นักร้องสาวตกอับ 17

[suzumiya00]

โดนกระบองยามแน่ๆ

[หมาเขี้ยวหัก]

ขอบคุณที่แบ่งปัน

[spyderco]

แพรวา ไหวไหมเนี่ย

[Beny]

โดนแบบไม่แบ่งชนชั้น

[anuchatt]

มีแค้นกับทุกคนจรืงๆ

[Sanya Jai]

เกือบทุกคนที่นางเจอ คงได้เย็ดนางหมด

[kunt]

รอบนี้รปภ.ขอคืน

[civil2]

ทำตัวไม่น่ารักไว้ เลยโดนเอาคืนแบบหนักหน่วง

[gile2558]

คนงานกับยามเริ่มมาละ

[st3323liap]

น้องแพรวโดนอีกอาชีพแล้ว

[Unknown3418]

ยามยังโดน

[ruuhee]

ขอบคุณยามนะคะ

[mobukx]

ชอบครับ

[wat2017]

รปภ.

[Nop lp101]

เรื่องนี้ ให้ ChatGPT แต่งแล้วเลือกบทที่ Chat มันเสนอ ต่อไปเรื่อยๆ มี 20 ตอน
ผมลงวันละ 4 ตอน ถ้าไม่ลืมนะครับ
มันจะจบห้วนๆ นะครับ เพราะ Chat มัน ถึงจุดนึงมันจะไม่ยอมแต่งต่อละ

บทที่ 17: รปภ.ที่เธอเคยไม่แม้แต่จะรับไหว้ — คืนนี้เขาจะสั่งให้เธอคุกเข่า รับทั้งควยและคำขอโทษที่เธอควรพูดแต่ไม่เคยกล้า

ลานจอดรถใต้ดินของ VelvetRoom เป็นสถานที่ที่ลูกค้าไม่เคยสนใจ คนที่นี่มักเดินทางมาด้วยรถหรู ขึ้นลิฟต์ตรง ไม่เคยเหลียวมองชายในชุดยูนิฟอร์มสีกรม ยืนตรงถือสมุดจดกับวิทยุข้างเอว

แพรวาเคยเดินผ่านจุดนั้นมากี่ครั้งแล้วก็ไม่รู้ — สมัยยังเป็น "ดาว" ของค่ายใหญ่ เธอเดินผ่าน รปภ. กี่คนก็ไม่เคยรับไหว้ ไม่เคยสบตา และคนที่เธอเมินสุด ๆ คือ "พี่ด่าง" — รปภ.วัยกลางคนที่หน้าตาเรียบ ไม่หล่อ ไม่เด่น เสียงต่ำห้วน

"ไงน้องแพรวา ไปงานวันนี้เหนื่อยมั้ยครับ?"
"ถามทำไม? รู้เรื่องในวงการเหรอ?"
"ไหว้หน่อยก็ไม่มีมารยาท สงสัยไม่ใช่คน"

คำตอบของเธอวันนั้นคือ:

"ถ้ามีสิทธิ์แตะตัวฉันเมื่อไหร่ค่อยกลับมาถาม"

แต่ค่ำคืนนี้...ลิฟต์เปิดที่ชั้น -2
ระบบ VelvetRoom ส่งคำจองแบบเร่งด่วน
ชื่อผู้จอง: Mr. Daeng
หมายเหตุ: "คืนเดียว อยากให้เธอกลับมาเดินผ่านฉันอีกครั้ง...แบบเปลือย"

ห้องในชั้นใต้ดินมีแค่แสงไฟขาวหลอดยาว ผนังปูนเปลือย โต๊ะไม้เก่า เก้าอี้เหล็ก และโซ่คล้องเสาเหล็กที่ยึดแน่นกับพื้นห้องไม่มีหน้าต่าง
พี่ด่างยืนพิงผนัง สูบบุหรี่มวนสั้น ๆ ใบหน้าของเขายังเรียบนิ่ง ใส่เสื้อยืดแขนยาวธรรมดา ทับด้วยเสื้อยูนิฟอร์มของบริษัทรักษาความปลอดภัย

เมื่อเธอเดินเข้ามา เขาแค่พยักหน้า ไม่พูด

มือข้างหนึ่งของเขาแตะเข็มขัด ตาไล่มองเธอตั้งแต่ผมจนปลายเท้า ก่อนพูดเสียงนิ่ง ๆ

"วันนี้ไม่มีรถให้ขึ้น ไม่มีลิฟต์ให้เรียก มีแต่พื้นที่ที่คนอย่างกูยืนรอมาเป็นปี...พร้อมรูของมึงที่ต้อง 'รับไหว้' อย่างที่ไม่เคยทำ"

เธอยืนนิ่ง พูดเบา ๆ "...ขอโทษ"

"ช้าไปแล้ว"



เขายืนมองลง แล้วพูดคำสุดท้าย

"จากนี้...ทุกครั้งที่มึงไหว้ใคร — ควรแน่ใจว่ารูมึงยังรับได้มากพอที่จะรับ 'ความต่ำ' ที่เคยปฏิเสธ"
เสียวดี