มิกกี้เพื่อนรักต่างโลก Part 2 คำสั่ง

[KwangLover]

สำหรับท่านใดที่ยังไม่ได้อ่าน Part 1
https://xonly8.com/index.php?topic=250628.0

-----------------------------------

งานจ้างนี้ ผู้ว่าจ้างต้องการเผยแพร่ให้อ่านค่ะ เพราะอยากอ่านคอมเม้นค์ความคิดเห็น

งานแต่งเรื่องนี้มีความดาร์ค ไร้มนุษยธรรม ท่านที่ไม่ชอบแนวนี้ผ่านได้เลยนะคะ

-----------------------------------

โอเค ตกลงตามนั้น มิกกี้

ระหว่างรอไอ้รูมเมททรยศนั่นกลับมา ผมกับมิกกี้ปรึกษากันเรื่องแผนการ

แล้วได้ข้อสรุปว่า หลังจากจัดการรูมเมท เราจะยังไม่ดำเนินการแก้แค้นในทันที เพราะผมยังขาดข้อมูลเพื่อใช้เล่นงานอีสาวเลวพวกนั้น

แถมยังให้มิกกี้ใช้โน็ตบุ๊คเพื่อท่องอินเทอร์เน็ต หาความรู้เพิ่มไปด้วย เพราะในร่างหมาแต่เดิม มิกกี้แทบไม่ได้เรียนรู้โลกมนุษย์มากนัก

ก็ภาวนาให้มันกลับมาช้าๆ แหละนะ แล้วก็สมหวังซะด้วย ขนาดตอนนี้สองทุ่มกว่าแล้วมันยังไม่มาเลย

ถ้าให้เดาก็คงเอาเงินไปกินเหล้ากับหลีหญิงในผับบาร์อยู่ละมั้ง

แกร็กๆๆ!!

มาแล้ว
[โอเค]

"อ้าว ผิดห้องนี่หว่า มิน่าเข้าไม่ได้ ฮ่าๆๆ"

เสียงจากอีกฝั่งประตูพูดจบก็เดินจากไป

.......
[.......]

แกร็ก!! คราวนี้บานประตูเปิดออก หลังจากมันเข้ามาแล้วล้อคประตูเสร็จ

มี 2 ทางที่ผมวางแผนไว้คร่าวๆ กับมิกกี้
1.ถ้ามันเมามา ตะล่อมถามแล้วค่อยกระทืบ
2.ถ้ามันไม่เมา กระทืบก่อนแล้วค่อยถาม

"หืม! ตื่นแล้วเรอะไอ้นัท เมื่อคืนไปทำไรมาวะ โคตรเหม็นเลย"

โอเค ไม่เมา

ผมพุ่งเข้าไปคว้าคอเสื้อ ง้างหมัดขวาแล้วเล็งต่อยไปที่ใบหน้า

แต่มันเสือกหลบได้ แล้วสวนด้วยเข่ากระแทกใส่ไข่ จนผมร้องลั่น

"อ้ากกกก! ไข่กูๆๆๆๆ!"
"เป็นเชี่ยไรของมึง อยู่ๆ ก็เข้ามาต่อย"
[ร้องเหมือนหมาเลยนะเอ็ง]

ผมกุมเป้า ดิ้นทุรนทุรายกระแด่วๆ เหมือนปลาขาดอากาศบนบก

"มึงหลบ...ได้ไงวะ"
"กูเคยเรียนต่อยมวยมาบ้างเหอะ แล้วจะชกกูอะ มีเรื่องอะไรวะ"

คราวนี้มันจับกำปั้นหักข้อมือ แล้วย่างสามขุมเข้ามาหา

[เอ้าทำแบบเดิมอีกรอบ]
อีกรอบ ก็สูญพันธ์อะดิ

ผมคลานถอยหลัง พร้อมความหวาดกลัวช่วงล่างไปด้วย แม่งเอ้ย ผิดแผนหมด
[เออน่า คราวนี้ไม่เหมือนเดิม ขอยืมใช้ตาข้างนึงสิ]

ไม่ทันอนุญาตลูกตาข้างซ้ายของผมอยู่ก็บอดสนิท มีความรู้สึกเหมือนถูกอะไรสักอย่างแทรกเข้ามาเรื่อยๆ

[โอ้ เห็นชัดแจ๋ว แบบนี้ดีกว่าโผล่ในที่แปลกๆ เยอะ ความไม่แตกด้วย]

ไม่ปล่อยให้ผมตอบกลับเลย พอมันเข้าใกล้ผม ไอรูมเมทเวรนี่มันก็ง้างขาหมายเตะก้านคอผม

ด้วยสัญชาตญาณ ผมยกแขนขึ้นป้องกันส่วนหัวอัตโนมัติ ในใจคือเตรียมรับความเจ็บเอาไว้แล้ว

"เชี่ย! ทำไมแข็งจังวะ"

เป็นฝ่ายรูมเมทที่ล้มลงไปนั่งจับเท้าตัวเองแทน รู้สึกเหมือนโดนเตะแหละ แต่เบามาก

[จะรอให้มันขึ้นมาต่อยอีกรอบไหมล่ะ]
ไม่อะ ได้ทีต้องขี่แพะไล่ ผมลุกขึ้น ยกส้นตีนเปลือยเปล่า อัดกระทืบลงไข่มันเพื่อเอาคืน

มันพยายามเอามือมาป้อง กับจับเท้าผมหมายยกสะบัดให้ล้ม แต่ผมรู้สึกว่าเท้าผมมันแข็งและหนักกว่าเดิม

ตีนผมจึงส่งแรงกระแทกเข้าทั้งไข่และลูกอัณฑะได้

"อ้ากกกก! ไข่กูๆๆๆๆ!"

เดจาวู แปลกๆ แฮะ

เป็นเสียงกรีดร้องที่โคตรทรมาน แต่มีหรือผมจะหยุด มันต้องซ้ำให้หายแค้น

ปั่ก! ผัวะ! ปึ้ก! ผมยำตีนที่เดิมซ้ำๆ มันเอามือมากันจนเจ็บมือไปหมด

"ยะ หยูดดดดดดดดดดด!!!"

เสียงกรีดร้องดังลั่น จนมีคนมาเคาะประตู

"เฮ้ย มีเรื่องอะไรกัน เปิดประตูเดี๋ยวนี้"

ฉิบหาย เสียงยามนี่หว่า
[รีบไปเปิดหลังห้องเร็วเข้า]
หลังห้องมันมีเหล็กดัด จะหนีไปไงเล่า
[อย่าถามมาก ไปเปิดเร็ว แล้วถ้ายามถาม ให้บอกว่ามันโดนตัวต่อต่อยไข่นะ]

สับสนมาก แต่ก็ทำตามแต่โดยดี ตอนกลัวๆ จนสติจะหลุดนี่ ใครชักนำอะไรก็คล้อยตามง่ายๆ แหละ ผมรีบไปเปิดประตูหลังห้องตามที่มิกกี้บอก

ไม่นานตาซ้ายของผมก็กลับมามองเห็นเหมือนปกติ แต่มีความรู้สึกอยากอ้วกออกมาแทน

ผมกลั้นไว้ไม่ไหว จนอ้วกก้อนอะไรสักอย่างออกมา

"มิกกี้ นั่นแกเหรอ แค่กๆๆ!"
" [ไปเปิดประตูให้ยามเข้ามา แล้ววิ่งมาหลังห้องอ้าปากค้างไว้] "

ไม่ทันได้ถามอะไร มิกกี้ก็โดดออกไปผ่านช่องเหล็กดัดหลังห้อง

ฉิบหาย ๆ ๆ ๆ เอาไงดีวะ

ถึงจะกลัวจนลน แต่ก็ไปเปิดประตุอยู่ดี

"เกิดอะไรขึ้น ทะเลาะวิวาทกันรึไง!"

ผมไม่อยู่ฟัง รีบหันหลังวิ่งไปที่ประตูหลังห้องอีกครั้งพร้อมกับหลับตาอ้าปากค้างไว้

มิกกี้ กลับมาเร็วๆ สิโว้ยยยยย

อุ๊บ! รู้สึกเหมือนตัวอะไรคลานเข้ามาในลำคอเหมือนตอนแรกที่มิกกี้เข้าร่าง

"เฮ้ย! ตัวต่อนี่หว่า"

พอผมหันกลับไป ก็เห็นยาม โบกมือปัดไล่ตัวต่อถึง 3 ตัว นักศึกษาคนอื่นๆ ที่มามุงดูอยู่หน้าห้อง ก็วงแตก โหวกเหวกโวยวายในทันที เพราะตัวต่อมันพุ่งปลิวไปหน้าประตู

[รีบแถสิ]
เออะ เอ่อ จริงด้วย

"ตัวต่อมันต่อยไข่เพื่อนผมครับ!"
[รีบไปกำไข่แล้วขู่มันเร็ว]

ผมทำตามแต่โดยดี มือขวานี่จ้วงเข้าหว่างขา นิ้วทั้งห้ากำไข่ข้างนึงไว้แน่น

"ถ้ามึงปากโป้ง ไข่มึงเละแน่" ผมกระซิบเสียงเบา

มันพยายามปัด แต่สู้แรงไม่ไหว หน้ามันซีดเต็มไปด้วยความกลัว ก่อนพยักหน้ารัวๆ

ผมถอนมือออกมา แล้วถูกับขอบเตียง ถึงจะจับผ่านผ้า แต่ก็ขนลุกโว้ย! ความรู้สึกคือเป็นลูกเลยอะ

หลังจากไล่ตัวต่อไปได้ ยามก็เข้ามาถามไถ่ ว่าโดนต่อยตรงไหน

ผมส่งสายตาขู่ พร้อมกับขยุกขยิกมือเหมือนกำบี้อะไรสักอย่าง

จากนั้นผมกับไอรูมเมทก็ช่วยกันแถว่าโดนต่อยที่ไข่ เรื่องจบหลังจากยามบอกให้ไปโรงพยาบาลพร้อมกับเอายาหม่องมาให้

หลังจากยามออกไป สักพัก ผมถึงเริ่มคุยกับมัน โดยโดนมิกกี้ยึดตาซ้ายผมไปอีกรอบ

"มึงเอากระเป๋ากูไปทำไม"

ตอนแรกจะถามว่า มึงใช่มั้ยที่เอากางเกงในมิวมายัดใส่กระเป๋ากู แต่มิกกี้ห้ามไว้ และให้ถามคำถามแบบลองเชิงไปก่อน

"อะไรของมึงเนี่ยไอ้นัท ก็มึงนั่นแหละที่จะเอากระเป๋า มิ้ลค์ฝากเพื่อนมาบอกให้กูเอาไปให้หน่อย"
"แล้วมึงรับตังค์มิ้ลค์ทำไม"
"เค้าให้ค่าน้ำมันกู มีคนยื่นตังค์ให้ฟรีๆ เป็นมึง มึงไม่เอาเหรอ"
"....เอาดิ"
"แล้วบอกกูได้ยัง ว่ากระทืบกูเรื่องอะไร"
"มึงแอบใส่เข้ามาในกระเป๋ากูใช่มั้ย"
"ใส่อะไรของมึง? กูแค่หยิบกระเป๋าแล้วเอาไปให้เลย"

[บอกไปว่าหนังโป๊]
"นะ หนังโป๊"
"กูไม่ได้ใส่ไรเลย ของมึงเองเปล่า ลืมแล้วมาโทษกูเนี่ย"

[บอกไปว่าขอโทษที่เข้าใจผิด ส่วนนายก็ไปอาบน้ำนอน ที่เหลือปล่อยชั้นจัดการเอง]
ขอโทษมันเพื่อ
[เอาน่า ทำตามที่ชั้นบอก เดี๋ยวคืนนี้ก็รู้เอง]

"โทษทีละกัน เข้าใจผิดว่ะ"

แล้วผมกับมันก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำเข้านอน ด้วยความขุ่นเคืองใจกันทั้งสองฝ่าย

ตอนหัวถึงหมอน หลับไม่ลงหรอก แต่มิกกี้บอกให้แกล้งหลับ

อดทนกันอยู่นาน จนตีสี่กว่าๆ เพราะผมกับมันต่างระแวงว่าจะโดนทำร้ายตอนนอน

สุดท้ายเป็นมันที่ทนไม่ไหวเผลอหลับไป

มิกกี้สั่งให้ผมนอนอยู่ที่เดิม และเปิดปากค้างไว้

สิ่งที่ผมเห็น คือ มิกกี้เข้าไปไปในปากของเจ้านั่น ร่างกายคงบอบช้ำหนักเลยหลับไม่รู้เรื่อง

แต่ผมรู้ควาสามารถของมิกกี้ได้อย่างนึงแล้ว คือ ทำให้ร่างกายเฉพาะส่วนของผมแข็งแกร่งขึ้น

อย่างตอนจะโดนเตะก็ทำให้ส่วนแขนแข็ง พอจะต่อยก็มิกกี้ก็จะย้ายตัวไปอยู่ที่แขนตั้งแต่ไหล่จนถึงปลายนิ้ว มิกกี้เป็นคนควบคุมแรงปล่อยหมัด ผมมีหน้าที่สั่งการให้แขนต่อย

คิดไปเรื่อยเปื่อยจนมิกกี้พุ่งเข้าปากกลับมา

ไอมิกกี้! ผมตะโกนด่าในใจ เพื่อให้มิกกี้ได้ยินโดยเฉพาะ

ไหนตกลงกันแล้วไงว่าจะไปล้างตัวก่อน นี่มันจูบทางอ้อมกับผู้ชายเลยนะว้อย

อุแหวะ! กลืนน้ำลายมันเข้าไปแล้ววววว!
[อย่าเรื่องมากน่า ชั้นต่างหากที่ควรอยากอ้วก ต้องอาบน้ำลายมนุษย์ผู้ชายถึงสองคน]

รอจนผมสงบใจ มิกกี้จึงเล่าให้ผมฟัง

[ค้นสมองดูความทรงจำมันมาแล้ว หมอนี่ไม่ได้พูดโกหก แถมไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับแก๊งผู้หญิงที่ทำกับนายคนไหนเลย]
งั้นก็เลิกแล้วต่อกัน จากนั้นผมก็เข้าสู่ห้วงนิทรา

เที่ยงวันถัด เพราะนอนดึกเลยตื่นสาย ภายในห้องมีเพียงแค่ผมคนเดียว

หลังทำธุระอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เพียงแค่ก้าวขาข้ามประตูไป ผมก็เจอมิ้ลค์ยืนยิ้มกวักมือเรียกผมให้ไปหาอยู่อีกฝั่งนึงของหอ

งานเข้าตั้งแต่ออกจากหอเลย แม่งเอ้ย

[อย่าพึ่งขัดขืนจะดีกว่านะ]
เออ ก็จริงของนาย

ผมฝืนใจเดินเข้าไปหา แม้จะทำหน้าตาน่ากลัว จ้องเขม็งใส่ แต่อีกฝ่ายกลับแค่ถอนหายใจเหมือนเป็นเรื่องปกติ

"มีธุระอะไร..." ผมพูดโดยไม่สบตา

มิ้ลค์ไม่ตอบ แต่ยื่นโทรศัพท์มาให้ผมดู

บนหน้าจอมันเป็นข้อความที่พิมพ์ทิ้งไว้ในไลน์แต่ยังไม่ได้กดส่ง บนข้อความระบุไว้ว่า

คำสั่งถึงหมา มีเวลาให้ 2 วัน จงเลียตีนพวกเราทุกคนในกลุ่ม แต่ละคนจะถ่ายรูปมายืนยันว่าแกเลียจริง ถ้าไม่ทำจะไม่ได้มีแค่มึงเป็นหมาข้างถนน

"ไปหาคนอื่นก่อน เราว่างอีกทีช่วงหกโมง ค่อยมาเจอกันที่อาคารเรียนรวมสาม ชั้น 2 หน้าห้อง 327" แล้วมันก็ลบข้อความนั้นทิ้ง แล้วเดินจากไป

ผมกำหมัด กัดฟันดังกรอด จะเหยียบย่ำกันไปถึงไหนถึงจะพอใจวะ

[โอกาสมาถึงเร็วกว่าที่คิดแฮะ] ขณะที่ผมโกรธจนสติแทบหลุด มิกกี้เพียงแค่บอกผมประโยคเดียว ผมถึงกับสงบได้ในทันที

โอกาสยังไงอะ ผมยังคงสงสัย ไปเลียตีนอีพวกนั้นเนี่ยนะ คือ โอกาส

[สิ่งที่นายโดนสั่งให้ทำ พวกนั้นไม่กล้าให้นายทำแบบเปิดเผยหรอก อาจจะหาสถานที่ลับตาคนแล้วสั่งให้ทำ เพราะต้องถ่ายรูปด้วยนะ]

ก็จริง ใครมันจะกล้าให้คนอื่นมาเลียตีนกลางที่สาธารณะ เพราะขนาดมันจะเล่นงานผม มันยังทำในอาคารปิดเลย

[แล้วในระหว่างที่อยู่กันลำพัง นายต้องยอมลงไปเลียให้พวกมัน แล้วที่เหลือชั้นจะจัดการเอง แต่แผนนี้เราต้องไปเตรียมอุปกรณ์กันก่อนนะ]

เพื่อลากอีพวกนั้นลงมา ชั้นจะทำตามที่นายบอกทุกอย่าง มิกกี้

[งั้นไปซื้อของกัน]

ด้วยเหตุนั้น ผมจึงขอยืมจักรยานเพื่อนร่วมหอ เพื่อไปหาซื้อของที่ต้องการหน้ามหาลัย โดยแลกกับให้ฝากซื้อขนมโตเกียวให้มันหน่อย

ผมเลือกปั่นผ่านหลังหอพักชายไปอีกเส้นทาง อ้อมค่อนข้างไกลหน่อย แต่ดีกว่าไปเส้นหลักเพราะมันต้องผ่านหอพักหญิง ผมกลัว จ้ะเอ๋ กับพวกมันคนใดคนหนึ่ง

แต่พอปั่นเข้าเส้นเปลี่ยว ผ่านหอพักเก่าที่ไม่ได้ใช้งาน จู่ๆ ผมก็ถูกมอเตอร์ไซค์ขับตามมา ก่อนจะปาดหน้าไม่ให้ไปต่อ

เอี๊ยดดด!!

ผมรีบกดเบรคจนเกือบหัวทิ่ม

"แหนะ มีแอบหนีมาทางนี้ซะด้วย คิดเป็นด้วยเหรอวะ ไอหมาขยะ!"
"อึก ผะ ผมมีธุระทางนี้เฉยๆ ครับ" ไมไหว ร่างกายผมยังจำความเจ็บตอนนั้นได้ฝังใจ จนสั่นไป
"หราาาา พอดีชั้นก็มีธุระกับแกพอดีว่ะ เอ้า เลือกดิ้จะทำธุระใครก่อน"

บรืน! มันพูดพร้อมกับบิดคันเร่งทำทีจะพุ่งชนขู่ผม

[รอดยาก ตามน้ำไปก่อนละกัน]
อะ อืม ซวยชิบเลย

"ขะ ของคุณน้ำพั้นครับ"
"ก็เออดิวะ! หมามันก็ต้องเลือกนายก่อนดิ เดินเข้าไปในอาคารเอาจักรยานไปซ่อนในนั้นด้วย เร็ว!"

ผมสะดุ้งกับคำตวาดจนรีบทำตาม ส่วนมันขับมอไซค์ตามหลังผมเข้ามา หลังจอดรถเสร็จมันก็ปิดประตูลง

ผัวะ!

"โอ้ย!" ผมโดนมันเตะเจาะยางจนล้มลงไปกองกับพื้น
"กูไม่เคยเห็นหมาเดิน 2 ขาว่ะ"
"ขะ ขอโทษครับ!" ผมกัดฟันอดกลั้นความเจ็บ

ทำไมไม่ช่วยลดแรงเหมือนตอนรูมเมทฟะ
[เร็วเกินจนตามไม่ทันอะดิ สปีดอีนี่เร็วกว่ารูมเมทเพื่อนแกเยอะ]
ขนาดนั้นเลยเรอะ น่ากลัวชิบเป๋ง

แล้วอีนั่นก็ถอดเสื้อคลุมออก เผยให้เห็นชุดสปอร์ตบรากับกางเกงขาสั้น ทั่วตัวมีเหงื่อไหลทั่ว น่าจะพึ่งเล่นกีฬามา

คือถ้าไม่ติดนิสัย หุ่นคือดีมาก หน้าท้องเรียบแบน เหงื่อก็ทำให้ดูเซ็กซี่ กลิ่นตัวของมันโชยมาจนผมมีอารมณ์นิดๆ ยิ่งเงยหน้ามองแล้วเห็น กางเกงเข้าวินนิดๆ ยิ่งโคตรยั่ว

[มาแล้วนัท]
หืม?

อั่ก!

"โอ้ยยย!" ผมขดตัวกุมคางที่หน้า ดิ้นทุรนทุราย สติเกือบหลุดด้วยซ้ำ
[ชั้นเสริมแกร่งที่คางแล้วนะนั่น ยอมรับเลยตีนมันหนักจริง]

"มองเชี่ยไรวะไอขยะ จะเกิดอารมณ์กับกูมันเร็วไปชาตินึงว่ะ"

มันพูดพร้อมกับเดินไปนั่งบนบันไดทางขึ้นชั้น 2

"รีบคลานมา แล้วถ้าแอบมองหว่างขากูอีก คราวนี้กูจะกระทืบให้มึงเยี่ยวไม่ออกเลยคอยดู!"

ผมฝืนเจ็บรีบพลิกตัว ก้มหน้าก้มตาแล้วคลานไปหามันจนหยุดอยู่ที่ปลายเท้า

อีน้ำพั้นมันถอดรองเท้ากีฬากับถุงเท้าออกก่อนเหยียบลงบนหัวผม แล้วขยี้ไปมาเหมือนเช็ดเท้า

"เหนียวตีนพอดีว่ะ เลียให้สะอาดล่ะ"

"...." อยากกำหมัด แต่กลัวมันไม่พอใจเลยฝืนทน ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นไป เท้ามันก็ค่อยๆ ไหลลงมาจนถึงใบหน้า

จากส้นเท้า ผมแลบลิ้นเลียลากยาวไปจนถึงปลายนิ้วโป้ง

รสเค็ม แถมกลิ่นอับ เท้าพวกนักกีฬาทำจมูกผมย่น

พอเห็นผมลีลาไม่ยอมเลีย มันก็กระแทกนิ้วโป้งเข้ามาในปาก

"ชักช้าจังวะ เอ้า ดูดแรงๆ ด้วย แล้วตรงซอกอะเลียให้สะอาดนะมึง"

พูดจบผมก็ได้ยินเสียงแชะ พอแอบเหลือบตาขึ้นไปมองไปเล็กน้อยก็เห็นมันถ่ายรูป ก่อนนั่งพิงหลังเล่นมือถือสบายใจ

ส่วนผมต้องมาอมดูดนิ้วเท้าของมันทีละนิ้ว ตามซอกหนีบก็ต้องส่งลิ้นเข้าไปกวาดเลียทำความสะอาดให้

ยิ่งเลียยิ่งดูดน้ำลายก็เต็มปากจะคายก็ไม่กล้า จึงต้องจำใจกลืน

[อาหารมื้อนี้ไม่อร่อย]

เลิกเล่นมุกเหอะมิกกี้

[กลัวจิตใจจะรับไม่ไหวน่ะ อย่าลืมสินายไมได้ตัวคนเดียวแล้ว]

อืม ขอบใจนะ

จากเท้านึงไปสู่อีกเท้านึง ผมไม่แปลกใจที่มันส่งเสียงฟืดฟาด อีนี่มันฟินกับการที่มีคนมาเลียเท้าให้ ยิ่งอมให้ทั้งห้านิ้วมันยิ่งชอบ

"เค พอละ คลานไปคาบน้ำบนตะกร้าหน้ารถมาให้หน่อยดิ้"

ผมรีบคลานไปที่รถมัน แล้วใช้ปากคาบขวดน้ำมาให้ จะได้ล้างปากซะที

แต่มันกลับใช้สองตีนเหยียบหัวผม แล้วราดน้ำล้างตีนมันเอง ก่อนเช็ดกับเสื้อผม

"อยากล้างปาก มึงก็ใช้น้ำบนพื้นละกันไอหมาขยะ ฮ่าๆๆ" พูดจบมันก็ใส่ถุงเท้ารองเท้า แล้วเดินไปที่รถตัวเอง

"อีกชั่วโมงนึงค่อยออกมา ถ้ามีใครไปโพนทะนาว่ากูอยู่ในนี้กับมึงสองคนในอาคาร มึงเตรียมเละได้เลย" ทิ้งท้ายแล้วขับมอเตอร์ไซค์จากไป

ผมพลิกตัวขึ้นมานั่ง ดวงตาชื้นน้ำจนร้อนผ่าว นี่แค่คนแรกนะ

[เดี๋ยวถึงเวลาเอาคืน ตอนนั้นก็เอาความโกรธที่สะสมมาไปลงให้เต็มที่]

ผมกำหมัดทุบพื้น

แน่นอน! มิกกี้ จะเอาให้แม่งดิ้นพล่านครางร้องยิ่งกว่าสัตว์เลยคอยดู!

พอครบหนึ่งชั่วโมง ผมถึงปั่นจักรยานออกไป

คงนับว่าเป็นโชคดี เพราะไม่ถูกดักทำอะไรอีก ผมตะเวนไปหลายที่ตามที่มิกกี้บอก

ถอนเงินค่ากินที่พ่อแม่ส่งมาให้หลายพันจนเกลี้ยง แถมไปยืมเงินกับของจากเพื่อนคนละคณะมาอีก

เรียกว่าตอนนี้เงินหมด หนี้บาน เสี่ยงกับแผนมิกกี้ที่ไม่รู้จะสำเร็จไหม แต่ก็ดีกว่าไปตกนรกเป็นของเล่นให้พวกมันล่ะนะ

นี่แค่คำสั่งแรก ยังขนาดนี้ ถ้าหลังๆ มันหนักกว่านี้ผมคงไม่เหลือค่าความเป็นคนเลยมั้ง

เมื่อวางแผนทุกอย่างพร้อมเสร็จสรรพ ผมก็ปั่นจักรยานกลับทางปกติ คราวนี้ไม่ต้องหลบ อยากให้พวกมันเรียกไป 2 ต่อ 2 ซะด้วยซ้ำ อีน้ำพั้นมันเสือกโผล่มาก่อนวางแผนเลยอดไป

แต่เหมือนไอที่วาดฝันไว้ ไม่เคยเป็นจริงสักครั้ง เพราะขณะที่ปั่นผ่านอาคารเรียนรวม อยู่ๆ กลุ่มผู้หญิงหลายคนต่างตะโกนเรียกพร้อมโบกมือเรียกผมให้หยุด

"นัทใช่มั้ย!"

"ครับ"

"ไจโกะนั่งรออยู่ในอาคารนะ"

"....." นั่งรอ รอเราเนี่ยนะ อีนั่นเนี่ยนะ

แต่พอมองไปตามนิ้วพวกเธอชี้ ก็เห็นไจโกะนั่งอยู่บนม้านั่งหินอ่อนท่ามกลางสาวๆ อีกนับสิบที่จับกลุ่มทำรายงานกันอยู่จริงๆ

อีนั่นเห็นผมก็ส่งยิ้มโบกมือให้ ทุกคนเคลิ้มไปกับยิ้มหวานสุดน่ารักของมัน แต่สำหรับผมมันเหมือนยิ้มดีใจที่เจอของเล่นสุดโปรด

คงไม่หรอกมั้ง ต่อหน้าคนเยอะขนาดนี้ ผมตั้งขาตั้งจักรยานแล้วเดินเข้าไปหาอย่างระแวง

".." ผมยังไม่ทันได้เอ่ยปากถาม มันก็ชิงพูดแทรกขึ้นมาเลย

"เราว่างแค่ตอนนี้เท่านั้นนะนัท เพราะหลังจากนี้เราจะไม่ว่างยาวเลย งานประธานมันเยอะน่ะจ้ะ"

"อะ เอ่อ...." เอาจริงเหรอวะ จะให้ทำต่อหน้าคนขนาดนี้เนี่ยนะ

"มีธุระอะไรกับเรา มีโอกาสแค่ตอนนี้เท่านั้นนะ พรุ่งนี้เราไม่ว่างทั้งวัน" หลังพูดจบมันก็ถอดรองเท้าออก เอาตีนวางเหยียบบนรองเท้า

ทำทีว่าร้อน แต่ดูก็รู้ว่ามันต้องการอะไร ผมโดนสายตาคนที่อยู่รอบๆ ตัวมันกดดันอีกทาง

แม่งเอ้ย ผมกำหมัดจนแขนสั่น

"งั้นเดี๋ยวขอคุยกับบัวก่อนนะ" เหมือนเป็นคำขาดของมัน ผมกลัวไปถึงสุดขั้วหัวใจ

ตัวเองถูกย่ำยีคนเดียว ดีกว่าให้พ่อแม่โดนไปด้วย ผมรีบก้มลงไปจนคลานสี่ขา อ้าปากแลบลิ้นตีนมันแบบลากยาวๆ จากนิ้วจนถึงข้อเท้า

แชะ! แล้วมันก็ยกเท้าหนี

"ทะ ทำอะไรน่ะนัท" น้ำเสียงดูตกใจ คนอื่นที่รุมล้อมมันก็รีบมาผลักผมออกไป

"อี๋ ไอโรคจิต" "สกปรก ไปไกลๆ เลยนะ" "ทุเรศมาก" "คุณไจกะเป็นอะไรไหมคะ" "มึงไปไกลๆ เลยนะ ก่อนกูโทรแจ้งความ"

และอีกคำด่าดูถูกสารพัด ผมหันหลังวิ่งหนีไปหยิบจักรยานแล้วรีบปั่นออกไป

แต่ผ่านไปได้อาคารเดียว อยู่ๆ ก็มีนักศึกษาผู้ชายสองคนยืนดักขวางทางผมบนถนน

"คุณบัวเรียกให้ไปพบในอาคาร"
"ถ้าไม่ไปตอนนี้ นายจะเสียใจนะ"

"....." ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว อีไจโกะแม่งต้องส่งข้อความไปบอกแน่ๆ ไม่งั้นจังหวะมันไม่ซิทคอมขนาดนี้หรอก

 

-----------------------------------

อ่านเรื่องเสียวเรื่องอื่นของกวางได้ที่
fictionlog
https://fictionlog.co/b/5feaf4e60f82f4001be1a182

readawrite
https://www.readawrite.com/?action=manage_article&article_id=f13f70b6e98cb50e4236ebf74ac1b5bc&tab=mainManageChapter

hongsamut
https://www.hongsamut.com/my-fiction/6088/chapter/index

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Lucitor]

เมื่อไหร่จะได้ตามแผนซักที เลวมากพวกนี้

[pooloop]

อยากอ่านตอนได้เอาคืนแล้ว ทำไมอีพวกผู้หญิงมันเลวขนาดนี้นะ

[sammyadong]

ติดตามผลงาน ชอบแนวนี้มากครับ

[Xzysamor008]

จะตามเอาคืนยังไงนะ

[Manoptana]

มิกกี้ทำงานช้าจัง โดนไปสองคนแล้ว ยังทำตามแผนไม่ได้เลย

[Leo the rott]

ความรู้สึกดิ่งเหวมากๆ บาดแผลนี้สาหัสนัก

[เอเค]

แล้วมิ้กกี้มึ้งต้องมีแผนด้วยหรือทำเลยไม่ได้หรือ

[1819]

  หลง ดีใจ มิกกี้จะช่วยนัทเอาคืนแก็งค์สาว เลว ที่ไหน   พาไปหาชื้อของเป็นหนี้ จน โดน2สาวโหด เห็บแต้มสุดซ้ำใจไปแล้ว2  มิกกี้ หวังดีประสงค์ร้ายไหมหว่า

[larvi]

ซื้อของก็ยังไม่ได้ใช้จะโดนจนจบละนิ

[Bluemuffer]

ออกแนวโรคจิตนะแต่ผมชอบ

[jaja]

ต่างดาวกะรจอกต้องหาอุปกรหหมดไปหลายบาททำไมไ่สกดจิตปี้เลย

[Oceankings1234]

รอแผนเด็ดของมิกกี้แต่ทำไมรู้สึกว่าพระเอกจะโดนหนักก็ไม่รู้นะ

[dawdom]

อยากอ่านฉากแก้แค้นไว ๆ จัง

[songsak]

ใกล้ได้เวลาเอาคืนแล้วทนอีกนิดนะนัท