ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

บ้านป่าดอน new story 2

เริ่มโดย DEVIL WORLD, กรกฎาคม 01, 2021, 05:27:13 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

DEVIL WORLD

   แวะก่อนอ่าน!!!  เห็นหลายคนถามว่าเรื่องนี้กับดอนป่าเรื่องเดียวกันไหม ต่อกันไหม หรือเป็นจุดเริ่มต้น  ผมขอบอกว่าไม่เกี่ยวครับ   เรื่องนี้เป็นการเขียนใหม่หรือง่ายๆก็เป็นอีกจักวารครับ ไม่มีอะไรเชื่อมต่อกัน ไม่ว่าก่อนหน้าหรือหลัง  แต่เป็นการเริ่ม1ใหม่ของตัวระครในเรื่องครับ


    ส่วนไครที่ตามดอนป่าก็รอไปก่อนนะครับ ผมมีแผนว่าจะรีงานทั้งหมดของผม ทั้งดอนป่า รักร้าย นิทรา  ขึ้นเขียนบนดินครับ และจะคัดสำนวนใหม่หมด ค่อยๆเดินเรื่อง


  แต่ขอประเดิมเรื่องแรกบนดินกับ บ้านดอนป่าให้จบก่อน แล้วจะคิดอีกที่ว่าจะรีเรื่องไหนก่อน เพราะแต่ละเรื่อง ผมทำเละมาก


   












   เมื่อวสันต์กล่าวออกมาอย่างจริงจัง และเลือกที่จะตามบลูไปเป็นหมออาสาตามชนบท จึงทำให้น้องสาวอีกสองคนตกใจร้อง...?

   "ห๊ะ...พี่สันว่าไงนะ...จะตามยายบลูไปจริงๆหรอ.."น้ำและเนตรต่างถามด้วยความตกใจ

   "ใช่จ้า...พี่คิดว่าที่บลูพูดมามันก็ดีนะ...การที่ได้มอบโอกาสให้คนอื่นๆต่อมันเป็นสิ่งที่ดี..."วสันต์ตอบ

   "ห๊ะ...นี่...ตอนนี้เราก็มีชีวิตที่ดีแล้วนะ..ดีกว่าตอนเป็นเด็กกำพร้าสะอีก...แล้วจะเอาตัวเองไปรำบากทำไม...อืมม~ใช่"น้ำและเนตรกล่าว

    "พี่ว่าเราสองคนต้องมองมุมใหม่นะ...มันไม่ใช่การพาตัวเองไปลำบาก..แต่มันคือการแสวงหาประสบการณ์ใหม่ๆ"วสันต์กล่าว

    "ฮู๊ววว~จะให้มองยังไงก็พาตัวเองไปลำบากอะ...ชนบทนะคะ...ยุคนี้ไฟฟ้ามีกันรึยังเหอะ...อื๊มม...จริง...ขนาดจังหวัดรอบนอกยังไม่ค่อยทั่วถึงเลย...ยังไงชนบทก็คงไม่มี..."น้ำและเนตรกล่าว

    "แต่เราว่าถ้าตั่งใจมันไม่จำเป็นเลยนะ..เพราะที่เราคิด...การเสียสละเล็กน้อย...แต่ได้ทำให้ชีวิตคนอีกหลายชีวิตได้มีความรู้...ได้รู้เท่าทันโลกพายนอกมันเป็นสิ่งที่ดีมากๆเลยนะ"บลูกล่าวกับน้ำและเนตร
   
    "แกบ้าไปแล้วแน่ๆยายบลู!...บ้านนอกอย่างนั้นจะมีไครคิดจะไปอย่างแกละ...มีแกคนเดียวและที่บ้า.."เนตรกล่าวกับบลู

     "อ๊ะงั้นเราละเนตร...มีแผนการเดินชีวิตหลังจากนี้ยังไง...."วสันต์เอ่ยถามน้องสาวเมื่อเห็นว่าเนตรนั้นยังไม่ค่อยเห็นด้วยกับแนวคิดของบลูน้องอีกคน

     "อื๊มมม~ไม่รู้อะ...แต่เนตรว่าเนตรไม่พาตัวเองไปลำบากแบบยายบลูแน่!.."เนตรกล่าวตอบวสันต์พี่ชาย
   
    "อ๊าาา...แล้วทำไมเนตรไม่ลองคิดดูละว่ามันไม่ใช่การพาตัวเองไปลำบาก...เนตรลองคิดว่าตัวเองเป็นผู้ให้ดูสิ...แค่ช่วงเวลาไม่นานแต่ได้ให้ความรู้กับคนอื่นๆที่อยู่ชนบทได้มีความรู้อ่านออกเขียนได้ มันเป็นการมอบชีวิตที่ดีให้พวกเขาอีกรูปแบบนึงเลยนะ"วสันต์พยายามอธิบายให้เนตรฟัง

    "ถึงอย่างนั้นก็เถอะ...แต่....อื๊มมม...ยังไงก็พาตัวเองไปลำบากอยู่ดี.."เนตรกล่าวตอบวสันต์พี่ชาย
     
    "โอยยย~ยายเนตรเอย....หัวแข็งจริงๆ.."วสันต์กล่าวพร้อมทำท่าติดตลก

  "เอ้า....ก็เนตรเป็นอย่างนี้มาตั่งนานแล้วนะพี่..."น้ำเอยพร้อมกับหัวเราะจนทุกคนหัวเราะตาม
   
   "อ๊ะ...งั้นยังไม่ต้องตัดสินใจกันหรอก...ไว้เรียนจบเมื่อไหร่...น้ำกับเนตรค่อยคิดอีกทีก็ได้...พี่บลูพี่คิดว่าคงตัดสินใจไปแล้ว...งั้นพี่คนนี้ก็จะไปเป็นเพื่อนละกัน..."วสันต์กล่าวพร้อมยิ้ม

   แม้ตอนนี้ทั้งสี่คนจะยังมีแนวคิดที่แตกแยกกัน แต่อย่างน้อยๆก็มีวสันต์กับบลูที่คิดเมือนกัน  ทั้งสี่คนที่เป็นพี่น้องกันอยู่ร่วมบ้านเลี้ยงเด็กกำพร้ากันมาตั่งแต่เด็กจนโตย่อมรู้ใจกัน วสันต์ย่อมรู้ดีว่าไม่นานทั้งเนตรและน้ำจะต้องเปลียนใจเปลียนแนวคิด!

  เมื่อคุยกันพักใหญ่อาหารที่สั่งก็เริ่มถูกเสริฟขึ้นโต๊ะ ทั่งสี่คนก็นั่งกินกันอย่างเอร็ดอร่อย จนถึงเวลาเกือบสองทุ่ม ทั้งสี่ก็ต้องแยกกันกลับห้อง โดยบลกับเนตรแยกไปหอพักของตนเองที่อยู่อีกแห่ง ส่วนวสันต์และน้ำก็แยกไปอยู่อีกแห่ง

    "เอาละ...แยกกันตรงนี้นะจ๊ะสองสาว...กลับกันดีๆนะ...ไว้ว่างๆ...มากินข้าวกันอีกนะ..."วสันต์กล่าวกับเนตรและบลู

    "จ้าพี่ชาย...พายายน้ำกลับดีๆนะ..."เนตรกล่าวก่อนจะเดินแยกจากวสันต์และน้ำไปอีกทางพร้อมกับบลู

"เอาละน้ำ...กลับกันเถอะเรา..."วสันต์หันมาพูดกับน้ำเมื่อน้องสาวสองคนเดินแยกไป

  ทั้งน้ำและวสันต์ก็พากันกลับมาที่หอพักโดยทั่งสองคนพากันเดิน ระหว่างนั้นท้องฟ้าที่มืดสนิทก็เริ่มมีแสงสว่างวูบวาบไปทั่วท้องฟ้า เป็นสัญญาณว่าฝนกำลังจาตก ทั้งสองคนจึงรีบเดินให้ถึงหอก่อนที่ฝนมันจาตก แต่ทว่าฝนเจ้ากรรมก็เทลงมาหลังจากที่น้ำและวสันต์รีบเดินได้ไม่นาน

    "อ๊า....ตกแล้ว....รีบวิ่งเลยจ๊ะน้ำ...."วสันต์กล่าวกับน้ำเมื่อฝนเริ่มตกลงมา
   
  เมื่อฝนเริ่มตกลงมาวสันต์ก็จับมือของน้ำและเริ่มวิ่งฝ่าสายฝนไปยังหอพักทันที แม้อีกไม่ไกลก็จะถึงแต่เม็ดฝนนับล้านๆที่ตกกระหน่ำลงมา ก็ทำให้ทั้งสองคนที่วิ่งฝ่ามาจนถึงหอพักต่างเปลียกฝนไปทั้งตัว

    "อู๊ยยย...ฝนบ้า....หนาวไปทั้งตัวเลยค่ะพี่สันต์...."
น้ำกล่าวกับวสันต์

    "อืมม...พี่ก็หนาว...สงสัยพายุเข้าถึงได้ตกลงมาเร็วขนาดนี้...อือ...ปะ...ขึ้นไปเปลียนชุดกันดีกว่า...เดียวไม่สบายเอา...น้ำยังต้องไปเรียนอีกพรุ้งนี้.."วสันกล่าวก่อนจะจับมือของน้ำและพาเดินขึ้นบันไดไป

    ทั้งสองคนไม่ได้อยู่ที่หอของมหาลัยแต่อยู่หอนอกหรืออพาร์ทเม้นท์ห่องเช่า น้ำและวสันต์เช่าห้องอยู่ติดกัน เมื่อวสันต์พาน้ำขึ้นมาถึงหน้าห้อง ทั้งสองคนก็แยกกันเข้าห้องของตนเอง

    "อือ...รีบไปอาบน้ำสะนะ....เดียวจะไม่สบาย...แล้วอย่ามัวไปนั่งเล่นจนลืมอาบน้ำละ..."วสันต์กล่าวบอกน้ำน้องสาว

      "ค่ะพี่สันต์....เปียกขนาดนี้....น้ำคงไม่มัวไปนั่งเล่นอยู่หรอกค่ะ...น้ำจะรีบไปอาบน้ำเลยค่ะ..."น้ำกล่าวตอบวสันต์

   แล้วทั้งสองก็เข้าห้องของตนเอง วสันต์เข้ามาก็ถอดเสื้อผ้าไปอาบน้ำชำระล้างน้ำฝนที่เปียกไปทั้วตัว ด้วยความที่วสันต์นั้นเรียนหมอ ก็ย่อมเป็นผู้ชายที่รักสะอาดเวลาที่เค้าใช้อาบน้ำจึงนานไม่แพ้ผู้หญิง พอเวลาผ่านไปเกือบๆชั่วโมงวสันก็ออกมาจากห้องน้ำ พร้อมกับกลิ่นหอมจากสบู่ วสันต์เดินออกมาใส่กางเกงขาสั้นพร้อมเสื้อยืดธรรมดาแล้วเตรียมจะปิดไฟนอน แต่ก่อนหน้านั้นก็มีเสียงเคาะผนังกำแพงตรงหัวนอน....ตึก...ตึก...พร้อมกับเสียงมือถือ...nokia3310...ของวสันต์ที่มีสายโทรเข้ามา?

    "ฮัล....

    "ฝันดีค่ะพี่ชาย...."เสียงกล่าวของน้ำผ่านมือถือที่วสันต์พึ่งกดรับและยังพูดไม่ทันจะจบ

    "จ๊ะ...ฝันดีนะคนดีของพี่...."วสันต์กล่าวตอบน้ำน้องสาว

การโทรมาบอกฝันดีไม่ใช่ครั้งแรกที่น้ำโทรมา แต่มันเป็นการทำทุกๆวันของเธอและวสันต์ ตั่งแต่ก่อนที่ยังไม่มีมือถือ โดยน้ำจะมาเคาะประตูบอกวสันต์ทุกวันแล้วกลับไปนอน และการโทรวันนี้จึงเป็นเรื่องปกติของทั้งสองคน

 
  หลังจากบอกฝันดีน้ำก็วางสายไป วสันต์ก็วางมือถือลงและขึ้นเตียงเตรียมจะนอน วสันต์คิดทบทวนเรื่องราวที่คุยกันที่ร้านอาหารเมื่อตอนเย็นอยู่พักนึงก็ใกล้จะหลับ ฝนที่ตกลงมาก็ยังตกไม่หยุด ในขณะนั้นเอง หน้าห้องของวสันต์ก็มีเงาวูบวาบอยู่ตรงหน้าประตู พร้อมเสียงเคาะ...ก๊อก...ก๊อก...วสันต์จึงลุกไปเปิดประตู

    "ไครครับ....อ๊า...อ่าว...น้ำ...ทำไมยังไม่นอน...หือ...มีอะไรจ๊ะ...."วสันต์กล่าวถามก่อนจะพบว่าคนที่มาเคาะคือน้ำ

 
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
เจ็บกว่าตัวสำรอง ก็คือตัวสำรองของตัวสำรอง

mighty

เป็นพี่น้องที่สนิทกันจริงต่างดูซึ่งกันและกันและยังตามมาเรียนพักอยู่ด้วยกันตั้งแต่เด็กบรรยากาศแบบนี้น้ำจะมายืนเคาะประตูหน้าห้องทำไมกันนะ

thongdaeng_skk

น้ำมาหาถึงห้องวสันต์​จะเกิดเรื่องเสียวๆไหม

KonMol2

สนิทกันดีนะเนี่ย 4 พี่น้อง แล้วทำไมน้ำมาเคาะห้องซะดึกเชียว

Humanright


sangsang

น้องเคาะประตูห้องมีอะไรให้ช่วยน๊า

drof666

น้องมาขอนอนด้วยอย่างนี้มันชักจะยังไง

ปล.ดอนป่าของเดิมก็ดีครับดำเนินเรื่องกระชับดี อยากได้อ่านต่อคิดถึงน้องบลู มอแจ

Channarong Saekow

แล้ววสันต์จะทำให้น้ำกับเนตรเปลี่ยนใจได้หรือเปล่าน่ะ

papa969

น้ำนอนไม่หลับอยากโดนก่อนนอน

sirasit khamsom

ท่าจะพี่น้องท้องชนกันแน่ๆ

gootum4676

ดูเหมือนว่าน้ำไม่ได้อยากเป็นพี่น้องกับสันสักเท่าไหร่
::Thinking:: ::Beggar::

swss2511


cannavaro

น้ำเปนอะไร ถึงได้มาเคาะห้องดึกๆดื่นๆแบบนี้

mrzoom

หรือว่าจะมีเรื่องเสียวเกิดขึ้นด่อนย้ายไปชนบท  ::Hungry::

pui10000