ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

สางแค้นภาค2(4/ธงรบ)

เริ่มโดย twintower, สิงหาคม 10, 2021, 04:58:26 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

twintower

สางแค้นตอนนี้ไม่มีบทเสียวนะครับ เนื้อหาค่อนข้างจะยาว ส่วนต่อไปทั้ง 2 เรื่องอาจจะล่าช้าไม่ตรงกับวันอังคารนะครับ คอมผมมีปัญหาพอดี แต่ถ้าแก้ไขได้เร็วก็จะมาลงในวันอังคารหน้าตามปกติครับ

twintower


----------------------------------------------------------------------------------------------------------

นุ่มนิ่มพยายามสงบใจแล้วนั่งอ่านประวัติของแคนอีกครั้ง ก่อนจะเลื่อนมาถึงประวัติของพันตำรวจเอกธงรบ ชื่อนี้ปรากฏขึ้นหลังจากที่เธอกลับมาจากหมู่บ้านกระเหรี่ยงประมาณ 2อาทิตย์ ประพาสได้เชิญเธอมาที่สำนักงานที่กรุงเทพ ในห้องทำงานของประพาส นอกจากเจ้าของห้องแล้วมีเธอกับมุกดาเท่านั้น ประพาสที่ยืนอยู่ด้านข้างของห้องกำลังเขียนกระดานไวท์บอร์ด เธอนั่งดูที่เก้าอี้ตัวใหญ่หลังโต๊ะทำงานโดยมุกดานั่งอยู่ฝั่งตรง ทั้งคู่ต่างมองดูจนประพาสเขียนข้อความบนกระดานเรียบร้อยแล้วหันมาพูดกับเธอ

"เรื่องนี้ที่ผมติดคุณนิ่มไว้ ตอนนี้ผมหาข้อมูลมาเพิ่มเติมได้และอีกอย่างวันนั้นผมไม่อยากพูดต่อหน้าคุณบัญชาเพราะยังไงเขาก็มาจากคุณอดิศร ถ้าพูดแล้วมันอาจะเป็นเหตุที่ทำให้เกิดความไม่ไว้ใจกันได้ครับ"

"เรื่องที่ทำไมทางตำรวจถึงรู้ว่าพ่อของนิ่มหลบอยู่ที่ไหนและรู้ว่าวันไหนพ่อจะเดินทางจากโรงงานมาที่คาสิโนเพื่อพบพวกทนาย"

ประพาสก้มหัวให้เล็กน้อยด้วยความชื่นชม เธอเป็นคนที่ฉลาดจริงๆรู้ว่าอะไรควรพูดหรือไม่ควรพูดออกมา

"เอาละคะคุณประพาสลองสรุปข้อมูลที่ได้มาให้นิ่มฟังคุณว่ามาจากอะไร"

"ดูตามที่ผมเขียนนะครับ มีทั้งหมด 3 ข้อคือ 1.เกลือเป็นหนอน  2.จากหน่วยปฏิบัติการพิเศษ 3.จากการดักฟังโทรศัพท์ ซึ่งผมจะแยกย่อยให้คุณนิ่มฟัง อย่างข้อ 1 นี่ผมแยกย่อยออกมาได้ 3 ข้อย่อย คือ 1.1 มาจากคุณอดิศรกับทีมงาน ที่ผมตั้งข้อสงสัยเพราะคุณอดิศรติดต่อกับกำนันตลอดหลังจากที่กำนันหลบหนีเข้าไปที่โรงงาน ตรงนี้ทางคุณอดิศรอาจจะเป็นคนคาบข่าวความเคลื่อนไหวของกำนันไปบอกทางตำรวจได้ ทำให้ทางตำรวจรู้ว่ากำนันจะเดินทางวันไหน หรืออาจะเป็นคนในทีมงานของคุณอดิศรก็ได้ที่รู้เรื่องและนำเรื่องไปบอกตำรวจ"

"น่าสนใจคะมันก็อาจเป็นไปได้คะ"

เธอตอบไปที่ประพาส ซึ่งฝ่ายนั้นบอกเธอต่อ

"แต่อย่าพึ่งคิดว่ามันจะเป็นจริงนะครับ มันแค่ข้อสันนิษฐานออกมาและเป็นผมที่จะต้องสืบหาความจริงต่อไปครับ เรายังต้องไว้ใจคุณอิศรต่อ"

เธอหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะตอบ

"นิ่มเข้าใจคะ นี่มันเป็นเพียงข้อแรก และยังมีอีกหลายข้อที่คุณประพาสตั้งไว้เชิญต่อคะ"

"ขอบคุณครับ ผมมองต่อไปอีกว่าถ้าคุณอดิศรกับทีมงานไม่ได้เป็นหนอนบ่อนไส้ แต่อาจจะเกิดจากความผิดพลาดในการเก็บข้อมูลเผลอหลุดปากกับคนใกล้ชิด และตอนนั้นตำรวจคงจะมีการส่งสายมาหาข้อมูลจากคุณอดิศรกับทีมงานด้วยและถ้าคนใกล้ชิดเผลอคุยกับคนอื่นๆต่อ เช่นบอกว่าคุณอดิศรกับทีมงานจะไม่อยู่จะข้ามฝั่งไปพม่าวันไหน ข้อมูลตรงนี้ทางตำรวจกับทีมงานอาจนำไปประเมินได้ครับ"

ประพาสเว้นระยะแล้วพูดต่อ

"ต่อไปคือ 1.2 ตรงนี้ผมให้ความสำคัญมากพร้อมกับข้อมูลล่าสุดที่จะมาเรียนคุณนิ่มครับ ข้อนี้คือข้อมูลหลุดจากคุณสาธิต ตรงนี้คุณนิ่มต้องสงสัยแน่นอนว่าเพราะอะไร ผมสืบไปได้ข้อมูลสำคัญมาจากคนของคุณสาธิตที่บางคนยังติดคุกอยู่และคนของคุณพ่อคุณนิ่มที่มีอยู่2-3 คนพ้นโทษมาแล้วทั้งหมดพูดตรงกันครับ เรื่องนี้ผมสืบหาข้อมูลบางส่วนก่อนที่เราจะไปหมู่บ้านกระเหรี่ยงครับ"

ประพาสหยิบรูปในซองกระดาษออกมา 1 รูปแล้วนำไปติดที่บอร์ดเป็นรูปของนายตำรวจคนหนึ่งที่หน้าตาคมคายก่อนจะบอก

"คนในภาพนี่คือ ร.ตอ.ธงรบครับ เขาเกี่ยวข้องยังไงกับคุณสาธิต เขาคือสายของตำรวจที่แฝงตัวเข้าไปด้วยวิธีการที่แยบยลอย่างยิ่งและทั้งคุณสาธิตและพ่อของคุณนิ่มไม่เคยสงสัยเลย"

"ไม่มีใครรู้หรือว่าเขาเป็นตำรวจ"

"รู้ครับ ผมได้ข้อมูลมาว่าเป็นวิธีการที่แยบยลอย่างยิ่งของทางตำรวจโดยเฉพาะอดีตรอง ผบ.ตร. พล.ต.อ.สุพจน์ที่วางแผนให้ผู้กองธงรบสามารถเข้าไปร่วมงานกับคุณสาธิตได้ครับ เริ่มจากส่งผู้กองธงรบที่ตอนนั้นเป็นตำรวจปราบปรามยาเสพติดเข้าไปแฝงตัวในบ่อนของคุณสาธิตเพื่อทำทีหาข่าว แต่มีการปล่อยข่าวออกมาแล้วว่าเป็นตำรวจทางคุณสาธิตเลยซ้อนแผน ตั้งแต่ล่อให้ผู้กองติดการพนันจนกลายเป็นหนี้จำนวนมาก คุณสาธิตเลยบีบให้ร่วมมือในการในส่งข้อมูลการจับยาเสพติด และกลายมาเป็นผู้กองธงรบเป็นขนยาเสียเองจนโดนจับและถูกไล่ออก ทางคุณสาธิตเลยเสนองานให้ทำครับ"

"แล้วมาเชื่อมต่อกับพ่อนิ่มได้ยังไงคะ"

เธอถามต่อทันทีด้วยความสนใจ ประพาสถอนใจออกมาแล้วหยิบรูปที่ 2 ขึ้นมาติดบนกระดาน

"ในรูปนี่ถ่ายที่รีสอร์ทของกำนันครับ คุณนิ่มคงพอจำได้ว่าเป็นตรงหน้าของสำนักงานที่กำนันจะชอบเข้าไปทำงานที่นั่น"

"คะนิ่มจำได้ดี"

"ในรูปที่เห็นอยู่ 3-4 คนนี่คงมีบางคนที่คุณนิ่มรู้จักหรือไม่ก็คุ้นหน้า คนกลาง 2 คนคือจิตพี่ชายผมกับปทุมที่เป็นลูกชายของพี่จิต ส่วนอีก 2 คน คนที่ยืนติดกับพี่จิดชื่อเทพตอนนี้พ้นคุกมาแล้ว ส่วนอีกคนชื่อเล่นว่าเหน่งถูกยิงตายในรีสอร์ทวันที่ตำรวจเข้าจับกุม แต่คุณนิ่มดูมุมขวาของภาพให้ดีๆครับว่าใคร "

เธอพยักหน้าเพราะรู้จักจิตกับเทพเป็นอย่างดีก่อนจะดูตามคำบอก ในภาพมีภาพอีกคนที่ติดมาด้วยโดยบังเอิญ ซึ่งพอจะดูออกว่าเป็นธงรบ ตามด้วยอีกภาพที่ประพาสหามาได้ คราวนี้เป็นรูปที่ถ่ายติดด้านข้างแต่เห็นหน้าชัดเจน ถึงใบหน้านั้นจะดูเซียวลงกว่าภาพแรกอย่างมาก เป็นรูปที่ธงสวมกางเกงยีนส์และสวมเสื้อแจ๊ดเก็ตสีเขียวกำลังยืนคุยอยู่กับใครคนหนึ่ง

"ภาพนี้ผมได้จากญาติครับเป็นภาพที่ปทุมหลานผมเป็นคนถ่ายไว้ ด้านหลังคุณนิ่มคงพอจำได้ว่าเป็นบริเวณโกดังของกำนันในพม่า ทำไมเขาถึงมาอยู่กับกำนันได้หรือครับ คุณสาธิตทำธุรกิจร่วมกับกำนันมานานมากแล้ว และทางคุณสาธิตส่งให้ผู้กองธงรบเข้ามาดูแลเรื่องขนย้ายยาเสพติดที่ซื้อจากกำนันครับก่อนหน้านั้นมีข่าวว่าทางตำรวจนั้นตามติดผู้กองตลอด มันคงเป็นอีกสาเหตุที่ถูกส่งขึ้นมาทำงานกับกำนัน และไม่มีพิรุธอะไรเลยครับ งานที่ทำให้ออกมาดีตลอดทำให้กำนันกับคุณสาธิตไว้ใจมากครับ  ผู้กองให้คำแนะนำดีๆในหลายเรื่องครับ แต่มารู้ว่าเป็นสายให้ตำรวจหลังจากคุณสาธิตตายครับ ผู้กองได้ขึ้นให้การในศาลพร้อมข้อมูลและหลักฐานสำคัญที่ทำให้คนที่เกี่ยวข้องกับคุณสาธิตติดคุกหลายรายครับ ข้อ 1.2นี่ผมให้น้ำหนักอย่างมากครับ เพราะทางผู้กองเองคงส่งข้อมูลสำคัญๆที่เกี่ยวกับกำนันไปให้ทางตำรวจครับ ไม่อย่างนั้นทางตำรวจไม่มีวันรู้ถึงที่ตั้งของโกดังและตามด้วยโรงงานครับ ถือว่าเป็นความโชคร้ายของกำนันที่คุณสาธิตส่งงูพิษมาทำงานด้วยเกือบ 1ปี ผมเข้าใจว่าเป้าหมายหลักของรองสุพจน์ในตอนนั้นคือคุณสาธิต เพราะรองสุพจน์รับผิดชอบเรื่องยาเสพติดแต่กลับได้โชค 2 ชั้นที่ไปรู้เรื่องพ่อของคุณนิ่มได้"

ประพาสพูดจบพร้อมกับติดรูปอีกรูปหนึ่ง เป็นภาพธงรบที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม่ห่างจากกำนันน้อมเท่าไหร่จากภาพนั้นดูจะเป็นงานศพ

"ภาพนี้เป็นตอนงานเผาศพหลานชายผมครับ ผู้กองมาจากกรุงเทพมาร่วมงานด้วยครับ แต่ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าเป็นใครครับ"

"ทำไมหน้าเขาถึงดูซูบจัง"

ประพาสยิ้มอย่างเครียดๆก่อนจะตอบ

"ข้อมูลที่ผมได้มา ผู้กองลงทุนอย่างมากครับทั้งสูบบุหรี่และเฮโรอีนด้วยมันให้ทุกคนเชื่อใจสนิทครับ แต่มันเป็นการลงทุนที่คุ้มค่าอย่างมากของทางตำรวจ"

เธอพยักหน้าและมองไปที่รูปทุกรูปอย่างพิจารณาให้ละเอียดก่อนจะบอกไปที่ประพาส

"เท่ากับว่าทางตำรวจใช้แผนนี้ในการหลอกคุณสาธิตเพื่อให้ผู้กองคนนี้เข้ามาทำงานเพื่อสืบข้อมูลจากคุณสาธิต แล้วรวมถึงข้อมูลพ่อของนิ่มที่ได้มาโดยบังเอิญ"

"ใช่ครับ เพราะผมดูแล้วมันเป็นการร่วมงานกับพ่อของผู้กองด้วยคือท่านพลเอกธงชัยครับ เพราะตอนนั้นพลเอกธงชัยประกาศตัดขาดกับผู้กองทันทีหลังจากที่ถูกตำรวจจับ แต่มันดันมีข่าวลือออกมาว่าเพราะพลเอกธงชัยที่ใช้เส้นสายบารมีทำให้ผู้กองไม่ติดคุกเหลือโทษไล่ออกเท่านั้นครับ แต่สุดท้ายแล้วมันคือการปล่อยข่าว แต่มันทำให้พลเอกธงชัยพลาดตำแหน่ง รอง ผบ.สูงสุดครับ เพราะท่านกำลังจะเข้ารับตำแหน่งนั้นพอดี"

"คุณประพาสรู้จักพลเอกธงชัยดีหรือเปล่าคะ"

"ไม่เคยทำงานด้วยครับ แต่ท่านเป็นทหารที่ดีคนหนึ่งสมัยเป็นแม่ทัพภาค 3ก็จับยาเสพติดได้มาก ความจริงท่านเป็นตัวเต็งที่จะได้เป็น ผบ.ทบ.แต่เพราะการเมืองท่านเลยหลีกทางให้เพื่อนครับแล้วไปรับตำแหน่งรอง ผบ.สส.แทนแต่พอเกิดเรื่องกับลูกชายท่านปฏิเสธไม่รับตำแหน่งนี้ครับ แต่ผมว่าท่านคงรู้เรื่องลูกชายดีเพราะท่านเป็นเพื่อนสนิทกับรองสุพจน์ครับ และหลังจากที่คลี่คลายคดีได้แล้วท่านเกษียณพอดี แต่ได้รับแต่งตั้งให้เป็นวุฒิสมาชิกและเป็นบอร์ดในรัฐวิสาหกิจกิจหลายที่ แถมได้เครื่องราชชั้นที่สูงขึ้นภรรยาท่านก็ได้เป็นคุณหญิง ดูแล้วมันคือการตอบแทนให้เพราะท่านเองก็เสียสละไม่รับตำแหน่งเพราะลูกชายต้องมาเป็นสายลับแถมตอนนั้นครอบครัวก็เสียชื่อเสียง เรื่องนี้มันต้องทำให้เข้ากันครับไม่อย่างนั้นมันมีพิรุธแน่นอน"

"แล้วตอนนี้ธงรบอยู่ที่ไหน"

"มีข่าวว่าถูกส่งไปอบรมที่อเมริกาครับ เพราะตามข้อมูลของทางตำรวจที่ออกมาภายหลังคือผู้กองถูกคุณสาธิตใส่ร้ายจัดฉากในเรื่องขายยาเสพติดครับ เลยได้กลับเข้ารับราชการต่อ แต่ข้อมูลที่ผมได้มาจากคนรู้จักและพอจะรู้ในข้อมูลระดับสูง ไม่มีประวัติว่าผู้กองเคยถูกไล่ออกครับ แต่เรื่องนี้ใครๆก็เดาได้ครับ แถมออกมาให้การต่อศาลอีกพร้อมหลักฐานที่แน่นหนา"

"แต่ตอนให้การในศาลเขาคงจะให้การเรื่องคุณสาธิตเท่านั้น""

"ใช่ครับคุณนิ่ม แต่ผมก็พอจะคาดการณ์ได้อย่างที่บอกไปแล้วว่ารายละเอียดข้อมูลต่างๆของกำนันผู้กองต้องส่งไปให้ตำรวจครับแต่ไม่มีพิรุธให้เห็นเลย พวกที่ผมไปสอบถามก็บอกว่าไม่มีใครดูออก ยิ่งผู้กองเป็นคนไม่ค่อยพูดครับ ดูเป็นคนเงียบๆแต่สนิทกับหลานชายผมแต่ตอนที่เกิดเรื่องกับกำนันทุกคนต่างยืนยันว่า ผู้กองอยู่กรุงเทพครับ ซึ่งตรงนี้ผมจะย้อนไปอีกครั้ง หลังจากที่รีสอร์ทถูกตำรวจบุกเข้าจับพร้อมยาเสพติดจำนวนมากแล้ว ซึ่งยาพวกนั้นจะเป็นชุดที่ส่งให้คุณสาธิตตามข้อมูลที่ได้มา เพราะก่อนหน้านั้นยาบ้าล็อตใหญ่ของคุณสาธิตถูกจับในโกดังที่เชียงใหม่แต่ล็อตนั้นคุณสาธิตไม่ได้ซื้อผ่านกำนัน ล็อตที่ถูกจับในรีสอร์ทคุณสาธิตซื้อผ่านกำนัน พอถูกจับคงมีการติดต่อกับกำนันที่หลบหนีไปอยู่ในโรงงานและผมเดาว่าคุณสาธิตต้องบอกเรื่องนี้กับลูกน้องซึ่งผู้กองที่จัดว่าเป็นลูกน้องคนสนิทต้องรู้อย่างแน่นอน อย่างนั้นจึงไม่ยากที่ส่งเรื่องสำคัญนี้ให้ทางตำรวจครับ"

"ถ้าเรื่องในข้อ1.2ที่คุณประพาสคาดการณ์เป็นจริง ไอ้คนนี้มันคือตัวต้นเหตุที่ทำให้พ่อของนิ่มตายอย่างแน่นอน"

"ครับตามด้วยข้อ 1.3 มันอาจมาจากคนใกล้ตัว ตรงนี้ตัดคนในครอบครัวออกไปได้เลย ทีนี้เรามาดูบ้างนอกเหนือจากคุณอดิศร คุณสาธิตที่รู้เบอร์ลับของกำนันที่เปิดในพม่าแล้วมีคนของกำนันคนไหนที่มีเบอร์ลับ ซึ่งตรงนี้สืบยากมาก และตรงนี้ผมต้องขออนุญาตคุณนิ่มที่จะพูดว่าผมลองไล่ดูจากบรรดาอนุของกำนันคงมีไม่กี่คนที่จะมีเบอร์นี้"

"เรื่องนี้นิ่มเข้าใจคะ นิ่มเหมือนแม่ที่ต้องปล่อยวางในเรื่องนี้ และพ่อก็จัดการได้ดี คุณประพาสพูดได้เลยคะ"

"ขอบคุณครับ ผมมาดูแล้วตัดให้เหลือน้อยลง เพราะเรารู้กันดีว่าบรรดาอนุของกำนันมีบางส่วนยังติดคุกอยู่บางส่วนไม่ติดเพราะไม่ได้ทำผิดอะไร ซึ่งเหลือแต่คุณวรรณาหรือคุณจิ๋วที่เป็นคนสำคัญคนหนึ่ง ที่ตอนนี้ได้ออกจากคุกแล้ว เพราะได้รับการลดโทษและพักโทษก่อนจะได้อภัยโทษไม่นานนี้ ตามที่ผมรู้จากลูกน้องเก่าของกำนันที่เดินทางมากับกำนันก่อนที่โกดังจะถูกทำลายและจากที่เราคุยกับกระเหรี่ยงที่เป็นแม่บ้านบอกว่าคุณจิ๋วยังอยู่โกดังพร้อมผู้หญิงอีกคน แต่หลังจากนั้นตอนแรกมีข่าวว่าคุณจิ๋วตายตายในโกดังที่โดนระเบิด แต่ภายหลังมีข่าวที่เธอติดต่อขอมอบตัวและยอมสารภาพในชั้นศาล ประเด็นที่ใครๆสงสัยคือเธอรอดมาได้ยังไงซึ่งเธอจะบอกกับคนของกำนันที่ติดคุกด้วยกันว่าเธอแอบหลบหนีมาทางด้านหลังโกดังตอนที่มีคนบุกเข้าในโกดังซึ่งเธอไม่รู้ว่าเป็นใคร และพอคนกลุ่มนั้นถอนตัวเธอไปเจอพวกทหารว้าคนหนึ่งที่หนีมาหลบซ่อนตัวเหมือนเธอและเธอขอร้องให้ทหารว้าขับรถพาเธอหนีเข้าเมืองและระหว่างทางได้ยินเสียงระเบิดจากโกดัง พอมาถึงตัวเมืองในตอนเช้ามืดทหารว้าคนนั้นหลังจากส่งเธอแล้วได้รีบกลับมาที่โรงงาน เธอพยายามติดต่อกำนันแต่ติดต่อไม่ได้ตรงนี้เธอบอกว่าโทรศัพท์เครื่องที่มีเบอร์ติดต่อกำนันเธอไม่ได้นำติดตัวมาด้วย เธอเลยแอบซ่อนตัวอยู่ตามชายแดนก่อนจะเข้ามอบตัว เมื่อรู้ว่าโรงงานระเบิดและกำนันได้ตายไปแล้ว"

"คุณประพาสสงสัยตรงที่พี่จิ๋วหนีมาได้"

"ใช่ครับ ทหารว้าคนเป็นใครแล้วทำไมถึงหายไปไหน ที่เรารู้คือทุกคนในโกดังตายหมดและที่เรารู้จากพวกกระเหรี่ยงคือเลยหมู่บ้านขึ้นไปมีรถสองคันถูกเผาซึ่งตรงนี้มันคือปริศนาอยู่ทุกวันนี้  ตรงนี้ผมสงสัยว่าเธอไม่พูดความจริง"

นุ่มนิ่มเม้มปากแน่นเธอคิดอยู่นานก่อนจะถามต่อ

"แล้วตอนนี้คุณประพาสได้ข้อมูลของพี่จิ๋วล่าสุดหรือเปล่าคะ"

"ครับ ศาลลดโทษให้เธอถึงเธอจะยอมสารภาพในชั้นศาลก็ตามที และลดโทษตามความประพฤติที่ดีก่อนจะได้พักโทษครับ เธอถูกติดกำไล EM ที่ข้อเท้าและได้รับการอภัยโทษก่อนหน้านี้ไม่กี่เดือน"

"ตอนนี้เธอไปอยู่ที่ไหนคะ"

"ยังไม่ทราบครับ แต่ผมกำลังหาอยู่และบอกไปที่คุณบัญชาด้วย"

"ดีแล้วคะ คนต่อไปละคะ"

"คนนี้ครับ คนที่อยู่ในรูปที่ 2 คุณเทพที่ได้รับการปล่อยตัวก่อนคุณจิ๋ว ที่ผมสงสัยเพราะนายเทพหนีการจับกุมที่รีสอร์ทและติดต่อของมอบตัวภายหลังแต่ตอนสอบสวนแกให้การรับสารภาพจนไปถึงศาลลดโทษให้แถมติดคุกไม่นานก็ถูกปล่อยตัว ตามข้อมูลที่ได้มาคือนายเทพกลับมาพร้อมกำนันแต่กำนันพักอยู่ฝั่งพม่าก่อน ส่วนนายเทพกลับมาที่รีสอร์ทก่อนและหนีการจับกุม แต่ที่เรารู้จากคุณอดิศรคือกำนันโทรมาบอกว่านายเทพอาจจะติดต่อมาและมีนัดที่จะพบกับกำนันที่คาสิโนในวันที่กำนันถูกฆ่า แต่นายเทพไม่โผล่ไปที่นั่นและหลังจากนั้น2-3วันนายเทพติดต่อขอมอบตัว ซึ่งตรงนี้ผมมีข้อสงสัยของ 2 คนนี้ว่าอาจจะมีคนใดคนหนึ่งแอบติดต่อกับตำรวจก่อน โดยเฉพาะคุณเทพที่อาจจะแอบให้ข้อมูลกับตำรวจก่อนและแกล้งทำเป็นมอบตัวภายหลังเพราะต้องรู้รายละเอียดการเดินทางของกำนันเป็นอย่างดี"

นุ่มนิ่มพยักหน้าและมองไปที่มุกดาก่อนจะบอกประพาส

"เอาละคะไว้เราค่อยมาสรุปกันต่อไปตรงข้อ 2ละคะ"

"ครับข้อ 2  จากหน่วยปฏิบัติการพิเศษ ที่อาจจะเข้าไปเกาะที่โรงงานก่อนที่กำนันจะออกเดินทาง แล้ววิทยุรายงานมาที่ทีมสังหารว่ากำนันออกเดินทางจากโรงงานมาแล้ว เรื่องนี้มันจะไปเชื่อมกับข้อ 1 คือทีมนี้ได้ข้อมูลจากพวกที่อยู่ในข้อ 1และทำตามแผนการที่วางไว้ แต่ผมให้ประเด็นนี้ค่อนข้างน้อยครับ เพราะเรารู้กันว่าหลังจากโกดังถูกทำลายพวกว้าแดงเพิ่มการป้องกันโรงงานมากขึ้น มีหน่วยลาดตระเวนรอบโรงงานตลอดเวลา การที่จะมีหน่วยทหารไปซุ่มอยู่ในละแวกใกล้ๆเป็นเวลานานๆคงยากเพราะมันสุ่มเสี่ยงกับการตรวจพบ  เพราะผมคาดการณ์หน่วยนี้จะเข้าไปก่อนโรงงานจะระเบิดไม่นานและทำการชี้เป้าด้วยเลเซอร์ ให้จรวดนำวิถีจากเครื่องบินที่บินอยู่ในฝั่งไทยปล่อยจรวดไปทำลายโรงงาน ตรงนี้ผมประมวลเอาจากที่นายทหารว้าแดงที่เราเจอบอกว่า จู่ๆก็ได้ยินเสียงระเบิดไม่มีการปะทะกันก่อน แสดงว่าหน่วยพิเศษหน่วยนั้นต้องใช้วิธีนี้"

"มันมีแบบนี้ด้วยหรือมุกดา"

"มีคะคุณนิ่ม อเมริกามีใช้มานานแล้วใช้เลเซอร์ส่องเป้าหมายและเครื่องบินรบที่บินอยู่ระยะห่างออกไปจะปล่อยจรวดนำวิถีที่ไปที่เป้าหมายที่เลเซอร์ชี้เป้าไว้คะ ตรงนี้มุกเองก็คุยกับหมวดประพาสมาก่อนแล้วและเห็นตรงกัน"

เธอพยักหน้าแล้วหันไปแล้วส่งสัญญาณให้ประพาสพูดต่อ

"ตรงนี้มีประเด็นตรงนี้ครับ ที่ผมสงสัยว่า ทำไมทางไทยถึงรู้ว่าโรงงานกับโกดังตั้งอยู่ตรงไหน เพราะทหารว้าก็บอกว่ามีการพรางไว้อย่างดีสามารถป้องกันการตรวจจับจากดาวเทียมหรือเครื่องบินได้ ตรงนี้แสดงว่ามีการสำรวจมาก่อนแล้ว แล้วทีมสำรวจก็คงไม่พ้นทีมเดียวกับทีมที่ไปชี้เป้าเลเซอร์และฆ่ากำนันครับ ข้อมูลที่ได้มาคงไม่พ้นที่ทางผู้กองธงรบส่งให้แน่ คนที่รู้เรื่องแผนที่และเข็มทิศคงทำได้ง่ายในการหาจุดที่ตั้งบนแผนที่ครับ มันไม่อยากสำหรับพวกตำรวจทหาร ต่อมาคือเรื่องที่โกดังถูกทำลาย เพราะจริงๆมันควรจะถูกทำลายวันเดียวกับโรงงาน แต่ทำไมโกดังถึงถูกทำลายก่อน ตรงนี้มันมีที่มาใช่ไหมครับที่ผู้หญิงกระเหรี่ยงบอกว่า มีผู้หญิงอยู่ 2คน ในโกดังคนหนึ่งคือคุณจิ๋วอีกคนคือใครเธอไม่รู้จัก คุณนิ่มจำได้ไหมครับ"

"ใช่วันนั้นเรายังคุยกันเลยว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร"

"ผมได้ข้อมูลมาแล้วครับเธอเป็นนักเคมีที่ชื่อฝนเป็นแฟนกับญาติคุณนิ่มคือคุณวายุหรือคุณพัดนะครับ คุณพัดพาแฟนมาเที่ยวเชียงรายแล้วพามาเยี่ยมพ่อกับแม่คุณนิ่ม แต่ตอนนั้นคุณอุกฤษโดนยิงเพราะถูกลูกหลงที่พวกวัยรุ่ยทะเลาะกันต้องเข้าโรงพยาบาล ไม่มีคนตรวจสอบคุณภาพเฮโรอีน กำนันเลยได้ความคิดที่จะจับตัวคุณฝนเพื่อให้ทำหน้าที่นี้และจัดฉากขึ้นมาคุณฝนถูกพาตัวไปที่โกดัง ตรงนี้ลูกน้องเก่าของกำนันเล่าให้ฟังเพราะเขาอยู่ในที่ทีมจับตัวคุณฝน ส่วนคุณพัดถูกจับไปขังที่รีสอร์ทและถูกดูแลอย่างดี จนตำรวจไปเจอตอนที่บุกรีสอร์ท และตรงนี้ผมคิดว่าหน่วยพิเศษนั้นต้องบุกเข้าไปช่วยคุณฝนที่โกดังแน่นอนทำให้คนเฝ้าโกดังตายหมดรวมถึงพี่ชายผมด้วย แต่รู้ได้ยังไงผมต้องสืบเพิ่มครับ ดีไม่ดีก็มาจากผู้กองธงรบอีก เพราะกำนันอาจจะโทรไปเล่าให้คุณสาธิตฟัง และตรงนี้คุณจิ๋วอาจถูกพาตัวมาด้วย"

นุ่มนิ่มถอนหายใจ ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าทำไมพัดถึงไม่ยอมติดต่อกับครอบครัวของเธอมีแต่น้าของเธอเท่านั้นที่ยังติดต่อกันอยู่ งานศพพ่อกับแม่เธอพัดก็ไม่มามีแต่น้าเธอที่เป็นแม่ของพัดเท่านั้นที่มา แต่แม่ไม่ยอมพูดเรื่องนี้เลยน้าเธอก็เช่นกัน ตอนแรกเธอเข้าใจว่าพัดรังเกียจครอบครัวเพราะข่าวที่พ่อเธอเป็นคนขายยาเสพติด แต่ที่ไหนได้มันมาจากประเด็นนี้เองเป็นเธอ เธอก็คงโกรธเหมือนกัน  เธอพยักหน้าไปให้ประพาสพูดต่อ

"ข้อ3 คือการดักฟังโทรศัพท์ตรงนี้ ทางตำรวจคงอาจจะมีการไปดักฟังโทรศัพท์จากพวกคุณอดิศรนะครับ ตรงนี้มันก็พอเป็นไปได้ครับ ทำให้รู้วันเวลาที่กำนันเดินทางจากโรงงาน"

"แล้วคุณประพาสให้ความน่าจะเป็นเรื่องไหนมากที่สุดคะ"

"ผมให้ข้อ 1.2 ตามด้วย 1.3 และข้อ 3ครับ ข้อ 2 ผมตัดออกไปเพราะดูแล้วมันเป็นไปได้ยากที่หน่วยนั้นจะเป็นคนรายงาน ส่วนข้อ 1.1 ผมก็ยังไม่ทิ้งครับ"

"ขอบคุณมากคะทำให้นิ่มหูตาสว่างมากขึ้น แต่เรื่องที่พี่จิ๋วกับอาเทพ ตรงนี้นิ่มขอให้ตรวจสอบอีกทีนะคะ เพราะถ้าเรามองด้วยความจริง เรื่องในศาลที่ทั้งคู่รับสารภาพ เพราะรู้ว่ามันไม่สามารถที่จะต่อสู้ได้แล้ว พ่อก็ไม่อยู่แล้วไม่มีใครช่วยตอนนั้นเป็นใครก็ต้องเอาตัวรอดคะ นิ่มไม่โกรธเขาเรื่องนี้นิ่มเข้าใจ แล้วตอนนี้อาเทพอยู่ที่ไหนคะ"

"นายเทพพาครอบครัวไปทำไร่อยู่ที่แม่สอดครับ ส่วนคุณจิ๋วอย่างที่เรียนเรากำลังหาอยู่"

"แล้วเรื่องธงรบทำไมคุณอดิศรไม่บอกนิ่มเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่รู้ หรือเขากลัว"

"เป็นไปได้ครับ เพราะลองดูตอนนี้ ผู้กองเป็นวีรบุรุษไปแล้วเรื่องทุกอย่างมันโยงถึงกันหมดในระยะเวลาไม่ห่างกันครับ ยาบ้าล็อตใหญ่ของคุณสาธิตถูกจับที่เชียงใหม่แต่ก่อนหน้านั้นวันเดียวเปายุ่นถูกฆ่าตายพร้อมหลานผมและเฮโรอีนล็อตนั้นถูกขนมาพักที่รีสอร์ทของกำนัน ซึ่งเป็นจังหวะที่ท่านพิชญ์ที่ตอนนั้นเป็นรอง ผบ.ตร. ขึ้นไปตรวจราชการพอดี และตามด้วยการจับกุมที่รีอสร์ทและพ่อของคุณนิ่มถูกฆ่าระยะเวลาไม่ห่างกันมาก และในปีต่อมาก็คือคุณสาธิตที่ตาย ผมเชื่อว่าผู้กองธงรบมีส่วนแน่นอน ถ้าคุณนิ่มคิดว่าจะไปทำอะไรผมว่าอย่าครับ มันอันตรายมากเพราะเป็นตำรวจแถมพลเอกธงชัยถึงเกษียณแล้วแต่ยังมีบารมีอยู่มากพวกทหารให้ความเคารพอย่างมากโดยเฉพาะ ผบ.ทบ.คนปัจจุบันและตอนนี้ ผบ.ตร.คือพลตำรวจเอกพิชญ์ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาเราไม่รอดครับ เพราะเราก็รู้กันอยู่ที่คุณอดิศรบอกไว้ กำนันน้อมเองก็ไม่กล้าที่จะชนกับท่านพิชญ์ แล้วถ้าคุณอดิศรเล่าเองแล้วเกิดทางตำรวจรู้ภายหลัง เขาอาจจะกลัวภัยถึงตัวได้ครับ แล้วตรงนี้ผมอยากจะบอกต่อเหตุการณ์ที่เปายุ่นถูกฆ่าที่มันโยงมาถึงกำนัน"

"เรื่องนี้นิ่มจำได้ว่าคุณอดิศรเคยเล่าให้ฟัง แต่นิ่มจำรายละเอียดไม่แล้วคะรบกวนคุณประพาสบอกอีกที"

"ได้ครับ เรื่องนี้ผมฟังจากพี่จิตและนายเทพตอนงานศพของปทุม กำนันสั่งให้ปทุมกับพวกไปคอยดูและขบวนของเปายุ่นจนเข้าจังหวัดเชียงใหม่ซึ่งมีนายเทพไปช่วยดูด้วยเผื่อว่าถ้าเจอด่านตรวจของพวกกำนันผู้ใหญ่บ้านพวกนี้จะได้ช่วยเคลียร์ให้ และระหว่างทางขบวนรถของเปายุ่นโดนโจมตีมันทำให้ปทุมถุกฆ่าตายเพราะห่วงน้องขายที่อยู่ในขบวน และพวกนายเทพโดนจับ ซึ่งตรงนี้นายเทพบอกกับผมเป็นฝีมือของหน่วยปฏิบัติการพิเศษแน่นอน เพราะทั้งการแต่งกายทั้งอาวุธและอุปกรณ์ที่ใช้มันทันสมัยมาก"

"แล้วพวกนั้นรอดมาได้ยังคะนิ่มจำไม่ได้จริงๆ"

"ตอนแรกกำนันกับพีจิตจะไม่ยอมครับที่ปทุมถูกฆ่าตายเพราะบอกว่าพวกนี้ไม่เกี่ยวแค่ขับรถจะไปเล่นการพนันเท่านั้นแต่ทำไมถูกจับและถูกยิงตายไป1คน ตำรวจไม่มีหลักฐานว่าคนของกำนันเกี่ยวข้องโดยตรงแต่ทางตำรวจโดยท่านพิชญ์ได้บอกมาครับ ถ้าไม่ยอมตามที่บอกว่าปทุมเป็น1 ในทีมขนยาเสพติดอาจจะมีการขยายผลไปมากกว่านี้ ทำให้กำนันจำใจยอมครับ เพราะกลัวท่านพิชญ์ และที่สำคัญพี่จิตกับเทพเล่าให้ผมฟังว่าทางตำรวจเอาคลิปตอนปทุมโดนยิงมาให้ดูด้วย ปทุมวิ่งถือปืนเข้ามาหามีเสียงบอกให้หยุดปทุมไม่ยอมหยุดครับ เลยถูกยิงตรงนี้พี่จิตพูดไม่ออกครับที่เห็นภาพลูกชายตัวเองโดนยิง"

"เอาภาพมาจากไหน"

นุ่มนิ่มถามด้วยความสงสัย

"พวกนี้บางทีติดกล้องไว้คะคุณนิ่มติดที่หมวกหรือที่ตัวก็ได้ มันบันทึกภาพหรือไม่ก็ส่งสัญญาณไปให้ที่ศูนย์บัญชาการดูได้สดๆเลยคะ"

มุกดาเป็นคนตอบ ก่อนที่ประพาสจะบรรยายต่อ

"ส่วนพวกที่เหลือโดนคดีพกปืนไม่มีทะเบียนกับอาวุธเถื่อนครับ คุณอดิศรเป็นคนทำเรื่องประกันตัวให้"

"นิ่มพอจะจำได้แล้วคะ แสดงว่าพ่อคงกลัวว่าถ้ามีการสืบไปมากกว่านั้นทางตำรวจอาจจะสืบไปได้ว่าเฮโรอีนขนมาจากที่ไหน"

"เป็นไปได้ครับ หรือไม่ก็อาจจะรู้อยู่แล้วแต่ยังไม่ทำอะไร ตรงนี้ผมก็ไปสอบถามที่คุณอดิศรเพิ่มเติมและแกก็บอกเหมือนที่เล่าให้คุณนิ่มฟังนะครับ และตอนนี้คนที่เหลืออยู่จากเหตุการณ์นั้นคือนายเทพคนเดียวอีก 2 คนนั้นตายไปแล้วเหน่งตายที่รีสอร์ท อีกคนเข้าใจว่าตายที่โกดังครับ"

นุ่มนิ่มพยักหน้าไม่ตอบในเรื่องนี้ เพราะลึกๆเธอรู้ว่าทนายร่างอ้วนหัวล้านคนนี้เป็นคนยังไง ทุกเรื่องคือผลประโยชน์ทั้งนั้นแต่เธอยังต้องพึ่งเขาอยู่

"เอาละคะ ต่อไปนี้นิ่มอยากให้เราจับตาดูผู้กองคนนี้ไว้ด้วยตอนนี้เขาอยู่อเมริกาเรารอให้เขากลับมาก่อนก็ได้คะ นิ่มรอได้ไว้ให้กลับมาก่อนและดูว่าเราจะทำอะไรได้หรือเปล่าคะ แต่ถ้าคุณประพาสได้อะไรมาแล้วรีบบอกนิ่มนะคะ เพราะนิ่มตั้งใจว่านิ่มอยากไปคุยกับอาเทพและพี่จิ๋วด้วยตัวเอง บอกให้คุณบัญชาช่วยสืบก็ได้นะคะ"

"ครับ"

ประพาสรับคำแต่หลังจากนั้นอีก 2 อาทิตย์ชื่อของแคนก็โผล่ขึ้นมาจากทางบัญชาและประพาส พอนึกถึงตอนนี้ นุ่มนิ่มที่นั่งเปลือยกายอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ได้เอามือทั้งสองมาปิดหน้าแล้วส่ายหน้าไปมา เพราะลึกๆเธอเริ่มหวั่นใจขึ้นมาจากหลายเรื่องๆ ทั้งๆที่ต่อหน้าคนอื่นเธอต้องทำตัวเข้มแข็งเย็นชา ไร้ความปราณี บ้าเซ็กส์ แต่จริงๆเธอคือผู้หญิงคนหนึ่งที่เริ่มติดหล่มเพราะความแค้น ถ้าจะถอนตัวตอนนี้มันสายไปเสียแล้ว เธอต้องเดินหน้าให้สุดเพื่อจะได้รู้ว่าใครฆ่าพ่อของเธอและที่สำคัญแคนดูจะไม่ปล่อยเรื่องให้ผ่านไปง่ายๆ วันนี้ช่วงเย็นเธอได้รับรายงานจากประพาสว่าแคนไปไล่ตรวจสถานที่เกิดเหตุในช่วงบ่ายของวันนี้

แคนนั้นไปไล่ดูสถานที่ตั้งแต่จุดที่ปะทะแล้วไล่ย้อนกลับไปถึงจุดเริ่มต้นที่ห้างสรรพสินค้า เรื่องนี้มันสร้างความสูญเสียอย่างมาก ตำรวจตายถึง 5 คน ส่วนพวกคนร้ายที่ตายนั้นเกือบทุกคนจะมีรอยสักรูปพระจันทร์ครึ่งดวงที่ท้องแขนข้างซ้าย และจากการตรวจสอบส่วนหนึ่งไม่ใช่คนไทย คนขับมอเตอร์ไซด์ทั้งสองคนเป็นอดีตทหารของประเทศลาว คนขับรถหกล้อตรวจสอบแล้วว่าเป็นคนพม่า ส่วนคนที่เหลือกำลังตรวจสอบอยู่เพราะไม่มีประวัติ ในตัวไม่มีหลักฐานที่จะตรวจสอบได้ และคนที่บาดเจ็บสาหัสอาการโคม่าอยู่มีการคุ้มกันอย่างแข็งแรงแต่ตอนนี้ทางตำรวจออกข่าวว่าได้เสียชีวิตไปแล้ว เพื่อผลทางการสืบสวน มันเป็นเรื่องใหญ่เพราะทุกคนรู้ว่างานนี้เป็นอย่างที่แคนบอกคือเป็นกับดักเพราะสายของตำรวจรายงานว่าจะมีการซื้อขายยาเสพติด และจากการสอบสวนคนที่มาซื้อนั้นไม่มีพิรุธอะไร เพราะให้การกับตำรวจว่ามีการติดต่อที่จะซื้อเฮโรอีนจริงๆ

แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรตำรวจถึงรู้เรื่องนี้ได้ทั้งๆที่เจ้าตัวนั้นบอกว่ารู้กันไม่กี่คนและเป็นการซื้อกับรายนี้เป็นครั้งแรกเพราะได้รับการติดต่อมามันเป็นเฮโรอีนที่มีตราพระจันทร์ครึ่งดวงที่กำลังได้รับความนิยมและราคาสูงมากเพราะมีส่วนผสมที่เข้มข้นทำให้แตกต่างจากเฮโรอีนแบบอื่น แต่จาการตรวจสอบแล้วพบว่าเป็นเฮโรอีนแบบธรรมดา รวมถึงเรื่องเสียงจากวิทยุที่มีคลื่นกระโดดมาทำให้แคนกับเพื่อนได้ยิน ทางตำรวจมีการประชุมกันอย่างเคร่งเครียดมีการไล่ดูจากกล้องวงจรปิดทำให้รู้ว่ารถกระบะคันนั้นมาจอดอยู่นานแล้ว ส่วนรถ 6 ล้อ วิ่งมาจอดหลบอยู่กลางซอยก่อนที่ขบวนรถตำรวจจะมาถึงประมาณ 10 นาที รูปของพวกที่ใช้กล้องถ่ายคลิปถูกนำมาค้นหาว่าใคร เพราะแคนยืนยันว่า 1 ในนั้นมาถ่ายรูปตอนที่ปะทะกันด้วย

ตอนนี้แคนยืนอยู่ตรงที่ตนเองยืนวันนั้นและมองไปรอบๆก่อนจะเดินขึ้นไปชั้นบนตรงจุดแรกที่เห็นคนถือกล้องจากจุดนั้นทำให้เห็นมองมาจุดที่ตนเองยืนอยู่ได้อย่างชัดเจน แคนยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูป แล้วเดินอีกจุดซึ่งมันเหมือนกัน ก่อนจะขึ้นไปอีกชั้นและเดินผ่านร้านเพชรที่เป็นร้านของแม่เพื่อน แคนมองเข้าไปเห็นตูนนั่งอยู่หลังเคาท์เตอร์ในร้านจึงเดินเข้าไปในร้าน น้องสาวเพื่อนกำลังคุยกับใครอยู่แต่หันหน้าขึ้นมาทันทีที่ตนเองผลักประตูเข้าไป ผู้หญิงคนนั้นคือหมออ้อมที่มีความสนิทกับตูนเป็นอย่างดีถ้าว่างจะแวะมาคุยด้วยบ่อยๆและตูนเป็นลูกค้าประจำของคลีนิคเธออีกด้วย

"เฮ้ยพี่แคนมาได้ยังไง"

เสียงร้องทักออกมาก่อนที่เจ้าตัวจะหันไปบอกพนักงานผู้หญิงอีกคนที่นั่งอยู่อีกด้านของเคาท์เตอร์

"รบกวนไปบอกแม่ทีคะว่าพี่แคนมา"

พนักงานรับคำก่อนจะเดินไปทางหลังร้าน

"นั่งก่อนๆ พี่ ลมอะไรพัดมานี่หือ วันนั้นก็ทำเอาตกใจไปทีแล้ว"

แคนยังไม่ทันตอบคุณแม่ของนพได้เดินออกมาจากทางหลังร้านพร้อมอุ้มเด็กผู้หญิงมาด้วย แคนยกมือไหว้ทันที

"สวัสดีครับแม่ แล้วนี่เอามาฝึกงานด้วยหรือครับ"

คุณรัชนียิ้มรับแล้วนั่งบนเก้าอี้หลังเคาท์เตอร์ แล้วก้มไปมองเด็กน้อยวัยขวบเศษที่อยู่บนตักและตอนนี้จ้องมาที่แคนอย่างไม่วางตา

"ร้องตามนะสิ กำลังออกจากบ้านตื่นขึ้นมาพอดีเลยต้องพามาด้วยไม่งั้นเหนื่อยปานอีก ไงลูก ลิลลี่จำลุงแคนได้ไหม ลุงแคนที่ให้ลูกชิ้นมากินกับพี่เจมส์ตอนที่เราไปเที่ยวทะเลกันนะ"

เด็กหญิงมองไปที่คุณย่าแล้วยิ้มพร้อมพยักหน้า

"เรื่องวันนั้นแม่ขอบคุณมากนะแคน ขนาดวิ่งไล่จับยังอุตส่าห์นึกถึงร้านนี้"

"ไม่เป็นไรครับแม่ พ่อกับนพก็ไทรมาหาผมแล้ว เรื่องเล็กน้อยครับถ้าเทียบบุญคุณของพ่อกับแม่ที่มีให้ผม"

"แล้วเรื่องมันเป็นยังไงละ แม่ดูข่าวแล้วตกใจมาก มันร้ายแรงจริงๆ"

"ก็อย่างที่เป็นข่าวนะครับ ดีที่เราตั้งตัวทัน"

เป็นคำตอบสั้นๆแต่ภรรยาของรองนายกก็เข้าใจอย่างดี เพราะมีประสบการณ์กับเรื่องพวกนี้มาก่อนเวลาที่มีคดีอะไรสามีกับลูกชายคนโตมักจะเล่าให้ฟังสั้นๆเท่านั้นไม่บอกรายละเอียดเท่าไหร่นัก

"แล้วนี่มาทำอะไรหรือลูก"

จังหวะมีพนักงานในร้านนำน้ำเย็นมาให้แคนตามคำสั่งของตูน แคนบอกขอบคุณก่อนจะตอบคุณรัชนี

"ไล่ดูที่เกิดเหตุครับ ลองมาไล่ดูอีกครั้งครับ มันมีประเด็นให้สอบเยอะมาก พอดีเดินผ่านร้านเห็นตูนอยู่เลยแวะมาทักไม่นึกว่าแม่จะอยู่ด้วย"

พูดจบแคนมองที่ตูนซึ่งตอนนั้นดูเหมือนเธอจะนึกอะไรได้ ตูนรีบแบมือมาที่แคนทันที

"พี่แคนของฝากละ เห็นว่าไปอเมริกามา ของฝากของน้องละ"

"เฮ้ยอะไร งกไม่เลิก พี่ไปทำงาน"

"งกเงิกอะไร ตอนนี้เค้าภาระเยอะนะงานประจำก็ไม่ได้ทำแล้ว มาช่วยแม่ขายเพชร แล้วไหนจะค่าขนมของหลาน 2คน หมาอีก 7 ตัว ถ้าพ่อไม่ให้ค่าน้ำมันนี่ต้องนั่งรถเมล์มาทำงานนะ ไปทำงานก็แวะซื้อของฝากได้"

"แม่ดูสิครับ"

แคนบอกยังแม่ของเพื่อนที่หันไปชี้หน้าลูกสาวคนเล็ก

"เดี๋ยวเถอะแม่นี่ไม่ยอมโตจริงๆ"

มีเสียงหัวเราะจากสุภาพสตรีที่นั่งคุยกับตูนก่อนหน้าที่ทำเอาเธอนึกขึ้นได้

"เกือบลืมเมื่อกี้กำลังคุยกันเรื่องนี้พอดี พี่แคนนี่คุณหมออสิสา หรือคุณหมออ้อมเจ้าของคลินิกอลิสา ส่วนนี่พันตำรวจเอก พีรพลคะตอนนี้ไม่ได้เป็นตำรวจแล้วแต่เป็นหัวหน้าหน่วยปฏิบัติการพิเศษของ ป.ป.ส.คะ เรื่องบู๊สนั่น ระเบิดภูเขา เผากระท่อมแบบวันนั้นต้องยกให้คนนี้เลยคะคุณหมอ"

แคนหันไปเห็นส่วนอีกฝ่ายนั้นยิ้มรออยู่แล้วพร้อมพูดออกมา

"วันนั้นต้องขอบคุณมากนะคะผู้การ แต่ยอมรับเลยว่าผู้การใจเย็นนิ่งจริงๆขนาดกล้าเอาหมากฝรั่งมาเคี้ยว"

"อ้อครับ จำได้แล้วหมอเป็น 1 ในพวกที่หลบอยู่หลังกำแพง"

"ใช่คะเลยเห็นเหตุการณ์อย่างใกล้ชิดกำลังคุยกับคุณตูนอยู่เลย"

แคนยิ้มรับแต่หมออ้อมหารู้ไม่ว่าแคนนั้นจำหน้าเธอได้ว่าเคยเจอกันบนเครื่องบินมาเมื่อไม่กี่วันนี้แต่แคนไม่พูดเพราะเห็นว่าไม่มีประโยชน์อะไร ก่อนจะมองออกไปนอกร้านและหันมามองเด็กหญิงที่ตอนนี้ถูกตูนอุ้ม ซึ่งลิลลี่ก็จ้องมาที่ตนเองแบบไม่วางตา ทำให้คุณรัชนีถามขึ้นมา

"มีอะไรหรือลูก"

"คืออย่างนี้ครับแม่ ตอนที่ไปที่ร้านนะแม่ของแคนบอกว่าลิลลี่นี่ตาเหมือนคุณฐามากแต่โครงหน้าบอกไม่ถูกถึงจะดูสวยก็เป็นสวยหวานไม่เหมือนคุณฐาที่สวยอีกแบบ และจริงๆด้วยแคนก็ไม่เคยสังเกตุมาก่อนว่าหลานสวยเหมือนใคร"

คุณรัชนีหัวเราะก่อนจะตอบ

"เหมือนแม่คุณนพนะ หน้าแทบจะถอดแบบมาเลย ป้าคุณนพเขาเอารูปมาให้ดูตอนที่แม่ของคุณนพอายุขวบเศษๆ มาเทียบกันแล้วเหมือนกันมากป้าคุณนพยังพูดเลยว่าถ้ายายยังไม่จากไปนี่มรดกนี่ยกให้เหลนหมดแน่นอนคุณนพไม่มีทางได้เพราะแทบจะถอดแบบรินเขามาเลย แล้วก็แปลกนะตอนที่อายุได้ขวบพอดีพาไปบ้านที่พังงา คุณนพอุ้มไปให้ดูรูปตาทวดกับยายทวด ลิลลี่ยกมือไหว้เลยไม่ทันบอกอะไร รูปแม่คุณนพก็เหมือนกัน เป็นแบบนี้ยายใหญ่เลยหลงหลานมาก"

แคนพยักหน้าเพราะหายสงสัยแต่จังหวะนั้นลิลลี่กางมือเหมือนจะให้แคนอุ้มแต่แคนรีบส่ายหน้าเพราะตูนทำท่าจะยกหลานมาให้

"วันนี้อุ้มไม่ได้ครับ ลุงแคนพกของมาเต็มเอวเลย"

แคนพูดพร้อมรอยยิ้มเพราะภายใต้เสื้อแจ๊กเก็ตนั้นตนเองพกทั้งปืนและวิทยุ แล้วยื่นนิ้วไปหาลูกสาวของเพื่อน เด็กน้อยจับนิ้วกำแน่นพร้อมหัวเราะชอบใจ ซึ่งอยู่ในสายตาของหมออ้อมที่จ้องแคนไม่วางตาอยู่แล้วเห็นรอยยิ้มแบบนี้มันเป็นรอยยิ้มที่ดูบริสุทธิ์จริงใจอย่างมาก

"สงสัยจะติดคุณย่ามากละสิ"

"ใช่แล้วติดมากเห็นออกจากบ้านไม่ได้เลยร้องตามตลอด ขนาดเวลาพ่อกับแม่เขาไปพังงานี่ บ๊ายบายยิ้มให้เลย จริงๆแม่ก็สงสาร ฐาเขานะอยากอยู่กับลูกแต่ลิลลี่ไม่เหมือนเจมส์ที่ขึ้นเครื่องบินแล้วไม่เป็นอะไร แต่ลิลลี่เขาเจ็บหูหรือหูอื้อแล้วยังบอกเราไม่ได้ว่าเป็นอะไร แม่ก็สงสารหลานไว้รอให้โตมากกว่านี้อีกหน่อยจะได้คุยกันรู้เรื่องเลยเอามาเลี้ยงก่อนโตกว่านี้ค่อยไปอยู่กับแม่เขาที่นั่น แล้วเราละจะมีเมื่อไหร่ เพื่อน 2 คนนำหน้าไปไกลแล้วนะ"

"โอ๊ยแม่ครับจะเอาเวลาที่ไหนครับ แค่นี้งานก็รัดตัวอยู่แล้วแถมอยู่ไม่เป็นที่อีก"

แคนตอบพร้อมรอยยิ้มและคุยอีก2-3ประโยคก่อนจะขอตัวคุณรัชนีจึงบอกไปว่า

"ว่างๆก็ไปกินข้าวที่บ้านนะลูก แคนไม่ได้ไปนานแล้ว"

"ไปวันไหนบอกก่อนนะพี่แคนตูนจะได้ให้น้าอี๊ดเตรียมทำข้าวผัดจานใหญ่ไว้ให้"

แคนหัวเราะก่อนจะไหว้ลามารดาของเพื่อนแล้วโบกมือเด็กหญิงตัวน้อยแล้วหันมาบอกหมออ้อม

"ขอตัวก่อนนะครับหมอ"

เพียงประโยคเท่านี้แต่อีกฝ่ายเกิดรู้สึกเขินขึ้นมาทำให้รับคำสั้นๆก่อนที่แคนจะเดินออกจากร้าน แต่พอเห็นด้านหลังของเสื้อแจ็กเก็ตสีดำที่แคนสวมอยู่ คุณรัชนีหัวเราะออกมาพร้อมส่ายหน้าแล้วพูดกับลูกสาว

"ดูสิเหมือนพ่อเราตอนหนุ่มๆเลย เรียกว่าถอดแบบมาหมด"

"ยังไงหรือคะแม่"

"ปกติเสื้อแจ๊กเก็ตของพวกนี้จะสีฟ้าแล้วมีคำว่า ป.ป.ส.อยู่ด้านหลังแต่นี่เป็นเสื้อสีดำด้านหลังเป็นคำว่า DEA  พ่อเราตอนหนุ่มก็ทำแบบนี้เวลาแต่งนอกเครื่องเอาเสื้อแจ๊กเก็ตที่ได้จากพวกตำรวจอเมริกันมาใส่ มีทั้ง FBI ทั้งNYPD เยอะแยะไปหมด คนทั่วๆไปก็ไม่รู้ว่าเป็นตำรวจนึกว่าเอาเสื้อแบบในหนังมาใส่โชว์"

ทำเอาตูนนั้นหัวเราะออกมาทันที

"คุณอาดูจะสนิทกันมาเลยนะคะ"

หมออ้อมถามขึ้นมา คุณรัชนีจึงเล่าให้ฟังถึงประวัติว่าทำไมถึงสนิทกันหมออ้อมฟังจนจบแล้วพูดต่อ

"จริงๆนอกจากวันนั้นอ้อมก็เคยเจอผู้การแคนมา 2-3 ครั้งแล้ว"

"นั่นแน่สนใจความหล่อหรือคะหมอ"

ตูนเป็นคนแซวขึ้นมา ทำเอาเธอหัวเราะก่อนจะเล่าให้ฟังว่าเคยเจอแคนที่ไหนบ้างพอฟังจบตูนพยักหน้าพร้อมตอบว่า

"แบบนี้ตูนก็จำได้เหมือนกันคะ พี่แคนบางทีก็ห่ามๆเหมือนกันแต่ยิงปืนแม่นพ่อกับพี่ต้นยังยอมรับเลยคะ เขาถึงเป็นครูฝึกให้พวกสไนเปอร์ด้วยนะคะ"

"คุณพิชญ์เขาสอนมาดีนะ แคนเลยเดินตามรอยแทบทุกอย่างแต่เรื่องพระนี่ไม่เอาเลย ไม่สนใจคุณพิชญ์จะให้พระดีๆหลายครั้งก็ไม่รับ"

"ใช่คะหมอแล้วพ่อกับพี่ต้นก็เคยบอกพี่แคนความจำดีเลิศจำหน้าคนได้แม่น บางที่เขาอาจเห็นหมอตอนอยู่บนเครื่องก็ได้แต่ไม่พูดออกมา"

ตูนพูดยิ้มๆ ส่วนแคนหลังจากเดินออกจากร้านเพชร ได้มองไปรอบและเห็นเป้าหมายที่ยืนใกล้เสาทำที่เป็นดูโทรศัพท์ แคนจึงเดินไปที่บันไดเลื่อนเพื่อจะขึ้นชั้นบน และเห็นเป้าหมายเดินตามมาห่างๆ แคนรู้ตัวว่าโดนสะกดรอยตามตั้งแต่จะขึ้นมาที่ชั้น 2 ใบหน้านั้นแคนจำได้ดีว่าเป็น 1 ในพวกที่ถ่ายคลิปตอนเหตุการณ์จับตัวประกันแต่คนนี้ใช้โทรศัพท์ถ่าย แคนจำหน้าได้จากภาพของกล้องวงจรปิด เพราะผู้ชายคนนี้ดูผิดสังเกตกว่าคนอื่นที่พยามยามจะเบียดเพื่อให้ตนเองมาอยู่แถวหน้าสุดให้ได้ และทางตำรวจกำลังตรวจสอบอยู่ แคนจึงลองแวะเข้าไปในร้านเพชรและเห็นคนที่ตามนั้นเดินผ่าน และคงหลบดูอยู่ไม่ห่างนัก และแคนแกล้งเปลี่ยนทิศทางกะทันหันจากทำท่าจะขึ้นไปชั้นบนเป็นลงมาชั้นล่าง

 
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

nkikuji

แค้นไปแค้นมา จะไปลงที่ใครหว่า

outsider

ตอนนี้ที่เดาคือนิ่มจะพุ่งเป้าไปที่ธงรบกับคนรอบข้างก่อนแน่นอน แต่กับแคนคงต้องสืบข้อมูลอีกซักหน่อย

jaojom

ลุ้นผู้การแคนกับนุ่มนิ่มนะครับ อารมณ์ละครช่องเจ็ด ทั้งรักทั้งแค้น

plot0440

โอ้ยยยยย ปล่อยให้ธงพักเถอะ ว่าแต่ข้อมูลจากประภาสก็ไม่เบานะ ตำรวจเกลือจะเป็นหนอนมั้ยเนี่ย

po3026

ดูแล้วอาจเป็นรักสามเส้าก็ได้ครับ ต้องมีคนเจ็บมากแน่ครับ

ชายชรา

รอดูระหว่างแคนกับนิ่มใครจะเก่งใครจะฉลาดกว่ากันติดตามครับ

ชาญวุฒิ เนระภูสี

ปล่อยให้ผู้กองธงรบมีความสุขบ้างเหอะ

kk2016

แบบนี้ใครจะชิงลงมือก่อนกันนะ 

kodzilla

อ่านสนุกจริงๆ ไม่ต้องมีบทอีโรติกเลยก็ได้

อิโต มัตซึ

เรื่องน่าติดตามมากครับ​ ลุ้นเรื่อยๆ

Ttum1188

ประพาสนี่ฝีมือจะพอๆกับกับแคนเลยหรือเปล่านะดูเก่งเหลือเกิน

t2222t2000

ละเอียดมากเลย ต้องตามกลับไปทบทวนตอนเก่าๆ ที่เลือนๆ ไปแล้ว

สุดยอดจริงๆ

treemiles

แคนนิ่ม คู่แค้น คู่ซั่ม น่าจะสนุกครับ นางร้ายจัดกับมือปราบ

wjoe44

สงครามข้อมูล ใครแน่นกว่าชนะแน่นอน รอลุ้นแคนกับนุ่มนิ่มครับ