ทุ่งเสรี full 3 (พิเศษสัมมนาคุณสำหรับ$)

[DEVIL WORLD]

 
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามและซับพอร์ตครับ
////เร็วๆนี้ผมจะมีสัมมนาคุณสำหรับผู้ที่ซื้อเรื่องทุ่งเสรี โดยจะจัดกิจกรรมเล็กๆให้ทำกัน ส่วนจะเป็นอะไรนั้นรอติดตามได้ที่นี้ครับ

https://twitter.com/DEVILWORLD01?s=09





  ถัดมาในวันที่สองของการเปิดอนามัย วันนี้บีต้องนั่งอยู่คนเดียวเพราะนวยไม่ได้มาที่อนามัย ส่วนชาวบ้านก็มาแค่เอายากับตรวจร่างกายนิดๆหน่อยๆแล้วก็กลับ บีเลยทำแค่นั่งดูทีวีรอจนถึงบ่ายมันก็เงียบเพราะไม่มีคนมาบีเลยลุกเดินออกจากอนามัยมายังร้านค้าและนั่งคุยกับป้าเจ้าของร้านพักนึงก็เดินกลับมาที่อนามัย ระหว่างนั้นเองจู่ๆก็มีชายคนนึงเดินออกมาจากทางเข้าสวนริิมทาง พร้อมกับกล่าวทักเรียกบี


   "อืม...วัสดีครับคุณหมอ...มาซื้อหยังครับครับ..."ชายคนนั้นกล่าว
 
   "อืมม...นาย...คนเมื่อวานนิ" บีตอบกลับไปเมื่อเธอมองไปเห็นว่าคนที่ทักคือนายกบที่มีปากเสียงกับนวยเมื่อวาน

  "ครับ...ผมกบครับ...คุณหมอ..."นายกบกล่าว

   "อือ...ฉันมาซื้อน้ำน่ะ...นาย...กบ." บีกล่าวบอกกลับหลังกบแนะนำตัวเองให้บีได้รู้จัก

   "ครับ...อืมม...คุณหทอกำลังสิกลับไปอนามัยแมนบ่ครับ" นายกบกล่าวถาม

   "อืมม...นายมีอะไรรึป่าว..." บีตอบนายกบพร้อมกับถามกลับไปด้วยความส่งสัยที่นายกบถาม


    "อ่อ...ครับ...ซั่นผมขอหยางไปเป็นหมู่คุณหมอเด้อ...ผมกะไปทางเดียวกับคุณหมอ" นายกบกล่าวบอกบี

    "หยา...หยาง...คืออะไร..." บีเอ่ยถามเมื่อเธอไม่เข้าใจคำที่นายกบพึ่งพูด

    "อืมม...หยาง..คือเดินน่ะครับ...หมอ.." นายกบตอบ

    "อ๋อ...ได้สิ...ได้ทางเดียวกันงั้นเดินไปเป็นเพื่อนกัน" บีกล่าวบอกหลังเข้าใจ


    หลังจากนั้น บี ก็ออกเดินต่อพร้อมนายกบ ชายฉกรรณ์ตัวสูงผิวดำคล้ำที่หน้าตาและลักษณะภายนอกบงบอกถึงอายุที่เลขสามและการตากแดดทำงานจนมีกล้ามเนื้อเป็นมัด บีแอบมองดูท่าทีนายกบที่เดินตีคู่มาด้านข้างของเธอเพื่อพิจารณานิสัยเบื้องต้น บีก็เห็นท่าทีนายกบที่ดูไม่เหมือนกันคนเมื่อวานที่มีปากเสียงกับนวย และบีก็รู้สึกว่านายกบนั้นดูอ่อนน้อมไม่มีอะไรน่ามีพิษภัย จึงปล่อยให้นายกบเดินมาด้วยและระหว่างที่มาด้วยกันั้นนายกบก็กล่าวซักถามบี!

"เออ...คุณหมอชื่อหยังครับ..." กบกล่าวถาม

"อือ...ฉันหรอ...ฉันชื่อบีจ๊ะ..." บีกล่าวบอก

  "อ่อ...ครับ...หมอบี...อือ...หมอบีมาอยู่นี่โดนรึยังครับ" นายกบกล่าวถาม

  "อืม...สองอาทิตย์กว่าแล้ว..."  บีกล่าวตอบ

  "อ่อครับ...แสดงว่าสากะมาอยู่เนาะครับ" นายกบกล่าว

  "อือ...พึ่งมา..แล้วถามไมหรอ.." บีกบล่าวถามเมื่อเห็นว่านายกบทำท่าสงสัย

  "บ่มีหยังครับ..นึกว่าหมอบีมาอยู่นี่แต่โดนแล้ว..." นายกบตอบ

  "อืมม...แล้วนายไม่รู้หรอว่า...มีครูกับหมออาสามาประจำที่หมู่บ้าน" บีก่าวถามเมื่อเห็นนายกบทำท่าเหมือนจะไม่รู้ว่าบีมาอยู่ที่ทุ่งเสรีตอนไหน

  "บ่ครับ...ผมสากะกับมาแต่เฮ็ดงานต่างจังหวัดครับ" นายกบตอบ

  "อ่อ...เพราะงี้เองถึงไม่รู้..." บีกล่าว

  "อืม..แล้วหมอบี..อายุจักปีครับ..." นายกบถาม

   "หือ...อายุหรอ...25จ๊ะ..." บีกล่าวบอก

"อืมมม..เก่งนะครับหมอบี..อายุ25ก็เป็นหมอแล้ว" กบกล่าวบอกบอก

  "อืมม...ก็แค่หมออาสา...อืม..แล้วนานกบอายุเห่าไหรหรอ" บีตอบก่อนจะถาม

   "ผม..29...ครับหมอบี..."นายกบตอย

   "อือ...อืมม..ถึงอนามัยแล้ว...ฉันขอเข้าไปทำงานก่อนนะ" บีกล่าวบอกเมื่อเธอและกบเดินมาถึงหน้าอนามัย

บีและกบเดินคุยกันมาจนถึงหน้าอนามัย ก่อนที่บีจะกล่าวกับนายกบว่าถึงแล้วและขอแยกไปทำงาน ส่วนนายกบพอบีบอกอย่างนั้นก็กล่าวลาบีก่อนจะหันหน้าไปทางที่ถนนตัดลงทุ่งมีแนวป่าอยู่ไกลสุดสายตา

  "ครับหมอ...ซั่นผมกะสิหยางเมือเฮือนต่อละครับ...."  นายกบกล่าวบอก

   พอนายกบกล่าวบอกว่าจะเดินเลยไปเพื่อกลับบ้านบีก็มองไปตามทางดินแดงที่สุดสายตามีแนวป่าด้วยความสงสัยจึงเอ่ยถามนายกบ?

  "บ้านหรอ...ตรงไปทางนี้หรอ..." บีกล่าวพร้อมกับชี้ไปทางถนนดินแดงที่ต่อจากถนนคอนกรีดยาวลงทุ่งไปสุดสายตา


  "ครับหมอ....ตรงไปนี่ละครับเฮือนผม...." นายกบตอบ

   "โห่...บ้านนายอยู่ตรงไหนหรอ..มองไปเห็นมีแต่ทุ่งนาแล้วก็ป่า..." บีกล่าวถามเมื่อมองไปทางที่นายกบบอกแล้วล้วนมีแต่ทุ่งนาและไกลสุดสายตาก็เป็นป่าไม้แนวยาว

   "เฮือนผมอยู่หลังป่าพู้นนครับ...หมอบี..อยู่ติดกับห้วย..." นายกบกล่าวบอกบี

   "โห่!...หลังป่าโน้นเลยหรอ!!..เออ...แล้วห้วยเนี้ย...คืออะไรอะ..." บีถาม

  "เอ้าแมะ...ห้วย...กะห้วยหนองคลองบึงฮันเด้ครับหมอ!..." นายกบกล่าวบอก

  "อ๋อ...ห๊าา...ห๊าา..ก็ว่าอยู่คุ้นๆ...อืม...ไปเถอะ...หมอไปทำงานก่อนละ.." บีกล่าวอย่างเขินๆเมื่อรู้ว่าห้วยที่นายกบบอกคือห้วยหรือคลองน้ำนั่นเอง

    "ครับ...หมอ...ไปด่อนเด้อครับ" นายกบกล่าวพร้อมเดินตามถนนลงทุ่งไป
 
  พอนายกบเดินจากไปบีก็เดินกลับเข้ามาที่อนามัย เธอมานั่งประจำที่โต๊ะทำงานรอดูว่าจะมีชาวบ้านมาหาหมออีกไหม แต่ก็เงียบและไม่มีคนมา บีเลยนั่งดูทีวีจนถึงบ่าย3โมง นวย!!หนุ่มน้อยลูกลุงมาก็โผล่หัวมาพร้อมกับรังผึ้งในมือ! พอนวยที่เดินเข้ามาข้างในอนามัยถือรังผึ้งมาด้วยบีที่หันไปมองนวยก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยถาม!

   "นวย...ถืออะไรมาน่ะ..." บีเอ่ยถามนวย

  "อ๋อ...หังผึ่งครับ...เอื่อยหมอบี...ผมกับหมู่พากันไปตีมาตอนเที่ยงนี่ครับ...3หัง..." นวยกล่าวบอก

  "ห๊ะ...รังผึ้ง...หืออ!...ไปเอากันมาได้ยังไง...มันไม่ต่อยหรอ..."  บีกล่าวถามอย่างสงสัยที่นวยบอกว่าไปตีกันมากับเพื่อน

  "บ่ครับเอื่อยหมอบี!....ซุมผมมีวิธีเอาครับ..มันเลยบ่ตอด.." นวยกล่าวบอก

   "เพื่อนนวยก็ไม่ต่อยหรอ...ไปเอาด้วยวิธีไหนกัน.." บีกล่าวอย่างสงสัย

   "สิหยากหยังครับเอื่อยหมอบี...ซุมผมกะแค่จูดขี้เฟือง...รมควันมันกะจบแล้ว..." นวยกล่าวบอก

  "อ๋อ...ที่แท้ก็รมควันนี่เอง...แต่ก็อันตรายนะน่ะ...เดี่ยวต้องมีสักครั้งแหละที่โดนมันต่อยเอา..." บีกล่าว

"ถึกหลายเทอแล้วครับเอื่อยหมอบี...แต่ผมกับหมู่บ่ยาน.." นวยบอก

  "อืม...ไม่กลัวก็ระวังหน่อย!ละกัน...เดียวพลาดพลั้งมาจะเจ็บตัวเอา...ว่าแต่นวยไปหามาได้ยังไงตั้งสามรัง" บีกล่าวบอกก่อนจะถามเพราะสงสัยที่นวยบอกได้มาสามรัง

  "อ๋อ...ซุมผมหมายไว้แต่โดนแล้วครับ...ตั้งแต่เดือนกุมภาพุู้นครับ...สามหังนิ..." นวยกล่าวบอก


  "อ๋อ...หาไว้นานแล้ว....แต่รอให้มันผลิดน้ำผึ้งก่อนเลยพึ่งจะมาเอาวันนี้.." บีกล่าวถาม

  "ครับ...เอื่อยหมอบี.." นวยตอบ

  "แล้ว!...มันอร่อยไหมน่ะ..." บีกล่าวถามมือเห็นนวยใช้นิ้วหักส่วนที่มีน้ำผึ้งมากินก่อนจะทำสีหน้ายิ้มเหมือว่ามันอร่อย

  "แซบหลายครับ...หวาน...หวานนนนครับเอื่อยหมอบี...กินบ่ครับ.." นวยกล่าวพร้อมกับกัดกินรังผึ้งส่วนที่หักออกมา

   "ไม่ละ...พี่หมอชอบกินแบบที่ใส่ขวดแล้วมากกว่า.."  บีกล่าวบอก

   "หือ...อันที่เขาใส่ขวดมันบ่แท้ครับเอื่อยหมอบี...เขาผสมน้ำตาลครับ...บ่คือกินคาหังเด้อครับ...อันนี่ร้อยเปอร์เซ็นต์ครับ..." นวยกล่าวบอก


  "จริงอ๊ะนวย...พี่ไม่รู้เลยนะเนี้ย...แล้วนวยไปรู้มาจากไหน..." บีกล่าวถาม


   "อิพ่อเลาบอกครับตอนผมเห็นตาสมเล่าเอามาขาย...อิพ่อเลาบอกว่าขวดน้ำผึ่งที่ตาสมเอามาขายมันผสมน้ำตาล" นวยกล่าวบอก


     "อือ...แล้วทำไมเค้าถึงผสมน้ำตาลละ...เพื่ออะไร.."  บีกล่าวถาม


     "น้ำผึ่งไดจากหังมันหน่อยครับ...เขาเลยผสมน้ำตาลมันจังคือไดหลายครับ..." นวยกล่าวบอก


    "อืมม...ที่แท้ก็งี้เอง...ถึงว่า..ที่ขายๆเต็มขวดกันถึงดูเยอะ..." บีกล่าว

    "ครับเอื่อยหมอบี...แล้วสิรองกินบ่ครับ..สดๆคาหังนิครับ...แซบเด้ครับ...หวานหอมซืนใจเด้อครับ.."  นวยกล่าว

    " มันอร่อยจริงๆใช่ป่าว..." บีถาม

   "ครับ...แซบอีหลีครับ" นวยตอบ

    "อืมม..ไหนเอามาให้พี่หมอลองสักนิดสิ..." บีกล่าวพร้อมยื่นมือขอนวย

   นวยก็ยื่นรังผึ้งในมือมาให้บี พอนวยยื่นมาบีก็รับมาแล้วเลือกหักส่วนที่เป็นน้ำผึ้งสีทองส้มข้นๆมานิดนึงก่อนจะลองกิน!

   "อืม...หวานมากเลยนวย...หอมหวานกว่าซื้อขวดอีก...แต่ได้กลิ่นควันไฟนิดๆ...อืม..แต่ก็อร่อยแหละ.." บีกล่าวหลังลองกินส่วนที่เป็นน้ำผึ้งไปหน่อยนึง

   "ผมบอกแล้ว...ว่าแซบกว่าขวด...แล้วเอื่อยหมอบีสิเอาบ่ครับ..ผมยกให้.." นวยถาม

   "ให้จริงอะ...แล้วนวยไม่เอาไว้กินหรอ..."  บีกล่าวตอบ

   "ถ้าเอื่อยหมอบี...สิเอาผมให้ได่ครับ..." นวยกล่าว

   "ไม่ละจ๊ะ...ถามไปงั้นแหละ...นวยเก็บไว้กินเถอะ...อุสาไปหามากับเพื่อน..."  บีกล่าวตอบนวย

   พอบีบอกอย่างนั้นนวยก็พนักหน้ารับแล้วไปนั่งกินรังผึ้งตรงม้านั่งหน้าอนามัยด้วยท่าทีเอร็ดอร่อย กินไปยิ้มไปแถมยังมีหันมาถามบีอีกหลายหนว่ากินไหม แต่บีก็ตอบว่าไม่ หลังจากนั้นบีก็นั่งทำงานอยู่ที่อนามัยพักใหญ่จนถึงเวลา16:40 บีก็เก็บของใช้แล้วปิดอนามัยเตรียมกับบ้านโดยมีนวยช่วยเก็บ พอ17:00บีก็ปั่นจักยานกลับบ้านพร้อมกับนวยฯ






    ติดตามอ่านตัวเต็มก่อนไครได้ที่
https://www.tunwalai.com/ebook/detail?ebookId=16656

[therasak]

สัมผัสได้ถึงกลิ่นไอบ้านนาที่ยังไม่เปลี่ยนแปลงไปมากนัก

[1819]

 ตะหงิดๆใจ นายกบ  กับเจ้านวย สองคนนี้  ใครกันนะ จะเล่นntrกับหมอบี

[swss2511]

หมอบีจะปันใจให้ใครก่อน

[sunnie06]

นายกบนี่ไม่น่าไว้ใจ

[C.kokwanz]

มีภาค2ไหมครับ อ่านในธัญวลัยจบแล้ว

[deaddevil551]

สนุกดีจ้า