ชะตาสวาท : EP.24

[bigaud]

" ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์ทั้งหมดในเรื่องเป็นเรื่อง สมมุติและแต่งขึ้น ผู้อ่านควรใช้วิจารญาณในการเสพ"


EP.24 : ถึงคราวเอาคืน(3)


เวลาล่วงเลยผ่านไปจนเกือบ 6 โมงเช้า แสงแดดส่องผ่านม่านมากระทบกับพื้นพรมสีนวลบนพื้นห้อง สาดไปที่เตียงผมที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา พลางมองหาหญิงสาวที่ผมได้ร่วมเสพสมกามสวาทในค่ำคืนที่ผ่านมา  ผมก็เห็นพิงค์ ที่เธอก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาแล้วเช่นกันแต่ภาพที่ผมเห็นคือสายตาของเธอเหม่อมองเพดาน ด้วยดวงตาที่แดงก่ำ อยู่เงียบๆ ผมที่เห็นจึงไม่เอ่ยอะไรออกมาจนขณะตอนนี้ก็ไม่มีเสียงการพูดคุยกันจนทุกอย่างภายในห้องเงียบสงัด มีเพียงเสียงของแอร์ภายในห้องเท่านั้นที่ส่งเสียงออกมาได้ยิน จนเวลาผ่านไปเกือบสิบนาที
"พิงค์ ยังโกรธเติม หรือเปล่า" ผมตัดสินใจเริ่มเอ่ยออกมาก่อน
"........."
ไม่มีคำตอบจากผู้เป็นอดีตแฟนเก่าของผมเธอยังคงนอนลืมตามองเพดานนิ่งเงียบอยู่
"เติม เห็น พิงค์ ก็มีความสุขนี่ อย่าคิดมากไปเลย" ผมเอ่ยต่อและก็เป็นอีกครั้งที่เธอยังคงนิ่งเงียบงัน ผมจึงตัดสินใจที่จะไม่พูดอะไรต่อ
"จะต้องไม่มีใครรู้เรื่องนี้นะ จำไว้นะเติม" พิงค์ เอ่ยกำชับออกมา
"อืม จะมีแค่เราสองคนที่รู้เรื่องนี้" ผมเอ่ยรับปากเธอไปก่อนที่ความเงียบจะเข้าปกคลุมอีกครั้ง
จนผมที่ค่อนข้างมั่นใจว่าพิงค์ คงไม่ได้จะเอาเรื่องอะไรกับผมในเหตุการณ์เมื่อคืนแล้วด้วยนิสัยเธอที่มั่นใจในตัวเองและคงไม่สนใจอะไรในเมื่อมันก็เป็นการร่วมรักแบบธรรมดาในค่ำคืนหนึ่งไม่ได้คอขาดบาดตายอะไรถ้าเธอจะคิดว่าเป็นเพียงแค่การวันไนท์สแตนด์ครั้งหนึ่งหรือถือว่าทำบุญทำทานไปให้หมาแมวไปก็ไม่แปลก  แล้วเมื่อผมก็นึกอะไรสนุกๆขึ้นมาได้อย่างหนึ่งจึงตัดสินใจเอ่ยขึ้น
"เติม อยากให้พิงค์ช่วยอะไรหน่อย" ผมพูด ด้วยน้ำเสียงขอร้อง
"ช่วยอะไร" พิงค์ ถามกลับด้วยความสงสัย
"พิงค์ ลุกขึ้นมานั่งหน่อย" ผมเอ่ยขอร้องเธอซึ่งก็ไม่รู้อะไรดลใจให้เธอลุกขึ้นเปลี่ยนมานั่งข้างๆ ผมที่นอนอยู่อย่างว่าง่าย ทันทีที่เธอลุกขึ้นนั่งข้างๆผมแล้ว
"พิงค์ ใช้ปากช่วยเติม หน่อยเหมือนสมัยก่อนไง" ผมพูดพูดพลางเอามือเอื้อมขึ้นไปโอบศีรษะของเธอก้มลงมาหาท่อนลำของตัวเอง พิงค์ ซึ่งไม่ทันระวังตัว ถูกดึงลงมาอย่างง่ายดาย ท่อนลำที่กำลังชูชันอีกครั้ง กลิ่นอับของมันที่หลังจากการใช้งานมาของผมตั้งแต่เมื่อคืนที่ยังไม่ได้ทำความสะอาดเลย จนเธอถึงกับต้องปิดปากเบือนหน้าหนี
"หรือพิงค์ จะไม่ช่วยเติม" ผมเอ่ยขู่เธอขึ้นมาพร้อมกับเอามือบีบที่แก้มของเธอเบาๆ ทำให้พิงค์ ต้องอ้าปากอย่างจำยอมคงด้วยเรื่องคลิปที่เธอโดนถ่ายเอาไว้ แล้วผมก็จับศีรษะของเธอกดลงไป
"ทำให้ด้วยซิพิงค์" ผมใช้น้ำเสียงออกคำสั่งอีกครั้งจนเธอได้แต่ต้องทำตาม ด้วยการใช้ปากรูดท่อนลำของผมเข้าๆออกๆ
ขณะที่เธอใช้ปากรูดท่อนลำของผมอยู่นั้น ถึงแม้ท่อนลำของผมจะขนาดไม่ได้ใหญ่อะไรก็ตาม แต่ตอนนี้มันชูชันแข็งอยู่ในปากของเธอ ด้วยความที่อยากจะ ทำให้มันจบๆไป พิงค์ จึงเร่งความเร็ว ทำเอาผมที่นอนอยู่ถึงกับสูดปากด้วยความเสียวพลางร้องออกมา
"เบาๆสิ พิงค์ เดี๋ยวก็แตกกันพอดี" ผมเอ่ยปรามอดีตแฟนไม่ให้เร่งรีบ
"ดูดด้วยสิ ใช้ลิ้นด้วย" ผมสั่ง
พิงค์ ที่จำยอมทำตามที่ผมบอกอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทำเอาผมเสียวยิ่งขึ้นไปอีก
"อย่างนั้นแหละพิงค์ เก่งมาก" ผมเอ่ย
พิงค์ ที่ทั้งดูดทั้งรูด ไปได้อีกสักพัก ผมก็ทนไม่ไหวจนต้องปล่อยน้ำกามออกมาขณะที่ผมก็เกร็งมือกดศีรษะของเธอไว้ไม่ให้ขยับเขยื้อน
"กลืนมันเข้าไปนะพิงค์" ผมออกคำสั่งเสียงเข้มใส่พิงค์  จนเธอได้แต่ทำตามอย่างเสียไม่ได้ตามด้วยสายตาของเธอที่แสดงความขยะแขยงออกมาให้ผมเห็น ทันทีที่ผมปล่อยมือออกจากศีรษะของเธอ พิงค์ รีบลุกขึ้นพร้อมกับวิ่งไปเข้าห้องน้ำเพื่อไปบ้วนปากทันที

ขณะที่ผมที่ยังคงนอนอย่างสบายอารมณ์บนเตียง  ขณะที่พิงค์ ที่อยู่ในห้องน้ำ เพื่อล้างตัวจากคราบสวาทที่เกิดเมื่อคืน พิงค์ ที่ตอนนี้กำลังอาบน้ำและชำระบ้างคราบกามของทั้งเธอและผม ผมที่นอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยพลางเดาความคิดของอดีตแฟนเก่าว่าเธอคงกำลังคิดในใจว่าจะทำให้เรื่องนี้จบได้อย่างไร โดยที่ไม่ทำให้ตัวเธอมีปัญหา และก็เป็นเหมือนอย่างที่ผมคิดไว้จริงๆ เพราะขณะเดียวกันนั้นเอง พิงค์ นั้นก็กำลังใช้ความคิดไตร่ตรองเรื่องราวที่เกิดขึ้นอยู่ภายในห้องน้ำนั้นเหมือนที่ผมคาดการณ์ไว้เลย และในที่สุดแล้วพิงค์ นั้นเธอก็คิดตัดสินใจได้เช่นกันว่า 'ให้ถือว่าเรื่องนี้เป็นฝันร้ายที่ให้มันพ้นไปดีกว่า เพราะปกติ ตัวเธอเองก็ไม่เคยคิดจะติดต่อกับเติม อยู่แล้วแล้ว เติม เองก็รับปากแล้วว่าจะไม่พูดเรื่องนี้ งั้นก็ถือว่าให้เรื่องนี้ผ่านๆไปแล้วกัน' เมื่อพิงค์ ตัดสินใจจะปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปได้ก็หันมาอาบน้ำต่อเพราะตอนนี้เวลาเกือบแปดโมงกว่าแล้วใกล้จะถึงเวลานัดกับพี่น้อย ผอ ฝ่ายตรวจสอบ ตอนเก้าโมงครึ่งแล้วด้วย พิงค์ เปิดน้ำลงไปในอ่างอาบน้ำจนเต็ม จังหวะเดียวกันนั้นเอง
"ก๊อกๆๆๆ"

.
.
.
.
.
z
z

แล้วผมก็ลุกขึ้นจากอ่างแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำปล่อยให้เธออยู่ภายในห้องน้ำเพียงคนเดียวเพื่ออาบน้ำทั้งน้ำตาต่อ เวลาผ่านไปร่วมยี่สิบนาที จนพิงค์ แต่งตัวเสร็จแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ  พิงค์ ตอนนี้เปลี่ยนมาใส่ชุดเสื้อเชิ้ตของธนาคารกางเกงผ้าดูเรียบหรู แล้วเดินตรงมาที่โซฟาที่ผมนั่งอยู่ แล้วเอ่ยขึ้น
" เติม ไปเถอะ พิงค์ มีงาน ส่วนเรื่องที่เกิดทั้งหมด พิงค์ ถือว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นนะ แต่ เติม ต้องทำตามที่สัญญากับพิงค์ นะ ที่จะไม่บอกเรื่องนี้กับใคร"
" ได้" ผม เอ่ยปากรับคำ
" เติม รีบไปแต่งตัวในห้องน้ำเถอะ พิงค์ จะต้องไปแล้ว"
ผมที่รู้นิสัยของพิงค์ ดีที่เป็นคนเอาใจใส่เรื่องงานมาก เลยลุกขึ้นไปแต่งตัวที่ห้องน้ำโดยดี พอผมแต่งตัว เสร็จ ก็เดินออกจากห้องน้ำโดยที่พิงค์ มายืนรอตรงหน้าห้องน้ำแล้ว
" เติม เร็วหน่อยพิงค์ จะ ได้รีบไป" 
".........."
ผมไม่ตอบอะไร แต่ก็เดินตามพิงค์ ออกไป พอพ้นประตูห้องโรงแรม หลังจากพิงค์ ปิดห้องเรียบร้อย เธอก็เดินแยกไปอีกฝั่งคนล่ะทางกับผมทันทีโดยไม่พูดอะไร โดยเธอแยกเดินต้องไปยังห้องสัมนา ส่วนผมก็เดินไปยังที่จอดรถแยกไป
.
.
.
ภายในห้องสัมมนา พิงค์ ที่เดินก้าวเข้ามาด้วยสีหน้าไม่สดใสนัก ทันทีที่เธอเดินมาถึงโต๊ะเตรียมงานสัมนา เสียงจากคนคุ้นเคยของเธอก็ดังขึ้น
"ไม่สบายรึเปล่าพิงค์  หน้าตาซีดเซียวเชียว" พี่น้อย หัวหน้าของพิงค์ ถามด้วยความห่วงใยหลังจากเห็นลูกน้อง ที่ตนสุดแสนจะภูมิใจ ในความสามารถในการทำงาน เดินเข้ามาที่โต๊ะอาหารด้วยใบหน้าที่อ่อนเพลีย
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่น้อย เครียดเรื่องงานนิดหน่อยค่ะ" พิงค์ เฉไฉตอบ เธอคงไม่มีทางบอกใครแน่ ว่าเมื่อคืนอดีตแฟนเก่าของเธอพากันเสพสวาทกันไป จนเธอปวดระบมไปหมด และในที่สุดแล้วด้วยเรื่องงานที่รออยู่จนทำให้เธอลืมเรื่องคลิปที่เธอถูกถ่ายไว้เป็นเครื่องต่อรองไปเสียสนิทเลยจนมันหายไปจากความทรงจำของเธอไปเกือบตลอดกาล
.
.
.
.
ขณะเดียวกันในระหว่างทางที่ผมขับรถออกมาจากโรงแรมมา ผมที่รู้สึกไม่ค่อยสบายใจในสิ่งที่ทำลงไป จึงตัดสินใจโทรหาพี่เหลียง
"ว่าไง เติม" พี่เหลียง เอ่ยเมื่อแกรับสาย
"พี่เหลียง ผมถามหน่อย ผมทำตามพี่บอกแล้วนะพี่ แต่ผมชักไม่ค่อยมั่นใจถ้าเอาที่ถ่ายไว้ต่อรองกับแฟนเก่าไปย้ำกับเค้าอีกดีไหมพี่"

"หืมมมม นี่กลัวไปเจอตอล่ะซิ เติม ไม่ต้องกลัว ถ้าโดนจับนะท้องที่พี่เอง
555"
"พี่เหลียง อ่ะ...อืมมม อย่าล้อเล่นดิพี่"

"... 555... แค่สมมุติน่ะพี่เผื่อต้องเจอจริงๆ ก็เลยคิดว่าจะจัดการยังไง"

คำตอบของพี่เหลียง ทำเอาผมเอาเหงื่อตกทำให้ยิ่งกังวลไปอีกว่าควรจะทำยังไงดี ที่ผมคิดคือ ถ้าผมทำพลาดโดนพิงค์ ไปแจ้งตำรวจงานนี้ผมอาจไปนอนคุกพร้อมเสียคนเสียอนาคตได้เลย

"งั้นเอางี้ พี่ว่าช่วงนี้ เติม ก็ห่างๆ คนนี้ไว้ก่อนแล้วกันพี่ว่า หายไปเลยก็ดี ไม่ไปเจอหรืออะไรกับเธอบ่อยๆสมัยนี้คลิปหลุดคนไม่ค่อยกลัวกันแล้ว" พี่เหลียง เอ่ยแนะนำ

"ผู้หญิง เค้าจะได้ไม่รู้สึกว่าโดนคุกคามอาจจะปล่อยๆ ไปถือเป็น วันไนท์สแตนด์ก็ได้ แล้วนี่เป็นแฟนเก่าด้วยนี่ พี่ว่าน่าจะไม่อะไรถ้าเราไม่ไปกดดันเค้า"
พี่เหลียง แนะนำต่อตามความคิดของเขา
"งั้นผมหายไปเลยไม่ติดต่อไปเลยดีกว่าไหมพี่" ผมที่ชักเริ่มเครียดๆ ในสิ่งที่ตัวผมเองทำลงไปขึ้นมาแล้ว เอ่ยตอบ

"หืมมม ก็ดีพี่ว่า ไม่ต้องไปติดต่อเลยก็ดีพี่ว่า อย่าไปคิดอะไรให้เครียดมาก"
พี่เหลียง แนะนำต่อ

"ครับพี่ " ผม ตอบ

"ดีแล้ว ...ว่าแต่เลิกคุยเรื่องนี้ดีกว่า เติม ถ้ามีเวลาว่างเดี๋ยวมาช่วยพี่ซิ พี่หาคนไว้ใจอยู่ ว่าจะทำธุรกิจพวกร้านสปาอีกอย่างน่ะ"  พี่เหลียง เอ่ยถามผม

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[a yunma]

" ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์ทั้งหมดในเรื่องเป็นเรื่อง สมมุติและแต่งขึ้น ผู้อ่านควรใช้วิจารญาณในการเสพ"


EP.24 : ถึงคราวเอาคืน(3)


เวลาล่วงเลยผ่านไปจนเกือบ 6 โมงเช้า แสงแดดส่องผ่านม่านมากระทบกับพื้นพรมสีนวลบนพื้นห้อง สาดไปที่เตียงผมที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา พลางมองหาหญิงสาวที่ผมได้ร่วมเสพสมกามสวาทในค่ำคืนที่ผ่านมา  ผมก็เห็นพิงค์ ที่เธอก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาแล้วเช่นกันแต่ภาพที่ผมเห็นคือสายตาของเธอเหม่อมองเพดาน ด้วยดวงตาที่แดงก่ำ อยู่เงียบๆ ผมที่เห็นจึงไม่เอ่ยอะไรออกมาจนขณะตอนนี้ก็ไม่มีเสียงการพูดคุยกันจนทุกอย่างภายในห้องเงียบสงัด มีเพียงเสียงของแอร์ภายในห้องเท่านั้นที่ส่งเสียงออกมาได้ยิน จนเวลาผ่านไปเกือบสิบนาที
"พิงค์ ยังโกรธเติม หรือเปล่า" ผมตัดสินใจเริ่มเอ่ยออกมาก่อน
"........."
ไม่มีคำตอบจากผู้เป็นอดีตแฟนเก่าของผมเธอยังคงนอนลืมตามองเพดานนิ่งเงียบอยู่
"เติม เห็น พิงค์ ก็มีความสุขนี่ อย่าคิดมากไปเลย" ผมเอ่ยต่อและก็เป็นอีกครั้งที่เธอยังคงนิ่งเงียบงัน ผมจึงตัดสินใจที่จะไม่พูดอะไรต่อ
"จะต้องไม่มีใครรู้เรื่องนี้นะ จำไว้นะเติม" พิงค์ เอ่ยกำชับออกมา
"อืม จะมีแค่เราสองคนที่รู้เรื่องนี้" ผมเอ่ยรับปากเธอไปก่อนที่ความเงียบจะเข้าปกคลุมอีกครั้ง
จนผมที่ค่อนข้างมั่นใจว่าพิงค์ คงไม่ได้จะเอาเรื่องอะไรกับผมในเหตุการณ์เมื่อคืนแล้วด้วยนิสัยเธอที่มั่นใจในตัวเองและคงไม่สนใจอะไรในเมื่อมันก็เป็นการร่วมรักแบบธรรมดาในค่ำคืนหนึ่งไม่ได้คอขาดบาดตายอะไรถ้าเธอจะคิดว่าเป็นเพียงแค่การวันไนท์สแตนด์ครั้งหนึ่งหรือถือว่าทำบุญทำทานไปให้หมาแมวไปก็ไม่แปลก  แล้วเมื่อผมก็นึกอะไรสนุกๆขึ้นมาได้อย่างหนึ่งจึงตัดสินใจเอ่ยขึ้น
"เติม อยากให้พิงค์ช่วยอะไรหน่อย" ผมพูด ด้วยน้ำเสียงขอร้อง
"ช่วยอะไร" พิงค์ ถามกลับด้วยความสงสัย
"พิงค์ ลุกขึ้นมานั่งหน่อย" ผมเอ่ยขอร้องเธอซึ่งก็ไม่รู้อะไรดลใจให้เธอลุกขึ้นเปลี่ยนมานั่งข้างๆ ผมที่นอนอยู่อย่างว่าง่าย ทันทีที่เธอลุกขึ้นนั่งข้างๆผมแล้ว
"พิงค์ ใช้ปากช่วยเติม หน่อยเหมือนสมัยก่อนไง" ผมพูดพูดพลางเอามือเอื้อมขึ้นไปโอบศีรษะของเธอก้มลงมาหาท่อนลำของตัวเอง พิงค์ ซึ่งไม่ทันระวังตัว ถูกดึงลงมาอย่างง่ายดาย ท่อนลำที่กำลังชูชันอีกครั้ง กลิ่นอับของมันที่หลังจากการใช้งานมาของผมตั้งแต่เมื่อคืนที่ยังไม่ได้ทำความสะอาดเลย จนเธอถึงกับต้องปิดปากเบือนหน้าหนี
"หรือพิงค์ จะไม่ช่วยเติม" ผมเอ่ยขู่เธอขึ้นมาพร้อมกับเอามือบีบที่แก้มของเธอเบาๆ ทำให้พิงค์ ต้องอ้าปากอย่างจำยอมคงด้วยเรื่องคลิปที่เธอโดนถ่ายเอาไว้ แล้วผมก็จับศีรษะของเธอกดลงไป
"ทำให้ด้วยซิพิงค์" ผมใช้น้ำเสียงออกคำสั่งอีกครั้งจนเธอได้แต่ต้องทำตาม ด้วยการใช้ปากรูดท่อนลำของผมเข้าๆออกๆ
ขณะที่เธอใช้ปากรูดท่อนลำของผมอยู่นั้น ถึงแม้ท่อนลำของผมจะขนาดไม่ได้ใหญ่อะไรก็ตาม แต่ตอนนี้มันชูชันแข็งอยู่ในปากของเธอ ด้วยความที่อยากจะ ทำให้มันจบๆไป พิงค์ จึงเร่งความเร็ว ทำเอาผมที่นอนอยู่ถึงกับสูดปากด้วยความเสียวพลางร้องออกมา
"เบาๆสิ พิงค์ เดี๋ยวก็แตกกันพอดี" ผมเอ่ยปรามอดีตแฟนไม่ให้เร่งรีบ
"ดูดด้วยสิ ใช้ลิ้นด้วย" ผมสั่ง
พิงค์ ที่จำยอมทำตามที่ผมบอกอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทำเอาผมเสียวยิ่งขึ้นไปอีก
"อย่างนั้นแหละพิงค์ เก่งมาก" ผมเอ่ย
พิงค์ ที่ทั้งดูดทั้งรูด ไปได้อีกสักพัก ผมก็ทนไม่ไหวจนต้องปล่อยน้ำกามออกมาขณะที่ผมก็เกร็งมือกดศีรษะของเธอไว้ไม่ให้ขยับเขยื้อน
"กลืนมันเข้าไปนะพิงค์" ผมออกคำสั่งเสียงเข้มใส่พิงค์  จนเธอได้แต่ทำตามอย่างเสียไม่ได้ตามด้วยสายตาของเธอที่แสดงความขยะแขยงออกมาให้ผมเห็น ทันทีที่ผมปล่อยมือออกจากศีรษะของเธอ พิงค์ รีบลุกขึ้นพร้อมกับวิ่งไปเข้าห้องน้ำเพื่อไปบ้วนปากทันที
.
.
.
.
พิงค์ ตอนนี้เปลี่ยนมาใส่ชุดเสื้อเชิ้ตของธนาคารกางเกงผ้าดูเรียบหรู แล้วเดินตรงมาที่โซฟาที่ผมนั่งอยู่ แล้วเอ่ยขึ้น
" เติม ไปเถอะ พิงค์ มีงาน ส่วนเรื่องที่เกิดทั้งหมด พิงค์ ถือว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นนะ แต่ เติม ต้องทำตามที่สัญญากับพิงค์ นะ ที่จะไม่บอกเรื่องนี้กับใคร"
" ได้" ผม เอ่ยปากรับคำ
" เติม รีบไปแต่งตัวในห้องน้ำเถอะ พิงค์ จะต้องไปแล้ว"
ผมที่รู้นิสัยของพิงค์ ดีที่เป็นคนเอาใจใส่เรื่องงานมาก เลยลุกขึ้นไปแต่งตัวที่ห้องน้ำโดยดี พอผมแต่งตัว เสร็จ ก็เดินออกจากห้องน้ำโดยที่พิงค์ มายืนรอตรงหน้าห้องน้ำแล้ว
" เติม เร็วหน่อยพิงค์ จะ ได้รีบไป" 
".........."
ผมไม่ตอบอะไร แต่ก็เดินตามพิงค์ ออกไป พอพ้นประตูห้องโรงแรม หลังจากพิงค์ ปิดห้องเรียบร้อย เธอก็เดินแยกไปอีกฝั่งคนล่ะทางกับผมทันทีโดยไม่พูดอะไร โดยเธอแยกเดินต้องไปยังห้องสัมนา ส่วนผมก็เดินไปยังที่จอดรถแยกไป
.
.
.
ภายในห้องสัมมนา พิงค์ ที่เดินก้าวเข้ามาด้วยสีหน้าไม่สดใสนัก ทันทีที่เธอเดินมาถึงโต๊ะเตรียมงานสัมนา เสียงจากคนคุ้นเคยของเธอก็ดังขึ้น
"ไม่สบายรึเปล่าพิงค์  หน้าตาซีดเซียวเชียว" พี่น้อย หัวหน้าของพิงค์ ถามด้วยความห่วงใยหลังจากเห็นลูกน้อง ที่ตนสุดแสนจะภูมิใจ ในความสามารถในการทำงาน เดินเข้ามาที่โต๊ะอาหารด้วยใบหน้าที่อ่อนเพลีย
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่น้อย เครียดเรื่องงานนิดหน่อยค่ะ" พิงค์ เฉไฉตอบ เธอคงไม่มีทางบอกใครแน่ ว่าเมื่อคืนอดีตแฟนเก่าของเธอพากันเสพสวาทกันไป จนเธอปวดระบมไปหมด และในที่สุดแล้วด้วยเรื่องงานที่รออยู่จนทำให้เธอลืมเรื่องคลิปที่เธอถูกถ่ายไว้เป็นเครื่องต่อรองไปเสียสนิทเลยจนมันหายไปจากความทรงจำของเธอไปเกือบตลอดกาล
.
.
.
.
ขณะเดียวกันในระหว่างทางที่ผมขับรถออกมาจากโรงแรมมา ผมที่รู้สึกไม่ค่อยสบายใจในสิ่งที่ทำลงไป จึงตัดสินใจโทรหาพี่เหลียง
"ว่าไง เติม" พี่เหลียง เอ่ยเมื่อแกรับสาย
"พี่เหลียง ผมถามหน่อย ผมทำตามพี่บอกแล้วนะพี่ แต่ผมชักไม่ค่อยมั่นใจถ้าเอาที่ถ่ายไว้ต่อรองกับแฟนเก่าไปย้ำกับเค้าอีกดีไหมพี่"

"หืมมมม นี่กลัวไปเจอตอล่ะซิ เติม ไม่ต้องกลัว ถ้าโดนจับนะท้องที่พี่เอง
555"
"พี่เหลียง อ่ะ...อืมมม อย่าล้อเล่นดิพี่"

"... 555... แค่สมมุติน่ะพี่เผื่อต้องเจอจริงๆ ก็เลยคิดว่าจะจัดการยังไง"

คำตอบของพี่เหลียง ทำเอาผมเอาเหงื่อตกทำให้ยิ่งกังวลไปอีกว่าควรจะทำยังไงดี ที่ผมคิดคือ ถ้าผมทำพลาดโดนพิงค์ ไปแจ้งตำรวจงานนี้ผมอาจไปนอนคุกพร้อมเสียคนเสียอนาคตได้เลย

"งั้นเอางี้ พี่ว่าช่วงนี้ เติม ก็ห่างๆ คนนี้ไว้ก่อนแล้วกันพี่ว่า หายไปเลยก็ดี ไม่ไปเจอหรืออะไรกับเธอบ่อยๆสมัยนี้คลิปหลุดคนไม่ค่อยกลัวกันแล้ว" พี่เหลียง เอ่ยแนะนำ

"ผู้หญิง เค้าจะได้ไม่รู้สึกว่าโดนคุกคามอาจจะปล่อยๆ ไปถือเป็น วันไนท์สแตนด์ก็ได้ แล้วนี่เป็นแฟนเก่าด้วยนี่ พี่ว่าน่าจะไม่อะไรถ้าเราไม่ไปกดดันเค้า"
พี่เหลียง แนะนำต่อตามความคิดของเขา
"งั้นผมหายไปเลยไม่ติดต่อไปเลยดีกว่าไหมพี่" ผมที่ชักเริ่มเครียดๆ ในสิ่งที่ตัวผมเองทำลงไปขึ้นมาแล้ว เอ่ยตอบ

"หืมมม ก็ดีพี่ว่า ไม่ต้องไปติดต่อเลยก็ดีพี่ว่า อย่าไปคิดอะไรให้เครียดมาก"
พี่เหลียง แนะนำต่อ

"ครับพี่ " ผม ตอบ

"ดีแล้ว ...ว่าแต่เลิกคุยเรื่องนี้ดีกว่า เติม ถ้ามีเวลาว่างเดี๋ยวมาช่วยพี่ซิ พี่หาคนไว้ใจอยู่ ว่าจะทำธุรกิจพวกร้านสปาอีกอย่างน่ะ"  พี่เหลียง เอ่ยถามผม

[a yunma]

เตืมเดี๋ยวพืงค์ติดต่อไปเอง

[phon14]

ปล่อยไปก่อนน้องพิงค์ติดใจติดต่อกลับมาเอง

[จักรวาลต้องห้าม]

ปล่อยไปก่อนน้องพิงค์ติดใจ

[ns52800189NS]

โดนบ้าง  จะเป็นไงน้า

[typhoon4152]

ใช่ๆ ปล่อยไปก่อน

[oraphe]

ปล่อยให้พิงค์ว้าวุ่น

[Ukj555]

โม้คส่งท้ายด้วย

[zezebee12]

ถ้าคิดถึงก็โทรมาเองละ

[Eberm]

สะใจ​เติม​แล้ว​

[sunnies]

คิดเหรอว่าจ่ะมีครั้งต่อไป

[Nongbaw]

เติมจะเดินหน้ายังไงอีกกับเรื่องนี้

[schareon]

น้ำแตกแล้วแยกทาง

[KonMol2]

ในเมื่อได้แล้วก็ปล่อยไปตามที่ตั้งใจละกันครับ