ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

เราสองสามคน The series Season 4 ep 3

เริ่มโดย poongpong, พฤษภาคม 25, 2022, 07:59:54 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

poongpong

ยังจำช่วงเวลานั้นกันได้ใช่ไหมครับ
หลังจากล๊อคดาวน์มาเดือนนึง ไม่มีอะไรไปทางไหนได้
ทำอะไรก็ไม่ได้ เดินทางได้แค่กลางวัน กลางคืนต้องหาที่พัก แล้วเดินทางต่อ

ถึงจะวิดิโอคอลคุยกับหลายๆคน แต่อารมณ์มันก็ห่อเหี่ยวมากๆ
ชีวิตช่วงนั้นคือ อ่ะ รอเวลาคุยงาน ประชุมซูมเสร็จ ซึ่งกว่าจะเสร็จแม่งก็ยาวนาน

ชีวิตวนเวียนอยู่เท่านั้นในตอนนั้น
แต่จริงๆแล้วดึกๆหรือค่ำๆ เราก็คุยอาจจะคุยกันไม่ว่าจะฟิน บี เม มียัวที่ห่างไป มินกับไก่ที่เงียบหายไปเลย
แล้วผมก็มารู้ว่ามินติดโควิด ไม่รู้ว่าติดได้ไงเพราะกลับไปอยู่ภูเก็ต เข้าโรงพยาบาลรักษากักตัวไป
ต้องกักตัว 21 วัน ถึงได้กลับออกมา มินยังพอตอบได้ว่าอาการเป็นยังไงอะไร แต่ก็นั่นล่ะ
ผมเกลียดได้โรคห่านี่ เกลียดมาก


พี่อามสามีเก่าของเม โทรมาคุยว่ากิจการต่างๆของแกหลายอย่างแย่และเครียดมาก
ตกค่ำเมก็โทรมาบ่นว่ากิจการของเมที่ดูแลอยู่ก็ไม่น่าจะไหว
คนรวยล้มบนฟูกน่ะใช่ แต่ก็ไม่มีมครอยากล้มหรอก
ผมได้แต่ปลอบใจทั้งคู่ รัฐมีมาตราการต่างๆออกมามากมาย
บางอันก็อิหยังวะ งงกันไปทั่วๆกัน

ผมส่งกิจกรรมให้พี่อามดูว่าผมกับลูกน้องเก่าซัดกันแก้เครียด พี่อามถามผมว่ามึงปลอดภัยใช่ไหม ไปไหนมาเปล่า
ผมบอกผมกักตัวไม่เจอใครเลย แกบอกแกก็เหมือนกัน
เอ็งมาหาพี่ไหม ผมถามที่ไหน
พี่อามบอกระยอง ผมบอกว่าไปยาก ต้องขออณุญาติข้ามจังหวัดอะไรอีก
แกบอกมาได้ วิ่งกลางวัน ไม่มีใครสนใจอะไรเลย แกบอกเมก็อยู่นี่ กรุงเทพมันระบาดแยะ เลยขนครอบครัวมาทั้งหมด

ผมบอกขอเวลาคิดก่อน

ผมพิมไปถามเมว่า อยู่ระยองเหรอ เมบอกใช่ มากับครอบครัว
คุณจะมาเหรอ เมถาม ผมบอกคิดอยู่พี่อามชวน เมบอกมาสิ มีห้องตั้งหลายห้อง มีบ้านตั้งหลายหลัง
ผมบอกเกรงใจ แต่จริงๆต้องบอกว่าไม่มีกระใจจะไปไหนมากกว่า อึดอัดนะแต่ก็ไม่รู้จะทำไง

ผมนั่งตัดสินใจอะไรไม่ออกอยู่นาน
จนแก้มเดินลงมาจากอาบน้ำ แก้มถามผมว่าเป็นไรพี่เครียดไร
ผมบอกว่าเออมีพี่คนนึงชวนไประยอง แก้มบอกไปสิ แก้มไปด้วยได้ไหม
ผมนึกในใจว่า กะแล้วว่าแก้มต้องขอไป แต่ปัญหาคือมึงไว้ใจไม่ได้ไงแก้ม จะพาไปเจอพี่อามกับเม
พี่อามเนี่ยผมไม่ค่อยอะไร แต่ผมห่วงเม เกิดเจอกรณีแบบที่แอบถ่ายรูปแบบที่ผ่านๆมาทำไง

เรานั่งกินข้าวตอนสายๆกัน ผมถ่ายรูปส่งรูปแก้มไปให้พี่อามว่า



มีทรงนี้แต่เป็นงูพิษเอาไปไหม
พี่อามตอบมาว่า เอามาเหอะ ช่างแม่ง พูดมากเอาของเรายัดปากไปฮ่าๆๆ

พี่อามปกติแกจะรักษามาดผู้ดีของแก แต่ผมรู้สึกได้เลยว่าคราวนี้แกพร้อมระเบิดจริงๆ
ผมบอกว่าเดี๋ยวผมเตรียมตัวก่อน แกบอกเตรียมอะไร มาได้เลยที่นี่มีทุกอย่าง
ผมส่งคลิปที่ผมซัดกับแก้มไปให้แกดู มีลุงยามเลียของแก้มอยู่ด้วย แกบอกรีบมาเลย
ผมบอกจัดกับเมไปก่อน

แกบอกว่า คืนก่อนเมาเลยกลับมามีไรกัน มันไม่มันส์อ่ะ บอกไม่ถูก
ผมเข้าใจล่ะภาวะเครียดๆแบบนี้ปลดปล่อยซะบ้าง

จัดการทุกอย่างเสร็จก็บ่ายแล้ว ผมบอกว่าไว้ไปพรุ่งนี้
แต่พี่อามกับเมบอกว่ามาเลย ขับ 3 ชั่วโมงเอง ยังไงก็ทัน

เราขับรถกันมาบ่ายๆเวลาเหลือเฟือมาก ไม่มีรถบนถนนมากนัก เราทำความเร็วได้ดีเลย
ต่างจังหวัดไม่มีร้านขายของอะไรเลย ทุกอย่างปิด บนรถผมมีแค่น้ำ
เราจอดแวะปั๊มเพื่อเติมน้ำมัน แก้มโนบรามาในเสื้อสีขาวหลวมๆ ไม่ได้รัดรูปมากนัก แต่มันก็ไม่ได้มองไม่เห็น
ภายใต้แมสก์หัวนมแก้มดันเสื้ออกมาเป็นเม็ด นมกลมก้อนใหญ่ๆนั่นขยับขึ้นลงตามแรงหายใจ

เด็กปั๊มมาเอาเงินทางฝั่งแก้มถึงกับพูดติดๆขัดๆ
แก้มถามเรื่องพี่อาม ผมเล่าเท่าที่จะเล่าได้ แต่แก้มก็รู้ล่ะว่ามาแบบนี้จะโดนอะไรบ้าง
แต่แก้มไม่ได้สนใจมากนัก เปิดกระจกดูดบุหรี่สบายใจ
เราผ่านชลบุรีมาไกลละ แต่ก็ไม่ได้ใกล้ๆระยองแก้มบอกปวดฉี่ ผมบอกว่าไม่รู้มีปั๊มไหมผมไม่เคยมาเส้นนี้
เราผ่านปั๊มนึงไป มันปิด แก้มบอกจอดเลย ฉี่มันข้างทางนี่ล่ะ รถไม่มี แก้มเข้าไปนั่งฉี่ในซอย
แก้มถอดประโปรงออก ผมเห็นจีสจริงสีขาวซ่อนอยู่ แก้มนั่งยองๆฉี่ไปดูดบุหรี่ไป
ภาพนี้ทำเอาผมตื่นขึ้นมาทันที




เราขับรถต่อโดยที่คราวนี้ผมเอามือคลึงนมแก้มไปด้วย
ถึงไหนแล้วไม่รู้ แต่แก้มปลดเข็มขัดรถแล้วก้มตัวลงมารูดซิปผมออก
แล้วควักน้องชายผมออกมา จากที่มันกึ่งหลับกึ่งตื่น
พอแก้มเอามือโดนมันก็ตื่นเต็มตัวทันที
แก้มตวัดลิ้นฉกลงไป ผมเกร็งตัวมองถนนจับพวงมาลัยประคองคันเร่ง

ไม่มีรถวิ่งเลย มีรถกะบะกับเทรลเลอร์สวนอยู่ฝั่งตรงข้ามบ้าง
แก้มอมลงไปแล้วเอาลิ้นไล่ตามโคนลงไปในปากด้วย
ผมเผลอยกก้นขึ้นเลย เสียงซรู๊ดน้ำลายกับเสียงแก้มร้อง อืมมมมส์ อืออในปากผงกหัวขึ้นลงทำเอาผมปวดไปทั้งลำ

แก้มเอามือลอดใต้ตัวไปล้วงของตัวเองด้วย
มาถึงไฟแดงนึง แก้มลุกตัวขึ้นนั่งพร้อมกับน้ำลายและน้ำผมหนืดเต็มปาก แก้มพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ ฮู่...ยาวๆ

แก้มเอานิ้วที่ล้วงของตัวเองมาดู กำลังจะเช็ดผมบอกว่าไหนดูซิ
น้ำเหนียวๆติดปลายนิ้วแก้มมาด้วย
ผมถามว่านี่คืออะไร มีอารมณ์รอเลยเหรอ

แก้มหันมามองพร้อมกับรถที่ออกตัว หยิบบุหรี่ที่ใส่กัญชาไว้มาดูด
แก้มต้องรู้สึกยังไง ต้องกลัวเหรอมีอะไรน่ากลัวกว่าไอ้โรคห่านี่อีก โดนตังเกรุมยังมีความสุขกว่าเลย
แล้วแก้มก็ดูดบุหรี่ต่อ ตาล่องลอยของแก้มฉ่ำแดง
ผมไม่รู้ว่ามันสุขสมหรือเสียใจ

แต่ควันของบุหรี่แก้มกำลังทำผมเมา
ผมถามทางเข้าบ้านพี่อามทางโทรศัพท์ คนรวยนี่มันคนรวยจริงๆ
ทางเข้าเป็นทางเล้กๆ มองไม่ออกเลยว่าเป็นทางเข้าบ้านคน แต่มันเป็นทางเข้าบ้านคน
พอพ้นถนนมาสัก 50 เมตรก็เจอรั้วใหญ่โต ปกคลุมด้วยต้นไม้พลางตาจากภายนอกอย่างดี
เสียงคนรับใช้วิ่งมาเปิดประตู ผมลงไปสวัสดีพี่อาม แก้มยังไม่ลงมาเพราะตัวเองโป๊อยู่

รอจนคนไปหมดใส่บราอะไรเรียบร้อยแล้วถึงลงมา ภาพแรกที่พี่อามเห็นแก้มคือคือตาลุกวาวเลย
พี่อามพาผมกับแก้มเดินแยกออกจากตัวบ้านใหญ่ไปอยุ่ในกระท่อมริมทะเลหลังเล็กๆ
ที่แยกออกจากตัวบ้าน มันเก่าแบบบ้านผู้ดีเก่าแต่ไม่เก่าเลย

เราถึงก็ช่วงฟ้าเริ่มมืด พี่อามบอกเดี๋ยวให้คนเอาข้าวมาให้ เป็นการยืนสนทนากันแบบไกลๆ แต่พี่อามจ้องแก้มแบบไม่สนใจอะไรเลย
พอเข้าห้อง แก้มบอกว่าพี่อามนี่คือหล่อดีนะ
ผมบอกแน่นอน ผู้ดีเก่า ผมเดินไปจะเข้าไปจัดกับแก้ม เพราะอารมณ์ค้างมา
ผลักแก้มลงไปที่เก้าอี้ก ถลกกระโปรงขึ้นกำลังจะเสียบก็มีคนมาเคาะประตู ผมเห็นน้ำใสๆไหลลงมาถึงหัวเข่า
ผมเลยเสียบเข้าไปก่อนทีนึงแก้มร้อง อ๊า...ห์แล้วผมก็ดึงออก

ผมมาเปิดประตู เม... เมชะโงกหน้าเข้ามามองแก้มด้วยความสงสัยว่าใคร
ผมแนะนำแก้มที่กำลังดึงกระโปรงให้เข้าที่ เมสวัสดีค่ะ แล้วก็หันหลังเดินออกไปเลย บอกว่าไว้เดี๋ยวมาทักใหม่

เมเดินไปแบบรีบๆ แก้มเข้าห้องน้ำไป สักพักมีคนใช้มาขอตรวจอุณหภูมิเราสองคน

กับข้าวถูกยกมาวางผมกับแก้มนั่งกินข้าวกันหน้าบ้าน แก้มยกเหล้าที่เตรียมมาออกมา
เสียงสวัสดีทุกคนดังมาแต่ไกล พี่อามเดินมาพร้อมกันกับเมและยัว...
ใช่ผมกระโดดสุดตัวร้องยัวววว เฮ้ยมาได้ไง ยัวบอกเมชวนมา เพราะช่วงนี้โรงแรมก็หยุด มาตั้งแต่สองคืนก่อนแล้ว
พี่อามบอกว่าไง เซอร์ไพรส์ไหม ผมบอกโคตรๆ

วงสนทนาเราขยับมากขึ้น ก่อนนั่งลมีจังหวะนึงทุกคนหันมองหน้ากันแล้วก็ถามว่าติดยัง ติดยังวะ
แล้วก็เอาวะ เราว่าเราปลอดภัย

พี่อามบอกว่าเรามาไกลเกินกว่าจะกังวลแล้ว
ที่นี่ปลอดภัย

นี่แค่หัวค่ำ แต่มันเงียบเหมือนตีสองตีสาม เรานั่งพูดคุยถึงสถานการณ์ไปเรื่อยๆ และเหล้าที่หมดสองกลมแรกไปอย่างรวดเร็ว
มันผ่อนคลายแต่ก็ตึงเครียดกับสถานการณ์ข้างนอกนั่น

เมในชุดเปิดอกและกางเกงขาสั้นแก้มก้นออก เริ่มผ่อนคลายมากขึ้น
ยัวในชุดเดรสสั้นรัดรูปนมออกมาครึ่งนึงเริ่มอึดอัดกับบรา และสักกัพกก็ถอดมันออก เช่นเดียวกันกับแก้ม
ที่ตอนนี้เสื้อที่ใส่อยู่ก็ก้มๆเงยจนนมหกออกมาหลายที

เมนั่งข้างๆผมแขนเราสีกันเบาๆ บางขณะเมจับมือผมบีบเบาๆ คงมีทั้งความกังวล ความไม่สบายใจและความอยากจะบอกอะไรบางอย่าง

เราคุยกันเรื่องเครียดๆจนผมต้องเปลี่ยนเรื่องมาคุยกับยัว แล้วก็คุยตรงๆแบบที่ทุกคนตกใจเลยว่า
อยากพายัวไปเดินแก้ผ้าริมหาดจริงๆ สถานการณ์เครียดๆแบบนี้ ไม่ชอบเลย
ยัวบอกเอาสิ ไม่ติดนะ



 


เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

nmiint

รถไฟจะชนกันหรือเปล่าเนี่ย เสียเมไป เสียดายแทนแน่ๆ

jmanus

ห่างกันมานาน แก้เครียดกันหน่อย

montoya2109


veget

 ช่วงนั้นเป็นเวลาที่เครียดกันทุกคน  เพราะไม่รู้ว่าทิศทางจะไปทางไหน ทำได้แต่หวังว่ามันจะผ่านไปโดยเร็ว

donki

ดีใจต่อที่หนึ่งเจอคุณเม เซอร์ไพรส์ที่ 2 ที่เจอคุณยัวครับ  ::Crying::

nop101

อยากไปด้วย ตอนนั้นคงไม่น่าเบื่อ

ones26421


doxana

น่าจะได้คลายเครียดกันไปบ้างแน่ๆ

Komratouy13

อย่างน้อยได้ผ่อนคลายน้ำกาม ยามสถานการณ์โควิด

jackalza

นึกถึงตอนนั้นแล้วมันเครียดจริง ๆ นะ วัคซีนก็ยังไม่มี

ballnakrab

เมจะงอนไหมเนี่ย เหมือนกับเมไม่ค่อยสบอารมณ์ ยังดีมียัวอีกคน ::Grimace::

BooM_Za

พาไป สองคนเลยครับพี่อามร์จะได้จัดๆๆ


Sos Pop

สถานการณ์โครตเครียดเลย อะไรก็แย่ไปหมด