กว่าน้าจะรู้รสกามต้องหลานมาสอย (ปกขาว) copy

[cyborg0011]

กว่าน้าจะรู้รสกามต้องหลานมาสอย (จากปกขาว)



น้าเย็น โดย โศรยา (ปกขาว)
==============================================


อดีต...เมื่อ 10 กว่าปีมาแล้ว "เย็น"เป็นดาราดวงเด่นที่ตลาดสัตหีบ ตอนนั้นเธออายุย่างเข้าวัยกำดัดอวบอัดไปทุกส่วน อาชีพเธอขายสลิ่มบ้างไข่หวานบ้าง หนุ่มๆติดกันกรอ ส่วนมากเป็นพวกทหารเรือรุ่นกระทง เพราะพ่อของเธอเป็นพันจ่าเอกที่มีเลือดน้ำเค็มเต็มตัว เป็นคนประเภทปากว่ามือถึง จึงทำให้หนุ่มๆครั่นคร้าม ได้แต่กระหายเย็นอยู่แต่ในใจ ผู้ที่โชคดีเข้าใกล้สนิทเย็นเป็นคนแรกคือ"จ่าล้อม" ซึ่งเย็นทำท่าจะเออออห่อหมกด้วย แต่แล้ววันดีคืนดี ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งอุ้มเด็กน้อยเข้าสะเอว มาขอร้องเย็นให้เลิกติดต่อกับจ่าล้อม ซึ่งเป็นสามีคนเดียวของเธอ เย็นจึงผิดหวังในความรักเป็นครั้งแรก เกิดความอับอาย ประกอบกับพ่อได้แม่เลี้ยงทำท่าจะลุ่มหลงจนไม่สนใจเธอ เย็นจึงบอกลาพ่อขอมาอยู่กันน้าชายที่พระประแดง

เมื่อมาอยู่กับน้าชายไม่กี่ปี เย็นก็ได้งานเป็นเซลล์เดินตลาด อาศัยความอุตสาหะ เย็นก็มีรายได้จากเปอร์เซ็นต์มาเป็นเงินเดือน จนมีหลักฐานดีขึ้น เย็นสนิทสนมกับเพื่อนหญิงร่วมงานสองสามคน ก็ปรึกษากันมาหาบ้านเช่าอยู่ร่วมกันใกล้ที่ทำงาน น้าชายก็ไม่คัดค้านเพราะเย็นก็มีอายุมากขึ้นพอปกครองตัวเองได้แล้ว จนกระทั่งปัจจุบัน เย็นซึ่งเปลี่ยนชื่อมาเป็น"เย็นจิต"ก็มีอายุ 30 ปีเศษ เป็นสาวใหญ่เรือนร่างก็ใหญ่ไปทุกส่วนสัด แต่เย็นจิตซึ่งมีแผลหัวใจมาแล้ว จึงไม่สนใจผู้ชายคนใดทั้งสิ้น

ต่อมาเพื่อนสาวที่เช่าอยู่รวมกัน ต่างก็แต่งงานย้ายออกไปหมด จึงเหลือเย็นอยู่คนเดียว ก็พอดี"นางแม้น"เพื่อนบ้านที่เย็นจิตรักใคร่นับถือ ยิ่งกว่าญาติสนิทที่สัตหีบ ได้จดหมายขอฝาก"เจ้าหนุ่ย"หรือ"มนัส" ลูกชายคนเดียวซึ่งเรียนจบ มศ.5 แล้ว จะเข้ามาเรียนต่อมหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯ แต่ไม่อยากให้อยู่กับเพื่อนๆหรือเช่าหอพัก กลัวจะเสียผู้เสียคน เย็นจิตดีใจที่จะได้คนมาอยู่เป็นเพื่อน และโดยเฉพาะเจ้าหนุ่ยคนนี้เป็นเด็กที่เธอเคยอาบน้ำปะแป้งให้ มาแต่เล็กๆ มีความผู้พันธ์เหมือนหลานแท้ๆอยู่แล้ว เธอรีบจดหมายตอบไม่ขัดข้องไปยังนางแม้นทันที

เย็นจิตระลึกถึงอดีตสมัยเธอรุ่นสาว เจ้าหนุ่ยอายุราว 5-6 ขวบ เป็นเด็กซนรักใคร่เธอมาก เจอะหน้าทีไรเป็นกระโดดกอดคอ จูบเธอเป็นประจำ เธอก็รักเหมือนหลาน ปรานีตลอดมา เพราะเจ้าหนุ่ยกำพร้าพ่อ แม่ก็ทำงานตัวเป็นเกลียว เธอมีส่วนช่วยอุปการะดูแล พอๆกับนางแม้น เย็นจิตไม่ได้พบหน้าเจ้าหนุ่ยมา 10 กว่าปี เธอจึงดีใจที่จะได้หลานชายมาอยู่เป็นเพื่อน กำหนดวันนี้เจ้าหนุ่ยจะเดินทางมาอยู่กับเธอ เย็นจิตเตรียมทำกับข้าวเย็นไว้ อาบน้ำอาบท่าเสร็จ ก็พอดีได้ยินเสียงตะโกนเรียกจากหน้าบ้าน "น้าเย็น ๆ..." เย็นจิตรีบลงมาจากชั้นบนแทบจะวิ่ง ที่หน้าบ้าน..เด็กหนุ่มร่างกำยำหน้าตาคมสัน กำลังหิ้วกระเป๋าหนังใบใหญ่ชะเง้อเข้ามา เย็นจิตร้องทักด้วยความดีใจ "หนุ่ย!!..."

เจ้าหนุ่ยหรือเด็กหนุ่มทิ้งกระเป๋าวิ่งถลาเข้ามากอดเย็นจิต ระดมจูบแก้มซ้ายแก้มขวา เป็นการแสดงความดีใจ มิหนำซ้ำกอดเอวเย็นจิตไว้ พาเต้นไปรอบๆ เย็นจิตก็ดีใจไม่แตกต่างกัน แต่ชั่วครู่เดียว ในชีวิตเธอตั้งแต่แตกเนื้อสาวจนอายุป่านนี้ ยังไม่มีผู้ชายคนไหนมากอดรัดฟัดเหวี่ยงเธออย่างนี้ แถมหน้าอกค่อนข้างใหญ่ซ่อนอยู่ในเสื้อคอกระเช้า ถูกเบียดกับอกเด็กหนุ่ม ซึ่งเสียดสีไปมาอย่างไม่ตั้งใจ แถมร่างของเธอแนบสนิทกับเขาอีก มันทำให้จิตใจเธอชักเกิดความรู้สึกประหลาดขึ้นมา เจ้าหนุ่ยสมัยนั้น...มันยังแก้ผ้าให้เธออาบน้ำได้อย่างสบาย แต่เดี๋ยวนี้..มันเป็นหนุ่มแล้ว การกอดจูบสัมผัสกันด้วยเนื้อต่อเนื้อ เย็นจิตเริ่มรู้สึกเสียววูบวาบ เธอไม่กล้าผลักไสดิ้นรน กลัวเจ้าหนุ่ยจะคิดว่าเธอเปลี่ยนแปลง แต่เมื่อหัวใจมันเริ่มวาบหวิว เธอก็แกล้งผลักเจ้าหนุ่ย

"เหม็นสาบจะตายไป อาบน้ำอาบท่าเสียก่อน เดี๋ยวจะได้กินข้าวคุยกัน ไป๊" "โธ่..น้า คิดถึงน้าแทบใจจะขาด หนุ่ยดีใจเหลือเกิน น้าไปอาบน้ำให้หนุ่ยทีซิ" "บ้า!! ตัวโตยังกะควายแล้ว ไม่เอาหรอก" เย็นจิตร้องเสียงหลง "ถึงยังไง หนุ่ยก็ยังเป็นหลานน้านะ" "ทุเรศ!! น้ากลัวตาเป็นกุ้งยิงย่ะ" แล้วเจ้าหนุ่ยก็ผละจากการกอดรัดเย็นจิต พิจารณาเรือนร่างอย่างพินิจพิเคราะห์ ถึงกับจุ๊ปาก "โอ้โฮ!! น้านี่ยิ่งแก่ตัว ยิ่งบ๊ะใหญ่" "บ้า!! เดี๋ยวก็ตบปากเข้าให้หรอก" เย็นจิตอายจนหน้าแดง เมื่อเจ้าหนุ่ยเว้าซื่อๆแทงใจดำ ยิ่งเจ้าหนุ่ยจ้องมองหน้าอกเธอ เธอยิ่งขวยเขินจนหน้าแดง "ไปอาบน้ำ!!" เจ้าหนุ่ยหัวเราะก๊ากชอบใจ หันกลับไปหิ้วกระเป๋าที่หน้าประตู เดินตามหลังน้าเย็น พร้อมกับก้มดูบั้นท้าย ที่ค่อนข้างใหญ่กว้างของเย็นจิตอย่างสะท้านใจ

สมัยเป็นนักเรียนปีสุดท้าย เพื่อนๆยกให้หนุ่ยหรือมนัสเป็น...ยอดสัปดนที่สุด เช่นประกวดแข่งขันในความแข็งแรงขององคชาติ ความใหญ่ยาว เป็นหัวโจกในการแอบดูถ้ำมองของนักเรียนสาวเวลาเข้าห้องน้ำ แม้แต่ครูผู้หญิงก็ไม่ยอมยกเว้น แล้วก็มาวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างครื้นเครง และชอบสะสมภาพเซ็กส์ ภาพการร่วมประเวณีในท่าพิสดารต่างๆ ทั้งไทยและเทศมากมาย เพราะฉะนั้นเมื่อเจ้าหนุ่ยเข้าห้องน้ำชำระร่างกาย เย็นจิตก็รื้อกระเป๋า จัดเสื้อผ้าภายในห้องที่ยกให้เป็นห้องนอนของเจ้าหนุ่ย จึงได้พบอัลบั้มสองสามเล่ม ล้วนแต่เป็นภาพการร่วมประเวณีสีสวยสด มีทั้งคนไทยและฝรั่งต่างชาติ พอเปิดเห็นภาพแรก เย็นจิตถึงกับสะดุ้งวาบ รีบปิดทันที แต่แล้วก็อดใจไม่ได้ที่จะพลิกเปิดดูมันเรื่อยๆไป

อารมณ์ทางเพศเริ่มตื่นตัว ตั้งแต่เริ่มวัยสาวเป็นต้นมาจนบัดนี้ เธอเพิ่งเคยมีจิตใจหวั่นไหว เริ่มตั้งแต่นมสองเต้าของเธอถูกเสียดสีกับบางส่วนของเจ้าหนุ่ย อีกแม้จะไม่ได้ถูกสัมผัสกับมือก็ตาม แล้วยังส่วนหน้าขาบริเวณเนินโคกสวาทที่เบียดเสียดกับบางส่วนอีก ความต้องการความใคร่ก็เริ่มทยอยเข้าสู่หัวใจเย็นจิตทีละน้อย เมื่อเธอปิดอัลบั้ม เธอก็ลุกออกจากห้องอย่างเลื่อนลอย แต่หัวใจเต้นแรง หลังจากอาหารค่ำ และคุยกันถึงอดีตที่ผ่านไปแล้ว เจ้าหนุ่ยก็หอบเอาหนังสือเข้ามาดู เพื่อสอบเอ็นทรานซ์ในห้องของเธอ เพราะไฟฟ้าในห้องเจ้าหนุ่ยแสงมันอ่อน ยังไม่ได้เปลี่ยนหลอดไฟ ส่วนเย็นจิตเดินกระสับกระส่ายมาหยุดยืนที่หน้าต่าง เหม่อมองไปภายนอก คิดฟุ้งซ่าน จนรู้สึกว่าเจ้าหนุ่ยเดินเข้ามากอดเธอไว้ทางด้านหลังจนแนบแน่น

"หนุ่ยรู้สึกว่าน้าไม่สบายใจ เพราะหนุ่ยหรือเปล่า?" เย็นจิตยังอยู่เฉย ยอมให้เด็กคราวหลานโอบกอด เพราะมันเกิดความอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก "ทำไมหนุ่ยคิดยังงั้น?" เย็นจิตตอบตามความรู้สึกของหัวใจไม่ได้ มันเป็นเรื่องบัดสีใจ เพราะลอบสังเกตว่าเจ้าหลานชายคนนี้ ชอบแอบมองส่วนสัดของเธอตลอดเวลา โดยเธอทำเป็นเผลอ มันเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้หัวใจเธอเกิดความต้องการตามธรรมชาติ หนุ่ยยังคงกอดรัดเธอไว้ จนเธอรู้สึกว่ามีสิ่งผิดปกติที่ร่องก้นของเธอ เธอคาดไม่ผิด...เจ้าหนุ่ยคงมีอารมณ์ปรารถนาเช่นเดียวกับเธอ แต่เธอจะสนองตอบได้อย่างไร ในเมื่อเธอมีอายุคราวน้าของเจ้าหนุ่ย เธอกำลังตัดสินใจ...

"น้าชักง่วงแล้วล่ะ" เจ้าหนุ่ยถึงกับผละถอยหลัง เมื่อเธอหันมา เจ้าหนุ่ยก้มมองที่เสื้อคอกระเช้าหลวมๆ ปราศจากยกทรง มันจงใจมองบัวตูมดอกใหญ่เหมือนไม่เกรงใจ เย็นจิตแสร้งไม่สนใจ เดินผละหนี เจ้าหนุ่ยก็หันมามองก้นของเย็นจิตอีก พร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ เย็นจิตเดินมาเปิดตู้ยา หยิบขวดยาขวดหนึ่ง หยิบยามาพร้อมกับเทน้ำใส่แก้ว "จะดูหนังสือก็ดูไป ง่วงเมื่อไหร่ก็ค่อยไปนอน" "นั่นน้าเป็นอะไรถึงต้องกินยา?" เจ้าหนุ่ยสงสัย "ยานอนหลับ บางทีน้าคิดอะไรมากๆ ก็นอนไม่หลับ อาศัยยานี่แหละ ไม่กี่นาทีเท่านั้นหลับเป็นตายเลย ขนาดปลุกแรงๆ ยังไม่รู้สึกเลย ช่วยดูแลน้าให้ดีก็แล้วกัน" เย็นจิตเผลอตัว พูดประโยคสุดท้ายแล้วก็ชะงัก รีบเปลี่ยนคำพูด "เผื่อขโมยขโจรมันเข้ามา เพราะน้าไม่รู้สึกตัว"

แล้วเย็นจิตก็กินยา เจ้าหนุ่ยก็นั่งเก้าอี้เตรียมดูตำราต่อไป ส่วนเย็นจิตก็เอนตัวลงบนเตียงนอน เวลาผ่านไปครู่ใหญ่ เจ้าหนุ่ยเงยหน้ามองบนเตียง น้าเย็นกำลังพลิกตัวไปทางขวา เท้าขวาเหยียดตรง ส่วนเท้าซ้ายยกก่ายหมอนข้างงอขึ้นสูง เจ้าหนุ่ยสนใจบั้นท้ายของน้าเย็น ที่มันค่อนข้างใหญ่โตมโหฬาร เขาไม่มีกะใจจะดูตำรา สายตาลูบไล้ไปตามเรือนร่างคุณน้าอย่างตื่นเต้น เสียงน้าเย็นกรนเบาๆ เขาพยายามข่มใจ เรียกเบาๆ "น้า...น้าเย็น..." ไม่มีเสียงขาน แสดงว่าน้าเย็นคงจะหลับเพราะฤทธิ์ยา เจ้าหนุ่ยพยายามทำใจกล้า ลุกจากเก้าอี้เดินเข้ามาหยุดข้างเตียง "น้า..." เขาเรียกอีก

ร่างเย็นจิตเคลื่อนไหวเพราะแรงหายใจ ประกอบกับเสียงกรนเบาๆ เพื่อให้แน่ใจว่าน้าเย็นหลับแน่ๆ เจ้าหนุ่ยเอื้อมมือไปจับที่ขาน้าเย็นสั่นเบาๆ "น้า...น้าหลับหรือยัง?...น้า..." เจ้าหนุ่ยสั่นขาน้าเย็นแรงขึ้น เมื่อน้าเย็นไม่กระดิกตัว มือเขาเริ่มเคลื่อนขึ้นมาจนถึงชายผ้าถุงที่คลุมแค่หัวเข่า เขาแกล้งเรียกชื่อน้าเย็นอีก แต่ในขณะเดียวกันก็ค่อยๆเลิกชายผ้าถึงขึ้นทีละน้อยๆ จนเห็นต้นขาอวบใหญ่ มือเจ้าหนุ่ยเริ่มสั่น แต่ใจไม่ยอมหยุดยั้งแค่นั้น เมื่อชายผ้าถุงข้างหนึ่งถูกหนีบทางด้านหน้า เจ้าหนุ่ยก็ใช้สองมือช่วยดึงออกช้าๆ จนหลุดจากขาที่หนีบ ถลกมันขึ้น..เลิกจนเผยเห็นก้นถนัดตา มันใหญ่ ขาวเนียน บัดนี้ชายผ้าถุงเลิกไปรวมอยู่ที่เอวแล้ว สองก้อนเนื้อใหญ่มหึมาจึงเต็มตา

เจ้าหนุ่ยมันยังเรียก น้าๆ ด้วยเสียงสั่นเครืออีก เมื่อเห็นน้าเย็นจิตยังอยู่ในอาการปกติ มันจึงเอามือที่สั่นเทาค่อยๆแตะที่ก้น ลูบไล้เบาๆไปจนทั่วก้อนเนื้ออวบใหญ่สองก้อน มันรู้สึกว่ากางเกงขาสั้นที่มันสวมใส่อยู่ เกิดคับเป๋งจนอึดอัด มันต้องถอดออกมา รูดซิปปล่อยเจ้าท่อนเนื้อควยกลมยาวหัวบานออกมาให้เป็นอิสระ แล้วเจ้าจอมสัปดนก็ก้มดูรูทวารหลังของเย็นจิต มีร่องรอยเป็นทางยาวลึกไปทางข้างหน้า ฝ่ามือเจ้าหนุ่ยเริ่มแผ่กางลูบบริเวณก้นย้อย ปล่อยนิ้วมือให้เลยลึกเข้าไปทางด้านหน้า ซึ่งมีสองแคมเป็นประตูกั้นภายใน นิ้วไปกระทบกับปุ่มกระสันที่อยู่ในแคมด้านบน มันแข็งชูชัน จนร่างเย็นจิตสะดุ้งไหว เจ้าหนุ่ยตกใจเรียกชื่อน้าเย็นทันที พร้อมกับถอยห่างออกมา แต่อาการหลับใหลของเย็นจิตก็ยังคงเป็นปกติเหมือนเดิม

เจ้าหนุ่ยทำท่าขยาดกลัวน้าเย็นจะรู้สึกตัวตื่น ชั่งใจรีรออยู่ครู่หนึ่ง คราวนี้หันไปมองท่อนบน ชายเสื้อคอกระเช้ากว้างจนชายย้อยไปด้านหน้า เขาเรียกชื่อน้าเย็นอีก เมื่อไม่มีอะไรผิดปกติ เจ้าหนุ่ยก็เริ่มสอดมือเข้าไปในชายเสื้อ ลึกเข้าไปจนกระทั่งสัมผัสกับเต้านม เมื่อเขากำมันล้นมือแข็งแต่หยุ่น องคชาติเจ้าหนุ่ยแข็งเกร็งเหมือนเสาเข็ม เจ้าหนุ่ยตัดสินใจไม่ถูก ขณะที่เขาค่อยๆบีบเคล้นเต้านม รู้สึกว่าเย็นจิตสะท้านไหวตัวเล็กน้อย  เจ้าหนุ่ยก็รีบถอยมือออกมายืนตั้งหลักใหม่ ใคร่ครวญอย่างหนัก หากเขาทำเกินเลยไปกว่านี้ แล้วน้าเย็นจิตรู้สึกตัว เขาอาจถูกน้าเย็นจิตถีบไล่ออกจากบ้านก็ได้ แต่เมื่อคิดอีกที เมื่อเขาบ้าบิ่นมาถึงขั้นนี้ ไอ้เรื่องจะยอมถอยมันก็ผิดวิสัยชายฉะกันเท่านั้น

ผิดนักก็ขอตายเอาดาบหน้า เขาพยายามรวบรวมพลังไม่ให้ตื่นเต้นท้อถอย ตัดสินใจเด็ดขาด ไหนๆอาวุธเขาก็พร้อมจะสู้ศึกอยู่แล้ว เมื่อนับในใจหนึ่งถึงสามแล้ว เจ้าหนุ่ยก็ก้าวขาข้างหนึ่งขึ้นเตียง มือข้างหนึ่งก็ก้มไปช้อนขาข้างซ้ายของเย็นจิตที่ก่ายเกยหมอนข้าง พลิกกลับให้นอนหงาย อีกมือหนึ่งเอื้อมมือมาจับไหล่ซ้ายให้พลิกตามมาด้วย เจ้าหนุ่ยทำอย่างช้าๆนุ่มนวล จนร่างของเย็นจิตพลิกนอนหงาย ขาถ่างอ้าเล็กน้อย เสื้อคอกระเช้าเลิกขึ้นจนเห็นฐานนม เจ้าหนุ่ยถอนใจยาวอย่างโล่งอก...

ณ บัดนี้ ลานกำเนิดซึ่งกว้างขวางโคกนูน อุดมด้วยขนดกดำได้ปรากฏเด่นในสายตาเจ้าหนุ่ย แต่แคมสองข้างซึ่งอวบอิ่มยังปิดสนิทอยู่ เพราะโคนขาอวบใหญ่เบียดชิดเกือบติดกันอยู่ เจ้าหนุ่ยก้มดูจนแทบติดนัยน์ตา  ถ้าเปรียบเป็นอาหาร ก็เป็นอาหารที่แสนจะโอชะ น่าขม้ำด้วยความกระหาย สมใจเจ้าหนุ่ยที่มันอยากเห็นเนื้อหนังมังสาของน้ามันเหลือเกิน ขนาดมันเห็นที่มีอาภรณ์พันกาย มันยังเกิดความกระสันเสียว บัดนี้มันได้เห็นเนื้อแท้ๆแล้ว หัวใจมันเต้นแรงดังฟืดฟาด มันแหงนมองดูท่อนบนอีก ชายเสื้อที่เลิกขึ้นจนเห็นแค่ฐานนม มันถูกเลิกขึ้นอีก จนเต้านมสองข้างทะลักออกมา ไม่ผิดกับผลน้ำเต้ากลมใหญ่ขาวสะอาด ป้านสีน้ำตาลอ่อน หัวนมแดงระเรื่อ

มันทนดูไม่ไหว จนต้องยงโย่ยงหยกเคลื่อนตัวไปดูดตรงหัวนมเหมือนเด็กทารกที่หิวกระหายนมมารดา มือมันลูบไล้เนินสวาท บีบขยำเบาๆ เจ้าหนุ่ยรู้สึกว่าร่างกายเย็นจิตมีการเคลื่อนไหวสั่นเล็กน้อย มันชะงักนิ่ง จนเห็นว่าร่างกายของน้าสงบ มันก็เริ่มดำเนินการต่อ คราวนี้นอกจากปากจะจุ๊บดูดหัวนมแล้ว นิ้วชี้ยังสอดเข้าไปถูกที่ปุ่มกระสัน แล้วกรีดแคมสองข้าง จนรู้สึกว่ามีน้ำเมือกเหนียวๆซึมออกมา นิ้วก็ล่วงล้ำเข้าไปโดยสะดวก เหลืออดเหลือทนแล้ว เจ้าหนุ่ยตัดสินใจเป็นครั้งสุดท้าย ถอยตัวออกมาคุกเข่าตรงหว่างขาน้าเย็น สองมือจับข้อเท้าสองข้างให้แยกถ่างออกจากกัน แถมยกงอตั้งฉากกับที่นอน มันก้มดูเห็นสองแคมเผยอถ่างกว้าง ภายในแคมออกสีแดง มีน้ำเอ่อฉ่ำ

เจ้าหนุ่ยจับท่อนเอ็นแข็งเหมือนเสาเข็มของมัน จ่อเข้าไปในรูสังวาส ถูกแคมสองข้องลู่ตามเข้าไปด้วย มันลื่นไปตามน้ำเมือกเหนียว มันตั้งท่าเหมือนออกกำลังกายวิดน้ำ ลำตัวไม่ให้ทาบทับร่างน้าเย็นจิต เริ่มขย่มกดดันท่อนเนื้อของมัน ซึ่งมีความกำยำเสมอตัวเข้าไปในรูสังวาส ชักเข้าชักออก หน้าของมันซุกไซ้ที่สองเต้านม พอรู้สึกว่ารูมันแคบบีบรัดจนท่อนเนื้อควยของมัน ล่วงล้ำเข้าไปอีกไม่ค่อยสะดวก เจ้าหนุ่ยก็ใช้เข่าทั้งสองข้างดันเข้าใต้ข้อพับขาน้าเย็นจิต เพื่อให้รูกว้างถ่างออกไปอีก ปากก็ระดมจูบไซ้สองเต้านม ก้นก็ซอยถี่ยิบ เย็นจิตไม่ได้กินยานอนหลับอย่างที่บอกเจ้าหนุ่ย แต่เป็นยาบำรุงประสาท แสร้งทำเป็นหลับใหล เพื่อเธอต้องการให้เจ้าหนุ่ยสำแดงฤทธิ์เดช ตามที่เธอก็กำลังมีความรู้สึกทางเพศ

ความกระดากอายที่เป็นสาวใหญ่คราวน้า จึงไม่กล้าจะแสดงความต้องการอะไรออกมา ให้เป็นที่อับอาย เมื่อเจ้าหนุ่ยเร่งเร้าอารมณ์เธอ มันก็ทำให้เธอสิ้นความอดทนต่อความอับอาย เมื่อเจ้าหนุ่ยขย่มกระแทกกระทั้น สองเต้านมก็ถูกคลึงเคล้าไม่หยุดหย่อน ความกำหนัดของเธอก็ถึงขีดสุด จนไม่สามารถจะทนเฉยนิ่งอยู่ได้ เธอแกล้งทำเป็นสะดุ้งตื่น เสียงเธอกระเส่า "ตายแล้ว หนุ่ยทำอะไรน้า?...อู๊ย...น้าจะขาดใจอยู่แล้ว" เมื่อเห็นน้าเย็นรู้สึกตัว และแสดงอาการเสียวกระสัน ถึงขนาดโยกย้ายก้นส่ายไปมา เจ้าหนุ่ยก็ได้ใจ จับไหล่น้าเย็นไว้ทั้งสองข้าง ปากก็ประกบกับปากน้าเย็นจิต ลิ้นต่อลิ้นพัลวันกันด้วยความเสียวซ่าน มือเย็นจิตโอบรั้งเอวจนลามไปถึงก้นเจ้าหนุ่ย ที่กำลังกระแทกกระทั้น ทำให้มันสุดเสียวเร่งซอยถี่ยิบ

"อู๊ย...ซี๊ด...หนุ่ย...น้า...เสียวเหลือเกิน...อู๊ย..." เสียงน้าเย็นจิตฟังไม่ได้ศัพท์ เจ้าหนุ่ยไม่ตอบ มีแต่เสียงฟืดฟาดด้วยความหื่นกระหาย ใจเต้นแรง น้าเย็นจิตก้นลอยจากที่นอน เจ้าหนุ่ยก็ยกท่อนล่างชักส่าย เมื่อสองมือช่วยกันตบ...มันก็อึงคนึงเหมือนคลื่นทะเลปั่นป่วนเข้าซัดฝั่ง เสียงกระแทกกระทั้นดังเฉาะแฉะตามจังหวะ สาวใหญ่ที่ไม่เคยรู้รสชาติมาก่อน เมื่อได้เด็กหนุ่มคราวหลานแต่มีพลังสูง การฟาดฟันมันก็ออกรสชาติ เตียงโยกไหวสะเทือนแทบจะพัง มือของสาวใหญ่ลูบไล้ไปจนทั่วตัวเจ้าหนุ่ย ปลุกให้มันเกิดพลังหนักขึ้น ความทรหดที่เคยได้รับการประกวดได้ชัยชนะมาแล้ว เพิ่งจะได้ลงสนามจริงวันนี้ มันจึงทรหดผิดมนุษย์ น้าเย็นจิตหลั่งทะลักน้ำเมือกสวาทออกมาหลายครั้งหลายครา แต่เจ้าหนุ่ยก็ยังเร่งกระเด้าซอยไม่หยุดพัก เรี่ยวแรงเหมือนคชสาร ตัวน้าเย็นจิตถึงกับดิ้นกระแด่วๆ อยู่ในอ้อมกอดกระชับของเจ้าหนุ่ย

ทั้งๆที่เจ้าท่อนเนื้อ..มันจมหายไปในรูสังวาสจนมิดด้ามแล้วก็ตาม เจ้าหนุ่ยยังโยกย้ายส่ายก้น เพื่อควานเจ้าท่อนเนื้อควยของมันไปกวนลำไส้น้าเย็นแทบขาดใจ แล้วในที่สุดมันก็พุ่งน้ำกามเข้าไปเต็มแรง จนน้าเย็นจิตร้องหวี๊ด ขาเกี่ยวกระวัดรัดเอวเจ้าหนุ่ย เหมือนไม่ยอมให้ผละออกไปได้ง่ายๆ แถมยังใช้กล้ามเนื้อภายในช่องสังวาสบีบรัดท่อนเนื้อควยเจ้าหนุ่ยมันไว้อีก กว่ามันจะชะลอการกระเด้าลง ก็เสียเวลาไปอีกพักใหญ่ หลังจากทั้งคู่หยุดเหนื่อยหอบแล้ว เสียงน้าเย็นจิตเหมือนละเมอเบาๆ "ทำไมหนุ่ยทำยังงี้?" "ผมสงสารน้า หนุ่ยรักน้า หนุ่ยอยากให้น้ารู้จักความสุขตามธรรมชาติ น้าโกรธหนุ่ยหรือเปล่า?" น้าเย็นจิตไม่ตอบ แต่กลับจูบปากจูบแก้มเด็กหนุ่ม

"น้าคงไม่เคยรู้รสชาติของธรรมชาติแบบนี้" เย็นจิตส่ายหน้า "ตั้งแต่น้าเป็นสาวมาจนป่านนี้ น้ายังไม่เคยยอมให้ใครกอดด้วยซ้ำ น้าไม่รู้เรื่องของธรรมชาติแบบนี้" เจ้าหนุ่ยลุกขึ้น ไม่ยอมนุ่งกางเกง รั้งแขนน้าเย็นจิตให้ลุก "น้าอาบน้ำให้หนุ่ยมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว ตอนนี้หนุ่ยจะอาบน้ำให้น้ามั่ง" น้าเย็นจิตมีท่าทีขวยอาย "ไม่เอา แค่นี้ก็โป๊แย่อยู่แล้ว" เจ้าหนุ่ยกลายเป็นเด็กดื้อ เย็นจิตกลายเป็นคนว่าง่ายขึ้นมา เจ้าหนุ่ยช้อนร่างของน้าเย็นจิตขึ้นมา ตรงรี่ไปห้องน้ำ โดยเย็นจิตไม่กล้าขัดใจ เธอกลับพิงศีรษะกับอกเด็กหนุ่มคราวหลานอย่างมีความสุขล้นเหลือ เขาบังคับให้เธอยืนนิ่งๆ เขาเป็นฝ่ายรดน้ำ ฟอกสบู่ให้เธอ เขาละเลงไปที่ซอกคอลาดลงมาที่นมสองเต้า เจ้าหนุ่ยละเลงสบู่ พร้อมทั้งเคล้าเคล้นสองเต้านม จนน้าเย็นจิตผวา เจ้าหนุ่ยใช้เวลาทำความสะอาดตรงนั้นนาน จนน้าเย็นจิตสยิวหิวกระหายสวาทขึ้นมาอีก ถึงกับกดไหล่เขาลงไป

"ฟอกที่อื่นบ้างเถอะ น้ายังระบมอยู่นะ" เจ้าหนุ่ยปฏิบัติอย่างว่าง่าย เขาไล้สบู่ลงมาที่ท้อง ต่อมาจนถึงเนินสวาท เขาใช้มือเกาบริเวณเนินหีที่โคกนูนนั้น จนตัวเย็นจิตถึงกับส่ายเป็นว่าว เจ้าหนุ่ยแหวกขาเย็นจิตให้ถ่างออก แล้วละเลงสบู่ไปใต้หว่างขา นิ้วเล็ดลอดเข้าไปเขี่ยปุ่มกระสันเบาๆ จนเย็นจิตร้องซี๊ดซ๊าด "อู๊ย...อย่าแกล้งน้าอย่างนั้นซิจ๊ะหนุ่ย มันเสียว..." เจ้าหนุ่ยก็ฟอกสบู่ต่อไป จนถึงปลายเท้า เสร็จแล้วลุกขึ้นยืน จับตัวเย็นจิตให้หันหลังมา เขาเริ่มละเลงสบู่ไปที่ซอกคอ แผ่นหลัง แต่ไม่วายเลี้ยวมือมาขยำพวงถันทั้งสองจนเย็นจิตสั่นสยิว เจ้าหนุ่ยเคล้นเคล้า จนตัวมันเองรู้สึกว่าเจ้าท่อนเนื้อควยที่ตกห้อย เริ่มจะมีการขยับตัวขึ้น เจ้าหนุ่ยยังเคล้นต่อไปอีกชั่วครู่ ก็เลื่อนลงมาตามแผ่นหลัง จนกระทั่งถึงตะโพกซึ่งผายกว้าง รับกับก้อนเนื้อใหญ่มหึมาสองก้อนเบียดเสียดติดกัน

เจ้าหนุ่ยถูลูบบีบสองก้อน จนท่อนเนื้อของตัวเองเกิดแข็งปึ๋งปั๋งขึ้นมาฉับพลัน ก้นน้าเย็นจิตขาวแข็งแต่หยุ่น ความวิตถารเกิดขึ้นมา เอาแขนโอบด้านหลังของน้าเย็นจิตมาที่ตุ่ม ให้เธอก้มหมอบที่ปากตุ่ม เขาบอกว่าจะชำระล้างช่องรูก้นให้สะอาด เย็นจิตหลงกล ตามใจเจ้าหนุ่ย เมื่อเธอเอาตัวหมอบกับปากตุ่มก็เหมือนกับเธอกำลังโก้งโค้ง ก้นก็ลอยเด่น เจ้าหนุ่ยเอาสบู่ละเลงมือจนฟองเต็มมือ แล้วละเลงลงไปที่ร่องก้น แล้วสองมือก็กำก้อนเนื้อใหญ่สองก้อนถ่างออก จนเห็นรูก้นที่เต็มไปด้วยฟองสบู่ เขายื่นหัวบานของท่อนเนื้อแข็งเข้าประชิดรูก้น ซึ่งอ้าเล็กน้อย เพราะสองมือที่เจ้าหนุ่ยจับแยก ฟองสบู่ช่วยความลื่นให้หัวเงี่ยงบาน มันพอยัดเยียดเข้าไปได้บ้าง ถึงตอนนี้เย็นจิตสะดุ้ง ร้องถามเสียงหลง

"นั่นหนุ่ยจะทำอะไรน้า?" "หนุ่ยอยากให้น้ารู้จักรสชาติอีกแบบหนึ่ง" "มันเป็นเรื่องของธรรมชาติด้วยหรือ?" น้าเย็นจิตถามเสียงกระเส่า เจ้าหนุ่ยไม่ตอบ แต่มันเริ่มดันท่อนเนื้อที่แข็งแกร่งเหมือนเสาเข็ม เข้าไปในรูก้น มือก็จับสองก้อนเนื้อของก้นที่เบียดเสียด เพราะความอวบใหญ่ให้ถ่างออกอีก เย็นจิตก็พยายามถ่างขาออกช่วยเขา ฟองสบู่ช่วยให้เกิดการหล่อลื่น หัวบานของท่อนเนื้อเริ่มอัดเข้าไป แต่รูมันฟิตเล็กจนเย็นจิตคราง "อู๊ย...น้าเจ็บ..." "หนุ่ยจะค่อยๆ น้าต้องทนหน่อยนะ" เจ้าหนุ่ยพยายามอัดท่อนเนื้อเข้าไป จนหัวบานปลายท่อนเนื้อควยจมหายเข้าไปในรูตูด เขาพยายามซอยเบาๆ เพราะมันฟิตเหลือหลาย เย็นจิตก็พยายามถ่างขาออก เจ้าหนุ่ยก็ยิ่งแหวกสองก้อนก้นให้กว้างออกไปอีก ท่อนเนื้อควยเริ่มเคลื่อนเข้ารูก้นเข้าไปอย่างค่อนข้างลำบาก อาศัยฟองสบู่ช่วย มันจึงค่อยๆเข้าไป เจ้าหนุ่ยเริ่มขยับก้นซอย ปากทวารขมิบท่อนเนื้อของเขาจนรู้สึกคับติ้ว

พอลำท่อนควยเคลื่อนเข้าไปแค่ครึ่ง เขาก็ปล่อยมือจากก้นของน้าเย็นจิต หันมาโอบลำตัว คว้าบีบเคล้นเต้านม ช่วยให้น้าเย็นจิตกระสันจนลืมความเจ็บปวดรูก้น ซึ่งเขากำลังอัดถั่วดำเข้าไป เจ้าหนุ่ยบีบเคล้นสองเต้านมเบาหนักสลับกัน จนน้าเย็นจิตเริ่มส่ายก้น เขาก็เริ่มซอยทิ่มแทงเข้าไปจนเกือบมิดด้าม น้าเย็นจิตคราง "น้าเจ็บ...เสียว...หนุ่ยทำน้าข้างหน้าดีกว่า" เขาก้มลงดูตรงจุดสำคัญ หูรูดรูก้นของน้าเย็นจิตบีบคาท่อนเนื้อควยของเขาแน่นสนิท มันทำให้เขาเสียวจนต้องเร่งถี่ขึ้น ยิ่งก้นน้าเย็นจิตส่ายมากเท่าไหร่ เขาก็กดดันท่อนเนื้อเข้าไปจนลึกแทบมิดด้าม เขาเร่งซอยถี่ขึ้น เปลี่ยนสองมือมาโอบเอวน้าเย็นจิต ช่วยกระแทกเข้าหาตัวเอง ในที่สุดด้วยความพยายาม รูก้นของน้าเย็นจิตก็อมท่อนเนื้อควยที่แข็งแกร่งปานท่อนซุงจนมิด

เขากระแทกท่อนเนื้อเข้าไปแล้วชักออกถี่หลายครั้ง จนกระทั่งเย็นจิตแนบลำตัวลงไปอีก ทำให้ก้นโด่งลอยเด่น เจ้าหนุ่ยใช้นิ้วช้อนเข้าไปทางช่องทวารเบา ทิ่มเข้าทิ่มออก จนมันรู้สึกว่ามีน้ำเหนียวๆหลั่งเอ่อออกมา เสียงน้าเย็นจิตร้องซี๊ดซ๊าด ครวญครางตลอดเวลา เพราะความฟิตคับของรูก้น ทำให้ความเสียวของเจ้าหนุ่มถึงจุดสุดขีด ชั่วครู่เดียวเขาก็หลั่งน้ำกามพุ่งกระฉูดเข้าไปในรูก้นน้าเย็นจิต จนเธอผวาขึ้นร้องอย่างลืมตัว "อู๊ย...." น้ำยังไม่ทันหมด เจ้าหนุ่ยชักท่อนเนื้อที่แข็งแกร่งออกมา เสียบเข้าไปในช่องรูสังวาสต่อ มันล่วงล้ำเข้าไปอย่างง่ายดาย เพราะมันถ่างกว้าง รอรับอยู่ใต้รูก้น อุดมไปด้วยน้ำเมือกเหนียวฉ่ำ เขาซอยอย่างถี่ยิบ มันมีน้ำรักเหลือเข้าไปในรูสังวาสอีก สองมือโอบกอดเอวกระแทกเข้าหาตัวเอง อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ชั่วครู่เขาก็ลดจังหวะช้าลงจนแช่นิ่ง

ทั้งน้าหลานแทบจะเข่าอ่อน ล้มนอนในห้องน้ำด้วยความเพลีย....จะเป็นโชคดีหรือโชคร้ายของเย็นจิตก็แล้วแต่จะเดา อุตส่าห์ครองตัวเป็นสาวบริสุทธิ์ตั้งแต่รุ่นๆจนวัยเลยสามสิบ เพิ่งจะมารู้จัดรสชาติของการเสพกาม เอาเมื่อตอนนี้เอง มิหนำซ้ำครูผู้สอนรสชาติยังเป็นเด็กคราวหลาน แถมทะลวงทั้งรูหน้ารูหลังเสียในเวลาไล่ๆกัน ซึ่งมีทั้ง เผ็ดร้อน หวานมัน เปรี้ยว ขมทรมาน และซาบซ่าน ในขณะเดียวกัน




_________________