🧡 XONLY 🧡

### ตอนที่ 5 ###

เช้าวันต่อมา กริ๊งงงงงง...กริ๊งงงงงง...กริ๊งงงงงง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นนัทเป็นรับสาย
"สวัสดีค่ะ โทน แอนด์ โคโคนัท เซอร์วิส ค่ะ"
"สวัสดีครับ ผมคมสันครับ ขอสายคุณโทนหน่อยครับ"
"คอยสักครู่นะค่ะ" นัทโอนสายให้โทนในห้องทำงาน
"สวัสดีครับ ผมโทนครับ"
"สวัสดีครับ ผมคมสันครับ"
"มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ"
"ผมอยากทราบความคืบหน้าของการสืบสวนครับ"
"การสืบสวนคืบหน้าไปมากแล้วครับ คุณคมสันไม่ต้องเป็นห่วงผมจะนำชุดชั้นในไปคืนให้ทันงานวันเสาร์นี้"
"ผมสบายใจขึ้นมากเลยที่คุณโทนจัดการเรื่องได้รวดเร็วทันใจ"
"เป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วครับที่จะช่วยเหลือลูกค้าให้ได้รับสิ่งที่ต้องการ"
"ผมจะรองรับของที่บริษัท"
"ผมขออนุญาตเปลี่ยนเป็นที่บ้านก็แล้วกันครับ"
"ก็...แล้วแต่ความสะดวกของคุณโทนก็แล้วกัน งันผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ"
"ครับ สวัสดีครับ"
โทนวางโทรศัพท์ลงเงยหน้ายิ้มให้โคโคและนัทที่เข้ามาฟังโทรศัพท์ตั้งแต่โอนสายเข้ามาในห้องทำงาน
"นัท ทางบ้านคุณกานดามีใครมาบ้าง"
"มากันหมดทั้งสี่คน คุณมานพ คุณกานดา คุณกิ่งกาญจน์ คุณกิ่งไผ่"
"คุณกานดาคงเข้าประกวดด้วยความมั่นใจ"
"ก็อย่างที่บอกไปเมื่อวานคุณกานดากับคุณโสภาเป็นเพื่อนกันมานานนิสัยใจคอก็คล้ายๆกัน"
"เรื่องประกวดแต่งกายแฟนตาซี่นี้คงเอาจริงเอาจัง"
"มันก็ไม่ถึงยังงันหรอกเป็นเพื่อนกันสนิทกันก็ต้องมีบ้างเกี่ยวกับการแข่งชิงดีชิงเด่นกัน" นัทพูดจบตวัดหางตาไปทางโคโค
โคโคเห็นเข้าก็ส่งค้อนมาให้บ้างบ่นพึมพำแข่งอะไรกันมีแต่มาแย่งทุกที่ นัทได้ยินเข้าถึงกับอมยิ้ม
"นัทเขาจะเริ่มประกวดกี่ทุ่ม"
"3 ทุ่ม จึงจะเริ่มประกวด ทุกคนที่จะประกวดให้ลงชื่อที่คณะกรรมการก่อน 2 ทุ่ม"
"นัทเวลาสักชั่วโมงนี่พอไหม"
"พอ งานแค่นี้เอง"
เราจะดำเนินงานตามแผนที่วางไว้มีอะไรสงสัยหรือเปล่า ทั้งนัทและโคโคส่ายหน้าเป็นอันว่าทุกอย่างจะเป็นไปตามที่ตกลงไว้
วันนี้บ้านคุณโสภามีความครึกครื้นสนุกสนานตั้งแต่หัวค่ำเป็นต้นมาเพื่อนของทั้งคุณโสภาและลูกๆทยอยเข้ามาไม่ขาดสายพวกที่มาประกวดแต่งกายกันสุดเหวี่ยงทำให้บรรยายกาศรื่นเริงคึกคักไปทั้งงานยิ่งสาวๆแต่งชุดสุดเซ็กซี่ด้วยแล้วหนุ่มๆในงานพากันเดินตัวงอไปตามๆกัน โทนมาในชุดสากลดูคมเข้มไม่เบา โคโคใส่ชุดราตรีเกาะอกสีแดงโชว์อกอวบอิ่มขาวผุดผ่องค่อนเต้า นัทใส่ชุดราตรีสีม่วงเปิดไหล่ข้างหนึ่งกระโปรงผ่าข้างเกือบถึงต้นขาอวดเรียวขาขาวเนียนชวนลูบไล้ สองสาวเดินไปทางไหนหนุ่มๆมองกันเหลียวหลังท่อนลำชูกันงึกงักๆ
โทนพาสองสาวเข้ามาในบ้านพบคุณโสภาและเพื่อนๆของเธอหลังจากทักทายกันพอสมควรต่างคนก็แยกย้ายกันไป โทนพาสองสาวมาพบกับคมสันที่ยื่นอยู่ไม่ห่างนัก
"สวัสดีครับ" โทนทักทาย
"สวัสดีครับ" คมสันตอบรับ
"แล้วเรื่องชุดชั้นในที่คุณโทนว่าจะได้วันนี้" คมสันถาม
"นี่เพิ่งจะ1ทุ่ม เอาเป็นว่า2ทุ่มผมจะนำมาให้คุณเอง"
"ช่วงนี้ผมจะขอเที่ยวชมงานสักหน่อย ผมไม่ค่อยมีเวลาเที่ยวที่ไหนบ่อยนักถือโอกาสเที่ยวไปในตัวด้วย"
"ยินดีครับขอให้คุณโทนสนุกกับงานนะครับ"
"เอ้อ...แล้วคุณคมสันช่วยพาโคโคชมงานหน่อยนะค่ะ" โคโคเอ่ยขึ้นมา
"ด้วยความยินดีอย่างยิ่งเลยครับ" คมสันตอบรับ
โคโคคล้องแขนพาคมสันออกเดินเที่ยวชมงาน โทนพยักหน้าให้นัทเริ่มงานได้แล้ว นัทเดินแยกตัวออกไป โทนยื่นอยู่ไม่ถึง15นาทีนัทเดินเข้ามาหาส่งกล่องกระดาษเล็กๆให้โทนรับมาแล้วซุกไว้ในเสื้อพยักหน้าให้นัท
"เดินเล่นอยู่แถวนี้ไปก่อน ฉันจะไปหาคุณโสภาสักครู่"
โทนเดินไปหาคุณโสภาขอตัวคุณโสภาออกมาจากเพื่อนๆเธอพูดคุยอยู่พักใหญ่ก่อนจะเดินกลับมาหานัทคอยเวลาที่นัดหมายกับคมสันก่อนจะนำของไปให้
ขณะเดียวกันคมสันกับโคโคกำลังเต้นรำกันอยู่กอดกันแน่นทรวงอกอวบอิ่มของโคโคอัดเข้ากับอกของคมสันท่อนลำของคมสันบดเบียดเข้ากับโคกนูนของโคโคสร้างความเสียวซ่านให้กับทั้งสองยิ่งนักมือของคมสันลูบไล้มาที่ก้นผายอวบอิ่มบีบเคล้นไปทั่ว
"โคโคเราไปหาที่เงียบคุยกันดีกว่าครับ"
"ตามใจคมซิค่ะ"
คมสันประคองโคโคหลบออกมาเดินไปสวนหย่อมหลังบ้านที่ดูมืดและลับตาคนพอมาถึงดึง โคโคให้นั่งบนตักจูบไซ้ไปที่ซอกคอจนถึงริมฝีปากบดเบียนกันอย่างเร่าร้อนแลกลิ้นใส่กันอย่างดูดดื่มมือคมสันดึงผ้าที่เกาะอกลงตะปบเข้าที่เต้านมอวบใหญ่บีบเคล้นอย่างมันมือโคโคแอ่นอกให้คมสันบีบอย่างเต็มใจมือโคโคลากลงตามแผ่นอกจนถึงเป้ากางเกงบีบคลึงท่อนเอ็นที่หลบซ่อนอยู่ในกางเกงจนพองตัวคับกางเกงในโคโครู้ว่าท่อนเอ็นอยากโพล่หัวออกมาเต็มที่แล้วรูดซิบกางเกงออกล้วนเข้าในกางเกงในควักท่อนเอ็นชูชันแผ่บานออกมารับอากาศข้างนอกเอาออกมาแล้วโคโคบีบบี้ไปตามท่อนลำจนถึงโคนไล้ไปถึงลูกกระโปกบีบคลึงเบาๆสร้างความเสียวซ่านให้คมสันยิ่งนักโคโคดันคมสันให้นอนลงเลื่อนตัวลงอ้าปากงับท่อนเอ็นดูดเลียด้วยความมันในรสชาดดูดเลียหัวบานปาดลิ้นไล้ไปทั่วหัวบาน
"อูยยยยยยยยย....คะโคโค.....อูยยยยยยยยยย"
คมสันครางออกมาอย่างสุดกลั้นในความเสียวท่อนเอ็นที่ถูกโคโคดูดเลียกระดกก้นให้ท่อนลำอัดเข้าปากโคโคให้ลึกเข้าไปอีกโคโคไม่ยั่นขยอกกลืนท่อนลำให้ลึกที่สุดที่จะทำได้คมเสียวทนไม่ไหวดึงตัวโคโคขึ้นมาจูบอีกรอบพลิกร่างโคโคลงสอดมือเข้าใต้กระโปรงพุ่งหาโคกนูนกลางหว่างขาสัมผัสแรกบอกให้รู้ว่าโคโคไม่ได้ชั้นในไว้ฝ่ามือเกาะกุมโคกนูนอวบใหญ่บีบคลึงอย่างมันมือจนหยาดน้ำล้นทะลักเปียกโคกนูน คมสันละจากริมฝีปากมาไล่งับเต้านมอวบใหญ่ โคโคถูกคลึงเคล้นดูดเลียจนครวญครางออกมา
"อูววววววววว....คะคม....ขา....ดะดูด......แรงๆ......อูยยยยยยยย"
"อูยยยยยยยยย....บะบีบ.....นมด้วย....คม...ขา.....อืออออออออ"
คมสันได้ยินเช่นนั้นดูดนมแรงขึ้นอีกบีบเคล้นเต้านมให้โคโคพอใจความเสียวซ่านเพิ่มขึ้นจนคมสันทนไม่ไหวมือเอื้อมมาถอดกางเกงที่คาอยู่ที่ต้นขาเตรียมจะเผด็จศึกโคโคทันใดนั้นได้ยินเสียงที่ทำให้เย็นวาบไปทั้งตัว
"อยู่แถวนี้เหรอวรรณ"เสียงกิ่งกาญจน์ถามวรรณนาเพื่อนสนิท
"ใช่ ฉันเห็นเดินมากับผู้หญิงชุดแดงเข้ามาในนี้แหละ" วรรณนายืนยัน
คมสันรีบดึงกางเกงขึ้นมารูดซิบให้เรียบร้อยกระซิบบอกโคโคว่า
"ผะผมขอไปก่อนนะครับ ทางขวามือมีห้องน้ำอยู่"
คมสันรีบคลานหลบออกไปอย่างเร่งด่วนทิ้งโคโคให้รับหน้าแทน พอคมสันหลบไปแล้วโคโคหลบไปเข้าห้องน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยจึงออกมาพบหน้ากิ่งกาญจน์และวรรณนา กิ่งกาญจน์รีบถามทันที
"เห็นคมสันรึเปล่าค่ะ"
"ดิฉันให้คุณคมสันพามาเข้าห้องน้ำหลังจากนั้นคุณคมสันก็กลับเข้าไปในงาน ดิฉันก็ไม่รู้ว่าคุณคมสันอยู่ที่ไหน" โคโคตอบเรียบๆ
"ขอโทษนะค่ะที่มารบกวน"กิ่งกาญจน์บอก
"ไม่เป็นไรเหรอค่ะ"โคโคตอบพลางคิดในใจวันสองวันนี้มีคนมาขัดจังหวะเรื่อยเลย
กิ่งกาญจน์และวรรณนาเดินจากไปโคโคกลับเข้าไปในบ้านเห็นโทนกับนัทนั่งคุยกันอยู่เดินไปถึงนั่งลงข้างโทนถอนหายใจเฮือกใหญ่
"เป็นไงบ้างโคโค"โทนถาม
"ถูกขัดจังหวะอีกแล้วกำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มเลย"
นัทได้ยินเข้าถึงกับหัวเราะคิกโคโคหันมาค้อนให้
"ตัวเองไม่โดนเข้าก็แล้วไป"โคโคบอกนัท
"น่า...แค่นี้เอง เดี๋ยวให้โทนช่วยก็แล้วกัน"นัทพูดยิ้มๆบอกโคโค
"เดี๋ยวเธอก็ขัดจังหวะอีกไม่ก็มาแย่งเสียอารมณ์หมด"โคโคพูดงอนๆ
"ขัดนะไม่ขัดหรอกแต่เธอจะกินคนเดียวไม่แบ่งเพื่อนฝูงเลยรึไง"นัทถาม
"ฉันนะเคยขัดเธอไหมเวลาเธอจะกินนะ"โคโคยิ่งงอนใหญ่
นัทเห็นโคโคงอนดึงตัวเข้ากอดกระซิบข้างหูว่า
"กลับไปให้เธอก่อนเลย"
"แน่นะ"โคโคกระซิบถาม
"แน่ซิจ๊ะแม่สาวจอมร่าน"นัทกระซิบตอบ
โทนเห็นสองสาวกระซิบคุยกันพลางปรายตามาทางเขาก็ให้รู้สึกเสียววูบที่ท่อนเอ็นคืนนี้ดูท่าจะยาวนานสำหรับเขาเสียแล้ว แต่ตอนนี้ได้เวลาที่จะส่งมอบของที่ได้รับการจ้างค้นหาแล้วโทนกวาดสายตาไปทั่วห้องเห็นคมสันยื่นคุยอยู่กับกิ่งกาญจน์จึงลุกขึ้นเดินเข้าไปหา
"ขอเอนุญาตพูดธุระกับคุณคมสันสักครู่ครับ"โทนพูดกับกิ่งกาญจน์
"เชิญเลยค่ะ"กิ่งกาญจน์ตอบแล้วเดินหลบไป
"คุณโทนคงจะหาชุดชั้นในได้แล้ว"คมสันถาม
"ผมว่าเราไปพูดกันที่ห้องคุณจะดีกว่า"คมสันอึ่งไปชั่วครู่ก่อนจะพยักหน้าตอบรับ
โทนและคมสันเดินขึ้นชั้นบนตรงไปที่ห้องของคมสันหลังจากปิดประตูห้องแล้ว โทนหยิบกล่องกระดาษเล็กๆส่งให้คมสัน คมสันเห็นเข้าถึงกับหน้าซีดขาว
"ผมเห็นใจคุณจริงๆ คุณต้องอยู่ระหว่างกลางระหว่างแม่กับภรรยาในอนาคต แถบยังค่อนข้างถือโชคลางเหมือนๆกันอีก คุณกานดาคงรู้สึกว่าคุณโสภามีความได้เปรียบในเรื่องของโชคลางเพราะรู้อยู่แล้วว่าคุณโสภามีของนำโชคซึ่งคุณกานดาไม่มีแถบยังเคยเห็นผลประจักษ์ตามาหลายครั้งคงจะพูดให้คุณกิ่งฟังซึ่งคุณกิ่งคงเห็นด้วยกับแม่เลยมาระบายกับคุณถึงเรื่องความเสียเปรียบที่ได้รับ คุณคมคงอึดอัดใจมากจำเป็นต้องเห็นด้วยกับคุณกิ่งเลยไปเก็บชุดชั้นในของคุณแม่มาเก็บไว้เองหลังเสร็จงานก็จะนำไปคืน"
"คุณโทนสมกับเป็นนักสืบจริงๆ ผมเองก็ค่อยข้างอึดอัดใจจริงๆยิ่งคุณแม่กลุ้มใจก็อยากจะช่วยให้ท่านคลายกังวลใจเลยหานักสืบมาทำให้คุณแม่สบายใจขึ้น คุณโทนใช้เวลาสืบไม่นานเลยนะครับ"
"ความจริงเรื่องนี้ก็ไม่ค่อยจะกว้างอยู่แล้วมีคนอยู่ในแวดวงไม่กี่คนแล้วเรื่องในบ้านนะคนใช้มักจะรู้ดีกว่าเจ้านายเสมอมีข่าวคราวอะไรก็พูดคุยเล่าสู่กันฟังเสมอเรื่องที่คุณกิ่งมาระบายให้คุณฟังคนใช้ก็รู้ แล้วคุณคมนี่โตมาก็ไม่ได้เข้าห้องคุณโสภาเลยเมื่อโพล่เข้าไปคนใช้ก็จำได้ยังนำมาคุยกันเลยว่าคุณคมถ้าไม่มีงานประกวดคงไม่เข้าไปหาคุณโสภาช่วยเหลือเตรียมการให้"
โทนตบบ่าของคมสันก่อนจะบอกเรื่องสำคัญอีกอย่างหนึ่งก่อนจะกลับออกไป
"คุณคม คุณควรนำชุดชั้นในไปคืนคุณแม่คุณนะ ผมบอกคุณโสภาว่าคุณมีเรื่องสำคัญจะบอกให้ท่านทราบ ท่านคอยอยู่ในห้องของท่าน"
โทนกล่าวจบเดินออกจากห้องไป คมสันยื่นมองกล่องกระดาษที่ใส่ชุดชั้นในอยู่ชั่วครู่ก่อนจะตัดสินใจเดินออกจากห้องมุ่งไปที่ห้องคุณโสภาเคาะประตูห้องเสร็จได้ยินเสียงคุณโสภาให้เข้ามาในห้องคมสันจึงเปิดประตูเข้าไปปิดประตูห้องแล้วก็เห็นคุณโสภานั่งคอยอยู่บนเก้าอี้เดินไปนั่งเก้าอี้ข้างๆคุณโสภา คุณโสภามองคมสันนั่งเก้าอี้ข้างๆเห็นคมสันถือกล่องกระดาษเล็กๆมาด้วยก็รู้ว่าข้างในเป็นอะไร
"คุณแม่ครับผมมีเรื่องจะบอกครับ"
คุณโสภาลุกขึ้นยื่นแล้วเดินไปที่ประตูก่อนจะบอกลูกชายว่า
"แม่ทราบจ๊ะคม คุณโทนเล่าเรื่องต่างๆให้ทราบแล้ว แม่ดีใจมากที่คมนำชุดชั้นในมาคืนแม่ด้วยตัวเอง คมคอยแม่อยู่ที่ห้องแม่ก่อน แม่ต้องไปประกวดเดี๋ยวจะกลับมาคุยด้วย"
"เอ้อ...คุณแม่ครับชุดชั้นในอยู่นี่ครับ"
คุณโสภาหันมาดึงกระโปรงราตรีสีขาวขึ้นมาถึงเอวอวดช่วงขาขาวผ่องนวลเนียนโคกนูนปกคลุมด้วยขนดำขลับงดงาม
"แม่ไม่อยากให้คมต้องลำบากใจจ๊ะ"
คุณโสภาค่อยๆปล่อยกระโปรงลงก่อนจะเดินออกจากห้องไป

==========

### ตอนที่ 6 ###

คมสันนั่งรอโสภาจนหลับไปมารู้ตัวอีกทีเมื่อมีมือมาลูบไล้อยู่ที่แก้มลืมตาขึ้นมาเห็นโสภากำลังไล้แก้มตัวเองอยู่
"คุณแม่มาตั้งแต่เมื่อไรครับ"
"เมื่อกี้เองจ๊ะ"
"ผลการประกวดเป็นไงครับ"
"งามลออได้ที่1 กิ่งกาญจน์ได้ที่2 งามตาได้ที่3"
"แล้วคุณแม่ไม่ได้รางวัลเลยหรือครับ"
"รางวัลชมเชยจ๊ะ"
คมสันโอบกอดโสภาซบหน้าลงที่หน้าท้องคุณแล้วพูดขึ้นว่า
"ผมทำให้คุณแม่ไม่ได้รางวัลที่1"
โสภาลูบไล้เส้นผมคมสันเบาๆ
"รางวัลสำคัญสำหรับแม่คือลูกนะจ๊ะ"
"คมถึงเวลาที่ลูกต้องมอบชุดคืนให้แม่แล้ว"
คมสันปล่อยมือที่กอดโสภาออกหยิบชุดที่วางอยู่บนตักยื่นให้โสภา โสภาส่ายหน้าให้คมสันแล้วบอกว่า
"ไม่ใช้วิธีจ๊ะ"
"แล้ววิธีไหนครับ"คมสันตอบอย่างงงๆ
โสภาขยับถอยออกมาพร้อมปลดชุดราตรีสีขาวที่ใส่อยู่ออกไป ร่างกายขาวผุดผาดช่วงขาเรียวงามโคกนูนปกคลุมเส้นขนดำขลับหน้าท้องยื่นออกมาเล็กน้อยดูมีเสน่ห์เต้านมอวบอิ่มย้อยลงไม่มากนักยังชวนให้ลูบไล้ดูดดื่ม คมสันถึงกับนั่งมองด้วยหัวใจสั่นสะท้านท่อนเอ็นเมผงกหัวขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ได้ยินเสียงโสภาแว่วๆว่า
"คม ลูกต้องใส่คืนให้แม่เพราะลูกเอาไปโดยไม่บอกกล่าวทำให้แม่กลุ้มใจอยู่หลายวัน"
คมสันถึงกับกลืนน้ำลาย
"คะคือว่ามันจะดีหรือครับ"
โสภายิ้มให้คมก่อนบอกว่า
"ถ้าลูกไม่ทำก็เอาชุดชั้นในของแม่กลับออกไป"
คมสันอึ้งไปชั่วครู่ก่อนจะฉีดกล่องกระดาษออกหยิบชุดชั้นในออกมาลุกเข่าลงจับขาโสภาขึ้นสอดชุดชั้นในเข้าไปแล้วมาทำอีกข้างหนึ่งดึงชุดชั้นขึ้นถึงต้นขาอวบเห็นโคกนูนมีเส้นขนดำขลับปกปิดอยู่แต่ดูใกล้ๆอย่างนี้เห็นพูกลีบอวบแย้มออกจากกันเล็กน้อยเห็นภายในสีแดงฉ่ำมีประกายหยาดน้ำอยู่แวบๆก่อนทีจะดึงชุดชั้นในปกปิดโคกนูนงดงามนั้น คมสันอยากให้ช่วงเวลานั้นยาวนานออกไปอีกแสนเสียดายที่โคกนูนถูกปกปิดไปเสียแล้ว ครั้งจะลุกตัวขึ้นเพื่อใส่ชิ้นบนให้คุณแม่ก็ไม่กล้าลุกขึ้นท่อนลำดันกางเกงออกมาจนตุงเห็นได้ชัดเจนโสภาเหลือบมองลงไปก็รู้เอื้อมมือลูบไล้หัวคมสัน
"กลัวแม่รึไงจ๊ะ"
"ปะเปล่าครับ"
คมสันตอบแล้วลุกขึ้นยืนอวดท่อนลำตุงกางเกงออกมาชัดเจน หยิบชั้นในใส่ในโสภาซึ่งเป็นแบบเกี่ยวด้านหน้าเห็นเต้านมอวบอิ่มหัวนมชูชันสัมผัสระหว่างเกี่ยวตะขอให้โสภารู้ถึงความอบอุ่นนุ่มนิ่มที่ไม่ได้สัมผัสมาเนิ่นนานจนอยากกลับเป็นทารกตัวน้อยๆที่ได้ดูดดื่มนมจากเต้าอวบอิ่มอีกสักครั้ง โสภาโอบกอดคมสันจูบที่แก้มเบาๆรู้สึกถึงท่อนลำที่ทิ่งแทงที่โคกนูนกระซิบที่ข้างหูคมสัน
"ขอบใจมากจ๊ะ คม"
"มะไม่เป็นไรครับ"
"คม หยิบชุดราตรีสีแดงให้แม่ที"
คมสันรู้สึกเสียดายความอบอุ่นในอ้อมกอดโสภาจำใจเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบชุดราตรีสีแดงมาให้โสภาโสภารับมาสวมใส่ทำให้ดูร้อนแรงแสนเซ็กซี่ชุดคอกว้างอวดเต้านมขาวค่อนเต้าชายกระโปรงเกือบถึงข้อเท้าผ่าข้างจนเกือบถึงสะโพกทั้งสองข้างโชว์ต้นขาขาวเนียนตัดกับสีชุดทำให้คมสันถึงกับยืนดูตาไม่กระพริบทำเอาโสภาหน้าแดงระเรื่อแต่ยังยืนอวดโฉมให้คมสันดูจนเต็มอิ่ม
"เป็นไงบ้างจ๊ะคม"
"คุณแม่ดูเซ็กซี่ที่สุดเลย"
"แม่แก่แล้วคงไม่ถึงขนาดนั้นหรอก"
"จริงๆนะครับผมยืนยันได้"
"แม่เชื่อจ๊ะก็คมเข็มแข็งเสียขนาดนี้"
โสภาตอบพร้อมดูท่อนลำคมสันที่ตุงกางเกงออกเป็นลำเห็นชัดเจนเล่นเอาคมสันหน้าเข้มขึ้น โสภาให้คมสันเปิดเครื่องเสียง
"เต้นรำกับแม่หน่อยนะจ๊ะ"
คมสันรีบเข้ามาประคองโสภาโอบกอดออกไปเต้นรำทรองอกอวบอิ่มบดเบียดกับอกคมสันโคกนูนถูกท่อนลำบดอัดสร้างความเสียวซ่านให้โสภายิ่งนัก มือคมสันลูบไล้ทั่วแผ่นหลังจนถึงก้นอวบผายงอมงานบีบคลึงเคล้นจนคมสันทนไม่ไหวรู้สึกอารมณ์พลุกพล่านเหลือเกิน
"คะคุณมะแม่ครับ...."
"ว่าไงจ๊ะ"
"คะคือ...คือ..."
"มีอะไรจ๊ะ"
"คือ...ผะผม..."
โสภาดันตัวคมสันออกมองดูก็รู้ว่าคมสันเป็นอะไร ยิ้มนิดๆก่อนบอกคมสันว่า
"คม รู้สึกว่ารู้จะร้อนนะ ถอดเสื้อผ้าออกซิจ๊ะ"
"คือ...ผม..."
"จะถอดหรือเปล่าจ๊ะ"
"ถะถอดครับ"
คมสันถอดเสื้อผ้าออกจนหมดมือกุมท่อนลำเอาไว้ โสภาหัวเราะเบาๆ
"อายแม่รึไงจ๊ะ ให้แม่ดูหน่อยซิ"
"ก็...มะมีบ้างครับ"
"แม่นะเห็นของคมมาตั้งแต่เล็กแล้ว มีช่วงโตนี่แหละที่ไมได้เห็นไหนดูซิโตขึ้นแค่ไหนแล้ว"
คมสันปล่อยมือที่เกาะกุมท่อนลำออก ท่อนเอ็นดีดผึงขึ้นทันทีอวดหัวบานแดงทะโร่ดูอวบใหญ่ไม่เบาโสภาเห็นเข้าตาจ้องดูไม่กระพริบพิจารณาท่อนลำอย่างละเอียดเงยหน้ายิ้มกับคมสันก่อนบอกว่า
"ใหญ่พอๆกับพ่อแต่ยาวกว่านิดหน่อย ไหนมานี่ซิ"
คมสันเดินเข้ามาใกล้ๆโสภาคว้าจับท่อนเอ็นลูบไล้อย่างทะนุถนอมเบาๆ
"อืออออ....คุ..คุณแม่....อืออออ"คมสันพึมพำในลำคอ
โสภาจับท่อนเอ็นคมสันจูงเข้าห้องน้ำเปิดฝักบัวอาบน้ำให้คมสันเหมือนสมัยเด็กๆลูบไล้ไปทั่วตัวแต่ที่ท่อนเอ็นจะถูกทำความสะอาดนานเป็นพิเศษจนคมสันยืนบิดตัวด้วยความเสียวซ่าน
"อูยยยยย....คุ...คุณแม่....ผะผม....อูยยยยย"
"ว่าไงจ๊ะ"
"อะเอ้อ....ชะชุด...คุณแม่...ปะเปียกหมดแล้ว"
โสภาถอดชุดราตรีออกเหลือแต่ชุดชั้นใน
"คม เมื่อกี้คมใส่ให้แม่ตอนนี้ถึงเวลาลูกต้องถอดออกอีกแล้ว"
คมค่อยๆปลดชุดชั้นในชิ้นบนออกไปแล้วลุกเข่าลงดึงชิ้นล่างออกมาร่างโสภาอวดความขาวผุดผาดอีกครั้งเต้านมอวบอิ่มคล้อยลงหน้าท้องนูนขึ้นเล็กน้อยโคกนูนดำขลับสร้างความประทับแก่คมสันอย่างมากดูคุณแม่ยังมีเสน่ห์เย้ายวนอยู่มากแม้แต่เขาเองต้องอยู่ในเสน่ห์ของคุณแม่เลย
"คมอาบน้ำให้แม่ด้วย"
"คะคือ..."
"ถ้าไม่อาบก็ตามใจ"
คมโอบกอดโสภาซบหน้าลงที่ท้องน้อยเปล่าเปลือยพลางพูดว่า
"อาบครับ...ก็คุณแม่ให้โอกาสแล้วผมไม่อาบได้ยังไง"
คมสันลุกขึ้นหยิบฝักบัวฉีดไปทั่วร่างมือก็ลูบไล้เต้านมอวบนิ่มอยู่พักใหญ่ก่อนจะละลงมาที่หน้าท้องลูบลงไปถึงโคกนูนสัมผัสเส้นขนดำขลับลูบไล้บีบคลึงอยู่นานสองนาน โสภายื่นตัวเกร็งขบริมฝีปากด้วยความเสียวซ่านปล่อยให้คมสันลูบไล้บีบคลึงไปเรื่อยๆจนทั่วตัวหยิบสบู่เหลวมาบีบที่เต้านมมือลูบไล้ไปทั่วสองเต้าฟองสบู่ทำให้ลื่นมือบวกกับความนิ่มอวบอิ่มของเต้านมสร้างความเพลิดเพลินให้คมสันเป็นอย่างมาก
"อื้ออออ...คะคม...ถะถูก...ที่อื่นบ้าง....อื้อออออ"
คมได้ยินคุณแม่บอกดังนั้นค่อยๆลูบไล้ลงมาที่หน้าท้องหมุนวนอยู่พักหนึ่งก่อนจะค่อยๆไล้ลงมาถึงโคกนูนหยิบสบู่เหลวฉีดลงไปมือบีบคลึงลูบไล้ทั่วโคกนูน
อูยยยยยยย....คะคม....ทำความสะอาดข้างในด้วยจ๊ะ....อูยยยยยยยยย"
คมได้ยินปาดมือมาที่ช่องทางลูบไล้อยู่ครู่หนึ่งก่อนจะคว้านนิ้วเข้าไปทำความสะอาดตามคำสั่งของโสภานิ้วที่คว้านเข้าไปในโพรงหลืบถูกตอดตุบๆช่องทางบีบกระชับคมสันสั่นไปทั้งร่างท่อนเอ็นผงาดงึกงักจนปวดท่อนลำ
"อูวววววววว...ดะดีมะมากจ๊ะ...อูวววววววว"
คมสันคว้านนิ้วไปทั่วก่อนจะชักออกมาลูบไล้ไปทั่วตัวอีกครั้งก่อนจะฉีดน้ำไล่ฟองสบู่ให้หมดไปจากตัวโสภา
"ผะผมอะอาบทั่วแล้วครับคุณแม่"
โสภายิ้มหยาดเยิ้มให้คมสันก่อนจะให้คมสันประคองออกไปจากห้องน้ำ ออกมาแล้วโสภาให้คมเช็ดตัวให้อีกครั้งคมสันเช็ดตัวให้จนแห้งสะอาด โสภาดึงคมสันเข้ามากอดเต้านมเบียดกับอกคมสันโคกนูนบดกับท่อนเอ็นคมสันโอบกอดคุณแม่มือไล้ไปทั่วแผ่นหลังถึงก้นผายอวบอัดบีบคลึงบดเบียนท่อนลำเข้ากับโคกนูนของโสภาสร้างความเสียวซ่านให้โสภายิ่งนัก
"อื้อออออ...ขะขอบใจมากจ๊ะ"
"มะไม่เป็นไรครับ"
โสภาดันคมให้ไปยื่นอยู่หน้าเตียงลูบไล้ที่ใบหน้าก่อนจะลูบไล้ลงมาถึงท่อนลำของคมสันลูบคลำไปทั่วท่อนลำบีบเคล้นเบาสุดโคนคว้าลูกกระโปกคมสันคลึงเล่นเบาๆ
"อูยยยยยยยย...คะคุณแม่...อูยยยยยยยยย"
"เป็นไงจ๊ะ"
"อื้อออออ....สะเสียว....คะรับ....อูยยยยยยย"
"แล้วคมชอบไหมจ๊ะ"
"อูยยยยยย....ชะชอบ....คะรับ.....อูยยยยยยย"
โสภายิ้มให้คมสันก่อนจะบอกว่า
"แม่อยากจะดูดท่อนเอ็นของคมจ๊ะ"
"อูยยยยย....ดะดูด...ดูดเลยครับ....ดูดเลย.....ผะผมอยากให้คุณแม่ดูดครับ....อื้ออออออ"
โสภาทรุดตัวลงนั่งลุกเข่าอ้าปากดูดท่อนเอ็นหัวบานของคมสัน คมสั่นถึงกับสั่นไปทั้งร่างท่อนเอ็นกระตุกงึกๆยื่นตัวเกร็งด้วยความเสียวซ่านสุดๆ
"อูยยยยยยยย...คะคุณมะแม่คะรับ.....อูยยยยยยย...ผะผม...จะออกแล้ววววว....อูยยยยยย"
"มะไม่ไหวแล้วววววว....อากกกกกกกกกกก"
คมสันครางออกมาอย่างสุดกลั้นก่อนจะพ่นน้ำกระฉูดเข้าปากโสภาอย่างเนื่องนอง โสภาดูดดื่มสายน้ำร้อนผ่าวจนหมดสิ้นก่อนจะปล่อยท่อนลำที่อ่อนปวกเปียกออกจากปากคมสันยื่นหน้าแดงกล่ำ
"ขะขอโทษครับคุณแม่"พึมพำออกมาด้วยความอาย
โสภาลุกขึ้นยื่นโอบกอดคมสันกระซิบที่ข้างหูว่า
"ไม่เป็นหรอกจ๊ะ พ่อไก่อ่อนของแม่"
คมสันได้ฟังยิ่งหน้าแดงเข้าไปอีกรู้สึกตัวเล็กลงไปตั้งแยะ โสภาเห็นอาการคมสันยิ้มนิดๆก่อนจะผลักคมสันให้นั่งลง
"แม่แซวแค่นี้ก็อายด้วย นี่คมคิดว่าแม่จะไล่คมกลับห้องหรือไง"
"เอ้อ....ผะผม....ก็...แล้ว...แต่...คุณแม่"
โสภาได้ยินถึงกับหัวเราะเบาๆ
"โธ่...เด็กน้อยของแม่ นั่งอยู่นี่แหละเดี๋ยวแม่จะปลุกมันขึ้นมาเอง"
ว่าแล้วโสภานั่งลุกเข่าลงอ้าปากงับท่อนลำที่ห้อยหัวลงดูดเลียอยู่เดี๋ยวเดียวมันผงาดขึ้นมาคับปากโสภาดูดดื่มท่อนลำอย่างนุ่มนวลปาดไล้ไปทั่วหัวบานและท่อนลำจนถึงลูกกระโปกอ้าปากงับดูดดุนเล่นไปทั่วปาก
"อูววววววววว....คุ..คุณมะแม่....อูยยยยยยยย"
"อูยยยยยยย...สะเสียว....เสียว....คะรับ....อูยยยยยยย"
"คะคุณแม่.....อื้ออออออ....ผะผม.....อูยยยยยยย"
โสภารู้ดีว่าคมสันออกอาการเสียวซ่านจนทำท่าจะออกอีกแล้วจึงปล่อยท่อนลำและลูกกระโปกที่ดูดเลียอยู่ลุกขึ้นมา
"คมขึ้นไปนอนบนเตียง"
คมได้ฟังขยับตัวถอยหลังล้มลงนอนบนเตียง โสภาก้าวขึ้นไปคล่อมบนร่างคมสันค่อยๆหย่อนโคกนูนมาจนติดกับท่อนเอ็นหัวบานคว้าจับท่อนเอ็นจ่อเข้าที่ปากทางที่แย้มออกมีหยาดน้ำฉ่ำแฉะ เหลือบตามองคมสันยิ้มหยาดเยิ้มให้คมสันรู้สึกอบอุ่นวาบไปทั่วหัวใจ
"อดทนหน่อยนะจ๊ะหนุ่มน้อยของแม่" คมสันได้ฟังหน้าออกอาการเขินๆ
"ผมจะพยายามครับ"
โสภาค่อยหย่อนโคกนูนกลืนท่อนเอ็นไปเรื่อยๆจนสุด
"อื้ออออออ....คะคับ...จัง....อูยยยยยยยย"
โสภาเริ่มต้นควบม้าหัวบานด้วยความมันรสชาด ขยักซ้ายขยักขวาให้ท่อนลำครูดไปทั่วโพรงสวาทของเธอบ้างที่ส่ายวน
"อูยยยยยยยยย....ดะดีจัง....คม....อูยยยยยยย"
"อูววววววววว...คะคุณมะแม่....อื้อออออออ"
"คะคม...บะบีบ....นม...ให้....แม่ด้วย....อูยยยยยยย"
"อูยยยยยย...ผะผม...บีบ..ให้...แล้วครับ....อูยยยยยย"
เสียงครวญครางของทั้งสองดังระดมไปทั่วห้องความสุขเสียวแผ่กระจายไปทั่วร่างกาย
"อูวววววว...คะคม...ปะเป็น...ยะยังไง...เป็นยังจ๊ะ....อูยยยยยยยย"
"อูยยยยยย....ผะผม....จะทน....ไม่ไหว....แล้ว....อูยยยยยยย"
"อูววววววว...อะออก...พะพร้อม....กัน....นะจ๊ะ......อูวววววว"
"อูยยยยยย....คะรับ.....อูยยยยยยย"
สองคนแม่ลูกโยกสะเอวอัดกันด้วยความเสียวซ่านจนทนความเสียวซ่านไม่ไหว
"อูยยยยยย...คะคม....มะแม่....จะออก...แล้วววว....อูยยยยย"
"อื้อออออออ....ผะผม...จะ...ออก....แล้ว....อูยยยยยยย"
พักเดียวคมสันทนไม่ไหวปล่อยน้ำกระฉูดออกมาโสภารู้สึกอุ่นวาบไปทั่วโพรงสวาทร่างสั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่านปล่อยน้ำออกมาผสมกับคมสันอย่างเนื่องนองไหลย้อยไปทั่วง่ามก้นของทั้งสองโสภาทรุดตัวลงนอนบนตัวคมสัน คมสันโอบกอดกระชับไว้ในอ้อมแขนด้วยความรักสุดบรรยาย
"คะคุณแม่ครับ"
"อื้อออออ"
"ผมรักคุณแม่ครับ"
"แม่รู้จ๊ะ"
"คุณแม่รักผมไหมครับ"
"เป็นคำถามที่แย่มากรู้ไหม"
"เอ้อ...ครับ"
"ถ้าไม่รักคมจะมาอยู่ที่นี่หรือ รู้ไหมคมชุดชั้นในของแม่นี่นำโชคจริงๆนะ"
สำหรับโสภาแล้วชุดชั้นในสีแดงของเธอยังคงนำโชคให้เธอเสมอ