ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_nato87

เรื่องสั้น : เฒ่าแก่งคอย สอยเด็กโพธาราม

เริ่มโดย nato87, กันยายน 09, 2022, 01:13:00 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

nato87

พูดคุยก่อนอ่าน : ก็นะ ห่างหายไปนานหลายปี กับเรื่องสั้นเป็นเอกเทศของเหล่าบรรดานางฟ้าทั้ง 12 คน ของลุงพล วันนี้เป็นโอกาสอันดี ที่ผมจะนำเสนอตอนพิเศษตอนนี้ให้ทุกคนได้อ่านกัน โดยคราวนี้เป็นทีของน้องอุ๊ หทัยรัตน์ ซึ่งผมอยากจะบอกว่า มันจะเป็นตอนที่พิเศษมาก ๆ เพราะผมอยากนำเสนออีกมุมหนึ่งของจอมจุ้นประจำวิทยาลัยพยาบาลคนนี้

อย่างที่ทราบกัน ปูมหลังของน้องอุ๊ เป็นสาวโพธาราม จังหวัดราชบุรี ผมเคยบอกทุกคนว่า ครอบครัวของเธอเป็นชาวสวนปลูกมะพร้าวขาย ทุกคนจะได้เห็นตัวตนอีกมุมหนึ่งของเธอในตอนนี้ ในฐานะ ลูกสาวชาวสวนครับ

ก็จะมีฉากเลิฟซีน แต่บอกไว้ก่อนว่าไม่ได้ละเอียดนัก ถือว่าเป็นรสชาติใหม่ ที่ผมไม่เคยนำเสนอมาก่อน ซึ่งผมว่ามันน่าสนใจดี

อ้อ!! แล้วมันก็จะมีกิมมิคเล็ก ๆ แทรกอยู่ในเรื่องด้วยแหละ ส่วนจะเป็นเรื่องอะไร ก็ไปตามเสพกันได้ครับ และสำหรับคนต่อไป ก็น่าจะเป็นสาวนุ้ยจากหาดใหญ่ นาถลดา เด็กใต้ของเรานี่แหละครับ จะหรอยหนัดถึงเครื่องแกงม้ายย ต้องลองแล 5555+

แต่อาจจะต้องใช้เวลาสักพักนะครับ ขอกลับไปปั่นนิยายหลักของลุงพลก่อน เพราะรู้ว่าทุกคนกำลังลุ้นว่าลุงพลกับครูเบสท์จะไปต่อที่ไหนกันต่อ ใช่ม้า 555+


####################

สารบัญ "เรื่องสั้น" ของเหล่าบรรดานางเอกทั้ง 12 คน ที่แต่ละคนมีเรื่องราวเป็นเอกเทศน์ ไม่เกี่ยวเนื่องกันนะครับ

ครูเบสท์ ภัคจิรา นฤนารถไมตรี (ความหวาน 4/5 ความอีโรติก 3.5/5) โอกาสสมหวังกับลุงพลในเรื่องหลัก = 60/100

https://xonly8.com/index.php?topic=215744.0

ลูกขวัญ ภาสินี ถิ่นทวีพัฒนา ณ ภูเก็ต (ความหวาน 3/5 ความอีโรติก 3.5/5) โอกาสสมหวังกับลุงพลในเรื่องหลัก = 20/100

https://xonly8.com/index.php?topic=215789.0

อีฟ อรัญญา ศิริสวัสดิ์ (ความหวาน 3/5 ความอีโรติก 3.5/5) โอกาสสมหวังกับลุงพลในเรื่องหลัก = 40/100

https://xonly8.com/index.php?topic=215882.0

พิมมี่ พิมพาภรณ์ แสงสูงเนิน (ความหวาน 4.5/5 ความอีโรติก 5/5) โอกาสสมหวังกับลุงพลในเรื่องหลัก = 90/100

https://xonly8.com/index.php?topic=218026.0

หมอพลอย พลอยพรรณ จารุสิริการกุล (ความหวาน 4.5/5 ความอีโรติก 4/5) โอกาสสมหวังกับลุงพลในเรื่องหลัก = 10/100

https://xonly8.com/index.php?topic=218112.0

โดนัท ณิชา แสงทองอำไพ (ความหวาน 4.5/5 ความอีโรติก 4.5/5) โอกาสสมหวังกับลุงพลในเรื่องหลัก = 50/100

https://xonly8.com/index.php?topic=220968.0

ใบเฟิร์น เนตรชนก วิมานแก้ว (ความหวาน 4/5 ความอีโรติก 4/5) โอกาสสมหวังกับลุงพลในเรื่องหลัก = 20/100

https://xonly8.com/index.php?topic=221008.0

นาถ นาถลดา ถิ่นสงขลา (ยังไม่อัพเดต)

หมวย เดือนดารา แซ่ย้ง (ความหวาน 3.5/5 ความอีโรติก 3.5/5) โอกาสสมหวังกับลุงพลในเรื่องหลัก = -10/100

https://xonly8.com/index.php?topic=221059.0

ทราย ฉัตรพร บัวประทีป (ยังไม่อัพเดต)

อุ๊ หทัยรัตน์ แก้วสมบัติ  (ความหวาน 3.5/5 ความอีโรติก 3.5/5) โอกาสสมหวังกับลุงพลในเรื่องหลัก =  20/100

https://xonly8.com/index.php?topic=262349.0

แนนนี่ นริศรา พลธานี (ยังไม่อัพเดต)

#####################

ลุงพลกำลังขับรถกระบะคันเก่า มุ่งหน้าจากกรุงเทพมหานครสู่จังหวัดราชบุรี โดยมีจุดหมายปลายทางคืออำเภอโพธาราม บ้านเกิดของเด็กสาวพยาบาลที่ตัวเองรักอย่างน้องอุ๊ หทัยรัตน์ เธอเป็นเด็กสาวหน้าตาน่ารัก ผิวขาวเหลือง ดูเป็นผู้ใหญ่กว่าเพื่อนร่วมรุ่นหลายคน พ่อแม่ของเธอเป็นเจ้าของไร่สวนมะพร้าว 10 ไร่ และคอยเก็บมะพร้าวขายสร้างรายได้เป็นกอบเป็นกำ และด้วยความฝันของ ประสิทธิ์และมาลัยรัตน์ สองสามีภรรยา พ่อกับแม่ของน้องอุ๊ ที่อยากจะให้ลูกหลานตระกูลแก้วสมบัติได้จบสูง ๆ ถึงระดับปริญญาตรีสักคน ด้วยเหตุนี้เอง ความหวังของบ้านจึงมาตกอยู่ที่น้องอุ๊นั่นเอง

เขาว่ากันว่าจังหวัดราชบุรี ไม่ได้มีดีแค่โอ่งดินมังกร แต่ยังมีดีที่สาวงาม ดังคำขวัญของจังหวัดท่อนหนึ่งที่ว่า คนสวยโพธาราม คนงามบ้านโป่ง แล้วจุดเริ่มต้นของความรักที่ต่างวัยครั้งนี้มันเกิดขึ้นตอนไหน ยังไงดีละ มาเถอะ เดี๋ยวลุงพลจะเล่าให้ฟังเอง

เมื่อสี่ปีก่อน

ลุงพล ที่ยังเป็นนักการภารโรง กำลังนั่งกวาดใบไม้ใบหญ้าอยู่หลังหอพักสตรีภายในวิทยาลัยพยาบาล ในตอนนั้นเอง ตาเฒ่าได้เหลือบไปเห็นนักศึกษาพยาบาลและทหารเกณฑ์หนุ่มในชุดลายพรางกำลังมีปากเสียงกัน



"พี่แจ็ค!! พี่ไม่ต้องมายุ่งกับอุ๊อีก!! พี่แจ็คไม่เคยมีเวลา!!! ไม่เคยสนใจ!! ไม่เคยรับรู้เลยว่าอุ๊ต้องการพี่!!" หทัยรัตน์ตัดพ้อพี่แจ็ค แฟนหนุ่มทหารเกณฑ์หนุ่มวุฒิปริญญาตรีจากคณะนิติศาสตร์

"อุ๊!!! ฟังพี่หน่อยซิ!!" จักรพงษ์ ทหารหนุ่มรั้วของชาติพยายามปรับความเข้าใจกับแฟนเด็กพยาบาล "พี่เป็นทหารนะ พี่ก็มีหน้าที่ที่ต้องทำ ไหนจะเรื่องงานเอกสารบนกองร้อย ไหนจะเข้าเวร ไหนจะต้องช่วยงานนายพี่ที่ค่าย"

"ฟังดูพี่รักอาชีพทหารมากเลยนะคะ!!" หทัยรัตน์ประชดประชัน "รักจนลืมไปแล้วว่ายังมีอุ๊อยู่ทั้งคน!!"

"อุ๊!! ฟังพี่หน่อยซิ!!! เราโต ๆ กันแล้วนะ!!" จักรพงษ์พยายามอธิบายแฟนเด็กของตัวเอง "พี่จบกฎหมายมา ตอนแรกพี่ก็ตั้งใจว่าจะสอบทนาย แล้วทีนี้พอพี่ติดทหาร ทางบ้านพี่เค้าก็อยากให้พี่อยู่ยาวรับราชการไปเลย เพื่อที่พี่จะได้สอบเป็นทหารสัญญาบัตร จะได้สอบเป็นทหารพระธรรมนูญ ทั้งหมดที่พี่ทำ ก็เพื่ออนาคตของเราสองคนนะอุ๊"

ลุงพลที่ยืนฟังก็อยู่พยักหน้า และรู้สึกชื่นชมในความคิดของจักรพงษ์ ที่ตั้งใจอยากรับราชการทหาร และด้วยดีกรีปริญญาตรีด้านกฎหมาย ทำให้เขามีโอกาสที่จะทำตามความฝันได้ตามที่ต้องการ

"อนาคต!!! อนาคต!! อนาคต!!" บทจะเข้าใจอะไรยาก หทัยรัตน์ก็ไม่รับฟังเหตุผลอะไรทั้งนั้น "แล้วปัจจุบันละคะพี่แจ็ค!! อุ๊ว่าพี่แจ็คน่ะ!! สนแต่เรื่องของตัวเองมากกว่ามั้ง!!"

"อุ๊!!! ได้โปรดฟังพี่หน่อยเถอะ!!" หนุ่มแจ็คพยายามจะอธิบายแฟนเด็ก ที่กำลังเดินหนีขึ้นห้อง "อุ๊!!! อุ๊!!! เห้อ!!! อะไรอีกเนี่ย!!!??"

หทัยรัตน์สะบัดมือจักรพงษ์ แฟนหนุ่มทหารเกณฑ์แล้วเดินหนีขึ้นหอพักสตรี ปล่อยให้ทหารหนุ่มยืนงงเป็นไก่ตาแตกอยู่ตรงนั้น โดยมีลุงพล ภารโรงประจำวิทยาลัยพยาบาลแห่งนี้รับรู้เหตุการณ์ทั้งหมด

ต่อมาไม่นาน ในขณะที่ลุงพละกำลังกวาดขยะหน้าอาคารเรียนในช่วงบ่าย ทันใดนั้น ภารโรงเฒ่าก็เหลือบไปเห็นน้องอุ๊ กำลังเดินปรี่ออกมาจากอาคาร พร้อมกับเอามือปิดหน้าและร้องไห้ออกมา ราวกับว่ากำลังเสียใจหรืออาจทะเลาะกับใครมา

"ไอ้เราอุตส่าห์หวังดี ๆ แต่มองความหวังดีของเราเป็นอย่างอื่น!!" หทัยรัตน์พูดกับตัวเอง ก่อนที่จะเดินผ่านหน้าลุงพลไปโดยไม่ได้สนใจใยดีอีกฝ่ายเลยแม้แต่น้อย "มาหาว่าเราเสือกซะงั้น!!! ได้!!!! จากนี้ไปจะไม่ยุ่งด้วยแล้ว!!"



ลุงพลที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ถึงกับร่นคิ้วด้วยความสงสัย ก่อนที่จะหันกลับไปที่ใต้อาคารเรียน แล้วทันใดนั้น ภารโรงเฒ่าก็เห็นภาพของนักศึกษาพยาบาลอย่าง ใบเฟิร์น โดนัท นาถ หมวย และน้องอีฟ ที่ยืนตัวลีบอยู่ด้านหลัง กำลังมองน้องอุ๊ที่กำลังวิ่งหนีไปด้วยความสะใจ

"ด่านิดด่าหน่อย ทำเป็นกระแดะร้องไห้!!" โดนัทยืนกอดอกมองยัยอุ๊ด้วยท่าทางหมั่นไส้

"เจ๊ก็ด่าอุ๊แรงไปนะ" ใบเฟิร์นที่เป็นเพื่อนสนิทออกความเห็น

"โหยยย แค่ด่าว่าอย่าเสือก พ่อแม่ไม่สั่งไม่สอนหรือไง ไม่แรงไปหรอกคะพี่เฟิร์น" คราวนี้เป็นนาถ เด็กพยาบาลรุ่นน้อง ที่กำลังยืนมองรุ่นพี่ที่กำลังเดินหนีไปด้วยความสะใจ "แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ จริงไหม? หมวย"

"ก็สมควรให้ด่าอ่ะ พี่อุ๊ทำตัวเองนิ" เดือนดาราตอบ "เห็นด้วยไหมอีฟ?"

"อืออ!!! เราไม่รู้!!" น้องอีฟ เด็กพยาบาลปีหนึ่งส่ายหน้า เหมือนไม่อยากรับรู้อะไรที่เกิดขึ้น

ลุงพลพอเดาออกว่า เหตุการณ์ก่อนหน้านั้นมันเกิดอะไรขึ้น และด้วยลางสังหรณ์บางอย่าง ทำให้สุภาพบุรุษภารโรงคนนี้ ต้องรีบเดินตามหทัยรัตน์ไปทันที

..................

"มีแฟน!!! แฟนก็ไม่สน!! มีเพื่อนก็โดนแบน!!! แถมโดนพวกรุ่นน้องบูลลี่อีก!!" หทัยรัตน์ไปยืนเกาะขอบรั้วข้างสะพานข้ามคูน้ำ "ทำไมมีแต่เรื่องแย่ ๆ แบบนี้วะ!!"

"ระบายกับลุงได้นะ!!" แล้วทันใดนั้น ลุงพลก็ปรากฏตัวขึ้นมา "ลุงยินดีรับฟังทุกปัญญาของเรา มาระบายกับลุงได้นะ!!"

"นี่ลุง!! ลุงเป็นใครมิทราบ!!??" พอได้ยินแบบนี้ ยัยอุ๊ เจ้าของฉายาจอมจุ้นประจำวิทยาลัยพยาบาล ก็หันควับไปตามตาลุงภารโรง ที่อยู่ดี ๆ ก็ถือวิสาสะเข้ามาโดยไม่ได้ถามไถ่ "มายุ่งอะไรกับเรื่องส่วนตัวของหนูด้วย"



"ลุงเห็นเราเครียด ไม่มีความสุข ลุงก็เลยอยากรับฟังปัญหาของเราเท่านั้นเองแหละจ๊ะ" ลุงพลตอบ "ว่าแต่เราชื่ออะไรนะ? ลุงชื่อลุงพลนะ"

"ทำไมหนูต้องบอกชื่อหนูให้ลุงรู้ด้วย?" หทัยรัตน์ หรี่ตามองลุงพลด้วยความไม่ไว้ใจ

"ถ้าหนูไม่สะดวกที่จะบอกชื่อลุง" แล้วลุงพลก็เริ่มหยอดมุกใส่เด็กสาว "ลุงขอเรียกหนูว่า หลานคนสวยนะ"

"เหอะ!!! ตลก!! คิดอะไรไม่ซื่อกับหนูป่ะเนี่ยลุง!!! ถามจริง!!!??" พอได้ยินแบบนี้ หทัยรัตน์ก็เค้นหัวเราะออกมา เพราะเธอรู้สึกได้ว่าตาเฒ่าตรงหน้ากำลังเกี้ยวเธออยู่ แต่ทันใดนั้น "ไม่ต้องเรียกหนูว่าหลานคนสวยหรอก ฟังแล้วมันขนลุก เรียกอุ๊ก็พอ"

"จ๊ะ น้องอุ๊" ลุงพลยิ้มหวาน "ยินดีที่ได้รู้จักนะ"

หลังจากนั้นเป็นต้นมา ลุงพลก็เริ่มแวะเวียนเข้ามาในชีวิตของหทัยรัตน์ ที่กำลังเปลี่ยวเหงา เพราะแฟนทหารกำลังมีภารกิจอันใหญ่หลวง นั่นคือการรับใช้ชาติ เพื่อสานต่อความฝันที่จะนำคะแนนในการเป็นทหารกองประจำการณ์ เพื่อนำไปสอบเข้ารับราชการในตำแหน่งนายทหารพระธรรมนูญด้วยวุฒิปริญญาตรีดั่งที่ตั้งใจเอาไว้ อีกทั้งหทัยรัตน์ ยังถูกแบนจากกลุ่มเพื่อน ๆ และรุ่นน้อง จนทำให้ไม่มีใครอยากจะคบเธอ

จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ได้พัฒนาและก้าวผ่านเขตแดนกั้นกลางระหว่างนักศึกษาพยาบาลกับนักการภารโรง ลุงกับหลาน พอรู้อีกที หทัยรัตน์ ก็ยอมมอบสิ่งที่ผู้หญิงทุกคนหวงแหนที่สุด นั่นคือพรหมจรรย์ ให้กับลุงพลได้ลิ้มลอง

ลุงพลพาน้องอุ๊ไปเล่นจ้ำจี้กันในห้องเก็บของภายในห้องพักภารโรง และในวันนั้นเอง ที่หทัยรัตน์ได้หลั่งเลือดสาวพรหมจรรย์อาบแท่งทวนของลุงพล เพื่อพิสูจน์ถึงความบริสุทธิ์ของเธอ

"หนูเป็นเมียลุงแล้ว..." หทัยรัตน์นอนหนุนตักลุงพลบนโซฟาตัวเก่า ทั้งคู่อยู่ในสภาพเปลือยเปล่า "ลุงต้องรับผิดชอบหนูนะ"

"แน่นอนจ๊ะ" ลุงพลลูบไล้ท่อนแขนเนียนของเด็กสาวจากโพธาราม "ลุงได้น้องอุ๊เป็นเมียแล้ว ลุงต้องรับผิดชอบน้องอุ๊ ไว้ถ้าน้องอุ๊เรียนจบ ลุงจะไปสู่ขอน้องอุ๊นะ"

"พูดจริงนะ!!! พูดแล้วไม่คืนคำ!!" แล้วยัยอุ๊ก็ลุกขึ้นมา จับมือลุงพลด้วยความดีใจ ก่อนที่เธอจะสะดุดกับอาการปวดแปล๊บบริเวณท้องน้อง "อุ้ยยย!!!"

"เป็นอะไรเหรอจ๊ะน้องอุ๊?" ลุงพลเอ่ยปากถามด้วยความสงสัย

"ลุงพลอ่ะ รังแกหนู..." หทัยรัตน์ก้มหน้าด้วยท่าทางเนียมอาย

"ก็น้องอุ๊ของลุงน่ารักนี่นา..." ตาเฒ่าเจ้าคารมณ์เชยปลายคางคนงามจากโพธารามขึ้นมาเชยชม "ลุงรักน้องอุ๊นะ"

แล้วลุงพลกับน้องอุ๊ก็จุมพิตกันอย่างดูดดื่ม ก่อนที่เสียงโทรศัพท์จะดังขึ้น

"แป๊ปนะคะลุงพล..." หทัยรัตน์หยิบเอาซัมซุงรุ่นเก่า ที่มีหน้าจอมีร่องรอยแตกเหมือนตกพื้นขึ้นมา "พี่แจ็ค..."

เมื่อเห็นว่าคนที่โทรมาคือแฟนหนุ่มอย่างจักรพงษ์ หทัยรัตน์จึงตัดสินใจกดวางสาย และฝ่ายแฟนหนุ่มยังไม่ยอมแพ้ และโทรเข้ามาอีก สุดท้ายเด็กสาวผู้ปันใจจากทหารเกณฑ์วุฒิ ป.ตรี ผู้มีความฝันอยากเป็นทหารพระธรรมนูญได้ตัดสินใจกดตัดสาย และปิดโทรศัพท์ทันที



"ตื้ออยู่ได้!!! รำคาญ!!" น้องอุ๊บ่นกับซัมซุงตัวเก่า ก่อนหันมายิ้มให้ลุงพล "น่าเบื่อผู้ชายงี่เง่า จริงไหมคะลุง?"

"จริงซิจ๊ะ คบกับหนุ่มใหญ่อย่างลุงแล้วสบายใจกว่าเห็น ๆ" ภารโรงยอดนักรักยิ้มหวาน ก่อนดึงร่างของน้องอุ๊เข้ามาจูบและโอบกอดด้วยความรัก "มือถือเราหน้าจอมันแตกแล้วนิ เอางี้ไหม? เดี๋ยวลุงซื้อซัมซุงกาแล็คซี่โน้ต 20 ให้"

"โหยย เกือบสี่หมื่นนะลุง!!! ไม่เอาหรอก!!!" หทัยรัตน์ส่ายหน้า "หนูไม่อยากรบกวนเรื่องเงินกับลุงนะ!!"

"ไม่เป็นไร เพื่อน้องอุ๊ ลุงจ่ายให้" ลุงพลยืนยันคำเดิม แต่น้องอุ๊ก็ยังปฏิเสธอยู่ดี

หลังจากนั้น ทั้งคู่ก็แยกย้ายกลับที่พักของตัวเอง เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น ทั้งคู่จะแกล้งทำเป็นไม่รู้จักกัน แต่เมื่อไรก็ตาม ที่ลุงพลและน้องอุ๊อยู่ด้วยกันในที่ลับตาคน ก็เปรียบเสมือนน้ำมันกับไฟ

ต่อมาไม่นาน ได้มีพัสดุมาส่งถึงตัวน้องอุ๊ที่เคาน์เตอร์หอพักนักศึกษาหญิงภายในวิทยาลัยพยาบาล เด็กสาวหยิบรับพัสดุด้วยความแปลกใจ ก่อนเดินเข้าลิฟต์ขึ้นห้องเพื่อแกะกล่องพัสดุ และเธอก็ได้พบว่า สิ่งของภายในกล่องพัสดุนั้น ก็คือสมาร์ทโฟนรุ่นใหม่อย่าง Samsung Galaxy Note 20

หทัยรัตน์รีบโทรไปต่อว่าลุงพล ที่ซื้อสมาร์ทโฟนราคาแพงเกือบสี่หมื่นมาให้เธอ และจะเอาไปคืน แต่ลุงพลก็ยืนยันคำเดิมว่าเต็มใจซื้อให้และไม่ต้องการรับคืน สุดท้ายน้องอุ๊เลยจำใจต้องรับมือถือเครื่องใหม่มาใช้ ท่ามกลางความสงสัยของผู้เป็นพ่อและแม่หลังจากที่เธอเดินทางกลับบ้านที่จังหวัดราชบุรี ว่าลูกสาวของบ้านเอาเงินจากไหนไปซื้อสมาร์ทโฟนรุ่นใหม่ที่ราคาแพงถึงขนาดนี้

เด็กสาวโกหกไปว่า ที่วิทยาลัยพยาบาลมีการจับรางวัลช่วงเทศกาลวันขึ้นปีใหม่ แล้วเธอเป็นผู้โชคดีได้รางวัลใหญ่ เลยทำให้พ่อแม่ ที่เป็นเพียงแค่ชาวสวนมะพร้าว ที่ไม่ได้มีความรู้อะไรปักใจเชื่อในคำโกหกของลูกสาว

และหลังจากนั้น ลุงพลและน้องอุ๊ ก็สานต่อความรักเรื่อยมา โดยที่น้องอุ๊ ไม่คิดจะกลับไปคืนดีกับพี่แจ็ค ทหารเกณฑ์วุฒิปริญญาตรี ที่ภายหลังได้ตัดสินใจไม่รับราชการต่อ เพราะไม่มีกะจิตกะใจอีกต่อไป เนื่องจากถูกแฟนสาวอย่างหทัยรัตน์ปฏิเสธ

...................................

ตัดมาที่ปัจจุบัน

ลุงพลได้ขับรถกระบะมาถึงบ้านสวนมะพร้าวของน้องอุ๊ที่โพธาราม จังหวัดราชบุรี และได้บอกเล่าความจริงทุกอย่างให้พ่อกับแม่ของน้องอุ๊ฟัง ซึ่งคงไม่ต้องเดาหรอกว่า พ่อกับแม่ของน้องอุ๊ไม่มีทางยอมยกลูกสาวคนนี้ให้ลุงพลเป็นอันขาด

"ลุงมาจากไหนกลับไปทางนั้นเลยนะ!!" ประสิทธิ์ พ่อของยัยอุ๊ชี้หน้าด่าลุงพลเหมือนกับหมูหมา "ไอ้แก่ตัณหากลับ!!! ไป!!! ถ้ายังหน้าด้านไม่ยอมไป!! ลุงอย่าหาว่าผมใจร้าย!! ไอ้แดง!!! มึงไปเอาลูกซองมาให้กูที!!! สงสัยวันนี้จะได้เอาเลือดออกจากหัวคนซะละ!!"

"ถ้ายังไม่ไป!! จะให้คนงานในสวนมาไล่แล้วนะ!!" เช่นเดียวกับมาลัยรัตน์ แม่ของยัยอุ๊ ที่ตะโกนไล่ลุงพลด้วยความรังเกียจ "แก่ขนาดนี้!!!??? กล้าดียังไงมาขอลูกสาวคนอื่นเป็นเมีย!!!"

"พ่อ!!! แม่!!! เดี๋ยวก่อนคะ!!!" แล้วทันใดนั้น หทัยรัตน์ในชุดเสื้อยืด กางเกงวอร์มก็รีบวิ่งแจ้นออกมาหลังจากสวนมะพร้าว "ฟังหนูก่อนได้ไหม!!!??"

"ฟังอะไร!!! นี่อุ๊กำลังจะพูดอะไร!!?? พ่อไม่เข้าใจ!!??" พ่อของยัยอุ๊ร่นคิ้วด้วยความแปลกใจ ในขณะที่คนสวนของบ้าน กำลังวิ่งออกมาพร้อมปืนลูกซองแฝด

"คือ..." น้องอุ๊ ในมาดสาวชาวสวนมะพร้าวรีบพนมมือ และคุกเข่าไหว้พ่อกับแม่ด้วยน้ำตานองหน้า "ลุงพลกับหนู เรารักกันค่ะ ฮืออออ!!!"

"ห๊า!!!!!" พอได้ยินแบบนั้น มาลัยรัตน์ถึงกับล้มทั้งยืน จนประสิทธิ์และคนงานในสวนมะพร้าวต้องรีบเข้าไปประคองร่างของภรรยา "โอ้ยยย...จะเป็นลม!!!"

"ช่วยพยุงเมียกูเข้าบ้านที!! เร็วเข้า!!!" ประสิทธิ์รีบสั่งให้ลูกน้องพาร่างของมาลัยรัตน์ เข้าไปปฐมพยาบาลภายในบ้าน ท่ามกลางสถานการณ์ชุลมุนที่เกิดขึ้น

...................................

สองชั่วโมงผ่านไป

"โอ้ยยย..." มาลัยรัตน์ผู้เป็นแม่ นอนหนุนหมอนสามเหลี่ยมบนเตียงไม้ พร้อมกับดมยาดม และมีคนสวนสาวชาวพม่าคอยพัดให้อยู่ข้าง ๆ

"นี่ลุงล้อผมเล่นใช่ไหม?" ประสิทธิ์เอ่ยปากถามลุงพล ที่นั่งอยู่ตรงหน้า โดยมีหทัยรัตน์ กำลังยืนแอบซุ่มดูอยู่ภายในห้อง "ลุงกล้าดียังไงถึงมาสู่ขอลูกสาวผมเนี่ย? ลุงอายุเท่าไร? ลูกสาวผมอายุเท่าไรเอง? ลุงจะบ้าเหรอ!!!??"

"ลุงไม่ได้บ้าหรอกครับ" ลุงพลตอบอย่างแน่วแน่ "ลุงรักน้องอุ๊มานานแล้ว และลุงเองก็อยากจะดูแลน้องอุ๊ตลอดไป เพราะลุงรักน้องอุ๊ครับ"

พอได้ยินแบบนี้ น้องอุ๊ที่แอบซุ่มฟังอยู่ภายในห้องก็ยิ้มหวานด้วยความดีใจ ที่ลุงพลได้รักษาสัญญาที่ให้ไว้โดยไม่คิดเปลี่ยนแปลง

"แต่น้องอุ๊ ลูกสาวของผมเนี่ย มีแฟนแล้วนะครับลุง" ประสิทธิ์ผู้เป็นพ่อกำลังอ้างถึงจักรพงษ์ "แฟนน้องอุ๊ตอนนี้กำลังจะสอบเป็นทหารพระธรรมนูญ แล้วครอบครัวของผมกับแฟนน้องอุ๊ก็เคยสัญญากันว่าจะให้ลูกชายกับลูกสาวของเราแต่งงานเกียวดองกัน แล้วลุงละเป็นใคร ที่จะทำให้ผมยอมยกลูกสาวของผมให้"

"ลุงเองก็เคยเป็นทหารนะครับ" ลุงพลยิ้ม ก่อนหยิบเอารูปภาพตัวเองในวัยหนุ่มจากกระเป๋าสตางค์ขึ้นมา "ลุงเคยไปรบที่เวียดนามสมัยหนุ่ม ๆ ยศสุดท้ายของลุงก่อนออกจากราชการคือสิบเอก..."

"นี ๆ ลุงพล!! ลุงเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?" ประสิทธิ์ ชาวสวนมะพร้าวรีบผายมือขึ้นมา "ต่อให้ลุงเคยเป็นทหาร แล้วไงต่อ? ลุงน่ะยังไม่ตอบคำถามผมเลย ลุงอายุเท่าไรแล้วเนี่ย? ลุงไม่คิดว่ามันจะดูทุเรศไปหน่อยเหรอ? ที่ผมจะรับลุงเป็นลูกเขยบ้านผมเนี่ย? ลุงแก่พอที่จะเป็นพ่อผม เป็นพ่อเมียผม แล้วก็เป็นปู่ของลูกสาวผมเลยนะ!!"

"แต่หนูกับพี่แจ็คเลิกกันแล้วนะคะ!!!" แล้วทันใดนั้น หทัยรัตน์ ก็เปิดประตูออกมา "หนูกับพี่แจ็ค เราเข้ากันไม่ได้ หนูจะไม่ยอมแต่งงานกับพี่แจ็คโดยเด็ดขาด!!!"

"โอ้ยยย ตายละลูกชั้น..." พอได้ยินแบบนี้ มาลัยรัตน์ เลยขอเป็นลมอีกรอบ เพราะเหตุว่าลูกสาวของตัวเองดันนิยมชมชอบวัตถุโบราณเสียอย่างนั้น "จะเป็นลม..."

"ลุงรู้ครับ..." ตาเฒ่ายอดนักรักตอบ "แต่ลุงรักน้องอุ๊จริง ๆ แล้วลุงก็ได้เตรียมเอาทรัพย์สินทุกอย่างที่ลุงมีมาให้คุณทั้งสองได้พิจารณา"

ว่าแล้วลุงพลก็หยิบเอาบุ๊คแบงค์ที่มีเงินสดเกือบสามล้านให้ประสิทธิได้ดู พร้อมกับสร้อยคอทองคำ แหวนเพชร ซึ่งทั้งหมดเป็นสมบัติที่หลงเหลือมาจากพ่อกับแม่ของลุงพลตอนมีชีวิต

"เป็นยังไงบ้างครับ?" ลุงพลเหลือบมองประสิทธิ์ที่นั่งอยู่ตรงหน้า "ลุงรู้นะ ว่ามันอาจไม่มากพอ แต่ชีวิตลุงน่ะ ตอนนี้ก็ไม่มีใครแล้ว ลูก ๆ ลุง ลุงก็แบ่งสมบัติให้ไปแล้ว ลุงก็เหลือเท่าที่เห็นแหละ และลุงก็ยินดีมอบทุกอย่างให้น้องอุ๊..."

"นี่ ๆ ๆ ลุง!!" หนุ่มใหญ่ต้องรีบเบรก "ประเด็นไม่ใช่เรื่องเงินทอง อย่าเข้าใจผิด บ้านผมเอง ถึงจะเป็นชาวสวน แต่ก็ไม่ได้ยากจน และจะบอกให้เอาบุญนะลุง ชาวสวนมะพร้าวอย่างพวกผมน่ะ ถึงจะไม่ได้จบสูงถึงระดับ ม.6 หรือระดับปริญญา แต่ชาวสวนอย่างพวกผมก็รวยกว่าพวกคนในกรุงเทพ หรือคนอย่างลุงซะอีก!! เงินแค่สามล้าน ทองคำแหวนเพชรแค่นี้ มันซื้อลูกสาวผมไม่ได้!! ผมไม่ยกลูกสาวให้ลุงแน่!!"

"พ่อ!!! แต่หนูกับลุงพลรักกันนะคะ!!! ฮืออออ!!!" พอได้ยินผู้เป็นพ่อปฏิเสธแบบนี้ หทัยรัตน์ก็เดินเข้าไปหา พร้อมกับทรุดตัวเกาะต้นขาของประสิทธิ์ผู้เป็นพ่อ

"อุ๊..." ประสิทธิ์ได้แต่เจ็บปวดในหัวใจ เมื่อลูกสาวของบ้านดันไม่รักดี ดันไปเอาตาเฒ่าที่ไหนก็ไม่รู้มาทำผัว "พ่อไม่เข้าใจอุ๊เลย หนุ่ม ๆ อย่างพี่แจ็ค ทำไมอุ๊ถึงไม่เลือก ไปเลือกลุงแก่ ๆ แบบนี้ได้ยังไง? ถ้าพ่อกับแม่ปล่อยให้เราแต่งงานกับลุงพลไป พ่อกับแม่จะเอาหน้าไปไว้ไหน? ห๊ะ!!!"

"ก็จะให้หนูทำยังไงละคะ..." หทัยรัตน์ตัดพ้อ "ลุงพลดีกับหนูมาก เราสองคนรักกัน ถ้าพ่อกับแม่ไม่ยอมให้หนูแต่งงานกับลุงพล หนูก็จะไม่ยอมแต่งงาน หนูยอมเป็นสาวแก่ทึนทึกไม่มีผัวจนตาย!!!"

"เออ!! เอาเข้าไป!!!" หนุ่มใหญ่ผู้เป็นพ่อถึงกับกุมขมับ เมื่อลูกสาวของบ้านอย่างหทัยรัตน์ยืนยันหนักแน่น "เฮ้อ!!! ขอพ่อคิดดูก่อนแล้วกัน!!"

ประสิทธิ์และมาลัยรัตน์ ขอเวลาตัดสินใจกับเรื่องนี้ แน่นอนว่าทั้งคู่ไม่เห็นด้วย ที่จะให้หทัยรัตน์ไปแต่งงานกับลุงพล จึงคิดปฏิเสธ แต่เมื่อได้เห็นน้องอุ๊ ลูกสาวของตัวเองไม่ยอมกินข้าว เอาแต่นั่งซึมเป็นอาทิตย์ จนทำให้เธอซูบผอมลง สุดท้าย ประสิทธิ์และมาลัยรัตน์จึงยอมยกลูกสาวให้ลุงพลแต่โดยดี

เมื่อทราบเรื่องว่าพ่อกับแม่ยอมให้แต่งงานกับลุงพล ยัยอุ๊เลยรีบโทรไปบอกข่าวดีกับลุงพลที่กรุงเทพ เมื่อทราบข่าว ลุงพลก็รีบขับรถกระบะมาหาน้องอุ๊ที่ราชบุรีทันที

.................................

หลังจากที่มาถึงอำเภอโพธาราม ประสิทธิ์และมาลัยรัตน์ก็ได้ให้การต้อนรับว่าที่ลูกเขยวัยเฒ่าอย่างลุงพลเป็นอย่างดี พร้อมกับพูดคุยเรื่องงานแต่งในอนาคตจนถึงช่วงดึก หทัยรัตน์เลยขอให้ลุงพลนอนพักที่บ้าน โดยพ่อกับแม่ของเธอก็ได้ให้ความเห็นชอบ

เพียงแต่ ประสิทธิ์ได้ตัดสินใจให้ลุงพลกางมุ้งนอนนอกบ้านแทน เนื่องจากห้องไม่เพียงพอ และไม่อนุญาตให้ลุงพลเข้าไปนอนภายในห้องของน้องอุ๊ ลูกสาวของตัวเองอย่างเด็ดขาด แต่ของแบบนี้นะเหรอ? มันห้ามกันไม่ได้หรอก

"ลุงพล? ลุงพล?" ในช่วงกลางดึกของคืนนั้น หทัยรัตน์ที่พึ่งอาบน้ำเสร็จ และนุ่งผ้าถุงได้เปิดประตูห้องออกมา เพื่อเรียกให้ลุงพลเข้าไปในห้อง "เข้ามาที่ห้องเร็ว!! พ่อกับแม่หนูนอนแล้ว"

พอน้องอุ๊เปิดช่องแบบนี้ มีหรือที่ลุงพลจะปฏิเสธ ว่าแล้ว ภารโรงเฒ่าผู้โชคดีก็รีบเดินเข้าไปในห้องนอนของน้องอุ๊ทันที



 

โปรดติดตามตอนต่อไป...
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ฝากติดตามเพจเฟสบุ๊คของผมด้วยนะครับ

https://web.facebook.com/Nato87.The.Storyteller


zaar65

อย่างนี้ เมียคนอื่นจะว่าอย่างไรลุง  ผมสงสารหมอพลอย

zethkhun




Otaza


Thanatouch MAN

กินตับลูกสาวถึงบ้านเขาเลยนะ ร้ายจริงๆพ่อนักรักคนนี้ ใจกล้าน่าโดนยิงนะ คนบ้ากามพลังน้ำเต้าหู้

testman

ยอมลงทุนมาขอขนาดนี้ ยก ๆ ให้ไปเหอะ ความรักมันห้ามกันได้ที่ไหน

xonly-1786

ขอบคุณมากครับ กว่าพ่อกับแม่น้องอุ๊ จะยอมก็ต้องยกยอลุงพลชุดใหญ่เลยครับ

bigmut



jackkie

ประตูสวรรค์เปิดทางให้แล้วนะครับ เดินเข้าไปในห้องพักนางฟ้าน้อยๆ้้อย