ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_midobun001

รอยทรงจำ ตอน Project Mint ep14.13

เริ่มโดย midobun001, มีนาคม 14, 2022, 12:41:34 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

Manthai2019

 ::YehYeh::ชอบครับเนื้อเรื่องมีอะไรแปลกใหม่ตื่นเต้นชวนให้ติดตาม และสนุกมาก

HaloStars


pipat1923

น้องส้มจะโดนพี่เลิฟจัดหนักหรือเปล่า

jabawack

พลิก อารมณ์ หักมุม ออกอีกรสชาดหนึ่ง

Teerapong2534

อ้างจาก: midobun001 เมื่อ มีนาคม 14, 2022, 12:41:34 ก่อนเที่ยงนี่เป็นตอนสุดท้าย ของตอนย่อย 14 แล้วครับ ต่อไปเราจะเดินหน้าต่อไป ภาคนี้ตัดจบที่ 18 ตอน อดทนกันอีกหน่อยนะครับ เรื่องนี้ผมหายไปปรับโครงสร้างใหม่มา อยากฝึกมุมการเล่าเรื่องด้วย แต่ก็ยังอยากเขียนให้จบให้ได้ เอาใจช่วยด้วยนะครับ

บทที่ 14.13

เรื่องของส้ม

หลังจากเข้าฐานกิจกรรมไปหนึ่งชั่วโมงจ๋าก็แวะกลับมาเปลี่ยนผ้าอนามัยที่ห้อง ที่จริงมันยังไม่มาหรอกแต่แค่วันมันใช่ เธอรีบเดินเพราะรู้สึกหน่วงๆ ในท้องแปลกๆ ตรงหน้าเธอมองเห็นเลิฟเดินมาพร้อมกระเป๋า

พอเห็นจ๋าเขาก็รีบปรี่เข้ามาจับมือเธอไว้ เขาพึ่งสังเกต ว่าเสื้อผ้าเธอเปลี่ยนไป เมื่อครู่เธอสวมเสื้อสีส้ม แต่คราวนี้กลับสวมสีแสดออกไปทางชมพูนิดๆ หรือเป็นเพราะเข้าใจผิดกันนะ แถมคนตรงหน้ายังมัดผมเกล้าไว้เปิดต้นคอ แต่คนเมื่อครู่มัดผมหางม้า

"น้องส้มไหนบอกว่าจะไปรอพี่ที่ห้องไง ออกมาตามกันเลยหรอครับ" เขาตั้งใจจะดึงมือเธอขึ้นไปจูบ แต่อีกฝ่ายรีบชักมือกลับ

"คือ....หนู...."

"ไปเราไปที่ห้องกันดีกว่านะ ตั้งแต่คืนนั้น พี่ก็เอาแต่คิดถึงน้องส้มทุกวันเลย" เลิฟพูดอ้อนๆ ตาวาวเป็นประกาย

"พี่เลิฟ หนู....." จ๋ารู้สึกกระอักกระอ่วนสุดๆ เธอมองเขาแต่ก็ไม่กล้าพูดความจริงออกไป ทำไมกันนะเขาถึงไม่รู้เองซะที ว่าเธอไม่ใช่น้องสาวที่เขาแอบชอบสักนิด เธอไม่ได้ชอบอะไรเขาเลย ตรงด้านหลังเขา เธอมองเห็นพวกกลุ่มผู้ชายกำลังเดินไปเข้าห้องน้ำ และหนึ่งในนั้นก็คือคนที่เธอไม่อยากเห็นที่สุดในตอนนี้ เมจกำลังเดินผ่านไป จ๋ารีบหันหลังหนีไม่กล้าหันไปให้เขาเห็น

"เป็นอะไรครับ มีอะไรหรือเปล่า ทำไมบางทีเราก็ชอบสบตาพี่จนพี่อาย แต่บางทีก็....ทำเป็นอาย...ซะจนดูกลัวพี่ยังไงไม่รู้" เลิฟพูดเรื่อยๆ หันไปมองด้านหลังเห็นเพื่อนๆ เธอกำลังเข้าห้องน้ำ เขาถึงเริ่มเข้าใจว่าที่เธอเป็นแบบนี้ก็เพราะพอมีคนเธอก็อายใช่มันต้องเป็นแบบนั้นแน่ๆ เขายิ้มมุมปากเพราะเข้าใจว่าตัวเองจับทางถูก

"งั้นเราไปทางนี้กัน"

"ไปไหนคะ" เธอรีบร้องถามหลังจากเขาถือวิสาสะดึงข้อมือเธอเดินตามไปดื้อๆ

"ก็ไปในที่ๆ มีเราสองคนไง" เลิฟดึงข้อมือเธอเดินตามไป ตอนนี้เธออยากร้องเรียกให้เมจมาช่วย อยากหนีไปจากเขาใจจะขาด แต่ก็พูดออกไปไม่ได้ เธอถูกดึงมาไกลจากตรงทางเดินนั่น ดึงตัวเข้าไปในห้องน้ำผู้หญิงที่อยู่ใกล้ๆ เลิฟพาเธอเดินเข้าไปในห้องน้ำอันในสุด ดันตัวเธอเข้าไปแล้วปิดประตูโดยที่เขาเข้ามายืนขวางไม่ให้ออก

"จะทำอะไรคะ" เธอถามอย่างหวาดหวั่น สายตาเขาจ้องมองเธอด้วยความหลง ดูใคร่อยากได้เธอมากจนเป็นประกาย เลิฟเชยคางจ๋าขึ้นจ้องมองเรียวปากบางอวบอิ่มก่อนจะโน้มตัวลงประกบจูบอย่างอ่อนโยน

ไม่ทันที่เขาจะสอดลิ้นเข้าปากเธอ จ๋าก็ผลักเขาออก แล้วยกมือตบหน้าเขาเสียงดังลั่น เพี๊ย!

"หึ" เลิฟถอนหายใจฟืดใหญ่มองหน้าหญิงสาวตรงหน้าที่กล้าตบหน้าเขา ใช้มือบีบแขนทั้งสองข้างดันติดผนังห้องน้ำ แล้วไซร้ซุกลงที่ซอกคอขาว อีกฝ่ายออกแรงดิ้นด้วยแรงเท่าที่มี ยิ่งดิ้นเร่าก็ยิ่งถูกไซร้ หอม ดม อย่างหื่นกระหาย

"ปล่อยนะ ปล่อยนะ อย่านะ" เธอดิ้นเร่าร้อง แต่เลิฟก็ยกมือปิดปากเธอไว้

"อยากได้พี่ไม่ใช่หรือไง พี่ก็อยู่นี่แล้ว ยอมให้พี่เย็ดเถอะ ตอนนี้พี่มีอารมณ์สุดๆ เลยนะ เราดันมาขัดจังหวะพี่เอง ก็ต้องรับโทษซะดีๆ"

"ไม่เอานะ ออกไปนะ ไอ้โรคจิต" เธอออกแรงผลักสุดแรงจนเขาถอยไป แล้วตบหน้าเขาอีกทีสุดแรง เพี๊ย! คราวนี้หน้าแดงเป็นรอยมือ จนเริ่มชาตรงแก้ม

"เข้าใจยากจัง แต่แบบนี้ก็ดีเร้าใจดี" เลิฟคว้าจับที่แขนเธออีกรอบ เธอหันไปหยิบสายชำระแล้วบีบน้ำฉีดใส่เขาจนเขาต้องยกมือขึ้นป้องกัน จังหวะที่เหลือน้อยนิดก็รีบเปิดประตูห้องวิ่งหนีออกไป วิ่งกลับไปที่ห้องพักตัวเอง เลิฟวิ่งตามออกมามองเห็นหลังไวๆ วิ่งไป

"ทำไมมันยากจังวะ แต่ก็ดี จับได้เมื่อไหร่ กูจะล่อแม่งให้สะใจเลย" เขาเดินกลับไปเอาโน๊คบุ๊ตที่วางทิ้งไว้ในห้องน้ำ ถึงกระเป๋าจะเปียกไปบ้างแต่ไม่เลอะถึงข้างใน จากนั้นเดินไปหาเธอที่ห้อง แล้วเคาะประตูอย่างใจเย็น

ส้มเปิดประตูรับพร้อมรอยยิ้มกว้าง ถึงจะนานกว่าที่เขาพูดแต่เลิฟก็มาถึงห้อง แม้ใบหน้ากับเสื้อจะดูเปียกปอนแปลกๆ เหมือนไปตกน้ำตกท่าที่ไหน

ด้านในจ๋ากำลังหลบอยู่ในห้องนอนของตัวเอง ลงกลอนล็อก นั่งลงกอดเข่าตัวสั่นไปด้วยความกลัว เธอไม่รู้ว่าเธอทำถูกหรือเปล่า แต่เธอก็ยอมตกเป็นของเขาไม่ได้จริงๆ ในตอนนี้ เธออยากเจอ...เขาสุดๆ แต่เขาจะรู้ไหมนะว่าเธอต้องการเขามากแค่ไหน เธอได้แต่ภาวนาในใจด้วยเสียงแผ่วเบา (เมจช่วยจ๋าด้วย)

เลิฟคว้าจับที่ข้อมือส้ม ดึงเธอเข้าไปในห้องที่ประตูเปิดอยู่ ส้มแทบไม่ทันตั้งตัวเพราะจู่ๆ เธอก็ถูกฉุดกระชากเข้าอย่างแรง เสียงประตูห้องปิดดัง ปึง!

เสียงดังก้องจนจ๋าสะดุ้งไปทั้งตัว เสียงร้องวีดว้ายของส้ม ดังแว่วเข้ามา เธอต้องหาใครสักคน ใครสักคนที่จะช่วยส้มได้ในตอนนี้ ไอ้พี่หื่นกามนั่นกำลังจะทำอะไรกับส้มแน่ๆ จ๋าลุกขึ้นเดินออกมา มองดูนอกห้องที่เงียบสงบหลังจากประตูปิดไป เธอรีบตรงดิ่งไปที่ประตูหน้าที่ยังแง้มเปิดอยู่ รีบสวมรองเท้าแล้ววิ่งออกไป ตอนนี้มีแต่เมจคนเดียวที่เธออยากให้เขาช่วยที่สุด

------------------------------------------------------------------


Teerapong2534

น้องจ๋าจะแก้ไขสถานการณ์อย่างไร ไม่ให้นายเลิฟทำอะไรรุนแรงกับน้องส้มฝาแฝดอีกคน

Denman Marakum