฐานะเจ้านายปกป้องพนักงาน แต่เป็นในฐานะพี่ชายที่ทำให้มันมาเจอเรื่องบัดซบแบบนี้




พี่แมนพูดแบบไม่กลัวใครเลยตอนนั้น พวกผู้บริหารหลายคนถึงกับหน้าถอดสีเลยล่ะ คุณเคย์ฟังที่ล่ามแปลให้ฟังแล้วถึงกับปรบมือให้พี่แมนเลย เขาตบไหล่พี่แมน 2 – 3 ครั้งแล้วก็พากันเดินออกไป แล้วตอนนั้นล่ามคนญี่ปุ่นที่พูดภาษาไทยได้ก็บอกกับทุกคนว่า



ทางคุณเคย์กับทาง ชื่อของพ่อเรา ได้ปรึกษากันแล้วว่า หลังจากกลับจากที่นี่จะขอเลี้ยงรับรองทุกท่านที่มาที่นี่ ณ กรุงเทพฯ สักหนึ่งมื้อ หวังว่าหลังจากกลับจากที่นี่แล้วทุกท่านจะตอบรับและมาตามคำเชิญ แล้วเขาก็เดินออกไปตอนนั้นเราที่นั่งอยู่ก็จะเดินตามออกไปนะ


แต่พอมองหน้าพวกเขาที่อยากให้โทนรับผิดชอบกับเรื่องที่เกิดขึ้น เราก็ร้องไห้ออกมาร้องจนเดินต่อไปไม่ไหวต้องนั่งลงกับเก้าอี้แถวๆนั้น มันไม่ยุติธรรมเลยถึงจะบอกว่าเป็นผลของการกระทำและโทนต้องก้มหน้ารับก็เถอะแต่มันก็มากเกินไป ตอนนี้เขาก็มีเรื่องให้คิดมากพอแล้วไม่ใช่เหรอทำไมยังต้องเป็นแบบนี้อีก



พวกอาๆพอเห็นเราร้องไห้ก็คงรีบลุกมา หลากเสียง หลายเสียงถามว่าเราเป็นอะไร เราเป็นอะไรหรือเปล่า ตอนนั้นเราระเบิด เราพูดออกมาเลยว่า โทนต้องเจ็บตัว โดนเก้าอี้ตี โดนทำร้าย เส้นเอ็นข้อศอกฉีก ตาก็เจ็บ เจ็บไปทั้งตัว แล้วทำไมพวกคุณอาบอกว่าเขาต้องรับผิดชอบ ทำไมพวกคุณอาใจร้ายแบบนี้ ทั้งๆที่เขาทำเพื่อปกป้องคนอื่น ทำไม ทำไม ทำไม



 


เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

weeraj

นายโทนเป็นแพะรับบาปเลยงานนี้

Nu metal

โคตรซวยเลย โทน โดนทุกออย่าง ทั้งร่างกายและจิตใจ เศร้าเลย

deamondear

จากตอนที่แล้ว สาวปาดหน้าไปดูแลแทน เจ็บจี๊ดดดด

ผู้เฒ่าเซราะกราว

งานรักษาความปลอดภัยของโทนคราวนี้ ทั้งๆที่ทำหน้าที่อย่างดีและยังได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่กลับถูกพวกผู้บริหารพบกันตำหนิและกล่าวโทษให้รับผิดชอบเพียงเพราะกลัวว่าจะกระทบกับคุณเคย์  แต่ก็คงจะลืมว่าคนที่โทนปกป้องนั้นเป็นรุกะลูกสาวของคุณเคย์.....หึหึ

amtorff73

โทนทำดีไม่ได้ดีเลยครับ ก็รู้ว่าทำตามหน้าที่ แต่พวกผู้บริหารก็กลัวเสียหน้า เมื่อเกิดเรื่องต้องรีบหาคนผิดคนรับผิดชอบทันที  และมันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงทั้งในโลกความจริงเสียด้วยสิครับ 

hunterkung

โทนโดนเต็มๆ ความดีไม่มี ความซวยมาเยอะเลย

Darkreader

แบบนี้นี่เอง รุกะเลยจำโทนได้ขึ้นใจ

winpooh

ทำไมโทนจำรุกะไม่ได้นะ รึมัวแค่คอยดูเจ๊หมิวอยู่

game smith

#9
โทนใจขนาดนี้ มัดใจสาวไปเต็มๆครับ

Kiss my ass

 ::Angry::โห โดนขนาดนี้ยังยืนได้ นายโทนนี่ถึกจริงๆ

xonly-1786

ขอบคุณมากครับ พี่แมน เหมาะกับชื่อมากครับ ปกป้องโทนได้ดีจริง เจ้หมิวก็ระเบิดอารมณ์ใส่พวกที่อยากให้โทนออกจากบริษัทอีกด้วย

kodzilla

น่าสงสารโทนคุงจังเลย แต่หมั่นไส้คุณหมิว

bmaII

พี่หมิวก็ได้เรียนรู้จากความผิดพลาดในอดีตเพื่อเอามาแก้ไขปัจจุบันแล้ว อดีตเอาไว้เป็นความทรงจำ อยู่กับปัจจุบันอย่างมีความสุข

samajidto

ถึกสมชื่อแต่คงไม่โดนไล่ออกจริงๆใช่มั้ย