นักศึกษาหวานซ่อนเปรี้ยว ภาค 2 ตอนที่ 9

[Airflyline]

ตอนใหม่มาแล้ว ใครอยากติดตามแบบเป็นตอน เชิญได้ที่นี่เลยค่ะ

https://www.readawrite.com/?action=user_page&user_id_publisher=10408364 หรือ

https://www.tunwalai.com/story/767263

e-book ก็มีนะ

https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6ODoiMTA0MDgzNjQiO3M6NzoiYm9va19pZCI7czo2OiIyODQyNjIiO30

ขอบพระคุณที่อุดหนุนนะคะ

............................

หนุ่มเดินจูงมือออกมาจากโรงหนัง แก้มของเธอแดงระเรื่อ เขามองแล้วอมยิ้ม เธอดูสวยและอ่อนวัยลงราวกับเป็นเด็กมัธยมเลยทีเดียวเมื่อมีเลือดฝาดบนใบหน้างาม ทั้งสองจูงมือกันไปที่รถ แต่แล้วก็บังเอิญพบกับบุคคลที่ไม่คาดคิด

"อ้าว คุณแบม" คุณเอก ผู้อำนวยการฝ่ายการตลาดร้องทักเธอ

สะดุ้ง ปล่อยมือจากหนุ่มรุ่นน้องแทบไม่ทัน เธอไม่แน่ใจว่าเขาเห็นหรือไม่

"สวัสดีค่ะ คุณเอก" เอ่ยตอบ

"อ้าว...มากับเจ้าหนุ่มเหรอ" เอกภพมองมาที่เด็กฝึกงานที่ยืนอยู่ข้าง พยักหน้ารับ เจ้าหนุ่มอึ้งเล็กน้อย เขายกมือขึ้นไหว้หนุ่มใหญ่

"สวัสดีครับ คุณเอก" เจ้าหนุ่มไหว้อย่างไม่ค่อยเต็มใจเท่าใดนัก คุณเอกประนมมือรับ แล้วหันไปหาสุภาพสตรีข้าง ๆ

"นี่ภรรยาผม ชื่อคุณแดง" เอกภพแนะนำภรรยาร่างท้วม และหนุ่มยกมือไหว้พร้อมกัน "ส่วนนั่นลูกชายของผม"

เอกภพชี้ให้ดูเด็กตัวน้อยที่กำลังวิ่งเล่นอยู่ไม่ห่าง แบมกับหนุ่มหันไปมองแล้วอมยิ้ม เอกภพลอบมองเรือนร่างของสาวลูกน้อง สะดุดตาที่บราสีดำใต้เสื้อเชิ้ตขาวที่ห่อหุ้มนมอวบใหญ่แทบไม่มิด เรียวขางามที่ดึงดูดสายตาของเขาทุกครั้งขณะอยู่ในออฟฟิศ วันนี้เธอใส่กางเกงขาสั้นกุดทำให้เขาได้เห็นต้นขากลมกลึงและความขาวผ่องอย่างเต็มตายิ่งขึ้น เจ้าหนุ่มรู้ได้ทันทีว่าไอ้คุณเอกคิดอะไรอยู่ เขาไม่ค่อยสบอารมณ์นัก

"ไว้เจอกันที่ออฟฟิศนะทั้งสองคน เดี๋ยวผมพาลูกกับภรรยาไปดูหนังก่อน" เอกพูดแล้วยิ้ม แบมและหนุ่มยกมือไหว้ลาพร้อมกัน

หลังจากทั้งคู่เข้ามานั่งในรถ หนุ่มหักพวงมาลัยเลี้ยวออกจากที่จอดอย่างรวดเร็ว พยายามระงับอารมณ์หงุดหงิด

"บังเอิญเจอกันเลยนะ พี่แบม" เขาเอ่ย

"อือ...พี่ก็ไม่รู้จะพูดยังไง ตกใจน่ะ โกรธเหรอ"

แบมหันมาถาม เมื่อสักครู่เธอแทบจะสลัดมือของหนุ่มรุ่นน้องออกด้วยหวั่นเกรงว่าคุณเอกจะเห็น แต่เจ้าหนุ่มส่ายหน้า เขาขับรถออกจากห้างสรรพสินค้า แต่ออกมาก็เจอรถติดแหงก

"เปล่าหรอกครับ... ผมเข้าใจดี" หนุ่มพูดขึ้น เขาเอื้อมไปเปิดเพลง "พี่แบมคงอายที่จะมีแฟนเด็ก"

"เดี๋ยวนะ เราเป็นแฟนกันแล้วเหรอ" แบมถามขึ้นทันควัน พลางอมยิ้ม "ขี้ตู่อะ...พี่ยังไม่ทันตกลงอะไรเลย"

หนุ่มหัวเราะชอบใจ เขาขยับมากุมมือแบมไว้อีก รถติดแบบไม่ขยับเขยื้อน

"ผมตู่ว่าพี่แบมเป็นแฟนผมตั้งแต่ผมเจอหน้าพี่ครั้งแรกแล้ว เมื่อสองเดือนก่อนน่ะ" หนุ่มพูดหน้าตาเฉย "ตอนนั้น ผมเห็นพี่แล้วปิ๊งเลย พอรู้ว่ายังโสด ผมนี่แปลกใจสุด ๆ สาวสวยหุ่นดีอย่างพี่แบมน่าจะมีหนุ่ม ๆ มาจีบเพียบ...ทำไมพี่ถึงยังโสดล่ะ"

แบมยิ้มจาง ๆ มีหลายเหตุผลเหลือเกินที่เธอครองตัวเป็นโสดมานานหลายปี นับตั้งแต่เรียนจบมหาวิทยาลัย สาวสวยไม่ตอบอะไร เธอเบือนหน้าออกนอกหน้าต่าง

"ก็พี่ชอบอยู่คนเดียว..." แบมตอบด้วยเสียงเรียบเฉย

หนุ่มลอบมองสาวรุ่นพี่ เมื่อเห็นเธอไม่ต้องการตอบ ถึงแม้เขาอยากจะถามต่อแต่ก็ห้ามความคิดไว้ได้ทัน เขาไม่อยากตอแยเธอ ซึ่งนั่นเป็นคุณสมบัติเด่นในตัวเขาที่ไม่ชอบสร้างความรำคาญให้ใคร เขาเปลี่ยนมาพูดติดตลกแทน

"เพราะพี่แบมรอเจอคนอย่างผมใช่มั้ยล่ะ" หนุ่มพูดแล้วบีบมือเธอเบา ๆ แล้วดึงมือเธอมาวางที่ตักของเขา "ถึงผมอายุน้อยกว่าพี่แบม แต่ผมก็เป็นผู้ใหญ่พอนะ"

เขาพูดเสียงเข้มจริงจัง ยอมรับว่าตอนแรกเขาชื่นชอบพี่แบมตรงแค่รูปร่างหน้าตาที่ยั่วยวนกวนอารมณ์เพศ แต่บัดนี้ เขาคิดว่ามีความเป็นไปได้ที่จะคบกับสาวรุ่นพี่ไปอีกนานด้วยความที่เธอมีบุคลิกน่ารักและอยู่ด้วยได้อย่างสบายใจ

"ให้มันจริงเถอะ" แบมตอบ "เห่อของใหม่หรือเปล่า"

เธอหันมาจ้องหน้าเขา ไฟเขียวเปลี่ยนเป็นไฟแดงโดยที่รถยังไม่ทันขยับ

"พี่แบมน่ารักจริง ๆ นะครับ ไม่ใช่แค่รูปร่างหน้าตา"

หนุ่มพูดแล้วแกล้งมองหน้าอกไล่ลงมาถึงเรียวขาขาวของ สาวสวยดึงมือเธอกลับแล้วยกมือขึ้นกอดอก ส่งสายตาเขียวปั๊ดให้เจ้าหนุ่ม เขาหัวเราะเขิน ๆ แล้วพูด

"เออก็ได้ ผมยอมรับว่า รูปร่างหน้าตาพี่แบมก็สเปกผมจริง ๆ ผมว่าสเปกของผู้ชายทั้งโลกนั่นแหละ แต่พี่ก็นิสัยน่ารักด้วยนะ"

หนุ่มพูดขึ้นพร้อมกับมองตาสาวรุ่นพี่ แบมยิ้ม

"ชอบพี่แค่นิสัยน่ะเหรอ"

"พี่แบมไม่สังเกตเหรอ ผมมาเกาะโต๊ะทำงานพี่อยู่ตลอดเวลา ผมชอบคุยกับพี่ด้วยน่ะ" หนุ่มพูด รถเคลื่อนตัวไปข้างหน้าช้า ๆ "ปกติผมไม่คุยกับผู้หญิงแก่กว่าหรอกนะ...แต่กับพี่แบม ผมรู้สึกเหมือนเป็นรุ่นเดียวกันเลย"

"โห เรียกพี่ว่าผู้หญิงแก่กว่าเลยเหรอ..." แบมค้อนวงใหญ่แล้วตีไปที่ไหล่หนุ่มดังอั๊ก

เจ้าหนุ่มหัวเราะ เขาขับรถเลี้ยวขึ้นทางด่วนมุ่งหน้าไปสู่คอนโดมิเนียมของสาวรุ่นพี่

"เออ...พี่แบมครับ" เขาเอ่ยขึ้น

"ว่าไง" แบมตอบ เธอหันมามอง หนุ่มขยับมากุมมือเธอไว้อีกรอบ

"คุณเอกอะไรนั่นน่ะ...เขาเล็งพี่แบมอยู่ใช่มั้ย" หนุ่มถามขึ้น "ผมเห็นเขามองพี่หัวจรดเท้าเลย มองแบบ...เหมือนอยากจะกินพี่เข้าไปทั้งตัวเลยน่ะ ผมเห็นตั้งแต่ในออฟฟิศ...แล้วเมื่อกี้ก็ด้วย ขนาดมากับภรรยานะนั่น"

แบมหัวเราะกิ๊กในความช่างสังเกตของเด็กหนุ่มรุ่นน้อง

"เหรอ...พี่ก็รู้สึกเหมือนกันนะว่าเขามอง แต่ก็มองแบบธรรมดา คงไม่ถึงกับอยากกินมั้ง แล้วเขาก็มีภรรยาอยู่แล้วด้วย ลูกชายก็กำลังน่ารักเลย"

"ตัวดีเลยไอ้พวกนี้น่ะ...ชอบหาเศษหาเลย" หนุ่มพูด "แต่นี่เมียผม...ผมหวง"

เขาพูดแล้วกระชับมือน้อย ๆ ของแบมไปไว้ที่ตักของเขา แต่สาวสวยดึงออกทันควัน

"นี่...ใครเป็นเมียน้องชายฮะ" แบมย้อนกลับทันควัน ยกมือขึ้นกอดอกอีกรอบ สาวสวยแสร้งพูดเสียงดุ "พูดจากับทำตัวให้มันดี ๆ นะ...ถ้าอยากคุยกับพี่นาน ๆ"

เจ้าหนุ่มหันมามองหน้าเธอแล้วยิ้ม เขากดคันเร่งรถสปอร์ตทะยานไปข้างหน้า ไปถึงจุดหมายส่งเธอที่คอนโด แต่ดึงตัวเธอมาหอมแก้มฟอดใหญ่ก่อนให้เธอลงจากรถ

"แล้วเจอกันวันจันทร์" แบมบอกแล้วปิดประตูเดินไป หนุ่มมองตามสะโพกกลมกลึง เอวคอด และเส้นผมที่ยังหอมกรุ่นติดอยู่ในรถ สายตาของเขาระห้อยตามจนเธอลับตา

..........................................

เธอเข้ามาทำงานที่สำนักงานตามปกติ แต่สิ่งที่ไม่ปกติคือมีโน้ตบนโต๊ะทำงานของเธอ คุณเอกเขียนไว้ว่าให้เข้ามาพบเขาก่อนเที่ยง เธอเปิดแล็ปท็อปนั่งทำงานไปตามปกติ เจ้าหนุ่มเด็กฝึกงานเดินผ่านโต๊ะของเธอ เขาอมยิ้มแล้วยักคิ้วอย่างเจ้าเล่ห์ แบมมองหน้าเขาแวบหนึ่ง รู้สึกเขินหน้าแดงขึ้นมาเฉย ๆ พยายามก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เมื่อถึงเวลา 11 โมง เธอเข้าไปพบคุณเอก

"สวัสดีค่ะ คุณเอก"

"สวัสดีคุณแบม นั่งก่อนสิ...ปิดประตูด้วย" เอกภพตอบด้วยเสียงเคร่งขรึม ปิดประตูแล้วนั่งลงที่โต๊ะทำงานของเขา

"หัวหน้ามีอะไรหรือเปล่าคะ"

เธอมักเรียกเขาว่าหัวหน้าแทนที่คุณเอกในบางครั้ง เขาเงยหน้าขึ้นจากแล็ปท็อปและกองเอกสารบนโต๊ะ มองหน้าสดสวยที่มีเครื่องสำอางแต่งแต้มบาง ๆ เธอดูผุดผ่องยิ่งขึ้น

"เดี๋ยวสุดสัปดาห์นี้ไปเชียงใหม่กับผมหน่อยนะ" เอกภพพูด "ต้องไปหาลูกค้าหน่อย"

การเดินทางออกต่างจังหวัดเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วสำหรับพนักงานฝ่ายการตลาด เพราะต้องพบปะพูดคุยกับหุ้นส่วน ดีลเลอร์และซัพพลายเออร์อยู่เป็นะระยะ บางครั้งไปเป็นทีม แต่หลายครั้งที่เธอต้องเดินทางไปคนเดียว

"รับทราบค่ะ คราวนี้มีใครไปบ้างค่ะ นอกจากคุณเอกกับแบม" เธอถามขึ้น

"มีผมกับคุณแบมสองคนนี่ล่ะ" เอกภพตอบ "ไปวันเสาร์แล้วกลับวันอาทิตย์ ค้างคืนเดียว หาลูกค้าในตัวเมืองอย่างเดียว"

แบมนั่งนิ่ง สบตาคุณเอก เขามีสีหน้าเรียบเฉย เธอพยักหน้าตอบรับ

"ได้ค่ะ คุณเอก"

[sunnies]

นายเอกวางแผนจ่ะเคลมสาวแบม

[Nekokrit]

แผนดคลมมาล่ะ

[therasak]

อ้าวจะฟันลูกน้องรึคุณเอก  สมภารกินไก่วัดแบบนี้จบไม่สวยนะ