ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ไออุ่นแห่งเหมันต์ (Warmth from Winter)

เริ่มโดย j@m, มกราคม 01, 2023, 02:21:18 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

j@m

ไออุ่นแห่งเหมันต์ (Warmth from Winter)

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นเพื่ออ่านเฉพาะกลุ่ม (Incest) กรุณาอย่านำไปโพสต์ต่อข้างนอก หรือ หาผลประโยชน์จากเรื่องที่แต่งขึ้นนี้ และผมหวังว่าจะใช้อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น มิได้ต้องการให้ใช้เป็นแนวทางปฏิบัติแต่อย่างใด ขอบคุณครับ... jam


"หูยยยย... ทำไมเปิดเทอมปีนี้มันถึงได้หนาวอย่างนี้ว้า..." ทันทีที่เด็กหนุ่มเปิดประตูรถ เขาถึงกับร้องออกมาด้วยความหนาวของอากาศภายนอก
"ก็อย่างนี้แหละลูก นี่มันเปิดเทอมเล็กนะ ไม่ใช่เปิดเทอมใหญ่ จะได้ฝนตก" หญิงสาวผู้เป็นแม่กล่าว

เธอชื่อ รันยา เป็นลูกครึ่งไทยอังกฤษญี่ปุ่น ปีนี้อายุย่างเข้าสามสิบเก้าปี เธอแต่งงานมีลูกตั้งแต่เรียนจบใหม่ ๆ แต่ก็มีเหตุให้เลิกรากับสามีทั้ง ๆ ที่ลูกชายยังโตไม่ทันได้เข้าเรียน ปัจจุบันเธอทำงานเป็นผู้จัดการฝ่ายของบริษัทแห่งหนึ่งในย่านการค้าใจกลางเมืองหลวง

"ไปล่ะครับ แม่หวัดดี" เด็กหนุ่มหันไปทางประตูเอ่ยขึ้นพร้อมจะก้าวลงจากรถ

เขาชื่อ เหมันต์ ชื่อเล่นว่า เหม ปัจจุบันอายุสิบห้าปี เรียนอยู่ชั้น ม.4 โรงเรียนชายล้วนใกล้ ๆ กับที่ทำงานของรันยา

"เหม... ลืมอะไรรึเปล่า"
"ฮื่อ..." เด็กหนุ่มถอนหายใจยาวออกทางจมูก ก่อนจะขยับตัวเข้าหอมแก้มผู้เป็นแม่แบบขอไปที
"รักแม่ครับ"
"แม่ก็รักลูก ตั้งใจเรียนล่ะ"
"คร๊าบบบ... คุณแม่" เด็กหนุ่มลากเสียงยาวเหมือนต้องการให้รู้ว่าเขาไม่ใช่เด็กเล็ก ๆ อีกแล้ว

การที่ต้องมาหอมแก้มแม่ก่อนจะเข้าโรงเรียน ต้องให้แม่คอยบอกตั้งใจเรียนหนังสือ ทั้ง ๆ ที่รถยังจอดอยู่ข้างรั้วซึ่งมีนักเรียนเดินขวักไขว่ไปมา มันทำให้เขารู้สึกอาย

"เฮ่ย !!!... เหม" เด็กหนุ่มหันไปตามเสียงพร้อมวิ่งไปหาเพื่อนทันทีที่ปิดประตูรถ
"เด็กคนนี้..." รันยาส่ายศีรษะเบา ๆ ก่อนจะออกรถไป

หญิงสาวเลี้ยงดูลูกเพียงลำพังโดยได้รับความช่วยเหลือจากพ่อและแม่ของเธอ แต่นั่นก็เพียงเล็กน้อยเท่านั้น เพราะเธอรู้สึกละอายใจ เนื่องจากทางผู้ใหญ่ได้คัดค้านตั้งแต่แรกที่เธอจะแต่งงาน แต่เธอกลับยืนกรานจะแต่งให้ได้ จนกระทั่งคำทัดทานของผู้ใหญ่เป็นจริง 

แต่ถึงอย่างไร รันยาก็ยังชุบเลี้ยงลูกชายคนเดียวจนเติบโตขึ้นมาได้ อีกทั้งเธอยังมุ่งมั่นทำงานจนมีตำแหน่งที่มั่นคง และเนื่องจากรันยาเป็นลูกครึ่ง โดยพ่อเป็นอังกฤษ แม่เป็นลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น การเลี้ยงดูเหมันต์จึงออกไปทางฝรั่งปนไทยปนญี่ปุ่นอย่างที่พ่อแม่เลี้ยงดูเธอมา

<--------------->

ณ โรงอาหารเวลาพักกลางวัน เนื่องจากแต่ละชั้นเรียนจัดเวลาพักให้เหลื่อมกันออกไป จำนวนนักเรียนจึงไม่เยอะมากนัก และที่โต๊ะมุมของโรงอาหารแห่งนั้น

"เหม... มึงจูบปากแม่มึงด้วยเหรอวะ" ฮิม เพื่อนสนิทที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่มอต้นเอ่ยถาม ซี่งมันก็ทำเอาเหมันต์เกือบสำลักข้าว
"เหี้ย !!! จูบปากเหี้ยไรวะ" เหมันต์รีบกระเดือกข้าวลงคอก่อนจะตอบสวนออกไป
"อ้าว... ก็เมื่อเช้ากูเห็นนิหว่า" ฮิมพูดพลางขมวดคิ้ว
"หอมแก้มโว้ย ไม่ใช่จูบปาก เหี้ย แม่ลูกที่ไหนเค้าจูบปากกันวะ"
"อ๋อ เหรอ... ว้า... เสียดาย"
"เสียดายไรวะมึง" เหมันต์ทำหน้าสงสัย
"ก็กูเห็นเหมือนมึงจูบแม่มึง ก็เลยนึกว่ามึงอึ๊บกับแม่แล้วซะอีก"
"เอ้า... ไอ้เหี้ยนี่"
"เฮ่ย... จริงนะโว้ย กูคิดงั้นจริง ๆ ก็แม่มึงสวยซะขนาดนั้น นี่ถ้ากูมีแม่สวยแบบมึงนะ กูหาทางอึ๊บไปแล้ว"
"อ้าว ๆ ๆ สัตว์... จะอึ๊บไปอึ๊บแม่มึงโน่น"
"โถ่... เหี้ย... แม่กูทั้งอ้วนทั้งดำ ไม่เหมือนแม่มึง ทั้งขาว ทั้งสวย นมก็ใหญ่ พูดไปกูยังอิจฉามึงเลย"
"เฮ๊ย... ฮิม... ว่าแต่มันมีด้วยเหรอวะ แม่ลูกอึ๊บกันเนี่ย"
"โถ่... แม่งเยอะแยะไป ทั้งเรื่องอ่านในเน็ต ทั้งหนังโป๊ ตอนแรก ๆ กูก็ไม่เชื่อ แต่อ่าน ๆ ไป เขาบอกว่าฝรั่งน่ะมีเยอะ เออ... แม่มึงก็ฝรั่งนิหว่า"
"ลูกครึ่งโว้ย ไม่ใช่ฝรั่ง"
"ก็คือ ๆ กันนั่นแหละ อ่อ... อีกอย่าง ส่วนมากที่กูอ่านมานะ แม่งเหมือนมึงเลยว่ะ พ่อแม่เลิกกัน สุดท้ายก็อารมณ์เปลี่ยว ล่อกับลูกตัวเอง"
"แต่แม่กูไม่ได้อารมณ์เปลี่ยวซักหน่อย"
"มึงรู้ได้ไงวะเหม"
"เอ่อ..."
"นั่นไง ก็ตอบกูไม่ได้ ก็อย่างมึงไง เวลาชักว่าว มึงเคยให้แม่มึงเห็นรึเปล่าล่ะ"
"เปล่า" เหมันต์ตอบพร้อมส่ายหน้า
"ใช่มั้ยล่ะ... กูว่าแม่มึงก็ต้องมีอารมณ์บ้างละ แต่มึงไม่เห็นเอง... เหี้ยเอ้ย ดีไม่ดี อีกหน่อยเค้าอาจหาพ่อใหม่ให้มึงก็ได้"
"เฮ้ย... กูไม่เอาพ่อใหม่"
"อ้าว ไม่เอาได้ไง มึงไปห้ามแม่มึงได้เหรอ... นี่ถ้ากูเป็นมึงนะ กูหาทางอึ๊บแม่ตัวเองไปนานแล้ว พอแม่มีความสุข ก็ปิดประตูเรื่องหาพ่อใหม่ไปได้เลย"
".........." เหมันต์ฟังนั่งนิ่งไม่พูดจา
"เฮ้ย !!! มึงสองคนจะเตะบอลป่าววะ คุยกันอยู่ได้" เสียงตะโกนเรียกจากเพื่อนดังขึ้นจึงทำให้การสนทนาจบลง แต่คำพูดของฮิมนั้นยังคงค้างคาอยู่ในใจเหมันต์

<--------------->

"เหม... ลูก วันนี้เป็นอะไร ไม่พูดไม่จามาตั้งแต่ขึ้นรถกลับจากโรงเรียนแล้ว" เสียงสนทนาดังแทรกเสียงจากทีวีในขณะที่สองแม่ลูกกำลังนั่งทานข้าวอยู่ในคอนโดซึ่งเป็นที่พัก
"เปล่าครับ พอดีคิดอะไรเพลิน ๆ น่ะครับ"
"การบ้านเหรอลูก"
"เอ่อ... เปล่าครับ" เหมันต์ตอบแต่ยังคงก้มหน้าก้มตาทานข้าว เขาจะบอกได้อย่างไรว่ากำลังคิดถึงเรื่องที่ฮิมพูด
"เปิดเทอมวันแรกก็เครียดกับการเรียนขนาดนี้แล้วเหรอ"
"ไม่ใช่หรอกครับ"
"ก็อย่างนี้แหละนะ ลูกแม่โตเป็นหนุ่มแล้ว มีอะไรก็เริ่มไม่บอกแม่ อีกหน่อยก็คงมีแฟน เลิกเรียนก็ไปเที่ยวปล่อยแม่ให้อยู่คนเดียว... เฮ่อ... อย่างนี้แม่คงต้องหาแฟนใหม่บ้างแล้วมั้ง" รันยาพูดเย้าลูกชายพลางถอนหายใจ โดยสิ่งที่เอ่ยออกไปนั้นเธอไม่ได้คิดอะไรเป็นจริงเป็นจัง แต่หารู้ไม่ว่า คำพูดของคนเป็นแม่อย่างเธอจะสะกิดใจลูกชายอย่างที่เธอคาดไม่ถึง
"ผมยังไม่คิดมีแฟนซักหน่อย แล้วอีกอย่าง โรงเรียนผมก็โรงเรียนชายล้วน จะให้ผมเป็นเกย์หรือไงครับแม่"
"แล้วโรงเรียนข้าง ๆ ไม่ใช่โรงเรียนหญิงล้วนหรือไงลูก"
"เอ่อ... เอาเป็นว่าผมไม่ได้คิดเรื่องแฟนก็แล้วกัน" เหมันต์เถียงไม่ออก แต่เด็กหนุ่มก็พูดอะไรไม่ได้
"ไม่พูดก็ไม่พูด มา... เดี๋ยวแม่เอาจานไปล้าง ลูกไปทำการบ้าน แล้วจัดตารางเรียนด้วยล่ะ" หญิงสาวลุกขึ้นจัดแจงเก็บจานเพื่อนำไปล้าง
"คร๊าบบบ แม่... ผมไม่ใช่เด็ก ๆ แล้วนะ" เด็กหนุ่มพูดสวนไล่หลังผู้เป็นแม่
"รู้แล้วล่ะจ้ะว่าไม่ใช่เด็ก ก็มอปลายแล้วหนินะ" รันยาเอี้ยวตัวหันมาพูดกับเหมันต์ซึ่งยังคงนั่งอยู่

<--------------->

เสียงฝักบัวในห้องน้ำดังแว่วเข้ามาในหูเหมันต์ซึ่งนั่งดูทีวีอยู่ แต่ตลอดเวลาที่เด็กหนุ่มนั่งอยู่หน้าทีวีนั้น ภาพในทีวีไม่มีผลต่อการรับรู้ของเขาเลยแม้แต่น้อย สมองทุกส่วนกลับคิดไปถึงเรื่องต่าง ๆ ที่ฮิมพูด อีกทั้งเรื่องที่รันยาเปรยว่าจะหาแฟนใหม่ก็ประดังเข้ามาจนเขาคิดเตลิดไปไกล

"ทุ่มกว่าแล้วเหรอ" เขาเงยหน้าขึ้นมองนาฬิกาพลางเอ่ยกับตัวเองเบา ๆ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปยังห้องนอน

ภายในห้องเป็นเตียงเดี่ยวสองเตียงถูกคั่นด้วยโต๊ะกลางตัวเล็ก ๆ ซึ่งเดิมทีที่นอนของสองแม่ลูกเคยเป็นเตียงคู่ขนาดคิงไซด์ แต่ด้วยเหมันต์บอกว่าตนเองโตแล้วจึงขอแยกเตียงกับรันยา หญิงสาวจึงตามใจลูกชายคนเดียวของเธอ

วันนี้เหมันต์รู้สึกแปลก ๆ กับตัวเองอย่างบอกไม่ถูก เด็กหนุ่มเดินไปหยุดที่เตียงนอนของแม่ ชุดนอนผ้าลื่นซึ่งถูกวางเตรียมไว้อยู่บนที่นอนค่อย ๆ ถูกมือของเหมันต์ลูบไล้เบา ๆ  เขากำลังชั่งใจที่จะทำอะไรบางอย่าง ความคิดของเด็กหนุ่มสับสนไปหมด เสียงจากฝักบัวในห้องน้ำยังคงเปิดอยู่ เขาหันมองไปยังนาฬิกาในห้องอีกครั้ง มันผ่านไปจากเดิมราวสองสามนาที และแล้วเหมันต์ก็ตัดสินใจทำในสิ่งที่เขาคิดมาตลอดทั้งวัน เขาจัดแจงถอดเสื้อผ้าเปลี่ยนมานุ่งผ้าขนหนูเพื่อจะอาบน้ำกับแม่ตัวเองหลังจากไม่ได้อาบด้วยกันมาตั้งแต่ขึ้น ป.6

"แม่ครับ" เหมันต์เอ่ยเรียกผู้เป็นแม่เพื่อไม่ให้เธอตกใจ

ภายในห้องน้ำถูกแยกออกเป็นสัดส่วน ห้องอาบน้ำถูกกั้นด้วยกระจกมีพื้นที่ประมาณสองตารางเมตร ไอน้ำจากความร้อนของฝักบัวทำให้กระจกเป็นฝ้าเห็นเป็นเพียงเงาลาง ๆ  เหมันต์หันมองกระจกเงาบานใหญ่เหนืออ่างล้างหน้า เขามองตัวเองพลางคิดในใจกับสิ่งที่กำลังจะทำ

"นี่เรา... กำลังคิดจะมีอะไรกับแม่ตัวเองงั้นเหรอ" เหมันต์พูดกับตัวเองเบา ๆ หน้ากระจก
"มีอะไรเหรอลูก"
"เอ่อ..." เสียงเอ่ยถามจากด้านในทำเอาเหมันต์อึกอักตอบไม่ถูก เด็กหนุ่มรู้สึกประหม่าปนกับความลังเล
"ว่าไง มีอะไรรึเปล่า"
"ผมอาบน้ำด้วยได้มั้ยครับแม่" เหมันต์เอ่ยอย่างกลัว ๆ โดยไม่กล้าที่จะบุ่มบ่ามเปิดประตูเข้าไปโดยไม่ขอ
"ไหนบอกว่าโตแล้วไม่อาบน้ำกับแม่ไง"
".........." เด็กหนุ่มนิ่งเงียบเมื่อคำตอบที่ได้เป็นเหมือนการปฏิเสธ แต่แล้วเสียงจากสวรรค์ก็ดังขึ้น
"อ้าว... จะอาบทำไมไม่เข้ามาล่ะ" เหมันต์หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะทันทีที่แม่อนุญาต เขารู้สึกได้ถึงการกระตุกอย่างรุนแรงภายในอกข้างซ้าย

เด็กหนุ่มค่อย ๆ เอื้อมมือไปจับบานประตูแล้วเลื่อนมันออกช้า ๆ ก่อนจะก้าวเท้าเข้าไปอย่างประหม่า ภาพที่ค่อย ๆ เผยต่อสายตาเหมันต์คือหญิงสาวผู้เป็นแม่ซึ่งหันมาทางเขากำลังยกมือทั้งสองข้างขึ้นลูบปอยผมที่ถูกสายน้ำจากฝักบัวชะล้างฟองแชมพู  รันยายังคงหลับตาใช้ปลายนิ้วลูบไล้เส้นผมยาวสลวยให้สะอาด โดยไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองเรือนร่างของเธออยู่ 

ผิวพรรณของรันยานั้นขาวเนียน เต้านมขนาดสามสิบสี่นิ้วดูอวบอิ่ม ยอดมณีเป็นเม็ดเล็กเท่าปลายก้อยน้ำตาลอ่อน สายน้ำที่ไหลผ่านลงมายังหน้าท้องอันแบนราบเมื่อกระทบเข้ากับเส้นไหมสีดำบาง ๆ ก็เรียงตัวกันเป็นระเบียบ เพียงเด็กหนุ่มได้เห็นภาพตรงหน้าก็เผลอกลืนน้ำลายลงคอพร้อมกับลำควยภายใต้ผ้าขนหนูที่ค่อย ๆ พองขึ้นอย่างไม่รู้ตัว แล้วเสียงของประตูที่ถูกเลื่อนปิดก็ทำเอารันยาลืมตาขึ้น แต่เธอกลับไม่ได้รู้สึกแปลกอะไร เพราะตรงหน้านั้นคือลูกชายที่เธอเฝ้าเลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็ก

"วันนี้นึกยังไงจะอาบน้ำกับแม่ละเนี่ย"
".........." เหมันต์ยังคงตะลึงกับเรือนร่างของผู้เป็นแม่จนไม่ทันได้ฟังคำถาม
"เหม"
"ค่ะ ครับ" เด็กหนุ่มรับคำพร้อมสะดุ้งเล็กน้อย
"จะอาบน้ำทั้งผ้านี่น่ะเหรอ" รันยาพูดพร้อมชี้ไปยังผ้าขนหนูโดยไม่ได้คิดอะไร

แต่แล้วภาพลำควยของเด็กหนุ่มซึ่งชี้เด่จนตุงผ้าออกมาก็ทำเอารันยารู้สึกแปลกไป หญิงสาวค่อย ๆ หลับตาลงแล้วเงยหน้าขึ้นชำระล้างเส้นผมที่ยังไม่สะอาดดี เหมันต์เห็นเช่นนั้นจึงหันหลังให้แม่ก่อนจะเปลื้องผ้าขนหนูออกแล้วแขวนมัน เขาก้มมองดุ้นเอ็นของตนเองที่แข็งชี้ เด็กหนุ่มพยามใช้มือกดมันลงแต่ก็ไร้ผล หนำซ้ำกลับกลายเป็นการกระตุ้นให้มันยิ่งแข็งโด่มากกว่าเดิม

"เหม... หยิบขวดสบู่เหลวให้แม่หน่อย"
"คะ ครับ" เหมันต์รับคำอย่างตะกุกตะกักแล้วหยิบขวดสบู่เหลวแบบปั๊มซึ่งวางอยู่บนชั้นวางยื่นให้แม่โดยไม่หันหน้าไปหา
"เป็นอะไรลูกคนนี้ อายหรือไง นี่แม่นะ เมื่อก่อน..." รันยาพูดพร้อมรับขวดสบู่ แต่ยังไม่ทันจะพูดจบหญิงสาวก็ต้องเงียบอึ้ง เมื่อลูกชายของเธอหันมาแต่ยังคงก้มหน้าด้วยความอาย

เกือบห้าปีแล้วที่รันยาไม่เคยเห็นของสงวนลูกชายเธอเลย แก่นกายซึ่งมีขนาดเปลี่ยนแปลงมันไม่ใช่สิ่งที่คุ้นตาเธออีกต่อไป ลำควยขนาดหกนิ้วกว่า ๆ และที่สำคัญมันอวบอ้วนเกือบเท่าแขนของเด็กทารกเลยทีเดียว  แม้ว่าท่อนเอ็นตรงหน้าจะเป็นของลูกชายแท้ ๆ ที่เธอเป็นผู้ให้กำเนิด แต่มันกลับเหมือนมีมนต์สะกดจนรันยาไม่อาจละสายตาได้  และด้วยความที่ห่างเหินจากการร่วมรักมานาน จู่ ๆ ร่องหีของเธอก็ขมิบรับราวกับว่าอยากจะลองบีบรัดลำลึงค์ที่อยู่ตรงหน้าดูสักครั้ง แต่นั่นก็เป็นแค่เพียงความคิดชั่ววูบ รันยาพยายามสะบัดศีรษะเพื่อเรียกสติให้กลับคืนมา เธอสูดลมหายใจยาวโดยไม่แสดงออกถึงอาการผิดปกติของตัวเอง

"ไปหยิบเก้าอี้ข้างนอกมาสิ เดี๋ยวแม่จะฟอกสบู่ให้" รันยาพูดโดยไม่ได้คิดอะไร เธอรู้แต่เพียงว่า นี่คือโอกาสดีที่จะสานสัมพันธ์ภายในครอบครัวฉันแม่ลูก
"เอ่อ... แม่... ผมอาบเองได้... เอ่อ..."
"เมื่อก่อนแม่ก็ทำให้หนิ เหมอายเหรอลูก"
"ปะ ป่าวครับแม่" เหมันต์บ่ายเบี่ยงก่อนจะออกไปหยิบเก้าอี้พลาสติกตัวเล็ก ๆ เข้ามาตามที่แม่บอก
"มา นั่งลง แต่เอ๊... นานเท่าไหร่แล้วนะ ที่เหมไม่ได้อาบน้ำกับแม่" รันยาค่อย ๆ นั่งลงอยู่ในท่ายืนด้วยเข่าด้านหลังเหมันต์ เธอพูดพลางถือฝักบัวปล่อยให้สายน้ำไหลชโลมกายลูกชาย หญิงสาวรู้ดีว่าเหมันต์กำลังอายเธออยู่ เธอจึงพยายามพูดเพื่อให้เกิดความผ่อนคลาย

"อาบน้ำเองขัดขี้ไคลบ้างรึเปล่าเนี่ย" รันยาพูดไปพร้อมใช้ฝ่ามืออีกข้างที่ว่างอยู่ถูไปตามแผ่นหลังของเด็กหนุ่ม
"ขัดครับ แต่ข้างหลังบางทีมันก็เอื้อมไม่ถึง" เสียงตอบของเหมันต์เป็นเหมือนสัญญาณบอกให้รู้ว่าลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเธอเริ่มคลายความประหม่าลงบ้างแล้ว
"แล้ววันนี้นึกยังไงจะอาบน้ำกับแม่ล่ะลูก" สายน้ำจากฝักบัวค่อย ๆ หายไปเมื่อก๊อกถูกปิด แล้วสบู่เหลวก็ถูกบีบลงบนฝ่ามือของผู้เป็นแม่
"ไม่รู้สิครับ ก็แค่อยากอาบน้ำกับแม่ขึ้นมาเฉย ๆ" เหมันต์ก้มหน้าตอบทั้ง ๆ ที่ภายในใจหาคิดเช่นนั้นไม่

รันยาค่อย ๆ ลูบไล้สบู่เหลวไปทั่วแผ่นหลังของลูกชาย ความนุ่มลื่นของสัมผัสจากมือแม่มันทำให้เหมันต์เกิดความซ่านสยิว แก่นกายที่คลายตัวลงไปก่อนหน้ากลับค่อย ๆ ตั้งชี้ขึ้นมาใหม่อย่างควบคุมไม่ได้

"เอ้า... หันมาสิ"

เมื่อรันยาเห็นว่าถูหลังจนทั่วแล้วจึงเอ่ยปากให้ลูกชายหมุนตัวกลับมาเพื่อจะได้ฟอกสบู่ทางด้านหน้า ซึ่งเหมันต์เองก็ค่อย ๆ ขยับหันมาหาแม่อย่างช้า ๆ โดยพยายามหนีบขาเข้าหากันพร้อมโน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อปิดบังท่อนเอ็นของตัวเอง

"ลูกคนนี้เป็นอะไรเนี่ย นั่งก้มหน้าตัวงอเป็นกุ้งเลย อย่างนี้แม่จะถูตัวให้ได้ยังไง"

เมื่อได้ยินเช่นนั้นเด็กหนุ่มจึงค่อย ๆ ยืดตัวขึ้นจนหลังตรง เขาค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นช้า ๆ ภาพเบื้องหน้ายิ่งทำเอาใจเขาสั่นระรัว หน้าอกคู่งามอยู่ห่างจากใบหน้าเขาเพียงแค่ช่วงศอก ปลายยอดนั้นชูชันน่าดูดจนเด็กหนุ่มต้องแอบกลืนน้ำลายเบา ๆ  ซึ่งมันก็ไม่ต่างอะไรกับรันยา เมื่อลูกชายยืดตัวขึ้นก็เผยให้เห็นลำควยเขื่องใหญ่ที่แข็งชี้ แต่ถึงกระนั้น หนังหุ้มปลายก็ยังไม่ได้ถอกลงจนสุด มันร่นลงแค่เพียงครึ่งจนเห็นปลายควยสีแดงก่ำ

ภายในลำคอของผู้เป็นแม่รู้สึกแห้งผากขึ้นมาทันใด ภาพครั้งเมื่อเธอเคยร่วมรักกับสามีแล่นผ่านเข้ามาในหัวสมองอย่างเฉียบพลัน ภาพที่เธอกำลังดูดเลียท่อนเอ็นเขื่องใหญ่ของเขาอย่างเมามัน ความรู้สึกของน้ำควยที่พวยพุ่งเข้ามาในปากและเธอได้ดูดกลืนมันจนหยาดหยดสุดท้าย รันยาเม้มปากรู้สึกได้ถึงใบหน้าที่ร้อนผ่าว แต่เธอก็ยังคงเก็บอาการและคิดเสมอว่านี่คือลูกชายของตัวเอง

"อื่ม... ต้องอย่างนี้สิ จะมานั่งก้มหน้าทำไม แม่ลูกกันไม่เห็นต้องอายอะไรเลย ทำอย่างกับไม่เคยอาบน้ำด้วยกันอย่างนั้นแหละ" รันยาพูดเพื่อให้เกิดความเป็นกันเอง อีกทั้งยังเป็นการตอกย้ำให้ตัวเองระลึกไว้ว่า เบื้องหน้าคือลูกชายแท้ ๆ ของเธอ หญิงสาวเริ่มกดสบู่เหลวและลูบไล้ไปตามร่างกายของเด็กหนุ่มอีกครั้ง
"เอ้า... ยื่นแขนมา" รันยายกประคองแขนลูกชายขึ้นพร้อมกับถูตั้งแต่ข้อมือไปยังรักแร้เพื่อความสะอาด แต่เมื่อปลายนิ้วได้สัมผัสกับรักแร้ เด็กหนุ่มก็สะดุ้งหัวเราะออกมา
"แม่ครับ มันจั๊กกะจี๋นะ ฮ่า ๆ ๆ"
"โตเป็นหนุ่มแล้วยังบ้าจี้อีกเหรอ นี่ ๆ ๆ" ยิ่งลูกชายดิ้น เธอก็ยิ่งจี๋จนเสียงหัวเราะดังลั่นห้องน้ำ ซึ่งมันก็ทำให้ความรู้สึกเกร็งของทั้งคู่ค่อย ๆ เลือนหายไป
"พอแล้ว ๆ เดี๋ยวผมก็ขำตายกันพอดี" เหมันต์ยกสองมือขึ้นห้าม เหมือนกับเป็นการยอมแพ้
"เอ้า... ไม่จี๋ก็ไม่จี๋ มา... เดี๋ยวแม่ฟอกให้เสร็จ ๆ จะได้ล้างน้ำ"

หญิงสาวขยับตัวมาทางด้านขวาแล้วเริ่มใช้มือขวาลูบไล้บริเวณแผ่นอกโดยไม่ลืมที่จะเว้นระยะห่างระหว่างตัวเธอเองเพื่อไม่ให้เต้าอวบอิ่มถูไถเข้ากับแขนของลูกชาย  มืออันนุ่มเนียนค่อย ๆ เลื่อนลงมายังหน้าท้องของเหมันต์อย่างช้า ๆ เขารู้ได้ทันทีว่าอีกไม่นานลำลึงค์ของเขากำลังจะถูกสัมผัส

มือที่ใกล้เข้าไปส่งให้รันยาครุ่นคิด เราควรจะฟอกสบู่ตรงนั้นดีมั้ยนะ ภายในสมองของหญิงสาวเริ่มปั่นป่วน นี่เรากำลังคิดอะไรกับลูกชายตัวเองกันแน่ แล้วถ้าเราทำความสะอาดให้เหม เหมจะมองว่าเราเป็นผู้หญิงร่านรึป่าว แล้วถ้าเหมโกรธขึ้นมาจะทำยังไง

"โตเป็นหนุ่มแล้ว ล้างสะอาดรึเปล่า" รันยารวบรวมความกล้าพูดพร้อมเลื่อนมือลงไปกำท่อนควยเขื่องทันทีแบบไม่ให้รู้สึกว่ามีพิรุธ เธอทำเหมือนมันเป็นเรื่องปกติที่ผู้เป็นแม่จะทำความสะอาดอวัยวะเพศให้กับลูกชาย
"คะ ครับ" เหมันต์ตอบโดยพลัน หัวสมองของเขาคิดอะไรไม่ออกเมื่อมือนุ่ม ๆ ของแม่กำลังลูบไล้ลำควยของเขาอยู่ เขารู้แต่เพียงว่ามันแตกต่างจากการชักว่าวโดยสิ้นเชิง
"หนังหุ้มปลายน่ะ ต้องปลิ้นลงมาล้างรู้มั้ย" รันยาไม่พูดเปล่า เธอกำท่อนเอ็นพร้อมรูดเอาหนังหุ้มปลายลงช้า ๆ อย่างนุ่มนวล
"ซี้ดดดส์" เสียงครางกระเส่าหลุดออกมาจากไรฟันของเหมันต์เบา ๆ แต่ทว่ามันก็พอจะทำให้รันยาได้ยิน

ความรู้สึกที่ได้รับทำเอารันยาหัวใจสั่นไหว เพียงแค่เธอถอกมันเบา ๆ ดุ้นเนื้อในมือก็กระตุกรับเหมือนมีชีวิต หนังหุ้มปลายเมื่อถูกรูดลงก็เผยให้เห็นหัวควยบานแดงก่ำ นี่ถ้ามันได้แทรกผ่านเข้าไปในรูหีของเธอมันจะรู้สึกอย่างไร ความคิดของผู้เป็นแม่เริ่มเตลิดแต่ก็ต้องพยายามเก็บกดมันเอาไว้ เธอทำได้แต่เพียงถอกหนังควยขึ้นลงอย่างช้า ๆ เพื่อเป็นการทำความสะอาด

บัดนี้เด็กหนุ่มวัยสิบห้าปีรู้สึกกระดากอายที่แม่แท้ ๆ กำลังทำในสิ่งที่ไม่ต่างอะไรกับการชักว่าวให้เขา มันทั้งเสียวทั้งตื่นเต้น หน้าท้องของเขาแขม่วกระตุกตามจังหวะการรูดชักหนังควย ซึ่งเหมันต์ได้แต่นั่งก้มหน้าตัวเกร็งรับความเสียวที่เกิดขึ้น แต่แล้วตาที่กำลังหรี่ลงด้วยความสยิวนั้นกลับมองเห็นบางอย่าง ด้วยความที่เด็กหนุ่มเบี่ยงตัวไปทางขวา ทรวงอกอิ่มของผู้เป็นแม่จึงอยู่ห่างจากใบหน้าของเขาเพียงแค่คืบ ทั้งความเสียวควยกรอปกับเต้าอวบเบื้องหน้าที่เย้ายวน เหมันต์จึงถูกสัญชาติญาณแห่งความใคร่นำพา เขาค่อย ๆ ยื่นหน้าเข้าไปหาเต้าอวบนั้นอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ลมหายใจซึ่งพยายามจะสะกดให้แผ่วเบาแต่ก็ยังกระทบเข้ากับปทุมถันของรันยาจนเธอรู้สึกได้

หญิงสาวก้มมองลูกชายที่กำลังโน้มตัวยื่นหน้าเข้าหาเนินนมของเธอ ภาพที่เห็นยิ่งเพิ่มความเงี่ยนให้กับรันยายิ่งนัก มือที่เคยลูบไล้ทำความสะอาดแปรเปลี่ยนเป็นการถอกชักหนังควยขึ้นลงช้า ๆ อย่างตั้งใจ ใกล้จะถึงแล้ว อีกนิดเดียว เธอคิดพลางจ้องมองใบหน้าของลูกชายที่กำลังโน้มใกล้เข้ามาหา นี่เราจะปล่อยให้มันเป็นอย่างนี้หรือ รันยารู้สึกสับสนในตัวเองเป็นอย่างมาก

ด้านเด็กหนุ่มที่กล้า ๆ กลัว ๆ พยายามโน้มใบหน้าเข้าหาเต้าอวบของแม่โดยไม่ให้เธอสงสัย แต่หารู้ไม่ว่าทุกอิริยาบถนั้นอยู่ในสายตาของผู้เป็นแม่มาโดยตลอด และแม้เหมันต์จะกระสันอยากมากเพียงใด แต่ขีดจำกัดของความกล้าก็พาให้เขาทำได้แค่เพียงหลับตาลงแล้วค่อย ๆ แลบลิ้นกระดกช้า ๆ พลางจินตนาการเสมือนว่าได้เลียยอดปทุมถันนั้น รันยาเองถึงแม้ไม่ได้ถูกสัมผัสจริงแต่ก็รู้สึกเสียวสยิว เธอเริ่มนึกอยากให้ปลายลิ้นของลูกชายได้แตะเข้ากับหัวนมที่เต่งแข็งด้วยความเงี่ยนขึ้นมาจริง ๆ  ยิ่งคิดมือเธอก็ยิ่งเน้นถอกสาวลำควย

"อ้าห์... ซี้ดดส์" เหมันต์ลืมตัวร้องครางสลับกระดกปลายลิ้น

เสียงกระเส่าของลูกชายยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของรันยาให้พลุ่งพล่าน เธอตัดสินใจค่อย ๆ แอ่นเนินอกอิ่มให้เรียวลิ้นอันฉ่ำนุ่มสัมผัสเข้ากับยอดถันอย่างช้า ๆ และแล้ว เมื่อปลายลิ้นของลูกชายสะกิดเลียเข้ากับหัวนมของผู้เป็นแม่ ความรู้สึกเหมือนกระแสไฟฟ้าอ่อน ๆ ที่วิ่งผ่านจากปลายยอดแล้วแผ่กระจายไปทั่วร่างก็บังเกิดขึ้น ซึ่งเด็กหนุ่มเองก็รู้สึกได้ถึงสัมผัสที่ปลายลิ้น เขาตกใจลืมตาขึ้นหมายจะหยุดการกระทำของตัวเอง แต่ทว่า

"ซี้ดดดส์" เสียงครางของรันยาซึ่งกำลังถอกควยให้ลูกชายก็ดังออกมา เมื่อเห็นเช่นนั้น เหมันต์จึงตัดสินใจประกบปากเข้ากับเต้าอวบของแม่ทันที
"ซี้ดดดดส์... อ้าห์..." เมื่อได้รับสัมผัสแห่งความซ่านสยิวที่ห่างหายไปนาน ร่างของหญิงสาวก็อ่อนระทวยพร้อมครางออกมาอย่างไม่อาย

รันยาแอ่นอกอวบให้ลูกชายได้ดูดดื่มอย่างหนำใจ มือที่เคยถอกลำควยอย่างช้า ๆ เริ่มเร่งขึ้นตามความเสียวของตัวเอง ซึ่งมันก็ไม่ต่างจากเหมันต์ ยิ่งแม่ถอกควยของเขาเร็วขึ้นเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งดูดเลียปลายยอดแรงขึ้นเท่านั้น

บัดนี้เด็กหนุ่มปลดปล่อยความรู้สึกภายในกาย ความเป็นสิ่งมีชีวิตเพศผู้เริ่มสำแดงออกมาโดยไม่คิดว่าบุคคลเบื้องหน้าคือมารดาผู้ให้กำเนิด เขาอ้อมแขนขวาโอบรั้งตัวของรันยาเข้าหาโดยที่ใบหน้ายังคงซุกไซ้เต้าอวบ มือของเขาเริ่มลูบไล้บั้นท้ายของผู้เป็นแม่ก่อนที่จะส่งปลายนิ้วให้ค่อย ๆ เลื่อนผ่านร่องก้นไปยังพูเนื้อที่ฉ่ำเยิ้ม แล้วเม็ดละมุนก็ถูกลูกชายเขี่ยคลึงจนรันยาซ่านสยิว แรงปรารถนาและความเงี่ยนที่เกินจะหยุดยั้งพาให้เหมันต์ค่อย ๆ สอดปลายนิ้วกลางแทรกผ่านเข้าไปในรูหีที่คับแน่นของแม่อย่างช้า ๆ

"ซี้ดดดส์... ลูกเหม" ถึงแม้จะเรียกชื่อลูก แต่มันก็ไม่ทำให้เหมันต์ดึงสติกลับมาได้ เด็กหนุ่มเริ่มแยงนิ้วเข้าออกในรูสวาทของเธอเป็นจังหวะเหมือนกับมือที่กำลังถอกลำควยเขาอยู่
"อ้าห์... เหม... แม่เสียว... อ้าห์..." แม้เหมันต์จะได้ยินแต่กลับไม่คิดจะตอบอะไร เขายังคงดูดเลียปลายยอดของรันยาอย่างหื่นกระหาย
"อู้ยยยย์... ซี้ดดดส์... เหม... เหมลูกแม่" เมื่อหญิงสาวถูกแยงรูหีเร็วขึ้น เธอก็ยิ่งเร่งชักควยลูกชายเร็วขึ้นตาม ทั้งสองฝ่ายต่างมอบความเสียวซ่านให้แก่กันโดยลืมไปว่ามีความสัมพันธ์เป็นแม่ลูก
"ซี้ดดดส์... แม่ครับ... ผม... ซี้ดดดส์... ผมจะแตกแล้วครับแม่" ความเสียวใกล้ถึงจุดสุดยอดทำเอาเด็กหนุ่มต้องละปากจากเต้าอวบร้องครางกระเส่า
"แม่ก็... ซี้ดดดดส์" ยังไม่ทันจะพูดอะไร ร่องหีที่คับแน่นก็บีบรัดนิ้วของลูกชายเป็นจังหวะ ร่างของเธอกระตุกสั่นสะท้านไปพร้อม ๆ กับน้ำควยที่พวยพุ่งอย่างที่เด็กหนุ่มไม่เคยเป็นมาก่อน

เสียงสนทนาเมื่อครู่เงียบหายไปคงเหลือไว้แต่เพียงเสียงหอบหายใจด้วยความเหนื่อย แล้วสติที่เคยถูกตัณหาครอบงำก็ถูกกระชากกลับมา ทุกอย่างเหมือนหยุดอยู่กับที่แม้กระทั่งกาลเวลา และแล้วก็เป็นเหมันต์ที่ลุกขึ้นชำระล้างร่างกายอย่างรวดเร็วก่อนจะรีบออกจากห้องน้ำไป

รันยาค่อย ๆ ลุกขึ้นล้างตัวพลางนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งพ้นผ่าน นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอและลูก ทุกอย่างล้วนเป็นสิ่งผิดบาปที่ไม่น่าให้อภัย แต่ในก้นบึ้งลึก ๆ แล้วหญิงสาวก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า มันช่างเป็นความเสียวซ่านที่ขาดหายไปจากชีวิตของเธอมานานแสนนาน
       
<--------------->

เมื่อรันยาเดินออกจากห้องน้ำ ภาพที่เห็นคือลูกชายนอนห่มผ้าตะแคงหันหน้าเข้าหาผนังห้อง หญิงสาวจึงจัดแจงเป่าผมและเปลี่ยนชุดนอนก่อนจะดับไฟในห้องลง

แม้ภายในห้องจะเปิดเครื่องปรับอากาศไว้ที่ยี่สิบเจ็ดองศาเพื่อรักษาอุณหภูมิไว้ แต่คืนนี้กลับเป็นคืนที่หนาวยิ่งกว่าคืนไหน ๆ  ในความมืดที่พอมองเห็นได้จากแสงไฟของเมืองหลวงซึ่งส่องผ่านผ้าม่านเข้ามา รันยานอนเหม่อมองบนเพดานพลางนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องอาบน้ำ สัมผัสของลำควยที่เธอรูดมันขึ้นลงยังคงตราตรึง ความรู้สึกที่ถูกลูกชายดูดหัวนมเมื่อครั้งเขายังเป็นเด็กช่างแตกต่างกับตอนโตเป็นหนุ่มอย่างสิ้นเชิง ความคิดนั้นพาให้มือซ้ายของหญิงสาวค่อย ๆ ลูบไล้ผ่านหน้าท้องขึ้นมายังเต้าอวบ ปลายนิ้วชี้ถูกกดลงบนยอดปทุมถันเบา ๆ นอกผ้าลื่น ๆ ก่อนจะค่อย ๆ หมุนวนอย่างช้า ๆ  มือขวาอีกข้างอดไม่ได้ที่จะลูบไล้เนินนูนก่อนจะค่อย ๆ ใช้ปลายนิ้วกลางกรีดผ่านรอยแยกอย่างแผ่วเบา เพียงมันสัมผัสเข้ากับเม็ดละมุน เธอก็รู้สึกได้ถึงความซ่านสยิว ยิ่งถูไถขึ้นลงร่องสวาทก็ยิ่งลื่นจากน้ำเงี่ยนที่ถูกขับออกมาชโลมปลายนิ้ว

"ซี้ดดดส์... อ้าห์..." รันยาร้องครางอย่างลืมตัวไปพร้อม ๆ กับความเสียวกระสันที่ตัวเองได้รับราวกับว่าภายในห้องมีเธออยู่เพียงลำพัง
"แม่ครับ" เสียงของเหมันต์ทำให้เธอสะดุ้งและหยุดการกระทำทุกสิ่งอย่าง
"ยังไม่หลับเหรอลูก มีอะไรรึป่าว" รันยาเอ่ยถามโดยที่ในใจก็รู้สึกดี เพราะเธอคิดว่าลูกชายจะไม่พูดกับเธอเพราะเรื่องในห้องน้ำ
"ยังครับ คืนนี้หนาวจัง ผมนอนไม่หลับ"
"งั้นให้แม่ปิดแอร์มั้ยลูก"
"ไม่ดีกว่าครับ ห้องเราไม่มีพัดลม ปิดแอร์แล้วเดี๋ยวอากาศมันจะไม่ถ่ายเท"
"งั้น..." ยังไม่ทันที่รันยาจะเอ่ย เหมันต์ก็ยื่นข้อเสนอที่ทำให้เธอกลัวใจตัวเอง
"ผมขอนอนกอดแม่ได้มั้ยครับ"
".........."

รันยานิ่งเงียบ เธอไม่รู้ว่าจู่ ๆ ทำไมลูกชายของเธอจึงคิดเช่นนี้ และถ้าเธอยอมให้เหมันต์นอนกอด มันจะเกิดอะไรที่ยิ่งกว่าในห้องอาบน้ำหรือเปล่า เพราะโดยปกติแล้วเวลานอนเธอจะใส่แค่เพียงชุดนอนไม่ใส่ชั้นใน ซึ่งก็ไม่ต่างจากเหมันต์ที่สวมแต่เพียงกางเกงบอลตัวเดียว

"ไม่เป็นไรครับ" เนื่องจากอาการนิ่งเงียบของรันยา เหมันต์จึงเอ่ยสวนออกมา
"เอ่อ... ก็ได้ คืนนี้มันหนาวจริง ๆ หนินะ" เมื่อเห็นลูกชายพูดเช่นนั้นหญิงสาวจึงตอบตกลง

สิ้นเสียงอนุญาตเด็กหนุ่มก็ลงจากเตียงแล้วพาตัวเองเข้านอนใต้ผ้าห่มอุ่นพร้อมโอบกอดซุกหน้าเข้ากับสีข้างของแม่ทันที

"ลูกคนนี้เหมือนเด็ก ๆ ไม่มีผิด" แม้รันยาเองจะรู้สึกแปลก ๆ แต่เธอก็พยายามทำเหมือนมันเป็นเรื่องปกติ เวลาผ่านไปราวห้านาทีกับความเงียบสงัดที่ทั้งสองต่างนอนนิ่งไม่ไหวติง
"แม่ครับ" และแล้วเสียงของเด็กหนุ่มก็เอ่ยขึ้นมาในความมืดสลัว
"มีอะไรเหรอ"
"แม่โกรธผมรึเปล่าครับ"
"โกรธเรื่องอะไรล่ะ"
"ก็เรื่องในห้องน้ำน่ะครับ"
"เอ่อ... ในห้องน้ำมีอะไรเหรอ ก็แค่แม่ถูสบู่ให้เหม" รันยาบอกปัดเปลี่ยนเรื่องแต่ก็รู้สึกตื่นเต้นที่อยู่ ๆ ลูกชายกล้าพูดเรื่องนี้ขึ้นมา
"ก็เรื่อง... เรื่องที่... ที่ผมดูดนมแม่น่ะครับ" ความเสียวซ่านแทรกเข้ามาในร่องหีของรันยาโดยพลัน คำพูดตรง ๆ ของลูกชายทำเอาหัวใจเธอเต้นรัว
"ไม่หรอกจ๊ะลูก ก็ลูกเคยดูดมาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้วหนิ" หญิงสาวพูดพลางยกมือซ้ายเอี้ยวมาลูบหัวลูกชายซึ่งนอนตะแคงกอดเธออยู่ทางด้านขวา

ใจของเหมันต์ในตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับรันยา เขาตื่นเต้นที่จะพูดบางสิ่งบางอย่างออกไป แต่จากการที่เขานอนคิดตั้งแต่ออกจากห้องน้ำ ตลอดจนได้ยินเสียงครางเบา ๆ ของแม่ เด็กหนุ่มคิดแล้วว่าวันนี้จะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อให้แม่อยู่กับเขาตลอดไปโดยไม่คิดมีผู้ชายคนใหม่

"งั้นผมขอ..."
"ขออะไรเหรอลูกเหม"
"ผมขอนอนดูดนมแม่ได้มั้ยครับ" เหมันต์ตัดสินใจพูดออกไปโดยไม่รู้ว่าจะออกหัวหรือออกก้อย แต่เมื่อสิ้นเสียงเด็กหนุ่มกลับไม่ได้ยินคำตอบใด ๆ เหมันต์เริ่มใจหายกับสิ่งที่แม่จะพูด เขาคงโดนด่ายับจนไม่เหลือชิ้นดี
"งั้นก็ได้ แต่ห้ามไปบอกใครนะ ใครรู้เข้ามันจะไม่ดี"
"ครับแม่" เหมันต์รีบตอบกลับอย่างดีใจ

ในบรรยากาศของความสลัวภายใต้ผ้าห่มนั้น เด็กหนุ่มค่อย ๆ จับชายกระโปรงชุดนอนของแม่ดึงขึ้นอย่างนุ่มนวลโดยเธอเองก็ยกบั้นท้ายเพื่อให้ความสะดวก และแล้วผ้าลื่น ๆ บางเบาก็ถูกกองอยู่เหนือเนินอกอิ่ม มือของเด็กหนุ่มค่อย ๆ ลูบไล้เรือนร่างของผู้เป็นแม่อย่างแผ่วเบา

"ลูกเหม อย่าลูบสิลูก มันจั๊กกะจี๋"
"ทีตอนอยู่ในห้องน้ำแม่ยังแกล้งผมได้เลย คราวนี้แม่ต้องนอนเฉย ๆ ให้ผมแกล้งบ้างนะ"
"มีการเอาคืนด้วยเหรอเจ้าลูกคนนี้"
"ครับ" เหมันต์ไม่พูดเปล่า เขาใช้มือขวาที่ลูบไล้เรือนร่างอยู่ค่อย ๆ สอดเข้าที่สีข้างด้านซ้ายของแม่แล้วรั้งเข้าหาตัวเบา ๆ ซึ่งรันยาก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร เพียงเท่านี้เต้าอวบก็ถูกโน้มมาพร้อมให้เขาดูดดื่มราวกับเป็นเด็กน้อยอีกครั้ง

ทันทีที่ปลายลิ้นสัมผัสเข้ากับยอดปทุมถัน ความสยิวก็บังเกิดขึ้นกับหญิงสาว รันยารู้สึกได้ถึงหัวนมที่หดแข็งเต่งเป็นไตด้วยความเสียว เหมันต์ค่อย ๆ ดูดสลับกับใช้เรียวลิ้นตวัดเลียปลายยอดนั้นอย่างแผ่วเบา มือขวาของเขายังคงลูบไล้เรือนร่างของผู้เป็นแม่อย่างต่อเนื่อง ผิวของเธอช่างนวลเนียนราวกับสาวแรกรุ่น ปลายนิ้วถูกลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของรันยาจนเธอขนลุกเกรียว ตอนนี้มันหาใช้ความจั๊กจี้อย่างที่เธอเคยบอกไม่ หากแต่มันกลับเป็นความซ่านเสียวจากสัมผัสที่ได้รับจากลูกชายที่กำลังดูดเลียเต้าอวบของเธอ

รันยาหลับตาพริ้มรับความสยิวที่ห่างหายไปนาน ภายในร่องหลืบตอนนี้เริ่มขับน้ำเหนียวออกมาอย่างช้า ๆ ในแววตาที่ถูกปิดลงนั้นเริ่มจินตนาการไปถึงลำควยเขื่องของลูกชายที่ได้เห็นตอนอาบน้ำ และไวเท่าความคิด มือซ้ายของเธอถูกส่งลงไปสอดเข้ากับขอบกางเกงบอล เพียงแค่ปลายนิ้วสอดพ้นขอบยางยืดมันก็แตะเข้ากับหัวควยที่แข็งโด่ รันยาเลื่อนมือลงไปกำท่อนเนื้อที่อุ่นจนร้อนแล้วรูดมันเบา ๆ

"อื่มมม..." เสียงครางในลำคอของเหมันต์กระทบเข้ากับเต้าอวบของแม่ด้วยความเสียว

ทั้งสองเริ่มปล่อยใจไปกับความเงี่ยนอีกครั้ง และแล้วท่อนเนื้อก็ถูกปลดปล่อยให้เป็นอิสระ เมื่อเด็กหนุ่มละมือจากการลูบไล้มารดามาเกี่ยวรั้งกางเกงบอลให้มันลงไปกองที่ปลายเท้า หญิงสาวยังคงรูดหนังควยของลูกชายขึ้นลงอย่างทะนุถนอม แต่เมื่อกางเกงถูกถอดออกไป ก็เท่ากับว่าในท่านอนตะแคงเข้าหากันนี้ ปลายควยจะอยู่ห่างจากเนินหีเธอเพียงเล็กน้อยเท่านั้น รันยาเริ่มคิดเตลิดไปไกล ด้วยความเงี่ยนที่เกาะกินจิตใจบวกกับสัมผัสที่อบอุ่นของท่อนเอ็น ในตอนนี้เธออยากลองให้ดุ้นเนื้อในมือแทรกผ่านร่องเสียวเข้าไปดูสักครั้ง เพียงแค่คิดรูหีของเธอเริ่มขมิบรับพร้อมกับน้ำเงี่ยนที่ไหลออกมา

ฝ่ายเหมันต์ก็เช่นกัน มืออุ่นนุ่มของแม่กำลังชักว่าวให้ลูกชายอีกครั้ง ถ้าเขาได้ใช้หัวควยมุดเข้าไปในรูหีของแม่มันจะเสียวและอุ่นขนาดไหน คิดไปลำควยก็กระตุกงึกรับความคิด เด็กหนุ่มถอนปากออกจากเต้าอวบแล้วค่อย ๆ เขยิบตัวขึ้น ตอนนี้ใบหน้าของเขาและแม่ประจันกันในความมืด ถึงแม้จะไม่ชัดเจนนักแต่ก็พอมองเห็นได้ ดวงตาที่เรียกร้องถึงกามราคะเปล่งประกายในความสลัว ปากของเหมันต์ค่อย ๆ ยื่นเข้าประทับกับริมฝีปากของแม่บังเกิดเกล้าอย่างนุ่มนวล ไม่มีการขัดขืนใด ๆ รันยาหลับตาพริ้มรับการจูบจากลูกชายของเธอ โดยไม่ต้องมีใครสอน เรียวลิ้นของเด็กหนุ่มค่อย ๆ สอดเข้าไปในปากของแม่ ซึ่งรันยาเองก็ใช้ปลายลิ้นตวัดแลกกับลูกชายอย่างดูดดื่ม

เหมันต์ลูบไล้ไปบนแผ่นหลังเนียนของแม่อีกครั้ง เขาค่อย ๆ ลากปลายนิ้วลงมายังสะโพกจนถึงต้นขาก่อนที่จะค่อย ๆ รั้งมันเข้าหาตัวอย่างช้า ๆ ซึ่งผู้เป็นแม่ก็ยกขาขึ้นตามแรงดึงนั้นจนมันก่ายอยู่บนเอวของลูกชาย เธอรู้ได้ทันทีว่าเหมันต์กำลังต้องการอะไร ถ้าเขาขยับตัวเข้าหาเพียงเล็กน้อยปลายควยก็จะจ่อเข้ากับรูหีเธอทันที แต่นั่นก็คือความปรารถนาลึก ๆ ในใจของหญิงสาวเช่นกัน และเพียงไม่ถึงอึดใจ สิ่งที่เธอคิดก็เป็นจริง เด็กหนุ่มค่อย ๆ แอ่นเอวเข้าหาตัวเธอที่ยังคงจับท่อนเอ็นสาวอยู่อย่างช้า ๆ จนหัวควยสัมผัสเข้ากับเนินหีเธอ ความสัมพันธ์ของแม่กับลูกที่กำลังจะเกินเลยยิ่งกระตุ้นให้รันยาทั้งเสียวทั้งตื่นเต้น

"อ้าห์..." เหมันต์ถอนใบหน้าละจากการจูบร้องครางเบา ๆ เมื่อรันยาขยับตัวเข้าหาลูกชายจนปลายควยของเขาถูไถกับปากรูหีที่ฉ่ำเยิ้ม
"ซี้ดดดส์... แม่ครับ... ผมเสียว"
"แม่ก็เสียว... ลูกเหม... อ้าห์..." รันยาพูดพลางจับให้หัวควยซุกไซ้เข้ากับร่องหีของเธอ
"แม่ครับ... ผมขอเอามันเข้าไปข้างในได้มั้ย... ซี้ดดดส์" เหมันต์พูดพร้อมแอ่นสะโพกเข้าหาร่างของแม่ ซึ่งหญิงสาวเองก็เสียวจนอยากให้หัวควยบานใหญ่ที่ดุนปากรูหีแทรกผ่านเข้าไปใจจะขาด
"อ้าห์... อย่าเลยเหม... เราเป็นแม่ลูกกัน" ทั้งที่ปากพูดปฏิเสธเพราะยังเกรงกลัวต่อบาป แต่การกระทำนั้นกลับต่างออกไปโดยสิ้นเชิง
"ซี้ดดดส์... ผมเสียวมากเลยครับแม่... อ้าห์..." เหมันต์ไม่พูดเปล่า เขาแอ่นเอวกระเด้าอุ้งมือแม่จนปลายควยแหวกเปิดรูหี พร้อมใช้มือขวารั้งเอวของเธอเข้าหาตัวเบา ๆ เป็นการเชื้อเชิญ
"อู้ยยยย์... อย่าลูกมันไม่ดี... ซี้ดดดส์" มือที่ชักหนังควยอยู่เริ่มหยุดนิ่ง เหลือแต่เพียงประคองมันไว้หลวม ๆ เมื่อในตอนนี้หัวควยของลูกชายกำลังคลุกเคล้าเข้ากับน้ำเงี่ยนของผู้เป็นแม่จนเหนียวลื่น
"แม่ครับ... ซี้ดดส์... มันจะเข้าอยู่แล้วนะครับ"
"อย่า... เหม... ซี้ดดดส์... เราเป็นแม่ลูกกันนะเหม... อ้าห์..." รันยาปล่อยมือจากท่อนเนื้อของลูกชายขึ้นมาโอบหลังของเขาไว้ด้วยความเสียว

ตอนนี้ไม่มีอุ้งมือมาคอยบดบังทางเข้าอีกแล้ว หัวควยซึ่งจ่อรออยู่ที่ปากทางสวรรค์ ขอเพียงเด็กหนุ่มแอ่นสะโพกเข้าหาผู้เป็นแม่ ท่อนเอ็นก็จะแทรกผ่านเข้าไปในรูสวาทที่ฉ่ำเยิ้มได้ทันที

"มันจวนจะแหวกเข้าไปแล้วนะครับแม่... ซี้ดดดส์... แม่ให้ผมเอาเข้าไปนะ"
"ไม่นะลูกเหม... แม่... ซี้ดดดส์... อู้ยยยย์..." ไม่ต้องมีคำปฏิเสธอะไรอีกต่อไป เมื่อเหมันต์รั้งสะโพกของแม่เข้าหาตัวพร้อมแอ่นเอวพาเอาส่วนปลายมุดผ่านปากทางที่คับแคบเข้าไป
"ซี้ดดดส์... มันเข้าไปแล้วครับแม่... ซี้ดดส์... อ้าห์..." หัวควยซึ่งแทรกตัวเข้าไปจนมิดเงี่ยงถูกรูหีขมิบรัดจนความเสียวแผ่ซ่านไปทั่วร่างของเด็กหนุ่ม
"เหมลูกแม่... อ้าห์... มันไม่ดี... ซี้ดดดส์..." เหมันต์หาฟังคำของแม่ไม่ เขายังคงเสือกเอวพาให้ลำควยแทรกลึกเข้าไปในร่องหลืบที่คับแน่น
"แม่ครับ... มันแน่นมากเลยครับ... อ้าห์..."

เมื่อควยเริ่มชำแรกเข้าไปได้ครึ่งลำ เด็กหนุ่มก็ค่อย ๆ พลิกตัวขึ้นคร่อมร่างของแม่ สองแขนของเขาสอดเข้าใต้รักแร้แล้วค่อย ๆ กดเอวให้ท่อนเอ็นแทรกลึกเข้าไปในหลืบหี จนในที่สุดหนอกเนื้อก็บดเข้ากับเนินนูน บัดนี้ลำควยขนาดหกนิ้วของลูกชายถูกฝังเข้าไปอยู่ในร่องสวาทของแม่จนมิดด้าม ความอบอุ่นและบีบรัดภายในโพรงหีช่างสร้างความเสียวซ่านอย่างที่เหมันต์ไม่เคยได้รับมาก่อน มันเป็นความรู้สึกที่วิเศษที่สุดในชีวิตของเขา

"อ้าห์... ลูกแม่... แม่เสียวเหลือเกิน" รันยาซึ่งเสียวหีเป็นอย่างมากยกสองมือขึ้นประคองจับใบหน้าของเหมันต์ ความรู้สึกคับแน่นในรูหีผสานกับไออุ่นจากดุ้นควยที่เป็นของลูกชายตัวเองมันช่างก่อให้เกิดความเสียวและตื่นเต้นอย่างน่าประหลาด

เด็กหนุ่มไม่พูดสิ่งใด เขาก้มลงประกบปากจูบมารดาอีกครั้ง เอวของเขาค่อย ๆ ถอนดึงท่อนเนื้อออกช้า ๆ แล้วกดแทรกมันเข้าไปใหม่อย่างแผ่วเบา สัมผัสของแท่งเอ็นที่ครูดผ่านเข้าออกนั้นสร้างความเสียวให้รูหีและลำควยของสองแม่ลูกเป็นอย่างมาก

"ซี้ดดดส์... อื่มมมม..."

น้ำเงี่ยนเหนียวลื่นที่พรั่งพรูทำให้รันยาไม่รู้สึกเจ็บถึงแม้ว่าแก่นกายของลูกชายเธอจะใหญ่น้อง ๆ แขนของเด็กทารก ทุกการเคลื่อนเข้าออกของลำควยจึงมีแต่จะสร้างความเสียวกระสันจนแทบจะขาดใจ และเมื่อน้ำเมือกแห่งความสยิวชโลมท่อนเนื้อจนลื่นไหลดีแล้ว เหมันต์ก็เริ่มเร่งความเร็วของการกระเด้าเย็ดรูหีแม่ให้เพิ่มขึ้น

"ซี้ดดดส์... เหมลูกแม่... แม่เสียว" รันยาเสียวสะท้านจนต้องเบือนหน้าจากการจูบของลูกชายพร้อมครางออกมาเพื่อระบายความรู้สึกที่อัดอั้นอยู่ในกาย
"ผมก็เสียวครับแม่... อ้าห์..." เหมันต์พูดเสียงกระซิบพลางเลียไล้ที่ใบหูแม่เบา ๆ
"เหม... ซี้ดดดส์" หญิงสาวร้องครางแล้วจับมือของลูกชายให้ขึ้นมาเกาะกุมเต้าอวบของเธอ ซึ่งเหมันต์ก็ทำตามอย่างว่าง่าย เขาจูบไซ้ซอกคอของผู้เป็นแม่จนเธอขนลุกไปทั่วร่างพร้อมกับนิ้วชี้และนิ้วโป้งที่บี้คลึงปลายยอดปทุมถัน
"อู้ยยยย์... เสียวเหลือเกินลูกแม่..."
"ผมก็เหมือนกัน... ซี้ดดดส์... อู้ยยยย์... มันจะออกแล้วครับแม่..." เด็กหนุ่มที่รู้ตัวว่ากำลังจะถึงสวรรค์ก็ยิ่งเร่งซอยควยเย็ดหีแม่
"แม่ก็ใกล้จะเสร็จเหมือนกัน... ซี้ดดดดส์... ลูกเหม..." รันยาเอ่ยปากพร้อมโอบกอดลูกชายแน่น

น้ำกามที่กำลังจะเคลื่อนออกมาพาให้เหมันต์กระแทกเย็ดเน้น ๆ จนในที่สุดร่องหีของหญิงสาวก็บีบรัดท่อนเอ็นอย่างรุนแรงพร้อม ๆ กับน้ำควยของลูกชายที่พุ่งกระฉูดเข้าไปในโพรงสวาทของแม่ตัวเอง ทั้งสองเสียวสะท้านร่างกายเกร็งกระตุก โดยที่เหมันต์ยังคงบดเน้นหนอกควยเข้ากับเนินหีของรันยาแล้วปล่อยน้ำเงี่ยนที่หลงเหลือเข้าไปซ้ำ ๆ 

แล้วก็เหมือนเช่นเคย เมื่อความกระสันอยากผ่านพ้นไปสติก็ถูกเรียกกลับคืนมา แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งแรกในห้องอาบน้ำ เพราะลำควยของลูกชายที่ถึงแม้จะปล่อยน้ำรักออกมาหมดแล้ว มันก็ยังคงคาอยู่ในรูหีของผู้เป็นแม่

"ผมขอโทษครับแม่... ผมไม่น่าทำอย่างนี้เลย"
"จ้า... เหม... แต่ลูกจะขอโทษทั้ง ๆ ที่ของลูกยังอยู่ในตัวแม่อย่างนี้น่ะเหรอ"
"อะ...เอ่อ..." เหมันต์ตะกุกตะกักทำท่าจะผละออกจากร่างของรันยา
"แม่ล้อเล่นน่ะลูก" หญิงสาวจับไหล่ของเด็กหนุ่มไว้พลางพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น
"แม่อย่าโกรธผมนะครับ... ผมไม่อยากให้แม่หาพ่อใหม่ให้ผม"
"เหตุผลแค่นี้เองน่ะเหรอ ที่ทำให้ลูกชายของแม่ต้องทำอย่างนี้"
"เอ่อ... ตอนแรกน่ะใช่ครับ... แต่นอนนี้..."
"ตอนนี้อะไร"
"ตอนนี้ผมรักแม่ครับ" สิ้นคำเหมันต์ก็ก้มลงประทับจูบแม่ของเขาเบา ๆ
"เจ้าลูกคนนี้ขี้อ้อนจริง ๆ ไป... ลุกไปล้างได้แล้ว"
"ครับแม่"

<--------------->

"หูยยยย... วันนี้หนาวกว่าเมื่อวานอีกนะครับแม่" เด็กหนุ่มเปิดประตูรถแล้วร้องออกมาด้วยความหนาวของอากาศภายนอก
"ข่าวบอกว่าจะหนาวอย่างนี้ไปอีกเป็นอาทิตย์น่ะ"
"ไปล่ะครับ แม่หวัดดี" เด็กหนุ่มหันไปทางประตูเอ่ยขึ้นพร้อมกำลังจะก้าวลงจากรถ
"เหม... ลืมอะไรรึป่าวลูก"
"จริงด้วย" เด็กหนุ่มหันมายิ้มพร้อมกับยื่นหน้าเข้าหาหญิงสาว ซึ่งเธอเองก็หันแก้มเพื่อให้ลูกชายหอมอย่างเคย
"แม่ครับ..." เสียงเรียกของเหมันต์ดึงให้รันยาหันหน้ามา และอย่างไม่ทันตั้งตัว เด็กหนุ่มก็ขโมยจูบไปที่เรียวปากของแม่หนึ่งครั้ง
"ผมรักแม่ครับ" เหมันต์ยิ้มอย่างทะเล้นก่อนจะรีบลงจากรถแล้ววิ่งเข้าโรงเรียนไปทันที
"เฮ่อ... เจ้าลูกคนนี้"

<--------------->

"ไอ้เหม วันนี้กูเห็นมึงจูบปากแม่มึงอีกแล้วนะ" ณ โรงอาหารเวลาพักกลางวัน ฮิมเพื่อนซี้พูดขึ้น
"ดูดเหี้ยไรอีกวะ กูบอกแล้วไงว่าหอมก็หอม"
"เออ... กูอาจจะดูผิดก็ได้"
"ว่าแต่มึงมายุ่งอะไรเรื่องกูกับแม่นักหนาวะเนี่ย"
"ก็ป่าว พอดีมันบังเอิญเห็น เออ... ว่าแต่มึงตัดสินใจยังไงกับเรื่องที่กูพูดเมื่อวานวะ" ฮิมพูดเสียงเบาลงพร้อมยื่นหน้าเข้าถาม
"เรื่องอะไร" เหมันต์แกล้งทำเป็นขมวดคิ้ว
"เหี้ย... ก็เรื่องแม่มึงไง"
"อ๋อ... เรื่องนั้นกูคุยกับแม่กูแล้ว แม่กูบอกว่าเขาไม่หาพ่อใหม่ให้กูหรอกสบายใจได้" เหมันต์ตอบอย่างลอยหน้าลอยตา
"เฮ่อ... ไม่ใจเลยว่ะ"
"เอ่อ ๆ ๆ เลิกพูดเรื่องนี้เหอะ รีบ ๆ แดกเข้าไป ข้าวน่ะ จะได้ไปเตะบอลกัน" เหมันต์บอกปัดทั้งที่ในใจยังคิดถึงรสสวาทที่ได้รับ เขาปฏิญาณกับตัวเองไว้ว่าจะตั้งใจเรียนให้สมกับความรักที่แม่มอบให้เขาทั้งใจ และกาย


THE END

review1972

ชอบเรื่องของไรท์ทุกตอนแต่ชอบตอนนี้ที่สุด ชอบแบบกับแม่เป็นพิเศษเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ขอบคุณมากๆครับ

1819

 ละมุน จัง sexไท่หวือหว่า แต่ถ่ายทอดความคิดได้เห็นตัวตน ตัวละคร
กรุงเทพเป็นเมืองที่มีคนเหงา มากกว่าเสาไฟฟ้า

taton

จบแบบน่ารักไปอีกตอน ว่าแต่ไอ้เจ้าฮิมนี่ เหมือนจะหวังจัดแม่เพื่อนเลยนะ เป็นตัวละครที่โผล่มาแบบว่าให้คิดต่อว่าจะมีntrรึเปล่า(ส่วนตัวจบแบบนี้ดีแล้วครับ อย่าให้คนอ่านปวดตับเลย 555)

We love you so much

ชอบภาษาของไรท์จังครับ อ่านง่าย ละมุน ไม่หวือหวาโลดโผน ค่อยๆเป็นค่อยๆไป ชื่อเรื่องก็แนวดีครับ เป็นกำลังใจให้ในเรื่องต่อๆไปครับ

ultrasonic

ขอบคุณครับ สำหรับไออุ่นของเหมันต์ ครับ