ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_ΜoNoTΩИ∑ ★★★

เชียงใหม่ไดอารี่ ตอนที่ 9 ประสบการณ์ของนายโทน [ ภาคแยกคาราโอเกะ ]

เริ่มโดย ΜoNoTΩИ∑ ★★★, ตุลาคม 30, 2021, 01:30:03 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

ΜoNoTΩИ∑ ★★★

สวัสดีครับโผม เชียงใหม่ไดอารี่กลับมาแล้ว

หายไปซะนานเลย หวังว่าแฟนๆพี่พลอย

จะยังรอกันอยู่นะครับผม



.......


ปล. หุ่นพี่พลอยก็ประมาณนี้แหละ





- - - - - - - - - -


ความเดิมตอนที่แล้ว


ผมนั่งรถจากเชียงใหม่ มาเชียงรายเพื่อทำงานครับ

คนที่มาด้วยจะมีแค่ผม พี่พลอย และจอย

ก็คือจะมีพวกผู้บริหารตามมาด้วย 4-5 คนครับ

แต่ก็ไปๆกลับๆ ซึ่งปัญหาคือหลังจากเข้าห้องพักแล้ว

และผมกำลังหลับๆอยู่นั้น มีคนมาบ๊วบครับ ผมก็คิดว่าพี่พลอย

เพราะเราเพิ่งอาบน้ำด้วยกัน ผมด้วยความที่เสียวได้ที่

ก็เลยพลิกตัวจับเสียบทั้งๆที่ยังตื่นไม่เต็มตานั่นแหละ

แต่พอเสียบไปป๊าปป กลับมาคำพูดดังขึ้นว่า

เบาๆหน่อยค่ะจอยเจ็บ



..................

เชียงใหม่ไดอารี่ ตอนที่ 9


จะ จอยเหรอ ผมสะดุ้งมองเลยครับตอนนั้น เฮ้ยเหี้ยแล้วคือใจหายว่าบเลยครับทำไมเป็นจอยได้ล่ะ เวรแล้วเข้าไปมิดด้ามแล้วด้วยชิบหายแล้ว ผมบอกขอโทษครับ ขอโท.ษครับแล้วกำลังจะถอนเอวออกนั้น เสียงหัวเราะก็ดังขึ้นมาพร้อมกับขาที่เกี่ยวเอวผมไว้



ซึ่งพอผมมองดีๆอีกที เอ้า !!!  พี่พลอยนี่ไม่ใช่จอย วินาทีนั้นคือแทบจะเป็นไบโพล่าห์คือตกใจขีดสุด ประหลาดใจขีดสุด และโล่งใจขีดสุด ผมถอนหายใจฟู่วววว ถามว่าพี่พลอยเล่นอะไรเนี่ย พี่พลอยเธออ้าขายกขามาเกี่ยวเอวผมไว้แล้วบอกว่า ตกใจเหรอหืม


ผมก็บอกตกใจสิ่เล่นอะไรเนี่ยพี่พลอย พี่พลอยบอกโอ๋ๆ ๆ ไม่โกรธนะ ก็เห็นมันแข็งอีกรอบก็อยากช่วยให้มันสงบเฉยๆ ใครจะรู้ล่ะว่าจะโดนจับกดแบบนี้ พี่พลอยพูดแล้วก็คล้องคอผมครับ ผมกดเอวซวบไปอีกที พี่พลอยแหงนหน้าอื๊อ แล้วมาจ้องหน้าผมอีกทีแล้วพูดว่า ถ้าไม่รีบทำเดี๋ยวไม่ทันน๊า


พี่พลอยพูดแล้วก็จุ๊ปปปปปปปป ผมอีกทีผมก็เริ่มซอยเนิบๆ เนิบๆ เนิบๆ แล้วเปลี่ยนเป็นรัวเอวตั้บ ๆ ๆ ๆพี่พลอยก็เม้มปากร้องซื๊ดดดดด ยาวๆเลยล่ะ ผมก้มมองเนินนมที่กระเพื่อมตามแรงกระแทก หูยยย บอกเลยว่าล้นมืออ่ะครับ ผมซอยตั้บ ๆ ๆ ๆ ไม่หยุดเลยพี่พลอยก็ซื๊ดดด ดีดี แรงอีกหน่อย



ผมก็ตั้บ ๆ ๆ ๆ ๆ ซอยอยู่เกือบนาทีอ่ะคร๊าบ ผมกระแทกแช่ดังซวบอีกที พี่พลอยก็ซื๊ดดด จะเสร็จแล้วเชียวหยุดทำไมล่ะ ผมก็บอกว่าขึ้นให้ผมหน่อยได้ป่ะ พี่พลอยยิ้มแล้วถามว่าลืมแล้วเหรอว่าพี่เอวดีน่ะ หู้ยยยย พูดแบบนี้ผมนี่รอเลยล่ะครับ ผมก้มลงไปกอดพี่พลอยไว้แล้วเราก็เริ่มพลิกตัวครับ



พี่พลอยขึ้นมาอยู่ข้างบนแบบนี้มันทำให้ผมเห็นเนินนมของเธอแบบเต็มตาเลย ผมลูบไล้ไปที่เนินนมของพี่พลอยอีกครั้ง พี่พลอยบอกว่าชอบจับจังนะ ผมก็บอกว่าก็มันนิ่มนี่นาแล้วจากนั้นพี่พลอยเธอก็ตั้งขาไว้ข้างๆเอวผมแล้วเริ่มขย่มครับ อูยยยย จังหวะที่พี่พลอยทิ้งตัวมานี่แหละเสียวซี๊ดเลย



ลงมิดด้ามแทบทุกดอกสลับร่อนเอวด้วยแหละครับ พี่พลอยขย่มตั้บ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ผมก็อูยยย จะถึง จะถึง คราวนี่พี่พลอยก็เร่งร่อนเอวเลยล่ะครับ อูยยยย พี่พลอยก้มมาจูบในขณะที่เอวก็ขยับไม่หยุด เสียงป้อป ป้อปป้อป ตอนที่เนื้อหนังกระแทกกันนี่มันชวนเสียวจริงๆครับ


ผมลูบไล้ไปที่ก้นแน่นๆของพี่พลอย บีบคลึงจนเธอหลุดครางออกมา ทั้งๆที่ไม่ได้ขย่ม อย่าบีบแบบนั้นสิ่มันเสียวนะ นี่คือคำที่พี่พลอยหลุดพูดออกมา แล้วสิ่งที่ผมสัมผัสและรู้สึกได้คือร่องของเธอตอดแล้วครับ แสดงว่าใกล้ถึงแล้วล่ะสิ่ ผมยันตัวขึ้นแล้วบอกว่าก้มให้ผมหน่อยนะพี่พลอย



เธอยิ้มแล้วบอกว่าฮื๊มมม เอาสิ่ ฮู๊ยท่านผู้อ่านเอ๊ยย ปกติก็ว่าก้นแน่น งอน สวยแล้วนะ พอได้มาก้มโค้งแบบนี้ยิ่งสวยกว่าเดิมอีก กล้ามเนื้อที่กระชับก็รั้งขึ้นจนเป็นทรงสวย ผมจะอดใจเหรอแบบนี้ ไม่เลยเว้ยมันอดใจไม่ไหว ผมคลานเข่าเข้าไป จับไอ้จ้อนปาดล่าง บน ล่างบน และซวบ !!!



ผมกดไปทีเดียวมิดด้ามเลย พี่พลอยเธอรีบก้มหน้าและร้องใส่ที่เนียน อ๊อยย โทนบ้าทีเดียวมิดได้ไง ผมก็บอกว่าก็พี่น่าฟัดอ่ะใครจะไปทนไหว แล้วผมก็เริ่มขยับเอวและจับก้นเธอมากระแทก ตั้บ ตั้บ ตั้บ ตั้บ เสียงหน้าขากระทบขาอ่อนของพี่พลอยดังขึ้นไม่หยุดเลย ผมบอกจากใจว่าท่านี้ทำให้ผมคลั่งจริงๆ



ก้นของพี่พลอยเด้งมากจังหวะที่กระแทกนี่แบบกระเพื่อมเป็นคลื่นเลย ผมกระแทกตั้บ ๆ ๆ ๆ ๆ พี่พลอยเองก็เหมือนว่าจะรู้งานสุดๆ เธอยันแขนขึ้นมาโอโหแถมยังเด้งสู้ด้วยตายกูตายย จนผมหยุดกระแทกแล้วเกร็งเอวแน่นๆ ให้พี่พลอยเธอเด้งสู้อ่ะ เธอเอี้ยวตัวมาแล้วยิ้ม หูยยย โคตรน่ารัก



ผมโก้งตัวไปจูบเธออีกครั้ง จูบไปกระแทกไปโคตรได้อารมณ์เลยล่ะคราวนี้ พี่พลอยบอกอ๊าจะถึงแล้วห้ามหยุดนะคราวนี้ช่วยพี่หน่อยสิ่อย่าแกล้งกันพี่อยากเสียว อื้อหือฟังแบบนี้ใครจะไปทำร้ายลงคอล่ะ ผมตั้งเอวและกระแทก ตั้บ ๆ ๆ ๆ ๆ ลากยาวเลยครับ พี่พลอยก็โอ๊ว โอ๊วว ซื๊ดดดดดดด จนสุดท้ายผมเองก็ไม่ไหว พี่พลอยก็ไม่ไหว สุดท้ายแตกออกมาพร้อมกันครับ อื้อหือพี่พลอยน้ำเยอะมาก




คือปริออกมารอบๆกระสวยของผมเลยล่ะครับ ผมก็อัดเข้าไปเต็มลำแล้วกระฉูดไปอีกทีผมจับเอวไว้แบบนั้นเสียวจนตานี่ปรือเลยล่ะครับแล้วก็ทิ้งตัวลงข้างๆ ทั้งๆที่ปลั๊กยังค่าอยู่ ผมกับพี่พลอยลงมานอนด้วยกันครับแล้วแบบฮึ้ยย มุมนี้ได้เลย ผมถามพี่พลอยว่าขอลองท่าข้างๆได้ป่ะ


ผมพูดแล้วก็จูบไปที่ซอกคอของพี่พลอย เธอหายใจหอบแฮ่กๆ ๆ ๆแล้วพูดว่าก็ยังคาอยู่เลยนี่นา ไม่ได้ห้ามนี่ หูยยย น่ารักแท้ๆ ผมจับขาพี่พลอยยกขึ้นและลองซอยครับ ปรากฏว่าได้ 3-4 ทีหลุด ผมแบบเซ็งเลยพี่พลอยก็หัวเราะแล้วบอกว่า โหหห ที่ชมว่าเอวดีนี่จบเลยนะเนี่ย



เธอพูดแล้วพลิกตัวมาจูบครับ ผมก็บอกว่า ก็ผมไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้นนี่นา พี่พลอยเธอก็บอกผมนะว่าก็ฝึกบ่อยๆสิ่ ผมก็แหย่ๆไปว่ากับพี่ได้ป่ะ ซึ่งเธอก็บอกว่าหาเวลาให้ได้ละกัน อื้อหืออออ โอกาสมาแล้วล่ะ เราสองคนนอนกอดกันแปปนึงครับพี่พลอยก็บอกว่าเดี๋ยวพี่กลับที่พักก่อนนะ ผมก็อื้มๆ ๆซึ่งก่อนไปพี่พลอยก็บอกว่า คืนนี้อาจจะมานอนด้วย



ผมก็ถามว่านอนเหรอ พี่พลอยเธอใส่เสื้อผ้าครับ แล้วก็บอกว่าก็นอนทับกันนั่นแหละ อร๊ายผมนี่กรี๊ดเลยสาวในฝันยอมให้ผมเชยชมร่างกายของเธอเต็มที่แบบนี้ แล้วพี่พลอยก็ออกไปครับ ผมก็ใส่เสื้อยืด กางเกงขาสั้นนั่นแหละกะว่าจะรอเวลาแล้วค่อยไป


ราวๆ 5 โมงเย็นผมก็อาบน้ำอีกครั้งแล้วเย็นม๊าก ผมเป็นประเภทไม่ใช้น้ำอุ่นนะ จะว่าบ้าพลังหรืออะไรยังไงก็ได้ แต่ผมชอบอาบน้ำเย็นๆอ่ะ ยิ่งตอนหน้าหนาวนะ อื้อหือบอกเลยว่าตรีu



น้ำใจโองนี่แบบขันแรกไม่เป็นอะไร ขันต่อไปไข่แข็ง มันเย็นมาก ผมชอบความรู้สึกที่น้ำเย็นๆ มันชโลมใส่ทุกซอกของเส้นผมและหนังหัว แต่ก็นั่นแหละ หน้าหนาวในประเทศไทย มันมีไม่กี่วันเอง



เฮ้อออ พอมีโอกาสแบบนี้ผมก็จัดเลยครับ ใช้ขันตักจ้วง จ้าก จ้าก จ้าก  ฟอกสบู่ถูหำ แล้วล้างหน้า เอ่อ ไม่ใช่ละ แต่ก็เอาเถอะยังไงมันก็สบู่ก้อนเดียวกัน แล้วพอออกมานี่แหละปัญหาระดับโลก


" ผมจะแต่งตัวยังไง "


แล้วตอนนั้นเองประตูที่พักก็ก๊อกๆ ๆ  ผมก็หือใครวะ แล้วไปส่องตานกแก้ว..  เอ้า !!! ไอ้โหดทาเคชิ มันมาทำอะไรผมรีบเปิดประตูออกไป แล้วพูดมีธุระอะไรครับคุณทาเคชิ ผมรีบพูดออกไปตามมารยาทครับ แล้วเสียงลมก็ผ่านไปวิ๊ววววว เหี้ยละไงผมลืมว่าทาเคชิเขาฟังภาษาไทยไม่ออก แล้วงามใส้อีกทีเพราะจอยก็ไม่อยู่ด้วย ผมก็เอ้อถามเป็นภาษาปักกิดไปว่ามีอะไรหรือเปล่า ทาเคชิก็ยื่นถุงกระดาษมาให้ครับ



ผมก็รับมาแบบงงๆ แล้วที่หูถุงกระดาษมีกระดาษโน้ตแปะอยู่ผมหยิบมาอ่าน ซึ่งอื้อหือ ไก่ ไก่เลย ไก่เขี่ยเลย คือไม่ต้องสืบอ่ะว่าใครเขียน คุณรุกะเขียนแน่ๆ ซึ่งข้อความเขียนไว้ว่า ถ้าใส่ชุดนี้จะดีใจมาก ผมก็หืมมองในถุงกระดาษมองทาเคชิ ผมก็ก้มหัวให้แล้วก็บอก อาริกาโตะ โกไซมัส ทาเคชิซัง



เขายิ้มๆตบไหล่ผมเบาๆแล้วเดินไปครับ เฮ้ออ นึกว่าต้องคุยนานๆซะแล้ว พอผมกลับเข้ามาในห้องนะครับ เฮ้อแล้วก็ลืมตัวเลยว่าเมื่อกี้ผมใส่แค่กางเกงขาสั้นอยู่เฮ้อ ไปหมดแล้วครับภาพลักษณ์ที่มีอันน้อยนิด จบล๊าว !!! ผมลงมานั่งที่เตียงนอนที่เมื่อกี้มันพึ่งเป็นสังเวียนกามของผมกับพี่พลอยไปเอง




อืมม มันมาถึงจุดๆนี้ได้ไงหว่า จุดที่ผมกับพี่พลอยสามารถมีอะไรกันได้แบบนี้ ทั้งๆที่เมื่อก่อนจะคุยกับเธอก็ยังไม่กล้าเลย แล้วยิ่งมาโดนทิ้งไปแบบนี้อีก เฮ้ออ ช่างเถอะนั่นมันก็เรื่องตอน ม.4 ล่ะนะ  ผมมอง ๆ ๆ ถุงกระดาษสีน้ำตาลที่ใส่เสื้อผ้า มันเป็นตัวอักษร คาตากะนะ ที่ทับศัพท์ยี่ห้อแบรนด์ ผมมองแล้วกลืนน้ำลายดังเอื้อกก ถึงผมจะไม่ใช่สายแฟชั่น หรือคนชอบแต่งตัวอะไร แต่ยี่ห้อไหนแพงอันนี้ผมรู้เลย แล้วแบรนด์นี้ของญี่ปุ่นมันแพงนะ แต่ก็ไม่น่าจะใช่ม๊าง เพราะมันมีหลายเกรดน่า



แล้วคือพอล้วงเข้าไปสัมผัสแรกเลยคือ นุ่ม !!!  นุ่มม๊าก นุ่มมากเลยเว้ยทุกท่านเอ๋ย เนื้อผ้าสัมผัสว่าหนามากๆ แต่ก็นุ่มมากๆเหมือนกัน พอเอาออกมาโห !!!  เป็นเสื้อคลุมเว้ยท่านผู้อ่านมันเป็นเหมือน ฮาโอริจากเรื่องดาบพิฆาตอสูรอ่ะ เป็นเสื้อคลุมตัวนอก



แล้วพอเอาออกมาเรื่อยๆอีก เฮ้ย !!! มันเริ่มไม่ใช่ละมั้ง ทำไมมันมีหลายชิ้น หลายส่วนแบบนี้ล่ะ แล้วท่านผู้อ่านรู้มั้ยว่าผมได้ชุดอะไรมา ผมได้ชุดฮากามะมาครับ ถ้านึกภาพไม่ออกให้นึกถึงชุดของโซโล ในภาควาโนะ นั่นแหละครับใกล้ๆกัน ผมก็ชิบหายแล้ว แบบนี้จะใส่ได้มั้ยเนี่ย



แล้วคือชุดพวกนี้ต้องมีไซส์นะ เพราะถ้าวัดมาไม่ดีเดินลากพื้นแน่ๆ ผมก็กังวลเลยตอนนี้แต่ก็เอาเถอะลองใส่ดู แล้วไปๆมาๆ ใส่พอดีเฉยเลยเฮ้ยชายผ้าก็ไม่ลากพื้นห่างจากพื้นเป็นคืบคือเดินสบายเลยล่ะ แล้วพี่พลอยก็โทรมาครับบอกว่า ให้ไปเจอกันที่ห้องอาหารเลยก็ได้นะ เพราะช่วยจอยแต่งตัวอยู่



ผมก็คิดในใจอ้อคงได้แบบเดียวกันมาแน่เลยถึงบอกว่าต้องช่วยกันแต่งตัว ผมก็บอกโอเคเจอกันครับ มันเป็นประสบการณ์ที่ไม่เคยเจอเลยนะเอาจริงๆ พนักงานจบใหม่ เน้นเลยนะว่าจบใหม่ๆ ผมจบปุ๊ปก็เริ่มทำงานเลย นี่ก็แค่ปีเดียวเอง กลับได้รับมอบหมายให้มาทำงานเกี่ยวกับธุรกิจ มูลค่า 8 หลัก



นั่นก็ว่าเกินคาดแล้ว และการรับรองที่ปกติฝ่ายผมต้องเป็นฝ่ายรับรองใช่มั้ย แต่นี่กลับกลายเป็นว่าได้รับอะไรตอบแทนมาตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มทำอะไรเลยด้วยซ้ำที่สำคัญ - -* ไปลงลิ้นให้ลูกสาวคู่ค้าด้วย งานจะเข้ามั้ยวะ โอเคเมื่อคืนอาจจะเพราะอารมณ์พาไปทั้งคู่ จนผมเกือบจะเสียบเธอแล้ว แต่เธอก็ห้ามไม่ให้ผมทำ



ประเด็นคือวันนี้แหละ เธอจะคิดยังงจะโกรธมั้ย แต่การที่ให้ชุดมาแบบนี้ก็สบายใจไปได้ระยะนึงแหละนะ หลังจากที่นั่งรอเวลามาได้ระยะนึง 5 โมงครึ่งละออกไปรอเลยดีกว่า ผมจัดการเก็บของที่จำเป็นกุญแจห้อง โทรศัพท์ คือเอาของที่จำเป็นๆไปน่ะครับ เพราะยังไม่ได้รู้จะเก็บไว้ตรงไหนดี



พอลงมาแล้วก็เจอคุณรุกะกับทาเคชิเดินผ่านหน้าไป ผมก็ไม่ได้เรียกอะไรนะก็ปล่อยให้เดินตามปกติไป อืมแฮะ คุณรุกะก็สวยสมกับที่เป็นสาวญี่ปุ่นแท้ ท่าทางเธอดูสง่างามมาก ยิ่งการมัดผมแบบนั้นมันยิ่งทำให้ช่วยเห็นใบหน้าอันงดงามชัดเจนเลย



ถามว่าเคลิ้มมั้ย... เหลืออะไรล่ะเฮ้ยเคลิ้มเลย แต่ผมก็มองแค่นั้นแหละให้พอชุ่มฉ่ำหัวใจ เพราะยังไงก็ทำอะไรไม่ได้ ภาวนาในใจเลยว่าอย่าเอาเรื่องเมื่อวานไปพูดเล๊ย



ทาเคชิหันมาหาผม เขายิ้มและก้มหัวให้นิดๆเหมือนทักทาย ผมก็ก้มหัวเช่นกัน ตอนนั้นรุกะหันมาเจอผมครับ เธอหยุดเดินแล้วพูดอะไรกับทาเคชิ และทั้งคู่ก็เดินมาที่ผม



[ คุณรุกะ ]  :   คุณดูเหมาะกับชุดนี้มากเลยนะคะซารุซัง


ผมก็ตอบว่าขอบคุณมากครับคุณรุกะ เดี๋ยวผมจะรีบซักคืนนะครับ คุณรุกะเธอปิดปากหัวเราะเบาๆแล้วบอกว่าไม่ต้องหรอกค่ะ มันเป็นของขวัญสำหรับว่าที่ทีมงานที่เราจะได้ร่วมธุรกิจกัน



แต่ผมก็บอกเอ่อ.. ไม่ดีมั้งครับ แล้วตอนนั้นทาเคชิมันเอื้อมมือมาเลย ผมก็รีบหลบเลยครับ จิกปลายเท้าขวากดลงพื้นแล้วถีบตัวไปข้างหลัง ถอยออกมาประมาณ 1 เมตรกว่าๆได้



ผมทำให้มันไม่พอใจอะไรมั้ยหว่า แต่เอ๊ะทาเคชิมันฟังภาษาไทยไม่ออกนี่นา มันรู้ได้ไงว่าผมเพิ่งจะปฏิเสธน้ำใจจองคุณรุกะไป ทาเคชิมันมองรุกะแล้วทำหน้าเหมือนแบบงงๆ นิดๆ คุณรุกะก็พูดประมาณว่า " ได่โจ้บุ " ซึ่งแปลว่า ไม่เป็นอะไรหรอก



คุณรุกะเธอบอกว่าทาเคชิ แค่จะช่วยจัดการระเบียบของเสื้อผ้าให้เท่านั้นค่ะ ผมก้มมองชุดฮากามะอีกครั้ง มันก็ดูไม่เรียบร้อยจริงๆแหละ ผมเลยรีบก้มหน้าให้นิดหน่อยแล้วบอก ซึมิมาเซ็น ทาเคชิซัง เขาพูดแบบเดียวกับคุณรุกะ ไดโจ้บุ ซารุซัง ก่อนที่จะเจ้ามาช่วยจัดเสื้อผ้าให้กับผมจนเรียบร้อย เอ้อ !!! ดูกระชับขึ้นเยอะเลยครับทุกท่าน ทาเคชิ เขาเดินไปพูดอะไรกับคุณรุกะ รุกะก็พูด ๆๆ แล้วทาเคชิก็เดินไป



อ้าวว ยังไงละนี่ แล้วทำไมปล่อยให้คุณรุกะอยู่ที่นี่ล่ะ เอ๊ะหรือไปเอาของให้ คุณรุกะเธอหันมาทองผมแล้วถามว่าซารุซังรู้สึกหิวมั่งยัง ผมต้องใช้เวลาเรียบเรียงคำพูดนิดนึงครับ เพราะยังงงๆอยู่ ก็อย่างที่บอกว่ารุกะพูดไทยได้อ่านไทยได้ แต่อาจจะยังไม่คล่องและวางรูปประโยคได้ดีนัก แต่ก็ฟังเข้าใจนะ ผมก็อ่อครับนิดหน่อยครับ คุณรุกะถามผมว่าหืมยังไม่หิวเหรอคะ



โอยยย สถานการณ์แบบนี้มันยังไง ใจผมน่ะอยากตอบว่าอยากกินคร๊าบ หิวคร๊าบ เอ้าาา ก็ผมหิวอ่ะใช้แรงไปก็เยอะ แถมไม่ต้องสืบก็รู้ว่าเมนูมันคืออาหารญี่ปุ่นแน่ๆ แต่คือเข้าใจมั้ยครับว่าต้องรักษาภาพพจน์



ไม่ใช่แค่ในฐานะตัวแทนบริษัท แต่ในฐานะผู้ชายด้วยแหละ โอยย ยังไงดีล่ะ เอาว่ะแถๆไปหน่อย ผมตอบไปว่า  ถ้าเป็นอาหารญี่ปุ่นผมทานได้อยู่แล้วครับถึงจะอิ่มก็เถอะ พอพูดจบก็คิดนะว่ามันคงไม่ดูสร้างภาพไปนะ แต่มันก็จริงๆแหละ ถ้าเป็นอาหารญี่ปุ่นอร่อยๆ อิ่มแค่ไหนก็กินได้ครับ คุณรุกะเธอมองหน้าผมแล้วบอกว่าถ้างั้นคงได้กินอีกมากเลยซารุซัง



ผมก็ตอบครับพร้อมกับก้มหัวให้ แล้วก็เดดแอร์เว้ยทุกอย่างคือเงียบไม่มีใครพูดอะไร คือผมอ่ะประหม่ามากตอนนี้ คือพอคิดถึงเรื่องเมื่อวานแล้วมันก็หวิวๆ แล้วคุณรุกะเองก็ทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนว่ามันเป็นเรื่องที่ชิลด์ๆสำหรับเธอ


หรือว่าเธอจะเป็นเหมือนในหนังในละครวะ ที่ว่าผู้บริหารระดับสูงๆมักจะฟรีเซ็กส์ หรือแบบว่ามีผู้ชายมาค่อยปรนเปรอให้เธอ คือจะเชื่อแบบนั้นมันก็มีส่วนอ่ะเพราะคุณรุกะเธอเองก็รวยมากๆด้วยอ่ะ การที่จะทำแบบนั้นมันไม่ใช่เรื่องยากเลยล่ะครับ


ซารุซัง ซารุซัง เสียงเรียกจากคุณรุกะดังขึ้นครับ ทำให้ผมหลุดจากมิติควอนตั้มเลยล่ะ ผมก็ครับ ๆ  เธอก็บอกว่า ซารุซังชอบลายเสื้อฮาโอริมั้ย ผมก็หืมมีลายเหรอหว่า ผมก็มองซ้าย มองขวา มันไม่เห็นหรอกเพราะมันอยู่ข้างหลัง เธอยิ้มๆหัวเราะเบาๆแล้วบอกว่าช่างเถอะค่ะ ไปกันเลยมั้ย



แล้วตอนนั้นผมก็คิดในใจนะครับว่าจะไปดีมั้ย การเดินไปกับลูกสาวคู่ค้าสองคนมันไม่ดีแน่ๆ แต่ว่าตอนนั้นผู้บริหารหนุ่มคนนึงก็เดินผ่านมาครับ แล้วเดินมาถึงก็มองผมตาแข็งเลยนะ ผมก็ต้องหลบแหละครับเพราะรู้ว่าสายตามันบอกว่าอะไร ผมขี้เกียจจะมีปัญหาแหละครับไม่ใช่อะไร



เขาเข้ามาถึงก็ทักทาย คนนิจิวะ ผมนี่ฮึ๊ !!! คนนิจิวะ แล้วผมก็หันไปมองพระอาทิตย์นี่มันใกล้ลับขอบฟ้า แล้วก็คิดในใจเฮ้ย ๆ ๆ มันควรจะคมบังวะได้แล้วมั้งไอ้ทิตเอ๊ย


ผมมองไปที่รุกะอีกที เธอก็ยิ้มๆอย่างมีมารยาทแล้วพูดกลับไปว่าสวัสดีเช่นกันค่ะ ตอนนั้นคือผมได้โอกาสแล้วไง ผมก็ชิ่งเลยล่ะครับ แต่ว่าแปปเดียวเท่านั้นแหละ ทาเคชิก็เดินมาอย่างไว เอ้อดีหน่อยอย่างน้อยก็มีคนอยู่กับคุณรุกะ เพราะดูทรงแล้ว


ผู้บริหารหนุ่มคนนี้เตรียมมาขายขนมจีบแน่นอน ผมเดินเลี่ยงออกมาครับ แล้วก็เดินมาอีกมุมนึง ตอนนั้นพี่พลอยกับจอยก็เดินมาพอดี พอมาถึงแปปเดียวเท่านั้นแหละ จอยเธอรีบเดินเข้ามาหาผมเลย คำแรกที่พูดคือ คะ คะ คุณโทน ชุดฮากามะ กับ ฮาโอริ ยี่ห้อนี้ไปเอามาจากไหนคะ



ผมก็หันมอง มอง มอง แล้วก็ถามทำไมเหรอ ก็มีเหมือนกันนี่นา พลอยถามมีอะไรเหรอจอยชุดทำไมเหรอ จอยก็บอกว่าคุณพลอยค่ะ ฮากามะยี่ห้อนี้ราคาเป็นหมื่นเยนเลยนะคะ แล้วฮาโอริลายเบี๊ยกโกะด้วย ผมนี่ฮะ หมะ หมื่นเยน หมื่นเยนมันกี่บาท จอยก็บอกว่าฮากามะสีฟ้าถ้าเป็นลายสี่สัตว์เทวะของยี่ห้อนี้ตีเป็นเงินไทยไม่ต่ำกว่า



" 10,000 "



โอยยย นี่ผมใส่ชุดมูลค่าหมื่นกว่าบาทเหรอ ผมเหวอไปเลยตอนนั้นแบบชิบหายแล้ว ผมถามว่าทำไมมันแพงแบบนี้ล่ะจอย จอยบอกว่ามันเป็นชุดที่ต้องสั่งตัดค่ะคุณโทน คุณโทนไม่รู้สึกเลยเหรอคะว่ามันพอดีตัวคุณโทนมากๆ เอ้อใช่ว่ะท่านผู้อ่าน ผมไม่รู้สึกว่ามันเกะกะเลยนะ



แล้วยิ่งตอนที่ใช้ไทซาบากิ หลบการจับของคุณทาเคชิเมื่อกี้ผมก็ไม่รู้สึกว่ามันเกะกะเลย ผมหันมองจอย มองพี่พลอย แล้วแบบเอ๋อแดรกเลย ผมก็ถามว่าแล้วของจอยกับพี่พลอยล่ะ ใช่ครับที่ผมถามแบบนี้เพราะพวกเธอก็ใส่ชุดเหมือนกิโมโนเหมือนกันถึงจะไม่เต็มยศก็เถอะ



จอยบอกว่าพวกเธอก็ได้ของขวัญจากทางญี่ปุ่นเป็นยูกาตะ ผมก็ถามไปว่าเอ้าไม่ได้ฮากามะเหมือนกันเหรอ จอยบอกว่าจริงๆแล้วฮากามะเป็นเครื่องแต่งกายของผู้ชายมาก่อนค่ะ  ถ้าให้เปรียบก็เหมือนชุดสูทหรือทักซิโด้นั่นแหละค่ะ ผมก็เอ่อรู้สึกแปลกๆว่ะ แล้วพี่พลอยก็เดินมาหาผมแล้วถามว่ากำลังคิดมากอีกอ่ะดิ่ หน้านี่ออกชัดเลย



จอยถามว่าคิดมากอะไรเหรอคะคุณพลอย จอยเธอก็เนียนถาม พี่พลอยก็บอกว่าถ้าทำหน้าแบบนี้แสดงว่ากำลังคิดมากอยู่ นี่คิดว่าตัวเองกำลังเอาเปรียบเหรอที่ได้ชุดแพงน่ะ ผมนี่เงียบกริ๊บเลยตอบไม่ได้เลยครับ พี่พลอยบอกว่าเลิกคิดได้ละ พี่ไม่ได้คิดว่าถูกเอาเปรียบหรอก เพราะถ้าให้เลือกพี่ก็เลือกยูกาตะดีกว่า



จอยเองก็บอกว่าใช่ค่ะ ดิฉันก็ชอบชุดยูกาตะมากกว่า ราคาแพง ราคาถูกมันไม่สำคัญเท่ากับใส่แล้วสบายตัวหรอกค่ะ ผมพูดออกมาว่าแต่ว่า พี่พลอยก็ทุบอกผมแล้วบอกว่า งั้นก็ทำงานให้เต็มที่ให้สมกับราคาชุดสิ่ ผมก็เงียบมองจอย มองพี่พลอย ผมตอบอื้ม ๆ ๆ



แต่ยังไงผมก็รู้สึกไม่สบายใจอยู่ดีอ่ะแหละ แล้วพอผมหันหลังจอยกับพี่พลอยก็พากันมาดึงเสื้อคลุมฮาโอริของผมให้มันตึงๆ ผมถามทำไรเนี่ย พลอยบอกว่าขออ่านหน่อยค่ะ มีคันจิปักอยู่ อ่ะผมก็ยืนให้อ่านเลย จอยก็อื่ม ฮาคุ ไม่สิ่ เบี๊ยะคุไร แล้วจอยก็พูดว่า อัสนีสีขาว




ผมก็หืมเบียคุไร  มันใช่วิถีทำลายที่เบียคุยะจิ้มใส่อิจิโกะเปล่าวะ  จอยบอกทำไมใช้คำว่าสายฟ้าล่ะ ทำไมไม่เป็นพายุ หรือ ลมล่ะ ผมก็หืมอะไรล่ะนั่นแล้วก็เริ่มเดินต่อครับ จอยบอกว่าก็เบี๊ยะโกะ เป็นสัตว์เทวะธาตุลมนี่คะ ทำไมใช้สายฟ้ากันล่ะ หรือจะสื่อความหมายอื่น



ผมก็หืมยังไงเหรอ จริงๆผมก็รู้แหละครับ แต่ว่าอยากฟังการเล่าเรื่องจากคนที่ชำนาญเรื่องญี่ปุ่นอ่ะดิ่ จอยบอกว่าก็พยัคฆ์ขาวเป็นสัตว์เทวะที่ว่ากันว่า อาจจะเป็นทั้งธาตุทองและธาตุลมค่ะ สามารถควบคุมลมได้ แถมยังเป็นสัญลักษณ์ของการปกป้องคุ้มครองด้วยค่ะ ผมก็พูดลอยๆ ปกป้องคุ้มครองเกี่ยวอะไรกับสายฟ้าล่ะนั่น



 




เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

ieaky

รอมานานแล้วเชียงใหม่ รุกกะเหมือนจะเริ่มรุกท่านโทนบ้างแล้วนะ
แต่สงสัยไม่ทันคุณล่ามจอยแน่ ๆ

ylnox xonly

จองโต๊ะหน้าห้องวีครับ
สลบไปคน คนที่สองจะไหวไหมนะ

Darkreader

รุกะ น่าร้าก หาชุดให้ด้วย 
แล้วเมื่อไหร่จะจัดการคุณล่ามเนี่ย แล้วก็ big boss นางเอกของภาคนี้ 


saekow

คุณรุกะบอกใบ้ขนาดนี้แล้ว คุณโทนยังจำไม่ได้  แต่ก็น่ะตอนนั้นโดนหนักเอาการอยู่เหมือนกันที่ปายน่ะ

John Snoww

มีเปิดเป็นเอฟซีคุณรุกะด้วยไหมครับเนี่ย น่ารัก+ใจดี น่าหลงซะไม่มี

veget




sunnies


winpooh



chapter11


sri