ตอนพิเศษ รักแรกของนายน้อย

[จักราวุธ อัครพงศ์]

ตอนพิเศษ รักแรกของนายน้อย ฝากผลงานไว้ไปกดติดตามให้ด้วยนะครับ

http://www.tunwalai.com/v2/story/623950

https://fictionlog.co/b/6203411b263b95001cb7b217

https://www.readawrite.com/a/Z3y3y8-%E0%B9%81%E0%B8%9F%E0%B8%99%E0%B8%9C%E0%B8%A1%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B9%87%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%9F%E0%B8%B5%E0%B8%A2?r=list_article_by_category


      "สวัสดีครับนายน้อย คุณน้ำด้วยนะครับ" นายสนรีบยกมือไหว้ทักทายผมและเอยพลันทึกทักเอาว่าเอยเป็นน้ำกระทั่งผมเอ่ยปากบอกเขา
      "ฮ่าๆๆๆ คนนี้ไม่ใช้น้ำหรอกนายสน คนนี้ชื่อเอยเมียผมเอง" นายสนทำหน้าตกใจก่อนจะถาม
      "ล..แล้วนายน้อย เอาคุณน้ไปไว้ไหนละครับ อย่าบอกนะว่าเลิกลากันแล้ว...ผมไม่ยอมนะ" นายสนเริ่มโวยวายพอรู้หญิงสาวที่ตัวเองเพิ่งสวัสดีไม่ใช่นายหญิงคนเดิม
      "ไม่ใช่ยังงั้นนายสน คือน้ำกับอิงเค๊าเป็น...เอ่อ พี่น้องกัน" ผมพูดไปก็ทำท่าทางเขินๆจนนายสนเห็นเข้าและเดาเรื่องราวได้ทะลุปรุโปร่ง พลางดึงแขนผมออกห่างจากเอยแล้วกระซิบถาม
      "อย่าบอกนะว่านายน้อย..รวบทั้งพี่ทั้งน้อง" พอเขาถามแบบนั้นผมก็พยักหน้าทำเอานายสนแทบจะกระโดดกอดผมด้วยความดีใจ
      "ร้ายนักนะนายน้อยของผม แล้วนี่คุณน้ำไปไหนซะล่ะครับ"
      "น้ำเขาไปเฝ้าไข้คุณท่าน เจ้านายของพ่อเค๊า" นายสนดีใจยิ่งนักที่เรื่องได้ลงเอยแบบนี้ เราจึงพากันเดินไปบริเวณที่จะต่อเติมบ้านออกมาเพิ่มเติม
      "ตกลงจะสร้างตรงนี้นะครับ ถ้างั้นช่วงแรกผมจะเอาผู้รับเหมาตอกเข็มเข้ามาก่อน ผมจะขอล้อมรั้วทำที่พักให้พวกคนงานด้วยนะครับ" นายสนเดินดูรอบๆด้านข้างบ้านที่จะต่อเติมพลางอธิบายให้ผมฟัง ก็ไม่ได้ติดขัดปัญหาอะไรจนนายสนเรียกคนงานมาช่วยกันล้อมรั้วชั่วคราวพร้อมเพิงพักจนเสร็จก็ใกล้ค่ำ
      "ผมลาเลยนะครับนายน้อย ช่วงแรกผมจะให้คนงานตอกเสาเข็มมานอนเฝ้าของ ผมสั่งมันว่าอย่าเข้าไปยุ่มย่ามในบ้าน" ผมพยักหน้าเมื่อเห็นคนงานร่างผอมกระหร่องผมเผ้ายุ่งเหยิงกระเซิงยาวประบ่าตามสไตล์คนงานตกเสาเข็มแสนสกปรกคนหนึ่ง เดินหอมถุงปุ๋ยคงบรรจุพวกเสื้อผ้าของใช้จำเป็นเดินหายเข้าไปในรั้วชั่วคราวตามที่นายสนบอก จากนั้นจึงเดินออกมาส่งนายสนที่หน้าบ้านแต่ก็คุยกันอีกพักใหญ่ก่อนที่นายสนจะลากลับ ผมเลยเดินขึ้นบ้านหวังจะเข้าไปกอดฟัดเล่นหัวกับเอยเช่นเคยแต่กลับเดินหาเธอไม่พบ
      "เอ๊ะ...เอยไปไหนของเค๊านะ" ผมผลุบๆโผล่ๆเดินตามหาจนทั่วบ้านก็ไม่เจอ กระทั่งชะเง้อออกทางหน้าต่างมองเข้าไปในรั้วชั่วคราวก็เห็นเอยกำลังยืนดูคนงานที่กำลังขุดหลุมเล็กๆจะทำอะไรซักอย่าง ทำเอาผมรู้สึกสังหรณ์อะไรบางอย่างจึงแอบมองแอบฟังอยู่ตรงนั้น..

      "กำลังทำอะไร ขุดหาอะไรเหรอน้า" เสียงของเอยเอ่ยถามคนงานคนนั้นอย่างสนใจในขณะที่มันกำลังขุดหลุมลึกพอประมาณ
      "ผมกำลังขุดหลุมทำเตาอยู่นะสิคุณผู้หญิง" ไอ้คนงานมันเปลี่ยนชุดมาสวมกางเกงขาสั้นสวมเสื้อยืดทหารตัวเก่าท่าทางไม่ได้สนใจอะไรกับเอยนักมันก้มหน้าก้มตาขุดหลุมเป็นการใหญ่
      "น้าจะมาขุดหลุมตามอำเภอใจไม่ได้นะ ถ้าจะทำอะไรต้องบอกเอยก่อน" ท่าทางเอยก็สนใจไม่น้อยที่เห็นมันขุดหลุมถึงกับเอ่ยบอกมันน้ำเสียงดุๆ จนมันแหงนหน้ามาหาเธอ
      "แล้วจะให้ผมกินอะไรล่ะครับ นี่ผมทำเตาจะทำข้าวหลามกิน" มันบอกจุดประสงค์ทำเอาเอยยิ่งอยากรู้เพิ่ม
      "อ้าวเหรอ ใครจะไปรู้ล่ะว่ากำลังทำอาหาร แล้วไอ้ข้าวหลามนี้มันทำยังไงล่ะน้า" เธอพูดพลางเดินเข้าไปใกล้ในขณะที่ไอ้คนงานนั่งยองๆขุดหลุมไม่สนใจ ทำเอาส่วนกลางร่างของเอยอยู่ไม่ห่างระดับใบหน้าของมันซักเท่าไหร่ ใกล้ขนาดนั้นผมว่ามันคงได้กลิ่นหีของเอยแน่ๆ พอนึกถึงจุดนี้ทำเอาผมปั่นป่วนคิดได้ทันทีว่าเอยกำลังลงไปยั่วไอ้คนงานนั่นหรือเปล่า
      "จะไปยากอะไร ก็แค่เอากระบอกไม้ไผ่มาแล้วก็กรอกข้าวเข้าไปเติมน้ำพอประมาณแล้วก็เอาใบตองจุกปากกระบอก แค่นี้ก็เอาไปเผารอจนสุกก็ได้กินแล้วครับ" มันพูดพลางคว้ากระบอกไม้ไผ่ขึ้นมาโชว์ทำท่าทางให้เอยดู ทำเอาเธอขยับเข้าไปนั่งยองๆด้านหน้าของมัน ผมใจหายวาบที่เห็นเธอนั่งอ้าขาอวดโคกเนินให้มันมอง วันนี้เธอสวมชุดสบายๆเป็นกางเกงขาสั้นยืดๆกับเสื้อยืดตัวใหญ่
      "น่าสนุกจัง สอนเอยหน่อยซิ" เอยลงนั่งยองๆชันเข่าเข้าหามันพลางคว้ากระบอกไม้ไผ่เลียนแบบท่าทางของไอ้คนงาน ผมว่าขากางเกงของเอยบานๆมันคงมองเข้าไปเห็นซอกขาฐานหีแน่ๆ แต่ให้ตายเถอะเอยจะเห็นหรือเปล่าที่ขอบขากางเกงไอ้คนงาน ปลายท่อนเนื้อของมันก็โผล่หน้าออกมาชมจันทร์เกือบครึ่งเหมือนกัน
      "นี่ครับ ค่อยๆกรอกข้าวสารลงไป ช้าๆครับ...นั่นแหละดีมากครับ" ไอ้คนงานพูดพลางชำเลืองชายตามองดูขอบฐานหีที่โผล่ออกจากขากางเกงขาสั้นของเอยอย่างเพลินตาในขณะที่เธอกำลังสนใจกรอกข้าวใส่ปากกระบอกไม้ไผ่
      "เต็มแล้ว ทำยังไงต่อ" เอยบอกไอ้คนงานทันทีที่กรอกข้าวสารเข้าไปได้ระดับพร้อมกับเทน้ำผสมเข้าไป
      "คราวนี้ก็หาจุกใบตองอุดปากกระบอกซิครับ" มันพูดพลางกรอกข้าวสารใส่กระบอกไม้ไผ่อีกกระบอก ทำเอาเอยกราดสายตาหาจุกใบตองกระทั่งเจอเข้ากับหัวถอกบานโร่ของมันเข้าอย่างจัง เธอแอบกลืนน้ำลายเอื๊อกใหญ่ก่อนจะตัดสินใจคว้าเอาท่อนควยของมันติดมือขึ้นมา ทำเอาไอ้คนงานร้องลั่น
      "โอ้ย...คุณนาย อันนั้นมันไม่ใช่จุกใบตอง เอาไปอุดปากกระบอกไม้ไผ่ไม่ได้หรอก" มันพูดพลางจ้องดูโคกสวาทลานกว้างที่อัดแน่นอยู่ในเป้ากางเกงขาสั้นของเอยตอนนี้มันเริ่มมีรอยเปียกจุดเล็กๆขึ้นที่กลางโคกร่องผ่า
      "ล..แล้วมันเอาไว้ทำอะไรล่ะช่าง อันนั้นน่ะ"
      "แหะๆ ถ้าจะอุดกระบอกเข้าหลามเขาก็ใช้จุกใบตอง อันนั้นเอาไว้อุดรูหีครับคุณนาย เวลามีน้ำออกมามากๆ" เอยถึงกับนั่งบิดไปมาเมื่อได้ยินไอ้คนงานพูดออกมาแบบนั้นพลางจ้องมองดูท่อนควยที่โผล่ออกมาจากขากางเกงของมันที่เริ่มขยายตัวเกือบจะเท่ากระบอกข้าวหลาม
      "อุ๊ย...มันเอาไว้อุดป้องกันน้ำอะไรเหรอช่าง" เอยยิ่งยั่วยวนมันหนักขึ้นนั่งแหกง่ามขาออกกว้างโชว์โคกเนินภายใต้กางเกงขาสั้นเห็นรอยเปียกล้อตามแนวร่องผ่ากลางโคกเนินให้ไอ้ช่างนั่นจ้องมองลานโคกหีอย่างสบายตา
      "เอาไว้อุดรูหีครับคุณนาย เวลาเงี่ยนมันจะมีน้ำหีไหลออก...แบบนี้" พูดจบมันก็ชี้นิ้วข้อโตจิ้มใส่กลางง่ามขาของเอยทันที
      "อุ๊ย...ทำไมหีของเอยถึงเปียกแบบนี้ละช่าง" เธอทำหน้าตาท่าทางสงสัยส่งสายตาวิบวับใส่ให้มัน
      "ก็คุณนายกรอกข้าวผิดวิธีนะซิครับ น้ำหีถึงได้ไหลออกมาแบบนี้" มันจ้องมองโคกหีของเอยสลับกับเต้านมที่กระเพื่อมไหวไปมาทำเอาผมเพิ่งสังเกตุว่าเธอไม่ได้สวมเสื้อในด้วย
      "ง..งั้น ช่างสอนเอยหน่อยซิว่ากรอกข้าวสารใส่กระบอกยังไง ทำไมเอยถึงกรอกไม่เป็นแบบที่ช่างทำ" เธอยื่นกระบอกไม้ไผ่คืนให้ไอ้คนงานพลางฉอเลาะเอ่ยถาม
      "คุณนายมานั่งซ้อนข้างหน้าผมซิครับ ประเดี๋ยวผมจับมือสอนให้ไม่นานก็เป็นครับ" พอมันบอกแบบนั้นทำเอาเอยหน้าแดงซ่านแต่ก็ขยับร่างเข้าไปซ้อนที่ด้านหน้าของมันหันหลังให้ท่านั่งยองๆทั้งคู่ ทำเอาผมมองไม่เห็นอะไรเห็นแค่แผ่นหลังของไอ้ช่างคนนั้นมันคงเข้าประกบบั้นท้ายของเอยจนชิดแล้วแน่ๆ พลันไอ้ช่างนั่นมันก็ก้นเตี้ยลงนั่งกับพื้นแต่ยังชันเข่าโอบบั้นท้ายของเอยเช่นเดิมก่อนจะสั่งเอย
      "คุณนายกระดกก้นขึ้นก่อนซิครับ ผมจะเอาจุกออกมา" มันพูดพลางประคองฝ่ามือยกบั้นท้ายของเอยขึ้นนิดหน่อย ทั้งคู่ขยับไปขยับมาเหมือนเอยสอดฝ่ามือเข้าไปที่ง่ามขาทำอะไรไม่รู้เหมือนเปิดปากกระบอกข้าวหลามให้มันก่อนจะค่อยๆทิ้งสะโพกลงช้าๆ
      "อูยยยย...จุกของแกทำไมมันใหญ่ยังงี้ แบบนี้ปากกระบอกก็แหกหมดสิ" เอยพูดพลางส่ายบดสะโพกไปมาสองมือของเธอค้ำอยู่ที่เข่าทั้งสองข้างของมันทรงตัวยามขยับร่างโก่งตัวขึ้นลงท่าทางแปลกๆผมไม่เห็นจะถือกระบอกไม้ไผ่กันเลยขณะที่แผ่นหลังของเอยแนบสนิทกับหน้าท้องของมัน ประเดี๋ยวก็สะดุ้งเฮือกแอ่นสะท้านร้องอุ๊ยๆแปลกๆ
      "อุ๊ย...อุ๊ย ช..ช่าง...อ.อุดจุกเบาๆซิ ประเดี๋ยวกระบอกก็แหกกันพอดี อูยยยย" ผมไม่เห็นไอ้ช่างนั่นตอบอะไรเอยนอกจากกัดกรามกรอดๆคงโมโหที่เอยสอนยากหรือว่ากรอกข้าวสารไม่เข้ากระบอกก็ไม่รู้ กระทั่งต้องเอื้อมมือมาประคองสะโพกของเอยขยับขึ้นๆลงๆท่าทายิ่งแปลกเข้าไปใหญ่
      "ซี๊ดดดด ค..คุณนาย ปากกระบอกมันแคบยังงี้นี่เอง ถึงว่ากรอกไม่เข้าซักที อูยยย" ไอ้ช่างพูดไปก็ยกๆกดๆสะโพกของเอยเข้าใส่หน้าท้องของมันเป็นจังหวะๆคงจะให้ข้าวสารลงไปในกระบอกแน่นขึ้น
      "อ..อูยยย พอก่อน...จุกของแกมันใหญ่เกินไป เอยแน่นไปหมดแล้วเนี้ย...ซี๊ดดดด" ผมเห็นเอยแหงนหน้าเริ่ดขึ้นท่าทางการกรอกข้าวสารจะยากกว่าที่คิด แต่ช่างก็ยังเป็นช่างอยู่วันยังค่ำ มันคงมีวิธีที่จะสอดเอยให้เข้าใจแน่ๆเมื่อมันยกสะโพกของเอยขึ้นสูงอีกครั้ง คราวนี้มันกระดกบั้นเอวเสยขึ้นพร้อมกับกดทิ้งสะโพกผายของเอยลงเต็มแรง ทำเอาต้นขาของเอยสั่นระริกพลางร้องครางออกมาเสียงดังลั่น
      "ซี๊ดดดดดด...อู๊ววววววววว...ข..เข้าแล้ว อูยยยยย...ด.ได้แล้วจ๊ะช่าง ยากเหมือนกันนะเนี้ย อูยยยย" เอยเอ่ยพูดแล้วเอนแผ่นหลังมาพิงที่อกของมันพลางหันมาบอกมัน ผมเห็นใบหน้าเธอเยิ้มซ่านแปลกๆคงดีใจที่กรอกข้าวใส่ในกระบอกเป็นเสียที ทำเอาผมโล่งอกอุตส่ายืนลุ้นอยู่ตั้งนาน
      "อูยยยยย กระบอกของคุณนายนี่มันสุดยอดจริงครับ...อู๊ววววววว" ไอ้ช่างถึงกับเอนร่างไปด้านหลังเอาสองแขนค้ำร่างพยุงไว้ตอนที่เอยกำลังพยายามกรอกข้าวสารต่อจนสะโพกกระดกกึกๆ
      "ซี๊ดดดดด...อูยยยย จุกของช่างมันก็ดีเหลือเกิน อุดน้ำได้จริงๆด้วย...อูยยยย" เอยพูดพลางขย่มบั้นท้ายเข้าใส่หน้าขาของมันกรอกข้าวสารอย่างต่อเนื่องจนได้ยินเสียงบั้นท้ายกระทบหน้าท้องไอ้ช่างดับปั่บๆๆๆถี่ยิบ
      "อาววววว...ค..คุณนาย กรอกข้าวสารแบบนี้มันจังเลยครับ เอาไว้วันหลังผมจะสอนการตอกเสาเข็มนะครับ...อูยยยยย" ไอ้ช่างมันแสนใจดีนี่ถึงกับจะสอนวิธีตอกเสาเข็มให้เอยอีก เอยเองก็คงตั้งใจเรียนแน่ๆเพราะผมเห็นเธอโยกบั้นเอวขึ้นลงอย่างรวดเร็วใส่หน้าท้องของไอ้ช่างคนนั้น
      "อูยยยยย ช..ช่างจ๋า ข..ข้าวสาร จ.จะเต็มแล้วนะ ช่างจะเติมน้ำได้หรือยัง เอยจะไม่ไหวแล้วนะ...อูยยยยยย...ซี๊ดดดดด" ผมเห็นท่าทางของเอยน่าจะเหนื่อยใช่เล่นกับการกรอกข้าวสารใส่กระบอกด้วยลีลาอันร้อนเร่า ต่อไปผมคงมีเมียที่ทำข้าวหลามเป็นคงได้กินข้าวหลามเผาทุกวันแน่ คิดแล้วรู้สึกดีจังเลย
      "ซี๊ดดดด...ก..ใกล้แล้วครับ กระบอกมันดีอย่างนี้ วันหลังต้องตอกเสาเข็มได้ดีเหมือนกันครับ...อู๊วววววว.." มันพูดจบก็ประคองสะโพกของเอยให้ยกสูงค้างลอย ส่วนมันก็ช่วยเอยกรอกต่อด้วยการแอ่นกระเด้าบั้นเอวเสยขึ้นใส่ร่องก้นเธออย่างรวดเร็วปานจักรผัน ทำเอาเอยร้องครางลั่น
      "อ๊ายยยยยยย...ช..ช่างจ๋า...ซี๊ดดดดดดดด...อู๊ววววว.." ด้วยลีลาของไอ้ช่างคนนั้นทำเอาเอยถึงกับเริ่ดหน้าแหงนขึ้นท่าทางคงจะแย่ ไม่รู้กรอกยากกรอกเย็นอะไรกันนักเห็นแต่บั้นเอวของมันกระดกขึ้นกระดกลง พอเหนื่อยเอยก็เข้าช่วยต่อด้วยการโยกบั้นเอวเข้าใส่มันบ้าง แต่ยิ่งช่วยเหมือนเธอจะยิ่งแย่ผมเห็นเธอร้องครางออกมาลั่นไม่หยุดปาก
      "โอ้ยยยยย....ซี๊ดดดด..ช.ช่างจ๋า...อ.เอยจะไม่ไหวแล้ว...อ๊าาาาาา..." เสียงของเอยร้องร่ำราวกับคนจะขาดใจทั้งที่บั้นท้ายส่ายระริกกระดกโยกโคกเนินตัวเองเข้าใส่หน้าตักของไอ้ช่างอย่างเมามันออกรสโดยที่มันนั่งมองโดยไม่ช่วยอะไรสักนิด
      "ซี๊ดดดด..พี่ช่างจ๋า...ช.ช่วยเอยด้วย...โอ๊วววว...เอยไม่ไหวแล้ว...อ๊าาาาาา..." พอเอยร้องให้ช่วยเป็นคำรบสองมันถึงกระตือลือล้นช่วยเอามือประคองสะโพกของเอยแล้วกระเด้าสวนเข้าใส่ผมค่อยเบาใจที่มันเป็นคนมีน้ำใจ จากท่านั่งยองๆเอยคงไม่ถนัดตอนนี้เธอใช้สองแขนค้ำร่างตัวเองโน้มไปด้านหน้าแอ่นก้นให้ช่างมันกระแทกบั้นเอวคงให้ข้าวสารเรียงตัวในกระบอกไม้ไผ่แน่ๆ มันโหมกระหน่ำบั้นเอวเข้าใส่เอยจนเสียงกระแทกกระทบกันดังป้าบๆๆๆอย่างต่อเนื่อง เอยเจอการสอนท่านี้เข้าถึงกับกระดกก้นโก่งขึ้นพลางร่อนส่ายบั้นเอวไปมา ท่าทางคงจะสำเร็จเป็นแน่เมื่อผมได้ยินเสียงของเธอแหกปากร้องออกมาลั่น
      "โอ๊ะ..โอ๊ะ..โอ้ยยยยยย...พ.พ.พี่ช่างจ๋า...อ..อ..ออก..ออกแล้ว..อ๊าาาาา...อ๊าาาาาาาาาาาา..." สิ้นเสียงร้องของเอยเธอก็ถึงกับกระตุกไปมาเรือนร่างสั่นเกร็งระริก เผลอฟุบหน้าลงแนบพื้นโก่งก้นให้ไอ้ช่างนั่นอัดจุกข้าวหลามส่งท้ายอีกชุดใหญ่ พลันมันก็แหกปากร้องออกมาราวกับควายออกลูก บดหน้าขาเข้าใส่บั้นท้ายของเอยแน่น ผมเห็นทั้งสองคนเกร็งกระตุกกันพักใหญ่ก่อนจะถือกระบอกข้าวหลามมาอวดกัน
      "เอาวางไว้ที่เตาหลุมซิครับคุณนาย เดี๋ยวก็ได้กินแล้ว" ไอ้ช่างมันเอ่ยปากบอกเอยท่าทางเหนื่อยใช่เล่น
      "อิอิ เธอเก็บไว้กินเองเถอะ เอยต้องขึ้นไปกินข้าวกับพี่กัน เอาไว้มีโอกาสเอยจะลงมาให้ช่างช่วยสอนวิธีตอกเข็มนะจ๊ะ.." พอเธอผุดลุกขึ้นยืนผมก็สบายใจเพราะไม่เห็นอะไรผิดปกติ เสื้อและกางเกงของเธอยังสวมอยู่เช่นเดิมไม่ได้ถูกถอดสักหน่อย จะมีก็แต่ที่ซอกขาของเอยมีคราบๆไหลออกมา ผมเดาว่าคงเป็นน้ำกะทิราดหน้าข้าวหลามแน่ๆ แย่จริงๆเลยที่เอยไม่รู้จังระวัง ทำเอาน้ำกะทิหกราดขาตัวเอง ผมเลยตั้งใจว่าถ้าเอยแอบลงมาให้ช่างสอนวิธีตอกเสาเข็มวันหลังก็จะมาแอบดูใหม่ พลางคิดถึงว่ากว่าบ้านจะเสร็จ ยังมีอีกตั้งหลายช่าง ไหนจะช่างทำเสาทำคาน ช่างก่ออิฐฉาบปูน ช่างประตูหน้าต่าง ช่างฝ้าเพดานช่างไฟช่างแอร์เยอะแยะไปหมด สุดท้ายผมว่าเอยอาจจะออกไปเป็นผู้รับเหมาได้เลยถ้าเรียนรู้วิธีการช่างได้ทั้งหมด..

[peddo]

ต่อไป​น้อง​เอยคงเปิดโรงเรียนสารพัด​ช่าง​ได้​แน่นอน​ ผ่านงาน​มา​หลายช่าง​ อิอิ​

[Tum666]

ไอ้กัน สมกับเป็นพระเอกเเนวNTR บื้อสุดๆ
แค่นี้ยังไม่รู้อีก 5555
อยากเป็นเพื่อนไอ้กันจังเลย

[ryg123456]

เรื่องมันซับซ้อนแล้วจะตามทันไหม นายน้อย

[swss2511]

เรียนรู้งานช่างทุกรูปแบบ