ภาค 2 รักคครั้งแรก รักที่ หมดสภาพ รักครั้งใหม่ เพื่อนแท้ เพื่อนตาย

[navic123]

รอบที่แล้วเล่าจนถึงช่วง จบม.ต้น กับไป และทิ้งท้ายไว้จะขึ้นปวช.
มาต่อกับภาค 2 กันดีกว่า

พอขึ้นปวช.ที่ รร. พตพ. เป้น รร. เล็กๆ ตามเคย ความกว้างก็สนามบอลเล็กๆ ความยามก็ - - สนามบอส 3 สนามมั้ง พักเที่ยงกันที ยังกับมด ออกจากรัง
เดินกันเบียดเสียดมาก แต่ก็เพรินดี เพราะมีบางคน จน สาว น่ารักเป้นไม่ได้ เบียดใหญ่ โรงอาหารก็ เล็กสะไม่มีที่กิน ลงมาช้าคือกินพื้น อิอิ สนามบอล ไม่ต้องพูดถึงเลยครับ รานจอดรถดีดีนี้เอง เตะกัน สันญานกันขโมยดังทั้งวัน แต่พวก อ.ก้ไม่เข้ดนะ บุบแล้วบุบอีก ^ ^
ในตอนนั้น คิดว่า เฮ้ยเราจะเจอเพื่อนดีๆ เหมือน ม.2-3 ป่าววะ หรือจะเจอแบบกวนๆ พอถึงวันรายงานตัว โอโห หน้าเฮี้ย ทุกคน 555
ผมกะว่าเข้าไปนี้ ตกนรกแน่นอน เพราะตอนนั้นผมก้ยังติ๋มอยู่ ไม่รู้เรื่องโลกภายนอกเลย เข้าไปคงโดนแกล้ง สาราพัด พอเข้าห้องแล้วแนะนำตัวกับทุกๆคน โอโห มีหน้าเหมือนผม คนนึง ตอนเลิกเรียน แม่ยังเข้าไปทักไอนั้นเลย นึกว่าผม อิอิ แล้วก็ได้เจอเพื่อนเก่า เมื่อสมัย ป.1 ซึ้ง มันได้ออกไปเมื่อตอน ป.2 เพราะไปต่อที่อื่นผมเลยไม่ค่อยสนิดไรมาก เลยไม่ได้ทัก ส่วนคนอื่น ไม่อยากรู้จักสักคน  - -  แล้วก็ ถึงวันเปิดเรียน
~ผมก็นั่งริมหน้าต่าง หลังๆ แล้วก็ไม่พูดคุยกับใครตามเคย เพราะอย่างที่บอก ผมขี้อายและไม่คุยกับใครก่อน ไม่ใช้ว่าหยิ่งนะ แต่ ไม่สนิด อะ แล้วจะคุยไง - - ถ้าเข้ามาคุยด้วยผมก็คุยยาว ^ ^ ก้ เรียนโดนไม่มีเพื่อนไปเกือบ 1 เดือน แล้ว เพื่อนเมื่อสมัย ป.1 มันก็มาคุยด้วย มันชื่อไอมิ้ง
แรกๆ ผมกับมนก็ ไม่แน่ใจว่า เพื่อนตอนป.1 ป่าว เลยไม่ได้คุยเรื่องเรียน ประถม คุยไปคุยมา ถูกคอแล้วผมก็ ไปรู้จักกับคนในกลุ่ม ทั้งหมด แล้วผมก็ได้เข้ากลุ่ม เช่นเคยครับ กลุ่มเพี้ยนๆ 555 เพี้ยนทุกคน รวมถึงผมด้วย แต่ละคนก็จะมาเอกรักเป้นของตัวเองอย่าผมก็ ชอบนั่งมองออกไปนอกหน้าต่างแล้วคิดไรเพรินๆ แล้วก็ขำคนเดียว อิอิ ไอมิ้งก็ คุยแต่เรื่องเกม - - และคนอื่นๆ ก็ มีความเพี้ยนที่แตกต่างกันแต่ มันลงตัวด้วยกันหมด
พวกเราก็ ไปไหนไปด้วยกัน เลิกเรียน ไปร้องเพลง ไม่ก็ เซ็นทรัน ใช้ชีวิต เฮฮาไปเรื่อย จนมาถึงท้ายๆ เทอร์แรก ผมได้คุยกับผู้หญิงคนนึงผ่านทาง msn ตอนแรกก็คุยกันขำๆ ไปๆ มาๆ เค้าก็ขอเบอร์ผมก็ให้ แต่ไมใคดว่า เจ้าตัวจะโทรมา หลังจากให้ไปแปบเดียว โทรมาเลย *0* ไวจัง
ก็คุยๆ ไป ผมก็คุยไม่เก่งเลยไม่ได้คุยนาน แต่เธอ คุยเก่งมากๆ คุยสนุกด้วยพูดเพราะ เสียงหวานเชียว~ แล้วก็คุยกันได้ เดือนนึงมั้ง ช่วงปิดเทอร์พอดี ผมก็เลยขอเป้นแฟน แล้วก็คบกัน คนแรกในชีวิตเลยนะเนี้ยที่ใช้คำว่าแฟน   ทีนี้เพื่อนในกลุ่มรู้กันหมดว่าผมมีแฟน ไอนุ๊ก เพื่อนร่างใหญ่ ผู้ที่ทำให้ผมร้องเพลง เพลงแรกในชีวิต และเป้นคู่ต่อยกับผมประจำ - - ต่อยเล่นๆ อะนะ ก้ได้ขอให้ผมช่วยหาแฟนให้มันสักคน อย่างที่พวกท่านเคยเจอแหละครับ ผมจะไปหาที่ไหนนอกจาก เพื่อนแฟนผมเอง แล้วก็หาให้มันได้ ผมกับไอนุ๊กตอนนั้นเลยสนิดกันมาก จะเรียกว่ารู้ใจก็ว่าได้ เวลาผมทะเราะกับ น้ำ (แฟมผมเอง) นุ๊กก็จะบอกแนท แฟนมัน ให้พูดให้หน่อย เวลามันทะเราะกับแนท ผมก็ไปช่วย คุยให้ คู่ของผม 2คนก็ไปกันได้ดี ผ่านไป ช่วงเปิดเทอร์ 2 ผมกับไอนุกนี้ เพล้อเลย ทั้งๆที่ พวกผมอยู่ กทม. แต่จะไปหาพวกเธอที่ ขอนแก่น ไม่รุ้เส้นทาง ไปด้วยใจล้วนๆ รอปิดเทอร์ 2 เมื่อไรจะขึ้นไปหาเลย
แต่ผมเพล้อหนักก่า อย่างว่าอะครับรักครั้งแรก ผมนี้รักหมดใจ เอาสะจิงจัง คิดไปยันขอแต่งงานมีลูกด้วยกัน โน้น ผ่านไปได้ เดือนกว่าๆ แนทกับนุ๊กเลิกกัน แล้วน้ำเลยโทรมาหาผม พูดโน้นพูดนี้ เกี่ยวกับนุ๊กที่แนทมาบ่นให้น้ำฟัง ประมานว่านุ๊กคิดไปไกลเลย คิดไปยันมีครอบครัว แล้วจะไปขอแนทแต่งงาน (ผมคิดในใจอ้าว คิดเหมือนตูเลย) แล้วก็บ่นๆ นุ๊กไม่ดีอย่างโน้นไม่ดีอย่างนี้ แต่ไม่บอกนะว่าทำไม แนทกับนุ๊กถึงเลิกกัน แล้วผมก็ ไม่อยากไปถามไอนุ๊กด้วยเพราะเรื่องหัวใจ ผมไม่อยากสอดรู้ นอกจากมันจะมาบอกหรือ ปรึกษาเอง แล้ว ผ่านไปอีก 1 เดือน ผมกับน้ำก็เลิกกัน ด้วยสาเหตุ ผมจำได้แค่วันนั้น นุ๊กบอกให้ผมโทรไปหาน้ำหน่อย น้ำมีไรจะคุยด้วย ผมก้ไม่รุ้มีไรเลยถามมันก่อน แล้วมันก้บอกประมานว่าเค้าจะบอกเลิกผม ผมก็ อ้าว อำกันสะงั้น พอเรียนเสร็จก็โทรไป แต่ตอนโทรไป ไอนุ๊กอยู่ในสายละ กลายเป็นว่าคุย 3 คน ผม นุ๊ก น้ำ แล้วนุ๊กก้เปิดประเด็นมาก่อนเลย ว่า น้ำมีไรจะบอกไอตอมก็บอกไปสิ น้ำก็ เงียบไปสักพักแล้วก้บอกเลิกผม ตอนนั้นผมหูอื้อไปเลยสมองนี้ โล่งขาวโพรงเลย (เช้าใจคำว่า สมองโล่ง เป็นไง)
แล้วน้ำก็พูดไรมาไม่รุ้ผม ไม่ได้ยิน ตอนนั้น น้ำออกมาจากไหนไม่รุ้เยอะมากแล้วน้ำก็วางสายไป เหลือผมกับไอนุ๊ก แต่ก่อนที่เธอจะวางผมจำได้ประโยชน์นึก แม่นมาก "เราเลิกกันเถอะ ที่ผ่านมาน้ำไม่ได้คิดไรไปมากกว่าเพื่อนเลย ไม่เคยรักผมด้วย บราๆๆ . . ."ตอนนั้นคิดในใจแล้วคุณมาคบกับผมทำ มะเขือไรครับ บอกรักทำหอกอะไร ให้ความหวังทำ สากหรอ แล้วรู้ตัวอีกทีตอนไอนุ๊กเรียก มันก็คุยกับผมต่อ แต่คุยได้สักพักก้วาง
แต่ผมไม่เข้าใจตรง ทำไม น้ำ ถึงได้ให้นุ๊กมาบอกกับผมว่า ให้โทรหาด้วย / น้ำคงไม่กล้าบอกผมมั้ง  . . .แล้วทำไม ไอนุ๊กรู้ว่าน้ำบอกเลิก / คงเพราะ น้ำเค้าปรึกษากับนุ๊กมั้งว่าจะบอกเลิกไงดี . . .แล้วทำไม ตอนผมโทรไปหาน้ำนุ๊กถึงได้อยุ่ในสาย / คงเพราะ บังเอิญน้ำคุยกับนุกอยู่มั้ง คำถามมากมายอยู่ในหัวผม ทำไม ทำไม ทำไม แต่ผมมันเลว ดันคิดว่าเพื่อนผมอยู่เบื้องหลัง เลยไม่คุยกับมัน สัปดาห์มั้ง  . . .ตอนนั้น ผมไม่อยากมีแฟนเลย เลยไปโพสใน
โพทจัง (ใครที่เคยเล่นคงรู้ดี) มันจะมีช่องนึงที่ให้ใส่ ข้อความ ผมเขียนไว้ว่า รับปรึกษา ปัญหาหัวใจทั่วราชนาจัก ตอนนั้น ผมมีเพื่อนมากมายทาง m ที่
ผมรู้สึกดีด้วย แต่ไม่ใช้ในถานะแฟนนะ ถานะเพื่อนที่น่ารัก ไม่ว่าจะเป็น โบร์ โซเฟีย แต้ว(ขวัญ) เกด ผักกาด ทุกคนล้วนแล้วแต่เข้ามาปรึกษาผมเพราะอกหัก บ้าง ทะเราะกับแฟนมั้ง ไรงี้แล้วก็คุยกับผมถูกคอ ทุกคน พวกเธอเป็นเพื่อนที่ดีมากจริงๆ (คิดถึงทุกคนวะ) แล้ว หลังจาก ผ่านไป สัปดาห์กว่าๆ แต้ว หรือ ขวัญ ก้ได้แนะนำ เพื่อนคนนึงกับผม แต่ผมไม่สน T^T ยังช้ำใจไม่หาย แล้วเพื่อนเค้าก็โทรมาหาผม ตอนแรกก็ไม่ได้ คุยไรมากเพราะ
ผมไม่อยากคุยด้วย ไม่มีอารมณ์ ผ่านไปสัปดาห์ เค้าก้โทรมาอีก ตอนนั้นดีขึ้นละ เลยคุยแก้เซง คุยไปคุยมา แม่เจ้า ชื่อน้ำเหมือนกัน เกิดก็ ห่างกันวันนึง T^T อะไรจะ ขนาดนี้ การพูด ก้เหมือนกันอีก ผมก็เลยบอกเค้าไปว่า เค้าอะเหมือนแฟนคนเก่ามากๆ เค้าก็ อ้าวหรอ โทดทีนะค่ะ
งั้นเราวางแล้วกันเหดียว กลัวผมคิดมาก . . . แต่ผมก็เบลกทัน "อย่าพึ่งวางครับ คุยได้ไม่เป็นไรหลอก"
แล้วเค้าก็บอกว่า เค้าเองก็พึ่งเลิกกับแฟนมาอกหักมาเหมือนกัน เลยอยากหาคนคุยเป้นเพื่อน ผมเลย คุยกับเธอ เรามีอะไรที่เหมือนๆ กันพอควรไม่ว่าจะ ชอบเพลง สุดที่รัก เหมือนกัน ชอบวง Retrospec เหมือนกัน ชอบทำไรเหมือนกัน ก้เลยคุย เรื่อยมา ผ่านมาได้เกือบเดือนมั้ง ผมก็
คบกับเธอ ตอนนั้น ก็ คุยกันสนุกเชียว ไอนุ๊กมาอีกละ หาแฟนให้ที ผมก็หาให้แต่มัน จีบไม่ได้ ก็ไม่ได้ไร . . .วันนึงเธอมาทำความสะอาด (กิจกรรมบรรมเพณประโยชณ์ แถว สนามหลวง โดยมีเป้าหมาย 5 วัน ) ทำไกลจังแม่คุน อยู่ตั้งรังสิต มาทำแถวนี้เลย ผมเลยชวนเธอมาเจอกัน (การเจอครั้งแรก ของผมกับ น้ำ ) ผมเลยชวน m ไปเป็นเพื่อน กับ แม่นางจูน เพื่อนในกลุ่มอะ ระหว่างทางเจอไอมิ้งก็เอาไปอีกคน อิอิ ตอนแรกคิดว่าเธอมากับเพื่อนไม่กี่คน เลยนัดเจอหน้า รร.ผม ปรากฏว่า โห 10 คนได้อะ ก่อนหน้านั้น ผมได้เตรียมแผนขำๆ โดนให้ไอ m กับ ผมสลับกัน ดูสิว่าเธอจำผมได้ไหม
ไม่เลย พอเจอปุ๊บ คุยๆ กัน ไอ m ก็พาน้ำกับเพื่อนๆ ไปซื้อของใน 7 แล้วก็ออกมา ผมก็ งง ว่าทำไมยิ้มหน้าบานกันมาเชียว ไอ m นี้ ทำหน้าแบบ เยาะเย้ยอะ - - แล้วน้ำกับเพื่อนๆ ก็ข้ำฝั่งมา น้ำมาหาผมก่อนเลย - -' "แหมให้เพื่อนมาหลอกว่าเป้นตัว เค้าก็ว่า มันตะหงิดๆ ทำไม ตอมกระตุ้งกระติ้งจัง
(ลืมบอกไป ไอ m มันเป็นเกย์ 555 พลาดเลยเรา และมันนี้แหละ ทำให้ผมเปรี่ยนไป จากคนเรียบร้อยกลายเป้น รั่ว จากขี้อายกลายเป้นหน้าด้าน จาก พูดไม่เก่ง กายเป้นพูดปล๊อเลย ) สรุปคือ ความแตก ก้เลยมานั่งคุยกัน ขนาดผมว่าผมหน้าด้านละนะ โรคแพ้ผู้หญิงยังไม่หาย น้ำมานั่งใกล้ๆ ผม ผมนี้ตัวแข็งทื้อเลย พูดไม่ออก แล้วก็ไม่รู้พูดไรดีด้วย สมองมันว่างปล่าวในช่วงพริบตา ไม่ทันได้คุยไรกันเลย เพื่อนเธอก็จะกลับ น้ำเลยต้องกลับด้วย แล้วก็ลากันด้วยดี สรุป วันนั้น ไม่ได้คุยไรกันเลย แค่เจอหน้า . . .แต่ก็ฝันดีไปหลายคืน ผ่านไป เกือบเดือน  จนมาวันนึง ที่ รร. เธอมีงาน เค้าก็โทรมาชวนผม วันนี้มีเรียน รด. กะโดดอยู่แล้ว เลยไม่รีรอเลย อิอิ โดดไปงาน รร. เค้าให้ไว โดนมีไอมิ้ง เพื่อนสมัย ป.1
มิ้ง หนุ่มหน้ามึน พ่อนักธุรกิจ เป็นผู้ร่วมทางไปด้วย จากปากคลองตลาด นั่งรถเมล์ไป รังสิต แม่เจ้า ไกลอยู่อะ รถนี้ติดเวอร์ๆ ไปกันไม่ถูกด้วย แต่ดี น้ำเค้ารู้ทาง ผมเลย โรคุยกับเค้า คอยให้เค้าบอกทางเป้น ช่วงๆ จนถึง รร.เค้า จำไม่ได้ว่าชื่อไรแต่ พี่แน๊ป Retrospec จบจากนี้ แล้วเธอก็มารอรับผมหน้า ทางเข้า เข้าไปก็นั่งฟังเพลง แล้วก็ไป เมเจอร์รังสิตกัน เดินไปโน้นไปนี้ แต่ก้ไม่ได้คุยไรกัน โรคเดิมยังไม่หาย - - จนมานั่ง กินข้าวเลยได้คุยกันนิดหน่อย ถ่ายรุปคู่กัน นิดนึง ตอนถ่ายนี้ เกรงมาก 555 ใกล้ผู้หญิงทีไร เป็นแบบนี้ทุกที แล้วก้กลับบ้าน โบกลากันด้วยดี ทักๆ ที่วันนั้น ไม่ได้คุยไรมากมาย ไม่ได้มีไรพิเศษ ไม่ได้โรแมนติกไรเลย ผมกลับรู้สึกดีมากๆ แล้วก็คบกันไป 2เดือนมั้ง ก็เลิกลากันเพราะ น้ำเค้ากับไปคบกันแฟนเก่า แต่ก้โทรมาบอกผมก่อน แล้วน้ำตาผมได้ไหล่รินอีกครั้ง แต่ก็ดีแล้ว เค้าเองก็เจอคนที่เค้าชอบ (แล้วตูเป็นตัวไรอีกละเนี้ย T^T)
ก็ จบปี แรกไป ขึ้น ปวช2 เจอเพื่อนไหม่ๆ ก็ดีเหมือนเคย รั่วกว่าเก่า 555 แต่ก็เฮฮา กันไป ในกลุ่มจะมี ผม มิ้ง นุ๊ก แม่นางจูน m(เกย์) อารี(ฝาแฝดผมเอง) m (ทหารราบ) ป๋าชิด บอส สำหรับผม นี้แหละเพื่อน ก็ไม่มีไรมาก ผ่านไป เทอร์ 2 ได้รู้จักกับผู้หญิงคนนึง ที่อยู่ในห้องชื่อแพรว ก็คบกัน ยันจบปวช3  แล้วเพื่อนๆ ก็แยกย้ายกันเหมือนเดิม แต่ สำหลับกลุ่มผมแล้ว ไม่ว่าจะ ปีใหม่ ลอยกระทง งานอะไรก็แล้วแต่ แม้กระทุ่งอยากจะแดก ก็มากันได้

ช่วง ปวช เป้นช่วงที่พลิกของชีวิตผมที่ผ่านมาเลยก้ว่าได้ ไม่ว่าจะ เพื่อน ความรัก หรือการเรียน อะไรก็ตาม มันเปรี่ยนไปก็ช่วงนี้แหละ
ถึงแม่จะเป้นเวลาเพียง 3 ปี ที่ผมได้อยู่กับเพื่อนๆ แต่ ผมไม่เคยลืมพวกคุณเลย พวกคุณจะอยู่ในใจผมตลอดไป

ส่วนความรัก ก็ อื้ม ทำให้หวนไปนึกถึง ความทรงจำดีๆ อีกครั้ง แล้วผมก็ยิ้มได้อย่างมีความสุข ขอขอบคุณทุกๆ ประสบการณ์ ทุกๆ รสชาติที่มองให้
ไม่ว่าจะเป้น น้ำ ขอนแก่น น้ำ รังสิต หรือใครอีก หลายคน ถ้าไม่มีพวกคุณ คงไม่มีผมในวันนี้  ไม่ว่าผมจะเสียใจหรือ ดีใจ แต่ ณ จุดนี้ขอขอบคุณครับ

ส่วนเพื่อนๆ ทางm ที่ผมได้เปรี่ยน เมล์ โดนไมได้บอกกล่าว เลยขาดการติดต่อไป ไม่ว่าจะเป็น โบร์ ซีเฟีย หรือผักกาด อยากบอกว่า คิดถึงนะเว้ย
ถ้าเห้นโพสนี้ก็ แอสมาหาหน่อยนะ ถ้าจำกันไม่ได้ หวังว่าจะจำเมลืนี้ได้นะ [email protected] ตอนนี้เราเปรี่ยนเมลืแล้วเป็น
[email protected] แอสมาหาหน่อยนะเว้ย คิดถึงเพื่อนๆ วะ แล้วเจอกัน

สงสัยวันนี้คงไม่จบ พรุ่งนี้ ไว้ต่อนะครับ อิอิ ตี 1 ละ ขอนอนก่อน กราบราตรีสวัส
อะ ติชมกันได้นะครับ แต่ผมว่า ติกันหมดอะ 555 ขอบคุณที่อ่านจนจบจ๊ะ แล้วไว้ มาอ่านกันใหม่นะ  ถึงจะไม่มีสาระ แต่ผมก็จะน่าด่านพิม แฮะๆ

                   ขอบคุณครับ