หลานรักของน้าชดช้อย (1) copy

[GolF43]

หลานรักของน้าชดช้อย (1)


ผมเกิดที่เมืองพังงาเป็นลูกชายคนเดียวพี่ๆ สามคนผู้หญิงหมดจึงเป็นหัวแก้วหัวแหวนของพ่อแม่กับพี่ๆ แต่ปี 47 เกิดสึนามิเอาชีวิตพ่อกับพี่รองไป แม่หาเงินคนเดียวเลี้ยงลูก 3 คนเลยลำบาก ปีนั้นผม 12 จบ ป.6 พอดีน้าชดช้อยช่วยรับภาระส่งเสียผมเรียนใน กทม. พักบ้านของน้า


    น้าชดช้อยกับแม่หน้าตาผิวพรรณไม่เหมือนกันแม่ผมผิวคล้ำตาคมกลมโตเหมือนสาวแขก แต่น้าผิวขาวตาเล็กเป็นจีนแต่ว่าหุ่นดีพอกัน แม่เล่าว่าเป็นลูกแขกคนใต้ ส่วนน้าชดช้อยเป็นลูกจีนคนใต้เหมือนกัน สรุปว่ายายมีผัวสองคนนั่นแหละ แต่แม่กับน้าชดช้อยรักไม่เคยทอดทิ้งกัน
    
    พ่อตายตอนแม่อายุ 32 พอดี ส่วนน้าช้อย 29 ได้สามีจีนอายุสี่สิบไม่มีลูกด้วยกัน แม่เป็นม่าย 3 ปีก็แต่งใหม่ ผมโมโหเลยอยู่กับน้าไม่กลับไปเยี่ยมแม่อีก แม่แต่งงานใหม่ได้ครึ่งเดือนก็เกิดเรื่องวุ่นวายใน กทม.น้าเต็งหายไปหลังเหตุการณ์สงบ น้าช้อยตามหาผัวอยู่เกือบปีจึงได้ข่าว
    
    น้าเต็งโดนเมียเก่าที่เมืองจีนตามพบตัวจึงจับเอาไปโดยอาศัยช่วงเวลาเกิดเรื่องวุ่นวายใน กทม. กลับเมืองจีนโดยไม่มีใครรู้ เแต่ที่สุดน้าเต็งเขียน จม. มาบอกความจริงพร้อมยกทรัพย์สมบัติในไทยหลายสิบล้านให้ชดเชย น้าช้อยจึงเป็นแม่ม่ายเงินล้านแบบไม่รู้ตัว
    
    ตอนไม่ได้ข่าวน้าช้อยเสียใจมากกินไม่ได้นอนไม่หลับ ผมทำหน้าที่เพื่อนคุยเพื่อนเล่นช่วยทำให้น้าสบายใจ "ถ้าไม่ได้ต๋องเป็นเพื่อนเป็นกำลังใจ..น้าไม่รู้เหมือนกันว่าจะทนทานได้อีกนานแค่ไหน..พอรู้ข่าวแบบนี้ก็สบายใจ..และขอบใจมากพ่อหลานรักหลานขวัญของน้า"
    
    แกดึงผมกอดแนบติดอก หน้าซบกับนมเต็มสองเต้า ผมอายุ 15 มีความรู้สึกผู้หญิงผู้ชายแล้ว จึงดิ้นหนีเต็มที่เพราะอายไม่กล้าโดนนมผู้หญิง ทำให้น้าหัวเราะเสียงใส "หนีทำไม..อายน้าหรืออยากกินนมน้า..ว่าไงจ๊ะหลานรัก..ดูสินมของน้าน่ากินนะ"
    
    น้าช้อยเห็นผมเป็นเด็กถลกเสื้อเปิดนมสองเต้าไม่มีเสื้อยกทรงบังตาให้ดูใกล้ๆ นมน้าช้อยเป็นก้อนสวยหัวนมสีแดงเรื่องอนขึ้นข้างบน นมน้าช้อยประทับในความทรงจำของผมตลอดมาเมื่อรู้จักช่วยตัวเอง ถ้าไม่มีรูปโป้คนอื่นผมจะนึกนมของน้าแล้วรูดแท่งเนื้อตัวเองไปจนมีความสุข
    
    นับจากวันนั้นผมจะแอบดูนมน้าช้อยตอนทีเผลอ ไม่รู้ว่าน้ารู้สึกตัวหรือเปล่า เด็กผู้ชายเป็นแบบนี้แหละตอนเปิดให้ดูไม่กล้าดู พอปิดแล้วอยากเห็น แต่อย่างไรผมมุ่งมั่นเรียนตั้งใจจบปริญญาให้ได้ น้าช้อยรักผมเหมือนลูกแท้ๆ เพราะน้าไม่มีลูก เวลาผ่านไปผมเอนทรานซ์เข้ามหาวิทยาลัยสำเร็จ
    
    "ต๋องพรุ่งนี้กลับไปพังงากันนะ" น้าช้อยพูดหลังรู้ผลเอนฯ "ไม่..น้าไปคนเดียวผมจะเฝ้าบ้าน" "3; ปีแล้วนะ ต๋องมีแม่คนเดียวทำไมไม่ยอมไปหา" "ผมอยากมีพ่อคนเดียวเหมือนกัน" "เห็นใจเข้าใจแม่เค้าบ้างสิต๋อง แม่ต้องมีคนช่วยทำมาหากินและเป็นเพื่อนแก้เหงา"
    
    "ทำไมน้าไม่มีผัวใหม่ล่ะน้าทนได้ 4 ปีแล้วแต่แม่.." พูดได้แค่นี้ก้อนสะอื้นขึ้นมาจุกปาก น้าช้อยดึงตัวไปกอดผมน้ำตาร่วงเปื้อนหน้าอกเสื้อน้า "เด็กเอ๋ยเด็ก..แม่เค้าเหงาน่ะ..อีกหน่อยต๋องโตขึ้นจะเข้าใจเรื่องนี้ดี" "ทำไมน้าไม่เหงา" ผมเถียงเลยน้าช้อยกอดแน่นกว่าเดิม
    
    "น้ามีต๋องเป็นเพื่อนไม่เหงาทุกวันคืน..เข้าใจหรือเปล่า" ผมสะอื้นร้องไห้อีกครั้งเกลือกกลิ้งหน้ากับอกน้าช้อยจนจิตใจสงบก็พูดว่า "ถ้าน้าช้อยเป็นแม่ก็ดี ผมจะนอนกอดน้าทุกคืน..แล้วผมก็จะเล่าเรื่องสนุกของเพื่อนให้ฟัง" "ตกลงคืนนี้ต๋องนอนกับน้าเล่าเรื่องเพื่อนๆ ให้ฟังด้วย"
    
    กินอาหารค่ำเสร็จผมนั่งดูทีวีน้าช้อยแยกกลับขึ้นห้อง จบข่าวกีฬาผมอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนออกมาดูทีวีต่อ น้าช้อยหายไปเลย สี่ทุ่มผมปิดทีวีปิดไฟเดินกลับห้อง "เปลี่ยนใจไม่นอนกับน้าใช่ไหม" น้าช้อยทักจากชั้นสอง "นึกว่าน้าหลับแล้ว" "น้านอนไม่หลับกำลังรอคนกล่อม"
    
    น้าช้อยเดินลงบันไดมาหาผมใบหน้ายิ้มแย้มดูสวยซึ้ง แววตาน้าช้อยหวานเยิ้มเหมือนเคยเห็นจากพวกดาราดาวยั่วในหนัง "ไปนอนห้องน้าเถอะ" ผมถูกสะกดตามน้าช้อยไป กลิ่นน้ำหอมลอยมาทำใจเต้นโครมๆ กลิ่นมันคล้ายของเพื่อนสาวที่ผมชอบและแอบไปดมใกล้ๆ หลายครั้ง
    
    "นึกว่าน้าหลับแล้ว" ผมแก้เขินเอาคำพูดเก่ามาคุย "น้าไม่ใช่แม่ ต๋องเลยไม่ตามมาถามใช่ไหม" "เปล่าครับ..ผมนึกว่าน้าหลับจริงๆ ผมได้ยินน้าบ่นว่าเพลีย" "ใช่น้าเพลียใจเรื่องงานอยากให้ต๋องโตเรียนจบเร็วๆ จะได้ช่วยน้าทำงาน..รับปากนะว่าจบแล้วจะช่วยน้า"
    
    "ผมมีโอกาสมีวันนี้เพราะน้า จบแล้วผมไม่ช่วยน้าผมก็เลวกว่าสุนัขอีก..ผมให้สัญญาว่าจะช่วยทำทุกอย่างที่น้าต้องการครับ" "ดีมากงั้นขึ้นมานอนเล่าเรื่องเพื่อนๆ ให้น้าฟังก่อน" เตียงน้าช้อยใหญ่มากผมขึ้นไปนอนอีกด้านหนึ่งแบบห่างๆ แต่น้าเขยิบเข้ามาใกล้จับมือผมไว้
    
    ผมตอบคำถามต่างๆ ของน้าแล้วจึงตามด้วยเรื่องของเพื่อนๆ น้าช้อยนอนหัวร่อตัวงอ บางทีก็ตีผม "ทำไมต๋องทะลึ่งอย่างนั้น เพื่อนผู้หญิงนะอยู่ๆ เปิดกระโปรงเธอเล่นไม่ได้" "ก็มันเก่งท้าทั้งกลุ่มผมเลยเปิดเห็นกางเกงในเลย" "ต๋องล่ะนอนใส่กางเกงในหรือเปล่า"
    
    คุยเรื่องเพื่อนดีๆ น้าช้อยวกมาถามถึงกางเกงในของผมไม่ถามอย่างเดียวเอามือมาลูบหากางเกงในอีกด้วย ทำให้ผมดิ้นหนีพ้นมือน้าได้หวุดหวิด "เห็นมะ..แค่นี้ต๋องเป็นผู้ชายยังอาย..ทีหลังอย่าไปแกล้งผู้หญิงแบบนั้นนะ" "ครับน้า" ผมรับปากแล้วเล่าเรื่องคนอื่นต่ออีกพักใหญ่
    
    "ต๋อง.." "ครับ.." "น้าฝันว่าถ้ามีลูกจะนอนให้ลูกหนุนแขนกินนมจนหลับ..ต๋องทำแทนลูกน้าได้ไหม" "ได้ครับ.." ผมรู้สึกถึงความเหงาว้าเหว่ของน้าช้อย จึงเขยิบเอาหัวหนุนแขน น้าดึงมือผมวางบนหน้าท้อง "นอนเถอะนะ น้าง่วงแล้ว..ไม่ต้องห่วงน้าเมื่อยก็ดึงแขนออกเอง"
    
    กลิ่นน้ำหอมจากเรือนกายน้าทำผมเคลิ้มถึงเพื่อนสาวคนนั้น อารมณ์ล่องลอยอะไรบางอย่างในตัวเริ่มไม่ยอมอยู่นิ่ง มันเคลื่อนไหวไม่ให้ใจบังคับได้อีก น้าช้อยหายใจแรงพลิกตัวมากอด เข่าก่ายวางพาดหน้าขา แท่งเนื้อของผมกระดกตัวแข็งปั๋งขึ้นค้ำขาอ่อนน้าช้อยไว้แบบห้ามไม่อยู่
      

    (อ่านต่อ)หลานรักของน้าชดช้อย (2) copy http://xonly69.com/read-xonly-tid-138777-page-1.html#5181721

[sachawat]

สำนวนและเนื้อเรื่องตอนแรกน่าสนุก ตะลุยอ่านต่อนะ

[dan49]

อยากมีน้าแบบนี้บ้าง จะได้นอนหนุนแขนทุกคืน กลัวน้าจะเหงา คิดถึงลูก สงสารน้าจังเลยอยากทำให้น้าหายเหงา อิอิ

[pungkungnoi]

ทำไมต๋องมีน้าดีอย่างนี้เนี่ย...อยากมีแบบนี้จัง ติดตามตอนต่อไป

[pipfer]

คุณน้ากับหลานมั้ยละเนี่ย

[Jaancnk]

รอติดตามตอนต่อไป