ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_KaohomLM

มนตรา สงคราม ความรัก ตอนที่ 7: ในมือมาร

เริ่มโดย KaohomLM, มกราคม 08, 2022, 05:52:37 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

KaohomLM

   เบลกับแตงโมถูกชายโฉดทั้งสองคนจับมัดมือมัดเท้า แล้วลากเข้าไปในห้องที่มีผู้หญิงโป๊สองคนถูกมัดอยู่ ทั้งคู่ตื่นขึ้นมาแล้วจากเสียงปืนที่ดังเมื่อครู่ เด็กสาวพยายามดิ้น แต่ก็ไม่มีแรงพอจะสะบัดตัวหลุดจากเชือกที่มัดตัวติดกับเสาได้ ส่วนสาวใหญ่ที่มีรอยฟกช้ำเต็มตัวดูจะกลัวจนไม่กล้าขยับตัว
   "มึงนิ่งไว้นะ ไม่งั้นกูจะจัดมึงอีกรอบ อีห่า เด็กเหี้ยอะไรเสียตัวตั้งแต่ ม.2" ชายโฉดหมายเลข 1 หันไปคำรามใส่เด็กสาวจนเธอนิ่งไป
   "หน้าตามึงก็ใช่จะดูได้นะ" ชายโฉดหมายเลข 2 หันไปพูด "แต่มึงดูอี 2 ตัว ที่เพิ่งจับได้สิ โคตรสวยเลย"
   "เออ จริง" หมายเลข 1หัวเราะ "มึงว่าคนไหนสวยกว่ากันวะ อีนี่ก็ไม่เลวนะ หน้าโคตรคมเลย" มันยกมือมาลูบหน้าเบล ที่พยายามหันหน้าหลบ
   "ปล่อยหนูไปเถอะ ขอร้อง"
   "ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวกูเสร็จกับมึงแล้วจะเอาไปปล่อยในซ่อง"
   "กูว่าอีเตี้ยนี่สวยกว่าว่ะ" หมายเลข 2 บอกเพื่อน "แล้วตัวมันแค่นี้ ยกเสียบสะดวกฉิบหาย"
   "เออ จริง" หมายเลข 1 บอก "งั้นกูล่ออีนี่ มึงล่ออีเตี้ยนะ"
   "ไม่ได้" หมายเลข 2 สั่นหัว "เจ้านายก็บอกอยู่ ต้องมีเฝ้าประตูหลังคนนึง เดี๋ยวเจ้านายลงมาเห็นเย็ดอยู่ทั้งสองคนได้หัวขาดคู่แน่"
   "งั้นกูเอาก่อน มึงไปเฝ้า" หมายเลข 1 ยื่นมือมาบีบนมเบล
   "เฮ้ย มึงจะมากไปแล้วนะ" หมายเลข 2 โวย "เมื่อเช้ามึงเพิ่งล่ออีเด็กใจแตกนี่ไป กูยังไม่ได้เลยนะโว้ย มึงแหละ ไปเฝ้า"
   "เออ ก็ได้วะ"
   ไอ้ชายโฉดหมายเลข 2 เดินเข้ามาหาแตงโม ที่ตอนนี้ได้แต่สะอื้น น้ำตานองหน้า พูดจาไม่เป็นภาษา
   "อยะ อย่า นะ อย่า หนู ไหว้หละ"
   "พี่ พี่มาเอาหนูเถอะ อย่ายุ่งกับเพื่อนหนูเลยนะ" เบลพยายามร้องขอ เธอรู้ดีว่าแตงโมยังซิง ถ้าเธอจะช่วยเพื่อนได้ ตัวเธอคงไม่สึกหรอไปมากกว่านี้หรอกมั้ง แตงโมตาโตมองเบลด้วยความซาบซึ้งใจ แต่ชายโฉดทั้งสองได้แต่หัวเราะ
   "เป็นเพื่อนที่ดีนะมึง แต่มึงรอไว้เถอะ เดี๋ยวมึงโดนแน่ ตอนนี้กูอยากจัดอีเตี้ยก่อน"
 
   "หยุดนะ ฮือออออออออออออออ อย่า หนูยังไม่เคย อย่า"
   ชายโฉดหยุดกึก รีบดึงนิ้วออกจากตัวแตงโม "เหี้ย อีเตี้ยแม่งยังซิงว่ะ"
   ชายโฉดหมายเลข 1 มองเพื่อนงง ๆ "แล้วมึงไม่เอามันแล้วเหรอ"
   "เอากูก็ตายห่าสิ" หมายเลข 2 โวย "มึงจำไอ้เหี้ยหนุ่ยไม่ได้แล้วเหรอ"
   "มันทำอะไรวะ วันนั้นกูอาจจะลาป่วยพอดี รู้แต่แม่งหายไปเลย"
   "แม่งหาผู้หญิงซิงมาได้คนนึง แต่ไม่รายงานเจ้านาย เอาไปเปิดซิงเอง เจ้านายรู้ ไม่รู้แม่งรู้ได้ไง แต่แม่งก็รู้ มึงก็รู้ ว่าที่มันโยนให้เราเล่นสนุกนี่พวกของใช้แล้ว กับได้มาผิดเสปคแบบอีเด็กใจแตกนั่น สาวซิงต้องส่งขึ้นหาเจ้านายหมด" หมายเลข 2 กลืนน้ำลาย   "เจ้านายเรียกรวม แล้วก็ให้ถลกหนังไอ้หนุ่ยทั้งเป็น แล้วเอาแม่งไปต้ม ต่อหน้าคนทั้งตึก"
   "เหี้ย!!!"
   "เสร็จแล้ว แม่งก็ให้เอายามเวรนั้นทั้งกะไปตัดควย ฐานปล่อยให้ไอ้เหี้ยหนุ่ยทำของของเจ้านายเสีย"
   เบลฟังชายโฉดทั้งสองคุยกันด้วยความสยดสยอง ไอ้พวกนี้มันใช่คนหรือเปล่าเนี่ย ถึงได้ทำอะไรอย่างนั้นลงไปได้ มันต้องเป็นกระบวนการจับสาวบริสุทธิ์ไปขายให้พวกเศรษฐีหื่นแน่ อย่างน้อยตอนนี้แตงโมก็ปลอดภัยอยู่ แต่ถ้าพวกชายโฉดมันรู้ว่าตัวเธอเองไม่ซิงแล้วหล่ะ เธอจะทำยังไงไม่ให้มันข่มขืนเธอได้

   ปึง!!!
   ประตูจากทางฝั่งหน้าตึกเปิดผัวะออก ยามในชุดเดียวกับชายโฉดกระเด็นหวือเข้ามา ชายโฉดทั้งสองรีบชักปืนออกมา
   "อะไรอีกว๊ะ!"
   ชายหนุ่มคนหนึ่ง ในชุดเสื้อเชิ้ตขาว กางเกงขายาวดำเดินผ่านประตูเข้ามา ในมือถือคทาเล็ก ๆ สีเงินอันหนึ่ง ชายโฉดทั้งคู่รีบรัวปืนยิงใส่ชายหนุ่ม แต่เขาโบกคทาแค่ทีเดียว ลูกปืนทั้งหมดที่ลอยอยู่ในอากาศ และตัวปืนที่ชายโฉดถืออยู่ก็สลายเป็นควันไป ชายหนุ่มวาดคทาอีกครั้งและฟาดใส่ชายโฉดทั้งสอง พลังบางอย่างที่มองไม่เห็นพุ่งเข้าใส่พวกมันทั้งคู่จนกระเด็นไปกระแทกกำแพง ร่างแน่นิ่งของพวกมันไหลลงมากองกับพื้นและไม่ขยับอีก
   ชายหนุ่มมองสำรวจไปรอบห้อง แต่เมื่อกวาดตามาเห็นแตงโมกับเบล เขาก็สะดุ้ง
   "เพื่อนน้องข้าวหอมนี่นา" เขาร้อง
   "พี่เก่ง!" เบลกับแตงโมร้อง
   เก่งรีบวิ่งเข้ามา และชักมีดออกมาตัดเชือกที่มัดแตงโมกับเบล แตงโมรีบรูดซิบเสื้อกีฬาขึ้น และดึงกางเกงในกลับเข้าที่ทันทีที่ใช้มือได้
   "พวกน้องสองคนมาทำอะไรที่นี่เนี่ย" เก่งถาม ขณะที่หันไปตัดเชือกให้ผู้หญิงอีกสองคน
   "พวกหนูแอบตามพี่กับเจ๊มา" เบลอธิบาย
   "โธ่เอ๋ย" เก่งคราง "ทำอะไรไม่เข้าเรื่องเลย"
   "ก็พี่กับเจ๊..." เบลตั้งท่าจะเถียง
   "พอแล้ว! ไม่มีเวลาแล้ว!" เก่งร้อง "เบลกับ แตงโม ใช่ไหม ตอนเข้ามาจากประตูหลังเจอห้องแบบนี้อีกไหม"
   "ไม่มีแล้วค่ะ" เบลบอก
   "ดี" เก่งพูดสั้น ๆ "เอาล่ะ ทุกคน ตามผมมา"
   เก่งนำทางผู้หญิงทั้งสี่คนไปตามทางที่นำไปสู่ทางหน้าตึก ระหว่างทาง มียามอีกหลายคนนอนแน่นิ่งอยู่สองข้างทาง บ้างก็ดูเหมือนสลบอยู่ แต่บางคนแตงโมเห็นเหมือนว่าไม่น่าจะมีชีวิตอยู่แล้ว ถ้าหากว่ายามพวกนี้เหมือนกับชายโฉดสองคนนั้น เธอก็ได้แต่สมน้ำหน้าพวกมันนั่นแหละ
   เก่งหยุดที่หน้าประตูใหญ่บานหนึ่งที่ปิดสนิท เขาเคาะเบา ๆ สามทีและตะโกนว่า "พรายน้ำ"
   เหมือนกับว่าคำกล่าวนั้นจะเป็นรหัสผ่านที่เก่งนัดแนะไว้กับคนในห้อง เพราะพอเขาพูดจบ ก็มีเสียงปลดล็อคดังแก๊ก ประตูเปิดแง้มออกช้า ๆ ตาข้างหนึ่งมองลอดช่องประตูออกมา ก่อนจะดึงประตูเปิดออกกว้างขึ้นเมื่อเห็นเก่ง ในห้องนั้นมีผู้หญิงอยู่กว่ายี่สิบคน บางคนก็เหมือนจะหาเสื้อ หรือผ้าบางชนิดมาพอปิดกายได้แล้ว แต่หลายคนก็ยังอยู่ในสภาพเปลือย
   "ผมไปช่วยมาได้อีก 4 คน" เก่งบอก "แต่เราต้องรีบแล้ว อีกไม่ช้าไอ้ตัวนั้นคงจะมาแล้ว"
   ก่อนที่แตงโมจะทันได้ถามว่าไอ้ตัวนั้นคืออะไร เก่งก็รีบเดินนำทั้งกลุ่มไป จนมาถึงห้องโถงใหญ่ที่ประตูหน้า
   "วิ่งออกไปเลย!" เก่งตะโกน "มีรถรอรับอยู่ ไม่ต้องกลัวนะครับ ออกไปเลย เร็ว! วิ่งไป อย่า หันไปมอง!"
   แต่เมื่อได้ยินว่าอย่าหันไปมอง ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งหันไปมองข้างหลังอย่างเสียไม่ได้ เธอกรีดร้องออกมาสุดเสียง เบลกับแตงโมหันไปมองตาม แล้วจึงได้เห็นภาพ ที่สุดจะอธิบายด้วยอย่างอื่นนอกจากเสียงกรีดร้อง
   มีสิ่งมีชีวิตตัวหนึ่งค่อย ๆ ลากตนเองตามกลุ่มหญิงสาวมาตามทางเดิน ร่างกายน่าขยะแขยงของมันดูเรียบ ลื่น แต่ขยับไปมาได้ด้วยตัวเอง แขนทั้งสองข้างของมันยาวราวกับขาของแมงมุม แต่มือของมันดูเหมือนกับเอาก้ามปูมาผสมกับกรงเล็บของนกล่าเหยื่อจำพวกเหยี่ยว แต่ที่ประหลาดที่สุดบนตัวของมันนั้นคือส่วนหัว ที่แตงโมไม่สามารถอธิบายได้ถูกเลยว่ามันเป็นอย่างไร ณ ตอนหนึ่งเธอคิดว่ามันดูเหมือนหญิงแก่เหี่ยวย่นที่น่าเกลียด แต่เสี้ยววินาทีต่อมามันกลับดูเหมือนชายหนุ่มรูปงาม หล่อเหลาที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็น หล่อเสียจนเท้าข้างหนึ่งของเธอก้าวกลับไปหามันโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่ภาพชายหนุ่มนั้นคงอยู่เพียงเสี้ยววินาที ก่อนจะแปรผันไปเป็นสัตว์ร้ายที่แสยะเขี้ยว ลูกกลมเกลี้ยงไร้รอยรูปลักษณ์ใด ๆ ก่อนจะเปลี่ยนอีกเป็นหญิงสาวแสนสวย
    เก่งก้าวเข้ามาขวางระหว่างแตงโมกับสัตว์ประหลาดตัวนั้น เขาหันกลับไปหาหญิงสาวที่ช่วยมาและตะโกนบอกให้รีบหนี ก่อนจะโบกคทาใส่อสุรกายตัวนั้น เปลวเพลิงสีเงินพุ่งเข้าใส่มันลูกแล้ว ลูกเล่า แต่หากว่าเปลวเพลิงนั้นสร้างความเสียหายให้กับมันได้ เจ้าอสุรกายก็ไม่ได้แสดงออก มันยังคงเดินตรงเข้ามาด้วยความเร็วเท่าเดิม  ไม่แม้แต่จะขยับหรือสะดุ้งเมื่อลูกไฟกระแทกใส่ตัวมัน
    ผู้หญิงเพิ่งจะเล็ดลอดผ่านประตูแคบ ๆ ไปได้ประมาณสิบคนเมื่อสัตว์ประหลาดเดินมาจนถึงตัวเก่ง เขาใช้คทาสีเงินเสกโล่ขึ้นมา แต่เจ้าสัตว์ประหลาดเอาหางฟาดครั้งเดียวทั้งโล่ ทั้งเก่งก็ปลิวไปกระแทกกำแพงดังอั๊ก สัตว์ประหลาดเอื้อมกรงเล็บของมันเข้ามาหาแตงโม ที่พยายามดันให้คนข้างหน้าขึ้นไปอีก แต่หญิงสาวทุกคนที่หน้าประตูนั้นเบียดกันจนไม่มีที่อื่นให้ไปแล้ว กรงเล็บของสัตว์ประหลายอยู่ห่างจากหน้าแตงโมแค่นิ้วเดียว เธอหลับตา ร้องกรี๊ด และ.....
   ฟับบบบบบบบบบ
   แกว๊กกกกกกกกกกกก
   แตงโมลืมตาขึ้นมาเห็นก้ามปูผสมกรงเล็บหลุดขาดจากตัวของสัตว์ประหลาด ลอยหวือขึ้นฟ้าไป เจ้าสัตว์ประหลาดถอยหลังไปด้วยความเจ็บปวด มันหันหน้าเข้าหาคนที่โจมตีมัน หัวสิงโตคำรามลั่น
   "เจ๊!!!!!!" แตงโมร้องเมื่อเห็นหน้าคนที่เข้ามาช่วยเธอไว้ ข้าวหอมสวมชุดเกราะแผ่นเหล็กสีเงินรัดไว้เหนือชุดนักศึกษา ในสองมือกุมดาบเล่มเล็กยาวไว้แน่น
   "คู่ต่อสู้ของแกคือชั้นนี่" ข้าวหอมพูดเบา ๆ
   สัตว์ประหลาดโถมตัวเข้าใส่ข้าวหอม กรงเล็บข้างที่ยังดีอยู่พุ่งใส่หน้าของเธอ ข้าวหอมยกดาบขึ้นกันและฟันกลับ แต่สัตว์ประหลายถอยหนีออกไปได้
   เหล่าหญิงสาวพากันหนีออกจากตึกไปได้หมดแล้ว เหลือแต่เบลกับแตงโม ทั้งสองมองหน้ากัน พยักหน้า และหันกลับมา "เจ๊สู้ ๆ"
   "เบล แตงโม...." ข้าวหอมหันมาหาเพื่อนแว่บหนึ่ง ก่อนจะหันกลับไปหาสัตว์ประหลาด และกระชับดาบให้แน่นขึ้นในมือ
   หน้าของสัตว์ประหลาดเปลี่ยนเป็นชายหนุ่มรูปหล่ออีกครั้ง แตงโมกับเบลเบือนหน้าหนี แต่ข้าวหอมก้าวเข้าไปและ.....
   ฟวับบบบบบ
   ศีรษะหล่อเหลาลอยหวือข้ามหัวสามสาวไป ร่างน่ารังเกียจของเจ้าสัตว์ประหลาดทรุดลงก่อนจะละลายเป็นของเหลวเหนียวสีดำ  ใบหน้าหล่อมองทั้งสามด้วยสายตาเคียดแค้นอยู่พักหนึ่งก่อนจะละลายหายไปเหมือนกับตัวของมัน
   ข้าวหอมทรุดลงไปกองกับพื้น หอบหายใจรัวถี่ เก่งเดินเขามาหา "เก่งมากน้องข้าว"
   "หนะ หนูทำได้แล้วค่ะ"

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน


××Mon××

นานๆได้อ่านแนวแฟนตาซี ข้าวหอมต้องมาแอบฝึกวิชาก่อนต่อสู้ก่อนออกสนามจริงแน่ๆ

akennya



3hman


RE:StarT

สาย fantasy! หายากมากแต่ผมชอบนะ  ::DookDig:: อัศวิน&จอมเวทยุคปัจจุบันน่าสนใจจัดๆ


จรัญ บุญชู

ขอให้รอดปลอดภัยนะครับ...แต่ต้องสู้ๆหน่อยนะ

naoatt

ออกแนวแฟนตาซี่ นานๆได้อ่านแบบนี้ที สนุกดีครับ

aaa01


เอกเอก

มนตรา สงคราม มาแล้ว สนุกน่าติดตามมากครับ

howto


noodee02