ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

เธอ ฉัน และ เขา ตอนที่ 95

เริ่มโดย ✰✰✰ 𝓢𝓽𝓪𝓡𝓓𝓊𝓼𝓣 ✰✰✰, มกราคม 05, 2023, 12:28:20 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

✰✰✰ 𝓢𝓽𝓪𝓡𝓓𝓊𝓼𝓣 ✰✰✰

เนื้อหาในตอนนี้มีความเกี่ยวข้องกับ ความเชื่อส่วนบุคคลและสิ่งลี้ลับ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน


ต่อจากตอนที่แล้ว ตอนที่กำลังหัวเราะกันเสียงดังก็มีเสียงเคาะตู้เสื้อผ้า กึ้ง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ   แต่พอโทนพูดเป็นภาษาอีสาน ว่าไม่มีอะไรไม่ได้รบกวน เสียงนั้นก็หายไปเลย เสียงเคาะกึ้งๆๆๆ ทำเราขวัญกระเจิงจริงๆนะ มันยิ่งกว่าขวัญเสียอีก แล้วไหนจะการที่โทนพูดเป็นภาษาอีสานอีกล่ะ การพูดภาษาอีสานน่ะไม่ใช่เรื่องแปลกถ้าเจอในเหตุการณ์ปกติ แต่นี่คือเสียงเคระจากในตู้เสื้อผ้า แล้วเมื่อกี้ที่เราเดินไปดูในตู้ มันมีแค่พวกของที่คนเอามาเยี่ยม มันไม่มีทางที่คนจะอยู่ในนั้นแน่ๆ


แล้วพอโทนพูดทุกอย่างก็คือหยุดเลย เงียบเลย เตยทำท่าเหมือนจะร้องไห้แล้วตอนนี้ โทนก็แตะๆที่แขนเตยแล้วบอกว่าไม่มีอะไรแล้ว เตยก็เลยถามว่าเมื่อกี้คืออะไรอ่ะโทน คืออะไร โทนก็มองหน้าแล้วกืทำนิ่งๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เตยก็เลยบอกว่า ไม่เคยเห็นบอกเลยว่าที่บ้านเป็นหมอผีอ่ะ


โทนก็ขำเบาๆแล้วบอกว่าไม่ใช่หมอผี แต่เป็นหมอธรรมนะพี่เตย เตยก็งอแงแล้วบอกนั่นแหละเหมือนกันแหละ แล้วพอเตยเริ่มโวยวาย เหมือนนางจะรู้ตัว นางก็เงียบเลยแล้วมองไปรอบๆห้อง แต่โทนก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอก ตอนนี้ต่อให้เอาคอนเสิร์ตมาเปิดการแสดงในนี้ก็จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้ว


เตยก็จับแขนเขย่าๆถามว่าจริงนะ โทนก็บอกอื้ออ ตอนนั้นอีเจมส์ก็บอกเห้อตกลงทุกอย่างปกติแล้วใช่มะ โทนบอกครับ อีเจมส์ก็ถอนหายใจแล้วบอกเห้อออ ใครจะรู้ว่าเอ็งจะมีวิชาด้วยเนี่ย โทนก็บอกว่าผมไม่ได้มีวิชาอะไรหรอก แค่พูดไปนี่แหละพี่เจมส์ เขาแค่รับฟังและอนุญาต โทนมองๆ ๆ แล้วถามว่า ถ้ามาเยี่ยมได้ ปู่ก็ต้องอนุญาตแล้วใช่ไหมอ่ะ


เราบอกอื้มไปขอพ่อทศกับปู่เทียนแล้ว โทนมองเราแล้วสายตาคือเหนื่อยอ่อน เหนื่อยล้ามาก เป็นไข้อยู่ 4 5 วันจะหมดแรงก็ไม่แปลก โทนพยักหน้าอือๆ จ๋าก็ถามว่าแล้วนี่ตอนนี้มีอาการอะไรที่ผิดปกติอีกบ้างป่ะเนี่ย โทนบอกไม่มีครับ รอแค่ให้ไข้ลดลงปกติแค่นั้นเอง จริงๆผมออกจากโรงพยาบาลแล้วไปพักฟื้นที่บ้านเลยก็ได้นะตอนนี้อ่ะ


จ๋าบีบมั่บเข้าที่หน้าผากเลยแล้วบอกว่า พูดรอบเดียวให้รู้เรื่องนะเจ้าโทน บอกว่าให้หายดีก่อนแล้วค่อยออกไง โทนก็บอกว่าแต่มันหลายวันแล้วนะเจ๊จ๋า. . .  ผมเกรงใจ แล้วตอนนั้นจ๋าก็พูดว่างั้นถ้าเจ๊ขอให้นอนพักล่ะจะได้ไหม โทนก็นิ่งเลย แล้วจ๋าก็ถามว่า ไม่รักเจ๊แล้วเหรออ ขอแค่นี้เอง ให้นอนพักจนหายอ่ะ


โทนก็ทำหน้าอึ่กอั่กๆแล้วมองไปที่อีเจมส์นะ อีเจมส์ยกมือสองข้างเหมือนทำท่ายอมแพ้แล้วบอกว่า เคลียร์กันเองพี่ไม่รู้ พี่ไม่เกี่ยววววว แล้วจ๋าก็ดึงแขนโทนเบาๆแล้วถามว่า ไม่รักเจ๊จริงๆเหรอออออออ นอนต่อจนหายดีได้ป่าวววววววววววว  โทนก็ถอนหายใจแล้วบอกครับบ คร่าบบบบบ จ๋าก็ยิกแก้มเบาๆแล้วบอกว่าน่ารักมากน้องชายเจ๊


แล้วอีเจมส์ก็ถามว่าเห้ย เอาเพลย์ 2 ป่ะเดี๋ยวเอามาให้เล่น ตอนนั้นโทนมองหน้าเจมส์แบบตาค้างเลยนะ แล้วบอกเอา ๆ ๆๆ  เอาเท็นชู กับ โอนิมูชา มาด้วยพี่เจมส์ เดวิล เมย์ คราย ภาค 3 ด้วย แล้วตอนนั้นเตยก็ตีแขนเบาๆแล้วบอกว่าพักเลย ออกไปแล้วค่อยเล่น จะเอามาทำไม อีกวัน สองวันก็ออกแล้วไม่ใช่เหรอ ขนไปขนกลับทำไม


โทนก็ทำหน้าบุ่ยยย แล้วมองไปที่จ๋าอ่ะ . . . สามคนดูเขาคุยกับโทนได้ตามปกติเลยนะ แต่ทำไมเราถึงทำแบบนั้นไม่ได้ หรือ เราไม่ยอมทำกันนะ อะไรกันนะที่ทำให้เราไม่กล้าคุยกับโทนตามปกติ อคติของเราหรือเปล่า หรือเพราะความประหม่า บ้าๆ ๆ ประหม่าอะไร แบบเราเนี่ยนะจะประหม่าไม่หรอก แต่จริงๆแล้วมันเพราะอะไรกันนะ ที่ทำให้เราไม่กล้าคุยกับโทน


หรือเพราะเรายังรู้สึกผิดกับเรื่องที่เอาพัดลมไปจ่อ เปิดแอร์ใส่ จนทำให้โทนไข้ขึ้นสูงกะทันหันกันนะ เรากลัวว่าถ้าพูดอะไรออกไปมันจะทำให้บรรยากาศแย่หรือเปล่า แต่ว่าโทนก็ถามว่าแม่ผมฝากอะไรมาให้เหรอพี่หมิว เราได้ยินก็รีบบอกว่า อัญชันลอยแก้ว. . . แต่เตยบอกไม่ใช่ ๆ ๆ ลูกชิดลอยแก้วน้ำอัญชัน....


โอ๊ยยย อะไรเนี่ยยยย ทำไมเราโก๊ะแบบนี้ เราก็บอกอื้มตามนั้นแหละ จะกินเลยเปล่า โทนก็บอกว่ามันพึ่งเข้าตู้เย็นเอง เราก็อ่ออืออ งั้นก็ค่อยกิน โทนก็ถามอีกว่า พี่รุจน์กลับมาทำงานแล้วเป็นไงมั่งอ่ะ เราก็บอกไปตรงๆว่าเราจะไปรู้ได้ไง ไม่ได้ไปอยู่ตรงมุมนั้นเลย แต่ก็คงจะกลับมาทำทุกอย่างได้ราบรื่นนั่นแหละ วันก่อนพี่รุจน์ก็มาแล้วไม่ใช่เหรอ ไม่ได้คุยกันหรือไง โทนก็บอกเปล่าไม่ได้คุยครับ



แล้วจ๋าก็ขยับไปเอามือแตะๆหน้าตัว ที่หน้าผากแล้วก็บอกว่าอื้ม ตัวไม่ค่อยร้อนแล้วนะ แล้วนี่ตอนกลางคืนนอนหลับเปล่า ไม่หนาวแล้วใช่มะ โทนบอกครับ ก็หลับได้เยอะขึ้น ตอนนั้นเตยเข้าไปเกาะแขนเลยนะ แล้วพูดว่าเดี๋ยวๆที่บอกว่านอนได้มากขึ้นหมายความว่าไง เตยพูดแล้วทำหน้าแหยงๆ มองไปรอบๆห้อง มองเพดาน มองผนัง แล้วบอกว่าหรือกุ๊กกู๋ไม่ให้นอน



ตอนนั้นโทนหลุดหัวเราะเลย เตยก็เขย่าๆแขนโทนแล้วบอกว่าหัวเราะอะไรเนี่ย แล้วก็ปล่อยแขนโทน และเดินมาหาเรา โทนบอกว่าเปล่าหรอกครับ ไม่มีใครกวนหรอก ที่นอนได้มากขึ้นหมายถึงพอไม่มีไข้ ไม่หนาวสลับร้อนแล้วมันก็ทำให้หลับได้นานขึ้น ช่วงแรงๆที่เข้าโรงพยาบาลนอนได้วันละ 2 ถึง 3 ชั่วโมงกว่าเอง ตอนกลางคืนไม่ได้นอน จะได้นอนก็แค่ตอนกลางวันตอนที่ไข้มันพอลงมาบ้าง แต่พอตอนเย็นไข้มันก็กลับไปเหมือนเดิม ก็วนลูบอยู่แบบนี้แหละ


เอ๊ะทุกคน หรือว่า. . . เหตุผลที่ย่ากับปู่ของโทนส่งใครมาเฝ้าเพราะแบบนี้กันนะ อันนี้เราก็ไม่รู้นะ เพราะเกิดมาเพิ่งเคยเจออะไรแบบนี้เหมือนกัน แล้วจ๋าก็ลูบหัวโทนเบาๆแล้วถามว่า แล้วตอนนี้โอเคแล้วใช่ไหม แล้วอีเจมส์ก็ทำมั่งแต่ไปบีบหัวโทนแล้วบอกว่า เออออ ดีจริงๆๆๆ มีคนเฝ้าไข้ทั้งคืนนน  แล้วเจมส์เหมือนทำแรงไง เตยก็เลยพูดว่าอีเจมส์ เดี๋ยวเสียงเคาะประตูก็มาอีกหรอก


จ๋าก็บอก เตย ! อย่าพูด แล้วเสียงก็มาจริงๆทุกคน แต่คราวนี้เสียงเปิดอ่ะ ด้วยความที่ประตูตู้เป็นไม้ไงเสียงก็เลย แอ่ดดดด ตอนนั้นทุกคนคือเงียบหมด เรารีบเข้าไปหาจ๋าเลย เตยก็เหมือนกันตอนนั้นเราคว้ามือจ๋ามาจับก่อนเลย เรากลัวว่าจะมีอะไรออกมาอ่ะ โอ๊ยยยย เพราะบรรยากาศที่ดูผ่อนคลายจากการคุยกัน


มันเลยทำให้เราลืมไปเลยว่า ในห้องนี้มีอะไรอยู่ เราจับมือจ๋าแน่นเลย แต่พอมองไปที่จ๋า อ้าวว จ๋าจับแขนอีเจมส์อยู่แล้วเราล่ะจับมือใคร พอหันไปมองคือโทนนั่งมองเราอ่ะ เพราะเราไปจับมือโทนแน่นเลย แต่เราก็ไม่ปล่อยอ่ะเรากลัว เตยก็เกาะเราแน่นเลยอ่ะ โอ๊ยยย นี่มันอะไรกันเนี่ยยยยยย และนี่คือเหตุผล


ถ้าใครอ่านร้านคาราโอเกะเรื่องหลักตอนที่ 20 กว่าๆ เจ้าโทนจะเขียนบอกว่าเราเคยไปนอนบ้านโทน 2 3 ครั้ง หลายคนคงอาจจะสงสัยว่าอะไรกัน ถ้าจากไทม์ไลน์จากเธอ เขา ฉัน ไป คาราโอเกะ มันจะเท่ากับว่าครอบครัวเรารู้จักกับครอบครัวโทน มา 3 ปีแล้ว และจะเป็นไปได้เหรอที่เราจะไปนอนค้างบ้านโทนแค่ 3 ครั้ง


นี่ไงล่ะคือคำตอบว่าทำไมเราไปนอนบ้านโทนน้อยมากๆ มาต่อๆ  ประตูเสื้อเปิดแอดดดด แล้วก็เป็นโทนนั่นแหละที่ลุกไปปิดประตู แล้วก็บอกว่าประตูมันไม่ค่อยแน่น สงสัยพวกของฝากจะดันประตูออกมามั้งครับ เราคิดในใจว่า ไทม์มิ่งอะไรมันจะเป๊ะขนาดนั้น บ้าบอแล้ว แล้วประตูอ่ะเป็นแบบแม่เหล็ก มันจะออกมาได้ไงอ่ะ อ๋อยยยย คุณคนเฝ้าไข้ ปู่เทียนเขาอนุญาตหนูให้มาเยี่ยมแล้วนะ



อ๊อยยย เราลืมไปเลยว่าเมื่อกี้โทนพูดภาษาอีสานอ่ะ แล้วเราพูดภาษาอีสานไม่เป็นฮือออ ทำไงดีอ่ะ วิชง วิชา อะไร ก็เป็นเรื่องไกลตัวไม่เคยจะสัมผัสอะไรพวกนี้เลย โทนเดิน เดิน แล้วเซนิดนึง อีเจมส์ก็เดินไปดึงแล้วบอกเห้ยยย เป็นไรเนี่ย เราตกใจมากเลยตอนนั้น คิดในใจว่าเอาแล้วโดนสิง โดนแฝงร่างหรือเปล่า คือทุกคนเข้าใจไหมหว่า ครอบครัวที่เป็นหมอธรรม ถึง ตัวโทนเองจะไม่มีวิชา


แต่อะไรที่สืบทอดทางสายเลือดได้ ยังไงก็ต้องตกมาถึงโทนแน่ๆ ตอนนั้นเราคิดเลยว่าจะเป็นเหมือนในหนังหรือเปล่าแบบว่าเงยหน้ามาแล้วพูดเสียงคนละเสียง เจมส์ประคองโทนขึ้นมา ถามอีกครั้งว่าเป็นอะไร โทนก็มองแล้วพูดว่า


' ผมยังไม่ได้กินข้าว '


โอ๊ยยยยย ไอ้ลิงบ้า ไม่เรียกโทนแล้ว เรียกไอ้ลิงบ้านี่แหละ คนตกใจ คนเป็นห่วง นึกว่าอะไรมาสิง อยู่ดีๆบอกยังไม่ได้กินข้าว เจมส์ก็บอกเห้ยนั่งก่อนๆ แล้วก็พยุงไอ้ลิงบ้าไปนั่งที่โซฟาอ่ะ อีเจมส์ถามก่อนเลยว่าเห้ย ตอนนี้กินอะไรหนักๆได้บ้างยัง โทนก็พูดมาเลยว่า ถ้าได้พิซซ่าซักถาดก็คงดี


เราก็เลยพูดว่าไม่ได้ ไม่ได้ จะกินของย่อยยากๆแบบนั้นได้ไง ต้องกินของเบาๆ ย่อยง่ายๆดิ่  แต่โทนก็บอกว่าก็กินหนักๆมันจะได้อยู่ท้องไง เราก็บอกอะไร หลักการไหน เป็นนักกีฬาทำไมหลักโภชนาการแค่นี้ก็ไม่รู้ โทนก็บอกว่าแต่ผมหิวนี่ โอ๊ยย ดู ไอ้ลิงเถอะ ทำไมนิสัยแบบนี้เนี่ย


แล้วเตยก็บอกว่าใจเย็นๆนะทั้งคู่ ใจเย็นๆนะ อย่าเสียงดัง พอเตยบอกว่าอย่าเสียงดังเราก็นึกขึ้นได้ว่าในห้องนี่มีอะไร แล้วตอนนี้เราก็เหมือนจะคุกคามโทนด้วย ถ้าสิ่งที่มองไม่เห็นไม่พอใจล่ะจะทำยังไง แต่เราก็แบบหงุดหงิดม๊ากกกกก เราบอกเออ อยากกินไรก็กินเลย แต่จะฟ้องพ่อทศ แม่ทิพย์


แต่โทนก็มองหน้าแล้วทำท่าแบบ สบายๆแล้วบอกว่าพ่อแม่ เขาไม่ว่าอะไรหรอก เราก็เลยบอกว่าจะฟ้องปู่เทียนด้วย โทนก็บอกว่าปู่ก็คงไม่ว่าอะไรหรอก ก็ผมอยากกินอ่ะ เราก็บอกว่าจะขอให้ปู่เอาน้ำว่านให้กินอีก โทนก็บอกสบายได้หมด โอ๊ยยยย อะไรเนี่ย ทำไมถึงดื้อแบบนี้นะ ใครจะปราบไอ้ลิงลงได้บ้างเนี่ย

เหลืออีกคนซิ่นะ เราก็บอกด๊ายย งั้นจะไปฟ้องย่าจริงๆด้วย คือเราก็ไม่รู้จักย่าโทนหรอกนะทุกคน ได้ยินครั้งแรกก็ตอนที่ปู่เทียนบอกว่า คนที่ส่งบางสิ่งมีดูแลโทนคือ ย่า นั่นแหละ แต่ไม่รู้อ่ะตอนนี้ในเมื่อไม่มีใครที่ทำให้โทนสงบลงเลย เราก็เลยเสี่ยงบอกว่าจะฟ้องย่า


แล้วพอเราพูดว่าฟ้องย่า ยังไม่ทันได้หายใจ ยังไม่ทันได้กระพริบตา โทนที่ตอนแรกเหมือนไม่มีแรงก็พุ่งเข้ามาหาเราทันที นับ หนึ่งไม่ถึงสองด้วยซ้ำ แล้วโทนก็เอามือมาปิดปากเรา ไม่ได้เจ็บนะโทนไม่ได้ทำให้เจ็บเลย แต่เราตกใจมากกว่า แล้วโทนก็พูดว่า อย่าพูดว่า จะฟ้องย่านะพี่หมิว ในความตกใจสิ่งที่เรารู้สึกได้เลย คือมือของโทนสั่น สั่นมาก ไม่ได้สั่นเหมือนคนไม่สบาย แต่สั่นเหมือนคนที่กำลังกลัว

ตอนนั้นแปปนึงอีเจมส์ก็พุ่งมาจับไหล่โทน แล้วบอกเห้ยโทนใจเย็น เตยก็เข้ามาดึงมือโทนออก แต่อย่าเรียกดึงเลย จับออกก็พอเพราะโทนไม่ได้ทำอะไรเราแรงมาก เจมส์ก็ดึงโทนกลับแล้วเขย่าเบาๆเห้ยไอ้โทนเป็นไร ย่าหอมไม่ได้อยู่นี่ เขาอยู่บ้าน แต่สีหน้าโทนตอนนั้นคือซีด แบบคนกลัวอ่ะ แล้วโทนก็พูดมาด้วยเสียงสั่นๆว่า








' เดี๋ยว ย่า มา '


 





เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

olemantu

คบกันมาตั้งนานแล้ว ไม่เคยรุ้จักทั้งปู่และย่า คราวนี้มาทำความรู้จักกันให้ครบเลย ทั้งปู่ย่าและครอบครัวทุกคน 55

okai

#2
ย่าที่ไม่ได้หมายถึงคนปกติ??.. 
ครอบครัวนี้.. แต่ละคนนี่ไม่ธรรมดากันทั้งนั้นเลยนะครับ

Nu metal

ย่ามา แย่แน่ๆ อะ โดนหนักแน่เจ้าโทน

seamasterza


eltas007


peddo

ย่าท่าจะน่ากลัวจริง​ แต่ถ้ามาแล้วเจอหลานมีสาวๆรายล้อม​ จะดุหรือจะปลื้มปริ่มนะนี่

wjoe44


kgerrard

เอิ่มมม  บ้านนี้ยังมีอะไรให้แปลกใจอีกไม๊เนี่ย

Kenobi.,

น่าจะมีเรื่องแปลกๆ อีกเยอะแหะ สำหรับครอบครัวนี้ .

marco35

ของแบบนี้ไม่เชื่ออย่าลบหลู่

Namzaaa


1819

เจ้หมิวนี่ จิตนาการสุดลึกล้ำไปไกลจริงๆ 555   
ต้องขอบอกเลน ทั้งเกะ ทั้ง เธอเขาและฉัน เหล่าผู้ชายเทพๆ นี่ ต่อให้แข็งแกร่ง  มากแค่ไหน ก็ย่อมแพ้พ่าย ให่กับ ผู้หญิง ทั้ง นั้น    
ไม่ว่าคุณท่านผู้ชายก็มีคุณท่านผู้หญิง ที่แพ้ทาง 
 พี่แมนก็แพ้ทางหมอหญิง  พ่อทศก็แพ้แม่ทิพย์   ปู่เทียนก็ยอมย่า
ส่วนเทพโทน นี่แพ้ สาวเกือบทุกคน  
กรุงเทพเป็นเมืองที่มีคนเหงา มากกว่าเสาไฟฟ้า

❖SynchroNight❖

ตระกูลคุณโทน มี 'สตรี' เป็นผู้คว้าชัยในบ้านสินะ เข้าใจ ๆ ฮือ ๆ ตอนเด็ก ๆ ก็เคยกลัวเวลามีคนมาขอให้ยายช่วยเหมือนกัน..

ton29048

เวรกรรมจริงๆ เจ๊หมิว พูดอะไรไม่เข้าท่าอีกแล้ว