คงไม่ว่าพี่สาว...นะน้องชาย! copy

[cyborg0011]

คงไม่ว่าพี่สาว...นะน้องชาย!



อย่าว่าพี่นะน้อง (ก๊อบ)


"พ่อคะ..อุ้ยจะมารับโอมไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯ พ่อจะว่ายังไง? อุ้ยก็เคยบอกพ่อเอาไว้แล้ว ไม่ใช่หรือคะ ว่าเมื่ออุ้ยเรียนจบ มีงานทำ หน้าที่ของอุ้ยแทนแม่ให้ดีที่สุด" กำนันโอดซึ่งเป็นกำนันที่อยู่ในสภาพพ่อหม้ายเหลือเพียงแต่ลูกสาว,ลูกชายเพียงสองคนเท่านั้น กำลังครุ่นคิดและนั่งฟังลูกสาวคนโตที่ชื่อ"อุ้ย"หรือ"นวลจันทร์" ซึ่งเพิ่งกลับมาเยี่ยมบ้านเมื่อตอนกลางวันด้วยความตั้งใจ "อุ้ยก็ทราบดีแล้วไม่ใช่รึ? ว่าที่บ้านไม่มีใคร? ขืนอุ้ยเอาไอ้โอมไปอยู่กรุงเทพฯกับอุ้ยอีกคน พ่อก็คงเงียบเหงาแย่น่ะซิ"

"แต่พ่อก็มีลูกๆของอาเอก ซึ่งเป็นหลานๆของพ่อนี่นา เด็กพวกนั้นก็มาเที่ยวเล่นคลุกคลีอยู่บ้านเราไม่ใช่รึคะ?..พ่อก็รู้อยู่แล้ว ว่าอุ้ยเช่าบ้านอยู่คนเดียว ไม่ค่อยปลอดภัย และอีกอย่างอุ้ยก็เป็นผู้หญิงไปไหนมาไหน ก็ย่อมมีภัยมีอันตรายรอบด้าน.. หากอุ้ยพาโอมไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯ ก็ย่อมมีโอกาสมีประสบการณ์ดีกว่าจะเรียนต่อที่จังหวัดแบบจมปลักดักดาน ไม่มีคุณภาพ และเมื่อจบออกมาก็ไร้ค่า..นะพ่อนะ! ให้อุ้ยพาโอมไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯดีกว่า" "แล้วอุ้ยได้ถามไอ้โอมมันบ้างรึยังว่ามันจะไปกับอุ้ยหรือเปล่า?"

"ก็..แหมพ่อก้อ! ตั้งแต่อุ้ยมาถึงบ้าน อุ้ยยังไม่เคยเจอแม้แต่เงาของนายโอมเลยค่ะพ่อ! ยังไงๆอุ้ยก็ต้องพาโอมไปเรียนต่อกรุงเทพฯให้ได้" "พ่ออนุญาต!.. แต่อุ้ยก็ลองพูดกับน้องชายของอุ้ยเอาเองก็แล้วกัน" กำนันโอดพูดตัดบท ก่อนที่จะลุกลงไปทำธุระนอกบ้าน.. ปล่อยให้นวลจันทร์หรืออุ้ยจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้า และทำธุระส่วนตัวเพียงลำพัง นวลจันทร์เคยเขียนจดหมายมาถึงพ่อตั้งหลายครั้ง เกี่ยวกับการที่จะเอาน้องชายคนเดียวของหล่อน ไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯตอนที่จบม.ต้นจากต่างจังหวัดที่บ้าน กำนันโอดก็พยายามหน่วงเหนี่ยวและคัดค้าน จะไม่ยอมให้ลูกชายคนเดียวไปอยู่กับพี่สาว.. เพราะนิสัยของโอมเป็นคนแข็งกร้าว และติดไปทางอันธพาลนิดๆ เพราะถูกตามใจมาตั้งแต่เล็กๆ โอมถึงเป็นเด็กวัยรุ่นที่เอาแต่ใจตัวเองตลอดมา

กำนันโอดแกก็คิดตามความรู้สึกของพ่อที่อดเป็นห่วงลูกสาวไม่ได้ ว่าอุ้ยคงจะไม่มีปัญญาจะปกครองและปรามโอมให้หมดฤทธิ์พยศได้อย่างแน่ๆ หากกำนันโอดมีญาณวิเศษ! ที่ว่าอุ้ยต้องการเอาน้องชายคนเดียวแท้ๆไปอยู่ด้วยกับหล่อนนั้น มันเป็นเหตุผลลึกๆ มันเป็นความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ในจิตสำนึกของอุ้ย ที่ยากจะเปิดเผยให้กำนันโอดรับรู้และเข้าใจ และกำนันโอดผู้เป็นพ่อก็ไม่มีโอกาสรับทราบ เรื่องราวระหว่างสองพี่น้องที่ไม่น่าเกิดขึ้นมาได้.. แกคงไม่นึกและคิดไม่ถึง ว่าชีวิตจริงที่เหนือกว่าคำนิยาม และยิ่งกว่าชีวิตในนิยายระหว่างน้องชายกับพี่สาว

"นวลจันทร์" หรือ..อุ้ย! เป็นผู้หญิงที่อยู่ในวัยสาวสดสะพรั่ง รูปทรงองค์เอวและส่วนประกอบที่เป็นเรือนร่างของอุ้ย มีทุกอย่างที่ผู้ชายพึงปรารถนา.. แม้อุ้ยกำลังจะย่างเข้าสู่วัยเบญจเพส และผ่านวัยสาวมาหลายปี แต่อุ้ยไม่เคยมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชายคนใด! ความรู้สึกส่วนลึกของอารมณ์ทั้งแปลกประหลาด ที่ถูกเก็บเอาไว้ภายใน.. หล่อนมีความผูกพันและห่วงใยอยู่กับน้องชายของหล่อนเพียงคนเดียว!หล่อนเริ่มมีจิตใจและมีอารมณ์ล้ำลึกที่ซ่อนเร้นอยู่ภายใน แบบซ่านเสียวเตลิดเปิดเปิงกับน้องชายอยู่บ่อยๆ.. อุ้ยพยายามสลัดความคิดความรู้สึกอย่างเลื่อนลอยของอารมณ์ตัวเองออกไป แต่หล่อนก็ทำไม่ได้!!

และเมื่อมันถึงจุดเดือดของอารมณ์ที่ซ่อนอยู่ภายใน.. หล่อนก็จำเป็นต้องช่วยเหลือตัวเอง โดยจินตนาการสร้างวิมานทางฝัน ว่าหล่อนได้ร่วมเพศสัมพันธ์กับโอมผู้เป็นน้องชาย เพื่อเป็นการระบายอารมณ์ใคร่ของตัวเอง!นวลจันทร์หรืออุ้ยเหลือบมองร่างเปลือยเปล่าขาวโพลน ที่ประกอบไปด้วยส่วนโค้งเว้า และส่วนโหนกนูนตึงเต่งจากกระจกภายในห้องน้ำ พร้อมกับสองมือลูบไล้ไปทั่วร่างงามอย่างลืมตัว.. ขณะฟอกสบู่ก็จินตนาการชอนไชไปทั่วบริเวณรูร่องหี ซึ่งอวบอูมโอ่อ่าเหมือนมีกระดองเต่ามาครอบเอาไว้ตรงหน้าขา.. อุ้ยแหย่ปลายนิ้วเข้าไปในซอกหลืบหีของตัวเอง.. ขณะที่อีกมือที่ฟอกสบู่ถูไปทั่วสองเต้าเต่ง กลับบีบเคล้นส่วนนั้น พร้อมกับปลายนิ้วชี้ก็เร่งจังหวะเร็วขึ้น พร้อมกับที่อุ้ยแหงนหน้าซู๊ดปากหลับตาปี๋! หลายนาทีที่อุ้ยอยู่ในสภาพเช่นนั้น! จินตนาการความสุขของอุ้ยที่วาดวิมานทางฝันว่าได้มีเพศสัมพันธ์กับน้องชายก็ทะลักทลายหลั่งไหลออกมา..อ่า..ช่างมีความสุขซะเหลือเกิน!

ชีวิตใหม่ในกรุงเทพฯของโอม ซึ่งมาพักอาศัยกับพี่สาวเพียงแค่เดือนกว่าๆ จากเด็กชนบทบ้านนอกคอกนา มีฐานะของลูกชายกำนัน ก็มีอันต้องมีชีวิตที่เปลี่ยนไปอีกแบบหนึ่ง.. อุปนิสัยที่เคยเอาแต่ใจตัวเองมาตลอด ก็ชักจะมีทีท่ากลับมาเป็นเด็กหัวอ่อนว่านอนสอนง่าย.. อุ้ยเองก็รู้สึกสุขสบายขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด เมื่อพ่อเปิดโอกาสให้เอาน้องชายมาอยู่ด้วยสมความตั้งใจ! แต่ความรู้สึกและอารมณ์ที่ซ่อนอยู่ภายในจิตใจของอุ้ยนั้น มันกลับเพิ่มความรุ่มร้อนเดือดพล่าน และมีความปรารถนาต้องการอยู่ตลอดเวลา อุ้ยเองก็ไม่เคยทราบเหมือนกันว่า.. ทำไมอุ้ยจะต้องมีความรู้สึกแปลกๆกับโอมผู้เป็นน้องชายยังงั้น!?

ตั้งแต่โอมมาอยู่ด้วย รู้สึกว่าอุ้ยจะเปล่งปลั่งสดสวยเหมือนสาวน้อยแรกรุ่น การแต่งเนื้อแต่งตัวก็บ่งบอกคุณลักษณะและสรรพคุณของตัวเอง ให้โอมเห็นอยู่บ่อยๆเวลาอยู่บ้าน.. ส่วนเวลาออกไปทำงาน อุ้ยจะเป็นไปอีกแบบหนึ่ง โดยที่โอมผู้เป็นน้องชายก็คงคิดไม่ถึง หรืออาจจะไม่ค่อยสังเกตความเปลี่ยนแปลงของพี่สาว ที่พยายามจะเปิดเผยความขาว หลายๆส่วนจากเรือนร่างของตน ที่มีเวลาว่างเป็นของตัวเองเมื่ออยู่บ้าน.. แต่โอมก็อ่านความรู้สึกนึกคิดและอารมณ์ที่ผิดปกติของพี่สาวไม่ออก.. แม้แต่ยามที่อุ้ยนุ่งกระโจมอกด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียว นั่งไขว่ห้างอวดขาขาวนวลเนียนเหมือนไข่ปอก ให้โอมเป็นอยู่บ่อยๆ ส่วนอุ้ยก็คอยสังเกตอาการของน้องชาย แต่อุ้ยก็ไม่เคยเห็นอาการผิดปกติของโอมแต่อย่างใด!

"เฮ้อ! โอมเอ้ย.. ทำไมซื่อบื้อไม่เอาไหนหยั่งงี้นะ.. ไอ้เรารึอยากจะให้โอมคิดแบบที่ว่ากับเราบ้าง.. แหม!!โอมนี่ช่างเป็นผู้ชายที่ไม่เอาอ่าว ไม่เอาอ่าวซะจริงๆ" อุ้ยรำพึงกับตัวเอง ขณะที่น้องชายนั่งนิ่งจ้องดูภาพในโทรทัศน์เพียงอย่างเดียว หากเด็กผู้ชายคนอื่นที่อยู่ในวัยเดียวกับโอม หากว่าได้มีโอกาสยลโฉมของอุ้ยในยามนั้น คงแอบกลืนน้ำลาย หรือคงแอบเก็บไปจินตนาการทางฝันไปนานแล้ว!.. เพราะหลังจากเลิกงานกลับมาบ้านแล้ว เหมือนทุกๆวันที่น้องชายมาอยู่ด้วยกันเพียงเดือนกว่าๆ อุ้ยพยายามที่จะใช้เรือนร่างของตัวเองเรียกร้องให้น้องชายหันมาสนใจ หรือตอบสนองความรู้สึกที่ซ่อนลึกๆอยู่ภายในของตัวเองบ้าง อุ้ยจึงพยายามทำทุกอย่างแม้จะต้องใช้เวลาบ้างอุ้ยก็ยอม!.. และอุ้ยคิดว่าโอมเกือบจะพร้อมในตอนบ่ายของวันหยุดอีกเดือนต่อมา!

วันนั้น..อุ้ยตื่นแต่เช้า หลังจากทำความสะอาดบ้าน ซักเสื้อผ้าของตัวเองและของโอม พร้อมกับอาบน้ำอาบท่า ในขณะที่โอมซึ่งนอนดึกในวันหยุด เพราะดูทีวีจนจบรายการสุดท้าย และตื่นสายเหมือนทุกครั้ง.. อุ้ยเหลือบมองน้องชายที่เพิ่งตื่นนอนเพื่อเข้าห้องน้ำ.. ขณะที่น้องชายหันมามองร่างงามของพี่สาว ซึ่งนั่งชันเข่าอวดขาอ่อนอวบขาวในชุดกระโจมอกด้วยผ้าเช็ดตัว เพราะเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จออกมาใหม่ๆ และกำลังมองหารองเท้าแตะ เพื่อจะใส่ออกไปซึ้อกับข้าว เมื่อเปลี่ยนชุดอยู่กับบ้านเสร็จแล้ว เพียงแวบเดียวที่อุ้ยเหลือบไปเห็นสายตาน้องชาย ที่รีบหลบสายตาของอุ้ย เลี่ยงเข้าไปห้องน้ำใกล้ๆ.. โอมมีพิรุธให้อุ้ยรับทราบ และรู้เห็นการกระทำของโอมได้เพียงแค่ระยะเวลาอันสั้น!

อุ้ยแนบสายตาเพ่งมองไปที่รู ซึ่งอุ้ยแอบตระเตรียมเอาไว้ ตรงฝาผนังห้องน้ำ เมื่อสองสามวันที่ผ่านมา ด้วยอารมณ์ที่อยากรู้อยากเห็น และมีความปรารถนาบางอย่าง ภาพที่อุ้ยเป็นคือร่างเปลือยเปล่าของน้องชาย กำลังใช้มือรูดแก่นกายที่แข็งปั๋งขนาดน้องๆกระบอกไฟฉาย เข้าๆออกๆอยู่ไปมาท่ามกลางเสียงน้ำ ที่โอมเปิดจากก๊อกซ่าๆ อุ้ยไม่ทราบไม่ได้ยิน ว่าในขณะที่โอมกำลังช่วยเหลือตัวเอง และแหงนหน้าซี๊ดปากพูดอะไรพึมพำเอ้อๆอ้า.. มันเป็นภาพที่อุ้ยให้ความรู้สึกร้อนฉ่า มีอารมณ์ปรารถนาขึ้นมาอย่างลืมตัว อุ้ยเลื่อนมือขวาสอดเข้าไปมั่วอยู่กับบริเวณเนินหีนูนตรงหน้าขา ในลักษณะนั่งอยู่ในที่ยองๆ ส่วนสายตาก็เพ่งมองการปฏิบัติการช่วยเหลือตัวเองของน้องชาย ซึ่งกำลังเร่งเร้ากระแทกแก่นกายหลับตาปี๋ เพียงแค่ไม่ถึงสองนาที ที่อุ้ยจ้องมองภาพนั้น และเมื่อน้องชายสำเร็จขึ้นสวรรค์!!เมือกไคลของอุ้ยก็ฉ่ำเยิ้มแตกพล่านออกมาเช่นเดียวกัน!!

ถึงแม้ว่าอุ้ยจะเปลี่ยนเครื่องแต่งตัว หลังจากที่รีบใช้กระดาษชำระความฉ่ำเยิ้มไปทั่วซอกหลืบหีจนสะอาดเรียบร้อย และออกไปซื้อของที่ปากซอยกลับมา อุ้ยก็ยังคงอยู่ในห้วงแห่งอารมณ์ปรารถนาอย่างลึกๆ และกำลังนึกว่าจะต้องทำอะไร ให้มันเซอร์ไพรส์ให้ได้ ในตอนบ่ายๆหรือตอนค่ำวันนี้ "โอมๆมาช่วยพี่ทำกับข้าวหน่อย ปิดทีวีก่อน เดี๋ยวค่อยดู" อุ้ยเรียกน้องชายซึ่งอยู่ในชุดกางเกงขาสั้นจุ๊ดจู๋และสวมเสื้อยืดแบบวัยรุ่นลายพร้อย นอนคว่ำหน้าอยู่หน้าจอทีวี แต่อุ้ยคอยสังเกตดูน้องชายตัวดี ว่าคอยแอบมองมาทางอุ้ยจนผิดปกติบ่อยๆ "โธ่!!พี่อุ้ย.. ผมเคยทำกับข้าวอร่อยๆเป็นกับเขาที่ไหน? ก็ดีแต่เพียงทอดไข่ พี่อุ้ยจะให้ผมช่วยทำกับข้าวอะไรให้ล่ะ?"

"มาเถอะน่า ช่วยพี่ตำพริกแกงก็ยังดี เดี๋ยวพี่จะรีบทำปูผัดผงกะหรี่ของชอบให้โอมอยู่นี่ไง  สองคนสี่มือช่วยกันทำ จะได้กินข้าวกันไวๆ รึว่าโอมยังไม่หิว?"โอมเดินหน้ามุ่ยอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์ไปหาพี่สาว ซึ่งกำลังยืนหันหลังอยู่ในชุดกางเกงขาสั้นสีน้ำเงิน อวดโคนขาอ่อนอวบขาวและสะโพกผายงอนแน่นหนั่น โดยที่ยังไม่ได้หันมามองโอมซึ่งนั่งลงใกล้ๆ "โอมเด็ดพริก หั่นตะไคร้เตรียมเอาไว้" อุ้ยสั่งน้องชายโดยไม่หันมามอง ซึ่งโอมกำลังจ้องอาการเคลื่อนไหวของพี่สาวทางด้านหลัง อย่างไม่กะพริบตาเช่นเดียวกัน โอมไม่อยากจะคิดหยั่งเมื่อเช้าที่ในห้องน้ำนั้นสักนิด แต่โอมก็อดที่จะคิดอะไรเรื่อยเปื่อยไม่ได้ อุ้ยหันกลับมามองน้องชายที่นั่งหั่นตะไคร้ ยิ้มลึกๆอยู่ภายใน จ้องมองไปตรงเป้ากางเกงน้องชายอย่างไม่เกรงใจ จนโอมต้องหลบสายตา

อุ้ยกำลังจะชวนน้องชายหลังจากเสร็จจากกินข้าวกินปลา ว่าไปเที่ยวซื้อของและเดินเล่นแถวๆศูนย์การค้ากันมั้ย? โอมก็บอกขออนุญาตว่าจะไปเดินเล่นข้างนอกสักหน่อย แต่อุ้ยบอกว่าให้คอยจะออกไปด้วย ขอเวลาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้สวย และเรียบร้อยกว่านี้หน่อย!! อีกสิบนาทีต่อมา ทั้งอุ้ยและโอมก็มายืนคอยรถเมล์ตรงปากซอย เพื่อนั่งโดยสารไปที่ศูนย์การค้า หากคนภายนอกทั่วไป ที่เห็นโอมกับอุ้ยในตอนนั้น คงจะไม่นึกว่าโอมกับอุ้ยเป็นพี่น้องกันอย่างแน่ๆ เพราะอุ้ยเล่นใส่เสื้อยืดพื้นขาวลายการ์ตูนตัวแดงแจ๋ สวมกางเกงยีนส์ฟอกเก่าๆมีรอยขาดเหนือเข่าทั้งซ้ายขวา เผยให้ความขาวของเนื้อแท้วับๆแวมๆออกมา และที่ยิ่งไปกว่านั้นคือตรงเป้ากางเกงซึ่งฟิดปั๋ง บ่งบอกลักษณะของรูปพรรณสัณฐานประเภทหีนูนโหนกโคกใหญ่!!

"กึ๋ยส์" วัยรุ่นสองสามคนซึ่งยืนรอรถเมล์อยู่ใกล้ๆ แอบถอนหายใจ และกลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น เมื่อหันมาเห็นบริเวณหน้าขาของอุ้ย ซึ่งยืนคุยอยู่กับน้องชาย ความรู้สึกของโอมเองที่มองพี่สาว ซึ่งบอกว่าขอแต่งตัวแบบเรียบง่าย ในระหว่างที่เดินซื้อของอยู่ในศูนย์การค้าแห่งนั้น โอมบอกไม่ถูกว่าโอมกำลังคิดอะไรอยู่เหมือนกัน.. โอมยังหาคำตอบให้กับตัวเองไม่ได้!!"ดูหนังกันสักรอบมั้ยล่ะ โอม?" อุ้ยหันมาถามน้องชาย ซึ่งเดินตามหลัง มองดูสะโพกผายงอนหนั่นแน่นผึ่งผายของพี่สาว ซึ่งเพิ่งจะก้าวผ่านเคาน์เตอร์จ่ายเงินออกมา จนโอมเกือบจะเบรคพรืดแทบไม่ทัน เพราะจู่ๆอุ้ยก็หยุดหันมา ถามน้องชายเอาเฉยๆ "เรื่องอะไรล่ะพี่?" "เดี๋ยวก่อนซิ!! เดินเลี้ยวขวาไปทางโน้น มองหาโปรแกรมดูก่อน ตกลงนะโอม ดูหนังกันสักรอบ นั่งเพลินๆตากแอร์คลายร้อนตอนเย็นๆค่อยกลับบ้าน" อุ้ยจูงแขนน้องชายที่หิ้วถุงให้มาเดินเบียดใกล้ๆกัน

เมื่อเดินเลี้ยวขวาขึ้นมาชั้นสอง ซึ่งเป็นที่ตั้งโรงภาพยนตร์ พร้อมกับเดินไปดูโปรแกรมหนังที่จะฉาย มันเป็นการกระทำ,การปฏิบัติและกิริยาท่าทางที่เรียบง่าย ที่อุ้ยจะลองหยั่งเชิงอารมณ์ ความรู้สึกของน้องชาย ที่จะมีปฏิกิริยาโต้ตอบใดๆออกมา หนังรอบบ่ายวันนั้น รู้สึกว่าคนดูโหรงเหรงเป็นบ้า อุ้ยแอบยิ้มอยู่คนเดียวท่ามกลางความมืด ขณะที่โอมกำลังบ่นอะไรอุบอิบ เมื่อหนังเริ่มฉายไปเพียงห้านาทีกว่าๆ "พี่อุ้ย ผมว่าเรากลับบ้านกันดีกว่า" โอมเอ่ยกับพี่สาว ซึ่งกำลังแกล้งเอามือมาวางไว้ที่หน้าขาของน้องชาย "ทำไมล่ะโอม? ก็หนังเรื่องนี้เป็นหนังดีนะจ๊ะ พี่อ่านข่าวว่าทำรายได้ดีมาตลอด แม้จะไม่ใช่หนังท๊อปเทน หรือขั้นสุดยอดแบบที่ส่งเข้าประกวดที่เมืองคานส์ เช่นหนังฝรั่งที่ได้รับรางวัลออสการ์ แต่พี่ว่าเนื้อเรื่องมันน่าดู และเข้าที่ดีนะ!!" ปากก็พูดไป แต่มือของอุ้ยไม่ได้ดึงกลับออกไป จากบริเวณหน้าขาของน้องชาย

โอมรู้สึกอึดอัดและมีอาการหายใจขัดๆ กับการกระทำของพี่สาว ที่เอามือมาป้วนเปี้ยนอยู่บริเวณเป้ากางเกงของโอมในยามนี้ ยิ่งภาพของหนังในจอ มันรุ่มร้อนเร้าอารมณ์ยิ่งขึ้นทุกที แต่พี่สาวกลับแสดงอาการไม่รู้ไม่ชี้ แล้วอย่างนี้จะให้โอมทำอย่างไร?!! "โอมรู้สึกอ่อนไหว และค่อยๆคล้อยตาม พลิ้วไปตามอารมณ์ของพี่สาว ซึ่งพึมพำพูดอะไรอยู่งึมงำด้วยเสียงกระเส่า แบบที่โอมรู้สึกว่ามือของพี่สาวโดยเฉพาะปลายนิ้วที่ร้อนผ่าว ซึ่งกำอยู่รอบๆถ่อหัวบานของโอม ซึ่งกำลังแข็งปั๋ง และแสดงออกมาจากความรู้สึกจากภายในของโอม ซึ่งเตลิดไปไกล เพราะการกระทำของอุ้ยผู้เป็นพี่สาว ทำให้โอมร้อนๆหนาวๆ โดยไม่รู้สึกตัว ภายในจอหนังคู่พระคู่นางก็กำลังล่อกันให้มั่ว และกว่าโอมจะรู้ตัวว่าอะไรเป็นอะไร โอมก็มีความรู้สึกเหมือนกับตัวเองเบาหวิว คล้ายปุยนุ่นล่องลอยไปไกลสุดขอบฟ้า ท่ามกลางความมืดภายในโรงหนัง

โอมทอดสายตาฝ่าความมืดลงไปตรงหน้าขาของตัวเอง โอมรู้สึกว่าเต้าตึงเต็มเต่งของพี่สาวที่แนบอยู่กับบริเวณหัวเข่าของโอมในยามนั้น เพราะกางเกงของโอมถูกรูดลงไปกองกับพื้นนานแล้ว ปลายลิ้นริมฝีปากของอุ้ยที่ฉก อม โลมเลียถ่อหัวบานของน้องชายอย่างพลิ้วแผ่ว คุกเข่าอยู่ตรงหน้าขาของน้องชาย "โอม โอม พี่จะทนไม่ไหว ทำไมโอมไม่ช่วยอะไรพี่บ้างล่ะ?" ขณะที่อุ้ยเหยียดตัวขึ้น พร้อมกับรูดกางเกงยีนส์รัดรูปลงไปกองอยู่กับพื้นอย่างไม่ใยดี โอมรู้สึกว่ามีอาการคล้ายๆปวดท้องฉี่ เมื่อร่างตะคุ่มๆของพี่สาวก้มลงรูดกางเกงชั้นในหลุดจากปลายเท้าออกไป พร้อมกับโน้มตัวเข้าหาโอม และจับมือของโอมไปสัมผัสกับบริเวณเนินหีนูนอวบใหญ่ ซึ่งรกครึ้มเต็มไปด้วยหญ้าไซและหญ้าคา บริเวณแอ่งหลืบหีตรงรอยผ่ากลางเนินในตอนนั้น โอมรู้สึกตัวว่ามันฉ่ำแฉะ และเมื่อพี่สาวถ่างขาแบะ พร้อมกับกดทับลงมาตรงหน้าขาของโอม..

และพี่สาวก็โน้มตัวเบียดเต้าเต่ง ซึ่งเสื้อนอกเสื้อในถลกสูงขึ้นไปอยู่ตรงซอกคอ เนื้อแท้ๆของเต้าเต่งที่จ่ออยู่ตรงหน้าของโอม คือสิ่งที่เรียกว่านมของพี่สาว หน้าขาของโอมรู้สึกถึงรสสัมผัสของความหนึบแน่น ร้อนผ่าวซึ่งกำลังมุดเข้าไปในซอกหลืบหีของพี่สาว ซึ่งค่อยๆหย่อนสะโพกผายงอนลงไปอย่างช้าๆ "โอมจ๋า! ดูดนมให้พี่หน่อยซี!" อุ้ยใช้สองมือโอบคอน้องชาย ขณะที่แอ่นปลายติ่งไตตรงเนินเต้า ไปขยี้อยู่ตรงริมฝีปากน้องชาย ซึ่งกำลังเริ่มซุกไซ้เต้าเต่งด้วยความมันอย่างลืมตัว! ปลายลิ้นและริมฝีปากของโอม กำลังมั่วอยู่กับเต้าเต่งด้านซ้าย ซึ่งพี่สาวเบียดเข้าหา.. ส่วนมือขวาของโอมคลึงเคล้นอยู่ตรงปลายจงอยของเต้าขวาอยู่เช่นกัน กว่าโอมจะรู้ว่าส่วนล่างบริเวณหน้าขาของของตัวเองโดนพี่สาวกดสะโพกผายงอนหย่อนต่ำจนแนบชิด และดงหญ้าไซหญ้าคาของพี่สาวกับของโอมแนบสนิท จนมีความรู้สึกแปลกๆไปอีกแบบ..

และโอมก็แทบรู้สึกทนไม่ไหวในเวลาต่อมา อุ้ยเริ่มยกสะโพกเคลื่อนไหวขึ้นลงอย่างช้าๆ ขณะที่โอบรอบคอให้แนบแน่นเข้าหา ด้วยอารมณ์ที่โอมแทบจะตอบสนองไม่ทัน อาการกระแทกกระทั้นของอุ้ย ซึ่งกำลังโยกสะโพกผายงอนร่อนส่ายอยู่ไปมา และครวญครางอยู่ท่ามกลางความมืด แทบไม่รู้ภาษา หอบหายใจจนเหงื่อพล่านแตกซ่า.. และบดกระแทกลงบนหน้าขาของโอมเร็วจี๋ จนโอมแอ่นรับแทบไม่ไหว! "อูย..อูย..โอมจ๋า! ทำไมมันเสียวยังงี้ เร็วๆดูดนมพี่แรงๆเร็วๆซี.." โอมหมดสิทธ์จะกลั้นใจกับความแปลกใหม่ที่กำลังได้รับ.. เมื่ออุ้ยซอยสะโพกกับหน้าขาของโอมพั่บๆ โอมก็ต้องปล่อยให้ทุกสิ่งทุกอย่างกระฉูดออกมาดับอารมณ์วิปริตของพี่สาว! กว่าทุกอย่างจะเรียบร้อยพร้อมกับเมือกคาว โอมได้ยินเสียงกระซิบข้างหูแผ่วๆ จากพี่สาวออกมาว่า.."โอมจ๋า!!..โอมคงไม่ว่าพี่นะน้อง!"