ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

เธอ ฉัน และ เขา 96

เริ่มโดย ✰✰✰ 𝓢𝓽𝓪𝓡𝓓𝓊𝓼𝓣 ✰✰✰, มกราคม 11, 2023, 11:18:34 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

✰✰✰ 𝓢𝓽𝓪𝓡𝓓𝓊𝓼𝓣 ✰✰✰

ต่อจากตอนที่แล้ว พอออกมาจากห้องพักของโทนลงมาข้างล่าง ก็ได้คุยกับเจมส์ เจมส์บอกว่าย่าหอมเป็นร่างทรง  ห๊ะ! ร่างทรงเหรอ เราแบบตกใจเลยนะ เขย่าตัวอีเจมส์เลยแล้วถามว่าร่างทรงที่แบบเรียกวิญญาณมาสิงร่างได้ใช่ไหมอ่ะอีเจมส์ เจมส์ก็พยักหน้า นี่ไงเราเข้าใจละที่ปู่เทียนบอกกับพ่อทศว่า ข้าไม่ได้ทำ แม่เอ็งนู่นที่จัดการ ตอนแรกเราก็สงสัยๆนะ แต่พอเจมส์มาพูดแบบนี้คือชัดเลย


แล้วไหนจะอาการกลัวของโทนที่พุ่งจนเสียอาการอ่ะ เอาจริงๆตั้งแต่รู้จักกันมา นี่เป็นครั้งแรกที่เราเห็นโทนกลัวแบบนี้จริงๆ เจมส์ตัดบทว่า เจมส์บอกได้แค่นี้นะหมิว เพราะมันเป็นเรื่องของทางครอบครัวโทนมัน ถ้าอยากรู้อะไรก็ไปถามโทนเอง แล้วเจมส์ก็ยกมือไหว้ท่วมหัว แล้วมาพักที่หน้าอก แล้วบอกว่า ขอบคุณครับย่าหอม


ตอนนั้นเตยก็ถามว่าแกทำแบบนี้แล้วย่าหอมเขาจะรู้เหรออีเจมส์ เจมส์ก็บอกว่า เตย อะไรที่ทำแล้วสบายใจเจมส์ก็อยากทำ เมื่อกี้ไม่เห็นเหรอไอ้โทนมันกลัวจนหน้าเสียขนาดไหน เตย หมิว จ๋า 3 คนเคยเห็นไอ้โทนทำหน้าแบบนั้นไหมล่ะ เจมส์ถามาแบบนี้ ซึ่ง เราสามคนไม่พูดนะ เพราะคำตอบก็รู้ๆกันอยู่


ลุยกับพวกเก็บเงินกู้ลูกน้องเสี่ยเป็นสิบยังไม่กลัว แต่หน้าของโทนตอนนั้นที่พูดถึงย่าหอมมันคือความหวาดผวาอ่ะ อีเจมส์ก็พูดว่า ก็นะจะกลัวย่าหอมก็ไม่แปลกขนาดเจมส์เองยังไม่กล้าเดินผ่านห้องพระของย่าหอมเลย แล้วไอ้โทนโดนลงโทษให้ไปนั่งสมาธิในนั้น ก็คงเจออะไรเยอะแยะแหละ แล้วอยู่ๆเตยก็พูดขึ้นมา เง้ออออ ตกลงโทนคืออะไร ตัวอะไร ยังไงกันแน่ ระหว่างที่เตยเริ่มพูดแปลกๆ เจมส์ก็เบรกขึ้นมาทันทีว่า เตยถ้ากลัวก็แค่ไม่ต้องพูด ถ้าจะพูดให้ไอ้โทนมันดูเหมือนตัวประหลาดน่ะ



เอ๊า ... เจมส์ดูไม่ค่อยพอใจที่เตยพูดกับโทนแบบนั้นเลย แล้วจ๋าก็เกาะไหล่เจมส์แล้วบอกตัวววว มาคุยกับเค้าหน่อยใจเย็นๆ แล้วจ๋าก็พาเจมส์เดินไป เตยก็หน้าเสีย บวกงงๆนิดนึง แล้วถามว่าทำไมอยู่ดีๆอีเจมส์โมโหอ่ะ เราก็เลยจำเป็นต้องบอกเรื่องความสัมพันธ์ระหว่าง พ่อของเจมส์ กับพ่อทศ ก็บอกแค่เรื่องเป็นเพื่อนสนิทนั่นแหละเรื่องอื่นๆไม่ได้บอก เตยก็จากที่หน้าเสียๆก็ บอกง้ะ !!!!!!  พ่อเจมส์กับพ่อทศเป็นเพื่อนสนิทกันงั้นเท่ากับว่าอีเจมส์กับโทนก็เหมือนพี่น้องกันจริงๆอ่ะดิ่


เราก็พยักหน้าแล้วบอกอื้มๆ เตยอย่าไปโกรธอีเจมส์เลยนะ แล้วเตยก็ส่ายหน้าแล้วบอกไม่โกรธ ไม่โกรธแค่ตอนนี้ตกใจว่าทำไมอีเจมส์เป็นแบบนั้นตอนนี้เข้าใจแล้ว เค้า...ก็ผิดเองด้วยง่ะ พูดอะไรไม่ดีกับโทนเลย แล้วแปปนึงอีเจมส์กับจ๋าเดินมา กลับกลายเป็นฝั่งเตยอ่ะแหละ เดินเข้าไปต่อยท้องอีเจมส์แล้วพูดว่า แล้วก็ไม่บอกว่าเป็นพี่น้องกับโทนจริงๆง่ะ เจมส์ก็มองๆแล้วบอกอ้าวก็ไม่ถาม


แล้วเตยก็บอกจ๋าจัดการเลยเมื่อกี้อีเจมส์ตะคอกเค้า เจมส์บอกอ้าวว ตะคอกตอนไหนแค่เพิ่มโวลุ่มเสียงเอง จ๋าบอกอ่ะเคเดี๋ยวจัดการเลย อื้มดีจังเลยที่คุยกันรู้เรื่องง่ายๆแบบนี้ แล้วจากนั้นพวกเราก็แยกย้ายกันกลับเลย เพราะเจมส์ต้องกลับบ้าน จ๋าเองก็ไปค้างที่บ้านเจมส์ด้วย ส่วนเราก็ขับรถไปส่งเตย ระหว่างทางเตยก็พูดนะว่า เพิ่งรู้ว่าทางฝั่งบ้านพ่อทศจะเป็นกันถึงขั้นนั้นอ่ะ


เราก็บอกว่า เหมือนกันแหละเรารู้แค่ว่าทางต้นตระกูลพ่อทศเขาเป็นหมอธรรม แต่เรื่องที่ย่าหอมเองก็เป็นร่างทรงนี่ก็เพิ่งรู้จริงๆ ถ้าอีเจมส์ไม่พูดก็คงไม่รู้อ่ะ เตยก็ถามนะว่าหมิว หมิวว่ามันบังเอิญเกินไปไหมอ่ะ โทนพูดว่า อย่าพูดถึงย่า เดี๋ยวย่าจะมา แล้วไม่ถึง 10 นาทีอ่ะ พ่อเจมส์โทรมาบอกว่าจะไปรับย่าหอมอ่ะ



เราก็บอกว่า ไม่อยากออกความเห็นอะไรเลยเตย มันเกินสามัญสำนึกของเราไปแล้วจริงๆ เกิดมาก็เพิ่งมาเจอเหตุการณ์อะไรแปลกๆแบบนี้ ตอนที่ไปดูในตู้เสื้อผ้าก็มีแค่พวกของฝาก แต่มีเสียงเคาะกึ้งๆๆๆ ออกมาแบบนั้นเตยว่ามันปกติเหรอ เตยส่ายหัวแล้วบอกว่ามันจะปกติได้ไงง่ะ แล้วพอโทนพูดให้หยุด ก็หยุดจริงๆอ่ะ



พอมาส่งเตยถึงหน้าอพาร์ทเมนท์ เตยก็บอกว่าวันนี้อาจจะนอนเลยนะ คงไม่ได้คุย เราก็อื้มเข้าใจแหละ แล้วก็กลับมาที่บ้าน วันนั้นกลับมาไม่ทันมื้อเย็นที่บ้านก็เลยต้องมากินย้อนหลังนิดนึง พ่อกับแม่เราก็เข้ามาคุย ถามว่าโทนเป็นยังไงบ้าง เราก็บอกว่าตอนนี้ไข้ไม่ถึง 37 แล้วค่ะแม่ แม่เราก็ถอนหายใจแล้วบอกหมดทุกข์หมดโศกสักทีลูกเอ๊ย เป็นไข้มาเกือบอาทิตย์ทรมานแย่



พ่อเราก็ถามอีกว่าแล้วหนูได้เอาของไปเยี่ยมน้องบ้างหรือเปล่าล่ะเจ้าหมิว เราก็บอกว่าโห่ !  ไม่ต้องซื้อไปหรอกค่ะพ่อ แค่พวกเสี่ยลูกน้องเก่าของพ่อทศซื้อไปก็แทบไม่มีที่เก็บแล้วค่ะ แม่ก็ถามหืมลูกน้องเหรอ เราก็บอกค่ะแม่ แม่คิดดูซิ่คะ แค่พูดว่าอยากกินเงาะกระป๋องอ่ะ ผ่านไปไม่ถึง 10 นาทีก็มีคนเอาเงาะกระป๋องมาให้เพียบเลย


แล้ววันนี้ที่หนูไปเยี่ยมอ่ะ ไปเปิดตู้เย็นดู มีสารพัดกระป๋องเลย เงาะเอย ลิ้นจี่เอย ลำไยเอย โด่วเอ๊ยย พ่อก็มองเรานะแล้วบอกว่า ลูกน้องเก่าของทศเหรอ เราก็บอกว่า. . . . ก็บรรดาเสี่ยนั่นแหละค่ะพ่อ พ่อก็อืมๆๆๆ แล้ววันนี้ได้ไปแจ้งกับทางนั้นไหมเจ้าหมิวเรื่องที่พ่ออยากจะช่วยงานน่ะ เราก็บอกค่ะก็ไปแจ้งก่อนแล้วค่อยไปโรงพยาบาลค่ะพ่อ



พ่อบอกอื้มขอบใจมากลูก เราคุยกันอีกแปปนึงแล้วพ่อกับแม่ก็ขึ้นไปข้างบนห้อง เราเองกินเสร็จก็เรียกพี่แจ๋วมาช่วยเก็บ แต่ไม่ได้มาแค่พี่แจ๋วนะ พวกแม่บ้านกับคนงานเกือบ 10 คนอ่ะเดินเข้ามาถามว่าอาการของโทนเป็นไงมั่ง โห ! นี่รอถามกันขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย เราก็เลยบอกอาการทั้งหมดไป ตอนเล่าว่าไข้สูง 39 40 ไม่ลดทุกคนคือหน้าไม่ค่อยดีเลย



แต่พอบอกว่าตอนนี้ไข้ลดลงมา 36 ไม่เกิน 37 แล้ว ทุกคนทำเหมือนกันคือเอามือทาบที่อก แล้วถอนหายใจเหมือนโล่งใจที่ได้ยินน่ะ เราก็ถามว่าแล้วทำไมไม่ไปเยี่ยมกันล่ะคะพี่แจ๋ว พี่แจ๋วก็บอกเราว่า ไม่รู้เหมือนกันค่ะน้องหมิวแต่พี่จวบอยู่ดีๆก็ห้ามว่าไม่ให้ไป.. . .  ง่ะพี่จวบรู้อะไรมาเนี่ยยยย แล้วพออะไรเรียบร้อยแล้วเราก็กลับขึ้นไปบนห้องนั่นแหละ อาบน้ำ นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้บอกตามตรงว่ามันแปลก จนเราไม่อยากจะเชื่อว่าเราจะเจอเรื่องพวกนี้จริงๆ


คือเรื่องที่โทนแกล้งอำ หรือแกล้งหลอกน่ะตัดไปได้เลย ปกติถึงจะเป็นลิงที่กวนประสาทอยู่แล้ว แต่ก็ไม่ใช่คนที่จะมาแกล้งอะไรแบบนี้แน่ๆ แล้วไหนจะเรื่องที่เรารู้สึกได้เกี่ยวกับบรรยากาศรอบๆก่อนถึงห้องพัก แล้วไหนจะเสียงที่บอกอย่า บอกตามตรงนะทุกคนถ้าตอนนั้นไม่มีเสียงมาพูดว่า อย่า ล่ะก็ เราคงเคาะประตูห้องดังๆอ่ะ



แล้วโทนที่นั่งสมาธิอยู่ตอนนั้นคงหลุดสมาธิจริงๆ  แล้วไหนจะเสียงเคาะตู้กึ้งๆๆๆๆ คือเปิดเข้าไปอ่ะทุกพื้นที่มีแต่ของฝากอ่ะ ยังไงคนก็เข้าไปอยู่ไม่ได้แน่ๆ แล้วที่เราไปดูอ่ะยังไงก็ไม่มีคน ไม่มีทางที่คนจะอยู่ข้างในแน่ เง้ออออ มันเรื่องอะไรกันเนี่ยแล้วแปปนึงอ่ะ จ๋าส่งข้อความมาในกลุ่ม msn ว่าชั้นถึงบ้านเจมส์แล้ว กำลังจะนอน ตอนนี้ที่บ้านวุ่นวายมากมาก



เราเห็น msn เด้งมาเราก็พิมพ์ถามไปว่าทำไมเหรอจ๋า จ๋าพิมพ์กลับมาว่าก็ที่พ่อเจมส์ไปรับย่าหอมไง บ้านเจมส์ก็เลยวุ่นวายใหญ่เลยตอนนี้ ต้องเตรียมบ้านพักให้ย่าหอมด้วย เราก็ถามอ้าววว ทำไมอ่ะ ย่าหอมไม่ได้ไปพักที่บ้านสวนเหรอ จ๋าบอกว่า อื้อออ  เราถามอ้าวงั้นพักไหนอ่ะ จ๋าก็บอกว่าเรือนไทยอ่ะ


เราก็ตกใจเลยนะ บอกก่อนนะทุกคนว่าบ้านของพ่อเจมส์เองก็ไม่ใช่ว่าเล็กๆเลย เท่าสนามบอลเลยมั้ง จากเงินเก็บและเงินจากที่แม่ของเจมส์เองก่อตั้งบริษัทอีกบ้านจะใหญ่ก็ไม่แปลก แล้วจะมีบ้านทรงไทยด้วยนะ ทรงโบราณเลยแบบในละครบุพเพ เพราะอย่าลืมว่าพ่อของเจมส์ชอบอะไรแบบนี้


อีกอย่างที่พ่อเจมส์ทำบ้านแบบนี้จริงๆแล้วพ่อเจมส์เองก็ชอบที่ดินเดิมที่ขายให้พ่อทศมากๆชอบบรรยากาศแบบนั้น นี่ถ้าไม่ใช่เพราะที่ดินเลือกพ่อทศล่ะก็พ่อของเจมส์ก็คงไม่อยากขาย อาจจะแค่ย้ายออกเฉยๆ แต่เพราะอะไรๆในที่นั้นเลือกพ่อทศ พ่อเจมส์ก็เลยขายให้ จริงๆจะยกให้ฟรีๆ แต่พ่อทศไม่ยอมก็เลยต้องขาย ใครสงสัยก็กลับไปอ่านตอนที่ 68กับ69นะ เพราะงั้นพ่อเจมส์เลยอยากทำมุมสงบเอาไว้พักผ่อน แล้วเรือนไทยเนี่ยพ่อเจมส์ค่อนข้างหวงเลยนะ


ขนาดลูกน้องคนสนิทที่ว่าตามไปไหนมาไหน ยังไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปบริเวณบ้านเรือนไทยเลย แล้วนี่จ๋าถึงกับพูดว่าพ่อเจมส์ สั่งให้คนเตรียมทำความสะอาดเรือนไทยเพื่อให้ย่าหอมไว้ใช้พักผ่อนเหรอ คือทุกคนเข้าใจไหมว่า อะไรที่เกิดขึ้นในวันนี้ก็ทำให้เราแปลกใจไปหมด หนึ่งเลยคือแค่ไม่กี่นาทีหลังจากที่เราบอกโทนว่าจะฟ้องย่า


พ่อของเจมส์กับแม่เจมส์ก็จะไปรับย่าหอมทันที ถ้าคิดในแง่ดีก็คือย่าหอมเขาคิดจะมาหาโทนตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แต่ถ้าเป็นอีกแง่ตามความเชื่อล่ะ แล้วไหนจะการที่พ่อของเจมส์ให้เตรียมเรือนไทยเอาไว้อีกล่ะ เราถามจ๋าอีกครั้งว่าแน่ใจเหรอแก ได้ยินไม่ผิดใช่ป่ะ


จ๋าบอกตามนั้นแหละแก ตอนนี้เจมส์ก็ไปสั่งการคนทำความสะอาดว่าตรงไหนให้ทำได้ ตรงไหนห้ามยุ่งแล้วล่ะ เราฟังแล้วก็ได้แต่คิดว่า


มันยังมีอะไรๆที่เราเองก็ยังไม่รู้อีกมากมายเหมือนกันนะ พวกนั่งเลงนั่น พวกอันธพาลนั่นยกมือไหว้ปู่เทียน นั่งกลัวจนตัวสั่นไม่กล้าพูดอะไร ใครจิตไม่แข็งพอก็ถึงกับเสียอาการไปเลย แล้วไหนจะการแก้อาการนั้นอีกล่ะ นี่ว่าหนักแล้วใช่ไหมทุกคน แล้วพอมาได้ยินมาว่าสิ่งที่หลายๆคนในห้องพักรักษาตัวเห็นว่ามาเฝ้าโทน คนที่ส่งมานั้นเป็นย่าหอม นี่ยิ่งหนักไปอีก แล้วคือทุกๆอย่างเราเห็นมากับตาและได้ยินมากับหูไง



แล้วคนระดับพ่อเจมส์ต้องไปรับด้วยตัวเองถึงหน้าบ้านนี่ยิ่งแล้วใหญ่ แต่สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกว่า ย่าหอมน่ากลัวมากจริงๆ คือสีหน้าของโทนตอนที่เราแกล้งพูดว่าจะฟ้องย่าหอม คือโทนดูกลัวมากจริงๆนะทุกคน มันยิ่งกว่าเด็กกลัวผู้ใหญ่ ยิ่งกว่าหลานกลัวย่าอีกนะ


เง้อออ นอนแล้ว ๆ ๆ ๆ  วันนี้พอแล้ว และเราก็จะนอนนั่นแหละ แปลกนะตอนแรกเราคิดว่าเราจะเอาไปคิดจนนอนไม่หลับ แต่ไม่ใช่เลย พอเราปิดไฟ แล้วบอกตามตรงนี่เป็นครั้งแรกที่เราทำแบบนี้ นั่นคือลุกขึ้นมานั่งพนมมือพับเพียบ บนที่นอนและพูดในใจว่า วันนี้อะไรที่หนูเห็นและพูดไม่ดีออกไป หนูไม่ได้มีเจตนาไม่ดีนะคะ


จากที่คิดว่าเราจะเอาเรื่องนี้เก็บไปคิดจนนอนไม่หลับ แต่ไม่เลยพอเรายกมือไหว้กราบที่หมอน และทิ้งตัวลงนอน วันนั้นเราหลับแทบจะทันทีเลย ทั้งๆที่ไม่ได้เหนื่อยอะไรมากมายนะ แต่หลับแบบภาพตัดเลย


 













เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

baitong haha


commail

ย่าหอมน่าจะน่ากลัวมากๆ ว่าแต่เป็นร่างทรงของอะไร

GU Koy


ones26421

ไหว้พระก่อนนอนเป็นสิ่งที่ถูกแล้ว

Solderman

คนมีของ ปู่กะย่าต้องให้อะไรดีๆไว้บ้างล่ะ

deamondear

อุ๊ย มาเงียบๆ สงสัยได้ยาดีอิอิ

jumpman

ย่าหอมจะเป็นคนแบบไหนนะ เทพโทนถึงได้กลัว

eltas007


kard

 ::Glad::มาแล้วมาแล้วย่ามาแล้ว

natt4556

ย่าคงเป็นคนที่ทุกคนเกรงกลัวที่สุดแล้วแหละ ถ้าทุกคนลนลานได้ขนาดนี้

pddy2545

โทนป๊อปขนาดนี้ สงสัยว่านอกจากพระขุนแผนแล้ว คงต้องมีคนลงนะหน้าทองหรือสาลิกาลิ้นทองให้ล่ะมั้ง ::Thinking::

aod123


Ricebird526

ย่าหอมไม่มาหาหมิวหน่อยละ

ttasster

ย่าหอมมาแล้ว   ลิงโทนกลัวมา คงมีเรื่องราวอะไรแน่เลย