เราสองสามคน The series Season 3 ep20 #81

[Jame028]

สบายตัวเลย

[ultarman7]

มินเครื่องร้อนได้ตลอดเลย

[ultarman7]

ถ้าจะตายคงไม่ใช่เพราะโควิท

[Koro99]

จัดไป เหนื่อยไปอีกรอบ

[Koro99]

มีไก่กับยัวมาอยู่ พระเอกเราฟินเลย

[a park]

บีกับฟินอยู่สิงคโปร์

บีติดโควิด แต่ได้รับการรักษาตัวแล้ว
ฟินรอผลเทสต์ และไม่ติด
ทางไทยประกาศ LockDown แล้ว

ค่ำคืนแห่งความวุ่นวายและระเบิดความเก็บกดของสถานการณ์ผ่านไป


ผมดึงผ้าห่มมาคลุมตัวผมกับมินแล้วก็หลับไป
ผมหลับไปพร้อมกับกับมิน

ผมรู้สึกตัวตอนสักตีสามตีสี่ได้ ตื่นมาเพราะปวดฉี่
ทั้งห้องเหลือแค่ผม ยัว มิน ไก่และตองหาย
พี่อามหายไป

ผมเดินออกมาดูดบุหรี่นอกระเบียง เงียบๆ
แล้วกลับมาหลับต่อ

ผมตื่นมาอ่านข้อกำหนดของการ Lockdown ในทวิต
แล้วก็คิดว่าจะยังไงต่อ

ผมเข้ามานอนต่อที่โซฟา เพราะไม่อยากกวนคนอื่น
ผมหลับไปอีกทีตื่นมาตอนสายๆเลย มินก็ไม่อยู่
ยัวคงไปดูแลโรงแรมแล้ว ไก่กับตองก็น่าจะกลับห้องแล้ว

ผมลงมาเจอยัว ยัวบอกว่าพี่อามกลับไปแล้ว ตองกับไก่ไม่รู้เลย น่าจะหลับ สองคนนั้นออกมตอนใกล้ๆเช้าละ
ผมบอกอืม...น่าจะ พี่อามแกก็ทำท่ากังวลธุรกิจอยู่ ผมเองก็ยังคิดไม่ออกเลย ว่าจะกลับเหมือนกัน
ผมถามว่ามินหายไปไหน ยัวบอกว่าเห็นเดินเล่นอยู่แถวๆนี้ล่ะ
ผมเดินเลาะๆไป เจอมิน มินนั่งคุยโทรศัพท์อยู่ มินยังอยู่ในชุดเดิมอยู่
ผมเข้าไปทัก มินบอก เฮ้อมีแต่เรื่องแย่ๆ พึ่งคุยที่สายการบินอ่ะ น่าจะเลื่อนกันยาวๆเลย นี่แม่ก็ให้กลับไปอยู่ที่ภูเก็ตอ่ะเฮ้อ
แต่มินท์มีไฟลท์บินอยู่นะ แต่ก็น้อยเต็มที

ผมบอกว่าไปกินข้าวแล้วไปจัดการเรื่องต่างๆดีกว่าพี่ว่าเราคงต้องทำอะไรอีกแยะเลย
ระหว่างนั่งทางข้าว ช่วงที่มินเดินไปตักของ แสงที่ตัดผ่านรอดชุดมาทำให้เห็นว่าชุดเมื่อคืนของมินจริงๆถ้าโดนแสงคือบางมาก
เรานั่งคุยกันเรื่องต่างๆ โดยที่หัวนมของมินทิ่มตาผมตลอดเวลา ถึงในห้องอาหารจะแทบไม่มีคนเลย
แต่พนักงานก็ไม่น้อย ผมตื่นตัวกับมินมาก

อิ่มแล้วผมชวนมินขึ้นมาเก็บของกลับ กทม กัน เรามารถคนละคัน
แต่ให้ตายเถอะชุดมินมันเข้าใจยากจัง ยิ่งเช้าๆแบบนี้ ผมเยิ่งคึกคักไปกันใหญ่
ผมเดินโอบก้นงอนๆของมินแบบอดใจไม่ไหว ลูบที่สะโพกเบาๆ เป็นเช้าที่ไม่มีคำพูดนัก
ขึ้นลิฟท์มา มินยืนพิงผมในลิฟต์แบบเอนตัวมาพิง มินคงสัมผัสแก่นกายที่มันตึงๆได้
มินบดก้นลงมาเบาๆ แนบร่องก้นลงมาเงียบๆ มีคนเข้ามาในลิฟท์ด้วย เป็นคู่คนไทย ทั้งคู่แอบมองนมมินกันทั้งคู่ผมมองเห็นผ่านกระจกสะท้อน

ถึงชั้นเรา มินค่อยๆเยื้องย่างออกจากลิฟต์ช้าๆเหมือนเดินคิดอะไรอยู่

มินหันมาหน้ามาหาผมบอกว่าจูบหน่อย ผมงง มินเขย่งเท้าขึ้นมาบอกจูบหน่อย
ผมก้มคอลงไปจูบมิน แต่มินก็เอาลิ้นเข้ามาในปากผมอย่างรวดเร็ว ตรงระเบียงทางเดินมินร้องครางอืมๆๆออกมาในระหว่างจูบผม
ผมเอามือบีบไปที่ก้นของมินขยำอย่างแรง มันเป็นจูบที่ร้อนแรงเนิ่นนานแต่ก็รวดเร็วมินเอามือจับขยำที่เป้าผมแบบจะเอาให้ตาย
มินถอนปากออกจากจูบมองหน้าผมถามว่า อยู่ต่อกันไหม
แล้วมินก็เดินมาที่หน้าห้องเปิดประตูเข้าไป มินก็ไปที่เตียงแล้วก็เปิดชุดแซกขึ้นโก้งโค้งเลย

[a park]

เดี๋ยวกลับไม่ได้นะเขาห้ามเดินทาง

[a park]

บีกับฟินอยู่สิงคโปร์

บีติดโควิด แต่ได้รับการรักษาตัวแล้ว
ฟินรอผลเทสต์ และไม่ติด
ทางไทยประกาศ LockDown แล้ว

ค่ำคืนแห่งความวุ่นวายและระเบิดความเก็บกดของสถานการณ์ผ่านไป


ผมดึงผ้าห่มมาคลุมตัวผมกับมินแล้วก็หลับไป
ผมหลับไปพร้อมกับกับมิน

ผมรู้สึกตัวตอนสักตีสามตีสี่ได้ ตื่นมาเพราะปวดฉี่
ทั้งห้องเหลือแค่ผม ยัว มิน ไก่และตองหาย
พี่อามหายไป

ผมเดินออกมาดูดบุหรี่นอกระเบียง เงียบๆ
แล้วกลับมาหลับต่อ

ผมตื่นมาอ่านข้อกำหนดของการ Lockdown ในทวิต
แล้วก็คิดว่าจะยังไงต่อ

ผมเข้ามานอนต่อที่โซฟา เพราะไม่อยากกวนคนอื่น
ผมหลับไปอีกทีตื่นมาตอนสายๆเลย มินก็ไม่อยู่
ยัวคงไปดูแลโรงแรมแล้ว ไก่กับตองก็น่าจะกลับห้องแล้ว

ผมลงมาเจอยัว ยัวบอกว่าพี่อามกลับไปแล้ว ตองกับไก่ไม่รู้เลย น่าจะหลับ สองคนนั้นออกมตอนใกล้ๆเช้าละ
ผมบอกอืม...น่าจะ พี่อามแกก็ทำท่ากังวลธุรกิจอยู่ ผมเองก็ยังคิดไม่ออกเลย ว่าจะกลับเหมือนกัน
ผมถามว่ามินหายไปไหน ยัวบอกว่าเห็นเดินเล่นอยู่แถวๆนี้ล่ะ
ผมเดินเลาะๆไป เจอมิน มินนั่งคุยโทรศัพท์อยู่ มินยังอยู่ในชุดเดิมอยู่
ผมเข้าไปทัก มินบอก เฮ้อมีแต่เรื่องแย่ๆ พึ่งคุยที่สายการบินอ่ะ น่าจะเลื่อนกันยาวๆเลย นี่แม่ก็ให้กลับไปอยู่ที่ภูเก็ตอ่ะเฮ้อ
แต่มินท์มีไฟลท์บินอยู่นะ แต่ก็น้อยเต็มที

ผมบอกว่าไปกินข้าวแล้วไปจัดการเรื่องต่างๆดีกว่าพี่ว่าเราคงต้องทำอะไรอีกแยะเลย
ระหว่างนั่งทางข้าว ช่วงที่มินเดินไปตักของ แสงที่ตัดผ่านรอดชุดมาทำให้เห็นว่าชุดเมื่อคืนของมินจริงๆถ้าโดนแสงคือบางมาก
เรานั่งคุยกันเรื่องต่างๆ โดยที่หัวนมของมินทิ่มตาผมตลอดเวลา ถึงในห้องอาหารจะแทบไม่มีคนเลย
แต่พนักงานก็ไม่น้อย ผมตื่นตัวกับมินมาก

อิ่มแล้วผมชวนมินขึ้นมาเก็บของกลับ กทม กัน เรามารถคนละคัน
แต่ให้ตายเถอะชุดมินมันเข้าใจยากจัง ยิ่งเช้าๆแบบนี้ ผมเยิ่งคึกคักไปกันใหญ่
ผมเดินโอบก้นงอนๆของมินแบบอดใจไม่ไหว ลูบที่สะโพกเบาๆ เป็นเช้าที่ไม่มีคำพูดนัก
ขึ้นลิฟท์มา มินยืนพิงผมในลิฟต์แบบเอนตัวมาพิง มินคงสัมผัสแก่นกายที่มันตึงๆได้
มินบดก้นลงมาเบาๆ แนบร่องก้นลงมาเงียบๆ มีคนเข้ามาในลิฟท์ด้วย เป็นคู่คนไทย ทั้งคู่แอบมองนมมินกันทั้งคู่ผมมองเห็นผ่านกระจกสะท้อน

ถึงชั้นเรา มินค่อยๆเยื้องย่างออกจากลิฟต์ช้าๆเหมือนเดินคิดอะไรอยู่

มินหันมาหน้ามาหาผมบอกว่าจูบหน่อย ผมงง มินเขย่งเท้าขึ้นมาบอกจูบหน่อย
ผมก้มคอลงไปจูบมิน แต่มินก็เอาลิ้นเข้ามาในปากผมอย่างรวดเร็ว ตรงระเบียงทางเดินมินร้องครางอืมๆๆออกมาในระหว่างจูบผม
ผมเอามือบีบไปที่ก้นของมินขยำอย่างแรง มันเป็นจูบที่ร้อนแรงเนิ่นนานแต่ก็รวดเร็วมินเอามือจับขยำที่เป้าผมแบบจะเอาให้ตาย
มินถอนปากออกจากจูบมองหน้าผมถามว่า อยู่ต่อกันไหม
แล้วมินก็เดินมาที่หน้าห้องเปิดประตูเข้าไป มินก็ไปที่เตียงแล้วก็เปิดชุดแซกขึ้นโก้งโค้งเลย

บีกับฟินอยู่สิงคโปร์

บีติดโควิด แต่ได้รับการรักษาตัวแล้ว
ฟินรอผลเทสต์ และไม่ติด
ทางไทยประกาศ LockDown แล้ว

ค่ำคืนแห่งความวุ่นวายและระเบิดความเก็บกดของสถานการณ์ผ่านไป


ผมดึงผ้าห่มมาคลุมตัวผมกับมินแล้วก็หลับไป
ผมหลับไปพร้อมกับกับมิน

ผมรู้สึกตัวตอนสักตีสามตีสี่ได้ ตื่นมาเพราะปวดฉี่
ทั้งห้องเหลือแค่ผม ยัว มิน ไก่และตองหาย
พี่อามหายไป

ผมเดินออกมาดูดบุหรี่นอกระเบียง เงียบๆ
แล้วกลับมาหลับต่อ

ผมตื่นมาอ่านข้อกำหนดของการ Lockdown ในทวิต
แล้วก็คิดว่าจะยังไงต่อ

ผมเข้ามานอนต่อที่โซฟา เพราะไม่อยากกวนคนอื่น
ผมหลับไปอีกทีตื่นมาตอนสายๆเลย มินก็ไม่อยู่
ยัวคงไปดูแลโรงแรมแล้ว ไก่กับตองก็น่าจะกลับห้องแล้ว

ผมลงมาเจอยัว ยัวบอกว่าพี่อามกลับไปแล้ว ตองกับไก่ไม่รู้เลย น่าจะหลับ สองคนนั้นออกมตอนใกล้ๆเช้าละ
ผมบอกอืม...น่าจะ พี่อามแกก็ทำท่ากังวลธุรกิจอยู่ ผมเองก็ยังคิดไม่ออกเลย ว่าจะกลับเหมือนกัน
ผมถามว่ามินหายไปไหน ยัวบอกว่าเห็นเดินเล่นอยู่แถวๆนี้ล่ะ
ผมเดินเลาะๆไป เจอมิน มินนั่งคุยโทรศัพท์อยู่ มินยังอยู่ในชุดเดิมอยู่
ผมเข้าไปทัก มินบอก เฮ้อมีแต่เรื่องแย่ๆ พึ่งคุยที่สายการบินอ่ะ น่าจะเลื่อนกันยาวๆเลย นี่แม่ก็ให้กลับไปอยู่ที่ภูเก็ตอ่ะเฮ้อ
แต่มินท์มีไฟลท์บินอยู่นะ แต่ก็น้อยเต็มที

ผมบอกว่าไปกินข้าวแล้วไปจัดการเรื่องต่างๆดีกว่าพี่ว่าเราคงต้องทำอะไรอีกแยะเลย
ระหว่างนั่งทางข้าว ช่วงที่มินเดินไปตักของ แสงที่ตัดผ่านรอดชุดมาทำให้เห็นว่าชุดเมื่อคืนของมินจริงๆถ้าโดนแสงคือบางมาก
เรานั่งคุยกันเรื่องต่างๆ โดยที่หัวนมของมินทิ่มตาผมตลอดเวลา ถึงในห้องอาหารจะแทบไม่มีคนเลย
แต่พนักงานก็ไม่น้อย ผมตื่นตัวกับมินมาก

อิ่มแล้วผมชวนมินขึ้นมาเก็บของกลับ กทม กัน เรามารถคนละคัน
แต่ให้ตายเถอะชุดมินมันเข้าใจยากจัง ยิ่งเช้าๆแบบนี้ ผมเยิ่งคึกคักไปกันใหญ่
ผมเดินโอบก้นงอนๆของมินแบบอดใจไม่ไหว ลูบที่สะโพกเบาๆ เป็นเช้าที่ไม่มีคำพูดนัก
ขึ้นลิฟท์มา มินยืนพิงผมในลิฟต์แบบเอนตัวมาพิง มินคงสัมผัสแก่นกายที่มันตึงๆได้
มินบดก้นลงมาเบาๆ แนบร่องก้นลงมาเงียบๆ มีคนเข้ามาในลิฟท์ด้วย เป็นคู่คนไทย ทั้งคู่แอบมองนมมินกันทั้งคู่ผมมองเห็นผ่านกระจกสะท้อน

ถึงชั้นเรา มินค่อยๆเยื้องย่างออกจากลิฟต์ช้าๆเหมือนเดินคิดอะไรอยู่

มินหันมาหน้ามาหาผมบอกว่าจูบหน่อย ผมงง มินเขย่งเท้าขึ้นมาบอกจูบหน่อย
ผมก้มคอลงไปจูบมิน แต่มินก็เอาลิ้นเข้ามาในปากผมอย่างรวดเร็ว ตรงระเบียงทางเดินมินร้องครางอืมๆๆออกมาในระหว่างจูบผม
ผมเอามือบีบไปที่ก้นของมินขยำอย่างแรง มันเป็นจูบที่ร้อนแรงเนิ่นนานแต่ก็รวดเร็วมินเอามือจับขยำที่เป้าผมแบบจะเอาให้ตาย
มินถอนปากออกจากจูบมองหน้าผมถามว่า อยู่ต่อกันไหม
แล้วมินก็เดินมาที่หน้าห้องเปิดประตูเข้าไป มินก็ไปที่เตียงแล้วก็เปิดชุดแซกขึ้นโก้งโค้งเลย

ร

[a park]

สงสัยตายแต่ไม่ใช่เพราะโควิท

[locklock leck]

มินทำขนาดนี้อย่าได้เกรงใจ