ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_KaohomLM

มนตรา สงคราม ความรัก ตอนที่ 28: ช่วยเหลือ

เริ่มโดย KaohomLM, กุมภาพันธ์ 11, 2022, 06:51:50 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

KaohomLM

   หลังจากดูแลจัดการผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตเสร็จแล้ว มงคลก็เรียกหารถของคนของสภาที่อยู่ใกล้ ๆ มาได้อีกสองสามคัน เพื่อพาคนที่เหลือกลับศูนย์ใหญ่ โดยรถคันแรกนำตัวคนที่บาดเจ็บเล็กน้อยกลับไปก่อน ทิ้งนที ข้าวหอม เก่ง และมงคลอยู่รอรถคันต่อไป
   นทีกับข้าวหอมนั่งจีบกัน ขณะที่เก่งกับมงคลพยายามอยู่ให้ห่างไม่ไปรบกวนคู่รักทั้งสอง
   "เอ่อ พี่นทีคะ" ข้าวหอมถามขึ้น เธอยังรู้สึกร้อนผะผ่าวไปทั่วตัวจากสัมผัสของปิศาจหน้ากากขาว และรู้สึกเหนียวที่หว่างขา จิตใจหมกมุ่นจนอดไม่ได้ "หนูขอถามอะไรที่มัน...ไม่ค่อยเหมาะสมหน่อยได้ไหมคะ"
   "ถามมาเถอะ แต่ถ้าไม่เหมาะสมจริงพี่ก็ไม่ตอบนะ"
   "พี่กับพี่ขวัญเคย เคยมีอะไรกันหรือยังคะ"
   "เจ๊ยังมีอารมณ์จากสัมผัสของปิศาจอยู่ใช่ไหม ถึงถามเรื่องแบบนี้" นทียกมือขึ้นตวัดสองสามที ข้าวหอมรู้สึกว่าความร้อนตามตัวเธอเริ่มหายไป และสมองเธอปลอดโปร่งขึ้น เธอแทบแทรกแผ่นดินหนีทันทีกับสิ่งที่เธอได้ถามพี่นทีไป
   "หนูขอโทษค่ะ"
   "สำหรับคำตอบนะ ไม่เคย เราคิดว่าจะรอจนได้แต่งงานก่อน"
   ข้าวหอมรู้สึกดีใจที่พี่นทีของเธอก็คิดเหมือนเธอ
   "หนูเห็นด้วยค่ะ" ข้าวหอมรีบบอก "เราเอาอย่างนั้นบ้างนะ"
   "ตกลงครับ เจ๊ พี่ไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว"
   "เอ้า รถมาแล้ว" เก่งตะโกนบอก
   "กลับกันสองคนเถอะ ผมกับเจ๊จะเทเลพอร์ตกลับ"
   "หา?"
   นทีคว้าข้อมือข้าวหอม แล้วทั้งคู่ก็มาโผล่ที่หน้าห้องของเธอ
   "พี่มาส่งแค่นี้ เจอกันพรุ่งนี้ที่มหาลัยนะครับ" นทีบอกและตั้งท่าจะเดินจากไป
   "เดี๋ยวค่ะ" ข้าวหอมร้อง เธอทำแก้มป่องและชี้นิ้วมาที่แก้ม
   "อ๋อ ขอโทษทีครับ" นทีเดินกลับมาและหอมแก้มป่อง ๆ ของข้าวหอม "แม้แต่นทีผู้ยิ่งใหญ่ก็ทำพลาดได้ เพราะฉะนั้น ให้อภัยกันเนอะ"
   "ฝันดีนะคะ พี่นที"
   "ฝันดีครับ เจ๊"
   ข้าวหอมเปิดห้อง และเข้าไปอาบน้ำ ก่อนจะนอนจิกหมอนจนหลับไป

   เช้าวันรุ่งขึ้น ข้าวหอมแต่งตัวไปมหาลัยตามปกติ  แต่ก็ต้องแปลกใจที่รอจนสายแล้วก็ยังไม่เจอเบลกับแตงโมเลย จนประมาณสิบโมง โทรศัพท์ของเธอจึงดังขึ้น เธอหยิบขึ้นมาดู เป็นวิดีโอคอลล์จากแตงโม เธอกดรับสาย แต่ก็ต้องร้องออกมาด้วยความตกใจ
   "สวัสดี น้องข้าวหอม" เสี่ยต้นพูด "อย่างที่เห็น เพื่อน ๆ น้องอยู่กับพี่ (กล้องแพนไปเห็นแตงโมกับเบล ที่ถูกมัด มีเศษผ้าอุดปากอยู่) มาหาพี่หน่อย ไม่อย่างงั้น..." มันก้าวไปหาสองสาวที่ถูกมัดอยู่และดึงขวานออกมา ทำท่าเหมือนจะฟัน ก่อนจะกดตัดสายไป
   ข้าวหอมรีบกดโทรศัพท์ถึงพี่นทีทันที ไม่ช้าทั้งคู่ก็มาเจอกันที่หน้าตึกร้าง ข้าวหอมตั้งท่าจะบุกเข้าไป แต่นทีรีบคว้าแขนเธอไว้
   "อะไรคะ" เธอถาม
   "ไม่คิดว่ามันจะเป็นกับดักเหรอ"
   "มันเป็นกับดักอยู่แล้วหล่ะ แต่เพื่อนหนูอยู่ในนั้นนะ หนูต้องไปช่วยเพื่อน"
   "พี่รู้สึกว่ามันแปลก ๆ มากเลย" นทีบอก โดยยังไม่ยอมปล่อยมือข้าวหอม "ผนึกในตึก พลังของมันขึ้น ๆ ลง ๆ แปลก ๆ แล้วก็มีบางอย่างที่พี่บอกไม่ได้ว่ามันคืออะไร แต่มันมีอยู่"
   "ยังไงเราก็ต้องเข้าไป" ข้าวหอมบอก "หนูไม่ปล่อยเพื่อนหนูให้ตายอยู่ในนั้นหรอก"
   "พี่สัมผัสถึงเพื่อนเจ๊ไม่ได้ด้วยซ้ำ" นทีขมวดคิ้ว "แต่ไอ้สิ่งประหลาดนั่นมันปล่อยสัญญาณเวทมนตร์ออกมารบกวนมากเลย พี่สัมผัสอะไรไม่ได้มาก"
   "เรายิ่งต้องเข้าไปไงคะ"
   นทีดึงตัวข้าวหอมกลับมา เธอจ้องหน้าเขาด้วยความโกรธ
   "เจ๊รอตรงนี้แหละ พี่เข้าไปเอง" นทีบอกและกุมไหล่ของเธอด้วยสองมือ "นะ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น พี่น่าจะแก้สถานการณ์ได้ดีกว่า เชื่อใจพี่นะ"
   ข้าวหอมมองตานที ก่อนจะพยักหน้า เขารีบพุ่งตัวเข้าไปในตึกร้าง ทิ้งให้ข้าวหอมยืนกังวลอยู่ด้านนอก ป่านนี้เบลกับแตงโมจะเป็นยังไงบ้างแล้วนะ เสี่ยต้นจะฆ่าพวกเธอไปหรือยัง หรือว่ามันคิดจะย่ำยีพวกเธอก่อน แล้วพี่นทีจะช่วยทั้งสองคนออกมาได้ไหมและ...
บรึ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
แรงระเบิดกึกก้องกัมปนาทสนั่นหวั่นไหวเสียจนตึกร้างทั้งตึกยุบตัวทรุดจมดินลงไป แผ่นดินสะเทือนเลื่อนลั่นสั่นไหว กระจกตลอดแนวห้างสองข้างทางแตกกระจาย ข้าวหอมที่ยืนอยู่หน้าตึกถูกแรงระเบิดซัดจนปลิวหวือไปไกลหลายเมตรและหมดสติไป

   เมื่อได้สติขึ้นมา ข้าวหอมก็พบว่าตนเองถูกมัดขึงแน่นอยู่บนเก้าอี้ ในห้องที่ดูหรูหราแห่งหนึ่ง มีเศษผ้าชิ้นหนึ่งอุดอยู่ในปากเธอ ชุดเกราะของเธอเต็มไปด้วยร่องรองที่แสดงให้เห็นถึงความพยายามแกะ เจาะ และตัดมันออก แต่กระนั้นมันก็ยังมั่นคงปกป้องร่างของเธออยู่ แต่แม้เกราะจะยังอยู่เธอก็รู้สึกเจ็บปวดไปทั้งตัว ข้าง ๆ เธอนั้น โม และเบลก็ถูกมัดอยู่ในสภาพเดียวกัน
   "5555" เสียงหัวเราะดังลั่นขึ้น ข้าวหอมหันไปและเห็นเสี่ยต้น "คิดจริง ๆ น่ะเหรอว่าตึกร้างนั่นเป็นฐานเดียวที่เรามีน่ะ"
   มันหยิบหลอดฉีดยา บรรจุของเหลวสีดำขึ้นมาสามหลอด "น้องข้าวหอม รู้ไหม นี่คืออะไร"
   ข้าวหอมจ้องมันตาไม่กระพริบ แต่เนื่องจากปากถูกอุดอยู่จึงตอบอะไรไม่ได้
   "เลือด ของปิศาจราคะ" เสี่ยต้นบอก "ว่ากันว่าเป็นยาปลุกเซ็กส์ที่รุนแรงที่สุด ลองดูสักหน่อยไหม"
   ข้าวหอมเริ่มน้ำตาไหล ในสมองเธอเริ่มปะติดปะต่อเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้ พวกเสี่ยต้นวางระเบิดไว้ในตึกร้าง เพราะรู้ว่าเธอจะรุดไปที่นั่น เธอเป็นคนพาพี่นทีไปตาย
   "ถามหน่อย ทำยังไงถึงฆ่าปิศาจชั้นเอกได้" เสี่ยต้นถาม น้ำเสียงยังคงเป็นมิตร แต่ข้าวหอมรู้ว่าจริง ๆ มันมุ่งร้ายแค่ไหน "ไม่อยากจะเชื่อเลยนะเนี่ย แต่ก็ต้องขอบใจหนูนะ จริง ๆ ไอ้ตัวนั้นดูดพลังที่ควรจะเอาไปใช้ปลดผนึกไปตั้งเยอะ พอมันตายไป เสี่ยก็เอาพลังของมันคืนให้ผนึก อีกสี่สิบแปดชั่วโมง ผนึกจะแตกออก พญาปิศาจจะกลับขึ้นมาเหยียบบนผิวโลกอีกครั้ง มันจะให้รางวัลกับผู้ปลดปล่อยมันอย่างงาม พลังแห่งกามอันหาที่สุดไม่ได้" มันแลบลิ้นแผล่บ ๆ "แต่ก่อนจะถึงตอนนั้น เรามาสนุกกันก่อนดีกว่า"
   มันเดินเข้ามา ดึงผ้าที่อุดปากสามสาวออก ทั้งสามรีบตะโกนด่ามัน
   "หึหึ เก็บเสียงไว้ครางจะดีกว่าไหม เอาหล่ะ ใครจะลองฉีดเลือดปิศาจก่อนดี ว่าไง บอย"
   "แล้วแต่เสี่ยเลยครับ แต่ถ้าเป็นผม จะฉีดให้น้องข้าวหอมคนสวยนี่ก่อนเลย"
   "พะ พี่บอย" เบลสำลัก จ้องหน้าแฟนหนุ่ม นี่มันอะไรกันเนี่ย
   "อ้าว ยังไม่ได้บอกหรอกเหรอ เพราะน้องบอยคนดีคนนี้แหละ เสี่ยถึงได้หาตัวพวกเราสองคนเจอ" เสี่ยต้นหันไปบอกเบลกับแตงโม
   "ทำไม พี่บอย ทำแบบนี้ทำไม" เบลสะอื้น
   "ก็...เงิน บ้านให้พ่อแม่พี่หลังนึง ให้ตัวพี่เองอีกหลังนึง รถ ทาสกาม เบลให้พี่แบบนี้ได้ไหมล่ะ" บอยถามหน้าด้าน ๆ "อ้อ แล้วก็เรื่องเย็ดน้องข้าวหอมรอบนึงด้วย ยังไงเบลก็ไม่ยอมอยู่แล้ว"
   "พี่บอย เลวมาก" เบลร้องไห้   
   "โถ ดูสิ บอย ทำน้องร้องไห้ซะแล้ว ปลอบกันสักหน่อยเถอะ" เสี่ยต้นพูดด้วยเสียงที่เหมือนเห็นใจ ก่อนจะเดินไปแล้วเอาเลือดปิศาจปักเข้าไปที่คอเบลแล้วฉีดจนหมดหลอด ไม่ช้า เสียงสะอื้นของเบลก็กลายเป็นเสียงครางในลำคอ
   "หึหึ สนุกแล้วสิ น้องบอย มาช่วยแฟนหน่อยเร็ว"
   "เราไม่ได้ตกลงกันแบบนี้" บอยมองหน้าเสี่ยต้น
   "อันนี้ให้ฟรีน่า ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวยังไงได้จัดน้องข้าวหอมคนสวยแน่" เสี่ยต้นบอก และเดินมาเสียบเลือดปิศาจใส่คอแตงโม
   "เอาหล่ะ" เสี่ยต้นเดินมาตรงหน้าข้าวหอม ขณะที่แตงโมเริ่มกัดฟันและสั่นระริกไปทั้งตัว มันเสียบเข็มเข้าไปที่คอข้าวหอม และฉีดยาเข้าไปจนหมดหลอด

ที่ซ่อนอยู่ คือ Sneak Peek ของตอนต่อไปนะครับ
 
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

gigantic


mrzoom

เอาล่ะ ถึงไคลแม็กซ์แล้ว แต่แอบคิดว่าข้าวหอมน่าจะรอด

เดช12341


dwarf

ขอบคุณ​ครับ.. แล้วจะมีสิ่งใดมาแก้ไขและช่วยเหลือสามสาวให้พ้นภัยเซ็กซ์​นี้ได้บ้าง

วสันต์ ชาญวิทย์




peddo

#8
ฤทธิ์เลือดปิศาจจะทำให้เกราะคลายด้วยไหมนะ หรือว่ายังมีช่องให้แยงบางอย่างผ่านไปได้ แต่เสี่ยต้นคงไม่รู้ว่า เกราะมันงับปิดเองได้ หนวดของเจ้าหน้ากากขาวยังขาดกระจุย 555
อา ข้าวหอมจะเปิดเกราะเองมั้ยนะ



tatong2222

ท่านเทพนที โดนระเบิดตายซะแล้วเหรอ ข้าวหอมฉีดยารอแล้วนะ ::JubuJubu::

oit758

เอาละรอบนี้ข้าวหอมจะมีคนมาช่วยทันอีกไหม หรือจะไม่รอดแต่ได้วิชายั่วพวกปีศาจให้จัดการได้ง่ายๆ


cd13579

อ้าวผนึกอยู่ใต้ตึก ระเบิดไปผลึกไม่เป็นไรเหรอ

อยากได้เลือดปีศาจซักเข็ม พอมีเหลือมั้ย?
ใครหื้อใครซ่า ข้าแบนเรียบ