ภาคจบ ของ ประวัติ ข้าพเจ้า

[navic123]

ตอนที่แล้วถึงชีวิต ปวช3.
ที่ผมไม่ค่อยเล่า ปวช.2 - ปวช.3 เพราะไม่อยากจำ สำหรับเรื่องความรัก แต่สำหรับมิตรภาพ พวกเค้าคือคนที่ผมยอมรับ

มาต่อกันที่ ชีวิตมหาลัย

หลังจากจบ ปวช.3 มาได้นั้น ผมก็ได้ต่อที่ ราชภัฏบ้านสมเด็จ เพราะตามแฟน แล้วก็เลือกสาขาแอนิเมชั่น&มัลติมีเดีย เพราะแฟนอีกนั้นแหละ
แทบจะไม่ได้เลือกเองเลย สาเหตุคือผมเป็นห่วงเธอแล้วเธอก้ไม่อยากห่างจากผม จะมีช่วงรับน้อง เล้ก ผมเองก็เข้าไปครั้งเดียว แล้วก็โดนไม่เข้ารับน้อง
เพราะ แฟนไม่อยากเข้า - - จนผ่านรับน้องใหญ่ไป ได้เริ่มการเรียน ในช่วงแรกๆ ไม่มีคำว่าเพื่อน มีแต่แฟน แฟน และ แฟน (เฮ้อ ~ ชีวิต - - )
จบมีงานชิ้นนึงที่ต้องทำ เป้นกลุ่ม ผมเลยได้รุ้จักกับพี่ เจ ซึ้งเป้นเด็กซิ้ว อายุก็ปาไป 26 โดนเกนทหารเลยทำให้เค้าต้องซิ้ว
ผมและแฟนก็เลย อยุ่กับกลุ่มพี่เจ ไป คบกันได้อีกสักพัก ผมกับแฟนก็เลิกลากัน เพราะเธอมีคนใหม่ ซึ้งผมเองก็ห้โอกาศ มา 3 ครั้ง นอกใจกุหมดทั้ง 3 ครั้ง ก็ดีนะ คนเรา แกล้งโง่หน่อย หาคนใหม่เลย ผมก็เลยเลิกแต่ตอนนั้น ยอมรับเลยว่า คำว่ารักนั้นหมดสิ้น น้ำตาไม่มีสักหยด คำว่าเสียใจนั้นไม่มีเลย
มีแต่คำว่า โชคดีนะ แล้วผมก็อยู่กับเพื่อนๆ ที่ มหาลัย ทุกวัน เช้ายันมืด แรกๆ กลุ่มพวกผมจะมีเพียง ผม พี่เจ ไม้ แล้วก็ ปาม สักพัก ก็มาเพื่อนเพิ่ม เพราะคุยกันเรื่องเกม อิอิ จนตอนนี้ มีหลายคนเลย 20 อัพ ได้มั้ง ที่สนิดๆ อะนะวันๆ ก้ไม่มีไรมาก เรียน เลิกเสร้จก็นั่งอยู่ หลังเอก( เอกผม จะอยู่กลางตึก ซึ้งพื้นที่น้อยมาก แต่หลังเอกจะมี ทางแคบๆ คร้ายๆ ทางเดินหลังตึก พวกผมเลย ยึดตรงนั้นเป้นหลังเอก) อยู่ด้านหลัง ช่วงนั้นก็ กินเหล้า ฟังเพลง กัน 6 โมง ก็ไปหอเพื่อน กินเหล้ากันต่อ เมากันได้ทุกวัน อิอิ แต่กินกันขำๆ นะ ชีวิต เฟรสชื้ผมก็ดำเนินไปได้ด้วยดี แล้วเวลาก็ผ่านไป ใกล้ๆ จบเทอรืแรก ตอนนั้น ผมเล่นเกมอยุ่เกมนึง ชื่อว่า xshot ตัวผมชื่อ ยุซุเกะ ใครเจอก็ทักทายกันได้ แล้วได้รู้จักกับ แอบยิง ชื่อว่า เอ๊ะ ตอนนั้น ผมก็คุยๆ กับเอ๊ะ
ตอนนั้นหม้อเค้าไปทั่ว ไม่ได้คิดไรจิงจังกับใคร แต่ก็บอกกับคนที่ผมคุยนะว่า แค่คุยในถานะเพื่อนนะ ไม่ใช้ หม้อแบบจะจีบ ก็คุยกับเอ๊ะ ได้ประมาน เดือนนึงมั้ง แล้วก็สลับกันเล่นกับพี่สาว ชื่อว่า อ้อ (แฟนปัจจุบันผม) ตอนแรก ก็คุยกับ เฉยๆ หม้อทั้ง น้องทั้งพี่เลย *0* แล้วสัก 2-3 วัน ผมกับอ้อ ก็เกิดอยากเล่นสนุก เรียกแทนกันเป้น ผัวเมีย *-* จนคนในเกมที่ผมหม้อๆ ไว คิดว่าอ้อ เป้นแฟนผม ผมเลยหม้อใครไม่ได้เลย อิอิ แล้วก็ เหมือน ผมกับอ้อ จีบกันเอง จีบไปจีบมาได้สัก สัปดาห์ ก็คุยกันเหมือนแฟน แต่ไม่ได้บอกเลยนะว่า คบกันจิงจัง ผ่านไปได้ สัปดาห์ กว่าๆ อ้อก็โดนจับคดีเสพม้า  1 เม้ด เพราะเค้าบอกมาแบบนั้นแล้วเค้าก็บอกว่าติด ประมาน45 วันก็ออกแล้ว ให้ผมรอ (ใครหลายคนคงคุ้นๆ กับหลังๆ ถ้าเคยได้อ่านกระทู้ก่อนหน้านี้มาบ้างแล้ว ) ผมก็รอ เพราะคำพูดเพียงไม่กี่คำที่ทำให้ผม ซึ้ง "รอเค้านะ เค้าติด 45 วันเอง แล้วออกมาราจะคบกันเป้นแฟนจิงๆจังๆ ที่ผ่านมาก อ้อ รุ้สึกดีมาก "
ฟังดุแล้ว เป้นระโยชน์ที่ไม่ได้มีไรน่าพิษวาทเลย ไม่ได้มีคำหวานไรเลย และไม่คิดว่ามันจะซึ้งไรขนาดนั้น แต่ในตอนนั้น ผมกลับ รุ้สึกดี และ สัญญาไปว่าจะรอเธอ ~ ขอจบ ประวัติผมแค่นี้และกัน ไว้ต่อกันด้วย ความรักของผม

ความรักที่ผมคิดว่า รักแท้ และจะจิงใจด้วย คนที่คบกันมา จะ 2 ปี กับเลิกกันง่ายดาย และเริ่มชีวิตใหม่ กับคำว่าเพื่อน
เพื่อนทุกคนที่เจอก็เป้นคนดี คอยแนะนำเพื่อนตลอด ณ ปัจจุบัน เพื่อนที่ผมคบอยู่ ดีกับผมมาก
ไม่รุ้จะพุดไรและ แต่ขอเตือนไว้อย่างนึง

ใครที่คิดว่า ชีวิตของคุณ หมดแล้ว ไม่ว่าจะเพราะความรัก หรือ การเรียน จงรุ้ไว้เถอะว่า วันข้างหน้ายังมี และ คุรจะเจออะไรดีๆ อีกเยอะ
อย่าคิดสั้น หรือหมดหวัง กับวันนี้ จงสู้ต่อไปในวันข้างหน้า แล้ว คุณจะเจอกับสิ่งที่ดีกว่า

ขอบคุณครับที่อ่านจบ อิอิ