ครูธัญญารัตน์ ตอนที่1 (copy)

[Chansawang Ball Jiramate]

บนรถทัวร์ปรับอากาศชั้นหนึ่งลำปาง-กรุงเทพฯ ธัญญรัตน์ คุณครูฝึกสอนจากโรงเรียนประจำอำเภอแห่งหนึ่งในลำปาง
กำลังนั่งรถกลับกรุงเทพฯ เมื่อครบการฝึกสอน 3 เดือน หล่อนนั่งคำนึงถึงเวลาที่ผ่านมา 3 เดือน
มีสิ่งแปลกใหม่เข้ามาในชีวิตหล่อนจนแทบไม่น่าเชื่อ
หล่อนนั่งเหม่อออกนอกหน้าต่างแล้วยิ้มให้กับตัวเองอย่างมีความสุข แล้วปรับพนักเก้าอี้ให้เอนนอนหลับตา
นึกถึงอดีตสามเดือนที่ผ่านมา

วันแรกที่เธอเหยียบย่างมาที่จังหวัดลำปาง ซึ่งคุณพ่ออยากให้เธอมาฝึกสอนที่ต่างจังหวัดเพื่อจะได้รับประสบการณ์
และจะได้เป็นการพักผ่อนไปด้วย จึงเลือกลำปางที่มีอากาศดี ผู้คนก็มีอัธยาศัยดี
เด็กสาววัย 22 จึงถูกคุณครูใหญ่สาวแก่ พาเข้าไปพบนักเรียนที่เธอจะต้องฝึกสอนในชั้นมัธยมต้น
เด็กๆ ดีใจที่ได้คุณครูแสนสวย และวันนั้นมันก็ทำให้โรงเรียนมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที
เธอได้พักที่บ้านพักครูที่ว่างอยู่ รอบบ้านเป็นแปลงสวนครัวที่เด็กๆช่วยกันปลูก ช่างเป็นธรรมชาติที่สวยสดเหลือเกิน

"เฮ้ย นายเหมือน คุณจะเลิกเหล้าจริงหรือวะ วันนี้ไม่เห็นแตะเลย"
เฒ่าหนูเอ่ยถามเพื่อน เมื่อเห็นนั่งดูดโอเลี้ยงในยามโพล้เพล้
"ผมว่าจะเพลา ๆ ลงซักพักว่ะ ตอนนี้มีครูฝึกสอนมาอยู่ครูใหญ่สั่งให้ผมคอยดูแล"
" แกเห็นผมกินเหล้าเมายา เดี๋ยวพาลจะรังเกียจนายพวกชาวบ้านอย่างเรา นี่แม่สะอิ้งเข้าก็ทำกับข้าวกับปลาให้คุณครูแก"
นายเหมือนภารโรงวัยห้าสิบปี บอกแก่เฒ่าหนูเพื่อนร่วมวงสุรา
"ก็ตามใจคุณ นายผมมันห่างโรงเรียนโว้ยไม่ต้องเกรงใจใคร เฮ้ย นายโก เอามาแบนนึงซิ"
เมื่อเวลาผ่านไปสองอาทิตย์ ธัญญรัตน์ก็รู้สึกมีความสุขกับการฝึกสอน
และพอใจในสังคมชนบทที่ช่วยเหลือเกื้อผมลกันตลอด

และเช้าวันเสาร์ที่เธอก็ตื่นขึ้นด้วยความสดชื่น เด็กสาวในชุดนอนขาสั้นอวดปลีน่องขาว เสื้อไม่มีแขนหลวมและบาง
ก็เดินออกมาที่ระเบียงบ้านพักครูซึ่งเป็นบ้านชั้นเดียว
เธอมองไปที่ด้านข้างบ้านพักก็ตกใจที่ ลุงเหมือนภารโรงของโรงเรียนกำลังตากผ้าอยู่
ซึ่งเป็นเสื้อผ้าของเธอเองที่ใส่ตะกร้าวางไว้ ที่ระเบียงให้ป้าสะอิ้ง
เมียลุงเหมือนมาซักให้ในวันหยุด และที่ทำให้เธอต้องตกใจหน้าแดงขึ้นมา
ก็เนื่องจากผ้าที่ลุงเหมือนกำลังตากอยู่นั้นเป็นผ้าชิ้นเล็กสี่ขาวนวลเบาบางใช้แล้ว
นั่นมันกางเกงในของเธอนั่นเอง
"ลุงเหมือน มาทำอะไรน่ะ แล้วป้าสะอิ้งล่ะ" เธอร้องถามออกไป
"แม่สะอิ้งเข้าไปช่วยงานบวชญาติเค้าครับ ผมเลยอาสา มาซักผ้าให้แทน"
"แล้วแม่สะอิ้งเค้าทำอาหารให้คุณครูด้วยแล้ว อยู่ในปิ่นโตนั่นน่ะครับ"
ลุงเหมือนตอบ แล้วก็ตากผ้าต่อไป ธัญญรัตน์ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เธอนั่งลงบนบันใดระเบียง
ลุงเหมือนกลับมานั่งที่กะละมังซักผ้า เทน้ำทิ้งแล้วล้างกะละมัง
"ป้าสะอิ้งจะกลับเมื่อไรล่ะคะลุง"
"คงจะค่ำๆละครับ พวกญาติเค้าจะมาส่ง"
ลุงเหมือนเงยหน้าขึ้นตอบแล้วแกก็ต้องสะดุดสายตากับต้นขาขาวผ่องของคุณครูสาวที่โผล่พ้นขอบกางเกงนอนขาสั้น
และด้วยความที่เป็นชุดขาบานเมื่อเธอนั่งชันขาเช่นนี้ชายด้านหลังจึงห้อยลงมองลึกลงไปถึงแก้มก้นขาวที่นั่งอยู่บนบันใด
ลุงเหมือนจ้องมองตาไม่กระพริบ แต่แล้วก็ต้องหลบตาเมื่อคุณครูสาวขยับขา
และเป็นแกเองที่เอี้ยวตัวไปเทน้ำในกะละมังทิ้ง สวรรค์หรือนรกก็ไม่รู้ที่กำหนดให้ธัญญรัตน์มองไปที่กางเกงลุงเหมือน
กางเกงขาก๊วยที่แกถลกนั่งอยู่เมื่อเอี้ยวตัวทำให้เปิดช่องว่างที่ขากางเกง
ธัญญรัตน์มองไปโดยไม่ตั้งใจ เธอก็ต้องหน้าแดงเป็นคำรบสอง
เพราะในช่องว่างที่ขากางเกงนั้น อวัยวะส่วนลี้ลับของลุงเหมือนได้โผล่ออกมาให้เธอเห็น
แม้จะไม่ชัดเจนนักแต่ก็มองเห็นได้ว่ามันเป็นท่อนเนื้อลำเขื่องที่ขยายตัวแล้ว
เพราะลุงเหมือนเห็นขาอ่อนเธอนั่นเอง ทำให้ท่อนเนื้อแข็งเป็นลำ
เธอจ้องมองนึกในใจว่า โอ้นี่เหรอของผู้ชาย
แต่เธอก็เห็นได้เพียงแค่นั้นลุงเหมือนก็ลุกขึ้นเก็บข้าวของเรียบร้อยก็ขอกลับไปก่อน
ปล่อยให้เธอกินอาหารเช้าแล้วเอาเก้าอี้ผ้าใบออกมากางนอนที่ระเบียง
ในสมองยังวนเวียนไปด้วยภาพของท่อนเนื้อที่ได้เห็นเมื่อเช้า
ธัญญรัตน์อดคิดคำนึงต่อไปไม่ได้ว่า เจ้าท่อนเนื้อของผู้ชายนี่น่ะหรือจะเข้าไปในร่องหลืบลี้ลับของผู้หญิง
โอ้ เป็นไปได้ยังไง มันใหญ่ออกปานนั้น ในความคิดคำนึงของเธอทำให้เตลิดไปนึกถึงการร่วมเพศของชายหญิง
ส่งให้เธอรู้สึกคันยุบยิบที่เนินเนื้อหว่างขา อดไม่ได้ที่จะต้องหนีบขาแน่นรู้สึกเหมือนมีน้ำเยิ้มออกมาที่ร่องรู
เธอสะบัดหน้าสองสามครั้ง เพื่อเรียกความรู้สึกกลับมาแล้วก็นอนอ่านหนังสือต่อไป
ฝ่ายลุงเหมือน ด้วยภาพที่เห็นเมื่อเช้า รวมทั้งก่อนหน้านี้ ที่ทำหน้าที่ซักผ้าให้คุณครูสาว
แกได้พินิจพิจารณากางเกงในตัวน้อย 5 ตัวที่แกต้องซัก เป็นกางเกงในที่คุณครูสาวสรวมใส่มาตลอดทั้งสัปดาห์
แกหยิบมาดมทีละตัว กลิ่นเนื้อสาวเจือด้วยกลิ่นปัสสาวะเจือจาง
ทำให้แกสูดดมด้วยความแปลกใหม่และชื่นใจ สร้างอารมณ์เงี่ยนให้คุกรุ่น
และตัวพิเศษที่แกแอบหยิบเหน็บเอวมานี่พิเศษสุดที่ตรงเป้ากางเกงมีขนเส้นเล็กหยิกหยอยติดอยู่เส้นหนึ่ง
แน่ละเมื่อก่อนหน้าที่มันจะหลุดล่วงออกมานี้ เส้นขนเส้นนี้จะต้องประดับอยู่ที่ส่วนใดส่วนหนึ่ง
บริเวณเนินเนื้อของคุณครูสาวแน่นอน
ลุงเหมือนเอากางเกงในสีนวลปิดไว้ที่หน้าสูดดมไป
พลางปลดปมกางเกงขาก๊วยออกควักท่อน!ลำเขื่องออกกระตุกชักว่าวสร้างจินตนาการจนน้ำแตกกระฉูดคามือ

เย็นนั้นลุงเหมือนก็หิ้วปิ่นโตที่เมียของแกทำไว้แล้ว แกเพียงอุ่นให้ร้อนแล้วใส่ปิ่นโตหิ้วไปส่งคุณครูสาว
แกอาบน้ำฟอกสบู่สะอาดสะอ้านนุ่งผ้าโสร่งพร้อมเสื้อม่อฮ้อม
และไม่ลืมเหน็บกางเกงในที่แกแอบเอามาด้วยหวังจะไปคืนเพราะกลัวคุณครูสาวจับได้
เมื่อแกไปถึงบ้านพักครู ได้ยินเสียงคนอาบน้ำแสดงว่าคุณครูยังอาบน้ำอยู่ แกก็ตะโกนบอก
"คุณครูครับผมเอาอาหารมาส่งเดี๋ยวจะจัดสำรับให้เลยนะครับ" ธัญญรัตน์กำลังชำระร่างกายอยู่ก็ร้องบอกแก
"ไม่ต้องหรอกลุง วางไว้เถอะเดี๋ยวหนูจัดการเอง"
"ไม่เป็นไรครับผมว่าง"
แกบอกพลางเข้าไปในห้องที่เป็นห้องอเนกประสงค์มีโต๊ะกินข้าวอยู่ตัวหนึ่ง โต๊ะทำงานเล็ก ๆ อีกตัว
และที่มุมห้องเป็นเตียงนอนปูไว้ด้วยผ้าปูที่นอนขาว แกจัดสำรับเสร็จแล้วก็ลงไปเก็บเสื้อผ้าขึ้นมานั่งพับอยู่ที่ระเบียงบ้าน
โดยไม่ลืมเอากางเกงใน ที่แอบเอาไปวางไว้ที่มุมบันใดระเบียงที่มีเพียงสามขั้น
สักพักคุณครูสาวก็เดินออกมาเธออยู่ในชุดกางเกงขาสั้นหลวม ๆ พร้อมเสื้อยืดรับกับผมซอยสั้น
ดูแล้วเหมือนเด็กวัยรุ่นซน ๆ คนหนึ่ง
"ตายแล้วลุง ทำไมต้องมาเก็บผ้าให้หนูด้วย หนูทำเองก็ได้ แล้วนั่นกางเกงในหนู อุ้ย มาหนูพับเอง"
เธอกรากเข้าไปคว้ากางเกงในที่ลุงเหมือนกำลังคลี่ออกจะพับมาจัดการพับเอง
ใบหน้าสวยแดงระเรื่อด้วยความอาย ที่อาภรณ์ชิ้นจิ๋วถูกลุงเหมือนคลี่กางออกเหมือนจะดูขนาด
"เอ๊ะ มันหายไปไหนตัวนี่" เธอบ่นกับตัวเอง
"อ้าวไม่ครบหรือครับ ผมว่าผมเก็บมาหมดแล้ว" ลุงเหมือนแกล้งทำเป็นมองไปที่ราวตากผ้า แล้วกวาดสายตาไปรอบ ๆ
"อ้าว ตกอยู่ตรงบันใดนี่เอง" แกพูดพลางก็ลุกขึ้นจะลงไปหยิบ
แต่ธัญญรัตน์ไวกว่าเธอรีบลุกขึ้นก้าวพรวดลงบันใดไปทันที
แต่ด้วยความรีบร้อน ทำให้เธอก้าวบันใดขั้นสุดท้ายพลาดถลาล้มไปกับพื้น
แม้มันไม่แรงนัก แต่ก็ทำให้เธอรู้สึกขัดที่ข้อเท้าลุกขึ้นไม่ไหว ลุงเหมือนวิ่งเข้ามาดู
"ข้อเท้าเคล็ดเสียละมังครับ คุณครู เดินไหวไหมครับ"
ธัญญรัตน์ ลุกขึ้นยืน เมื่อลองก้าวขา ก็รู้สึกเสียวข้อเท้าต้องทรุดกายลงนั่ง
ลุงเหมือนรีบเข้าประคองเธอแล้วตวัดแขนช้อนร่างเล็กนั้นไว้อุ้มขึ้นอยู่ในวงแขน
"ผมอุ้มไปดีกว่า" แกพูดพลางก็อุ้มร่างคุณครูสาวเดินขึ้นไปบนบ้านวางเธอลงกับที่นอน
"เดี๋ยวผมไปเอายามานวดให้นะครับ"
"ขอบใจลุงเหมือนมากค่ะ"
เธอรู้สึกอบอุ่นที่ชายสูงอายุให้ความเอาใจใส่ แม้จะมีความรู้สึกสะเทิ้นเล็กน้อย
เมื่ออยู่ในอ้อมกอดของแกเมื่อสักครู่ ลุงเหมือนกลับมาพร้อมกับครีมนวด
และนอกจากนั้นแกยังเก็บกางเกงในตัวจิ๋วต้นเหตุที่ทำให้เธอต้องข้อเท้าเคล็ดมาให้เธอด้วย
เธอรับกางเกงในซึ่งลุงเหมือนตั้งใจกลับด้านให้ด้านในตรงเป้ากางเกงมีขนหมอยติดอยู่เส้นหนึ่งให้เธอ
เธอมองเห็นก็รีบคว้ามากำไว้ในมือ ซุกลงไปใต้เตียงนึกในใจว่า
ลุงเหมือนจะเห็นไหมว่ากางเกงในมีขนหมอยติดอยู่ด้วย แต่ยังไม่ทันคิดอะไรมาก
ก็รู้สึกว่าข้อเท้าถูกบีบเบา ๆ ด้วยมือของลุงชมที่ทาครีมนวดและบีบนวดข้อเท้าให้
"ขอลุงนั่งบนเตียงนะครับจะได้นวดถนัด"
"แหมลุง หนูนวดเองก็ได้"
เธอรีบปฏิเสธ แต่ลุงเหมือนก็ทำไม่ได้ยินแกลุกขึ้นมานั่งบนเตียง
จับขาข้างที่เคล็ดของเธอวางบนตักแล้วบีบนวดเบา ๆ และยกข้อเท้าขึ้นเล็กน้อยเพื่อหมุนกระดูกข้อเท้า
ทำให้กางเกงขากว้างของเธอร่นไปกองที่ต้นขา
ใต้ขากางเกงที่กว้างนั้นมองลึกเข้าไปเห็นแก้มก้นที่ปิดไว้ด้วยกางเกงในสีขาวนวล
แกเบี่ยงขาเธอออกอีกเล็กน้อยทำให้มองเห็นขอบกางเกงในที่ติดกับซอกขาขาวเกลี้ยง
แกเริ่มบีบนวดเบา ๆ เรื่อยไปบนน่องถึงหัวเข่า ธัญญรัตน์หลับตาพริ้มด้วยความสบาย
"ลุงนี่นวดเก่งจริง ๆ นะ สงสัยเคยเป็นหมอนวดเก่า"
เธอพูดพลางก็เหยียดขาออก ซึ่งทำให้เท้าของเธอวางบนตักลุงเหมือน
กระทบกับสิ่งหนึ่งที่รู้สึกว่าเป็นท่อนเนื้อแข็งเต็มฝ่าเท้า เธอจนรู้สึกได้ถึงความอุ่น
เธอลืมตาขึ้นมองก็ตกใจที่ขาเธอวางบนตักลุงเหมือน รีบชักเท้ากลับมาชันไว้
"อุ้ย คุณลุง ขอโทษค่ะ"
เธอยกมือไหว้ แต่ในใจก็คิดถึงภาพที่เห็นเมื่อเช้า และที่ได้สัมผัสเมื่อครู่นี้
ท่อนเนื้อแข็งของลุงเหมือนมันเข้ามาอยู่ในภวังค์ของเธออีกแล้ว
เธอเผลอใจคิดไปสักครู่เดียวลำขาของเธอก็ถูกลุงชมบีบนวดต่อไป
สองมือของแกบีบไปรอบขาเหนือเข่าที่เธอชันขึ้น
เธอรู้สึกสยิวเมื่อมือสากของแกค่อย ๆ บีบเบา ๆ เลื่อนลงไปตามลำขาอ่อนจนเกือบถึงต้นขา
ธัญญรัตน์เคลิ้มไปกับลีลาการบีบนวดของแก จนลืมตัวนอนเม้มปากเกร็งขา
สัมผัสที่เกิดขึ้นมันเร็วกว่าที่เธอจะคิดปฏิเสธหรือปัดป้อง ใจหนึ่งคิดอยากให้แกทำต่อไป
และอยากจะยั่วแก เพราะธัญญรัตน์มองว่าลุงเหมือนก็คือลุงแก่ ๆ คนหนึ่งคงไม่มีพิษมีภัยอะไร
แต่เด็กสาวหารู้ไม่ว่า เซ็กส์นั้นมันเกิดได้กับทุกผู้ทุกนามไม่ว่าหนุ่มหรือแก่ ด้วยอารมณ์พาไปของเด็กสาว
ทำให้เธอแกล้งเหยียดขาอีกข้างหนึ่งออกไปแกล้งให้ไปพาดไว้บนตักแกอีก
สัมผัสนี้รู้สึกได้ว่าท่อนเนื้อเมื่อครู่นี้ตอนนี้มันเหมือนกับจะแข็งแกร่งขึ้น
เธอกดฝ่าเท้าลงไปกับท่อนเนื้อเบา ๆ มันกระตุกตัวดุกดิกกับฝ่าเท้าเธอ
ลุงเหมือนก็รู้สึกได้กับการเอาเท้ามาเล่นกับ!ของแก แกมองหน้าคุณครูสาว
เห็นหลับตาพริ้มเม้มปากขาที่แกบีบอยู่เกร็งขึ้นมา ทำให้แกเปลี่ยนจากการบีบนวด
เป็นการลูบไล้เบา ๆ ขึ้นลงที่ขาอ่อนขาวเนียนนั้นลูบสูงขึ้นไปจนสัมผัสกับซอกขาหนีบ
"อุ้ย ลุงขา"
เธอพูดอุทานด้วยความตกใจ ที่ลุงเหมือนลูบเข้าไปเกือบถึงจุดสงวนของเธอแล้ว
ลุงเหมือนยังไม่หยุด แกเบียดท่อน!เข้ากับฝ่าเท้าหญิงสาวส่ายบดไปมา
พร้อมกับมือก็สอดล้วงเข้าไปสัมผัสซอกขาเธอบางครั้งก็เฉียดเข้าไปใกล้แคม!ที่เบียดอยู่กับซอกขา
"ขาคุณครูขาวเนียนเหลือเกิน ดูซิไฝฝ้าก็ไม่มี ลุงเกิดมายังไม่เคยเห็นใครมีขาสวยเท่าคุณครูเลย"
ปากแกพูดไป เอวก็ส่าย มือก็ลูบไป
คราวนี้วกมือลงด้านล่างลูบไปที่ก้นของเธอที่เผยอเล็กน้อย เพราะขาที่ถูกยกไว้
เมื่อเจอคำป้อยอพร้อมกับการปลุกอารมณ์ด้วยมือที่สากหนา
ทำให้อารมณ์หญิงสาวที่ไม่เคยได้รับสัมผัสนี้มาก่อนต้องเตลิดไป
เท้าเธอบดคลึงท่อน!ลำเขื่องนั้น สายตาก็เหลือบลงมองที่ตักลุงเหมือน
เห็นโสร่งแกพองนูนขึ้นมา ลุงเหมือนมองตามสายตาเธอก็รู้ว่าเธอกำลังมองอะไรอยู่
แกจึงแขม่วท้องคลายปมผ้าโสร่งออกปล่อยให้กองไว้กับเอว
เมื่อฝ่าเท้าของเธอเสียดสีไปมาทำให้ผ้าค่อย ๆ เลื่อนเปิดออก
เธอมองเห็นหัวถอกแดงโผล่พ้นผ้าออกมาเล็กน้อย เธอมองอย่างสนใจ

ลุงเหมือนเมื่อเห็นเธอจ้องมองหัวถอกของแกอย่างสนใจ แกจึงแกล้งบิดเอวเล็กน้อย
ให้ฝ่าเท้าของเธอสัมผัสเข้ากับหัวถอกบานเกลี้ยงสีแดงคล้ำ เธอสะดุ้งจะชักเท้ากลับ
แต่ลุงเหมือนกลับจับเท้าเธอไว้ทั้งสองข้างขยับกายเล็กน้อยให้ท่อนเนื้อโผล่พ้นผ้าออกมาทั้งท่อนลำ
แล้วเอาฝ่าเท้าของเธอประกบเข้ากับท่อนเนื้อยาวใหญ่นั้น จับเท้าเธอรูดท่อนลำขึ้นลงเห็นหัวถอกผลุบโผล่
ธัญญรัตน์รู้สึกอุ่นและหยุ่น ๆ ด้วยเนื้อท่อน!ที่เธอนึกว่าจะแข็งเหมือนท่อนไม้

แต่ที่จริงมันก็ยืดหยุ่นได้เล็กน้อย
ส้นเท้าเธอสัมผัสกับโคน!ที่รกไปด้วยหมอยสีดำรู้สึกสาก ๆ จั๊กกระจี้ที่เท้า
ลุงเหมือนค่อย ๆ คลายมือออกช้า ๆ จนปล่อยมือออกจากเท้าทั้งสองของเธอ
และเป็นธัญญรัตน์เองที่บีบฝ่าเท้ารัดท่อน!ของแกไว้แน่นรูดขึ้นลงต่อไปโดยลุงเหมือนไม่ต้องจับ
ทำให้มือของแกทั้งสองข้างเปลี่ยนไปลูบไล้ทั่วลำขาอวบขาวนวลของเด็กสาว

วกมือเข้าใต้ก้นเธอช้อนขึ้นแล้วบีบก้อนเนื้อแก้มก้นทั้งสองเบา ๆ ก่อนที่จะเกลี่ยมือไปตามซอกขา
แกโน้มตัวขึ้นเล็กน้อย ธัญญรัตน์ก็ยังประกบเท้าไว้กับท่อน!ของแกรูดเข้าออก
สายตาก็มองที่เท้าของเธออย่างสนใจ ทำให้เข่าเธอต้องแบะอ้าออกเพราะการยันตัวของลุงเหมือน

จึงกลายเป็นเธออยู่ในท่าประกบเท้าเข่าแยกออกจากกัน ลุงเหมือนล้วงเข้าไปในขากางเกงกว้างของเธอ
เกาะกุมเอากระเปาะ!ที่มีกางเกงในปิดอยู่ ฝ่ามือที่ใหญ่ของแกเกาะกุมเนินโคกไว้เต็มฝ่ามือพอดี

สัมผัสได้กับความโหนกนูน แกกรีดนิ้วไปตามร่องแคมที่นอกผ้า
ธัญญรัตน์บิดกายเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้เปลี่ยนท่า เหมือนจะไม่รู้สึกว่ากำลังถูกล่วงล้ำ

ยิ่งทำให้ลุงเหมือนได้ใจ มือของแกแซะขอบขากางเกงในออก
สอดมือเข้าไปเกาะกุมเอาเนื้อแท้ ๆ ซึ่งเป็นเนินโคกอุ่นมือ
เหนือโคกสัมผัสได้กับขนหมอยที่ปกคลุมไปทั่วเนินนูน ไม่มากนักแต่ก็รู้สึกได้เมื่อสัมผัส

แกบดมือขยี้ลงไปบนเนินโคกขนหมอยสากมือ สะโพกธัญญรัตน์ส่ายน้อย ๆ
จนเมื่อแกกรีดนิ้วไปตามร่องแคมก็พบกับความเปียกเยิ้มไปด้วยน้ำเมือกที่ขับออกมา
แกป้ายนิ้วไปมาสองสามครั้ง ก็ค่อย ๆ กดลงในร่องรู!
"อุ้ย ลุงขา ไม่เอาค่ะอย่าเอานิ้วเข้าไป อุ้ย..ลุง..."
เมื่อนิ้วกลางของแกจิ้มจมลงไปในร่องรูได้แค่ข้อนิ้วเดียว
ธัญญรัตน์ก็ต้องปล่อยเท้าที่ประกบท่อน!ของแกออก และรู้สึกเปียกที่เท้าดูที่หัวถอกแก

ก็เห็นมีน้ำเมือกเปียกเป็นมันลื่น
"ลุงขา อะไรออกมาเปียกเท้าหนู"
"อ๋อ เขาเรียกน้ำเงี่ยนน่ะครับ คุณครูก็มี นี่ไงเปียกนิ้วผมเป็นยางเลย"
แกชักนิ้วของแกออกมาให้เธอดูน้ำเมือกที่เปียกชุ่มนิ้วเป็นยางยืด
"อุ้ย คุณลุงนี่ ไม่เอาแล้ว"
เธอร้องออกมาด้วยความอาย แล้วก็ลุกขึ้นนั่งบนเตียงนอน
ฝ่ายลุงเหมือนก็ลุกขึ้นคุกเข่า ปล่อยโสร่งลงกองกับเข่า เผยให้เห็นท่อนเนื้อยาวใหญ่แข็งกระดกหงึก ๆ
ส่ายหัวแดงคล้ำขึ้นลง โคน!รกไปด้วยหมอยดกดำ ใต้ลงมาเป็นถุงกระโปกห้อยยาน
ธัญญรัตน์ผงะด้วยความตกใจ เมื่อเห็นท่อนเนื้อของแกอยู่ตรงหน้าใกล้แค่มือเอื้อม
"คุณครูเมื่อกี้คุณครูรู้สึกเสียวใช่ไหมครับเลยมีน้ำเมือกติดนิ้วผม"
"เดี๋ยวผมจะทำให้คุณครูมีความสุขเหมือนเมื่อกี้ดีไหมครับ"
"อุ้ย ไม่เอาค่ะลุง หนูกลัว" ลุงเหมือนหัวเราะเบา ๆ
"คุณครูครับผมไม่เอานายนี่ไปทำอะไรคุณครูหรอกครับ ผมมีวิธีทำให้คุณครูมีความสุขโดยไม่ต้องใช้นายนี่"
"จริงนะคะ อย่าใช้มันมาทำอะไรหนูนะ" เธอต่อรองกับแก
เพราะนึกหวาดกลัวในความยาวใหญ่ของท่อนเนื้อที่เห็นอยู่ตรงหน้า
"สัญญาครับ มาครับอย่าอายผมเลย แล้วคุณครูจะมีความสุขไม่เจ็บอะไรด้วย ผมจะบอกให้ถ้าผมจะทำอะไร"
"คุณครูจับนายนี่ของผมบิดหักเลย รับรองผมหน้าเขียวนอนจุกทำอะไรคุณครูไม่ได้หรอกครับ"
"นายที่เขาบอกว่าข่มขืน ๆ น่ะ ไม่ใช่หรอกถ้าผู้หญิงไม่สลบไป ทำอะไรไม่ได้หรอก"

ธัญญรัตน์ได้ยินอย่างนั้นก็เบาใจ และนึกอยากจะต่ออารมณ์เสียวที่ได้รับเมื่อสักครู่
และคิดว่าแกคงใช้นิ้วแกทำให้เธอ เหมือนอย่างที่เธอเคยช่วยตัวเองในบางครั้งที่อารมณ์สาวมีความต้องการ
เผลอคิดอะไรไปหน่อยเดียวร่างของลุงเหมือนที่เปลือยท่อนล่างก็มาจับไหล่เธอไว้ทั้งสองข้างถามเธอว่า

"คุณครูอายไหมครับถ้าจะถอดเสื้อผ้าออก" ธัญญรัตน์อี้งไปเมื่อแกถามอย่างนั้น
"อย่าถอดได้ไหมคะลุง"
"ได้ซิครับคุณครูนอนลงให้สบายนะครับ"
แกดันไหล่เธอให้เอนนอนลงกับที่นอน ลุงเหมือนจับขาของเธอให้ชันเข่าแล้วแบะอ้าออก

ฟุบหน้าลงกับโคก!โหนกนูนทั้ง ๆ ที่มีกางเกงปิดอยู่สองชั้น
แกไม่เล้าโลมส่วนอื่นเพราะหวังจะอ่อยเหยื่อให้เธอตายใจ
จมูกปากแกซุกไซร้ไปกับเนินโคกบางครั้งก็สูดดมเสียงดังฟอด ฟอด
"อื้อ..ลุงขา..อื้อ..."

เธอครางบิดกายส่ายสะโพกไปมา รู้สึกเสียวซ่านไปทั่วสรรพางค์
ลุงเหมือนยังฟอนฟัดเนินเนื้อต่อไป บางครั้งก็จูบพรมลงบนขาอ่อนทั้งสองข้างของเธอ

กระดกลิ้นเลียไปทั่วลำขาอ่อน และค่อย ๆ เลียเข้าไปที่ซอกขา
แหวกขากางเกงออกเห็นเนินโคกปกปิดไว้ด้วยกางเกงในสีขาวนวล
ขนหมอยแลบออกมาเล็กน้อยที่ชายขากางเกงใน
แกจูบเลียไปทั่วเนินโคกนั้นอีกครั้งใช้ลิ้นเลียไปจนเป้ากางเกงในเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายของแก

สัมผัสของลิ้นรับรู้ว่าเธอได้ขับน้ำเงี่ยนออกมาแล้ว แกใช้นิ้วเขี่ยขอบขากางเกงออก
เผยให้เห็นเนินเนื้อขาวสะอาดปากแคมแย้มนิด ๆ จากการถ่างขาของเธอ

เหนือเนินนูนประดับด้วยขนหมอยไม่ดกดำนัก และลามเป็นขนอ่อนบางไปตามขอบแคม
ลิ้นของแกซอกซอนไปตามร่องแคม ธัญญรัตน์เสียวซ่านจนต้องจับผมของแกจิกไว้แน่น

ลุงเหมือนกระดกลิ้นเข้าไปตามร่องแคมลากขึ้นลงบางครั้งก็ไถลเลยไปที่เหนือแคม!
เม็ด!โผล่แข็งตัวออกมาเหนือปากแคมเห็นได้ชัด แสดงว่าเธอเป็นคนที่มีอารมณ์เร่าร้อนคนหนึ่งเหมือนกัน

แกประกบปากที่เหนือกลีบเนื้อดูดเม็ด!เข้าปากเบา ๆ พร้อมกับเขี่ยด้วยลิ้น
"อูยส์ส์...เสียว...ลุงขา...ทำอย่างนี้หนูเสียว....อูยส์ส์ ไม่ไหวแล้ว....."
เธอครวญครางพร้อมกับบิดร่างส่ายสะโพกไปมาบางครั้งก็กระดกขึ้นลงเด้ง!ใส่หน้าลุงเหมือน

"โอ้ย...เสียว...เหลือเกิน....ซี๊ดดดดดส์....อื้อม์....พอก่อนค่ะ หนูจะทนไม่ไหวแล้ว"
เธอรู้สึกเหมือนกับจะถึงจุดสุดยอดคล้ายกับที่เธอเคยช่วยตัวเอง
แต่คราวนี้มันไม่เหมือนกันกับที่เธอทำเองเมื่อเสียวมากก็ผ่อนคลายทำให้ช้าลง

แต่นี่ลุงแกไม่ยอมหยุดเลย ความเสียวยิ่งเพิ่มมากขึ้น
จนเธอรู้สึกร่างเกร็งเสียววูบไปทั่วไขสันหลัง เหมือนหมดสติไปชั่ววินาที

"ว้าย...หนูเสร็จแล้ว..อู้ยส์ส์...ซี๊ดดดส์..น้ำ..อ..อ..ก...แล้ว..ค่ะ...อู้ยยยยส์ส์.."
เธอเด้งก้นแอ่นค้างไว้พร้อมกับส่ายไปมาทำให้ใบหน้าของลุงเหมือนเกลือกกลั้วไปกับเนิน!ของเธอ

จนจมูกปากแกเปียกเยิ้มไปด้วยน้ำเมือก แกเงยหน้าลุกขึ้น
ธัญญรัตน์ปรือตามองแก ส่ายหน้าไปมากับหมอน
"โอ๊ย เสียวที่สุดเลยค่ะ โอ้ไม่นึกเลย หนูมีความสุขที่สุดเลยค่ะ"
"เห็นไหมลุงบอกแล้วไม่เจ็บซักหน่อย" แกพูดแล้วก็นั่งลงข้าง ๆ แกหยิบโสร่งมาลุกขึ้นนุ่ง

ธัญญรัตน์ลุกขึ้นนั่ง พร้อมกับเอ่ยปากถาม
"ลุงจะกลับแล้วเหรอคะ"
"เอ้อ ครับ ผมทนไม่ไหวกลับก่อนละครับ แม่สะอิ้งก็ไม่อยู่เสียด้วยเดี๋ยวคงต้องช่วยตัวเองซะแล้ว"

ธัญญรัตน์เข้าใจคำพูดของแก มองหน้าแกเห็นน้ำเมือกเปียกไปทั่วปากและจมูกของแก
แล้วก็ต้องอุทานออกมา

"ตายแล้วคุณลุง มานี่ก่อน" เธอลุกขึ้นเดินไปหาลุงเหมือน
มือก็หยิบอะไรสิ่งหนึ่งที่ติดมุมปากแกออก ลุงเหมือนคว้ามือเธอไว้
"ไหนอะไรขอลุงดูซิ"
ลุงเหมือนคว้ามือที่ขืนไว้ของเธอมาดู แล้วทั้งคู่ก็หัวร่อออกมา
สิ่งที่อยู่ในมือของธัญญรัตน์เป็นขนเส้นสั้น ๆ หงิกงอ ขนหมอยของเธอนั่นเอง

ที่ติดอยู่ที่มุมปากลุงเหมือน ธัญญรัตน์ตีไปที่ต้นแขนลุงเหมือนด้วยความอาย
สายตาเธอหลบลงต่ำ ก็พอดีพบกับโสร่งของลุงเหมือนยังโป่งพองออกมา

"ลุงจะกลับทั้งอย่างนี้เหรอ" สายตาเธอมองไปที่กลางลำตัวลุงเหมือน แกมองตามแล้วก็เอามือกดเอาไว้
"คงไปอย่างงี้และถ้ามันไม่ได้ระบายมันก็คงไม่ยอมลงง่าย ๆ หรอก"
"ทำไมลุงไม่ทำซะที่นี่ให้เสร็จล่ะแล้วค่อยกลับ"
"เอ้อ..คุณครูคงไม่ว่านะครับถ้าผมจะอาศัยห้องน้ำคุณครูซักหน่อย"
"ทำไมต้องห้องน้ำล่ะ ตรงนี้แหละหรืออายหนู"
"มันก็อายอยู่หรอกครับ โธ่มาชักว่าวต่อหน้าคุณครู"
"แหมแล้วทีลุงยังทำให้หนูมีความสุขได้ เอาเถอะทำเถอะ"
"จะได้กลับบ้านนอนหลับสบาย เอาซิ หนูไม่ดูก็ได้ เอ๊ะ หรือดูดี "
เธอพูดกระเซ้าลุงเหมือน และเมื่อเห็นแกยังอิดออดเธอก็กระตุกปมผ้าโสร่งออกปล่อยมันกองกับพื้น

ท่อน!ที่ยังแข็งเหมือนเดิม ก็กระดกหงึกหงักเปิดหัวแดงโร่
ร่างล่ำสันของลุงเหมือนเปลือยท่อนล่างอยู่ตรงหน้าเธอ
มือของแกเริ่มกำลำลึงค์ไว้เต็มอุ้งมือกระตุกรูดช้า ๆ เปิดหัวถอกแดงผลุบโผล่
"ทำไมเค้าเรียกว่าชักว่าวล่ะคะ" ธัญญรัตน์ถามด้วยความสนใจ
"ก็ท่าทางมันเหมือนเราเล่นว่าวไงครับ ตอนกระตุกสายป่านน่ะต้องใช้ข้อมือแบบนี้เลย"
พูดพลางแกก็กระตุกข้อมือสาวลำลึงค์ต่อไป
"นานไหมคะ"

"ก็คงนานและนะ แต่ถ้ามันมีสิ่งเร้าใจให้เห็นหรือผิดไม้ผิดมือให้มันตื่นเต้นมันก็จะเร็ว"
แกไม่หยุดสาว!ต่อไปอีกพักหนึ่งก็ยังไม่เสร็จ ธัญญัตน์จึงเข้าไปหาแก
"มาหนูทำให้" เธอพูดแล้วก็เข้าไปเกาะกุมทับมือของลุงเหมือน
ซึ่งแกก็ปล่อยคลายมือออกให้มือน้อย ๆ อ่อนนุ่มนั้นกำลำ!ไว้แทน
ธัญญรัตน์รูดมือเข้าออกแต่ไม่ถนัดเพราะเธอต้องคว่ำมือ จึงอ้อมกายไปด้านหลังลุงเหมือน
เอื้อมมือมาเกาะกุมท่อนลึงค์ไว้คราวนี้เธอกระตุกรูดได้คล่องมือยิ่งขึ้น
เธอรู้สึกถึงความอุ่นและแข็งหยุ่นของท่อนลำในมือเธอ สร้างความซ่านเสียวให้เธออีก

เธอเอียงหน้าผ่านต้นแขนลุงมีออกไปดูผลงานของเธอเห็นหัวถอกแดงผลุบโผล่ตามจังหวะการรูดของเธอทำให้เธอกำมัน
แน่นเข้าอีกแล้วกระตุกรูดเร็วเข้า ร่างเธอเบียดกับหลังของลุงเหมือนเต้านมอวบอิ่มเบียดเสียดกับหลังแก
จนลุงเหมือนรู้สึกได้ถึงความอวบหยุ่นของเต้านมที่เบียดร่างแก
ความเสียวกระสันเพิ่มขึ้นพร้อมกับการรูดมือของคุณครูสาวที่เร่งความเร็วขึ้นจนแกทนไม่ได้ต้องครางออกมา
"ซี๊ดส์...อู้ยส์...เร็ว..หน่อยครับจวนแล้ว...อูย...น้ำจะแตกแล้ว...รูดเร็ว ๆ ครับ...." แกคราง
แล้วก็คว้ามืออีกข้างของเธอมาช้อนไว้ที่พวงกระโปกห้อยยาน ทำให้ร่างของเธอเบียดแน่นกับแกขึ้นไปอีก
ยิ่งเธอต้องเบี่ยงกายออกมาดูด้วยทำให้จังหวะการสาวรูดแต่ละครั้งเต้านมของเธอก็เสียดสีกับแผ่นหลังของแก
มืออีกข้างของเธอก็บี้คลึงไปที่พวงกระโปกห้อยยานบีบบี้ลูกกระโปกอย่างเบามือเธอรู้ด้วยว่าถ้าทำรุนแรงจะเก
ิดความเจ็บปวดได้ เมื่อได้รับการปลุกเร้าครบเครื่องเช่นนั้น ร่างลุงเหมือนก็ต้องเกร็งกระตุกเบา ๆ
"ซี๊ดส์...น้ำ..แตกแล้ว...โอย....ซี๊ดส์...." แกครางแล้วท่อนลำในมือเธอก็พองกระตุบ
พวงกระโปกหดตัวเล็กน้อยน้ำเงี่ยนฉีดพุ่งเป็นระลอก เปรอะพื้นห้อง ธัญญรัตน์เกาะกุมท่อนลำที่พองตัวตุบ ๆ
ในมือจนรู้สึกว่าหยุดแล้ว น้ำเมือกหยดลงพื้นและยังเยิ้มอยู่ที่ปลายควย ท่อนลำค่อย ๆ อ่อนตัวลง
เธอปล่อยมือออก เดินไปหยิบทิชชู่มาเช็ดที่พื้น ทำไมน้ำเงี่ยนจึงมากอย่างนี้นะ
เธอคิดในใจและความที่มันมากจึงทำให้กระดาษทิชชู่เปียกชุ่มน้ำเงี่ยนจึงเลอะมือเธอไปด้วย
เธอเอาทิชชู่ไปทิ้งในห้องน้ำ ก่อนจะล้างมืออดไม่ได้ที่จะดมที่มือ กลิ่นเมือกคาวนิด ๆ แทบไม่มีกลิ่น
นึกถึงลุงเหมือนที่ดูดเลียหีจนปากเลอะน้ำเงี่ยนไปหมดก็แสดงว่าของเธอก็คงไม่มีกลิ่นเช่นกัน
และรสชาตก็คงไม่น่าเกลียดมิฉะนั้นลุงเหมือนก็คงไม่ดูดกินมันเข้าไป เธอเลยลองแตะลิ้นไปที่นิ้วเธอ
รสชาดมันเฟื่อน ๆ เค็มนิดหน่อย แล้วเธอก็ล้างมือ ออกมาเห็นลุงเหมือนนุ่งผ้าเรียบร้อยแล้ว บอกลาเธอ
และไม่วายเป็นห่วงให้เธอทานอาหารแล้วปิดประตูให้ดี เดี๋ยวค่ำ ๆ แกจะมาเก็บปิ่นโต แล้วแกก็กลับไป
ธัญญรัตน์มองตามร่างล่ำสันแข็งแรงของชายสูงอายุด้วยความรู้สึกที่ตัวเองก็บอกไม่ได้ว่ารู้สึกอย่างไร
ละอาย หรือ พอใจ ในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่

[Hippopo139]

เนื้อเรื่องชวนติดตาม อ่านได้ลื่นไหลดีครับ

[Deep Sea]

หลอกให้ตายใจ