ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_nato87

เกมรักภารโรงเฒ่า ปี 2 ตอนพิเศษ : Deleted Scene #3.6 คอนโดของหมอพลอย

เริ่มโดย nato87, มิถุนายน 05, 2023, 01:02:13 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 3 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

bosayo









thavada

งานนี้ลุงพลต้องมาคอนโดหมอพลอยบ่อยๆละ ไม่งั้นหมอพลอยไม่อิ่มเจี้ยว

subanrl2



Saychon

 ::GiveMe::
อ้างจาก: nato87 เมื่อ มิถุนายน 05, 2023, 01:02:13 ก่อนเที่ยง
พูดคุยก่อนอ่าน : มาเบรคกันฉาก Deleted scene ของหมอพลอยในตอนที่ 3.6 นะครับ 5555+

สำหรับฉากที่ 3.6 นี้ อาจจะรวบรัดสักหน่อยนะครับ เพราะผมเขียนฉากเลิฟซีนลุงพลกับหมอพลอยมาถี่ ๆ ละ ก็จะเน้นความวาบหวาม มากกว่ารายละเอียดดีเทลแบบเจาะลึก หลังจากจบ 3.6 นี้ ผมจะหยุดเขียนฉาก Deleted scene สักพักใหญ่นะครับ เพราะผมจะกลับไปเขียนเนื้อเรื่องหลักต่อละ

และอีกเรื่องสำคัญ ในที่สุด ผมก็สามารถสร้างภาพสาว ๆ จาก AI ได้สำเร็จ และจะประกาศใช้ภาพต้นแบบ Official จากผม โดยสองคนแรกที่ผมจะใช้ก็คือ


หมอพลอย - พลอยพรรณ




ครูเบสท์ - ภัคจิรา




อันนี้สำคัญ : ส่วนภาพสาว ๆ AI ที่ผมจะเอาลง ก็จะเป็นภาพชุดว่ายน้ำเซ็กซี่ ๆ เต็มที่สุดก็คือภาพเปลือย เห็นหน้าอก เห็นก้น แต่ไม่เห็นอวัยวะเพศ ไม่ใช่ว่าผมกั๊กนะครับ แต่ผมเนี่ย ลองทำดูแล้ว ปรากฎว่า มันไม่ค่อยเวิร์ค เพราะเครื่องไม้เครื่องมือบางอย่างของโปรแกรม Stable Diffusion มันไม่เอื้อ เห็นแล้วมันไม่รู้สึกโสภาเท่าที่ควร เพราะฉะนั้น ภาพที่ได้ก็เป็นภาพนู๊ดระดับนึงนะครับ

ความเดิมตอนที่แล้ว


https://xonly8.com/index.php?topic=271843.0

"อ๊า!!!" ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลยว่า ผู้หญิงที่มาจากชาติตระกูลที่ดีและดูสูงส่งอย่างพลอยพรรณ จะกล้าทำในสิ่งที่น่าอับอาย แต่ก็วาบหวามในอารมณ์อย่างการทำรักด้วยปากกับช่องทวารหนักของลุงพล

"อื้ออ...อื้อออ!!!" ในตอนนี้พลอยพรรณได้ถูกครอบงำด้วยพลังอำนาจแห่งตัณหาราคะจนถึงก้นบึ้งของหัวใจ เธอรู้ดีว่าตอนนี้เธอกำลังทำอะไรอยู่ แต่ใครจะไปสนใจ ในเมื่อมันเป็นสิ่งที่เธอได้ทำเพื่อคนที่เธอรัก เพื่อหวังมัดใจบุรุษสูงวัยผู้นี้ ให้ยินยอมลอบเร้นกายจากเมืองหลวง เพื่อไปเริ่มต้นชีวิตใหม่กับเธอที่ต่างจังหวัดด้วยกัน

หมอสาวตวัดลิ้นเลียรอบช่องทวารหนักของตาเฒ่าคนขายน้ำเต้าหู้ ที่ร้องครวญครางเสียงหลง แต่ถึงกระนั้นก็ยังอุตส่าห์เอื้อมมือลงมายกขาขึ้น เพื่อให้เมียหมอคนสวยได้ทำในสิ่งที่ตนเองต้องการ

"แผล๊บ...แผล๊บ...แผล๊บ"

"ซี้ดดด...ซี้ดดด...ซี้ดดด"

"อืมม..อืมมม...อืมมม"

แล้วพลอยพรรณก็ลากลิ้นขึ้นมาตรงแนวฝีเย็บ ลากขึ้นมาอีกจนถึงเต้าหู้ห่อไข่ เธอดูดดุนหนังเหี่ยวย่นตรงแก่นกลางของลุงพล พร้อมกับเอื้อมมือขวาหยอกเย้าเจ้าหนอนดักแด้ที่เพิ่งหลั่งครีมข้นให้เธอได้ลิ้มรสอย่างเอร็ดอร่อยเมื่อครู่



"อูยยย...น้องพลอยจ๋า...ซี้ดดด!!!" ไม่บ่อยครั้งนัก ที่นักรักอย่างลุงพลจะถูกไล่ต้อนจนเสียขบวนได้ถึงขนาดนี้ "ไหนบอกว่าไม่ไหวไงละจ๊ะ!!?? จะรีดน้ำในตัวพี่ให้แห้งหรือไง!!??"

"หึ..." หมอสาวยิ้มที่มุมปาก ก่อนที่เธอจะอ้าปากร้อน ๆ ครอบครองดุ้นดุนที่ยังไม่ตื่นเต็มที่ ทำเอาตาเฒ่าจอมหื่นถึงกับนอนตัวเกร็ง

"บ๊วบ!!! บ๊วบ!!! บ๊วบ!!!"

"อ๊า!!! อ๊า!!! อื้อออออ!!!"

"อืมม...อืมมม...อืมมมม!!!"

ลุงพลถึงกับตาเหลือก อ้าปากค้างด้วยความเสียว เพราะพลอยพรรณพยายามปลุกเจ้าหนอนดักแด้เบื้อล่างให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้งด้วยริมฝีปากของเธอ

"อืมมม...อืมมม...อืมมม" ขณะเดียวกัน พลอยพรรณยังคงตั้งหน้าตั้งตาบ๊วบเจ้าหนอนดักแด้ของลุงพลอย่างอร่อยลิ้น เธอรู้สึกว่าเวลาที่ท่อนเอ็นของลุงพลยังไม่แข็งตัวมันนุ่ม ๆ ลื่น ๆ และดุ๊กดิ๊กคลุกคลิกจากแรงตวัดโดยปลายลิ้นของเธอ ซึ่งมันทำให้เธอรู้สึกสนุก

และที่สำคัญ เธอเริ่มตกหลุมรักรูป รส กลิ่น อาวุธประจำกายของลุงพลจนถอนตัวไม่ขึ้น เธอรักสารเหนียวใส ๆ รสเค็มที่หลั่งออกมา เธอเริ่มติดใจความคาวและเฝื่อนของน้ำรัก ที่อุดมไปด้วยโปรตีนและวิตามิน และเธอหลงใหลกลิ่นสาปตรงแผงไหมพรมสีดอกเลา มันทำให้เธอสัมผัสได้ถึงความเป็นชายที่ดูน่าหลงไหล

"อ๊า!!! อ๊า!!! อ๊า!!!" มนุษย์ลุงค่อย ๆ ยกขาลงกับเตียง แต่ยังคงนอนถ่างขาปล่อยให้เมียหมอคนสวยได้อมควยที่ยังไม่แข็งตัวได้ตามอำเภอใจ พร้อมกับฟังเสียงของเหลวคลุกคลิกที่ดังขึ้นจากด้านล่าง

"บ๊วบ!!! บ๊วบ!!! บ๊วบ!!!" หมอพลอยใช้มือสางปอยผมทัดไว้ข้างหู ก่อนก้มลงไปดูดดุนแก่นแท้แห่งความเป็นชายของลุงพล พร้อมกับใช้มือรูดท่อนเอ็นขึ้นลง เพื่อกระตุ้นให้เกิดการแข็งตัวขึ้นมาอีกครั้ง



"อูยยย...อูยยย...อึ๋ยยย!!!" ลุงพลนอนตัวเกร็งหน้าแดงก่ำด้วยความเสียวเกินเบอร์ ถึงแม้จะได้รับพรจากสวรรค์ แต่ด้วยข้อจำกัดของกายหยาบ เลยทำให้ต้องมีช่วงเวลาแห่งการพักฟื้นเพื่อฟื้นฟูร่างกายบ้าง

แต่กับหมอพลอย ข้อจำกัดเหล่านั้นกลับถูกมองข้าม อดีตเทพจากสวรรค์ที่ลงมาจุติบนโลกมนุษย์ในชาติภพนี้ ได้ปลดปล่อยน้ำวิสุทธิ์ใส่ร่างกายของหมอสาวจนครบทุกช่องทาง แต่ดูเหมือนว่าเธอจะยังไม่อิ่มหนำสำราญ ยังอยากจะดื่มกินครีมข้นสีขาวอีกรอบ

"อืมมม!!! อืมมม!!!" คราวนี้ พลอยพรรณพยายามใช้ปากครอบท่อนเอ็นเข้าไปจนมิดลำ เธอหลับตาปี๋ ทำแก้มตอบเพื่อเพิ่มความคับแน่นภายในช่องปาก

"อึ๊ก!!! อึ๊ก!!! อึ๊ก!!!"

"อ๊า!!! อ๊า!!! อ๊า!!!"

"อึ๊ก!!! อึ๊ก!!! อึ๊ก!!!"

ความคับแน่นในช่องปาก ทำให้ดุ้นเนื้อเริ่มตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้งจนคับแน่นภายในช่องปากของหมอพลอย จนทำให้เธอต้อง ๆ คายมันออกมา

"อือออ...แค่ก...แค่ก!!" เจ้าหญิงน้ำแข็งสำลักสารเหนียวที่ไหลเยิ้มลงมาจากริมฝีปาก แต่ถึงกระนั้นเธอยังมีความรับผิดชอบต่อสิ่งที่เธอกระทำ ด้วยการเอื้อมมือขวารูดท่อนเอ็นลื่น ๆ ของลุงพลที่เริ่มแข็งตัวขึ้นมาอีกครั้ง

"โอ้ยยย...อูยยยย...อูยยยย" ลุงพลค่อย ๆ ลุกขึ้นมานั่ง พร้อมกับปล่อยให้หมอพลอยชักควยขึ้นลงตามอำเภอใจ แค่เพียงไม่กี่อึดใจ หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8.5 นิ้ว ก็กลับมาพร้อมประจำการอีกครั้ง

"แฮ่ก...แฮ่ก...แฮ่ก" พลอยพรรณทำท่าคุกเข่าตรงหน้าลุงพล ใบหน้าของเธอชุ่มไปด้วยเหงื่อ ริมฝีปากแดงเผยอ พร้อมกับสารเหนียวไหลเยิ้มลงมา เธอยิ้มหวานให้ชายสูงวัย ที่เธอคาดหวังว่านี่จะเป็นความรักครั้งสุดท้ายในชีวิตของเธอ

"ใจคอจะไม่ให้พี่ได้นอนพักเลยเหรอจ๊ะ?" คนขายน้ำเต้าหู้เหลือบมองลำควยที่ตั้งเด่เบื้องล่าง ในขณะที่เมียหมอคนสวย ๆ ค่อย ๆ คลานเข้ามาใกล้ แล้วใช้มือผลักหน้าอกให้ล้มลง "น้องพลอย!!! อะไรกันเนี่ย!!??"



"ก็บอกแล้วไงละ" หมอพลอยตอบ พร้อมกับซุกไซ้ซอกคอตาเฒ่ายอดนักรัก "ไหน ๆ ก็จะต้องใจแตกแล้ว ก็ต้องไปให้สุดทาง พี่พลไม่ชอบเหรอ? เวลาเห็นพลอยร่าน ๆ แบบนี้!!??"

"ชอบจ๊ะ!!! ชอบ!!!" ลุงพลตอบ ก่อนถูกหมอพลอยประทับรอยจูบ "อื้ออ!!! อื้มมม!!!"

"อืมมม!!!" ลูกสาวคนโตของบ้านจารุศิริการกุล ประกบปากดุนดันปลายลิ้นของเธอเกี่ยวตวัดกับปลายลิ้นของอดีตภารโรงอย่างดูดดื่ม มือของทั้งคู่ประสานเข้าด้วยกัน ก่อนที่หญิงสาวจะถือวิสาสะคร่อมบนร่างของอีกฝ่ายที่ไม่ได้ขัดขืน
ใบหน้าของหมอพลอยแดงก่ำไปถึงใบหู เธอประกบปากแลกลิ้น แลกสารคัดหลั่ง ลิ้นของทั้งคู่ตวัดเกี่ยวกันจนเปียกเยิ้ม ก่อนที่หมอสาวจะผละออกจากรสจูบอันแสนหวานและซาบซ่าน เพื่อกระซิบบอกอะไรบางอย่างให้ยอดรักสูงวัยได้รู้ ลุงพลยิ้มที่มุมปาก เมื่อได้รับรู้ในสิ่งที่หมอพลอยต้องการ ว่าแล้ว หมอสาวผู้เป็นเจ้าของห้อง ก็ทิ้งตัวลงไปนอนคว่ำบนเตียง พร้อมกับหันหน้ามามองยอดรักสูงวัยของเธอด้วยนัยน์ตาหวานเยิ้ม

ริมฝีปากของเธอเผยอเล็กน้อย เสียงลมหายใจฟืดฟาดดังขึ้น ในขณะที่ลุงพละกำลังลุกขึ้น และเขยิบตัวไปประจำตำแหน่งตรงด้านหลังของหมอสาว

"แน่ใจแล้วเหรอ?" ลุงพลเอ่ยปากถามอีกครั้ง ก่อนโน้มตัวลงไปประทับรอยจูบบนแก้มก้นเปลือยเปล่าของหมอพลอย ที่กำลังขมิบเกร็งด้วยความสยิว

"อือ..." หมอสาวพยักหน้าหลับตาพริ้ม ราวกับว่าเธอนี่คือสิ่งพิเศษที่เธออยากจะมอบให้คนที่เธอรัก ถึงแม้ว่ามันอาจต้องแลกกับความเจ็บปวดบ้างก็ตาม

ว่าแล้วลุงพล ก็ก้มหน้าลงไปดอมดม ซุกไซ้ร่องก้น ไล่เรียงไปทั่วบั้นท้ายกลมกลึง ทำเอาหมอพลอยถึงกับหายใจไม่ทั่วท้อง เพราะความสยิวที่เกิดขึ้น จนทำให้เธอขมิบบั้นท้ายเป็นระยะ

"อืมมม!!!! อืมมม!!! อือออ!!!"

"จุ๊บ...จุ๊บ...จุ๊บ"

"ฟอด!!! ฟอด!!! ฟอด!!!"

ตาเฒ่าจอมหื่นดอมดม ซุกไซ้ไปทั่วสะโพกสวย ก่อนใช้มือทั้งสองข้างแหวกแก้มก้นออก จนเผยให้เห็นรูหูรูดสีน้ำตาลอ่อนที่กำลังขมิบเป็นระยะ

"อ๊ะ!!! อ๊ะ!!! อ๊า!!!" เมื่อปลายลิ้นสาก ๆ ของลุงพลสัมผัสกับรูบุ๋มน่ารักตรงกลางร่องก้นงาม พลอยพรรณถึงกับเชิดหน้าร้องครวญครางด้วยความสยิว

"แผล๊บ!!! แผล๊บ!!! แผล๊บ!!!"

"อืมมม...อืมมม...อืมมม"

"อ๊ะ!!!! อือออ!!! อือออ!!!"

หมอพลอยที่นอนคว่ำ เริ่มดิ้นพล่านด้วยความเสียว ในขณะที่ลุงพลกำลังตวัดเลียร่องก้นของเธอจนเปียกแฉะ แล้วทันใดนั้น เธอก็สัมผัสได้ถึงของเหลวอุ่น ๆ เหนียว ๆ ที่ไหลลงมาแปะตรงรูบุ๋มกลางร่องก้นงาม
"อดทนหน่อยนะจ๊ะ น้องพลอย" ตาเฒ่าจอมหื่นดูดนิ้วชี้ของตัวเอง ก่อนกดลงไปในช่องทวารหนักของเจ้าหญิงน้ำแข็ง ที่ร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บ

"อ๊า!!! อ๊า!!!! อื้อออ!!!"

"เจ็บเหรอจ๊ะ!!??"

"เจ็บบบ!!!! อื้ออออ!!! โอ้ยยยย!!! จะไหวไหมเนี่ย!!??"

"ถ้าไม่ไหว พี่ไม่ทำก็ได้นะจ๊ะน้องพลอย" ถึงจะเป็นผู้ชายที่ชื่นชอบกับการเข้าประตูหลัง แต่ลุงพลก็ไม่ใช่คนใจไม้ไส้ระกำอะไร ที่จะฝืนทำ ในเมื่ออีกฝ่ายยังรู้สึกเจ็บจากแผลเก่า

"ได้อยู่ค่ะพี่พล" พลอยพรรณหลับตา และหายใจเข้าลึก ๆ "ตะกี้พลอยเผลอเกร็งก้นน่ะ ต้องไม่เกร็งใช่ไหม?"

"ใช่จ๊ะ" ลุงพลตอบ ก่อนโน้มตัวลงไปจูบและเลียร่องก้นงามของหมอพลอยเพื่อช่วยผ่อนคลาย

"อ๊ะ!!! อ๊ะ!!! อ๊า!!! อื้ออออออออออออ!!!!" เจ้าหญิงน้ำแข็งร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บ แต่ถึงกระนั้น ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี เพราะเธอเองก็เริ่มคุ้นชินกับการร่วมรักทางทวารหนักมาบ้าง แถมมาเจอนักขุดเหมืองขั้นเทพอย่างลุงพล ทุกอย่างก็ดำเนินไปได้ด้วยดี

จากนิ้วเดียว ก็ขยับเป็นสองนิ้ว ที่ค่อย ๆ แยงลึกเข้าไปในรูก้นของพลอยพรรณ แล้วก็คว้านออกเพื่อขยายช่องทาง พลอยพรรณร้องครางด้วยความเจ็บปนสยิว และสุดท้าย ก็ถึงเวลาสำคัญ เมื่อลุงพลเอาหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8.5 นิ้ว กดเข้าไปที่รูก้นของเธออย่างช้า ๆ

"อืมมมม!!!!!" หมอพลอยร่นคิ้ว เม้มปากด้วยความเจ็บปนสยิว "โอ้ยยยยยย!!!! เจ็บบบบบ!!! อื้อออออ!!!! อ๊ะ!!! อ๊ะ!!! อ๊า!!!"

เมื่อส่วนหัวถอกลำควยของลุงพลผลุบหายเข้าไปในรู้ก้นของหมอพลอย หญิงสาวถึงกับร้องลั่นด้วยความเจ็บ ก่อนที่เธอจะเอื้อมมือขวาแตะที่หน้าขาของอีกฝ่ายเพื่อขอให้ช้าลงหน่อย ก่อนที่ก้นของเธอจะฉีก

"แฮ่ก...แฮ่ก...แฮ่ก"

"ยังเจ็บอยู่ไหมจ๊ะน้องพลอย?'

"อื้อออ..." พลอยพรรณพยักหน้าน้ำตาเล็ด "โอ้ยยย!!! ยังรู้สึกแสบ ๆ อยู่เลย!!! สงสัยจะไม่ไหวจริง ๆ แหะ!!! กลัวว่าลำไส้ใหญ่มันจะอักเสบเอาอ่ะพี่พล!!!"

"ถ้าอย่างนั้น พี่เอาออกดีไหม?" เมื่อไม่ไหว ลุงพลเองก็ไม่อยากฝืนใจ จึงขอยกเลิกการร่วมรักทางทวารหนัก แต่ว่า

"ไม่เป็นไรค่ะ" หมอพลอยตอบพร้อมกับยิ้มเขิน "พลอยว่า เวลาที่...เอ่อ...ค...ควย"

เจ้าหญิงน้ำแข็งถึงกับเสียอาการ เมื่อเธอเริ่มพูดคำหยาบ ๆ แรง ๆ ออกมา

"แล้วไงต่อจ๊ะ?" ลุงพลยิ้มที่มุมปาก พลางใช้มือบีบนวดเอวหมอพลอยเพื่อช่วยในการผ่อนคลาย

"พลอยชอบเวลาที่ควยของพี่พลปักอยู่ในก้นเฉย ๆ น่ะคะ" เจ้าหญิงน้ำแข็งตอบด้วยใบหน้าแดงก่ำ "มันรู้สึกเสียวแบบแปลก ๆ เหมือนตอนท้องผูก ไม่รู้ซิ ปักคาไว้แบบนั้นมันก็รู้สึกดีอีกไปอีกแบบ"

"ถ้างั้น" แล้วลุงพลก็เสนอไอเดียใหม่ "ถ้าพี่ขอเอาควยยัดไว้ที่ตูดของหมอพลอยแช่แบบนี้ไปเรื่อย ๆ พลอยจะตกลงไหม?"

"ก็ได้" หมอสาวตอบ "ไหน ๆ ก็ใจแตกแล้วนิ ไปให้สุดทางเลยละกัน ฮ้าววว!!!"

"อ่าว?" คนขายน้ำเต้าหู้ ถึงกับร่นคิ้วด้วยความสงสัย ว่าทำไมเมียหมอคนสวยถึงหาว "ง่วงเหรอจ๊ะ?"

"ค่ะ..." พลอยพรรณตอบ "รู้สึกเหนื่อย ๆ เพลีย ๆ แหะ พี่พล ถ้าอย่างนั้น พี่พลก็ไม่ต้องดึงควยออก พี่พลปักควยแช่ในรูก้นของพลอยไว้แบบนี้ แล้วนอนกอดพลอยให้พลอยหลับได้ไหม?"

"ได้ซิ" ลุงพลถึงกับยิ้ม กับข้อเสนอสุดวาบหวามของพลอยพรรณ "แต่พี่ขอดันควยเข้าไปอีกหน่อยนะ"

"ค่ะ" ลูกสาวคนโตของบ้านจารุศิริการกุลพยักหน้า ก่อนที่เธอจะร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บ "โอ้ยย!!! โอ้ยยย!!!"

โปรดติดตามตอนต่อไป

Thekopozza

หมอพลอยหลงลุงแบบนี้ ไม่ว่าลุงจะให้ทำอะไรก็ได้หมด


C-Runners

หมอพลอยใจแตกแล้ว เหนื่อยลุงพลต้องแตกตามไปด้วยเลย