ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_nato87

เกมรักภารโรงเฒ่า ปี 2 ตอนที่ 37 : คุณเชื่อเรื่องอดีตชาติไหม? Part 2.5

เริ่มโดย nato87, พฤษภาคม 23, 2023, 11:42:11 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

nato87

พูดคุยก่อนอ่าน : ก็...สำหรับ Part 3 ผมเขียนไปได้สักพักละ แต่พอมานั่งไล่ ๆ อ่านดู ผมรู้สึกว่าซีนของน้องนาถกับน้องอีฟ ที่กลับมามีบทอีกครั้งมันเยอะ เลยตัดออก เพื่อให้ part 3 น้องลูกขวัญได้แอร์ไทม์เต็ม ๆ ก็เลยเอาส่วนที่ตัดออกมาให้ทุกคนได้อ่านกัน ถึงผลกระทบต่อการกระทำของแต่ละตัวละคร ตัวละครเยอะจัดครับ แอร์ไทม์เฉลี่ยให้ไม่เท่ากัน โดยเฉพาะน้องแนนนี่ หนักกว่าเพื่อนเลย น้องแนนจะมาเด่นช่วงท้าย ๆ ครับ 5555+

กลับมาเข้าเรื่องกันต่อ สำหรับน้องอีฟเนี่ย เป็นตัวละครที่ดูใสซื่อมากที่สุดในเรื่อง เธอไม่มีพิษมีภัย แต่เธอดันพลาด ไม่ซิ มันเป็นความบ้าบอของผมเอง ที่ตั้งใจจะแกล้งตัวละครตัวนี้เล่น (คนเขียนเรื่องนี้เข้าขั้นโรคจิตว่ะ 5555+)

เอาละ ตรงไปตรงมาเลยละกัน ในตอนนี้ เป็นตอนที่น้องนาถกลับขึ้นมาบนหอ และกำลังวางแผนปั่นประสาทหมอพลอย ให้หึงใส่ลุงพลและครูเบสท์ แล้วเธอก็ดันมาเจอกับน้องอีฟ ที่โดนทางบ้านตำหนิเรื่องผลการเรียนที่ตกต่ำ จากการที่เธอไปเที่ยวบ้านลุงพล แล้วโซเดมาคอมกัน จนทำให้เธอป่วย ไม่สามารถสอบไฟนอลได้เกรดตามที่หวังเอาไว้

จะมีฉากเลสเบี้ยน (อีกแล้วครับทั่น!!!!) ระหว่างน้องนาถกับน้องอีฟ แต่มันจะเป็น Delete Scene ที่ผมจะเขียนในอนาคตครับ



ตอนนี้ผมไม่ซ่อนข้อความละกัน เพราะไม่ได้มีอะไรมากมาย เอาเป็นว่าใครอยากถามไรกับผม พิมพ์ถามมาได้เลย อ้อถ้าใครจะถามว่า เมื่อไรหมอพลอยจะกลับมา ตอนที่ 38 ครับ หมอพลอยจะกลับมามีบทอีกครั้งครับ


####################

ความเดิมตอนที่แล้ว


https://xonly8.com/index.php?topic=271746.0

หอพักนักศึกษาหญิง ภายในวิทยาลัยพยาบาล

"ปิ๊ง!!!" เสียงประตูลิฟต์เปิด พร้อมกับร่างของนาถลดาสาวนุ้ยจากปักษ์ใต้ ที่เดินทำหน้าหงิกหน้างอ กับภาพเหตุการณ์ที่ตนเองได้เห็นกับตา ตรงลานจอดรถชั้นล่าง

"เรื่องนี้ต้องถึงหูหมอพลอย!!!" นาถลดาพูดพึมพำกับตัวเอง ในขณะที่มือของเธอกำสมาร์ทโฟน ที่บันทึกภาพคลิปวิดีโอทุกอย่างเก็บเอาไว้ เพื่อเป็นหลักฐานส่งให้หมอพลอยได้เห็น ว่าลุงพลกับครูเบสท์ มีความสัมพันธ์เลยเถิด จนถึงขนาดมายืนกอดกันบนลานจอดรถ "คอยดูเห้อ!!! รู้จักคนอย่างนาถน้อยไปแระ!!! เดี๋ยวเจอ!!! เดี๋ยวเจอ!!! ในเมื่อนาถไม่มีความสุข!!! ทุกคนบนโลกใบนี้ก็ต้องไม่มีความสุขเหมือนกัน!!!"

ขณะที่สาวนุ้ยกำลังหัวร้อนกับภาพบาดตาบาดใจ ที่ตนเองได้เห็น ทันใดนั้น เธอก็เหลือบไปเห็นเพื่อนร่วมคณะอย่างน้องอีฟ ที่กำลังเดินก้มหน้าคุยโทรศัพท์กับครอบครัวที่อยู่ปราจีนบุรี

นาถลดาหรี่ตามอง พร้อมกับยิ้มที่มุมปาก พร้อมกับแผนชั่วร้ายอะไรบางอย่างในหัว ก่อนที่เธอจะค่อย ๆ แอบย่อง สะกดรอยตามอรัญญาผู้อ่อนแอ ที่กำลังคุยโทรศัพท์กับครอบครัวทางบ้าง

.......................................

ทางฝั่งของอรัญญา

"เทอมที่แล้วผลการเรียนเราแย่มากเลยนะลูก!!!" ผู้เป็นแม่ของอรัญญาเอ่ยปากตำหนิลูกสาว "จาก 3.6 ลดลงเหลือแค่ 2.8 มันเกิดอะไรขึ้นเหรอลูก!!?? เราขึ้นปีสองแล้วนะ ต้องตั้งใจเรียน ทบทวนตำรา อ่านหนังสือให้มาก ๆ อย่ามัวเถรไถลเด็ดขาด!!!"

"ค่ะแม่..." อรัญญาตอบกลับด้วยท่าทางเซื่องซึม เพราะเธอไม่สามารถบอกความจริงให้พ่อกับแม่รู้ว่า เหตุผลที่แท้จริง ที่ทำให้ผลการเรียนของเธอตกต่ำ มันเกิดขึ้นเพราะอะไร

เพราะเธอแอบไปบ้านลุงพล แล้วมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน จนทำให้เธอล้มป่วย จนไม่สามารถทำข้อสอบได้ตามที่เธอตั้งใจไว้ แถมบางวิชา เธอก็ต้องรอไปซอบรอบหลัง ซ้ำร้ายครูเบสท์ ที่เป็นคนตรวจข้อสอบวิชาภาษาอังกฤษของเธอก็ดันมาป่วยกระทันหันไปอีกคน เรียกได้ว่าซวยซ้ำซวยซ้อนกันเลยทีเดียว สำหรับนางงามมิตรภาพอย่างน้องอีก

"เทอมนี้ต้องให้ถึงสามนะ ถ้ายังเหลือแค่สองกว่าแบบนี้" คราวนี้ผู้เป็นพ่อของน้องอีฟออกโรงบ้าง "เห็นทีพ่อกับแม่ต้องมีมาตรการขั้นเด็ดขาดกับเราแล้ว ไม่ไหว ๆ ยิ่งเรียนทำไมเกรดเฉลี่ยยิ่งลงฮวบลงแบบนี้ พ่อกับแม่รับไม่ได้จริง ๆ"

"หนู...หนู..." สาวน้อยจากปราจีนบุรี เริ่มกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ "หนูจะตั้งใจเรียนค่ะ...เทอมนี้หนูจะไม่เหลวไหลอีกแล้ว"

หลังจากกดวางสาย อรัญญาก็เดินก้มหน้าก้มตากลับห้อง เอามือปาดน้ำตาด้วยความเสียใจ กับเรื่องราวที่เกิดขึ้น ตอนนี้เพื่อนรักอย่างเดือนดารา ก็ออกไปอยู่หอนอก และเอารถที่บ้านมาขับ ทำให้เหลือเพียงแค่เธอคนเดียวที่อยู่ในห้อง และยังไม่มีบัดดี้คนใหม่ย้ายเข้ามาเพื่อช่วยแชร์ค่าห้องให้

นาถลดาที่สะกดรอยตามมาด้านหลัง ค่อย ๆ ก้าวเท้า ย่องเข้าไปหาอรัญญาเงียบ ๆ โดยไม่ให้อีกฝ่ายรู้ เมื่อถึงระยะทำการ สาวนุ้ยจอมปั่น ก็โผลพรวดเข้ามา เพื่อแกล้งให้อีกฝ่ายตกใจ

"แฮ่ร์!!!! ผีหลอกวิญญาณหลอน!!!" สาวนุ้ยตะโกนข้างหูนางงามมิตรภาพ

"อ๊า!!!! ใครอ่ะ!!!" น้องอีฟถึงกับสะดุ้ง หันหลังกลับมาด้วยความตกใจ พร้อมกับใบหน้าแดงก่ำและคราบหยาดน้ำตานองแก้ม "นาถ!!! เล่นบ้าอะไรของเธออ่ะ!!! เราไม่สนุกด้วยนะ!!!"

"อ่าว? อีฟ?" พอเห็นอีฟกำลังร้องไห้ นาถลดาก็นึกสงสัย จึงเอ่ยปากถามด้วยความเป็นห่วง "ใครทำอะไรอีฟ? แล้วทำไมอีฟต้องร้องไห้ด้วย?"

"ยังจะมีหน้ามาถามอีกเหรอ!!??" คราวนี้น้องอีฟไม่ยอมเป็นฝ่ายถูกกระทำ "ส่วนหนึ่งที่เราเป็นแบบนี้ ก็เพราะนาถนั่นแหละ ยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ!!??"

"อ้อ!!!" พอโดนตำหนิเข้า นาถลดาก็นึกออกว่าเพราะอะไร "เรื่องเมื่อวันก่อนใช่ป่ะ? นี่อีฟ เราไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายอีฟหรอกนะ แต่เราแค่เบื่อความลำยีลำไยของยัยหมวย พี่เฟิร์น พี่โดนัท แล้วก็พี่อุ๊อีกคน นี่!!! เราขอโทษนะ กับเรื่องเมื่อวันก่อน!!!"

แล้วสาวนุ้ยก็เปิดโหมดไบเซ็กซ่วล ด้วยการถือวิสาสะจับแขนนางงามมิตรภาพที่กำลังเสียศูนย์อย่างหนัก จากผลการเรียนที่ตกต่ำในเทอมที่ผ่านมา

"ได้ข่าวว่ายัยหมวยทิ้งอีฟไปอยู่หอนอกแล้วใช่ไหม?" จอมปั่นจากปักษ์ใต้ยิ้ม "นอนคนเดียวไม่เหงาเหรอ? อยากได้บัดดี้ไหมละ? เดี๋ยวเราไปอยู่เป็นเพื่อน"

"ไม่ต้อง!!!" แล้วน้องอีฟก็รีบสะบัดมือของนาถทิ้งอย่างไร้เยื่อไย "ไปให้พ้นหน้าเราเลยนาถ!!! เราโคตรเกลียดเธอเลยอ่ะ!!! เธอมันตัวร้ายชัด ๆ"

"เราไม่ใช่ตัวร้ายสักหน่อย" นาถลดาพยายามอธิบาย พร้อมกับเดินตามหลังอรัญญาไปต้อย ๆ ยังกับว่ากำลังจะง้อแฟน "นี่อีฟ เราขอโทษ!!!"

แล้วนาถตัวแสบ ก็รีบเดินไปขวางทางเดิน ไม่ให้สาวอีฟผ่านไป ไม่ว่าเธอจะทำยังไง สาวนุ้ยก็จะยืนขวางอยู่แบบนั้น

"หลบ!!!" นางงามมิตรภาพทำหน้าบึ้งใส่ "เราไม่มีอารมณ์จะมาเล่นสนุกกับนาถนะ!!! บอกให้หลบไง!!!"

"ไม่หลบ!!! จะทำไม!!!" นาถลดาทำท่ายียวนใส่ "อีฟ!!! ฟังเรานะ เราไม่ได้คิดร้ายกับอีฟเลยนะ ยิ่งเราเห็นอีฟเสียใจแบบนี้ เราเองก็รู้สึกแย่ อีฟ ให้เราอยู่เป็นเพื่อนไหม?"

"คนอย่างนาถน่ะเหรอ? จะรู้จักคำว่าเพื่อน!!!" อรัญญายังไม่หายโกรธ กับเรื่องที่นาถลดาไปหักหน้าเธอต่อหน้าเพื่อน ๆ และรุ่นพี่ ระหว่างที่เธอกำลังนอนพักฟื้นที่โรงพยาบาล "ไม่ต้องมาพูดดีด้วยเลย!!! จะไปไหนก็ไป!!!"

"ถ้าความสัมพันธ์แบบเพื่อนมันไม่โอเคสำหรับอีฟ" แล้วแม่สาวไบเซ็กช่วลก็ออกลาย "ให้เราเป็นเพื่อนใจให้เอาไหม? เราไม่อยากให้อีฟร้องไห้เสียใจแบบนี้ เราสัญญา ว่าเราจะไม่ทำให้อีฟต้องเสียใจ"

"นี่นาถ..." น้องอีฟเริ่มเสียอาการ กับภาพความทรงจำที่เธอเคยโดนนาถปล้ำเมื่อเทอมก่อน "เราไม่ใช่เลสเบี้ยน แล้วเราก็ไม่ชอบผู้หญิงด้วยกันด้วยนะ!!!"

"แต่เรื่องเมื่อวันนั้น อาการของอีฟมันฟ้องนะ" นาถลดา ผู้มีลุงพลเป็นไอด้อล เริ่มออกลาย ด้วยการหว่านล้อมให้อรัญญาที่กำลังเสียศูนย์เริ่มเคลิ้มตาม "อีฟ? อีฟจำไม่ได้เหรอ? คืนนั้นพวกเราสองคนมีความสุขกันมาก แล้วเราก็..."
อรัญญานิ่งเงียบ ไม่ยอมพูดยอมจาอะไร ก่อนที่เธอจะก้มหน้าก้มตาเดินฝ่านาถลดากลับไปที่ห้อง

แต่ก้าวไปได้เพียงแค่สามก้าว นางงามมิตรภาพประจำวิทยาลัยพยาบาลก็หันกลับมา เพื่อพูดอะไรบางอย่างกับสาวนุ้ยจอมปั่น อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา ภูมิใจส่งเข้าประกวด

"อยากตื้อนักก็มา..." น้องอีฟตอบด้วยใบหน้าเรียบเฉย

เมื่อได้ยินแบบนี้แล้ว นาถลดาก็ยิ้มที่มุมปาก ก่อนเดินตามอรัญญาเข้าไปในห้อง เมื่อเสียงล็อคประตูดังแกร๊ก ก็ไม่มีใครรู้เลยว่า ที่ผ่านมา ระหว่างสองสาวมันคืออะไรกันแน่


โปรดติดตามตอนต่อไป....
ฝากติดตามเพจเฟสบุ๊คของผมด้วยนะครับ

https://web.facebook.com/Nato87.The.Storyteller


Thanongsak

NATO87 :  ผมเคยเตือนคุณละ แต่คุณก็ยังไม่ฟังผม ว่าอย่า Quote คอนเทนต์เนื้อหาที่คนอื่นซ่อนเอามาโพสต์ ทุกกระทู้ที่คุณ Reply มีแต่ Quote ก๊อบวางแบบนี้เต็มไปหมด

เพราะฉะนั้น ผมขอแบนคุณตลอดชีพนะครับ ลาก่อย!!!!

singkanong

ดีใจที่มาเร็วมากกกแต่ทำไมสั้นจังแห่ะๆติดงอมแล้วลงเยอะๆหน่อยครับลุงพล

g9898



jaja



xonly-1786

ขอบคุณมากครับ มาเร็วต่อเนื่องครับ สาวนักเรียนพยาบาลจะเป็นอย่างไรหนอเมื่อรู้เรื่องของครูเบสท์แล้ว


ryg123456

ทรงแบบนี้ น้องนารถน่าจะจัดการให้มาเป้นพวกแบบพี่โดนัทเลยนะ

Panya Ans56


asiakook

อีฟเอ๊ย ช่วงเซของชีวิต เจอสาวนาถลากเข้าข้างทางอีกละ อิอิ ขอบคุณครับ


Gear