กล้องต้องโชว์ [คนขับรถ] | ลองแต่งตามคอมเม้น

[nantai]

จะโดนผัวไพลินจับได้รึป่าว

[rst234]

จะโดนผัวคุณไพลินจับได้มั้ยเนี่ย แล้วบรรลิตลืมกล้องไปแล้วมั้ง5555

[jingjing199212]

อยากได้กล้องนี้จัง

[อัศวิน รัตนแก้ว]

สุดยอดครับ แต่งได้เร้ามากๆ ว่าแต่เมื่อไหร่ ลุงแกจะรู้ว่าเป็นผลจากกล้องล่ะ คราวนี้สาวๆมาเยอะแน่

[swss2511]

ได้ขับรถหรูไม่พอได้ขี่เมียนายอีกด้วย

[Kengchamp]

เจอกล้องได้เมียเลย

[lucipher666a]

คือแค่เอากล้องถ่ายแล้วจะเกิดเหตุการณ์แบบโดนน้ำมันพรายเลยเหรอ

[natt4556]

อีกสักพัก คงมีเวอร์ชั่นอัพเกรด แบบจัดกรุ๊ปสวิง

[Teerapong2534]

018: ความยาว 32 หน้า

เรื่องนี้ลองแต่งตามคำขอจากคอมเม้นนะคะ อาจจะไม่ค่อยหลุดโลกเท่าไหร่เพราะไม่ชินแนวนี้จริงๆ ที่ลองเขียนเพราะอยากลองหาแนวใหม่ๆดูค่ะ
ปล. อาจมีคำผิดมากมายขออภัยด้วยนะคะ

อ่านมาถึงตอนที่2แล้ว อานุภาพของกล้องนี้ร้ายกาจยิ่งนัก
แต่ผมอยากให้ผู้ประพันธ์ช่วยแต่งตอนต่อไปในแนว ให้คนขับรถวัยกลางคนได้ใช้กล้องนี้กับภรรยาสาวสวยของเจ้านายที่เพิ่งจะแต่งงานกัน  จนทำให้คนขับรถผู้ต่ำต้อยได้เสพกามกับภรรยาสาวสวยของเจ้านายได้สำเร็จครับ ขอบคุณครับ

กล้องต้องโชว์ [คนขับรถ]

ใจกลางเมืองกรุงที่รถติดไม่เว้นวัน ยังมีผู้คนเข้ามาทำงานอยู่เรื่อยๆ เนื่องจากโอกาสมากมายก็รออยู่ในเมืองเช่นกัน ยิ่งทำให้รถติด ค่าที่แพง ค่าน้ำมันแพง ของต่างๆก็แพงตามไปด้วย

นายบรรลิต ชายวัยกลางคนวัย 38 ปี ได้เดินทางเข้ากรุงเพื่อหางานทำ หลังจากสุ่มหางานไปทั่วในที่สุดก็มีงานทำ เป็นโชคดีของมันที่ขับรถเป็นเพราะสมัยอยู่บ้านนอกมันมักจะขับรถส่งไข่อยู่บ่อยๆ แน่นอนว่างานที่มันได้ก็คือคนขับรถนั่นเอง

วันรุ่งขึ้นนายบรรลิตขึ้นรถเมล์หลายต่อก่อนจะหอบกระเป๋าเดินไปยังหมู่ย้านจัดสรรค์ ที่แค่ประตูทางเข้าหมู่บ้านยังดูหรูหราแปลกตาไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน

รปภ: มาติดต่อหาใครครับ

บรรลิต: อ่อลุง รู้จักบ้านคุณพงษ์ศักดิ์ไหมครับ พอดีผมได้งานเป็นคนขับรถที่นั่น เห็นว่าให้มาเข้างานวันนี้

รปภ: อ้อ นายบรรลิตใช่ไหม น้องชายเดินไปตามทางนี้นะ บ้านคุณพงษ์ศักดิ์จะอยู่ติดแม่น้ำ ที่หลังใหญ่ๆนั่นหละ น้องชายเดินไปก็รู้เอง

บรรลิต: ขอบคุณครับผม ไว้ผมจะมาตอบแทนนะลุง ^^

นายบรรลิตค่อนข้างอ่อนน้อม ดูตื่นตาตื่นใจกับทุกอย่างที่เห็น แค่ถนนราดยางที่สะอาดเอี่ยมก็เดินอย่างระวังราวกับกลัวพื้นถลอก

เดินไปก็มองไป คนบ้านนอกเข้ากรุงอย่างมันเพิ่งเคยสัมผัสบรรยากาศอันหรูหราแบบนี้มาก่อน ทุกอย่างเรียบร้อยสะอาดตา เพียงแค่เดินเข้าหมู่บ้านก็ราวกับคนละโลกกับภายนอก

หลังจากเดินจนขาลากในที่สุดก็มาถึง เบื้องหน้าเป็นประตูรั่วลวดลายงดงาม มันไม่กล้าเอามือแตะด้วยซ้ำ คอก็ชะโงกมองข้างในหวังว่าจะมีใครสักคนให้มันเรียก เพราะไม่รู้ว่าควรเรียกยังไง

แม่บ้าน: ใครกัน มาด้อมๆมองๆที่ประตู?.. มาหาใครคะ? มาผิดบ้านรึปล่าวคะ?

บรรลิต: อ่อๆสวัสดีครับ ผมมาเข้างานวันแรกครับ เป็นคนขับรถ

แม่บ้านมองชายตัวผอมตรงหน้า ดูแล้วราวกับคนบ้านนอก สายตามองเหยียดทันทีที่รู้ว่าจะมาเป็นคนขับรถ

แม่บ้าน: บ้านนอก

บรรลิต: ครับ? ว่ายังไงนะครับ ฮ่าๆ พอดีผมไม่ชินเสียงรถในเมือง ทำหูผมอื้อไปหมด ฮ่าๆ

แม่บ้าน: อ่อๆ เข้ามา คุณท่านกำลังรออยู่ข้างใน

แม่บ้านเปิดประตูบานเล็ก นายบรรลิตหอบกระเป๋าแทรกตัวเข้ามาอย่างทุลักทุเล ก่อนจะหันมาปิดประตูอย่างเบาที่สุด แล้วจึงเดินเร็วๆตามแม่บ้านไป

บ้านหลังใหญ่ที่ราวกับคฤหาสถ์ นายบรรลิตเงยหน้าอึ้ง สูดหายใจลึกไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้มาทำงานให้บ้านหลังนี้ มันรู้สึกเป็นคนต่ำต้อยที่โชคดีจริงๆ

แม่บ้าน: มัวทำอะไรอยู่ได้ รีบเข้ามาได้แล้ว

นายบรรลิตยิ้มแห้งๆรีบเดินตามเข้าไปในบ้าน พบกับชายแก่ที่ดูมีสง่าราศี อาจจะมาจากชุดแพงๆที่ใส่ หรือนั่งบนเก้าอี้ที่ประดับไปด้วยพลอยวิบวับ โดยรวมมันทำให้นายบรรลิตยำเกรงมากๆ

พงษ์ศักดิ์: มาสายไปสิบนาที

เพียงแค่คำแรกก็ทำกดดันจนอยากหนี นายบรรลิตวางข้าวของลงพื้นอย่างอึดอัดไม่รู้จะตอบยังไงดี ถ้าเจ้านายบอกมาสายก็คือสาย มันไม่มีนาฬิกาด้วยซ้ำ ขนาดออกมาก่อนตั้งสามชั่วโมง กว่าจะนั่งรถมาถึง กว่าจะเดินเข้ามาอีก คิดแล้วมันก็น่าจะสายจริงๆ

บรรลิต: ขอโทษครับ คราวหลังผมจะไม่สายอีกแล้วครับเจ้านาย

พงษ์ศักดิ์: ดี ผมชอบให้โอกาสคน แต่ถ้าสายอีกทีเตรียมหางานใหม่ได้เลย

บรรลิต: ครับเจ้านาย ขอบคุณที่ให้โอกาสนะครับ

นายบรรลิตดูราวกับทาสเชื่องๆ ไม่กล้าเงยหน้ามองตาเจ้านายด้วยซ้ำ มันกดดันจนอึดอัดไปหมด รู้สึกหายใจลำบากขึ้นหลายเท่า

พงษ์ศักดิ์: ใช้จีพีเอชเป็นรึยัง?

บรรลิต: ครับเจ้านาย ผมลองศึกษามาบ้างแล้ว

พงษ์ศักดิ์: ผมถามว่าใช้เป็นรึยัง!?

บรรลิต: ช.. ใช้เป็นแล้วครับ

หัวใจมันแท๊บหยุดเต้น ไม่เคยคุยกับใครแล้วรู้สึกอึดอัดเท่านี้มาก่อน หัวมันยิ่งกดต่ำลง มุมมองสายตาเห็นแต่เท้าของเจ้านาย

พงษ์ศักดิ์: ดี.. ตามแม่บ้านเอาของไปเก็บนะ มีห้องให้นอนฟรี ข้าวฟรี เรียกเมื่อไหร่ค่อยมาขับรถ เข้าใจนะ?

แม้จะฟังดูดีแต่น้ำเสียงราวกับคำเตือน มีห้องให้ซุกหัวนอน มีข้าวให้กินทุกมื้อ ถ้าไม่เรียกก็อย่าเสนอหน้ามาให้เห็น? คนเราจำเป็นต้องดูถูกกันขนาดนี้เลยรึ นายบรรลิตรู้สึกเจ็บอยู่ในใจ

หลังจากนั้นมันก็ทำตามที่เจ้านายพูด กินข้าวเงียบๆคนเดียว ล้างรถ ดูแลรถ แล้วเก็บตัวอยู่ในห้อง พอถูกเรียกก็ต้องแต่งตัวให้เรียบร้อย มาขับรถให้เจ้านาย ทำแบบนี้วนเวียนไปหลายวัน

กระทั่งผ่านไปหนึ่งเดือน..

ภรรยาคนใหม่ของเจ้านายเดินทางกลับมาจากต่างประเทศ นายบรรลิตจึงได้เปิดหูเปิดตา คุณหญิงเป็นคนที่สวยหุ่นดีมากๆ คนบ้านนอกอย่างมันจึงตาค้างที่ได้เห็นครั้งแรก

พงษ์ศักดิ์: ไอบรรลิต มานี่

เจ้านายเรียกหา มันจึงรีบเดินไวๆไปหาทันที เป็นภาพที่คุ้นเคยราวกับเรียกหมามารับใช้

บรรลิต: ครับเจ้านาย

พงษ์ศักดิ์: นี่เมียใหม่กูเอง เมื่อกี้เห็นมองตาค้าง มึงอย่าบังอาจมาคิดไม่ซื่อกับเมียกูเด็ดขาด!?

บรรลิต: ครับ.. ผมไม่กล้าหรอกครับเจ้านาย คนต่ำต้อยอย่างผมจะทำอะไรได้ ^^

มันฝืนยิ้มตอบประจบประแจง มันเริ่มชินกับการทำแบบนี้แล้ว ยิ่งนับวันก็ยิ่งดูต่ำต้อย ทำตัวราวกับหมามองเครื่องบิน ซึ่งถูกใจนายพงษ์ศักดิ์มากๆ

พงษ์ศักดิ์: ฮ่าๆๆ ดี.. รู้สถานะของตัวเองก็ดีแล้ว

ไพลิน: ที่รักอย่าดุนักสิคะ เห็นมั้ย เขากลัวหัวหดหมดแล้วเนี่ย

พงษ์ศักดิ์: ฮ่าๆ ไม่ดุแล้วๆ เข้าไปในบ้านกันดีกว่า.. ไอบรรลิต มึงยกของตามเข้าบ้านด้วย

บรรลิต: ครับๆเจ้านาย

ดีที่คนขับแท๊กซี่ช่วยกันแบกของเข้าบ้าน ไม่งั้นได้ปวดหลังแน่ๆ ของแต่ละอย่างหนักๆทั้งนั้น เห็นส่วนใหญ่เป็นเสื้อผ้า

นายบรรลิตใช้เงินส่วนตัวให้ทิปแท๊กซี่ เตรียมจะเดินกลับเข้าบ้าน ทว่าก็หันไปเห็นบางอย่างวางอยู่กลางถนน

ถนนที่สะอาดเอี่ยมไม่มีขยะให้เห็นสักชิ้น แต่มีบางอย่างอยู่กลางถนน ด้วยความสงสัยจึงเดินลุยแดดออกไปดู

บรรลิต: กล้อง?

กล้องตัวเล็กที่ไม่คุ้นตา มันเคยเห็นแต่กล้องฟีมที่เป็นมรดกตกทอดของตระกูล แต่กล้องอันนี้มันเล็กมากนั้นมาก ใหญ่กว่าฝ่ามือนิดเดียวเอง คงไม่มีเจ้าของ มันจึงเก็บกล้องใส่กระเป๋าเสื้อเดินเข้าบ้านไป

พอไม่มีงานอะไรนายบรรลิตมักจะเก็บตัวอยู่ในห้องแคบๆ มันจึงหยิบกล้องที่เก็บได้ขึ้นมาดู ต้องใส่ถ่านรึปล่าว หรือชาร์จแบตตรงไหน คนบ้านนอกอย่างมันใช้กล้องแบบนี้ไม่เป็น

เห็นปุ่มก็ลองกดดู และภาพจากเลนส์ก็ปรากฏบนจอเล็กๆ ยังใช้ได้!? ลองหันถ่ายไปทั่วห้องก่อนจะลองกดอีกปุ่ม ขึ้นวิดีโอที่เพิ่งถ่ายไปเมื่อกี้ ยังใช้ได้จริงๆ

ก็อกๆๆ

เสียงเคาะประตูดังขึ้น มันรีบเก็บกล้องใส่กระเป๋า ลุกพร๊วดไปเปิดประตู พบกับแม่บ้านทำหน้าเบื่อหน่ายยืนอยู่

แม่บ้าน: เจ้านายเรียก บอกให้ไปเตรียมรถ

นายบรรลิตจัดแจงเสื้อผ้าให้เรียบร้อย หวีผมไม่ให้ยุ่ง ก่อนจะรีบเดินไปหยิบกุแจรถ ถอยรถออกมาจอดหน้าบ้าน เดินไวๆไปเปิดประตูยืนตากแดดรออย่างใจเย็น

ทว่าคนที่เดินออกมาไม่ใช่เจ้านาย แต่เป็นคุณหญิงภรรยาใหม่ของเจ้านาย มันรีบนึกในหัวว่าสาวสวยคนนี้ชื่ออะไร.. คุณไพลิน ใช่ ไพลิน

ไพลินเดินเข้ามาใกล้ๆ ใจนายบรรลิตเต้นแรง ตอนนี้คุณไพลินอยู่ในชุดค่อนข้างเปิดเผยสำหรับมัน เสื้อเปิดไหล่สีขาว กระโปรงจับจีบสั้นจนเห็นขาอ่อน เอาจริงๆมันเห็นแล้วเงี่ยนขึ้นมาแต่ก็ต้องเก็บอาการเอาไว้ ไม่งั้นถ้าเจ้านายรู้ว่ามันเงี่ยนคงไม่จบแค่โดนไล่ออกแน่

นายบรรลิตจึงหันหน้าหนีเปิดประตูกว้างๆ พอคุณไพลินเข้ารถนั่งเบาะหลังก็ปิดประตูอย่างเบามือ มันขึ้นไปนั่งจับพวงมาลัยคิดแต่เรื่องเส้นทาง หวังว่าจะระงับความเงี่ยนของมันลงได้

มันมองหน้าจอบนรถเห็นจีพีเอชปรากฏเส้นทาง แสดงว่าคุณไพลินเลือกที่จะไปให้แล้ว เป็นเทคโนโลยีที่ทันสมัยจริงๆ แต่เลือกจุดหมายผ่านแอพก็มาเข้าหน้าจอในรถได้

ระหว่างทางที่ขับภายในรถนั้นเงียบมาก มันก็ไม่กล้าพูดก่อน ขนาดหายใจยังพยายามหายใจเบาๆ ทว่าจู่ๆก็เกิดบทสนทนาขึ้นจนใจมันแท๊บหยุดเต้น

ไพลิน: บรรลิต มาเป็นคนขับรถให้สามีฉันนานรึยัง

บรรลิต: เพิ่งเดือนเดียวเองครับ ^^

ไพลิน: งั้นเหรอ ฉันเตือนด้วยความหวังดีนะ คราวหลังอย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้นอีก มันน่าขนลุก รู้จักสถานะของตัวเองบ้าง

อึก.. ตึกตักๆๆๆ

นายบรรลิตใจเต้นแรง หายใจแท๊บไม่ออก โดนจับได้ว่ามองคุณไพลินแล้วเงี่ยน มันออกทางสายตาขนาดนั้นเลยเหรอ ยิ่งคิดก็ยิ่งกังวล เพราะไม่รู้ว่ามันจะพลาดแบบนี้อีกเมื่อไหร่

ไพลิน: ทำไมยังไม่ตอบ?

บรรลิต: ค.. ครับ ผมจะไม่ทำอีกแล้ว อย่าบอกเจ้านายเลยนะครับ

ไพลิน: โชคดีไปนะที่วันนี้ฉันอารมณ์ดี

บรรลิต: ฮ่าๆ ขอบคุณครับ

ภายในรถกลับมาเงียบอีกครั้ง นายบรรลิตนั่งเหงือตกทั้งๆที่เปิดแอร์เย็นเฉียบ มันรีบขับรถไปให้ถึงจุดหมาย การอยู่กับคุณหญิงนานๆมีแต่ความบรรลัยสำหรับมัน

ขับมาถึงห้างที่ดูใหญ่โตอลังการ นายบรรลตเงยหน้าก็รู้สึกราวกับมดตัวหนึ่งที่แสสต่ำต้อย มันขับไปจอดใกล้ๆทางเข้าก่อนจะลงไปเปิดประตูให้คุณหญิงลง

ไพลิน: อีกสองชั่วโมงมารับฉันตรงนี้นะ ห้ามสายเด็ดขาด

ไพลินพูดจบก็เดินเข้าไปในห้าง เป็นผู้หญิงที่ดูมั่นใจอะไรอย่างนี้ ทั้งการแต่งตัว ทั้งท่าทางการเดิน คนละโลกกับผู้หญิงแถวบ้านนอกที่มันรู้จักเลย

สองชั่วโมงผ่านไป

นายบรรลิตมาจอดรอก่อนเวลาด้วยซ้ำ แม้ว่าจะโดนยามไล่ที่จอดนาน แต่มันก็พยายามขอโทษขอโพยถ่วงเวลาเต็มที่ ทว่าเลยเวลานัดไปหลายนาทีก็ยังไม่ออกมา ทำมันลำบากโดนยามขู่หลายครั้ง จนเกือบจะโดนยามต่อยด้วยซ้ำ

บรรลิต: มาแล้วๆ เดี๋ยวผมไปแล้วครับ ขอโทษที่ขวางทางนะครับ

มันรีบขอโทษยามก่อนจะไปเปิดประตู คุณไพลินไม่ได้สนใจอะไร มาถึงก็เดินเข้าไปในรถ ปิดประตูเสร็จก็รีบขึ้นรถขับออกไปทันที

ตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว ฟ้าเริ่มมืด แอร์เย็นๆในรถก็ทำให้ง่วงได้ ไพลินจึงนั่งหลับอย่างสบายใจ

พอรถติดไฟแดง นายบรรลิตมองกระจกหลังเห็นคุณหญิงนั่งหลับ ในใจเกิดความลังเล เพราะลึกๆมันอยากมองคุณหญิงอีกสักครั้ง คนอะไรสวยหุ่นดีขนาดนี้ แค่มองก็ทำควยแข็งได้

อยู่ๆมันก็นึกออก มันมีกล้องที่เก็บมาได้อยู่นี่ ถ้าถ่ายเก็บไว้ดูหรือเอาไว้ชักว่าวระบายเงี่ยนก็ดี เจ้านายไม่รู้หรอก และมันจะได้ระบายออกมาบ้าง ไม่งั้นเดี๋ยวเผลอมองไม่ดีต่อหน้าเจ้านายจะแย่เอา

นายบรรลิตหยิบกล้องออกจากกระเป๋า มันกดปุ่มจนภาพขึ้นบนจอน่าจะกำลังถ่ายอยู่ ไม่รู้ถ่ายภาพได้รึปล่าว แต่ตอนนี้กำลังถ่ายวิดีโอ

รถยังคงติดไฟแดงไม่ขยับไปไหน มันเล็งกล้องส่องไปทางคุณไพลินที่กำลังหลับ มันไล่ถ่ายตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะกดปิด ทีนี้มันเก็บกล้องไว้ในลิ้นชัก เพราะอยู่ๆก็กลัวโดนค้นตัวขึ้นมา ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยคิดกังวลเลยสักนิด

ไปไฟเขียวก็ขับรถต่ออย่างอารมณ์ดี คงเพราะจะได้ชักว่าวระบายคืนนี้ ขนาดแค่มองยังควยแข็ง แต่นี่ถ่ายเก็บไว้ในกล้องคงใช้ชักว่าวได้ดีแน่ๆ

พอขับถึงบ้านมันลงจากรถไปเปิดประตู แล้วขับเข้าไปจอดใกล้ๆทางเข้าบ้านก่อนจะลงมาเปิดประตูหลัง เห็นว่าคุณไพลินยังหลับอยู่จึงต้องปลุก

บรรลิต: คุณหญิงครับ ถึงบ้านแล้วครับ คุณหญิง..

ไพลิน: หื้ออ..? อืมมม.. ถึงแล้วเหรอ

ไพลินตื่นมาก็บิดตัวคลายความเกร็ง ตอนนั้นเองที่ความรู้สึกแปลกๆประทังเข้ามา ความต้องการที่ไม่รู้มาจากไหนมันกระแทกเข้ามาในจิตใจจนล้นปรี่ และความต้องการนั้นก็คือ อยากโชว์ทุกส่วนที่น่าอายให้นายบรรลิตดู!

บรรลิต: มีของอะไรให้ช่วยถือไหมครับคุณหญิง

ไพลินใจเต้นตึกตัก ในหัวมีแต่ความคิดแปลกๆแล่นเข้ามา พอได้ยินนายบรรลิตพูดแบบนั้นก็เผลอจินตนาการว่า ให้ช่วยถือเสื้อผ้าให้หน่อย เป็นเสื้อผ้าที่เธอใส่อยู่ แต่ก็ต้องส่ายหัวสลัดความคิดแปลกๆนั่นทิ้งไป

ไพลิน: มีแค่กล่องรองเท้า เอาไปให้ที่ห้องฉันนะ รู้ใช่ไหมว่าอยู่ไหน? เดี๋ยวฉันไปทักทายสามีก่อน

บรรลิต: ได้ครับคุณหญิง

ไพลินรีบเดินไวๆเข้าบ้านไปด้วยใจที่กระสับกระส่าย แอบคิดว่าเพราะนอนฝันแปลกๆรึปล่าวถึงมีความคิดแบบนี้ เธอเริ่มจำได้แล้วว่าฝันถึงอะไร ในฝันเธอใส่ชุดซีทรูแอ่นหีให้นายบรรลิตเย็ดต่อหน้าคนมากมาย นึกไปเดินไปก็หน้าแดงใจเต้นแรงไม่หยุด

ส่วนนายบรรลิตก็ไปปิดประตูใหญ่ จอดรถเข้าโรง ก่อนจะอุ้มกล่องรองเท้าไปวางที่ห้องของคุณหญิง จำได้ว่าอยู่ชั้น 3 ห้องติดบันได

ในห้องคุณหญิงดูหรูหรากว่าห้องแคบๆของมันมาก เห็นแล้วรู้สึกถึงความต่างของฐานะ จิตใจยิ่งกดให้ตัวเองต่ำต้อยลงไปอีก

บรรลิต: เห้อออ~

มันถอนหายใจวางกล่องรองเท้าไว้ข้างโต๊ะ ทว่าพอหันกลับไปเตรียมจะเดินออกจากห้องก็เจอคุณหญิงเข้ามาพอดี

คุณหญิงไพลินมองซ้ายมองขวานอกห้องก่อนจะปิดประตูล็อค ท่าทางดูแปลกไปกว่าทุกที ในใจมันเริ่มกังวลขึ้นเรื่อยๆ

บรรลิต: คุณหญิง มีอะไรรึปล่าวครับ?

ไพลิน: ฉันยังไม่ได้ลองรองเท้าให้ใครดูเลย ช่วยดูให้หน่อยสิ

บรรลิต: ได้ครับ

มันยังคงกังวลจนตัวเกร็งตรงที่อยู่ในห้องสองต่อสองกับเมียสาวของเจ้านาย จะว่าไปเจ้านายของมันอายุปาเข้าไปจะ 60 แล้ว แต่ได้เมียสาววัย 30 ช่างมีบุญวาสนาเหลือเกิน

ไพลินเดินไปนั่งที่ขอบเตียงพลางชี้นิ้วสั่ง

ไพลิน: หยิบรองเท้ามา และใส่ให้ฉันด้วย

บรรลิต: ค.. ครับ

มันเดินไปหยิบรองเท้าออกจากกล่อง ค่อยๆเดินไปหยุดตรงหน้าคุณหญิง ตรงนี้มันใกล้มาก ใกล้เกินไปจนไม่กล้ามอง เพราะถ้ามองอาจทำสีหน้าหื่นๆโดยไม่รู้ตัวอีก

ไพลิน: นั่งลงสิ แล้วจะใส่รองเท้าได้มั้ย?

นายบรรลิตกลืนน้ำลายคำโต นั่งลงมองเท้าเรียวขาวตรงหน้าก็ต้องกลืนน้ำลายอีกครั้ง ไม่งั้นน้ำลายคงหกออกจากปากไปแล้ว

มันยื่นมือไปจับเท้าเนียนนุ่ม ใจเต้นตึกตักค่อยๆสวมรองเท้าเข้าไปอย่างเบามือ เป็นรองเท้าส้นสูงที่ดูราคาแพง ทั้งต้องระวังรองเท้า ทั้งยังต้องระวังเท้าคุณหญิง ตอนนี้มันพยายามระมัดระวังที่สุดในชีวิตแล้ว

ใส่เสร็จสองข้าง

ไพลิน: เป็นไงบ้าง เข้ากับฉันไหม?

บรรลิต: ค.. ครับ ดูดีมากเลยล่ะครับ ^^

มันพยายามมองแต่เท้า ทั้งยังฝืนยิ้มเพื่อคลายความกังวล แต่ดูเหมือนจะไม่ช่วยเลยสักนิด ยังกังวลอยู่ว่า ถ้าเจ้านายเปิดประตูมาเจอมันจะเป็นยังไง

ไพลิน: เอาแต่มองเท้าจะไปรู้ได้ยังไง เงยหน้าขึ้นมามองให้ทั่วสิ

นายบรรลิตหลบตาไม่ได้แล้ว พอได้ยินแบบนั้นก็รีบจับหน้าเช็คทำใจแข็ง พยายามไม่ทำสีหน้าหื่นๆออกมา พอมั่นใจแล้วก็เงยหน้า

!!!!!

ทว่าทุกอย่างพังหมด เงยหน้าขึ้นมาเห็นหีใต้กระโปรงเต็มๆ เพราะตอนนี้มันนั่งอยู่ ส่วนคุณหญิงนั่งอ้าขาอยู่บนเตียงอย่างไม่ระวังสักนิด กระโปรงจับจีบสั้นไม่พอแถมยังไม่ใส่กางเกงในอีก แน่นอนว่าแคมหีอวบอูมมันปรากฏอยู่ตรงหน้าจนมันตาค้างไปแล้ว

ไพลิน: บรรลิต.. เป็นอะไร ทำไมนั่งนิ่ง? สรุปว่าฉันใส่แล้วเป็นไงบ้าง ดูรวมๆนะอย่ามองแต่เท้าอีก

บรรลิต: ครับ.. ดูรวมๆ

ภาพหีใต้กระโปรงมันสะกดสายตา มันไม่เคยเห็นหีที่น่ามองขนาดนี้มาก่อน มันเผลอตาค้างจ้องหีอยู่นาน พอได้ยินว่าดูรวมๆ มันก็ส่ายสายตาไปมองข้างๆ เห็นแคมหี โหนกหี รูตูด ยิ่งมองยิ่งหื่นจนดูเลือนลอย

ส่วนทางด้านของไพลินที่โดนผลจากกล้องไป กำลังนั่งตื่นเต้นสุดขีดกับฉากตรงหน้า นายบรรลิตที่กำลังจ้องหีใต้กระโปรงมันทำให้เธอเงี่ยนมาก และความต้องการอยากโชว์ก็มากขึ้นไปอีก

ไพลิน: บรรลิต.. บรรลิต..

บรรลิต: ครับ? !!! ครับๆๆๆ มีอะไรหรอครับคุณหญิง

นายบรรลิตตื่นจากภวังค์ มันลืมตัวนั่งจ้องหีใต้กระโปรงอยู่นานและมันก็รู้ตัวแล้วว่าทำอะไรลงไป ในใจมันก็สวดภาวนาให้คุณหญิงไม่รู้

ไพลิน: มองหีสนุกมั้ย?

อึก.. นายบรรลิตสะดุ้งตัวแข็งทื่อ จบสิ้นแล้ว ตกงาน? ไม่ใช่ ไม่น่าจบที่แค่ตกใจ ความกลัวค่อยๆกัดกินจนเหงือท่วมตัว

ไพลิน: ล้อเล่นๆ คนต่ำต้อยอย่างบรรลิตจะกล้ามองหีฉันได้ไง ว่ามั้ย?

บรรลิต: ใช่.. ใช่แล้วครับคุณหญิง

ไพลิน: บรรลิตคงมองไฝใช่มั้ย ฉันมีไฝอยู่เม็ดนึง ไฝนั่นคงเป็นจุดสนใจสินะ

บรรลิต: ไฝ.. ใช่ครับ ฮ่าๆ ผมนึกว่ามีอะไรเปื้อนซะอีก ไฝนี่เอง ฮ่าๆ

นายบรรลิตคล้อยตามสุดตัว มันนึกขึ้นมาได้ มีไฝอยู่ตรงๆ แต่ตำแหน่งไฝมันค่อนข้างสุ่มเสี่ยงอยู่ดี ไม่สิ ถ้าจะเห็นไฝได้มันต้องเห็นหีก่อนด้วยซ้ำ

ไพลิน: งั้นเดี๋ยวชี้ให้ดูอีกที เพราะถ้าเห็นไม่ชัดจะนึกว่าเปื้อนก็ไม่แปลก

นายบรรลิตชะงักค้าง คุณหญิงพูดจบก็ยกขาขึ้นเตียงอ้าขากว้างเป็นรูปตัวเอ็ม ก่อนจะชี้นิ้วไปที่ไฝ ซึ่งอยู่ใกล้ๆเม็ดแตดที่กำลังตั้งชูชันสีชมพู

อึก..

ไพลิน: นี่ไงไฝ เห็นยังบรรลิต

บรรลิต: เห็น.. ครับ ชัดเลย

ชัดจริงๆ เห็นหีชัดมากใกล้มาก แคมหีใหญ่อวบอูมสีชมพูสวย มันอ้าเล็กน้อยจนเห็นร่องแคมด้านใน เห็นรูหีแฉะเยิ้มน่าเลีย แถมยังได้กลิ่นหีจางๆลอยมา ลามกมากๆ

ไพลิน: แต่บรรลิตรู้ไหมว่า ฉันมีไฝอยู่อีกที่นะ

บรรลิต: ครับ?

ไพลิน: ลองหาให้เจอสิ มองดีๆ มันซ่อนแถวๆนั้นแหละ

นายบรรลิตสูดหายใจลึกอย่างตื่นเต้น ให้มันมองทั่วๆ ยิ่งมองยิ่งควยแข็งแท๊บจะแตกได้ตลอดเวลา แต่โอกาสแบบนี้จะมีอีกไหม วันนี้คุณหญิงอาจจะอารมณ์ดีก็ได้เลยเล่นพิเรนแบบนี้ มันจึงตั้งใจหาไฝเม็ดที่สอง

ไพลิน: ใช้มือช่วยสิ มองอย่างเดียวจะเจอได้ไง ลองแหวกดูแถวๆนั้น เดี๋ยวก็เห็น

นายบรรลิตไม่พูดอะไรอีก มันคล้อยตามคุณหญิง ฉวยโอกาสหื่นก่อนจะหมดอนาคตก็ยังดี มันค่อยๆแตกไปที่ง่ามขาอย่างแผ่วเบา

สั่น..

ดูสึกถึงขาคุณหญิงที่สั่นสะท้าน นายลูบมือเข้าไปใกล้แคมหี อาการสั่นกระตุกก็มาเป็นช่วงๆ ตอนนี้มันขยับหน้าเข้าไปใกล้เพื่อมองหาไฝอีกเม็ด

มาถึงขั้นนี้แล้ว มันจับไปที่แคมหีทั้งสองข้างก่อนจะแหวกออกเบาๆ เห็นชัดถึงความแฉะเยิ้ม แคมหีชั้นในสีชมพูสวย รูฉี่เรียวเล็ก รูหีที่กำลังอ้าๆหุบๆ ติ่งแตดที่ตั้งชูชัน ตอนนี้มันได้เห็นหีทุกส่วนแล้วแต่กลับไม่เจอไฝ

ฉี่~~~~~

ทว่ากลับเจอน้ำหีพุ่งใส่หน้าแทน อยู่ๆคุณหญิงก็ตัวเกร็งกระตุกพ่นน้ำหีอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว

ไพลิน: อ๊ะ.. ขอโทษนะ ฉันตกใจไปหน่อย ก็บรรลิตเล่นแหวกซะกว้างเลย

บรรลิต: ม.. ไม่เป็นไรครับ ผมต่างหากที่ต้องขอโทษ

ไพลิน: แล้วหาไฝอีกเม็ดเจอยัง ให้ฉันใบ้ให้มั้ย หรือจะหาเอง

บรรลิตคิดในใจ จำเป็นต้องหาให้เจอด้วยหรอ แล้วถ้าใบ้ก็จะหาง่ายขึ้น แบบนั้นไม่ดีต่อมันมากๆ มันอยากดูนานกว่านี้อีกนิดก็ยังไง

บรรลิต: ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมหาเอง ^^

ไพลิน: ถ้างั้นช่วยปล่อยแคมหีฉันสักครู่นะ ขอพลิกตัวเปลี่ยนท่าสักหน่อย

ปล่อยสักครู่ แสดงว่าจับอีกก็ได้! ตึกตักๆๆ นายบรรลิตปล่อยมือ แคมหีนุ่มลื่นดีดกลับไปปิดตามเดิมพร้อมกลิ่นหีจางๆตีออกมา คุณหญิงไพลินพลิกตัวไปหมอบคลานอยู่บนเตียง กระโปรงจับจีบถูกเลิกขึ้น สองขาอ้ากว้าง หันก้นกลมกลึงมาทางมันพลางกดหัวลงต่ำหน้าแนบเตียง เผยแคมหีเป็นพลูสวยทางด้านหลัง ทั้งยังเห็นรูตูดสีชมพูชัดเจน ท่านี้ก้นกลมตึงน่ามองน่าจับมากๆ มันจึงเผลอวางมือลงบนก้นทันที

!!

จากนั้นก็บีบคลึงเบาๆจนรูตูดแคมหีอ้าๆหุบๆมองแล้วเงี่ยนง่านน่าเย็ดสุดๆ การหายใจรุนแรงด้วยความตื่น ไม่ต่างจากไพลินที่ตื่นเต้นไม่แพ้กัน

สองมือของนายบรรลิตบรรจงกดไปที่แคมหีจนอ้าออก มุมนี้เห็นชัดกว่าเดิมมากๆ ทั้งรูหี รูฉี่ ติ่งแตด แถมยังกล้ามองยิ่งกว่าเดิม เพราะคุณไพลินไม่ได้จ้องมันเหมือนเมื่อกี้

ไพลิน: ฉันให้หาอีกสิบนาทีนะ ถ้ายังหาไม่เจอฉันเฉลยจริงๆด้วย

บรรลิต: ค.. ครับ

นายบรรลิตเสียงสั่น ความหมายของคำว่าสิบนาทีแสดงว่าคุณไพลินจะอยู่ท่านี้อีก 10 นาที! พอรู้แบบนั้นมันก็แอบงัดควยออกจากกางเกงมาชัก โดยที่มือข้างหนึ่งใช้นิ้วแหวกแคมหีจ้องไปทั่ว

หืดดด หาดดด หืดดด หาดด นายบรรลิตหายใจแรง จมูกจ่อใกล้ดมกลิ่นหีที่แสนลามก ควยก็เร่งใช้มือชัก ยิ่งชักก็ยิ่งเสียว ยิ่งมองหีก็ยิ่งเงี่ยน นี่มันหีของคุณหญิงภรรยาของเจ้านาย คนต่ำต้อยอย่างมันกำลังจ้องหีสดๆของคุณหญิงใช้ชักว่าว ยิ่งคิดก็ยิ่งหื่นเร่งมือชักเร็วขึ้น

จะไม่ไหว จะไม่ไหวแล้ว อยากแตกเข้าไปในรูหีนี้เหลือเกิน อยากเอาควยของคนต่ำต้อยอย่างมันแตกเข้าไป พอคิดแบบนั้นก็ราวกับขาดสติ หน้าตากระสันอยากเต็มที่ จนทำเรื่องที่เกินคาดหมายลงไป

นายบบรลิตกดฟันแน่น สองมือบีบก้นกลมตึงจนแคมหีอ้าออก จากนั้นก็กระแทกควยเข้าไปในรูหีทีเดียวมิดด้ามจนถึงโคน มันเงยหน้ากัดฟันพร้อมปล่อยน้ำควยที่รุนแรงที่สุดในชีวิตเข้าไป

พร๊วดดด~ พร๊วดดดๆๆ~

น้ำควยมากมายพุ่งเข้าไปในรูหีตรงเข้าสู่มดลูก ปริมาณก็ไม่ใช่น้อยๆ นายบรรลิตบีบก้นตัวเกร็ง กระทั่งแตกน้ำควยเข้าไปจนหมดทุกหมด

ทีนี้สติก็กลับมา มันจ้องมองสิ่งที่มันเพิ่งทำไปด้วยใบหน้าตื่นตระหนก ตอนนี้มันกำลังเสียบควยเข้าไปในรูหีของคุณหญิงทางด้านหลัง

มันจึงค่อยๆถอยออกมาจนควยหลุดจากหีดังบล๊อก เป็นหีที่เสียวควยตอดแน่นมากๆ ขนาดน้ำควยอัดอยู่เต็มรูหีแต่ก็ไม่มีไหลทะลักออกมาสักหยด

ฉี่~~~~~~

ตอนนั้นเองที่น้ำหีกระฉูดออกมาราวกับก็อกแตก ไพลินที่กำลังหมอบคลานอยู่บนเตียงก็จิกเตียงแน่นทนเก็บเสียง ใบหน้าตอนนี้บิดเบี้ยวเหยเกดูมีความสุขสุดๆ ทว่านายบรรลิตไม่ได้เห็นเพราะมัวแต่จ้องหีที่กำลังน้ำแตกอย่างรุนแรง

พอทุกอย่างสงบลง ความกลัวก็เข้ามาแทนที่ นี่มันเพิ่งแตกน้ำควยเข้าไปในรูหีของคุณหญิง! มันตายแน่ ตายแน่ๆ คิดแล้วก็ถอยหลังยืนแท๊บไม่อยู่

ไพลิน: ห.. หาไม่เจอสินะ ก.. ก็ได้ ฉันจะเฉลยแล้วนะ

คุณหญิงไพลินพูดเสียงสั่นเครือชี้นิ้วไปยังรูตูดทางด้านหลัง นายบรรลิตมองตามเห็นรูตูดสีชมพูน่ามองกำลังอ้าๆหุบๆตามการเกร็งรูหี และแล้วก็ได้เห็น ถ้าสังเกตดีๆจะเห็นไฝเม็ดเล็กๆอยู่ตรงรูตูด

ไพลิน: เห็นมั้ยตรงนี้

บรรลิต: เห็นแล้วครับคุณหญิง

มันทั้งกังวลและสงสัง ทำไมคุณหญิงถึงไม่ว่าอะไรเลยราวกับไม่รู้ตัวว่าเพิ่งโดนควยเสียบแตกใน หรือจะไม่รู้ตัวจริงๆ? เพราะมันกระแทกเข้าไปทีเดียว แตกแล้วก็ดึงออกมาเลย? มันคิดเข้าข้างตัวเองเพื่อรักษาจิตใจอันบอบช้ำของมัน

บรรลิต: ถ.. ถ้างั้น ผมขอตัวก่อนนะครับ นอนหลับฝันดีนะครับคุณหญิง

แกร๊กๆ.. ปึ้ง!

นายบรรลิตพูดจบก็รีบเดินหนีออกไปเลย เมื่อเสียงประตูปิดลง ไพลินก็ร่างกระตุกเกร็งราวกับโดนไฟช็อต คราวนี้ไม่ใช่น้ำหีที่กระฉูดออกมา แต่น้ำควยที่เกร็งรูหีกลั้นเอาไว้ ก็ทะลักพุ่งออกมาด้วย ทั้งน้ำหีน้ำควยมากมายพุ่ลงพืนข้างเตียง ใบหน้าไพลินเหยเกบิดเบี้ยวไปด้วยความเงี่ยนสุดขีดก่อนจะสลบไปทั้งอย่างนั้น

>>

>>

เช้าวันต่อมา

เมื่อคืนนายบรรลิตนอนไม่หลับ ทั้งกังวล ทั้งตื่นเต้นกับสิ่งทีได้ทำ มันไปเปิดรถเอากล้องกลับมาห้อง ทั้งคืนที่นอนไม่หลับ มันมองวิดีโอที่ถ่ายคุณหญิงตอนหลับพลางชักว่าวไปด้วย กระทั่งถึงเช้าก็ยังไม่ได้หลับสักนิด

ก๊อกๆๆ

นายบรรลิตราวกับพวกวิกดจริตหันขวับตามเสียง ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนจะเปิดประตู พบกับแม่บ้านใบหน้าเหนื่อยหน่ายที่คุ้นเคย มันรู้สึกอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก

แม่บ้าน: คุณท่านเรียก รีบไปหาท่านที่ห้องรับประทานอาหารซะไป

บรรลิต: ห้องรับประทานอาหาร!?

แปลกมากที่เรียกไปหาห้องนั้น ปกติมันไม่เคยย่างเท้าเข้าไปสักครั้ง แต่หลังจากเหตุการณ์เมื่อคืนแล้วถูกเรียกแบบนี้ ทำมันเคลียดจนหัวปวดตุบๆไปหมด

มันเดินไปเคลียดไป ยิ่งนึกถึงเรื่องเมื่อคืนก็ยิ่งเคลียด แต่คุณหญิงไม่ได้ว่ามันสักหน่อย หรือว่าจะไม่รู้ตัวจริงๆ? มันคิดเข้าข้างตัวเองก่อนจะเดินไปถึงห้องอาหาร

พบโต๊ะยาวสุดหรู ที่หัวโต๊ะคุณพงษ์ศักดิ์เจ้านายของมันกำลังนั่งทานอาหารอยู่ และคุณหญิงไพลินก็นั่งทานอยู่ใกล้ๆ

พงษ์ศักดิ์: มานี่มา ทำงานมาได้หนึ่งเดือนแล้วใช่ไหม บรรลิต?

บรรลิต: ค.. ครับเจ้านาย

พงษ์ศักดิ์: ไม่ต้องเกร็ง มานั่งตรงนี้มา วันนี้มาทานอาหารดีๆกับเขาบ้าง ถือเป็นมื้อเลี้ยงต้อนรับเข้าทำงาน

บรรลิต: ครับเจ้านาย

นายบรรลิตกดหัวลงต่ำอย่างต่ำต้อย มันรู้ว่ายิ่งทำตัวต่ำต้อยก็ยิ่งถูกใจเจ้านายของมัน แต่การไปนั่งกินข้าวระดับเดียวกันบนโต๊ะ เจ้านายเป็นคนคิดรึปล่าว?

พงษ์ศักดิ์: อยากกินอะไรก็กินได้เลยนะ และอย่าลืมขอบคุณเมียกูด้วย เห็นเมื่อวานขับรถดีจนเมียกูชมยกใหญ่ ถ้าเมียกูไม่ขอ มึงคงอดกินอะไรดีๆแบบนี้ไปแล้ว

บรรลิต: ขอบคุณครับคุณหญิง

นายบรรลิตมองไพลินที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ก้มหน้าขอบคุณพลางสังเกตอีกฝ่ายอย่างลืมตัว วันนี้คุณหญิงไพลินอยู่ในชุดเดรสแหวกอก เห็นร่องอกทรงโตชัดเลย มันกลืนน้ำลายอึกใหญ่ก่อนจะรีบหันหน้าหนี

ไพลิน: ไม่เป็นไร ฉันชอบคนทำงานดี ใครทำดีก็ได้รับสิ่งตอบแทนเป็นธรรมดา เรื่องนี้มีที่รักเป็นคนสอนฉันเอง

พงษ์ศักดิ์: ฮ่าๆ จำได้ด้วยรึ น่ารักจริงๆเมียจ๋า

เจ้านายมุมนี้ดูแปลกตามากๆสำหรับนายบรรลิต ทั้งยิ้มเวลาพูด ทั้งโอบไหล่หอมแก้ม เห็นแล้วก็เกิดอิจฉาขึ้นมา แต่ก็ได้สติด่าตัวเองในใจ ไอบรรลิตเวร มึงมันแค่คนขับรถต่ำต้อย ไปคิดแบบนั้นกับเมียเจ้านายได้ยังไง! ด่าแล้วด่าอีกในใจพลางกินอาหารบนโต๊ะเงียบๆ

แม้อาหารจะหรูหราและอร่อยมากแค่ไหน แต่ลิ้นของมันราวกับไม่รู้รส บวกกับความง่วงที่จู่โจมเข้ามาเพราะเมื่อคืนมันไม่ได้นอนสักงีบ

แก่ง.. ๆๆ

นายบรรลิตเผลอทำส้อมหลุดมือ สะดุ้งกลัว เห็นเจ้านายส่งสายตาไม่พอใจมาหามัน จึงรีบก้มลงไปเก็บ ทว่าก็เห็นสิ่งที่ไม่คาดคิด!

ที่ใต้โต๊ะ สายตาของมันจดจ้องไปยังเบื้องหน้า เห็นหีอีกแล้ว หีของคุณหญิงไพลิน เธอนั่งอ้าขาอ้าซ่าอย่างปล่อยตัว ชุดเดรสที่สั้นก็ร่นพับอยู่บนหี เห็นแล้วเงี่ยนควยแข็งแท๊บระเบิด

นายบรรลิตหยิบส้อมก่อนจะขึ้นก็มองไปยังหีจนนาทีสุดท้าย พอขึ้นไปนั่งก็ตัวเกร็งหายใจติดขัด ท่านั่งดูไม่สบายเท่าไหร่เพราะควยมันดันกางเกงขึ้นมา

ไพลิน: บรรลิต กินเสร็จแล้วก็ไปเตรียมรถนะ ฉันจะไปช้อปปิ้งหน่อย

บรรลิต: ได้ครับ.. คุณหญิง

มันรีบกินๆให้หมดจานก่อนจะลุกเดินออกไป ตลอดเวลาที่นั่งอยู่มันรู้สึกถึงสายตาเหยียดๆจากเจ้านาย มันรู้ตัวว่าไม่ควรไปนั่งตรงนั้น ที่เจ้านายให้มันนั่งคงเพราะคุณหญิงเป็นคนพูด

หลังเตรียมรถขับมาจอดก็ยืนเปิดประตูรอคุณหญิงออกมา ระหว่างนั้นก็หวีผมมองกระจก ราวกับกังวลว่าตัวเองจะไม่หล่อ ทั้งๆที่ไม่เคยกังวลกับอะไรแบบนี้มาก่อน

พอเห็นคุณหญิงเดินออกมาก็รีบเก็บหวี จับประตูเปิดอย่างสุภาพนอบน้อมก่อนจะปิดประตูอย่างนุ่มนวล มันขึ้นไปนั่งขับรถหลังตรงแด่ว

รถนอกคันสีขาวสะอาดตาขับออกถนนไปตามเส้นทางในจีพีเอช วันนี้เป็นวันธรรมดาที่คนส่วนใหญ่ออกไปทำงาน และตอนนี้ก็สายแก่ๆแล้ว รถจึงไม่ค่อยติดเหมือนทุกที

ไม่นานก็ขับมาถึงจุดหมาย แต่ไม่ใช่ห้างหรือร้านอะไร เห็นบอกว่าจะมาช้อปปิ้งไม่ใช่เหรอ แต่ที่นี่มันคือโรงแรมม่านรูดไม่ใช่เหรอ แถมให้ขับมาม่านรูดกลางวันแสกๆ

บรรลิต: ถึงแล้วครับ.. เอ่ออคือว่า ผมมาถูกที่รึปล่าวครับ?

ไพลิน: ถูกแล้ว ขับเข้าไปจอดสักห้องนะ

บรรลิตเลี้ยวเข้าไปจอดสุ่มๆ พนักงานก็มารูดม่านปิดให้ ตอนนี้มันสับสนว่าคุณหญิงมาที่นี่ทำไม มันเปิดประตูมองคุณหญิงเดินเข้าไปในห้อง

ไพลิน: มัวยืนอยู่ได้ เข้ามาสิ

ให้มันเข้าไป? ทีแรกก็นึกว่าคุณหญิงแอบมาหากิ๊กซะอีก แต่พอถูกชวนแบบนี้ก็เผลอคิดไปไกล ความคาดหวังค่อยๆก่อตัวมากขึ้น

ภายในห้องดูแปลกตา คนบ้านนอกอย่างมันไม่เคยเห็นห้องที่ตกแต่งแบบนี้มาก่อน มีกระจกบานใหญ่อยู่ที่กำแพงด้านหนึ่ง เฟอร์นิเจอร์ก็ดูแปลกใหม่ ทั้งเก้าอี้ที่มีรู ทั้งเตียงที่มีเชือก ราวเหล็กที่มีโซ่คล้อง และชุดที่ดูลามกหลายตัวถูกแขวนอยู่บนราว

บรรลิต: คือว่า.. ในนี้มัน.. ไม่ค่อยดีนะครับ ให้ผมออกไปก่อนไหมครับคุณหญิง

ไพลิน: บรรลิต.. ยังเข้าไม่เข้าอีกเหรอ?

เสียงคุณหญิงดูอ่อนลง ระหว่างพูดก็ถอดชุดเดรสโยนลงพื้น ยืนโพสอย่างเซ๊กซี่ในสภาพเปลือยเปล่า สายตาก็จ้องมองไปยังนายบรรลิตที่กำลังตาค้าง

บรรลิต: ข.. เข้าใจอะไรครับ ผ.. ผมยัง ไม่เข้าใจ หืดด หาดด

ไพลิน: บรรลิต.. ทำแบบเมื่อคืนอีกสิ อยากดูไฝอีกมั้ย ขึ้นมาดูบนเตียงสิคะ

คุณหญิงขึ้นไปนอนโพสท่าจิกตามองอย่างเซ๊กซี่ กระดิกนิ้วเชิญชวนยั่วยวนเอามากๆ นายบรรลิตกลืนน้ำลายอย่างกดดัน สถานการณ์นี้มันอะไรกันแน่

เป็นการทดสอบจิตใจที่พวกคนในเมืองเคยพูดถึงรึปล่าว หรือว่าจะหลอกให้มันติดกับคาหลักฐาน มันเคยเห็นในหนังที่ชู้โดนจับคาหนังคาเขาโดนฆ่าตายคาเตียง คิดแล้วก็สยองเหงือท่วมตัว

ไพลิน: เร็วสิบรรลิต เมื่อคืนยังแอบเย็ดหีฉันอยู่เลย แตกเข้ามาเยอะเลยนะ รู้มั้ยหลังจากบรรลิตออกไป ฉันน้ำหีแตกจนสลบเลยหละ

บรรลิต: จ.. จริงเหรอครับ.. อึก

มันเริ่มคล้อยตามคำพูด ทว่าอีกใจก็ไม่เชื่อ มันยังจำวันแรกที่เจอคุณหญิงได้อยู่เลย เธอมองมันราวกับสัตว์เลื้อยคลานชั้นต่ำ แถมยังต่อว่าเรื่องที่มันเผลอทำหน้าหื่นด้วย แต่ตอนนี้มาชวนขึ้นเตียง? แบบไหนคือนิสัยจริงๆกันแน่ แต่มันดูจริงไปหมดจนแยกไม่ออก

ไพลิน: จริงสิคะ ตั้งแต่ที่ฉันโดนแตกใน ฉันก็กลายเป็นเมียบรรลิตแล้ว เพราะงั้นไม่ต้องระแวงแล้วมาเย็ดหีเมียได้แล้วค่ะ ผัวขาา~

บรรลิต: เมีย!? คุณหญิงเป็นเมียผม!?

ไพลิน: ใช่ค่ะ ผัวเมียเย็ดกันปกติจะตาย.. มาสิคะ มาใช้หีเมียได้ตามต้องการเลย ร่างกายของเมียมีไว้ให้ผัวเย็ดให้ผัวระบายเงี่ยนอยู่แล้วค่ะ ^^

บรรลิต: ไม่ไหวแล้ว ช่างแม่งละโว็ย

นายบรรลิตทนไม่ไหวอีกต่อไป ระเบิดอารมณ์ที่เก็บกดมานานออกมา ทั้งความอึดอัดที่โดนดูถูก ทั้งความกังวล ทั้งความเงี่ยน ทุกสิ่งทำให้มันแท๊บบ้า

บรรลิตกระโดดขึ้นเตียงหน้าซุกอกจูบเลียอย่างไม่สนอะไร ความสะใจที่ได้โลมเลียเมียเจ้านาย และความสะใจที่มันเป็นคนต่ำต้อยได้ดอมดมดอกฟ้าอย่างคุณหญิง ยิ่งทำให้มันเงี่ยนราวกับคนบ้า

>>

[ข้ามฉากเย็ดเพราะเขียนไม่เก่ง]

>>

ผ่านไป 4 ชั่วโมง

ทั้งคู่นอนกางแขนขาอ่อนแรง เนื้อตัวแต่ละคนเต็มไปด้วยของเหลวของอีกฝ่าย ใบหน้าไพลินดูบิดเบี้ยวสะใจ ส่วนนายบรรลิตกำลังยิ้มอย่างสุขสม

บรรลิต: คุณหญิงเป็นเมียผมแล้วจริงๆนะ

ไพลิน: อื้มม ผัวไม่ต้องถามแล้วค่ะ ต่อไปนี้ไพลินจะเป็นเมียของบรรลิตคนเดียว ทั้งนมทั้งหีขอถวายให้ผัวบรรลิตคนเดียวค่ะ

บรรลิต: แล้วเจ้านายหละครับ คุณหญิงแต่งงานกับเจ้านาย.. แย่แล้ว! แบบนี้ผมก็เป็นชู้!?

ไพลิน: อืมม ถ้าคิดแบบนั้นก็ใช่ค่ะ.. แต่ผัวบรรลิตไม่ต้องห่วงนะคะ แค่เราเปิดตัวว่าเย็ดกัน ตาแก่นั่นต้องยอมหย่าแน่ๆ ถึงตอนนั้นเมียจะได้แต่งงานกับผัวบรรลิตไงคะ ^^

นายบรรลิตได้ยินแบบนั้นก็เหงือตก เจ้านายมีอิทธิพลขนาดนั้น ทั้งยังรวยมาก ถ้าเปิดตัวว่าเย็ดกับเมียเจ้านายจริงๆ คงไม่จบง่ายๆแน่ อาจจะมีคนตายไม่ก็พิการ คนแล้วขนลุกรีบหันไปพูดกับคุณหญิง

บรรลิต: คุณหญิง.. อย่าเลยครับ อย่าบอกใครเด็ดขาด เรื่องนี้ต้องเก็บเป็นความลับ!

ไพลิน: ได้ค่ะ เมียตามใจผัวบรรลิตทุกอย่าง

บรรลิต: อึก.. แล้วทำไมถึงอยากเป็นเมียคนขับรถอย่างผมหละครับ ผมทั้งจนทั้งไม่มีอะไรดีสักอย่าง

ไพลิน: ไม่รู้สิคะ แค่ถูกผัวบรรลิตมองก็เงี่ยนใจจะขาดแล้วค่ะ หยุดคิดเรื่องหื่นๆไม่ได้เลย อยากให้ผัวบรรลิตมองทุกส่วนที่น่าอายของเมีย อยากให้จับ อยากให้สัมผัส และอยากโชว์ให้ทุกคนเห็นถึงความร่านลามกของเมียคนนี้ด้วยค่ะ

นายบรรลิตได้ยินถึงกับพูดไม่ออก ไม่ใช่ว่าคุณหญิงโดนผีเข้าหรอกนะ แถวบ้านนอกที่มันจากมาก็มีความเชื่อเรื่องผีๆสางๆแบบนี้ด้วย

หลังจากนอนพักไปครึ่งชั่วโมง บรรลิตและไพลินก็ใส่เสื้อผ้ากลับคืน บรรลิตอยู่ในชุดคนขับรถ ส่วนไพลินอยู่ในชุดเดรสสั้นแหวกอกสุดเซ๊กซี่

ไพลินยิ้มซุกซนจับมือนายบรรลิตโอบไหล่วางมือสอดเข้าไปใต้ร่องผ่าของชุดจับหมับไปที่หน้าอก ก่อนจะพากันเดินออกไป

ข้างนอกเป็นห้องจอดรถมรม่านรูดปิดอยู่ ทว่ามีบ๋อยยืนรออยู่ด้วย บ๋อยมองหื่นๆไปยังคุณหญิงอย่างไม่เกรงใจ และใช่ มันแอบฟังบทสนทนาในห้องและรู้ว่าคนข้างๆคือคนขับรถ

ไพลิน: เท่าไหร่?

บ๋อย: สี่ร้อยห้าสิบบาทครับคุณผู้หญิง ^^

ไพลิน: ไม่ต้องถอน

คุณหญิงยื่นแบงค์ห้าร้อย บ๋อยยื่นมือมารับทว่าเอื้อมมาลึกจนถึงแขน บ๋อยลูบแขนอย่างหื่นๆก่อนจะเก็บเงินไป

บรรบิตมองฉากตรงหน้า เห็นคุณหญิงที่ดูสูงศักดิ์ถูกบ๋อยแสนต่ำต้อยลวนลามก็สะใจขึ้นมา ผลมาจากการที่มันโดนคนสูงศักดิ์อย่างเจ้านายดูหมิ่นเหยียดหยามมานาน ทำให้จิตใจอยากเห็นคนระดับนั้นตกต่ำบ้าง

ความต้องการและความหื่นของบรรลิต ทั้งยังได้คุณหญิงมาครอบครองแม้จะต้องแอบเป็นชู้ก็ตาม แถมคุณหญิงยังบอกว่าจะตามใจมันทุกอย่าง ความคิดเช่นนั้นค่อยๆเปลี่ยนบรรลิตไป ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงไม่กล้าทำเช่นนี้

อุบบ จ๊วฟฟฟ~

นายบรรลิตยื่นหน้าอ้าปากจูบคุณหญิงโชว์บ๋อย ทั้งคู่แลกลิ้นกันไปมาอย่างลามก มือก็ซุกซนแหวกชุดโชว์นมก่อนจะบีบคลึงให้บ๋อยอิจฉา

แต่บ๋อยมันรู้ดีว่าคนอย่างมันได้แค่จับมือแตะแขน จึงยืนมองหน้าอกทรงสวยที่ถูกขยำหวังเก็บไปสานฝันตอนหลับ

ไพลิน: ผัวขา~ จับแบบนี้เมียก็เงี่ยนสิคะ

บรรลิต: ฮ่าๆ ขอโทษครับคุณหญิง ผมอดไม่ได้จริงๆ ก็คุณหญิงเซ๊กซี่ขนาดนี้จะทนไหวได้ไง

ไพลิน: หูยย ชอบหรอคะ เดี๋ยวเมียจะใส่ชุดยั่วควยผัวทุกวันเลยค่ะ ผัวชอบแบบไหนเมียพร้อมจะสนองให้ทุกอย่างเลย

บรรลิต: คุณหญิงพูดแบบนี้ ไม่อายไอหนุ่มนั่นหรอครับ เราไม่ได้อยู่กันแค่สองคนนะครับ

ไพลิน: จะอยู่กี่คนเมียก็จะพูดเหมือนเดิมค่ะ

บรรลิต: ทำไมถึงร่านแบบนี้นะเมียพี่~ จ๊วฟฟ

นายบรรลิตกอดแนบแน่นจูบปากแลกลิ้นต่ออีกยก ทีนี้มือซนลุกลามลงไปด้านล่าง ถกกระโปรงโชว์หีก่อนจะสอดนิ้วเกี่ยวหีรัวๆ ใฃมันใช้ประสบกาณ์กว่า 4 ชั่วโมง ทำให้รู้จุดเสียวของคุณหญิง ไม่นานก็ตัวกระตุกเกร็งๆพร้อมน้ำหีที่พุ่งกระฉูดออกมา

บ๋อยยืนมองตาค้าง ลุงคนขับรถคนนี้เป็นใครกัน ถึงได้ครอบครองสาวไฮโซคนนี้ได้ ดูจากกระเป๋าแบรนด์เนม กับชุดราคาแพง ก็รู้ได้ว่ามีเงิน แล้วมาคบชู้กับคนขับรถทำไม คิดได้อย่างเดียวคือคนขับรถมีฝือเย็ดดีจนสาวไฮโซคนนี้ติดใจ?

บ๋อย: อย่างเทพเลยพี่ ผมหละนับถือ

บ๋อยชื่นชมจากใจก่อนจะไปรูดม่านเปิดทางให้ เพราะจ่ายเงินแล้ว จะให้อยู่ต่อก็ไม่ได้ หากไม่รีบให้ขับออกไป คนที่จะโดนด่าก็คือมันนั่นเอง

บรรลิต: กลับกันเถอะครับคุณหญิง

ไพลิน: ค่ะ^^

ไพลินพูดจบก็เดินไปเปิดประตูด้วยตัวเอง เข้าไปนั่งเบาะข้างคนขับ กวักมือเรียกนายบรรลิตให้เข้าไป

นายบรรลิตมองตาเยิ้ม กลัวว่าเหตุการณ์ทั้งหมดจะเป็นความฝัน มันภาวนาให้เป็นความจริงด้วยเถิดพลางเปิดประตูขึ้นรถไป

>>

>>

>>

>[ซ่อนตรงนี้]<

[Teerapong2534]

และแล้ว หวยแห่งความเงี่ยนเอามาออกที่นายบรรลิต คนขับรถสายเสียว

[PTTrayong]

เสียดายไม่บรรยายฉากมีเพศสัมพันธ์ ถ้าบรรยายได้มันจะเพิ่มมิติการเล่าเรื่องได้หลายเหตุการณ์ หลายแบบเลยครับ ลองฝึกตรงนี้เพิ่มเติม

[Rong1234567890]

อยากได้ซักตัว

[Choulasit]

มาไวอยู่นะช่วงนี้

[เด็กสายเบิร์น]

น่าหากล้องแบบนี้มาใช้บ้าง

[karoon]

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณท่านผู้ประพันธ์มากครับที่ช่วยจัดให้ตามคำขอ  อ่านตามที่ท่านแต่งมาแล้วสมกับที่รอคอยครับ  แนวผู้ชายที่ต่ำต้อยกว่าแต่ได้มีโอกาสเสพกามกับผู้หญิงที่สูงศักดิ์กว่า  ผมว่าเป็นแนวพิมพ์นิยมที่ผู้อ่านหลายๆท่านชื่นชอบนะครับ  เพราะในชีวิตจริงผู้ชายหลายๆท่านคงเอื้อมไม่ถึงผู้หญิงที่สูงศักดิ์กว่า  ดังนั้นการได้อ่านเรื่องเสียวแนวนี้ก็ทำให้เติมเต็มความรู้สึกดีๆในชีวิตได้ครับ

ถ้าเรื่องต่อๆไปผมขอท่านผู้ประพันธ์ลองแต่งแนวหยุดเวลา Time Stop ตามแนวหนังเอวีของญี่ปุ่น  ลองรับไว้พิจารณาดูนะครับ  ได้ไม่ได้ไม่ว่ากันครับ  แค่ที่ท่านผู้ประพันธ์แต่งให้ตามแนวที่ผมขอไว้ในเรื่องนี้ก็ขอบคุณมากแล้วครับ