นายแบบวัยใส 22

[Darkside_Erotic]

ก่อนอื่นต้องบอกว่า สวัสดีปีใหม่ครับทุกโคนนน!!! หมายถึงทุกคนนั่นแหละ ยังอยู่รอดปลอดภัยดีผ่านไปอีกปีนะครับ สำหรับตอนนี้ก็เป็นตอนที่ 22 แล้ว อันที่จริงผมเขียนไว้นานสักพักละ แต่ว่าจะลงพร้อมรูปน้องผิงอย่างที่บอกไปในตอนที่แล้ว แต่ดันไม่ว่างจะวาด เลยยังวาดไม่เสร็จครับ ถ้าจะรอวาดเสร็จก็เกรงจะขาดช่วงนานไป เลยเอามาลงก่อน ผมเข้าใจว่าบางท่านหรือหลายท่านก็ไม่ได้สนใจรูปวาดเท่าไหร่ แต่การลงรูปตัวละครก็เป็นส่วนหนึ่งของผลงานที่ผมตั้งใจเช่นกัน ดังนั้นฉบับสมบูรณ์ยังไงก็ต้องมีแน่ๆ ส่วนที่ลงในเว็บก็จะลงเมื่อวาดเสร็จนะครับ โอเคครับ มาอ่านกันต่อเลย


นายแบบวัยใส 22



"ผมถามอะไรพี่แพทหน่อยได้ไหมครับ พี่แพท... มีแฟนหรือยังครับ"
"แหม ถือโอกาสถามเลยเนอะ ร้ายจริงๆ คำตอบคือ ยังไม่มีจ้ะ"

อะไรกัน ผู้หญิงที่น่ารักขนาดนี้ รูปร่างหน้าตาแบบนี้ นิสัยดีจิตใจดีแบบนี้ ไม่มีแฟนได้ยังไงกัน มันมีเรื่องบ้าบอแบบนี้เกิดขึ้นในโลกได้ด้วยเหรอเนี่ย บอกตรงๆ ว่า ถ้าผมแยกร่างได้ ผมจะเอาอีกร่างจีบพี่แพทแน่นอน จะได้ควบสองไปเลย  ถ้าให้เลือกคนเดียว ผมเลือกไม่ได้จริงๆ เข้าใจคำว่ารักพี่เสียดายน้องก็ตอนนี้แหละ ทว่าสำหรับผมนั้นเริ่มมาจากน้อง ก็เลยต้องคบน้องต่อไป

และถ้าพี่แพทยังไม่เคยมีแฟนแบบนี้ แปลว่าก็น่าจะยังไม่รู้รสความสุขความเสียวระหว่างชายหญิงจริงๆ น่ะสิ ยังไม่เคยโดนผู้ชายจับนมจับจิ๋มด้วยแน่ แล้วนี่พี่แพทเคยช่วยตัวเองรึเปล่านะ สาววัยนี้น่าจะต้องเคยมาบ้างแล้วล่ะ อยากรู้แฮะแต่ไม่กล้าถาม โอ๊ยนี่ทำไมกลายเป็นคิดอกุศลกับพี่แพทซะได้นี่!!

"ถามทำไมเหรอจ๊ะ" พี่แพทเห็นผมเงียบเลยถามต่อ
"อ๋อ ผมเห็นพี่แพทน่ารักมาก ก็เลยถามเฉยๆ น่ะครับ"
"ปากหวานจริงนะเรา มิน่าน้องแคทถึงยอมคุยด้วยนาน"
"แล้วไม่มีใครเข้ามาจีบพี่แพทเลยเหรอครับ"
"ก็พี่น่ะ เรียนโรงเรียนหญิงล้วน จะได้เจอผู้ชายก็ข้างนอกโรงเรียนเท่านั้นแหละ ซึ่งคนมาจีบมันก็มีนะ แต่พี่ดูแล้วยังไม่ค่อยโอเคน่ะ"
"อ่าแล้วพี่แพทไม่อยากมีแฟนบ้างเหรอครับ"
"อื้มม ก็ยังนะ มีก็ได้ไม่มีก็ไม่เป็นไร พี่ว่าพี่ไม่รีบนะจ๊ะ"
"แล้วพี่แพทเคยช่วย... ช่วยน้องแคทหาแฟนมั้ยครับ" ผมอยากจะถามแหละ แต่ปากหนักเกินไปเลยเปลี่ยนเรื่อง
"ฮิฮิ พี่จะไปช่วยน้องแคทหาทำไมล่ะ พี่ว่าน้องยังเด็กไปหน่อย แต่ถ้าจะมีเพื่อนรู้ใจคนสนิท พี่ก็ไม่ห้ามนะ"
"เอ้อ... แล้วพี่แพทเคยถูก... เอ่อ ถูกผู้ชายลวนลามไหมครับ"
"หืมมม? ถามแปลกๆ นะ"
"ความหมายผมก็คือพี่แพทเคยทำงานถ่ายแบบมาก่อน ซ้ำยังมาเที่ยวทริปแบบนี้ ผมเลยสงสัยว่าอาจจะมีผู้ชายนิสัยไม่ดีมาวุ่นวายกับพี่แพทน่ะครับ"
"อ้อเหรอจ๊ะ ก็ไม่มีนะ ทุกคนให้เกียรติกันหมด อาจมีลวนลามทางสายตาบ้าง แต่ถ้าไม่เข้ามาจับตัวพี่หรือแสดงออกซึ่งหน้าเกินไป พี่ก็ไม่อะไรหรอกจ้ะ"
"อ้อครับ แล้วพี่แพทเคยเกิดอารมณ์... เกิดอารมณ์อายบ้างมั้ยครับ เวลาแก้ผ้า"
"ฮิฮิฮิ เธอนี่นะ ถามได้ถามเอาใหญ่เลยนะ ไม่เนียนด้วย" พี่แพทหัวเราะร่วน
"ยังไงครับ"
"อารมณ์อายมันมีที่ไหนเล่า เธอจะถามอะไรกันแน่ พี่สังเกตว่าน้องเมฆถามแปลกๆ นะ แต่พี่ก็อยากรู้ว่าจะถามอะไรมา กล้าๆ หน่อยสิ ถ้ากล้าถามก็กล้าตอบ"

พี่แพทจับได้จนได้

"เอ้อก็ไม่นี่ครับ" ผมพยามปฏิเสธ
"จริงรึ เธอไม่อยากถามแน่หรือ"
"ก็..ก็ไม่นี่ครับ"
"อื้มดีจ้ะ งั้นพี่ถามเอง"
"พี่แพทจะถามอะไรครับ" ผมสะดุ้งบ้างแล้ว
"เอาอัลบั้มรูปที่พี่ถ่ายแบบไป เธอเอาไปทำอะไรบ้าง ไม่ได้ดูอย่างเดียวใช่ไหมจ๊ะ"

อูย ถามตรงประเด็นมาก ผมรู้ว่าผมโกหกพี่แพทไม่ได้ด้วย

"ก็... แหะๆๆ ก็เอาไปดูแล้วช่วยตัวเองน่ะครับ แหะๆๆ"
"อื้มม พี่ก็ว่างั้นแหละ แล้วตัวพี่ตอนเด็ก คล้ายน้องแคทมากไหม"
"คล้ายมากครับ พี่แพทเหมือนน้องแคทตอนโต ส่วนน้องแคทก็เหมือนพี่แพทตอนเด็กเลยครับ"
"ถ้าพี่กับแคทอายุเท่ากันแบบในรูป น้องเมฆจะเลือกจีบใครจ๊ะ"

คำถามยากแล้วทีนี้

"เอ่อ... ผมคงเลือกไม่ถูกน่ะครับ เพราะหน้าตาน่ารักทั้งคู่ หุ่นดี สวยไปหมดทั้งตัวเลย" นี่ผมพูดอะไรออกไป
"ฮ่าๆๆๆ น้องเมฆอะ ปากหวานตั้งแต่เด็ก นี่ถ้าโตไปสาวๆ คงติดตรึมแน่" พี่แพทพูดคล้ายพี่นิ่มเลย
"ผมพูดจริงนะครับ ไม่ได้แกล้งชม ก็สวยจริงๆ ขาวอมชมพูทั้งคู่เลย"

ผมหลุดอะไรไปอีกแล้วเนี่ย แต่เริ่มสังเกตได้ว่าพี่แพทเริ่มแสดงท่าทีเขินบ้างแล้ว

"แหม.... นี่เห็นว่าคนกันเองนะ พี่จะบอกว่า ถ้าจะไปชมใครเค้า อย่าไปพูดแบบนี้ มันสองแง่สามง่ามเกินไป เค้าจะหาว่าเราพูดจาแทะโลมเอาได้ แต่ก็ขอบคุณที่ชมจ้ะ"
"ครับ ผมขอโทษครับ" ผมยิ้มแหยๆ
"สงสัยติดพี่นิ่มมามั้ง คุยกับเค้าเยอะไปก็งี้ อิอิ แล้วสรุป เมื่อกี๊มีอะไรจะถามพี่หรือเปล่าจ๊ะ"
"อ่าคือ... พี่แพทเคยชะ...  เปล่าๆๆๆ ครับ ไม่มีอะไร" ในที่สุดผมก็ไม่กล้าอยู่ดี
"จ้า โอเคๆๆ พี่ก็ไม่มีอะไรแล้วแหละ"
"งั้น... ผมขอตัวกลับห้องก่อนนะครับ ขอบคุณพี่แพทมากนะครับ"
"ไม่เป็นไรจ้ะ"

พี่แพทเดินมาส่งผมที่หน้าประตู ยิ้มหวานให้ผมก่อนจาก นี่ผมคิดในใจจริงๆ เลยนะว่า ถ้าผมแยกร่างตัวเองได้ ผมจะไม่ปล่อยให้หลุดไปทั้งพี่ทั้งน้องเลย

หลังออกจากห้องพี่แพท ผมไม่ได้กลับห้องตัวเองในทันที เพราะต้องมาหาผิงตามที่ตั้งใจไว้ก่อน ผมลงมาหาผิงที่ริมสระตามที่เธอทิ้งข้อความไว้ ผมเดินหาเธอด้วยความระแวง เพราะทางพี่ฟ้าเข้าใจว่าผมมาหาน้องแคท นั่นแปลว่าผมมีเวลาไม่มากก่อนที่พี่ฟ้าจะสงสัย และการที่ผมมาหาผิงครั้งนี้ไม่ใช่เพราะอยากเจอ แต่มาเพื่อเคลียร์ความสัมพันธ์ให้ชัดเจนต่างหาก

บรรยากาศนอกอาคารรีสอร์ทขณะนี้มีผู้คนบางตาลงลงว่าตอนเย็นแบบรู้สึกได้ หลังเดินชะเง้อหาเพียงไม่นานผมก็เจอผิง เธอนอนเอนกายอยู่บนเตียงริมสระ ผมรีบเดินเข้าไปหาเธอหมายจะทักทาย เห็นร่างเด็กสาวนอนหลับตาพริ้มคล้ายกับตอนเย็นที่น้องแคทนอนอยู่เลย ไม่ใช่แค่เหมือน แต่นี่มันเตียงเดียวกันด้วยอีกต่างหาก

"เอ่อ ผิง..." ผมเอ่ยปากเรียก

เงียบ... เธอยังคงนอนไม่ไหวติง ไม่แม้แต่ลืมตา คาดว่าคงนอนรอผมจนหลับไป

ผมก้มตัวลงเล็กน้อยตั้งใจจะสะกิดเธอที่หัวไหล่ แต่สายตาผู้ชายมันกลับไม่ไปมองหัวไหล่อย่างที่ควร ก็เพราะผิงเธอนอนหงายหลับตานิ่งน่าดูยิ่งนัก ใบหน้าของเธอยามหลับนี่น่ารักดีเหมือนกัน ผมไล่มองตั้งแต่ใบหน้าจรดปลายเท้าเลย ผิงเป็นเด็กสาวหุ่นสมส่วนดีแท้ แม้จะตัวเตี้ยไปหน่อยแต่สัดส่วนเหมือนจะโตเกินวัย ทั้งยังผิวเนียนนวลเกลี้ยงเกลา จริงอยู่ว่าก่อนหน้าผมเคยเห็นเรือนร่างของเธอพร้อมได้สัมผัสมาแล้ว แต่ไม่เคยมีโอกาสได้ยืนดูชัดๆ นานๆ นิ่งๆ แบบนี้มาก่อนเลย ถ้าหากเป็นในห้องสว่างๆ คงจะดีกว่านี้ ผมยืนจ้องร่างเปล่าเปลือยของผิงอย่างหลงใหล จนกระทั่งเริ่มได้สติว่าผมกำลังรีบ

"ผิง.... ผิง.... เรามาแล้ว" ผมเรียกเธอพร้อมสะกิดไหล่
"หืม... อืมมม.... มาแล้วเหรอ.... ฮ้าาาาวววว..."

ผิงรู้สึกตัวตื่น แต่ยังคงนอนทำตาปรือ

"มาช้าจัง ผิงรอจนหลับไปเลยเนี่ย"
"ก็เราเพิ่งเห็นอะ แล้วนี่มาคนเดียวเหรอ เจ๋งกับชิตล่ะ"
"สองคนนั้นเหรอ ไปนั่งส่องจิ๋มสาวๆ อยู่โรงยิมส์นู่นแหละ"
"อ้อ"
"นี่ๆๆ เราไปหาที่นั่งคุยกันเถอะ อุ๊ย แหมมมม...เธอ ก่อนปลุกผิงนี่แอบดูอะไรของผิงเปล่าเนี่ย ฮิฮิ"

ผิงแซวผมหลังหันมาเจอว่าท่อนจู๋ของผมมันไม่ได้อยู่ในสภาพผ่อนคลาย ผมรีบเอามือมาปิดโดยสัญชาตญาณ แต่ไม่ได้โต้ตอบใดๆ เพราะมันก็จริงที่เธอว่าแหละ ผิงส่งมือมาให้ผมเป็นคำขอให้ช่วยฉุดดึงตัวเธอขึ้นมาหน่อย ซึ่งผมก็ดึงตัวเธอขึ้นมายืนจนสำเร็จ

"ไปไหนดีน้าาา" หลังยืนได้แล้ว คราวนี้เป็นฝ่ายผิงจูงมือผมเดินแทน
"ว้า... ศาลาตรงนั้นมีคนนั่งแล้วอะ อดเลย" ผิงร้องด้วยความผิดหวัง
"นี่ๆๆ ไปที่หาดไหม ไม่เอาดีกว่าไม่อยากเลอะทราย ไปไหนดีอ่า"

ผิงเดินไปบ่นไปพูดอยู่คนเดียว ผมทำได้แค่โดนจูงมือแล้วเดินตาม ในใจก็ร้อนรนเพราะคิดเพียงอยากเคลียร์ความสัมพันธ์แล้วกลับห้อง ยิ่งกว่านั้นผมกลัวพี่ฟ้าจะสงสัยด้วย

"ไปห้องผิงดีกว่า แม่กับป้าผิงไม่อยู่ห้องหรอก"
"ไม่ดีมั้ง เดี๋ยวถ้าเขาเข้ามาเจอซวยกันพอดี"
"ไม่หรอกน่า ผิงรู้เวลาดี ปกติเวลานี้แม่กับป้าเค้าชอบนั่งเล่นอยู่ในห้องรวมที่มีทีวีนั่นแหละ ไม่สังเกตเหรอ มีแต่พวกผู้ใหญ่ๆ ชอบไปนั่งกันน่ะ"

ซึ่งก็จริง เพราะพ่อกับแม่ของน้องแคทเองก็ยังนั่งอยู่ในห้องนั้นแทนที่จะขึ้นห้องตัวเอง อีกทั้งห้องผิงก็อยู่คนละชั้นกับผมด้วย นั่นแปลว่าพอคุยเสร็จแล้วผมจะกลับห้องตัวเองได้อย่างรวดเร็ว จึงตอบตกลงและตามผิงไปอย่างว่าง่าย ในใจท่องไว้ตลอดว่าคุยเสร็จแล้วให้รีบกลับทันที ทั้งที่ก็กลัวจะต้านทานใจตัวเองไม่ไหว ได้อยู่ห้องตามลำพังกับสาวน้อยในสภาพเปลือยกายแบบนี้ มันโคตรอันตรายเลย

ผิงเปิดประตูเข้ามาในห้อง ไฟและแอร์เริ่มทำงานตามระบบ ผมเดินเข้ามาด้านในเล็กน้อย แต่ไม่อยากเข้าไปนั่งที่เตียง ผิงปิดห้องแล้วเดินนำผมเข้าไป เธอเดินไปนั่งที่เตียงอย่างปกติ

"เดี๋ยวขอใช้ห้องน้ำหน่อยนะ พอดีเราปวดฉี่"

ผมบอกผิง เธอพยักหน้าเบาๆ เป็นการอนุญาต ผมเดินเข้าห้องน้ำไปยืนฉี่ที่โถชักโครก แต่แล้วผมก็ต้องตกใจเมื่อผิงเปิดประตูเข้ามา แล้วดันเข้ามาในช่วงที่ผมเริ่มฉี่ไปแล้วและหยุดกลางคันไม่ได้ด้วย

"เฮ้ย!! เข้ามาทำไมเนี่ย" ผมอุทาน
"แหม ก็ผิงปวดฉี่เหมือนกันน่ะ แต่เธอฉี่อยู่ก่อน ก็เลยเข้ามาดู อิอิ" ผิงยิ้มหน้าระรื่น

ผมขยับตัวหันหลังเอาตัวบังไว้ จริงๆ ไม่ได้อายจู๋หรอกเพราะก็เห็นกันไปหมดแล้ว แค่อายตอนฉี่เฉยๆ แต่ผิงก็ไม่หยุดแค่นั้น เธอกลับเดินมายืนประชิดผมด้านหลังแล้วชะโงกหน้ามาดูจนได้

"หูววว ฉี่ของผู้ชายมันพุ่งออกมาเป็นเส้นสวยจังเนอะ"
"สวยตรงไหน บ้าเปล่าเนี่ย"
"สวยสิ เพราะผู้หญิงฉี่ มันไม่ได้ออกมาเป็นเส้นแบบนี้นะ มันกระจายเละเทะเลย อยากดูไหมล่ะ"
"ไม่อะ เดี๋ยวเสร็จแล้วเราไปรอข้างนอกดีกว่า"

หลังผมฉี่จนหยดสุดท้าย ผมก็รูดจู๋ปิด กดน้ำแล้วเตรียมเดินออก ผิงก็ไปนั่งที่โถชักโครกแทนแล้วก็ถามขึ้นมาว่า

"เธอไม่ล้างจู๋หลังฉี่เหรอ มันจะสกปรกเอานะ มันจะเหม็นด้วย"
"ไม่เคยล้างอะ ต้องล้างด้วยเหรอ"
"โอ๊ยเธอนี่ โตป่านนี้แล้วไม่มีใครบอกเหรอว่าหลังฉี่ให้ล้างจู๋ มานี่มาเราล้างให้"
"เอ้อออ... เราทำเองได้"

ผิงหยิบหัวฉีดส่งมาให้ผม ผมรับมาแล้วยืนหันหลังให้เธอก่อนฉีดล้างจู๋ตัวเอง

"เธอ ล้างที่หัวนะ ไม่ใช่ล้างข้างนอก"
"อืมม"
"ฮิฮิฮิ..."
"ขำอะไร"
"ก็ขำเธอไง อยู่มาได้ยังไงจนป่านนี้ไม่เคยล้างจู๋เลย ต้องให้เด็กผู้หญิงมาบอก"
"ไม่ล้างเราก็ไม่มีปัญหานะ ที่ผ่านมาก็ปกติดี"
"มีสิ เพราะจู๋เธอมันจะมีกลิ่นฉี่ ถ้าเธอเอาจู๋ไปใกล้ๆ สาวๆ เค้าอาจจะได้กลิ่นมันได้นะ มันจะเสียอารมณ์เสียความรู้สึกได้ ที่ผ่านมาเธออาจจะไม่เคยมีสาวๆ เข้าใกล้จู๋เธอไง แต่ต่อไปมันก็ไม่แน่"
"แล้วก่อนหน้าที่เธออมของเราล่ะ ไม่ได้กลิ่นเหรอ"
"ก็มีแหละ แต่ไม่เท่าไหร่ อาจเพราะเธอไม่ได้ใส่กางเกงไง นุ่งลมห่มฟ้าเดินแบบนี้ ลมมันก็พัดแห้งหมด ได้ระบายอากาศไง"

ผิงก็พูดมีเหตุผล ที่ผ่านมาผมไม่เคยสนใจอะไรแบบนี้ แต่ต่อจากนี้ไม่ได้ละ ผมต้องรักษาจู๋ผมไว้เพื่ออนาคตตัวเอง จะบอกว่าเพื่อน้องแคทมันก็ไม่ใช่ เพราะผมไม่อยากเอาเรื่องของจู๋ไปผูกไว้กับน้องแคท แม้ว่าเหตุผลหลักๆ ก็เพราะผมไม่อยากทำให้ตัวเองดูแย่ในสายตาน้องแคทก็เถอะ

จ๊อกก..กกก... 

เสียงน้ำกำลังไหลหยดกระทบกับพื้นน้ำ นี่ผิงกำลังฉี่สินะ ผมซึ่งล้างจู๋เสร็จแล้วก็ยังอดหันไปมองไม่ได้ ผิงกำลังนั่งบนโถชักโครกในท่าเอนหลังพิงถังพักน้ำ และอ้าขาออกเพื่อเจตนาให้ผมเห็นเธอฉี่ได้ชัดๆ ผมเห็นเธอมองหน้าผมยิ้มๆ สายตาเหมือนเป็นคำพูดว่า "ฮั่นแน่ ฉันรู้ว่าเธอก็อยากดู"

ไม่เพียงเท่านั้น ผิงยังเอนหลังให้มากกว่าเดิมและอ้าขากว้างกว่าเดิม รวมถึงเอามือมาแหวกกลีบสาวของตัวเองเพื่อให้ผมเห็นลำน้ำที่พวยพุ่งออกมาจากรูฉี่ของเธอให้ชัดเจนมากขึ้น

"เห็นไหม มันไม่ได้ออกมาเป็นเส้นสายเหมือนของเธอ"
จริงดังว่า ฉี่ของผิงมันพุ่งออกมาแบบไม่เป็นทรงเหมือนเราเอานิ้วไปบังปลายสายยางแล้วน้ำมันก็พุ่งทะลักออกมาแบบคุมเส้นสายไม่ได้นั่นแหละ

"อืมม" ผมตอบ

ผมทั้งอึ้งและทึ่ง ไม่ใช่เรื่องฉี่ แต่คือเรื่องที่ผิงไร้ความอายโดยสิ้นเชิง ขนาดผมเป็นผู้ชายยังไม่กล้าเลย แต่ผิงกลับทำให้ผมดูแบบหน้าตาเฉยมาก ดูเธอไม่มีความเคอะเขินใดๆ ทุกอย่างธรรมชาติมาก ผมเดาเอาว่าเธอมาทริปเปลือยกายบ่อยจนชินแล้ว ไหนจะเรื่องที่เธอคลุกคลีกับความหื่นกามของพี่ชายเธออีก ผิงเคยบอกว่ายังไม่เคยโดนใครเอานั่นเพราะเธอตั้งใจหวงไว้ให้กับคนรัก ผมคิดเอาเองว่าถ้านอกจากเรื่องนั้นเธอคงผ่านมาหมดแล้ว เธอถึงได้มองเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องธรรมดาในชีวิตมากๆ

"เสร็จละ" ผิงกล่าว พลางหยิบหัวฉีดมาฉีดล้างร่องสาวของตัวเองพร้อมกดน้ำ

ผมเดินนำออกมาก่อน เพียงไม่นานผิงก็เดินตามมาแล้วคล้องแขนผม ลากผมไปนั่งที่เตียง เรานั่งที่ขอบเตียงข้างๆ กัน ท่าทางเราเหมือนคู่รักไม่มีผิด ถ้าหากว่าผมโตกว่านี้และไม่มีพันธะกับใคร ในสภาพร่างกายไร้เสื้อผ้ากับเตียงนุ่มๆ นั่งในห้องกับหญิงสาวที่พร้อมพลีกายให้แบบนี้ ก็คงไม่ต้องพูดกันแล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่ตอนนี้ผมต้องโฟกัสกับสิ่งที่ผมตั้งใจไว้ก่อน

"คือเรามีเรื่องที่จะ เอ่อ... คุยกับเธอหน่อยอะ" ผมเริ่ม
"หืมมม จริงเหรอ คิดถึงผิงล่ะสิ" เธอยิ้ม
"คือ... ไม่ใช่แบบนั้นอะ คือเรา เอ่อ..."
"ต้องการแบบนั้นรึเปล่า ติดใจฝีมือผิงล่ะสิ ฮิฮิ"

ผิงพูดพลางเอามือลูบต้นขาผม อีกมือหนึ่งก็ลูบคลำหน้าอกตัวเอง ทำเอาไอ้จู๋ผมตื่น แต่ผมก็ดึงสติกลับมาทันก่อนที่มันจะลุกขึ้น

"ไม่ใช่ๆ คือเรา... เรามีเรื่องจะสารภาพกับผิงน่ะ"
"ว้าย จะสารภาพรักเหรอคะ กะทันหันจังเลย" ผิงแกล้งแซวผม

เห็นผิงยิ้ม หัวเราะ ผมก็ใจอ่อนไม่อยากทำลายอารมณ์ดีและรอยยิ้มของเธอเลย แต่เพื่ออนาคตระยะยาวแล้ว ผมจำเป็นต้องทำ

"คือเราจะบอกว่า เราคงเป็นแฟนผิงไม่ได้หรอก เราขอโทษ จริงๆ แล้ว เรามีแฟนแล้วน่ะ คือเด็กผู้หญิงที่มากับเราเมื่อเช้า" ผมกลั้นใจพูดยาวทีเดียวจบเลย

ตามคาด รอยยิ้มของผิงจางหายไปทันที ผมรู้สึกแย่มากตอนนี้

"เราขอโทษจริงๆ ผิง เราไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้" ผมยกมือไหว้เธอเพราะรู้สึกผิดจากใจจริงๆ

ผิงนิ่งไปหลายวินาทีเลย ก่อนจะพูดขึ้นว่า

"หึ ว่าแล้วล่ะ เดาไว้ไม่ผิด"
"หมายความว่าไง?"
"หมายความว่าผิงเดาไว้แล้วไง ว่าสาวๆ ที่มากับเธอ ต้องมีสักคนเป็นแฟนเธอแน่ๆ แต่พอเธอบอกไม่มีแฟน ผิงก็เลยแอบเชื่อ เพราะผิงก็หวังว่ามันจะเป็นแบบนั้นจริงๆ..." ผิวกล่าวเสียงเรียบ แต่แฝงไว้ด้วยความไม่พอใจ
"แต่เราก็เป็นเพื่อนกันได้นะผิง เราเองก็ชอบ..."

ผิงจ้องหน้าผมนิ่ง

"...เราเองก็ชอบผิงเหมือนกันนะ แต่เรามีแฟนแล้ว เราเลยคบกับผิงไม่ได้ ถ้าหากเราไม่มีใครมาก่อนล่ะก็ เราคงได้คบกันแน่ๆ เรายอมรับ ผิงน่ารัก เอาใจดี เรารู้สึกดีด้วยมากนะ แม้เป็นแฟนกันไม่ได้ ก็ขอเป็นเพื่อนได้ไหม"

ปากผมพูดไปแบบอัตโนมัติรัวๆ จริงที่ว่าผมรู้สึกดีกับผิงและผิงน่ารักจริง และผมอยากเป็นเพื่อนกับผิงจริงๆ แต่ที่ผมกลัวจะเสียผิงไปมันไม่ใช่เรื่องผิงนิสัยดี แต่มันเป็นเรื่องที่ผิงยอมและให้ความสุขทางเพศกับผมมากกว่า ซึ่งผมบอกเธอแบบนี้ไม่ได้

"ปากหวานนักนะ ขนาดจะสลัดรักผิงก็ยังพูดให้ผิงใจอ่อนจนได้"

ปากหวานอะไร? สลัดรักอะไร? นี่ผมมาสารภาพ มาเคลียร์ความสัมพันธ์ มันคนละเรื่องกับที่เธอพูดแล้ว แต่ผมก็ไม่เถียงอะไร เพราะผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิด ดังนั้นผิงอยากว่าอะไรผมก็จะปล่อยให้เธอพูดเต็มที่

"เธออะ!! ทำให้ผิงใจสลาย"
"ขอโทษจริงๆ เราสัญญาว่าจะเป็นเพื่อนที่ดี เราเป็นเพื่อนกันนะ"
"เฮ้อ..." ผิงถอนหายใจ ก้มหน้านิ่ง
"เราเอ่อ... เราอยากมาคุยกับผิงเรื่องนี้แหละ เราอยากมาเคลียร์ ต่อไปคุยกันจะได้สบายใจ... แต่ถ้าผิงโกรธ หรือเกลียดเรา เพราะเราโกหก ก็ไม่เป็นไรนะ เราดีใจที่ได้รู้จักผิงนะ และหวังว่าเราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้..."

ผิงยังนิ่ง แม้จะนิ่งแต่หน้าตาไม่ค่อยรับญาติเท่าไหร่ ผมรู้สึกอึดอัดและทำตัวไม่ถูกเข้าไปทุกที

"เอ่อ เราขอตัวก่อนนะผิง นี่เราแอบมา เดี่ยวคนอื่นจะสงสัย ถ้ายังไงเราค่อยคุยกันในไลน์ต่อนะ"

ผมกล่าวลาเธอแล้วเดินจากมาเงียบๆ ในใจรู้สึกผิดแต่ก็โล่งใจว่าต่อไปไม่ต้องโกหกอีกแล้ว ผมเดินมาจนเกือบจะถึงประตูหน้าห้อง ทันใดนั้นก็มีร่างหนึ่งโผกอดผมจากด้านหลัง ผิงนั่นเอง

"เป็นเพื่อนก็ได้" เสียงผิงกล่าวเบาๆ

ผมหันไปหาเธอ ผิงหน้าไม่ยิ้มเลย เหมือนจะโกรธแต่ก็เหมือนจะร้องไห้ ผมว่าเธอเองก็คงระบุอารมณ์ตัวเองไม่ถูกเหมือนกัน

"แหมผิง เราเพิ่งเจอกันวันเดียว ไม่เห็นต้องรู้สึกขนาดนี้นี่นา" ผมพยามปลอบใจเธอ
"ก็ใช่อะ แค่วันเดียว แค่ผิงกลับรู้สึกชอบเธอมาก รู้สึกว่าใช่ เราเลยแกล้งเชื่อไปว่าเธอไม่มีใคร พอรู้ความจริงแม้จะเดาไว้แล้วแต่มันก็ต้องมีรู้สึกกันบ้าง"

ผมนี้พูดไม่ออกเลย

"ส่วนหนึ่งที่เรารู้สึกดีกับเธอและชอบในสิ่งที่เป็นเธอด้วยคือ... เธอเจี๊ยวหวานอะ"
"ห๊ะ!!! อะไรนะ!?!?!" ผมปรับอารมณ์แทบไม่ทัน
"ไม่ได้ตลกนะ ผิงพูดจริงๆ" ผิงเริ่มขำเล็กๆ
"เดี๋ยวๆๆๆๆ เจี๊ยวหวาน... หมายถึงจู๋เรามันหวาน?? เหรอ??"
"แล้วแต่จะคิดละกัน ขอไม่บอกดีกว่า"

โดนพี่นิ่มพี่แพทและผิงบอกว่าผมปากหวานไปแล้ว นี่ผิงยังเพิ่มด้วยเจี๊ยวหวานอีก อดรู้สึกภูมิใจจนกลั้นยิ้มไม่ได้เลยแฮะ

"แต่เราก็เป็นได้แค่เพื่อนกันอะเนอะ" ผิงเอ่ยขึ้น
"อื้มม เพื่อนกันแหละดีแล้ว มีอะไรก็คุยกันได้ อยู่กันแบบง่ายๆ สบายใจดีออก" กลับมาอารมณ์นี้อีกแล้ว
"เพื่อนก็เพื่อนค่ะ แต่ผิงขออะไรหน่อยได้ไหม"
"ได้สิ"
"เราขอชิมเจี๊ยวหวานของเธออีกสักครั้งได้ไหม"
"อะ...อะไรนะ..." ผมปรับอารมณ์ไม่ทันแล้วเนี่ย
"ถ้าเธอมีแฟนแล้ว ผิงคงไม่มีสิทธิ์ครอบครอง แต่ถ้าผิงแค่ขอมีความสุขไม่ผูกมัด เธอโอเคไหมล่ะ"
"อ่า...คือ..."



## น้อนผิง!!!! ด้วยความที่เธอเหมือนจะเป็นคนเซ็กส์จัด และมีความต้องการอย่างเปิดเผย นั่นก็เพราะสภาพแวดล้อมทางบ้านที่อยู่กับพี่ชายหื่นกามทั้งสองคน จึงหล่อหลอมและเสี้ยมสอนให้เธอเป็นงานและหมกมุ่นกับเซ็กส์มากไปหน่อย ทว่าจริงๆ น้อนผิงเป็นคนจริงใจและบูชาความรักนะ เธอแค่อยากมีแฟน อยากมีความรักวัยหนุ่มสาว อยากมีโลกสีชมพูบ้าง ทั้งยังตั้งใจว่าจะมอบความบริสุทธิ์ให้กับชายคนรักคนแรกของเธออีกด้วย แต่เพราะนิสัยมั่นใจ กล้าแสดงออกของน้อนผิง ประกอบกับความคิดของเด็กสาววัยใส เธอเลยรุกหนักเริ่มไวเต็มใจให้ได้ทุกอย่าง ทำให้นายเมฆของเราจึงลำบากใจที่จะต้องปฏิเสธการสานสัมพันธ์กับผิงไป ทั้งที่จริงๆ แล้วน้อนผิงก็น่าคบและน่า...หลายๆ อย่างเช่นกัน ##

[Prasard Komkum]

ตายเลยจะโดนกินอีกแล้ว

[thongdaeng_skk]

โดนชมว่าปากหวานนี่ธรรมดา แต่ว่สเจี๊ยวหวานนี่คงรู้สึกพิลึก​

[Pra-in]

เปิดซิงกันเองไปเลย น้องเมฆ น้องผิง

[testman]

เปิดกันมาแบบงง ๆ ที่ผ่านมาเมฆไม่เคยเปิดเผยขนาดว่าอยากทำอะไรใครเท่านี้ ตอนนี้แม้แต่แพท ยังอยากจะไม่ปล่อยให้รอดไปเลย แปลว่าในใจเมฆเองก็รู้และหื่นไม่แพ้ใคร

[pui10000]

หายไปนานจะได้เปิดหรือยังน้องเมฆ

[นายถาวรหิน]

 ::HeyHey::โดนแอบหลอกชิมเจี้ยวหวานแน่ๆ

[sos-sos]

ตับหวานแน่ๆ   

[donki]

น้อนคือ ตรงและเปิดเผยมากเลยครับ

[taka95]

จะกินตับน้องเมฆมากกว่ามั้ง

[gt2010a]

หวานไปหมด

[battozai]

ไม่ผูกมัดแบบนี้ โดนชิมอีกหลายดอกแน่ๆ

[aod123]

เพื่อนกัน ก้อเอากันได้ครับ

[Pager]

หลังจากห่างหายไปนาน กับซีรี่ย์นี้ ผมหล่ะคิดถึงจริงๆ เฝ้ารออัพเดทอยู่ตลอดด
น้องเมฆของเราก็ยังคงไม่ธรรมดาเช่นเคย โดนน้องผิงกินอีกแน่

ยังไงก็อยากให้เจ้าของผลงานอัพงานบ่อยๆหน่อยครับบ
จากแฟนคลับที่ตามอ่านอยู่เสมอ 

[witkth]

สุดติ่งจริงๆน้องผิงเนี่ย