ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_midobun001

รอยทรงจำ ตอน Project Mint ep1

เริ่มโดย midobun001, พฤศจิกายน 12, 2021, 11:13:57 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

midobun001

มิ้น
เริ่มต้นด้วยชั่งใจอยู่พักใหญ่ครับ กว่าจะลงเรื่องนี้ เลยขอทดลองลงสัก 1-3 EP ก่อนแล้วกัน ถ้าโดนด่าหรือเห็นไม่สมควรก็ลบได้เลยครับ

คอนเซ็ปเรื่องมิ้นเป็นเรื่องเสียวที่ลงตามอินเตอร์เน็ต อันนี้ต้องขออนุญาติเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะไม่ทราบว่าเป็นใครและไม่รู้วิธีการติดต่อแต่อย่างใด ซึ่งเป็นเรื่องที่มีการนำไปลงซ้ำ ทำวนเวียนลงกันไปหลายเว๊ปมาก และที่สำคัญคืออ่านแล้วค้างมากครับ
ผมเลยเอามาทำต่อ แต่จับเอาจักรวาลของผมผสมรวมเข้าไปกับ ดราม่าและสาระ ใช้คำให้สวยก็เหมือนกับสร้างบ้านแล้วทำการขยายโครงสร้างขึ้นเพิ่มไปเรื่อยๆ ไม่ใช่การสร้างเอาใหม่ตั้งแต่ 0
รูปแบบภาษาเห็นว่าถ้าเอาไปลงเวปสำหรับนิยายคงโดนแบนแน่ๆ เพราะมัน Porn เหลือเกิน ดังนั้นนี่เลยเป็นการทดลองลงครั้งแรกครับ
ต้องออกตัวอีกว่ามีแค่ความชอบ แต่อ่านน้อยถ้าใครแนะนำอะไร ผมขอรับฟังทั้งหมดครับ แนะนำด้วยครับ ถ้าเรื่องไหนน่าสนใจก็บอกได้ครับ ที่สนใจก็คือตัวละครชื่อเดียวกันครับเพราะอาจจะเชื่อมโยงเรื่องกันได้ง่ายๆครับ แต่ถ้าอุปนิสัยต่างกันก็คือคนละคนครับ

บทที่ 1

เรื่องราวของมิ้น

มิ้นกลับจากมหาลัยวันแรก เธอเดินเข้าซอยบ้านเหมือนทุกวัน แต่ทุกอย่างแตกต่างออกไป วันนี้เหมือนมีสายตามาจับจ้องแทบตลอดทาง และตลอดทั้งวัน นั้นคงเป็นเพราะบางอย่างที่เปลี่ยนไป เธอพึ่งใส่ชุดนักศึกษารัดติ้ววันแรก เพราะเธอซื้อผิดหรือร่างกายมันขยายอวบจนเกินพอดี กระดุมเสื้อเกือบจะติดไม่ได้ เสื้อสีขาวลู่ลงจนแนบกับเนื้ออวบเด้งไปมา ผมยาวสวยที่ดูแลมาอย่างดี แว่นที่ถอดทิ้งไปหลังจากป้ายอมให้เธอใช้เงินเก็บไปทำเรสิก ช่วยกันขับให้เธอดูสวยงามสะพรั่งเหมือนดอกไม้ที่แย้มบานอย่างไม่รู้เหนื่อย มิ้นคงเก่าที่แว่นหนาและไม่น่าสนใจเปลี่ยนไปเป็นคนละคน

แค่เพียงวันแรกเธอก็ มีหนุ่มเพื่อนเก่าที่เคยเรียนห้องเดียวกันที่โรงเรียนเก่าตอนมัธยมปลายเข้ามาจอดมอเตอร์ไซด์เทียบถาม ผู้ชายที่เธอเคยแอบชอบเขามาแสนนานแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าเขาจะมาสนใจ แต่หลังจากเธอลอกคราบเก่าทิ้งไป เขาก็มองเห็นเธอเสียที

"เก่ง ไปส่งมิ้นที่บ้านหน่อยสิ" มิ้นพูดด้วยเสียงอ้อน เธอมองหนุ่มวินมอไซด์ที่มองเธอด้วยสายตามันวาว ราวกับเสือเจอเนื้อ

"ได้สิ บ้านมิ้นอยู่ข้างในสุดซอยเลยใช่ป่ะเราจำได้" เก่งรีบตอบ

"ใช่ๆ เก่งจำบ้านของเราได้ด้วย" มิ้นยิ้มแล้วรีบขยับขึ้นซ้อนท้าย

เก่งเป็นหนุ่มผิวเข้ม หน้าคมคิ้วเข้มเหมือนแขก แต่ติดเกมและไม่ค่อยดูแลตัวเองแม้จะหน้าตาดีทีเดียว ตั้งแต่เรียนจบเก่งก็ไม่ได้เรียนต่อเหมือนมิ้น แต่จะหางานทำเลยจึงมาเป็นวินมอเตอร์ไซด์ ป้าเคยบอกว่าอย่ายุ่งกับผู้ชายแถวบ้านเพราะไม่ค่อยจะมีอนาคตเท่าไร นั้นคงเป็นเพราะฐานะของคนแถวนี้ เป็นที่รู้ๆ กันดีกว่าไม่มีใครดีกว่าใคร ปากกัดตีนถีบด้วยกันทั้งนั้น มิ้นกระชับแขนคล้องเอวเก่งแน่นขึ้น เธอขยับจนอกอวบเบียดกับแผ่นหลังของชายหนุ่มอย่างตั้งใจ เธอไม่เคยคิดรังเกียจไม่ว่าฐานะเขาจะเป็นยังไง ในสายตาของเธอก็ยังคงมองเขาเหมือนอย่างเดิม ภาพเก่าของเขามันถูกหยุดเอาไว้อยู่ในช่วงเวลาที่สนามบอลสุดเท่ห์ในโรงเรียน

เก่งส่งมิ้นที่หน้าบ้าน ประตูปิดสนิทและเงียบงันไม่มีวี่แววของป้า หลังจากลงจากรถเธอรีบจัดเสื้อทรงให้เข้าที่ทางอย่างลวกๆ

"เก่งว่า มิ้นหายเสื้อผ้าที่ตัวใหญ่และดูรัดกุมกว่านี้ใส่จะดีกว่า ใส่แบบนี้มันดูไม่ค่อยดีเท่าไร"

"ไม่สวยหรอเก่ง"

"ไม่ใช่ไม่สวย แต่มันโป๊ เกินไป"

"นี่มิ้นไม่ได้ แก้ผ้าเดินออกจากบ้านสักหน่อยนะ แต่เอาเถอะ มิ้นจะลองใส่เสื้อผ้าตามที่เก่งบอกแล้วกัน แต่ถ้ามิ้นไม่ใส่แบบนี้ เก่งจะมาส่งมิ้นที่บ้านแบบนี้หรือเปล่า"

"ส่งสิ ส่งอยู่แล้ว เออแล้วนี่อยู่บ้านคนเดียวหรอ"

"ไม่หรอกอยู่กับป้า แต่ดูเหมือนว่าป้าจะไปโรงพยาบาล อีกสักพักคงกลับ เก่งจะเข้ามากินน้ำไหม หรือเก่งมีธุระจะไปไหนอีก..."

"มีสิ ไว้โอกาสหน้าแล้วกันนะ มิ้นอยู่บ้านคนเดียวล็อกบ้านดีๆ ด้วย ซอยเราพวกวินหื่นๆ เยอะ พึ่งรู้ว่า มิ้นบ้านตรงข้ามกับไอ้ทบ บ้านไม้หลังนั้นน่ะ เพื่อนเก่งเองชื่อ ทบ ไว้มีโอกาสเก่งจะแนะนำให้รู้จักเผื่อมิ้นมีปัญหาอะไรมันจะได้ช่วยดูแลมิ้นแทนเรา"

"ทบหรอ เก่งก็รู้จักทบด้วย เก่งนี่ดีจังเลย ขอบคุณเก่งมานะที่เป็นห่วงเรา"

"อ่าวมิ้นก็รู้จักทบด้วยหรอ" มิ้นยิ้มแทนคำตอบ

"เราอยู่ที่นี่มานาน คงไม่มีอะไรหรอกเก่ง"

"เห็นทบบอกว่า บ้านมิ้นไม่ค่อยรู้จักคน อยู่กันแค่เงียบๆ"

"ใช่ ป้าเราไม่ชอบสังคมเท่าไร อยู่กันผู้หญิงสองคนก็เงียบๆ เก็บเนื้อเก็บตัวเป็นธรรมดา"

มิ้นมองเก่งที่เหมือนพยายามหาเรื่องชวนคุยเรื่อยๆ ยิ้มอ่อนๆ ให้กับเขา เก่งรู้สึกเหมือนมีบางอยากที่อยากจะบอกออกไป แต่ก็อึดอัดจนพูดอะไรไม่ถูก พวกมอเตอร์ไซด์รับจ้างขี่มาส่งคนบ้านใกล้ๆ มันมองมาที่มิ้นด้วยแววตาลุกวาว ยิ่งกวนใจเก่งให้ต้องมองตาแข็งกลับไป เขาไม่ชอบให้มีคนทำแบบนี้กับสาวที่เขาหวงแหนเท่าไรนัก แม้ว่าจะพึ่งเข้ามาคุยกับมิ้นก็เถอะ

"เราว่ามิ้นเข้าบ้านเถอะ"

"อื้ม ได้ๆ แล้วเจอกันใหม่นะเก่ง" มิ้นรับคำ แล้วเดินเข้าบ้าน เก่งยังรอจนกว่ามิ้นจะลงกลอนประตูและเข้าบ้านเรียบร้อยถึงจะยอมออกรถไป

มิ้นกลับเข้าบ้านอย่างรู้สึกตื่นเต้น เธอคิดเอาไว้ไม่ผิดและเหมือนทุกอย่างจะเป็นไปตามแผน เสื้อผ้ารัดติ้วที่ซื้อเอาไว้ตัวนี้ทำงานได้ตามหน้าที่ของมัน อย่างน้อยก็ทำให้สายตาของชายทั้งซอยจดจ้องมองเธอเสียจนรู้สึกหัวใจเต้นโครมครามแทนตลอดเวลา แม้ในมหาลัยวันแรก ผู้ชายแทบทั้งมหาลัยก็ไม่เว้นวาง เธอนึกภาพไม่ออกเลยว่าพวกนั้นจะมองอะไรของเธอบ้าง มิ้นผลัดเสื้อผ้าออกแล้วนึกถึงช่วงเวลาที่สายตาพวกนั้นแทะโลมร่างกาย

ภายใต้หยดน้ำจากฝักบัว ราวกับมือมากมายกำลังลูบคลำไปบนร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาว เธอไม่เคยรู้สึกดีเท่านี้มาก่อน มือที่บีบขยำถันทั้งสองข้าง มันอวบเปล่งขึ้นอย่างน่าตกใจด้วยกรรมพันธุ์ที่ได้จากแม่ ผิวพรรณขาวผ่องที่เธอหมั่นทาครีมทุกวัน เธอจินตนาการถึงมือมากมายที่ลูบไปตามแขนขาหน้าอก ใช้ปลายนิ้วเรียวของตัวเองข้างหนึ่งยัดเข้าริมฝีปากแล้วดูดเลียอย่างกระหาย อีกข้างคลึงบดตรงความสาวของตัวเองอย่างไร้ยางอาย ถ้าถูกผู้ชายทำอย่างว่าจะรู้สึกแบบไหนกันนะ ไอ้สิ่งที่เรียกกันด้วยหลายชื่อนั่นมันเป็นยังไง มันจะสนุกกว่าที่เธอกำลังทำแบบนี้ด้วยนิ้วหรือเปล่า

มิ้นดื่มด่ำกับปลายนิ้วและท่องไปในจินตนาการจนลืมเวลา พลันรู้ตัวอีกทีก็ได้ยินเสียงกริ่งขัดจังหวะจนน่าหงุดหงิด สงสัยป้าจะกลับมาแล้ว ทำไมถึงไม่ไขประตูเข้ามาเองนะ มิ้นรีบเช็ดเนื้อตัวสวมเสื้อผ้าหลวมๆ แล้ววิ่งออกมาหน้าบ้าน

เก่งนั่งอยู่หน้าบ้านบนรถมอเตอร์ไซด์ ทั้งที่น่าจะขี่รถออกไปแล้ว สายตาชายหนุ่มตะลึงงันเมื่อเห็นมิ้นในเสื้อผ้าเนื้อบางที่เว้าเผยเอาสัดส่วนภายใน มันดูหลอกล่อสายตาไปเสียหมด เขาลืมเรื่องที่ทำให้กลับมาเสียสนิท เอาแต่นิ่งมองทรวดทรงเธออย่างไม่วางตา เดินเข้าไปหาเธอที่ประตูบ้านกลัวว่าจะมีคนเห็นเธอในสภาพนี้เข้า

"เก่งมีอะไรหรือเปล่า" มิ้นถามอายๆ เธอรู้สึกดีที่สายตาของเก่งจ้องมองเธอแบบนี้

"เราขอเข้าไปได้ไหม เราไม่สบายใจที่มิ้นอยู่คนเดียว ให้เราไปนั่งเล่นรถจนกว่าป้าจะกลับมาได้ไหม" เก่งตอบด้วยใบหน้าเขินแดงเรื่อ เขาพูดติดๆ ขัดๆ

"ได้สิ" มิ้นยิ้มตอบอย่างอารมณ์ดี เธอเดินไปเปิดประตูให้เก่งเข้ามาด้านใน ทั้งสองคน นั่งลงที่โซฟาในบ้าน เก่งกลืนน้ำลายอีกรอบหลังจากมิ้นเดินเข้ามาใกล้ เขารีบหันหน้าหนีรู้สึกเขินเกินกว่าจะมองร่างขาวบางตาค้างอยู่แบบนั้น

"เก่งหิว น้ำหรอเห็นกลืนน้ำลายบ่อยเชียว" มิ้นหาเรื่องแซว แล้วรีบลุกไปหยิบน้ำหนึ่งเหยือกมารินให้ เขามองเธอค้างเหม่อเหมือนคนต้องมนต์สะกด มีหรือที่เธอจะปล่อยเขาไปอีก วันนี้เธอจะพิชิตชายที่แอบขโมยหัวใจเธอไปทั้งดวงให้อยู่หมัด มิ้นส่งแก้วน้ำให้เก่ง ทันทีที่เขารับเธอก็แกล้งทำเป็นสะดุดจนน้ำหกเลอะไปเต็มเสื้อผ้า

"อุ๊ย เก่ง มิ้นขอโทษ" เธอรีบร้องหลังจากสาดน้ำใส่ไปจนหมดแก้ว รีบหยิบทิชชูมาซับเสื้อที่เปียกเป็นพัลวัน เก่งตกใจจนผงะถอย ราวกับได้สติ เขาควรจะขอตัวกลับนี่เขาเข้ามาทำอะไรในนี้กัน

มิ้นซับน้ำบนเสื้อเปียกจากเร็วๆ ลวกๆ ก็ช้าลง เธอเงยหน้ามองเก่งแล้วขยับใกล้ชิดจนแทบจะได้ยินเสียงหัวใจของกันและกันเต้น เก่งขยับมือจับมือมิ้นเอาไว้ขยับหน้าเข้าใกล้ มิ้นหลับตาลงอย่างรู้ความหมายกระทั่งริมฝีปากของชายหนุ่มประทับจูบแผ่วเบากับริมฝีปากบางเรียวของเธอ จากจังหวะอ่อนโยนกลับกลายเป็นเร่งร้อนขึ้นทีละน้อย ต่างรู้ดีว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร

"มิ้นสวยมากเลยนะ สวยจนเก่ง รู้สึกผิดที่ตลอดเวลาไม่เคยสนใจมิ้น ทั้งที่มิ้นพยายามเข้าหาเก่งอยู่ตลอด" ชายหนุ่มสารภาพอย่างจริงใจ

"มิ้นก็รักเก่ง รักมาตั้งนานแล้ว มิ้นคิดว่าจะไม่ได้เจอเก่งอีกแล้ว แต่เก่งก็กลับมา" เก่งกุมมือมิ้นเอาไว้แน่น เขาปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามความรู้สึก เก่งกระชับร่างมิ้นเข้าอ้อมกอดแน่น มิ้นสวมกอดนั้นเอาไว้ครู่หนึ่ง รู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งที่กำลังจะดำเนินต่อไป

"เก่งตัวเปียก ตามมิ้นมานี่ดีกว่า เปลี่ยนเสื้อผ้า มิ้นนี่ซุ่มซ่ามจริงๆ แก้ไม่หายเลย ขอโทษนะ" มิ้นจูงมือเก่งเดินไปบนห้อง

เก่งใช้โอกาสที่มิ้นเดินเข้าไปหาเสื้อผ้าในตู้ลงกลอนประตู แล้วเดินไปถอดเสื้อผ้าเปียกน้ำพาดไว้กับเก้าอี้ พอสบโอกาสที่อีกฝ่ายไม่เฉลียวใจชายหนุ่มขยับเข้าไปใกล้จนหญิงสาวสะดุ้งมิ้นตกใจมองตาค้างกับเรือนร่างของผู้ชายที่เธอพึ่งเห็นครั้งแรก แม้จะไม่เหมือนอย่างในโฆษณานายแบบแต่เก่งก็ไม่ได้ดูแย่เกินไป

ทุกอย่างที่กำลังจะเกิดเป็นเพราะเธอเปิดโอกาสให้เขาอย่างตั้งใจ แต่หัวใจเธอกลับเต้นรัวทั้งกลัวและสับสน ทุกอย่างเกินควบคุมไปแล้ว เก่งดึงข้อมือมิ้นกระชากตัวเข้าไปใกล้ๆ แล้วจูบอีกครั้งอย่างเร่าร้อน คราวนี้เขาสอดลิ้นแทรกเข้ามาในโพรงปากของเธอจนรู้สึกร้อนฉ่าไปถึงปลายเท้า มิ้นพยามดันอกเก่งออก แต่อีกฝ่ายก็รั้งเอาไว้แน่น เก่ง ขยับตัววางร่างมิ้นนอนบนเตียงอย่างช้าๆ ใช้ปลายนิ้วลูบบนเรือนแก้มและดวงหน้าอย่างพอใจ

"มิ้นกลัวไหม ถ้าจะเป็นของเก่ง" เก่งถาม

"กลัวสิ ครั้งแรกของเราเลยนะ"

"ครั้งแรกของเก่งเหมือนกัน" เก่งพูดจบก็ขยับหน้าลงจรดจมูกซุกลงซอกคอขาวสูดกลิ่นหอมอ่อนๆ ดมและเลียอกอวบทั้งสองข้างสลับไปมาอย่างช้าๆ เสื้อผ้าที่กั้นขวางค่อยๆ ถูกเลื่อนผลัดออกไป จนกระทั่งเธอต้องถอดมันทิ้ง อกอวบใหญ่ถูกบีบเคล้นเต็มมือจนบางทีก็รู้สึกเจ็บ

"โอ๊ย เก่งอย่า บีบแรงมิ้นเจ็บ"

พริบตาเก่งก็จัดการกับกางเกงขาสั้นของมิ้นจนหายตามปลายนิ้วออกไป ขาขาวเรียวยาวกับความสาวที่มีเรือนขนปกคลุมสวยงาม รอยแยกกลางกายหญิงสาวเป็นกลีบชั้นสีชมพูเรื่อ เก่งใช้มือลูบไปมาผ่านมันจนหญิงสาวเงยหน้าสูดปากอย่างพอใจ ภายในนั้นยังมีเมือกน้ำที่เธอพยายามช่วยตัวเองหล่อเอาไว้ เก่งขยับตัวก้มลงประทับริมฝีปากกับกลีบงามแหวกขามิ้นออกกว้างจนกลีบนั้นผลิบานออกราวดอกไม้ สอดปลายลิ้นหมุนคว้านถึงภายในจนหญิงสาวสะดุ้งตัวโยน ลมหายใจสั้นถี่ คล้ายคนหอบเหนื่อย ไม่เคยรู้สึกดีเท่านี้เขาทำให้เธอมีความสุขอย่างที่ไม่เคยเป็น

ยิ่งดูดเลียก็ยิ่งหอม ยิ่งสนุก มิ้นบิดตัวเร่าขณะที่เก่งใช้ปลายลิ้นตวัดไปมาเธอใช้มือกดหัวเขากับความสาวแน่นตอนที่ต้องการให้เขาดูดเน้นมันแรงๆ มิ้นร้องครางอย่างไม่อายก่อนจะสุขสมจนเมือกใสแปลกไหลเยิ้มออกมาจากรูสาว

"ให้มิ้นช่วยเก่งบ้าง" มิ้นขยับตัวลุกขึ้นดึงกางเกงชั้นในของชายหนุ่มรูดลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้า ความประหลาดปนสงสัยพังทลายสิ้น ลำยาวขาวผงาดชี้หน้าเธอด้วยหัวแดงเรื่อ

"ทำยังไงต่อดี" มิ้นเงยหน้าถาม เธอใช้มือจับดุ้นเนื้อรูดไปมา

"ค่อยๆ อม เลีย เหมือนไอติม" เก่งอธิบาย มิ้นทำตามเธออ้าปากครอบหัวหยักเข้าไปจนหมดแล้วดูดเลีย กลิ่นความเป็นชายลอยคลุ้งติดจมูกปาก ดุ้นเนื้อค่อยๆ แข็งตัวขึ้นเรื่อยๆ มิ้นเริ่มรู้สึกสนุกกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า เธอเลียมันจนไปถึงพวกไข่ทั้งสอง เก่งเป็นฝ่ายหยุดเธอไว้แล้วจัดร่างเธอให้นอนหงายบนเตียง เก่งขยับตัวขึ้นคร่อมเหนือร่างเธอใช้ปลายหัวหยักจ่อถูไปมาแล้วค่อยๆ ดันเข้าโพรงสาวไปอย่างช้าๆ

"ใหญ่จังเจ็บชะมัด" มิ้นร้อง เธอดันอกของเก่งเอาไว้ เก่งฝืนต้านพยายามออกแรงส่งดุ้นเนื้อเข้าไปจนสุด มันเหมือนพอผ่านจุดหนึ่งไปได้ทุกอย่างก็เป็นไปด้วยความง่ายดาย

ในจังหวะหนึ่งร่างของหญิงสาวรู้สึกราวกับบางอย่างถูกทำลายลงไป บางอย่างที่ปิดกั้นระหว่างเขาและเธอ เหยื่อบางๆ ถูกชำแรกผ่านไปแล้ว รอยเลือดไหลซึมออกมาตามลำยาว เก่งไม่พูดถึงมันแม้เขาจะรู้ดีว่าหมายความอย่างไร เขาบดแช่แล้วขยับดุ้นเนื้อไปมาช้าๆ พอมิ้นหายเจ็บก็โยกสะโพกขยับก้นเร็วขึ้น

ต่างฝ่ายต่างรู้สึกสนุก แต่พริบตาที่เธอใกล้จะถึงที่สุดเก่งก็ชิงปล่อยน้ำออกมาใส่โพรงสาวเธอจนหมด แล้วหยุดนิ่งไปอย่างค้างคา มิ้นรู้สึกเหมือนพลุที่กำลังจะระเบิดแต่ถูกตัดฉนวนที่ติดไฟออกเสียกลางคัน น้ำเชื้อขาวไหลย้อยปนกับเลือดออกจากโพรงสาว มิ้นรู้สึกเหมือนมีคำถามทิ้งคว้างลอยอยู่ในหัว ขณะที่เก่งลุกออกไปอย่างพอใจ

ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี เก่งรักมิ้นมากมาย ตั้งแต่นาทีนั้น ทั้งคู่พาไปอาบน้ำด้วยกันและต่อด้วยการไปหาอะไรกินนอกบ้าน จากนาทีนั้นเขากลายเป็นและเป็นคนสำคัญคนหนึ่งของเธอ
ติดตามเนื้อเรื่องหลัก และแนว Erotic จาก readawrite นะครับ
ผลงานผม จะเป็นแนว BiSex หน่อยๆนะครับ

ถ้าคอมเม้น ฝากให้คะแนนผลงานด้วยครับ
เนื้อเรื่องเข้าใจง่าย / ฉาก เซ็กส์ซีน / คำบรรยาย / มุมมองการเล่า
จำนวนหน้ากระดาษ / การใช้คำเปรียบเทียบ / ตอนที่ชอบมากที่สุด

เพื่อใช้ปรับปรุงเนื้อหาในเนื้อเรื่องถัดๆไปครับ

รวมวาป
https://xonly8.com/index.php?topic=252283.msg2330925#msg2330925

reuser

น่าสนใจๆ . .. สมัยที่อ่านเมื่อนานมาแล้วก็ไม่ค่อยต่อเนื่องกันเท่าไร

Asura4237

อยากให้จัดเรียงหน้ากระดาษจะดีมากครับ

1819

  สงสัยผมยังไม่เคยอ่าน เวอรชั่นเก่าก่อนไรท?เอามารีเมคใหม่  เลยสนุกไปกับเนื้อเรื่องดี แต่ แค่ต้อนแรก จัดกันง่ายไแนิด แสดงว่า มีแนวโน่ว ntr  หรือเปล่า นะ 
กรุงเทพเป็นเมืองที่มีคนเหงา มากกว่าเสาไฟฟ้า

peddo

คนชื่อมิ้นในเว็บนี้แต่ละคน ร้อนแรงจริงๆ ตอนแรกก็เริ่มแบบนี้แหละ มือใหม่ ถัดไปคงเจนเวทีขึ้นเรื่อยๆ ถ้าเก่งขยันแตกไวอย่างนี้ คงมีคนช่วยทำแทนมากมาย
ขอบคุณครับ

swss2511


ponggunyuki2527


johnywalker

เหมือนผมจะไม่เคยอ่านเรื่องนี้ สาวมิ้นกับเก่ง หนุ่มมอเตอร์ไซค์เหรอ เอ.... จำไม่ได้เลยแฮะ แต่อ่านไปแล้วก็สนุกดี สาวมิ้นเปิดใจกับโลกใบใหม่

yourbuddy

มิ้นจะจบที่เก่งคนเดียวหรือป่าว

bronzehead

สำนวนสละสลวยดี เนื้อเรื่องก็ชวนติดตาม ว่ามิ้นจะเอายังไงต่อไป เพราะเก่งน่าจะไม่เข้าอกเข้าใจผู้หญิงเท่าไหร่

sthanya


7946410

คงเหมาหนุ่มวินหน้าปากซอยทั้งหมดเป็นผัว