กามเทพผิดคิว ตอนที่ 1

[cdx]

ทุกเรื่องที่ผมเขียน ล้วนมาจากจินตนาการ
ที่ผ่านมามีเพียงเรื่องเดียวที่ผมเขียนจากเค้าโครเรื่องจริงของผม ตอนที่ผมได้กับหลานสาวของเมีย ที่ชื่อว่า เกด ซึ่ง เป็นเรื่องสั้นๆ เพียง 2 ตอนที่ผมเขียนไว้นานแล้ว 
.... เรื่องต่อไปนี้ เป็นเรื่องที่เขียนจากประสบการณ์ ที่ผมได้พบเจอ
ในวัยเด็กของผมที่ผ่านมาหลายสิบปีแล้ว...มันเป็นเรื่องของกามเทพ ที่ตอนนั้นอาจเมาเหล้า หรือทำงานผิดคิวก็ได้... เป็นเรื่องสั้นที่ผมกะจะให้จบ โดยไม่ให้เกิน 3 ตอน
...ตามผมมาครับ...
.....
ว่ากันว่า ผู้หญิงทิ้งทุกอย่างได้ เพื่อคนที่ตนรัก
.........
####
เค้าโครงจากเรื่องจริง
####
พี่นิด หญิงกลางคนวัย 40 กลางๆ ตักส้มตำไส่ถุง แล้วหยิบหนังยางออกมารัดปากถุงด้วยความเชี่ยวชาญ ที่ผมบอกว่าเชี่ยวชาญ เพราะเธอเชี่ยวชาญ จริงๆ เธอประกอบอาชีพนี้มา 20 กว่าปีแล้ว ส้มตำ ไก่ย่าง ฝีมือของเธอ นับว่า เป็นที่ขึ้นชื่อเรื่องความอร่อยในระแวกนี้ เธอขายตั้งแต่เช้าจนบ่าย ด้วยตัวเธอคนเดียว เธอทำคนเดียวจริงๆ โดยที่สามีไม่ช่วยเลย
.......ผมมองพี่นิด มองเพิงขายส้มตำริมทางของพี่นิดที่มุงด้วยญ้าคา เก่าแต่ไม่โทรม  ส้มตำแกขายดีมาก ไก่ย่างแกก็ขายหมดทุกวัน  แต่แกยังจน ทั้งๆที่แกขายดี ยอดขายแต่ละวันไม่น้อย แต่โชคชะตา หรือการทำตัวของแกมิอาจสรุปได้ พี่นิดก็ยังลำบาก และจนเช่นเดิม
....... เพิงขายส้มตำเป็นเพิงขายริมทาง  บ้านที่แกอยู่ เป็นบ้านเล็กๆ ที่อยู่ลึกเข้าไปในซอย
...... สิ่งหนึ่งที่แกอยู่ได้ น่าจะเป็นเพราะแกพอใจกับความเป็นอยู่ แกพ่าจะพึงพอใจกันความเป็นอยู่ เพราะ ตั้งแต่ที่ผ่านมา กระทั่งทุกวันนี้ ผมก็เห็นแกพูดจาดี ยิ้มแย้มแจ่มใส เหมือนแกไม่ได้ทุขร้อนอะไร
...... ผมเห็นพี่นิดมาตั้งแต่ผมเป็นเด็ก กระทั่งตอนนี้ ผมทำงาน มีครอบครัว มีลูกเมียแล้ว  ...
...... ผมเป็นเด็ก เรียน ประถม ตอนนั้นพี่นิดเรียนมหาลัยแล้ว เป็นสาวแล้ว ตอนนั้นที่ผมเป็นเด็ก ผมมองดูพี่นิด ผมก็ยังดูออก ว่าพี่นิดเป็นคนสวย และสวยมาก....
...... ขณะพี่นิดจัดผักไส่ถุง ผมมองผ่านออกไป  มาแล้ว... สามี วัย 60 กว่าของแก เดินหน้าแห้งยิ้มแหยมา...  มาถึงก็กอดเอวพี่นิด หอมแก้มเสียที  จากนั้น ก็เดินไปหยิบเอาเงินในกระป๋องที่พี่นิดขายของได้ เท่าที่ผมมองๆ ดู ไม่น่าต่ำกว่า 500 ซึ่งนั่นละคือเหตุที่พี่นิดแกยังลำบาก
...."อย่าเอาไปหมดนะพี่..." พี่นิดว่า
...." เออน่า...." ตาทร สามีเธอว่า พลางเหลือบตามามองผม แกไม่อาย และผมก็ไม่แปลกใจ เพราะนี่คือภาพชินตาที่ผมเห็นมาตั้งแต่ผมเป็นเด็กแล้ว สามีพี่นิด ชอบกินเหล้า ชอบเล่นไฮโล งานการไม่ทำ ชาวบ้านเค้ารู้กันทั่ว นั่นจึงไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจ....ผมรับถุงส้มตำ และไก่ย่าง 1 ตัวจากมือพี่นิด พร้อมยื่นเงินให้....พลางมองตามหลังตาทร..".เหมือนเวรกรรมของพี่เองละแกเอ้ย..!!!..". พี่นิดแกกล่าวของแกออกมาเองลอยๆ
.......ซึ่งผมก็ได้แต่ยิ้มๆ...
.......
.......
###########
25 ปีก่อน
ระแวกบ้านที่ผมอยู่ เป็นคุ้มบ้าน ที่อยู่นอกเมือง ของจังหวัด  ถึงทะเบียนบ้านของคนในคุ้มบ้านผมจะขึ้นอยู่กับหมู่บ้านที่อยู่ห่างออกไป เกือบ 2 กิโลเมตร แต่มันก็เป็นคุ้มบ้าน ที่ดินทุกแปลง ถนนตัดผ่าน ค่อนข้างสวย ถึงจะเป็นทางลูกรังในสมัยนั้น แต่ก็นับว่าหรูพอควร เพราะเมื่อก่อนมีนายทุนมาซื้อที่ดินจากชาวบ้าน แล้วจัดสรรค์ขาย เป็น ล๊อกๆ  ล๊อก ละ1- 2 งาน  คนส่วนใหญ่ ที่มาซื้อที่ดินปลูกบ้านอยู่ ทุกคน เป็นพวกคนมีเงิน ที่มาซื้อที่ดินแล้วสร้างบ้านอยู่ คนละไร่ สองไร่
.....แปลงที่เป็นบ้านผมรู้สึกจะเป็นแปลงที่เล็กที่สุด เพราะพ่อผมซื้อเพียง 100 ตารางวา หรือ 1 งาน
.... พ่อผมทำงานที่บริษัทรับซื้อพืชผลทางการเกษตร เงินเดือนไม่มากนัก ขณะที่แม่ผมเป็นแม่บ้าน   คนส่วนใหญ่ที่มาซื้อที่ดินสร้างบ้านอยู่ จะเป็นพวกข้าราชการ หรือลูกหลานคนรวย ที่ต้องการหนีความวุ่นวายจากในเมืองออกมาอยู่ข้างนอก
.... ทุกเช้า จะมีรถกระบะ รถเก๋ง ผ่านหน้าบ้านผม พาคนเหล่านั้นไปทำงานในเมือง พาลูกหลานคนเหล่านั้นไปเรียนในเมือง ซึ่งส่วนใหญ่ จะเป็นโรงเรียนเอกชน โรงเรียนชื่อฝรั่ง ... เว้นแต่พ่อผม ที่ต้องปั่นจักรยานไปทำงาน และตัวผม กับน้องสาว ที่ต้องเดินไปเข้าโรงเรียน โรงเรียนประถมของหมู่บ้าน ที่อยู่ห่างออกไป ราว 800 เมตร..
.... วันธรรมดา คุ้มบ้านผมจึงเงียบ  เว้นแต่วันหยุดเสาร์ อาทิตย์  จะได้ยินเสียงผู้คนบ้าง  แต่จะว่าไปแล้ว ทุกคนต่างก็อยู่บ้านตนเองไม่ค่อยสุงสิงกันนัก
.... บ้านส่วนใหญ่ รั้วรอบ เป็นกำแพงปูน เว้นแต่บ้านที่ติดกันกับบ้านผม  รั้วรอบ จะเป็นต้นมะขามเทศที่ปลูกเรียงรายชิดกันแน่น...
..... เจ้าของบ้านเป็นครูใหญ่ โรงเรียนที่ผมเรียนอยู่ เมืยแกก็เป็นครูโรงเรียนที่ผมเรียนอยู่ เช่นกัน เมียครูใหญ่แกเป็นครูประจำชั้น ชั้น ป.5 ห้องที่ผมเรียนอยู่ ตอนนี้พอดี  ครูใหญ่ แกมีลูกสาวคนเดียวที่แกหวงมาก คือ...พี่นิด....  พี่นิดไปเรียน มหาลัย อยู่ต่างจังหวัด ได้ 2 ปีแล้ว ปิดเทอม แกจะกลับมาบ้านที  สำหรับผมแล้ว ไม่ค่อยได้รู้จักพูดคุยกับครอบครัวนี้นัก เพราะผมยังเด็ก แต่ก็คุ้นเคยกับพี่นิด  มีหลายครั้ง ตอนพี่นิดเรียน ม.ปลาย เวลาพี่นิด ไปเที่ยว ไปดูหนัง แกมักจะมาชวนผมไปด้วย ประมาณว่าไปเป็นเพื่อน เพราะไม่เช่นนั้นแล้ว พ่อแม่ของแกจะไม่ยอม ให้ไป...
.... เพื่อนเล่นของผม ไม่ใช่คนในคุ้มบ้าน ไม่ใช่ผมไม่อยากเล่นกับเขา แต่เขาไม่อยากเล่นกับผม อีกอย่างเด็กในคุ้มบ้านมีแต่ผู้หญิง มีผมเท่านั้นที่เป็นเด็กผู้ชาย วันหยุด ผมจึงไปเล่นกับเพื่อนๆ ที่เป็นเด็กโรงเรียนเดียวกันในหมู่บ้าน ที่อยู่ห่างออกไป เกือบ 2 กิโล
.... คนในหมู่บ้านนั้น ส่วนใหญ่ (สมัยนั้น) มีอาชีพทำนา บ้างไม่มีที่นาก็ทำอาชีพ รับจ้าง บ้างก็ถีบสามล้อ  คนในหมู่บ้านจะไม่ค่อยผ่านมาทางคุ้มบ้านผมนัก  เว้นแต่มีงานว่าจ้างเล็กๆ น้อยๆ ประมาณว่า งานซ่อมแซม งานตัดแต่งต้นไม้ กิ่งไม้.... ซึ่งส่วนใหญ่แล้ว เวลามีงาน คนในคุ้มบ้านผมจะไปจ้างคนในหมู่บ้านมาเอง  เว้นแต่ มีครั้งหนึ่ง มีลุงคนหนึ่ง ซื่อ "ลุงทร"  ชื่อจริง สุนทร ประมาณนี้  อายุราว 40 กว่า แกเป็นคนผิวค่อนข้าคล้ำ ..ร่างสันทัด มาของาน กับพ่อแม่ผมทำ แต่พ่อแม่ก็ไม่ได้จ้าง
..." ท่าทางมันไม่น่าไว้ใจ..." พ่อผมคุยกับแม่ ผมนี้โล่งใจเลย เพราะผมกลัวแก  ลุงทรแกมีหนวดเครา หน้าตาท่าทางเหมือนผู้ร้ายในหนังไทย ที่ผมชอบดูในสมัยนั้น..
......... ลุงทร แกมีบ้านอยู่ในหมู่บ้าน จะว่าในหมู่บ้านก็ไม่เชิง น่าจะเรียกว่าชายขอบหมู่บ้านเสียมากกว่า ลูกเมียไม่มี ที่ไม่มีเพราะไม่มีใครเอา  งานการแกไม่เป็นหลักแหล่งนัก เท่าที่รู้ แกเคยถีบสามล้อรับจ้าง แต่ก็ไม่ส่งเงินค่าเช่ารถ เคยขายไอติม ขายได้เงินก็ไม่ส่งเงิน เค้าก็เลยไม่ให้แกเช่ารถ..   แกเป็นคนชอบก๊งเหล้า  และเล่นไฮโล ชนิดผีพนันเลยละ นอกจากติดเหล้าติดการพนันแล้ว เพื่อนผมยังว่า แกติด... กะหรี่ด้วย... ตอนนั้นผมก็แค่ฟังๆ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า กะหรี คืออะไร .....งานรับจ้าง ร้อยทั้งร้อยคือไม่มีใครจ้างแก เพราะหน้าตาท่าทางแก มันไม่น่าไว้ใจ...เว้นแต่ ติดสอยห้อยท้ายไปกับตาแก้ว..คุณตาวัยประมาณ 60 กว่า ซึ่งเป็นญาติของลุงทร

....
....
....เสียงตัดกิ่งไม้ฉับๆๆๆ...อยู่ข้างบ้านแต่เช้าของช่วงปิดเทอม ทำให้ผมตื่นขึ้นมา จะว่าไปแล้ว มันก็ไม่เช้านักหรอก... มัน จะหกโมงเช้าแล้ว แต่เนื่องจากเมื่อคืนผมไปดูหมอลำที่หมู่บ้านจนดึก จึงทำให้ผมตื่นสาย  กว่าปกติ  ผมแง้มหน้าต่างมอง  เป็นตาแก้วกำลังตัดแต่กิ่งมะขามเทศ  อันเป็นรั้วบ้านของครูใหญ่ ซึ่งติดกับบ้านผม...
     ผมปิดหน้าต่าง ดึงผ้าห่มมาห่มตัวอีก นอนคิด ตัดสินใจว่าจะนอนต่อ หรือจะตื่นไปตักน้ำไส่โอ่งดี  ... ผมมีหน้าที่ตักน้ำไส่โอ่ง ส่วนน้องสาวผม ซึ่งอยู่ ป.2 มีหน้าที่ล้างถ้วยจาน...
.... แต่ผมก็ต้องลุกมาแง้มหน้าต่างอีกครั้ง เมื่อได้ยินเสียง เอะอะโวยวาย....
...." ไอ้เวร..!!.. ไอ้ส้นตีน... แม่ง มาซุ่มนอนเฉย... แทนที่จะช่วยกัน..." เป็นเสียงของตาแก้ว ... กำลังด่า ลุงทร... ที่กำลังนั่งเอนหลังหลับตาสูบบุหรี่ใบตองแห้ง
..." มันง่วงนะลุง... เมื่อคืนดูหมอลำจนดึก...."   ลุงทร กล่าว บ่น อุบอิบ
..." ง่วง ...ง่วง..แล้วมึงมาทำไม่ ไอ้เวร... แบบนี้มันเอาเปรียบกัน..มึงลุกเลย.." ตาแก้วด่า พร้อมกับ เตะ เข้าที่ชายโครงลุงทร  ... ผมก็นึกแปลกใจอยู่ว่า ทำไมลุงทรไม่กล้าสู้ ทั้งๆ ที่ตาแก้ว ทั้งแก่ ทั้งตัวเล็กกว่าลุงทร ...
..." อ้าว...ลุง..ลุงได้ค่าแรง 120 ฉันได้แค่ 90 .. ลุงก็ต้องทำมากกว่าฉันสิ...จะว่าเอาเปรียบได้ไง..." ลุงทรเถียง... (ค่าแรงสมัยนั้น 90-120 ถือว่าเยอะมาก , คนจบปริญญา ถ้าเข้ารับราชการ จะได้เงินเดือนเริ่มต้น 2,865 บาท  ไปเที่ยวผู้หญิงตามซ่อง ราคาเริ่มต้น 60- 200 บาท)
..." ไอ้เวร... รู้งี้ กูไม่พามาด้วย... ถ้ามึงไม่อยากทำ มึงกลับบ้านไปเลย ไป.... " ตาแก้ว แกก็ด่าของแกไปงั้น เพราะทุกที ผมก็เห็นแกก็เรียกลุงทร มาเป็นลูกมือประจำ....

..." เสียงเอะอะ อะไรกันคะ..." เป็นน้ำเสียงของพี่นิด  ที่เดินมาถาม  พี่นิดกลับมาอยู่บ้านได้ 4-5 วันแล้ว เพราะเป็นช่วงปิดภาคเรียน เดือนตุลา  .. ผมก็ปิดเทอมได้อยู่บ้าน พี่นิด ก็ปิดเทอมได้กลับบ้าน ส่วนพ่อแม่ ของพี่นิด  เป็นครู จึงยังต้องไปลงเวลาทำงาน จะกลับบ้านก็เป็นช่วงบ่ายๆ...
...." ก็ไอ้เวร นี่ มันแอบ มาเอนหลังสูบบุหรี่ นอนเฉยนะครับ คุณ นิด..."  ตาแก้วว่า พลางชี้นิ้วไปที่ลุงทรที่กำลังลุกยืน มือข้างหนึ่งคว้าไปที่กรรไกรตัดกิ่งไม้...
...." ผมนั่งพัก ยังไม่ถึง 2 นาที เลยคุณนิด  ลุงแก้วแกก็โวยวาย เตะผมโครมๆ..." ลุงทร พูดเหมือนจะฟ้องพี่นิด แน่นอนละแกโกหก ที่ว่าพักไม่ถึง 2 นาที เพราะตั้งแต่ผมตื่นขึ้นมารอบแรก ผมไม่ได้ยินเสียงกรรไกรตัดกิ่งฝั่งทางลุงทรเลย
..." ไอ้ เวร.. มึงนี่ตอแหล...หน๋อย บอกพักไม่ถึง 2 นาที..." ตาแก้วว่าพลางทำท่าจะถีบลุงทร
..." พอแล้ว... ลุงแก้ว...โอ้ย...จะอะไรกัน...  ถ้าลุงทรแกเหนี่อย ก็ให้แกพักไปเถอะค่ะ ... อะนี่..ขนมหม้อแกง... ให้ลุงทั้งสองคนนั่นละ... นี่ฝีมือนิด ทำเองเลยนะคะ...." พี่นิดว่า ลุงทรคว้าทันที
..." ขอบคุณ... ขอบคุณ... ช่างน้ำใจงามเหลือเกิน แม่คุณ..." ลุงทรว่าพลางยกมือไหว้ พี่นิด ท่วมหัว ท่าเหมือนเปรดขอส่วนบุญ ในภาพที่ผมเคยเห็นในวัดไม่ผิด...
..." ค่อยๆ ทำก็ได้ค่ะ.. เหนื่อยก็พัก..." พี่นิดว่า
..." ไม่ได้หรอกครับ คุณนิด.. ถ้าวันนี้ไม่เสร็จ ครูใหญ่ กลับมา ด่าผมแย่เลย งานตัดกิ่งแค่นี้..." ตาแก้วว่า
.... พี่นิด หัวเราะ แล้วเดินเข้าบ้าน........

..." ....น้ำใจงดงามเสียเหลือเกินแม่คุณ... คนก็งาม..น้ำใจก็ดี...พูดจาก็เพราะ... โอ้ยยย..!! อยากตอบแทนบุญคุณ ด้วยท่อนควย ยัดปากให้นางได้ดูด แบบฟินๆ สักครั้ง นะลุงนะ...." ลุงทรว่า พลางหัวเราะเป็นเรื่องสนุก ... แต่ตาแก้วไม่สนุกด้วย แกถีบโครม เข้าที่เอวของลุงทรจนร่างหนาลุงทรเซแทบล้ม
... " ไปทำงานไอ้เวร...." ตาแก้วว่า...ลุงทรได้ แต่มองค้อน  แกทั้งสองคงไม่รู้หรอกว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้น อยู่ในสายตาของผม ตั้งแต่เริ่ม เพราะห้องนอนของผมอยู่ห่าแนวรั้ว เพียงไม่ถึง 2 วา

......
......
ถึงตอนนี้ ผู้ อ่านคิดว่า พี่นิด จะเสร็จใคร... ที่แน่ๆ คือเสร็จแน่ครับ..

จะเสร็จตาแก้วซึ่งคุ้นเคยกับครูใหญ่เพราะแกมารับจ้างตัดแก่งกิ่งไม้ประจำ...ลุงทร ก็พอจะคุ้นๆ กับนี่นิด เพราะตอนพี่นิดเรียนมัธยมผมเห็นลุงทรแกถีบส่มล้อมาส่งพี่นิดจากหน้าปากซอยประจำสมัยลุงทรแกยั่งปั่นสามล้อ..... หรือเป็นผม เด็ก ป.5 จอมแก่น ที่มองและชื่นชมในความสวยของพี่นิด....
......
......

....ประมาณ 8 โมงเช้า หลังจาก อาบน้ำ  ทานข้าว ผมมีภารกิจสำคัญที่นัดหมายกับเพื่อนในหมู่บ้านคืออัดบั้งไฟน้อย .. เพื่อเอาไปจุดแข่งกันในวันออกพรรษา   ....
..." ตักน้ำไส่โอ่งยัง...."   เสียงเรียบๆ ไม่สูง ไม่ต่ำ ของแม่ที่กำลังนั่งถักเสื้ออยู่ แม่ถามโดยไม่มองผม แต่ก็ ทำให้เท้าผมชงัก... มันเป็นหน้าที่ของผม .....แถบบ้านผมไม่มีประปา  ทุกบ้านจะมีบ่อน้ำใช้  ทุกบ้านจะมีเครื่องสูบน้ำ  ยกเว้นบ้านผม  ที่มีเพียงบ่อน้ำ และจะต้องเอาเชือกผูกกับถังน้ำ แล้วหย่อนลงไปในบ่อ ตักขึ้นมาเทไส่โอ่ง

..... แม่ผมเป็นคนใจดี  พูดเพราะ ใจบุญ แม่พาผมกับน้องไปทำบุญที่วัดในหมู่บ้านประจำ  แต่เมื่อไรไม่ได้ดั่งใจ ....ไม่ว่าจะเป็นด้ามไม้กวาด ไม้เมตร ฯลฯ ผมล้วนแล้วโดนแม่จับหวด จนเลือดซึมออกมาแล้ว
    ,.. ภารกิจที่ผมนัดหมายกับเพื่อนต้องเลื่อนเวลาออกไป จนกว่า น้ำในโอ่ง บ้านผมจะเต็มทั้งหมด แน่นอนละ ด้วยแรงของเด็ก ป.5 มันจะใช้เวลา เกือบชั่วโมง   ...// ...
.....บ่อน้ำหลังสุดที่ดินบ้านผม อยู่ห่างจากบ้านผม ราว 25 เมตร   แต่มันอยู่ห่างจากตัวบ้านพี่นิดที่สร้างลึกลงมาจึงห่างจากบ่อน้ำบ้านผม เพียง ไม่เกิน 15 เมตร โดยมีรั้ว มะขามเทศเป็นแนวกั้น...
เที่ยวที่ 3 ที่ผมหิ้วเอาน้ำไปไส่โอ่ง ผมสังเกตเห็นลุงทร เดินเข้ามาในบ้านครูใหญ่ ในมือ หิ้วขนุน ลูกใหญ่มา 1 ลูก
..." ครู ...ครู...ครูใหญ่ครับ..." เสียงเรียกตะโกน หาครูใหญ่ ไม่ค่อย ไม่ดังนัก
.. แล้วแกจะเรียกหาครูใหญ่ทำไม...แกก็น่าจะรู้ว่าครูใหญ่ กับเมียไปโรงเรียน  ตานี่โง่ ชมัด ผมคิดในใจ...
..." อะไรกันลุง... " เป็นพี่นิด เปิดประตูเดินออกมา
..."   อ้อ...!! ผมเอา ขนุนมาให้นะครับ... เป็นขนุนที่บ้านผมเอง..ตอบแทนน้ำใจ ขนมหม้อแกงเมื่อวันก่อน..." ลุงทรกล่าว ..." แล้วนี่ ครูใหญ่ กับครูดวงใจ ไม่อยู่หรือครับ..." ลุงทรถาม พลางยื่นขนุนให้พี่นิด....
.....//... ถามโง่ๆ...ไม่รู้รึไง...ครูใหญ่กับครูดวงใจไปทำงาน...//... ผมคิดในใจ

..." อ้อ.,.พ่อกับแม่ ไปทำงาน คะลุง.... ลุงเอาวาง ไว้เลยค่ะ...ลูกใหญ่ขนาดนี้ นิด คงยกไม่ไหว...." พี่นิดว่า
..." งั้นผมยกเข้าไปในบ้านให้นะครับ   " ลุงทรกล่าว
..." ไม่เป็นไรคะ..." พี่นิดตอบ แต่ลุงทรกลับ หิ้วขนุนเดินเข้าบ้านพี่นิดเฉย...//... ตานี่ช่างไม่มีมรรยาท...//... ผมคิดในใจ

      ผมหย่อนถังน้ำลงในบ่อน้ำ เพื่อตักน้ำ อันเป็นภารกิจของผมต่อต่อ..หมดเวลาไปสนใจเรื่องของชาวบ้านแล้ว....
...."...ว๊าย...!!!..." เป็นเสียงของพี่นิดดังออกมาจากในบ้าน... ร้องเท่านั้น แล้ว เงียบไป ผมเงี่ยงหูฟัง...ไม่นาน ผมก็ได้ยินเสียงเหมือนจานตกแตก แต่ไม่ได้ยินเสียงคน....เกินเรื่องอะไร...ผมคิดในใจ...ผมรีบสาวเชือกเอาถังน้ำขึ้นจากบ่อ...วางลง แล้วตัดสินใจมุดรั้วมะขามเทศ ไปที่บ้านพี่นิด .... กล้าๆ  กลัวๆ... ที่กลัว คือผมกลัวลุงทร.. แกน่ากลัวจริงๆ เหมือนผู้ร้ายในหนังไทย ที่ผมเคยดูประจำ ที่กล้าคือผมอยากรู้ว่าเกิดอะไร...และบ้านนี้ ผมเคยเข้าออก จึงรู้ช่องทางดี
      ,..ความกล้าทำให้ผมเข้าไปดู... ความกลัวทำให้ผมต้องเข้าไปแบบย่องเงียบ  ...

..... ประตูบ้านพี่นิดยังเปิด ผมมองผ่านเข้าไปแต่ไม่พบใคร  ผมอ้อมมาด้านข้างของตัวบ้าน ฝั่งตรงข้ามกับบ้านผม  บ้านครูใหญ่ เป็นบ้านไม้ ผสมกับปูน  ความเป็นไม้เก่าส่วนที่เป็นไม้จึงมีรอยแตก ส่วนที่มีรอยแตก จึงทำให้ผมสามารถ แนบสายตาส่องเข้าไปได้..... ในห้องโถงของบ้าน  มีทีวี   มีโซฟา  มีตู้โชว์ ที่พื้น เป็นพื้นกระเบื้อน ที่พื้นกระเบื้อง เป็นที่นอนพับแบบ ปิ๊กนิค ที่คนในบ้านเอามาปูนอนดู ทีวี..เพดานมีพัดลมแบบโคจร สมัยนั้นยังไม่ติดแอร์.  ภาพที่ผมเห็นมันชัดเจนมาก...
......บนที่บอนปิ๊กนิค ...เป็นลุงทร ....ลุงทร คล่อมอยู่บนตัวพี่นิด...มือข้างหนึ่งปิดปากพี่นิด...มือข้างหนึ่งขย้ำนมพี่นิด ปากที่รกด้วยหนวดเคราลุงทร ซุกไซ้ อยู่ที่คอพี่นิด....  สองขาพิ่นิดทั้งถีบทั้งยันที่นอน  สองมือพี่นิดทั้งทุบทั้งข่วนลุงทร..แต่มันหาได้สะเทือนร่างลุงทรไม่..
.....นี่มันเป็นการข่มขืน...ผมเคยดูในหนัง ผู้ร้ายกำลังข่มขืนนางเอก ผมเคยเห็นในหนัง...
ผมควรตะโกน หรือไม่ก็วิ่งไปเรียกให้คนมาช่วยพี่นิด แต่ขาผมแข็ง มันก้าวไม่ออก ที่สำคัญ ผมกลัวลุงทร... ผมเคยเห็นในหนัง ผู้ร้ายกำลังจะข่มขืนนางเอก แล้วมีคนมากวน ผู้ร้ายยิงคนที่มากวนจนตาย.....แต่นางเอกจะไม่เป็นไร..เพราะไม่นานก็จะมีพระเอกมาช่วย ผมคิดว่าพี่นิดต้องปลอดภัย
.....
.....
เสื้อนอนของพี่นิด ถูกลุงทรดึงจนกระดุมขาด  กางเกงนอนยางยืดยังอยู่    แล้ว ลุงทรก็เอาปากที่รกไปด้วยหนวดเคราดูดนมพี่นิด   ผมเคยเห็นเค้ากอดกันในหนัง ....แต่ผมไม่เคยเห็นภาพแบบนี้ เพราะในหนัง พอมาถึงตรงนี้ ภาพมันก็ตัดไปเสียก่อน แต่ผมก็รู้ว่าว่าลุงทรจะทำอะไร พี่นิด ผมเคยได้ยินเค้าพูดกันเรื่องหนัง X แต่ผมไม่เคยดูหนัง X บ้านผมไม่มี TV ไม่มีเครื่องเล่นVDO
        ผมอยากดูต่อไปว่าจะเกิดอะไรขึ้น ปากลุงทรยังดูดนมพี่นิด  มืออีกข้างยังปิดปากพี่นิด  ร่างพี่นิดยังดิ้น สองมือพี่นิดยังผลักดันร่างลุงทร....มืออีกข้างลุงทรซุกเข้าไปในกางเกงพี่นิด ในตำแหน่งของ อีปิ๊
....ผู้ใหญ่พาเด็กๆ เรียกตรงนั้นว่าอีปิ๊   แต่ผมอยู่ ป.5 แล้ว   ผมรู้ ว่าตรงนั้น เค้าเรียกว่า ....หี...
.... ในหนัง เมื่อนางเอกถูกผู้ร้ายรังแก...นางเอกแค่เสื้อผ้าหลุดลุ่ยเล็กน้อย  แล้วพระเอกก็จะมาช่วย  แต่พี้นิดตอนนี้ กางเกงพี่นิดถูกเท้าลุงทรยันออกจนเห็นท่อนล่างเปลือย..พี่นิดคงเพิงตื่นนอน  พี่นิดไม่สวมทั้งยกทรงและกางเกงใน....ผมมองไม่เห็นหีพี่นิด เพราะมือลุงทรบัง ... เสื้อนอนของพี่นิดถูกลุงทรดึงจนขาด  ผมมองเห็นนมพี่นิดข้างหนึ่ง ตัวพี่นิดขาวมาก นมพี่นิดใหญ่มาก ใหญ่กว่าแม่ผมอีก
........แต่นมอีกข้างของพี่นิด ผมมองไม่เห็น เพราะ หน้าและปากลุงทรบังอยู่....
.........ในหนังที่ผมเคยดู  จะมีพระเอกมาช่วยนางเอก แต่ตอนนี้ยังไม่มีใครมาช่วยพี่นิด  และผมก็ภาวนา ว่า อย่าให้ใครมาช่วยพี่นิด  ผมอยากเห็นเหตการณ์ ตอนต่อไป
......ตอนนั้นผมคิดว่า พี่นิดคงเหนื่อยแล้ว เพราะพี่นิดไม่ดิ้นต่อไปอีกแล้ว  ผมเห็นพี่นิดนอนนิ่งหายใจหอบ  คงเป็นเพราะพี่นิดเหนื่อย ที่ต้องทั้งดิ้น และทุบลุงทร... มือลุงทรยังกุมอยู่ที่หีพี่นิด...รู้สึกว่านิ้วมือนิ้วหนึ่งของลุงทร จมเข้าไปในรูหีของพี่นิดด้วย....
...ปากลุงทร ย้ายมาดูดนมพี่นิดอีกข้าง ขาลุงทรข้างหนึ่งก่ายทับขาพี่นิด....
..... "....อูยยยย...พอเถอะลุง....พอแล้ว....อาาาา....อย่าทำหนู....." เป็นเสียงหอบแผ่วของพี่นิด ที่ดังกว่าเสียงกระซิบ   .... ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไม พี่นิดไม่ร้องตะโกนให้คนช่วย...
.....จากนั้น พี่นิดก็ไม่สามารถร้องให้คนช่วยได้  ไม่สามารถพูดอะไรได้อีก.....ก่อนหน้านี้ปากพี่นิดถูกมือหยาบหนาของลุงทรปิด.... แล้วตอนนี้ พี่นิดก็ยังร้องให้คนช่วยไม่ได้ เพราะปากพี่นิดถูกลุงทร เอาปากของแกปิดปากพี่นิดไว้.....

... ผมแอบดู...โดยไม่รู้ตัวว่า ตอนนี้หำน้อย ในกางเกงของผม เริ่มแข็งขึ้นมา มันคงเป็น จากภาพ ที่ผมได้ดู ผมแอบดู พยายามเงียบที่สุด หายใจเบาที่สุด เพราะกลัวคนทั้งสองได้ยิน  ตอนนี้ผมลืมนัดหมาย ที่ผมนัดกับเพื่อนเรื่องไปทำบั้งไฟแล้ว ผมลืมไปแล้วว่าผมตักน้ำไส่โอ่งยังไม่เต็ม สิ่งที่ผมต้องทำตอนนี้ คือ เงียบที่สุด...
......
..... พี่นิด ไม่ร้อง ไม่ตะโกนให้คนช่วย ทั้งๆ ที่ปากพี่นิดว่างแล้ว ลุงทรไม่ได้เอามือปิดปากพี่นิด  ไม่ได้เอาปากปิดปากพี่นิด ปากลุงทรดูดนมพี่นิด  มืออีกข้างขย้ำนมพี่นิด ส่วนมืออีกข้างของแกกำลังวุ่นกับการถอดกางเกงตัวเอง....
..... ปากพี่นิดไม่ร้องให้คนช่วย แต่คราง ...ฮือๆ  ...  เมื่อลุงทรคลานเข่า ใช้สองมือกอดเอวพี่นิด ตัวลุงทรอยู่ในง่ามขาพี่นิด หน้าลุงทรซุกอยู่ที่หีพี่นิด  ปากลุงทรเลียหีพี่นิด...ผมนี้งงเลย..แกทำแบบนั้นทำไม....
....ถึงพี่นิดจะคร่ำครวญบอกแกว่า....".อูยยย....พอแล้วลุง...พอแล้ว...นิดไม่ไหวแล้ว...."  แต่ลุงทรก็ไม่อยุด  ดูแล้วก็น่าแปลก ขณะที่พี่นิดบอกให้ลุงทรพอ  แต่เนินหีพี่นิดกลับแอ่นให้ลุงทรดูดเลีย..มือพี่นิดกดหัวลุงทร.....มันขัดๆกันยังไงไม่รู้...

.... ตอนนี้สองมือพี่นนิดไม่ได้ทุบหรือผลักลุงทรอีกแล้ว  แต่จิกที่เส้นผมดำแซมขาวของลุงทร ขาพี่นิดไม่ได้ ยันที่นอนแล้ว แต่ยันพื้น ถ่างขา แอ่นหีขึ้นถูไถใบหน้าลุงทร... ควยลุงทรแข็งเป็นลำ ใหญ่เท่าข้อมือของผม แต่ความยาวน่าจะเกินคืบของผมเสียอีก มันดำ มันรกด้วยขนหมอย... มันส่ายหัวงึกหงัก..เหมือนมันโกรธใครมา....
.....แล้วไม่นาน ร่างพี่นิดก็เกร็ง... แอ่นเอวมือกดหัวลุงทรแน่น...ใบหน้าลุงทรแนบสนิทกับเนินหีพี่นิด....
.........พี่นิดร้องว่า..." ...อะ....อาาา..ลุงทร....."...แล้วนิ่งหานใจหอบเหนื่อยหอบ...

.... ท่อนล่างพี่นิดเปลือยเปล่า กระดุมเสื้อพี่นิดถูกลุงทรดึงจนขาดไปก่อนหน้านี้  แต่เสื้อพี่นิดยังคาอยู่ที่ตัว ลุงทรยื่นมือไปที่เสื้อพี่นิด ผมนึกว่าแกจะช่วยจัดเสื้อผ้าพี่นิดให้เรียบร้อย   แต่ลุงทรกลับถอดเสื้อพี่นิด ...พี่นิดยกแขนเล็กน้อย ให้ลุงทรถอดเสื้อโดยง่าย ...ลุงทรมองร่างเปลือยของพี่นิด.. ผมก็เช่นกัน  ผมก็มองร่างเปลือยของพี่นิด... พี่นิดนอนหายใจหอบ  เต้านมพี่นิดขยับตามจังหวะที่พี่นิดหายใจ.....ลุงทรถอดเสื้อตัวเอง แล้วนอนทับไปบนตัวพี่นิด สองแขนพี่นิดกางออกแล้วกอดลุงทร.... นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตผมที่เห็นคนเปลือยกายกอดกัน...

พี่นิดเรียนมหาลัย..พี่นิดตัวโตกว่าผมมาก แต่เมื่อเทียบกับลุงทร ก็นับว่าเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ  ตัวลุงทร ทับอยู่บนตัวพี่นิด แต่พี่นิดไม่ออกอาการว่าหนักเลย  สองมือที่ก่อนหน้า ทุบตีลุงทร แต่ตอนนี้กลับกอดร่างลุงทร  ตัวลุงทรทับอยู่บนตัวพี่นิด ควยลุงทรถูไถอยู่ที่เนินหีพี่นิด  ลุงทรกอดพี่นิดด้วยมือข้างหนึ่ง มืออีกข้างบีบนมพี่นิด
       ผมว่าลุงทรแกเป็นคนน่ากลัว และน่ารังเกียจ  แต่พี่นิดกลับกอดและจูบกับลุงทร ... ภาพที่ผมเห็นตอนนี้จึงไม่ใช่ ผู้ร้ายข่มขืนนางเอกแล้ว  แต่เป็นภาพที่ผมเคยเห็นพระเอก กำลังกอดรัดกับนางเอก  ต่างกันจากในหนังที่ผมเคยดูคือ พระเอกกับนางเอก แค่กอด แล้วทำท่าจะจูบ แล้วภาพก็ตัดไป
....ภาพตอนนี้ มันเป็นภาพที่ทั้งคู่เปลือยกายกอดรัดกัน มันเป็นภาพที่ผมไม่เคยเห็นในหนังมาก่อน....

.....ลุงทรเอามือล้วงลงไปจับที่ควยของตน จ่อที่หีพี่นิด เอวของลุงทรขยับ..ยัดควยเข้าไปในหีพี่นิด.....พี่นิดดิ้น.....
....." โอ้ย..!!!!.อูยยย...เจ็บๆๆ....."   เป็นเสียงร้องจากปากพี่นิด...ลุงทรเอาปากปิดปากพี่นิดแล้ว ดันควยเข้าไปอีก ขยับควยเข้าออกจนได้คลึ่งลำ ท่าทางพี่นิดคงจะเจ็บ....."..อูยย..เจ็บอะลุง...นิดเจ็บ..."..
..ลุงทร นิ่ง มองหน้าพี่นิด... แล้วก้มลงใช้ปากของแกปิดปากพี่นิดอีก... มันเป็นการจูบ.. ครานี้ พระเอกกับนางเอกกอดกัน ปากจูบกัน นี่กระมังที่เค้าเรียกว่าจูบกันอย่างดูดดื่ม...สองแขนพี่นิดกอดและลูบไปตามตัวลุงทร  ตัวลุงทรมันมีอะไรน่าพิศวาท น่ากอดนัก  มันดำ มันหยาบ มันน่ากลัวเสียมากกว่าในสายตาของผม...

หำน้อยในกางเกงผมแข็ง...ใจผมตอนนี้คือ อยากทำแบบลุงทรบ้าง..
ผมอยากทำกับพี่นิดแบบลุงทร...ตาผมยังแนบอยู่ที่รอยแตกของฝาบ้าน...
.....ตัวลุงทร ทับอยู่บนตัวพี่นิด สองแขนลุงทรกอดพี่นิด สองแขนพี่นิดกอดลุงทร ตัวลุงทรไม่ขยับ แต่เอวลุงทรขยับ ขยับจนควยลุงทรจมเข้าไปในรูหีพี่นิด เข้าๆ  ออกๆ...จนสุดลำ
....
...." ลุงอยาก เย็ดหีน้องนิดมาตั้งนานแล้ว..." ลุงทรพูด
...." เหรอคะ..." 
........เป็นข้อความที่ทั้งสองคุยกัน ที่ผมได้ยิน  ลุงทรจ้องมองใบหน้าพี่นิด  พลางขยับควยเข้าออก เด้าหีพี่นิดเบาๆ  ถึงผมจะอยู่แค่ ป.5 ถึงผมไม่เคยเห็น แต่ผมก็เคยได้ยิน ผมรู้ ว่านี่คือการเด้า ผมรู้ว่านี่คือคนกำลังเย็ดกัน.... หำน้อยในกางเกงผมแข็งตามจนแทบระเบิด...

...".. อูยยยย....เจ็บ...อูยยยย....เสียว...ลุงทรขา...".

ประมาณนี้ คือเสียงจากปากของพี่นิด ไม่มีทีท่าว่าพี่นิดจะร้อง หรือตะโกนให้คนช่วยอีกแล้ว   ความจริงพี่นิดไม่มีทีท่าว่าจะร้องแต่แรกแล้ว  หรือว่าพี่นิดจะชอบๆคนแบบลุงทร... ไม่รู้สิ เมื่อก่อนผมเคยเห็นพี่นิดเรียกใช้บริการรถสามล้อลุงทรเป็นประจำ ทั้งๆที่รถคนอื่นก็มีอยู่..

......เสียครางของพี่นิด เสียงอึกอัก ของลุงทร  ต่างคนต่างกอดกันแนบแน่น  .ลุงทรเด้าหีพี่นิด  พี่นิดแอ่นหีรับควยลุงทร....มีแต่เสียงคราง ไม่มีการพูดคุย
..."... อาาาา...." อืมมมม...." แล้วทั้งสองคนก็นิ่ง สองแขน สองขา พี่นิด รัดร่างลุงทรแน่น  ควยลุงทร ยังคาอยู่ในรูหีพี่นิด...ในตอนนั้นผมไม่รู้หรอกว่าตอนสองคนเกร็งแล้วนิ่ง จะมีน้ำควยของลุงทร แตกเข้าไปในรูหีพี่นิด...
....
....
กว่านาที.. ที่ทั้งสองนอนกอดกับ ผมคิดว่าคงจะจบเรื่องแล้วทำท่าจะค่อยๆ ย่องออกไป แต่ที่ใหนได้ ลุงทรขยับควยอีก ควยลุงทรยังแข็งคาในรูหีพี่นิด...คราวนี้ ทั้งสองเอากันเร็วขึ้น และแรงขึ้น...
....ผมได้ยินลุงทรพูด...ทั้งผัวๆ  เมียๆ...อะไรมั่วไปหมด....ทางพี่นิดก็มีแต่ คะๆ... ขาๆ...ผมกะจะดูต่อ  แต่ต้องรีบออกมา เพราะได้ยินเสียงแม่ตะโกนเรียกชื่อผมดังมาจากบ้าน   ความกลัวแม่ผมมีมากกว่าที่จะอยากดูต่อ
....ผมมุดรั้วบ้านพี่นิดออดทางด้านหลัง ไม่ออกทางด้านข้าง เหมือนตอนเข้ามา เพราะกลัวแม่เห็น
.... หลังบ้านพี่นิด เป็นที่ดินว่าง ที่เจ้าของไม่ได้มาสร้างบ้าน ทิ้งไว้ว่างเปล่าจนต้นไม้ขึ้น กลายเป็นป่า ซึ่งมันก็ต่อเนื่องกับหลังบ้านผม
ป่าหลังบ้านนี้ ผมแอบเข้าไปนอนเล่นประจำ....ผมมุดรั้วเข้าทางหลังบ้าน แล้วคว้าถังน้ำทำท่าตักน้ำต่อ
...."...ไปไหนมา .."..เสียงแม่ถามมาจากในบ้าน...
..." ไปเล่นในป่านะแม่..." ผมโกหก แม่ไม่ว่าอะไร เพราะป่าหลังบ้าน ผมก็เข้าไปเล่นประจำ ได้ยินแต่เสียงแม่บ่น ประมาณว่า นึกว่าผมตกบ่อน้ำตายเสียอีก เห็นเงียบไปนาน
... ผมตักน้ำจนเต็มโอ่ง...ตาก็คอยมองไปที่บ้านพี่นิด..ผมไม่ไปทำบั้งไฟที่นัดกับเพื่อนแล้ว... ใจผมอยากกลับเข้าไปแอบดูอีก แต่ก็กลัว  กลัวลุงทรโผล่ออกมาเจอ... ความคิด ก็คิดถึงพี่นิด...ความรู้สึกของผมตอนนั้นคืออยากทำกับพี่นิดเหมือนที่ลุงทรทำจริงๆ....

.....ถ้าผมบอกพี่นิดว่า ผมเห็นพี่นิดทำอะไรกับลุงทร  แล้วผมขอทำบ้าง ถ้าไม่ให้ผมทำ ผมจะเล่าให้คนอื่นฟัง พี่นิดจะว่ายังไงนะ... แล้วถ้าพี่นิดไปเล่าให้ลุงทรฟัง แล้วลุงทรมาเอาเรื่องผมละ  ผมตายแน่....

.... ในบ้าน น้องสาวผมเล่นอยู่กับน้องแก้ม เล่นขายของอะไรก็ไม่รุ  เด็กผู้หญิง,.. น้องสาวผม อายุ 8 ขวบ เรียน ป.2 ส่วนน้องแก้ม เรียนชั้น ป.1 อายุน้อยกว่าน้องสาวผม... น้องแก้ม เป็นลูกสาวบ้านตรงข้าม แม่ทำงานอยู่ที่ดินจังหวัด  ส่วนพ่อทำงานค้าขายบริษัทอะไร ผมไม่รู้... น้องแก้มมาเล่นกับน้องสาวผมที่บ้านประจำ  แต่ผมก็ไม่เคยเห็นน้องสาวผมไปเล่นกับน้องแก้มที่บ้าน  บ้านน้องแก้มน่ากลัวมาก มีหมาฝรั่งหลายตัว เสียงเห่าดังมาก ตัวผมเองก็ไม่เคยเข้าบ้านน้องแก้มเช่นกัน 
.....สำหรับผมแล้ว น้องแก้มเป็นเด็กน่ารัก  สิ่งที่ผมได้ช่วยน้องแก้มประจำคือเป่าลูกโป่ง .. น้องมักจะเอาลูกโป่งมาให้ผมช่วยเป่า
..... ความระยำ เกิดขึ้นในความคิดผม  ... ถ้าผมขอทำกับน้องแก้ม แบบที่ตาทรทำกับพี่นิดละ  จะเป็นอย่างไรนะ.... ขอทำเป็นค่าตอบแทนที่ช่วยเป่าลูกโป่ง  ... แล้วน้องแก้ม จะชอบแบบที่นี่นิดชอบหรือไม่นะ...

.....
.....
     คืนข้างแรม 1 ค่ำ กลับมีแสงที่สว่างมากกว่าขึ้น 15 ค่ำ แต่วันนี้แรมกี่ค่ำผมไม่รู้ รู้แค่ว่า มันสว่างมากพอที่จะมองเห็นว่าอะไรเป็นอะไร....กี่ทุ่ม ผมก็ไม่รู้ .. ผมไม่มีนาฬิกา ..และ อย่าถามเรื่องมือถือนะ สมัยนั้น โทรศัพท์ มือถือ ยังไม่มีหรอก แค่โทรศัพท์บ้าน ใครจะขอ ยังต้องรอเป็นปี สองปีเลย   ... ผมไม่รู้ว่ากี่ทุ่ม แต่รู้ว่าดึกแล้ว..
พ่อแม่ผมหลับแล้ว.. บ้านพี่นิด ก็ปิดไฟ ปิด ทีวี ไปนานแล้ว  ... เสียง  .."แครก"... ดังทางข้างบ้านผม  เหมือนเสียงหินกระทบฝาบ้านพี่นิด เงียบ  ผมแง้มหน้าต่างมอง
..... เงาตะคุ่ม ทางหลังบ้านพี่นิด ไม่ใช่ คนกำลังเดินเข้า แต่เป็นคนกำลังเดินออก   .... เป็นพี่นิด... กำลังเดินออกไปทางหลังบ้าน...
....พี่นิดกำลังหนีเที่ยว  ที่ผมรู้ เพราะเมื่อก่อน ตอนพี่นิดเรียน มัธยม ผมเคยเห็นพี่นิด แอบออกทางหลังบ้านตอนกลางคืนประจำ  ไม่ได้ไปใหนไกลหรอก  แค่แอบไปดูหมอลำ  ดูหนัง ในหมู่บ้านเท่านั้น และไม่น่ากลัวด้วย เพราะ เวลาพี่นิดแอบไปเที่ยว ก็จะมีผมเป็นสมุนคอยติดตามอยู่แล้ว ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพี่นิดชอบแอบกนีเที่ยว แทนที่จะขอพ่อแม่ดีๆ โดยมีผมไปด้วย  พ่อแม่พี่นิดก็ไม่น่าจะว่า...
...." ...แอบเที่ยวมันค่อยสนุก,.." พี่นิดว่า  แต่ผมก็ไม่เข้าใจว่ามันสนุกยังไง... แต่ผมก็ไปกับพี่นิดทุกครั้งที่พี่นิดชวน เพราะพี่นิดจะให้เงินผมซื้อขนมประจำ 

....แต่....  วันนี้ พี่นิด ไม่ชวนผม  ... ได้การละ ผมปีนออกจากบ้านทางหน้าต่าง แล้วย่องเงียบ ตามหลังพี่นิด  ...หุหุ... ผมคิดในใจว่า ผมจะเล่าให้พี่นิดฟังว่า เมื่อวาน ผมเห็นพี่นิดทำอะไรกับลุงทร... แล้วผมจะขอทำแบบลุงทรบ้าง...  ถึงประสบการณ์ผมจะน้อย..แต่ผมเป็นคนฉลาดนะ... เรียนหนังสือนะ...ผมสอบได้ที่ 1 ของห้องประจำ...

.... พี่นิดมุดรั้วบ้านอันเป็นแนวต้นมะขามเทศทางหลัง บ้านพี่นิด  ,..ส่วนผมก็มุดรั้วบ้าน อันเป็นรั้วไม้ไผ่ ทางฝั่งบ้านของผม... มันเป็นป่า แต่มันไม่รกมากนัก มันมีทางเดิน ที่เกิดจากการเดินเหยียบย่ำของคน ซึ่งส่วนใหญ่คนที่เดิน ก็เป็นผมนั่นละ... ต้นเลือดนก  อันเป็นต้นไม้ใหญ่ที่สุด ไต้ต้นเลือดนก เป็นพื้นทราย ไม่มีหญ้า  ตรงนี้ละ คือตำแหน่งที่ผมแอบมานอนเล่นประจำ  ตอนกลางวัน ถึงอากาศจะร้อน แต่ไต้ตนเลือดนกนี่ จะเย็นมาก  ... ไม่เพียงผม เมื่อก่อน ตอนพี่นิดเรียนมัธยม พี่นิดก็ มานั่งนอนเล่น อ่านหนังสือประจำ

.....พี่นิดตรงไปที่ต้นเลือดนกต้นนั้น...ผมย่องตามพี่นิด... เสร็จผมแน่..ผมคิดในใจ...

....

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[hentaiknight]

พี่นิดมาหาลุงทรหรือเปล่า

[tum696969]

พี่นิดจะโดนกี่ควย

[Bluemuffer]

ค่าปิดปาก

[Au Nanma]

พี่นิดนัดลุงทรมาเอากันนะสิ

[FiNoz Rw]

พี่นิดมาหาตาทร

[ผู้เฒ่าเซราะกราว]

ไม่ใช่ว่าพี่นิดติดใจรสสวาทลุงทรหรือ จึงแอบย่องออกไปหา

[Noi EnjoyLife]

 ::Sweat::เด็กน้อย ไม้ได้หรอกเอ็งน่ะ

[มดแดงตะกายตึก]

เด็กน้อยคงได้แต่แอบดูจนโต

[x99]

ชีวิตตกต่ำเพราะโดนตาทรปล้ำนี้เอง

[Pra-in]

หีบานแล้วมั๊ง ลุงหื่นขนาดนั้น คงเย็ดทุกวัน

[monkool2308]

ต้องลุ้นช่วยเด็กน้อยแล้วนะ

[Ty809]

นีดลุงทรไว้แน่ๆ

[wgis]

เสียวเลยเล่นรุ่นใหญ่แบบนี้

[beyond2222]

มีนัดกับลุงทร