ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_nato87

เกมรักภารโรงเฒ่า ปี 2 ตอนพิเศษ : Preview ตัวอย่างตอนต่อ ๆ ไปในปี 2565 นี้ Vol.1

เริ่มโดย nato87, ธันวาคม 18, 2021, 09:32:53 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

nato87

พูดคุยก่อนอ่าน : มาแล้ว ๆ มาพบกันตอนพิเศษกันนะครับ กับฉบับตัวอย่างตอนต่อ ๆ ไป ที่พวกคุณจะได้เห็นในซีรีย์เกมรักฯ โดยมันจะเป็นตัวอย่างสั้น ๆ จบในตอน และอธิบายว่าใครกำลังทำอะไรอยู่ ไม่มีฉาก NC นะครับผม

ซึ่งเอาตรง ๆ มันก็เหมือนแอบสปอยเหมือนกัน ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้างในตอนต่อ ๆ ไป แต่ถ้าไม่ซีเรียสเรื่องนี้ ก็ลองติดตามกันดูครับ ว่าตอนต่อ ๆ ไป จะมีอะไรเกิดขึ้นในเกมรักฯ นะครับ


#############################

อรัญญาฝืนสังขารตัวเองในช่วงเช้า อาบน้ำแต่งตัวเพื่อเตรียมไปสอบปลายภาค ส่วนยัยหมวยก็เดินทางล่วงหน้าไปก่อนแล้ว หลังจากมีประเด็นกันเมื่อวาน เลยทำให้สองสาวเริ่มห่างเหินกัน

สาวน้อยจากปราจีนในสภาพอิดโรย พยายามฝืนสังขารตัวเองเพื่อไปสอบในช่วงเช้า โดยวันนี้ครูเบสท์ รับหน้าที่เป็นอาจารย์เฝ้าห้องสอบ

ภัคจิราเดินแจกจ่ายข้อสอบให้เหล่าบรรดานักศึกษาพยาบาลทุกคนภายในห้อง เช่นเดียวกับน้องอีฟ ที่กำลังนั่งทำข้อสอบด้วยความตั้งอกตั้งใจ แต่ว่า...

"อืออ...ลุงพลค่ะ...อืออออ!!!"

"ซี้ดดดดด!!!! ตูดน้องอีฟคับมากเลยจ๊ะ!!!! อูยยยย!!!"

ภาพการย้ำรักของลุงพลเมื่อคืนตามมาหลอกหลอนนางงามมิตรภาพ ที่ตอนนี้เรียกได้ว่าลืมไปหมดแล้ว กับตำราเรียนที่อ่านมา และที่สำคัญข้อสอบวันนี้ดันเป็นข้อสอบเขียนด้วย

ลุงพลนะลุงพล ทำหนูใจแตกจนได้ อรัญญาบ่นกับตัวเอง

.......................

หลังจากสอบเสร็จ อรัญญาก็เดินเอาข้อสอบมาส่งที่หน้าห้อง สาวน้อยจากปราจีนเดินออกมาได้สักพัก เธอก็รู้สึกหน้ามืดตาลาย คล้ายจะเป็นลม คงเป็นเพราะเธอแทบไม่ได้พักผ่อนเลยเมื่อคืน กว่าลุงพลจะยอมปล่อยตัวเธอกลับมา ก็เกลือบตีห้าแล้ว



"อืออ..." อรัญญารู้สึกว่าโลกทั้งใบกำลังเอียงเอียง สาวน้อยเดินไปได้สองสามก้าว ยัยหมวยเพื่อนรักตัวแสบ ก็นึกอยากจะง้อเพื่อนรักสักหน่อย เลยเดินเข้าไปทักทาย

"อีฟ? เป็นยังไงบ้าง? ทำข้อสอบได้ไหม?" เดือนดาราแตะบ่าของเพื่อนรัก "อ่าว? อีฟ!!!! อีฟเป็นอะไรอ่ะ!!!"



อรัญญาหมดสติแล้วล้มลงไปกองกับพื้น ท่ามกลางเสียงร้องตกอกตกใจของเหล่าบรรดานักศึกษาพยาบาล โดยเฉพาะครูเบสท์ ที่รีบวิ่งเข้ามาช่วยเหลือลูกศิษย์คนนี้ทันที

"อีฟ!!! อีฟ!!! เกิดอะไรขึ้นเนี่ย!!!" ภัคจิราค่อย ๆ ประคองร่างของลูกศิษย์ตัวน้อยที่เป็นลมหมดสติ ก่อนที่อาจารย์สาวจะเรียกให้พนักงานรักษาความปลอดภัยมาช่วยอุ้มอรัญญาไปส่งที่ห้องพยาบาลของหมอพลอยเพื่อดูอาการ

"เพราะลุงพลแน่ ๆ เลย..." นาถลดาที่ยืนอยู่ด้านลงกอดอกมองเพื่อนร่วมสถาบันด้วยนัยน์ตาที่เหมือนเก็บงำความรู้สึกบางอย่าง เพราะเมื่อช่วงเช้ามืด เธอตั้งนาฬิกาปลุกเพื่ออ่านหนังสือสอบแล้วเกิดหิว เลยแวะไปซื้อของกินและกาแฟที่ร้านสะดวกซื้อฝั่งตรงข้ามวิทยาลัยพยาบาลมานั่งกินระหว่างอ่านหนังสือสอบ

จังหวะที่เธอกำลังจะเดินกลับหอพัก นาถลดาเหลือบไปเห็นรถกระบะที่คุ้นเคยกำลังจอดตรงป้ายรถเมลล์ พร้อมกับมีร่างของเด็กสาวร่วมรุ่น ที่มองดูแล้วไม่ใช่คนอื่นคนไกล แต่เป็นยัยอีฟ ที่กำลังเปิดประตูลงมาจากรถกระบะแล้วรีบเดินเข้าไปในหอพัก นาถลดาจึงรู้ว่าเมื่อคืน ยัยอีฟแอบไปข้างนอกกับลุงพลมา

"ชักจะเอาใหญ่แล้วนะลุงพล..." นาถลดายืนนิ่ง ในใจเริ่มนึกโกรธในความเจ้าชู้ประตูดินของลุงพล วันก่อนก็พายัยหมวยไปข้างนอก เมื่อคืนก็พายัยอีฟไปข้างนอกอีก นี่มันอะไรกัน ลุงพลเห็นเธอเป็นตัวอะไร



นาถลดาซื่อสัตย์กับลุงพล คอยช่วยเหลือมาตลอด แต่ในเมื่อลุงพลไม่เห็นคุณค่ากัน นาถลดาคนนี้ก็ไม่จำเป็นต้องเกรงใจอีกแล้ว

.......................

หมอพลอยได้ทำการตรวจดูอาการของน้องอีฟอย่างละเอียด ก็พบว่าน้องอีฟแค่อ่อนเพลียจนหมดสติ ก็เลยตัดสินใจให้น้องอีฟนอนพักที่นี่ ส่วนการสอบ หมอพลอยจะคุยกับอาจารย์คุมสอบและอาจารย์เจ้าของวิชาให้ ซึ่งวิชาต่อไปที่น้องอีฟจะต้องเข้าสอบคือวิชาภาษาอังกฤษ

ด้วยเหตุนี้เอง เลยทำให้หมอพลอยและครูเบสท์ต้องมาคุยกันเพื่อหาทางแก้ปัญหาให้ลูกศิษย์สาวที่กำลังนอนพักฟื้นอยู่ในห้องพยาบาล

"เบสท์ พลอยคิดว่าต้องให้อีฟนอนพักที่นี่ก่อน ดูเธออ่อนเพลียมากเลย..." หมอพลอยพูดคุยกับครูเบสท์ที่ยืนดูอรัญญานอนพักผ่อนอยู่ในห้องพยาบาล "อาจจะต้องยกให้น้องอีฟเป็นกรณีพิเศษ ให้เธอมาสอบวันหลังตอนที่เธอพร้อมแล้วนะ"



"ค่ะพี่พลอย..." ครูเบสท์พยักหน้า "เรื่องนั้นไม่มีปัญหาค่ะ แต่แปลกจริง เห็นเมื่อวานอีฟยังแข็งแรง มาสอบได้ตามปกติอยู่เลย ทำไมวันนี้เธอถึงเป็นลมหมดสติได้ถึงขนาดนี้นะ?"

หมอพลอยและครูเบสท์มองน้องอีฟ ที่นอนหลับอยู่บนเตียงด้วยความสงสัย มันเกิดอะไรขึ้นกับเด็กสาวที่เรียบร้อยที่สุดในวิทยาลัยพยาบาลคนนี้กันนะ

"อ๊ะ!!! อืออออ!!! อือออ!!!" แล้วทันใดนั้น อรัญญาก็ร้องละเมอออกมา "ลุงพล!!!! อย่าค่ะ!!! เจ็บ!!! เจ็บปิ๊!!! เจ็บตูด!!!"

"พี่พลอย?" ภัคจิราหันไปมองหน้าพลอยพรรณ "ได้ยินเหมือนที่เบสท์ได้ยินไหมพี่?"



"ได้ยินซิ..." พลอยพรรณตอบ "ลุงพลเหรอ...."

ดูเหมือนว่าหมอสาวและครูสาวจะรู้แล้วว่า ตัวการที่ทำให้น้องอีฟที่ล้มป่วยคือใคร ชักจะเอาใหญ่แล้วตาเฒ่าบ้ากามคนนี้

.......................

ตัดมาที่ยัยอุ๊ หลังจากทราบข่าวว่ายัยอีฟรุ่นน้องล้มป่วยจนต้องเข้าห้องพยาบาล ด้วยความเป็นห่วงรุ่นน้อง และรู้สึกไม่พอใจใบเฟิร์น ที่เป็นพี่รหัสของยัยอีฟแท้ ๆ แต่กลับไม่เคยให้ความสนใจดูแลความเป็นไปของน้องรหัส ก็เลยนึกโกรธ

วันนี้นักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่สองไม่มีสอบ ก็เลยมีเวลานั่งอ่านหนังสือเต็มที่ ยัยอุ๊เลยเดินไปที่ห้องของใบเฟิร์นและโดนัท เพื่อไปบอกเรื่องนี้

ยัยอุ๊ในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นเดินไปถึงหน้าห้องของสองสาว ตอนแรกจอมจุ้นก็นึกจะเคาะประตูเรียก แต่ทันใดนั้น เธอก็ได้ยินเสียงร้องซี้ดดังขึ้นจากภายในห้อง

"ซี้ดดดดด!!!! อ่าห์!!!! เสียวมาก ๆ เลยเจ๊!!!"

"สองคนนั้นทำอะไรกัน? อ่านหนังสืออยู่เหรอ?" หทัยรัตน์ร่นคิ้วด้วยความแปลกใจ ก่อนค่อย ๆ เอาหูแนบกับประตู แล้วทันใดนั้น เธอก็ได้ยินเสียงภายในห้องที่ชัดขึ้น



"อูยยย!!!! ซี้ดดดด!!! เฟิร์น เอาแตดมาถูกันแบบนี้โคตรเสียวเลยอ่ะ!!!"

"ช่ายแล้วเจ๊!!!! เสียวมาก!!!! ดูซิ!!! น้ำเจ๊อย่างเยิ้มอ่ะ!!!!"

"น้ำของแกเหมือนกันแหละย่ะ!!! แต่เสียวมากเลยอ่ะ เอาแตดมาถูกันแบบนี้!!!"



"เชี่ย!!! สองคนนี้แอบตีฉิ่งกันเหรอวะ!!!" หทัยรัตน์ถึงกับอุทานด้วยความตกใจ คนงามจากโพธารามรีบเอามือป้องปาก ก่อนค่อย ๆ เงี่ยหูฟังกิจกรรมเข้าจังหวะจากสองสาวภายในห้อง

หทัยรัตน์ยืนแอบฟัง เนื้อตัวของเธอร้อนวูบวาบ นึกถึงประสบการณ์ตอนที่เธอและรุ่นน้องล่อลวงยัยหมวยไปให้ลุงพลเชือดที่ห้องพักภารโรง เธอได้เห็นยัยนาถและยัยอีฟกำลังเมคเลิฟกัน

ปกติหทัยรัตน์เป็นผู้หญิงแท้ ๆ ไม่ได้มีรสนิยมชอบเพศเดียวกัน เธอชอบผู้ชาย แต่พอได้เห็นประสบการณ์จริงหลาย ๆ ครั้ง ก็เริ่มออกอาการหวั่นไหว โดยเฉพาะตรงร่องเนื้อ

ยัยอุ๊กลืนน้ำลายดังเอื๊อก หน้ามืดตามัว เนื้อตัวเกร็งไปหมด ขณะกำลังจินตนาการภาพของใบเฟิร์นและโดนัทกำลังตีฉิ่งกัน แล้วพอรู้สึกตัวอีกที มือของเธอก็ดันไปเผลอดันลูกบิดประตูห้องสองสาวจนเปิดออก

"ว๊าย!!!!" พอประตูเปิด ยัยอุ๊ก็เสียหลักล้มลงไปกองหน้าห้อง ในขณะที่ใบเฟิร์นกำลังยกขาโดนัทแล้วนั่งบดหอยกันอยู่รีบหันมาด้วยความตกใจ

"ยัยอุ๊!!!! แกมาทำอะไรที่นี่!!!! ไอ้บ้า!!!" สองสาวคูเลสตกใจ วงดนตรีไทยแตกกระเจิง สองสาวรีบแยกย้ายเดินไปหยิบเสื้อผ้ามาใส่



"โอ้ยย!!!!" หทัยรัตน์ที่ล้มอยู่กลั้นขำไม่อยู่ "5555+ ชั้นคิดไว้แล้วไม่มีผิด ว่าทำไมพักหลังพวกแกสองคนถึงได้ดูกระหนุงกระหนิงกัน ที่แท้พวกแกก็กินกันเอง พวกแกตีฉิ่งกันเองนี่หว่า 55555+"

"หยุดพูดเลยนะอุ๊!!!! ถ้าไม่อยากมีเรื่อง!!!" ใบเฟิร์นรีบใส่ยกทรงด้วยความโกรธและอาย

"แล้วแกจะมายุ่งอะไรกับพวกชั้นด้วยวะอุ๊!!!" ส่วนโดนัท ก็รีบเอาผ้าห่มปกปิดร่างกาย "หัดมีมารยาทซะบ้าง!!! ไม่ใช่มาแอบฟังเรื่องส่วนตัวคนอื่นแบบนี้!!!"

.......................

ตัดมาที่ลุงพล ที่วันนี้ไม่ได้มาขายของ เนื่องจากเมื่อคืนจัดหนักน้องอีฟ เลยหาเรื่องหยุดพักสักวัน หลังจากขับรถพาน้องอีฟไปส่งที่วิทยาลัยพยาบาล พอกลับมาบ้าน ก็เลยนอนพักผ่อนเอาแรงสักวัน จนถึงช่วงเที่ยง ลุงพลก็ตื่นขึ้นมา อาบน้ำแปรงฟัน แต่งตัว แล้วขับมอเตอร์ไซค์ไปหาข้าวกินที่ร้านนังตวง

"สวัสดี เอาไรครับลุง?" พอไปถึง ลุงพลก็ต้องแปลกใจ เมื่อเห็นชายฉกรรจ์อายุราว ๆ สามสิบต้น ๆ กำลังยืนคู่กับตวงพร

"เอ็งเป็นใครวะไอ้หนุ่ม? ญาตินังแต๋วเหรอ? ข้าไม่เคยเห็นหน้า?" ลุงพลถาม

"พี่พลมาก็ดีแล้ว" ตวงพรยิ้มแย้มร่าเริงผิดปกติ "แนะนำตัวเลยแล้วกัน นี่น้องเท่ห์ ผัว เอ้ย!!! แฟนใหม่แต๋วจ๊ะ พอดีเรารู้จักกันมานานแล้ว ก็เลยคบหาดูใจ แต๋วเห็นว่าเท่ห์เค้าเป็นงานเป็นการ ก็เลยพามาอยู่ด้วยกันนี่แหละจ๊ะ"

ลุงพลรู้สึกไม่ถูกชะตากับเจ้าหนุ่มเท่ห์คนนี้เลยแม้แต่น้อย ว่าแล้วก็นึกถึงคำพูดของนังทราย ที่บ่นว่าแม่ของเธอไปติดผู้ชายที่ไซต์ก่อสร้าง ที่มักแวะมาเหมาซื้อข้าวกล่องร้านเธอไปกิน



"นังทราย!!!! นังทราย!!!! ลุงพลมา!!! มาตักน้ำตักท่าให้ลุงพลหน่อยเร็ว!!!!" ตวงพรตะโกนสั่งลูกสาวที่กำลังนั่งล้างจานอยู่หลังบ้าน

"จ๊าแม่ เดี๋ยวออกไป!!!" ฉัตรพรตะโกนกลับมา

หลังจากล้างจานเสร็จ ฉัตรพรในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นก็เดินไปตักน้ำแข็งและหยิบน้ำอัดลมในตู้เย็นมาเสิร์ฟให้ลุงพลที่กำลังนั่งกินข้าว ลุงพลรับรู้ในทันทีว่าตอนนี้ นังทรายหลานรักกำลังมีปัญหา

เพราะสายตาของไอ้เท่ห์ เด็กก่อสร้าง มันแอบชำเลืองมองนังทรายตาเป็นมัน ลุงพลรู้ดีว่าตอนนี้ สถานการณ์ภายในบ้านของหลานทรายดูไม่ค่อยดีเอาเสียเลย

ลุงพลสงสัยว่า ไอ้เท่ห์กำลังจะเคลมทั้งแม่และลูกเลยทีเดียว ในฐานะที่รู้จักกับนังทราย เห็นนังทรายเหมือนลูกเหมือนหลาน ลุงพลเองก็รู้สึกไม่สบายใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น

.......................

หลังจากโดนหมอพลอยหักอกและถอนหมั้น พร้อมกับสถานการณ์ตึงเครียดระหว่างตระกูลถิ่นทวีพัฒนา และตระกูลจารุศิริการกุล หนุ่มบอยก็เลือกที่จะมูฟออนอย่างรวดเร็ว ด้วยการเดินควงพริตตี้สาวคนใหม่ ณ ห้างสรรพสินค้าหรูใจกลางเมือง

โดยวันนี้ ลูกขวัญได้มาเรียนร้องเพลงที่สถาบันสอนดนตรีที่เดียวกัน ระหว่างที่กำลังรอน้องสาวเรียนร้องเพลง หนุ่มบอยก็เลยเดินควงพริตตี้สาวเดินเที่ยวห้างไปตามเรื่อง

"ฮัลโหล? เลิกเรียนหรือยังลูกขวัญ?"

"เลิกเรียนแล้วค่ะพี่บอย หนูหิวข้าวอ่ะ!! จะให้ไปเจอกันที่ไหนดี?"

หลังจากที่ดูหนังเสร็จ ภูวนาทก็โทรหาภาสินีน้องสาว เพื่อถามว่าเรียนเสร็จหรือยัง จะได้ไปหาอะไรกินกันแล้วขับรถพาสาวไปส่งที่คอนโด

"อยากกินอาหารอิตาเลี่ยนหรืออาหารญี่ปุ่นดี?" ภูวนาทถาม

"อือออ!!!! เอาอาหารอิตาเลี่ยน!!! อยากกินพาสต้าง่า!!!" ลูกขวัญออดอ้อนพี่ชาย

"ได้ เดี๋ยวขวัญไปเจอพี่ที่ร้านเลยนะ" หลังจากกดวางสาย พี่บอยก็เดินควรพริตตี้สาวไปที่ร้านอาหารอิตาเลี่ยนสุดหรู "ไปกันเถอะจ๊ะ น้องโซเฟีย"

"ค๊า!! พี่บอย!!" โซเฟีย พริตตี้สาวลูกครึ่งไทย-อเมริกัน เดินควงแขนตีตราจอง พี่บอย ภูวนาท หนุ่มไฮโซหนุ่ม ที่มีข่าวถอนหมั้นกับพลอยพรรณมามาด ๆ

ลูกขวัญมายืนรอพี่บอยที่หน้าร้านอาหารอิตาเลี่ยน พร้อมกับโซเฟีย พริตตี้สาว คู่ควงคนใหม่ของพี่บอย ทั้งสามคนเดินเข้าไปภายในภัตตาคารหรูแล้วสั่งอาหารอิตาเลี่ยนมานั่งกินกันสามคน

"กินเยอะ ๆ นะคะพี่บอย อ้าปากซิคะ เดี๋ยวโซเฟียป้อนให้" พริตตี้สาวป้อนสปาเก็ตตี้ครีสซอสเบค่อนให้ไฮโซหนุ่มที่นั่งอยู่ข้าง ๆ

"อ้ามม!!!" หนุ่มดูกระดี้กระด้าเป็นพิเศษ เหมือนกับว่าเรื่องของหมอพลอยไม่ได้มีผลอะไรกับเขาเลยแม้แต่น้อย

"พี่บอย ตะกี้เฟียเดินไปเห็นกระเป๋าหลุยส์ใบใหม่ เฟียอยากได้ค่ะพี่บอย พี่บอยซื้อให้เฟียหน่อยนะ เป็นของขวัญครบรอบ 1 อาทิตย์ที่เราคบกันไงคะ"

"ได้ซิจ๊ะ ไม่มีปัญหา เดี๋ยวพี่ซื้อให้!!!" หนุ่มบอยโชว์ความสปอร์ตให้พริตตี้สาวลูกครึ่ง

"อ๊า!!! พี่บอยน่ารักที่สุดเลย!!! ต้องให้รางวัลหน่อยละ!!!" โซเฟียเหลือบมองซ้ายขวา ก่อนจุ๊บแก้มภูวนาทเป็นรางวัล

ลูกขวัญเฝ้ามองพฤติกรรมของพี่บอยและพริตตี้โซเฟียด้วยท่าทางเหนื่อยหน่าย ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า เธอยังแอบเสียดายหมอพลอย เธออยากได้หมอพลอยมาเป็นพี่สะใภ้ของบ้าน ไม่ใช่พริตตี้สาวสวยไร้สมอง ที่วัน ๆ จ้องแต่จะปอกลอกเงินทองของพี่บอยแบบนี้

"อ่าว? เป็นอะไรเหรอจ๊ะลูกขวัญ? อิ่มแล้วเหรอ?" พริตตี้โซเฟียเอ่ยปากถามลูกขวัญที่กำลังวางช้อนส้อมบนจาน

"ค่ะ...ขวัญอิ่มแล้ว" ภาสินีตอบด้วยท่าทางเหนื่อยหน่าย จริง ๆ เธอยังไม่อิ่มหรอก แต่เบื่อคนบางคน เบื่อจนทำให้รสชาติอาหารชั้นเลิศบนโต๊ะมันจืดชืดในบัดดล เบื่อพี่ชายจอมเจ้าชู้ ที่ทำตัวเหมือนไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไร เบื่อพริตตี้สาวที่หวังปอกลอกเงินพี่ชายเธอ



บางครั้งเธอก็เข้าใจหมอพลอย เพราะพฤติกรรมของภูวนาท พี่ชายของเธอ มันเป็นอะไรที่ยากจะยอมรับ ก่อนหน้านี้ พี่บอยเคยแสดงว่ารักหมอพลอย อยากแต่งงานกับหมอพลอยมาก แต่ตอนนี้ พี่ชายของเธอกลับสามารถลืมทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับหมอพลอยได้อย่างง่ายดาย

ทำไมจิตใจคนเราถึงเปลี่ยนแปลงได้เร็วถึงขนาดนี้นะ? เธอรู้ดีว่าหมอพลอยทำเกินกว่าเหตุ แต่คนอย่างพี่บอย ลูกขวัญก็รู้ดีว่า พี่ชายของเธอไม่ใช่ผู้ชายที่จะหยุดอยู่กับผู้หญิงคนไหนตลอดไปอย่างแน่นอน

.......................

หลังจากโอนเงินไปให้พ่อกับแม่ที่ขอนแก่น เพื่อใช้หนี้นอกระบบแล้ว นริศราก็รู้สึกเหมือนตายแล้วเกิดใหม่ พริตตี้สาวสู้ชีวิตตั้งใจว่าหลังจากนี้ไป เธอจะตั้งใจทำงานเก็บเงินเพื่อก่อร่างสร้างตัว และไม่ลืมที่จะชดใช้หนี้ลุงพล ที่อุตส่าห์ให้เธอหยิบยืมเงินมาแสนสี่

"สบายแล้วซินะแนน ได้ช่วยเหลือพ่อกับแม่น่ะ" พิมพาภรณ์เอ่ยปากกับนริศรา ที่เดินออกมาจากธนาคาร หลังจากทำเรื่องโอนเงินให้พ่อกับแม่ที่ขอนแก่น

"ใช่ สบายใจละ" แนนนี่ตอบ "เฮ้อ!!! แต่ถึงยังไงแนนก็ต้องใช้หนี้ให้ลุงพล แนนรู้สึกเกรงใจลุงพลยังไงไม่รู้อ่ะพิม? เราพึ่งรู้จักกันไม่ได้นาน แต่ลุงพลกลับช่วยเหลือแนนถึงขนาดนี้"

"ไม่เป็นไรหรอก ลุงพลน่ะใจดีจะตาย ไว้ถ้าแนนทำงานก็ค่อย ๆ ใช้หนี้ลุงพลไปก็แล้วกัน เรื่องนี้ลุงพลเค้าไม่ซีเรียสหรอก" พิมพาภรณ์ยิ้ม

แล้วสองสาวก็เดินออกมาจากธนาคาร เพื่อเตรียมตัวกลับคอนโดที่พัก ระหว่างที่กำลังจะเดินกลับไปที่โรงจอดรถ ไอ้บิ๊ก ญาติคนน้องของหมอพลอยก็รีบวิ่งมาดักหน้ารถสองสาวที่จอดอยู่พอดี

"ไอ้บิ๊ก!!!" พิมมี่อุทานชื่ออดีตแฟนเก่าด้วยความตกใจ "นี่มึงยังจะตามจองเวรกูอีกเหรอ!!!"



"พิม!!! มาทางนี้!!" เมื่อเห็นท่าไม่ดี แนนนี่เลยรีบคว้ามือเพื่อนรักเพื่อเตรียมเดินหนีไปข้างหลัง แต่ก็ดันเจอไอ้เหน่งและไอ้สอง ดักทางเอาไว้

"จะหนีไปไหนพิม? จะหนีไปไหนเหรอแนน?" บุรินทร์เอ่ยปากถามสองสาว "บิ๊กแค่อยากจะคุยกับด้วยดี ๆ ไม่เห็นต้องหนีด้วย"

"งั้นเหรอไอ้บิ๊ก!!" พิมพาภรณ์เริ่มเหลืออด "มึงจะเอายังไงกับกูอีกวะ!!! นี่มึงตั้งใจจะตามจองล้างจองผลาญกูให้ได้เลยใช่ไหม!!!"

"ถ้ามันจำเป็นต้องทำ กูก็จะทำ" ไอ้บิ๊กกล่าวอย่างไม่ยี่หระ "ชีวิตการเรียน อนาคตกูพังไปละ ไหน ๆ ถ้าชีวิตกูจะพัง กูจะทำให้ชีวิตพวกมึงสองคนพังไปด้วย ไอ้เหน่ง!!! ไอ้สอง!!! จัดการ!!!"

"ไอ้บิ๊ก!!! มึงจะทำแบบนี้จริง ๆ เหรอวะ?" ไอ้สองและไอ้เหน่งเอ่ยปากถามไอ้บิ๊กเพื่อความแน่ใจ

"เออดิ!!! พวกมึงป๊อดหรือไงวะ!!!" ไอ้บิ๊กตอบ "จับตัวสองคนนี้ เร็วเข้า!!!"

"ขอโทษด้วยนะแนน พิม" ไอ้เหน่งเอ่ยปากขอโทษสองสาว "ไอ้บิ๊กมันสั่งน่ะ..."

"ไอ้เหน่ง!!! มึงปล่อย!!!" แนนนี่พยายามต่อสู้ขัดขืน "มึงเป็นบ้าอะไรวะ!!!"



"นี่ไอ้เหน่ง!!!! ไอ้สอง!!!" พิมมี่ด่า "ถ้าไอ้บิ๊กสั่งให้พวกมึงไปตาย!!! พวกมึงก็จะไปตายใช่ป่ะ!!! ไอ้สัตว์!!! คนหรือควายวะ ปล่อยให้คนอื่นสนตะพายอยู่ได้!!!"

"นี่หุบปากเลย!!!! ไม่งั้นกูไม่เกรงใจแน่!!" แล้วไอ้บิ๊กก็ควักปืนพกออกมาจากขอบกางเกงด้านหลัง "ขึ้นไปบนรถ แล้วขับไปตามที่กูบอก ถ้าขัดขืน กูไม่รับประกันว่าพวกมึงสองคนจะมีลมหายใจอยู่หรือเปล่า เร็ว!!!"

แล้วสองสาวก็จำใจต้องขึ้นรถ แนนนี่เป็นคนขับรถ ส่วนพิมนั่งเบาะหน้า โดยมีไอ้สามเกลอตัวปัญหา บิ๊ก สอง เหน่ง นั่งอยู่เบาะหลัง โดยมีไอ้บิ๊กเอาปืนจ่ออยู่

"นี่ไอ้บิ๊ก" ระหว่างที่กำลังขับรถอยู่ นริศราเลยเอ่ยปากถามไอ้หนุ่มเลือดร้อนว่าจะเอายังไงต่อไป "จะให้กูขับไปที่ไหนวะ?"

"เดี๋ยวถึงที่ก็รู้เอง..." บุรินทร์ตอบ พลางโบกปืนในมือเล่น "ขับไป"

"ไอ้บิ๊ก!!! มึงอย่าหันปืนมาทางนี้ซิวะ!!!" พิมมี่ที่นั่งอยู่เบาะหน้าบ่น "เดี๋ยวปืนลั่นหรอก!!!"

"เฮอะ!!! กลัวเหรอวะ!!!" ไอ้บิ๊กแสยะยิ้ม "เห็นฝีปากกล้า ก็นึกว่าจะแน่ โธเอ้ยย!!!"

เรียกได้ว่าตอนนี้ ไอ้บิ๊กมันกู่ไม่กลับละ ไอ้เหน่งและไอ้สองที่นั่งอยู่ก็หันมามองหน้ากัน เหมือนต่างฝ่ายต่างคิดเหมือนกันว่า พวกกูยังมีอนาคตที่ดี แต่ไอ้บิ๊กไม่ใช่ มันมีแต่จะฉุดพาคนรอบข้าง ฉุดพาคนที่หวังดีต่อมันให้ลงเหวตามลงไปด้วย

ไอ้เหน่งและไอ้สองรู้ว่า ไอ้บิ๊กจะพาสองสาวไปลงแขกที่โรงแรมม่านรูด แล้วถ่ายรูปแบล็คเมลล์เอาไว้ ไอ้สองเออออเห็นด้วย ส่วนไอ้เหน่ง ที่ยังมีสามัญสำนึกตอนแรกก็ปฏิเสธ จนโดนไอ้บิ๊กและไอ้สองด่าว่าขี้ขลาด

สุดท้ายเพราะกลัวจะมีปัญหา เพราะไอ้บิ๊กแบ็คมันใหญ่ ติดคุกมาสองรอบก็ออกมาได้ตลอด เลยต้องยอมทำตาม ส่วนไอ้สอง ดูเหมือนว่ามันเองก็เริ่มไม่แน่ใจกับสิ่งที่มันกำลังทำ เพราะเหมือนเอาเท้าข้างหนึ่งก้าวเข้าไปอยู่ในคุกในตาราง

แล้วยังไงต่อดีละทีนี้? ชะตากรรมของสองสาวพิมพาภรณ์และนริศราจะลงเอยเช่นไร?


โปรดติดตามตอนต่อไป...
ฝากติดตามเพจเฟสบุ๊คของผมด้วยนะครับ

https://web.facebook.com/Nato87.The.Storyteller

xonly-1786

ขอบคุณมากครับ ลุงพลจะเป็นอย่างไร เมื่ออีฟเพลียจนสอบไม่ได้แบบนี้ หมอพลอยกับหมอเบสท์รู้แล้วว่าลุงพลไม่เคยหยุดเลย



freedom-more

ลุงพลจะรอดไหมน้อ ตัวแม่รู้เรื่องทั้ง2คนแล้วแบบนี้ แล้วพิมมี่กับแนนนี่ล่ะ จะเป็นยังไงต่อ เนื้อเรื่องเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆซะแล้วสิ

Juupajups


jaaebaby


ryg123456


peddo

ตอนนี้รวมดาวสาวๆของลุงครบเลยครับ แม้บางคนจะโผล่มาแวบเดียว
โป๊ะแตกแล้วลุง ตอนแรกหมอพลอยกับครูเบสท์อาจจะร่วมมือกัน แต่ถ้ารู้เรื่องของอีกฝ่าย ผมว่าสองสายต้องแตกคอกันเป็นคนละค่ายแน่เลย โดยมีน้องๆ คอยเชียร์ เอ หรือคอยรุมเหยียบลุงกันแน่
เป็นห่วงแนนกับพิมนะครับ สองสาวสู้ชีวิต ต้องจัดการบิ๊กให้เด็ดขาดครับ

1819

กรุงเทพเป็นเมืองที่มีคนเหงา มากกว่าเสาไฟฟ้า


อัศวิน รัตนแก้ว

ลุงพลจัดหนักเกิน ทำสาวอีฟใจแตกเลย ส่วนสองสาวพิมกับแนน สถานการณ์จัดว่าแย่ จะรอดไหม พี่พลไปช่วยทันไหม..


สงัด ชำนาญ