บทเรียนที่ไม่คาดฝัน บทที่ 60 (incest)

[anatomy051]

บทรักของสายตาคู่ที่สาม



แสงสว่างรำไรของยามเช้าค่อยๆ แทรกตัวผ่านผ้าม่านเข้ามาในห้องนอนที่อบอวลไปด้วยไอรักเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา นัทลืมตาตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของมายด์ รู้สึกถึงความเหนื่อยอ่อนระคนความอิ่มเอมใจอย่างที่สุด ร่างกายของทั้งคู่แนบชิดกัน ความอบอุ่นที่แผ่ซ่านทำให้เขารู้สึกปลอดภัยอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

"ตื่นแล้วเหรอเด็กดี..." มายด์กระซิบเสียงแผ่ว พลางจูบเบาๆ ที่กลุ่มผมของนัท "เมื่อคืน... นัทเก่งมากเลยนะ... พี่ รู้สึกดีมาก"

นัทพยักหน้าเบาๆ ซบหน้าลงกับซอกคอของมายด์อย่างเขินอาย "พี่มายด์ก็... พี่มายด์สอนผมเก่งครับ... ผม... ผมก็ดี มากเหมือนกันครับ" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ยังคงแหบพร่าจากแรงอารมณ์ที่เพิ่งผ่านไป

ความผูกพันที่เกิดขึ้นระหว่างเขาและมายด์นั้นลึกซึ้งเกินกว่าคำว่าพี่น้องไปแล้ว นัทรับรู้ได้ถึงความเข้าใจและความเข้ากันได้ทางกายที่เขามีกับเธอ มันเป็นความรู้สึกที่ทั้งเร่าร้อนและอ่อนโยนในคราวเดียวกัน

ขณะที่นัทกำลังจมอยู่กับความคิดของตัวเอง เสียงรถยนต์ก็แล่นเข้ามาจอดบริเวณหน้าบ้าน ตามมาด้วยเสียงประตูรถที่ปิดลง และเสียงทักทายดังแว่วมาจากด้านล่าง

"นัท... มีคนมาหาเราแต่เช้าเลยแฮะ" มายด์เอ่ยขึ้น พลางขยับตัวลุกขึ้นจากเตียง

นัทกับมายด์รีบจัดการธุระส่วนตัวและแต่งตัวอย่างรวดเร็ว ก่อนจะลงมาที่ห้องนั่งเล่น ที่นั่น ลุงไก่และป้านวลกำลังยืนพูดคุยอยู่กับแขกสองคนที่ไม่คุ้นหน้า แขกคนหนึ่งเป็นชายวัยกลางคน รูปร่างสันทัด ท่าทางใจดี ส่วนอีกคนเป็นผู้หญิงที่ดูดีมีสง่าอย่างน่าประหลาดใจ

"อ้าว! มายด์ นัท! ลงมาพอดีเลย" ลุงไก่เอ่ยทักด้วยรอยยิ้ม "นี่ ไทร เพื่อนเก่าแก่ของลุงเอง แล้วก็... นี่ แก้ว ภรรยาของไทร"

นัทหันไปมองผู้หญิงที่ชื่อ แก้ว ทันทีที่ลุงไก่แนะนำ อาแก้ว คนนั้นสูงประมาณ 160 ซม. มีรูปร่าง เพรียวระหงและสมส่วน หุ่นยังดีราวกับสาววัยสามสิบปลายๆ เส้นผมของเธอ ยาวสลวยสีน้ำตาลเข้ม เงางาม มักจะปล่อยตรงหรือม้วนลอนอ่อนๆ ดูพลิ้วไหวอย่างเป็นธรรมชาติ ใบหน้าเรียวได้รูป ผิวพรรณเปล่งปลั่ง ดวงตาของเธอ คมโตเป็นประกาย แฝงไปด้วยความมั่นใจและความเฉลียวฉลาด เมื่อยิ้มเธอก็ดูมีเสน่ห์ดึงดูดใจอย่างประหลาด เธอแต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่เรียบหรูแต่ทันสมัย ทำให้เธอดู อ่อนกว่าวัย และโดดเด่นท่ามกลางผู้คน

"สวัสดีค่ะ/ครับ คุณไทร คุณแก้ว" นัทและมายด์เอ่ยทักพร้อมกัน

"สวัสดีจ้ะหนูมายด์ หนูดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะเลยนะ" อาแก้วยิ้มหวานให้กับมายด์ ก่อนจะหันมามองนัทช้าๆ "แล้วนี่... นัทใช่ไหมจ๊ะ ตัวโตเป็นหนุ่มแล้วนะเนี่ย จำอาแก้วได้ไหม"

นัทพยักหน้าเล็กน้อย แม้เขาจะไม่เคยเจอเธอมาก่อน แต่เขาก็รู้สึกถึงแรงดึงดูดบางอย่างจากผู้หญิงตรงหน้า อาแก้วส่งรอยยิ้มที่แสนอบอุ่นมาให้เขา แต่ในใจของนัทกลับรู้สึกถึงความตึงเครียดที่เพิ่มขึ้นอย่างบอกไม่ถูก การมาถึงของไทรและอาแก้วทำให้บรรยากาศที่เคยสงบสุขกลับมีคลื่นใต้น้ำบางอย่างที่นัทสัมผัสได้

เขาเหลือบมองไปยัง ป้านวล ผู้เป็นภรรยาของลุงไก่ ป้านวลดูมีท่าทีอึดอัดเล็กน้อย


เมื่อแสงสุดท้ายของวันลับขอบฟ้าลงไป ทั่วทั้งบริเวณบ้านก็ถูกโอบล้อมด้วยความมืดมิด มีเพียงแสงไฟจากตัวบ้านเท่านั้นที่ส่องสว่างนำทาง บรรยากาศภายในบ้านอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของอาหารที่ป้านวลและมายด์ช่วยกันเตรียม นัทก็กำลังช่วยจัดโต๊ะอาหารพลางมองไปยังห้องครัวเป็นระยะ ในใจยังคงครุกรุ่นไปด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน ตั้งแต่การร่วมรักกับมายด์เมื่อคืนจนถึงการมาถึงของลุงไทรและอาแก้วในตอนเช้า ทุกอย่างดูเหมือนจะถาโถมเข้ามาในชีวิตของเขาพร้อมๆ กัน

ไม่นานนักทุกคนก็มานั่งรวมกันที่โต๊ะอาหารยาว ลุงไก่กับลุงไทรนั่งอยู่หัวโต๊ะตรงข้ามกัน ทั้งคู่มีแก้วเหล้าอยู่ในมือ ป้านวลนั่งข้างลุงไก่ ส่วนอาแก้วอยู่ข้างลุงไทร มายด์กับนัทนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม เยื้องกับป้านวลเล็กน้อย และรินดา น้องสาวของมายด์ก็นั่งอยู่ปลายโต๊ะใกล้กับนัท

ลุงไก่เริ่มบทสนทนาด้วยรอยยิ้ม พลางยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ


"สวัสดีค่ะ/ครับ" ทุกคนเอ่ยทักทายอาแก้วพร้อมกัน

"สวัสดีจ้ะ" อาแก้วยิ้มหวาน "ป้าชื่อแก้วจ้ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะจ๊ะ" เธอหันไปยิ้มให้นัทเป็นพิเศษ ทำให้เขารู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมาเล็กน้อย แต่ก็พยายามรักษาสีหน้าให้เป็นปกติ

บทสนทนาดำเนินไปอย่างเป็นกันเอง ส่วนมายด์กับรินดาก็ร่วมวงคุยกันเรื่องงานอดิเรกและชีวิตในเมือง นัทพยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุด แต่สายตาของเขาก็อดที่จะเหลือบมองไปยัง อาแก้ว อยู่บ่อยครั้ง

อาแก้วในชุดลำลองที่เรียบหรูแต่ดูดี ทำให้รูปร่าง เพรียวระหงและสมส่วน ของเธอยิ่งดูโดดเด่น ผม ยาวสลวยสีน้ำตาลเข้ม ของเธอมักจะถูกปัดไปด้านข้าง เผยให้เห็นใบหน้าเรียวได้รูปและผิวพรรณที่เปล่งปลั่ง ดวงตา คมโตเป็นประกาย ของเธอดูมีเสน่ห์อย่างน่าประหลาด แม้จะอายุ 45 ปีแล้ว แต่เธอกลับดูอ่อนกว่าวัยมาก ทำให้ความรู้สึกดึงดูดใจที่นัทมีต่อเธอยิ่งเพิ่มขึ้น


ขณะที่ทุกคนกำลังหัวเราะกับเรื่องเล่าตลกๆ ของลุงไก่ที่เริ่มมีน้ำเสียงขึงขังเล็กน้อยเมื่อดื่มเหล้าไปบ้างแล้ว นัทสังเกตเห็นบางอย่างที่ผิดปกติไป เขาเหลือบไปมอง ป้านวล ป้าของเขามีท่าทีประหม่าเล็กน้อย ป้านวลดูจะหลีกเลี่ยงการสบตากับลุงไทรอยู่ตลอดเวลา แม้จะพยายามทำตัวให้เป็นปกติ แต่ความตึงเครียดบางอย่างก็ยังคงฉายชัดอยู่ในแววตาของเธอ ยิ่งเมื่อลุงไทรเผลอเหลือบมองมาที่ป้านวล นัทก็เห็นได้ถึงร่องรอยบางอย่างที่คล้ายความอึดอัดใจจากทั้งคู่

ขณะเดียวกัน นัทก็รู้สึกถึงสัมผัสแผ่วเบาที่ขาใต้โต๊ะ เป็นมือเรียวของมายด์ที่ลูบไล้ต้นขาของเขาเบาๆ เป็นการบอกใบ้ถึงความสัมพันธ์ที่ซ่อนเร้นของพวกเขา ความใกล้ชิดนี้ทำให้เขาอบอุ่นใจ แต่ก็ยิ่งตอกย้ำถึงความลับที่เขามีอยู่ ความลับที่ซับซ้อนหลายชั้นกำลังก่อตัวขึ้นในชีวิตของเขา ไม่ใช่แค่เรื่องเขากับป้านวล แต่ตอนนี้มีลุงไทรและอาแก้วเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย

มื้อค่ำดำเนินไปภายใต้บรรยากาศที่ดูเหมือนจะเป็นปกติ แต่สำหรับนัทแล้ว มันเป็นมื้อค่ำที่เต็มไปด้วยสายตาที่จับจ้องและความลับที่หนักอึ้ง ซึ่งพร้อมจะระเบิดออกมาได้ทุกเมื่อ

เมื่ออาหารค่ำจบลง ลุงไก่และลุงไทรต่างก็ดูเหมือนจะพอใจกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่ได้ดื่มกันไป

"คืนนี้ ไทรกับแก้วจะนอนค้างที่นี่นะ" ลุงไก่เอ่ยขึ้น "เดี๋ยวรินดาไปนอนกับมายด์นะลูก ห้องนอนรินดาจะได้ให้อาไทรกับอาแก้วได้พักสบายๆ"

"ได้เลยค่ะคุณพ่อ" รินดารับคำ ก่อนจะมองไปที่มายด์กับนัทเล็กน้อย นัทรู้สึกถึงแรงกระตุ้นบางอย่างในใจ การที่ลุงไทรและอาแก้วจะค้างที่นี่ ทำให้เขามีโอกาสได้สังเกตการณ์อาแก้วมากขึ้น แต่ขณะเดียวกัน ก็เพิ่มความตึงเครียดให้กับสถานการณ์ของเขากับป้านวลและมายด์ด้วย คืนนี้คงจะเป็นอีกคืนที่ไม่อาจคาดเดาอะไรได้เลย


เมื่อทุกคนแยกย้ายกันไปพักผ่อน ลุงไก่และลุงไทรยังคงนั่งคุยกันต่ออีกเล็กน้อยที่โต๊ะอาหาร ส่วนป้านวลก็เริ่มเก็บกวาดภาชนะต่างๆ

"เดี๋ยวแก้วขอขึ้นไปจัดของในห้องก่อนนะคะ" อาแก้วเอ่ยขึ้น เสียงของเธอนุ่มนวลน่าฟัง

"เดี๋ยวผมไปส่งครับอาแก้ว ชั้นสองใช่ไหมครับ" นัทรีบอาสาอย่างกระตือรือร้น เขามีโอกาสได้อยู่ใกล้ๆ อาแก้วอีกครั้ง

"จ้ะ ขอบใจนะนัท" อาแก้วยิ้มให้ นัทผายมือเชิญให้เธอเดินนำขึ้นบันไดไปก่อน

นัทเดินตามอาแก้วขึ้นบันไดไปช้าๆ สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่ บั้นท้ายของอาแก้ว ตลอดเวลา แม้เธอจะอยู่ในชุดลำลองสบายๆ แต่รูปร่างที่เพรียวระหงและสมส่วนของเธอก็ยังคงชัดเจนในทุกย่างก้าว ความรู้สึกดึงดูดใจที่นัทมีต่ออาแก้วนั้นเพิ่มขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่ เขารู้สึกถึงความร้อนผ่าวขึ้นมาในกาย

"ก้นป้าสวยมาก" นัทเผลอเอ่ยออกมาเบาๆ เกือบจะเป็นเสียงกระซิบ แต่ด้วยความเงียบของบ้านในยามวิกาล คำพูดนั้นจึงดังพอให้อาแก้วได้ยินชัดเจน

อาแก้วชะงักฝีเท้า เธอหันกลับมามองนัทด้วยแววตาที่ฉายแววประหลาดใจเล็กน้อย "เมื่อกี้นัทพูดว่าอะไรนะจ๊ะ"

นัทสะดุ้งเล็กน้อย ใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที แต่เขาก็พยายามควบคุมตัวเอง "เอ่อ... สะโพกของคุณอาสวยมากเลยครับ ผมพูดแบบนั้นครับ" เขาตอบอย่างตรงไปตรงมา ราวกับความกล้าหาญที่ได้มาจากบทเรียนของมายด์ยังคงติดตัวอยู่

อาแก้วจ้องมองนัทนิ่งๆ คิ้วเรียวโก่งขมวดเข้าหากันเล็กน้อย "นัท... มันไม่เหมาะสมนะจ๊ะ ที่นัทจะพูดแบบนี้กับผู้ใหญ่" น้ำเสียงของเธอแม้จะนุ่มนวล แต่ก็แฝงไปด้วยความตำหนิเล็กน้อย

"ผมขอโทษจริงๆ ครับอาแก้ว" นัทรีบกล่าวขอโทษ "ผมกำลังมองหาจุดที่อยากจะยกย่อง ว่าอาหุ่นดีเหมือนสาวๆ เลยครับ ผมขอโทษจริงๆ ที่ทำให้อาแก้วไม่พอใจครับ"

อาแก้วถอนหายใจแผ่วเบา เธอมองสำรวจนัทอีกครั้ง ก่อนจะคลี่ยิ้มบางๆ "ไม่เป็นไรนัท... ต่อไปไม่ควรพูดแบบนี้นะจ๊ะ อาจะทำเป็นไม่ได้ยินก็แล้วกัน" เธอพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินนำขึ้นบันไดไปจนถึงห้องนอนของรินดา และปิดประตูลงช้าๆ นัทถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขารู้สึกทั้งโล่งใจและตื่นเต้นกับสิ่งที่เพิ่งทำลงไป


ความเงียบเข้าปกคลุมบ้านอีกครั้ง แต่สำหรับนัทแล้ว ค่ำคืนนี้กลับเต็มไปด้วยความรู้สึกที่คลุกกรุ่น เขาพลิกตัวไปมาบนเตียง พลางนึกถึงสัมผัสเมื่อคืนกับมายด์ และภาพของอาแก้วที่เพิ่งเห็นเมื่อครู่ ความปรารถนาบางอย่างที่ยังคงค้างคาอยู่ทำให้เขารู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัว

ไม่นานนัก นัทก็ตัดสินใจลุกจากเตียง เขาก้าวลงมาจากชั้นสองอย่างเงียบเชียบ ราวกับเป็นเงาในความมืด เขาตั้งใจจะลงไปดื่มน้ำ หรืออาจจะแค่เดินเล่นเพื่อระบายความอึดอัดที่อยู่ในใจ ทันทีที่เท้าแตะถึงพื้นชั้นล่าง เขาก็เห็นร่างของมายด์เดินออกมาจากห้องนั่งเล่น เธอก็ดูเหมือนจะนอนไม่หลับเช่นกัน ดวงตาของทั้งคู่สบกันในความมืดมิด เป็นสัญญาณบ่งบอกถึงความต้องการที่ยังคงค้างคา

"พี่ก็ลงมาเหมือนกันเหรอ" นัทกระซิบถาม

มายด์พยักหน้าเบาๆ เธอก้าวเข้ามาใกล้นัทอย่างช้าๆ ร่างกายของทั้งคู่ถูกดึงดูดเข้าหากันราวกับมีแรงแม่เหล็ก ความปรารถนาที่ถูกจุดขึ้นมาเมื่อคืนยังคงปะทุในกายของทั้งสอง

ในขณะเดียวกันนั้นเอง อาแก้ว ที่ยังคงรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับนัทเมื่อครู่ ก็ตัดสินใจจะลงมาดื่มน้ำเช่นกัน เธอก้าวลงมาจากบันไดอย่างเงียบเชียบ พยายามไม่ให้เกิดเสียงรบกวนคนอื่นๆ ในบ้าน แต่ทันทีที่ก้าวมาถึงโถงทางเดินชั้นล่าง หูของเธอก็พลันได้ยินเสียงบางอย่างที่คุ้นเคย ดังแว่วมาจากทางด้านหลังของห้องโถง ซึ่งเป็นส่วนที่เชื่อมต่อไปยังห้องนั่งเล่นและโถงทางเดินใกล้ห้องนอนหลัก...

เสียงนั้น... มันไม่ใช่เสียงการพูดคุยธรรมดา แต่เป็น เสียงครางแผ่วๆ ที่บ่งบอกถึงแรงอารมณ์บางอย่าง... และมันเป็นเสียงที่อาแก้วคุ้นเคยดี ราวกับเสียงนั้นเคยเป็นส่วนหนึ่งในอดีตของเธอเอง เธอชะงักเท้าทันที ดวงตาของเธอเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อยในความมืด ร่างกายของเธอเกร็งค้างอย่างไม่ตั้งใจ

เสียงครางนั้นดังมาจากทิศทางที่นัทและมายด์ยืนอยู่... เป็นเสียงครางที่คุ้นหูเหลือเกิน... เสียงที่บ่งบอกถึงความเร่าร้อนอันเร้นลับ ที่อาแก้วเองก็เคยสัมผัส...


เสียงครางแผ่วๆ ที่ลอยมาจากความมืดมิดนั้นชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ อาแก้วยังคงซ่อนตัวอยู่ในมุมเงียบงัน ดวงตาไม่กะพริบ สายตาของเธอจับจ้องไปยังเงาร่างสองร่างที่พัวพันกันอยู่ตรงหน้า เธอไม่ส่งเสียง ไม่ขยับตัว ราวกับเป็นส่วนหนึ่งของเงามืดนั้น

นัทและมายด์ยังคงดำเนินกิจกรรมต่อไปอย่างรุนแรงยิ่งขึ้น เสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นเป็นจังหวะหนักหน่วงและรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ราวกับเสียงกลองที่กำลังเร่งเร้า ผสานกับเสียงหอบหายใจที่ถี่กระชั้นของทั้งคู่ แสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามาเพียงน้อยนิดเผยให้เห็นร่างที่บิดเร่าด้วยแรงอารมณ์ และการเคลื่อนไหวที่ดุดันของนัท

"อ๊า... นัท... รู้สึกดีมากๆ เลยนัท..." มายด์ครางกระซิบเสียงพร่า ซบหน้าลงกับไหล่ของนัท มือเรียวของเธอโอบรัดแผ่นหลังที่ชุ่มเหงื่อของเขาไว้แน่น แรงบีบรัดที่บั้นท้ายบ่งบอกถึงความต้องการที่พุ่งพล่านของเธอ "พี่ชอบ... ที่นัททำแบบนี้... อื้ม..."

"ผมก็รู้สึกดีเหมือนกันครับพี่มายด์... โคตรดีเลย..." นัทครางตอบกลับ เสียงของเขาเต็มไปด้วยความเร่าร้อนและความต้องการที่พุ่งพล่าน เขาเพิ่มแรงกระแทกเข้าไปอย่างบ้าคลั่งและรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ "พี่มายด์... พี่มายด์จะมีความสุขที่สุดเลย..."

"ฮึ่ม... นัท... สุดยอดเลย... แรงอีกนัท... พี่ไม่ไหวแล้ว..." มายด์ครางตอบรับ เสียงของเธอขาดห้วงและสั่นเทาไปตามจังหวะกระแทกของนัท "แต่... ต้องรีบนะ... เดี๋ยวอาจมีคนลงมา..."


อาแก้วมองภาพตรงหน้าด้วยความสับสนที่ทวีคูณ การได้ยินคำพูดที่แสดงความรู้สึกดีๆ และเร่าร้อนระหว่างกิจกรรมที่เธอมองว่าผิดบาป ยิ่งทำให้เธอตั้งคำถามกับตัวเองว่าความรู้สึกแบบนี้สามารถเกิดขึ้นได้จริงหรือระหว่างพี่น้อง


 


ในขณะที่ภาพความเร่าร้อนของสองพี่น้องยังคงฉายซ้ำอยู่ในหัว อาแก้วก็รู้สึกถึงความเปียกชื้นที่ช่องทางแห่งรักของเธอ เลือดลมในกายพลุ่งพล่าน ราวกับเธอเองก็ได้เป็นส่วนหนึ่งในบทรักนั้น ความปรารถนาที่ถูกเก็บกดมานานแสนนานกำลังปะทุขึ้นมาอย่างรุนแรง เธอไม่อาจปฏิเสธได้ว่าสิ่งที่เห็นเมื่อครู่นี้ได้ปลุกเร้าบางสิ่งบางอย่างภายในตัวเธออย่างไม่คาดฝัน

"พี่น้องร่วมรักกัน... มันเกิดขึ้นได้ยังไง... แล้วพี่นวลรู้เรื่องนี้ไหมนะ..." ความคิดหนึ่งผุดขึ้นในใจของอาแก้ว พลางหันไปมองยังทิศทางห้องนอนของป้านวลและลุงไก่ เธอรู้สึกถึงความสับสนอย่างรุนแรงระหว่างความผิดบาปที่กำลังเป็นพยาน และความปรารถนาที่ถูกปลุกเร้าจากภายในตัวเอง

คืนนี้คงเป็นคืนที่เธอไม่อาจหลับตาลงได้ง่ายๆ กับความลับที่เพิ่งได้รับรู้ และความรู้สึกที่ปั่นป่วนในใจ อาแก้วค่อยๆ ก้าวเท้ากลับไปยังห้องของรินดาอย่างเงียบเชียบที่สุด เธอคงต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะทำความเข้าใจกับสิ่งที่เธอเป็นพยานในค่ำคืนนี้ และจัดการกับความรู้สึกที่กำลังถาโถมเข้ามา

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[anatomy051]

บทที่ 1
   
บทที่ 2

บทที่ 3
   
บทที่ 4

บทที่ 5

บทที่ 6   

บทที่ 7

บทที่ 8

บทที่ 9

บทที่ 10

บทที่ 11

บทที่ 12

บทที่ 13

บทที่ 14

บทที่ 15

บทที่ 16

บทที่ 17

บทที่ 18

บทที่ 19

บทที่ 20

บทที่ 21

บทที่ 22

บทที่ 23

บทที่ 24

บทที่ 25

บทที่ 26

บทที่ 27

บทที่ 28

บทที่ 29

บทที่ 30

บทที่ 31

บทที่ 32

บทที่ 33

บทที่ 34

บทที่ 35

บทที่ 36

บทที่ 37

บทที่ 38

บทที่ 39

บทที่ 40

บทที่ 41

บทที่ 42

บทที่ 43

บทที่ 44

บทที่ 45

บทที่ 46

บทที่ 47

บทที่ 48

บทที่ 49

บทที่ 50

[ryg123456]

ความลับเปิดเผยแล้ว จะมีการคิดค่าเก็บความลับไหม
หรืออานวลจะโกรธไหมนะ

[spyderco]

อาแก้ว น่าจะอยากลองด้วย

[Roberto Baggio]

T

[คาผ่านมน]

นึกว่าจะเป็นคนอื่นที่เห็นซะอีก

[Ukj555]

มีคนรู้ซะแล้ว

[nii1234]

good

[nii1234]

good

[thetwotreeone]

ไม่ลับอีกต่อไป

[slipperzuka]

อาแก้ว  จะโดนนัท?

[sakornsaeng]

อาแก้วน่าจะเป็นตัวบะครคนต่อไป

[NongNso]

ได้สิแก้วลองไหมละ

[จักรวาลต้องห้าม]

อาแก้ว น่าจะอยากลอง

[moonz]