🧡 XONLY 🧡

แฟนกู ภาค 4 ตอน 10 ข่าวร้ายข่าวดี

แฟนกู ภาค 1  https://xonly8.com/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2  https://xonly8.com/index.php?topic=242119.0
แฟนกู ภาค 3  https://xonly8.com/index.php?topic=244070.0

......................................................................................

   "โหลๆ  ยัยเพชร  ปกป้องนะ  เป็นไงมั่งวะ ตกลงได้ความหรือยัง"
   "โห....มึง  ไอ้แอมแม่งปากแข็งยังกะหิน  ไม่มีช่องเลยว่ะ"
   "โธ่  กูก็คิดว่ามึงรู้อะไรแล้ว"
   "รู้อย่างเดียว มันชอบมึง   กูเล่าได้นิดหน่อย  คือแอมมันอ่ะ มีแฟนแล้ว  สมัยเรียน  มันเพิ่งโดนรุ่นพี่มันเทตอนมันอยู่ ปี 6 อ่ะ  แฟนใหม่รุ่นพี่มันเป็นน้องปี 4  ซึ่งมาแย่งซึ่งๆหน้าเลย  แบบว่าหน้าด้านๆมาแย่ง  มันก็เลยเจ็บแค้น  เลยตั้งใจว่าจากนี้มันชอบใคร มันจะแย่งเลย  ไม่สนใจว่าเค้ามีแฟนหรือเปล่า..."
   "โห  นี่มึงก็ง้างไอ้แอมมาได้แยะแล้วนะเว้ย  ไม่เห็นมันเคยเล่าให้กูฟังเลยเนี่ย"
   "มันไม่ค่อยเล่าให้กูฟังหรอก  มันรู้ว่ากูเป็นเพื่อนมึง  แต่สิ่งที่มันอยากให้มึงรู้  มันจะเล่าให้กูฟัง...."
   "แปลว่ามันอยากให้กูรู้ว่า....มันจับกูแน่ๆเลย ใช่มะ"
   "เออ  ก็ประมาณนั้น"

   ผมเลยเล่าเรื่องกางเกงในของผมตั้งแต่ต้นจนจบให้ไอ้เพชรฟัง  จนถึงค่ำคืนที่แอมมาอยู่กะผมแต่ผมรู้ตัว

   "โห  แม่ง...มีมึงแหละ ที่ไม่รู้    กูก็สงสัยเหมือนไอ้โบแหละ  มึงแม่ง เมื่อไหร่จะหายทึ่มวะ...เนี่ยชัดๆว่า  มันจัดฉากมึงและจะจับมึงจริงจังแล้ว"
   "เฮ้อ  กูยังหาจังหวะบอกมันไม่ได้เลยว่ะ"
   "พูดแม่งไปเลย  เกรงใจห่าไรวะ"
   "เฮ้ย.....ต้องทำงานด้วยกันไปอีกปีกว่าแน่ะ  พูดไปทำลายเพื่อนฝูงเปล่าๆ"
   "แล้วมึงปล่อยยืดเยื้อ  เดี๋ยวมึงเรื้อรัง แล้วก็เป็นมะเร็งที่ใจมึงนะ"

   ไอ้เพชรเล่าให้ผมฟังอีกหลายเรื่อง  ซึ่งหลังๆของการคุยเป็นเรื่องของโบนัสซะมากกว่า  ประมาณว่าโบนัสมันคงอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีผม   โห...เหมือนหนังน้ำเน่าจัง  แต่ผมรู้สึกดี  จะว่าไป..ผมไม่มีโบนัส ผมก็รู้สึกไม่ค่อยมั่นใจในชีวิต  ผมบอกไอ้เพชรว่าคิดถึงโบนัสแล้ว  ให้รีบพามาเจอผมในวันหยุดครั้งต่อไป  ก่อนจะวางหูและโทรไปคุยกะโบนัสด้วยความคิดถึง
   ....................................................

   "หมอปกป้อง  พี่เอมเชิญหมอป้องมาคุยมีเรื่องสำคัญนะ"
   "ครับพี่เอม..."
   "พี่ตัดสินใจจะลาไปเรียนต่อเฉพาะทางออร์โธ (กระดูก) นะ  พี่ทำเรื่องไปนานแล้วหละ  แต่ไม่ได้บอก  ตอนนี้ก็ได้อนุมัติแล้ว"
   "เฮ้ย...พี่  จริงสิครับ  โห  ดีใจด้วยครับ  พี่ไปเมื่อไหร่ครับ"
   "30 กันยา ทำงานวันสุดท้าย"
   "30 กันยา  มันอีกไม่กี่เดือนเองนี่พี่  โอ๊ย  พี่  ผมตายแน่คนเดียว"
   "นานนะหมอ  อีกตั้ง 8-9 เดือน  แต่พี่เพิ่งได้รับอนุมัติวันนี้นะ  หมอป้องต้องอดทนไปสักหน่อย  พี่ไม่รู้ว่าจะมีคนย้ายมาแทนที่พี่ทันมั๊ย  ช่วงรับน้องจบใหม่ก็ไม่ใช่แล้วด้วยตอนนั้น   ที่สำคัญคือถ้าพี่ไปแล้ว...ปกป้องจะเป็น ผอ. รพ แทนพี่ด้วย"
   "เฮ้ย พี่   เอ่อ...พี่ครับ....  พี่เอม...  อันนั้นแหละที่ผมกลัว"
   "กลัวไร  โรงบาลเรามีหมอสองคน พี่ไม่อยู่ก็ต้องเป็นป้องแล้วหละ   บรรดาพี่ๆพยาบาลเข้มแข็งมากๆเลย  เก่งทุกคน  เราทำงานเป็นทีม  ปกป้องเป็นคนใจดีมากๆนะ  พี่ๆที่นี่ชื่นชมหลายคน"
   "ขอบคุณครับ  แต่ผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้... หัวหน้าชั้นปีผมยังไม่เคยเป็นเลยครับ  หัวหน้างานอะไรผมก็ไม่เคยทำ"
   "ก็เลยต้องทำไง  ป้องคิดดีอยู่แล้ว  พี่ไม่ห่วง  นึกถึงผลประโยชน์ของคนไข้ ผลประโยชน์ของชาติมากๆ  แล้วเราก็จะรู้ว่าเราควรทำอะไรยังไง..."
   
   ผมไม่สบายใจขึ้นมาทันที
   "โอกาสเดียวคือมีคนโอนย้ายเข้ามาทันก่อนพี่ไป  แปะมือกับพี่ได้  ทุกอย่างก็จะลงตัว"
   "ถ้ามีคนมาแปะมือ...  เรารับน้องใหม่เพิ่มเข้ามาไม่ได้ใช่มั๊ยครับ"
   "เค้ายังไม่ให้โควต้าหมอเป็นสามคนสักที  คงไม่ได้อ่ะ  พวกในกระทรวงชอบพูดว่าวังทองใกล้พิษณุโลก 20 โลเอง   คนไหนพอไหวก็เข้าพิษณุโลกไปหาหมอ"
   .............................................................................

   เรื่องที่พี่หมอเอมบอกผม...แทนที่จะเป็นเรื่องน่ายินดีที่ผมจะได้เป็น ผอ โรงพยาบาลสักแห่ง  กลับกลายเป็นเรื่องหนักอก  ผมไม่เคยเป็นผู้นำกิจกรรมอะไรสักอย่าง  แม้กระทั่งกลุ่มทำแลป  ตอนนี้เหลืออีก 8 เดือน ผมจะต้องเป็น ผอ รพ. รับผิดชอบงบประมาณมากมายและชีวิตเพื่อนผู้ร่วมงานคนอื่น  รวมทั้งคนไข้ทั้งอำเภอวังทอง   กลุ้มจัง...ผมต้องปรึกษาโบนัสซะแล้ว

   "กลุ้มบ้าไร...ปกป้อง  นี่แหละข่าวดี  อันนี้เรียกข่าวดีมากๆนะเธอ  โบนัสไปขอแม่ก่อนนะ  ถ้าแม่ยอม โบนัสนี่แหละ จะโอนย้ายไปหาป้องเอง...."
   "เฮ้ย จริงดิ  เค้ายอมให้พวกเราใช้ทุนย้ายได้เหรอ"
   "เออ ไม่รู้ดิ  เดี๋ยวถามพี่ ผอ. ก่อนนะ  นะจะได้แหละ ถ้าได้ป้องอยากจะให้ไปอยู่มั๊ยล่ะ"
   "เอาดิ....เอาเลย  มาเลยๆๆๆๆๆๆๆ"
   ..............................................................................

   ปลายเดือนมกราแล้ว

   "โมโน  เราไม่มีที่จอดอ่ะ  ลงมาหรือยัง"
   "โบ๊ตมาแล้วเหรอ  เดี๋ยวๆๆๆ ลงไปหละ  รอหน้าร้านยาเหมือนเดิมนะ" 
   "โอ๊ย  ไม่ทันหละ  เดี๋ยวไปวนมาใหม่ รีบมานะ"

   วันนี้โบ๊ตมารับโมโนไปกินข้าวตามประสาคนเป็นแฟนกัน  คิดถึงโบ๊ตมากๆ ครั้งนี้ก็ห่างไปเกือบเดือนแล้วนับตั้งแต่ปีใหม่ที่เจอกัน
   "ไปไหนดี  ให้โมโนเลือก..."
   "โบ๊ตเลือกเหอะ  แต่ว่าอยากกลับหอนะวันนี้"
   "อ้าว...ไม่นอนบ้านโบ๊ตเหรอ..."
   "เอาจริงๆนะ  เราเกรงใจน้องบีทอ่ะ  เวลาไปแล้วมีอะไรกะโบ๊ต น้องบีทรู้ไม่ค่อยดีเลยอ่ะ"
   "โอ๊ย วันนี้ยัยบีทคงไปกะแฟนมั้ง  ตอนนี้เป็นสาวออฟฟิซ  มีคนมาจีบเยอะแยะ  เดี๋ยวคงกลับสายสองเองแหละ"
   
   โบ๊ตตามใจโมโนเสมอ  และวันนี้เราก็ไปดูหนังแล้วมากินข้าวแถวบ้านโบ๊ต  โมโนชอบแบบนี้มากกว่า  ไม่ค่อยอยากไปห้าง  กินอะไรแปลกๆไม่เป็น 

   "งั้นเดี๋ยวโบ๊ตนั่งแท๊กซี่ไปส่งด้วย  มันไม่ค่อยมีที่จอดอ่ะ  แต่อยากอยู่คุยกะโมโนนะคืนนี้"
   
   หอโมโนเคยต้อนรับโบ๊ตมาหลายครั้งแล้ว  โบ๊ตแม้จะเป็นคุณชาย  แต่ก็ไม่เกี่ยงเรื่องยากลำบาก  ที่หอโมโนไม่มีแอร์  โบ๊ตก็ไม่ว่าอะไร  โบ๊ตให้โมโนอาบน้ำก่อน  โมโนอาบเสร็จก็เห็นโบ๊ตยืนมองออกนอกหน้าต่างมองดูแม่น้ำเจ้าพระยา  โมโนเดินเข้ามาแล้วโอบคอโบ๊ต  ผู้ชายคนนี้โมโนรักมันมากเลย  โบ๊ตเองก็รักโมโนเหมือนกัน  โมโนให้โบ๊ตไปอาบน้ำ  ก่อนที่เราสองคนจะปูที่นอน  และนั่งคุยกัน

   "นี่โบ๊ต  ใกล้จะต้องเลือกว่าไปใช้ทุนที่ไหนแล้วอ่ะ  โบ๊ตจะไปกะโมโนมั๊ย"
    

คู่นี้ก็น่ารัก

ขอบคุณที่แบ่งปันครับ

ดีใจจะได้เฉลยแล้วระเบิดที่วางไว้ระหว่าง โบ้ต โมโน ปั้น

หรือโมโน จะมาอยู่กับป้อง

 ถ้าเลือกได้น่าจะใช้ทุนที่เดียวกันจะได้หมดปัญหาเหมือนหมอป้องนะ 555

ตอนใหม่มาแล้ว มีลุ้นทุกตอนสนุกมาก

ปกป้องจะทำยังไงดี...ทั้งแอมทั้งเป็นผ.อ

เปิดปมอีกหนึ่งเรื่อง

คู่นี้ก็ไม่ต่างหมอป้องเลยนะจะลงเอยกันยังไงอ่ะแห่่ะๆติดตามลุ้นครับ

โบ๊ตสัญญาไปใช้ทุนบ้านเพื่อนที่ตายแน่เลย

ฟังอันไหนก่อนดีนะ

จะมีเรื่องทำให้โบ๊ตกับโมโนลำบากใจอีกมั้ยครับ

เป็นหมอจบใหม่ก็ต้องใช้ทุนหลวงก่อนสมควรอย่างยิ่ง

   โบ๊ทกับโมโน ก็เป็นอีกคู่ที่น่าลุ้นสุดๆ เพราะระหว่างทั้งคู่ เหมือนจะมีเงาของปั้น คอยเสียบอยู่ตลอดด้วย

ให้ปั้นรอเสียบแน่ๆ