เสพสมบ่มิสม..ฉบับหลุดโลก‏

[ouyjutakan]

สวัสดีค่ะ อาหมอที่เคารพ
หนูติดตามอ่านคอลัมภ์ของอาหมอมานานแล้วค่ะ จากถุงกล้วยแขกที่แม่หนูขาย
หนูชอบอ่านเรื่องความทุกข์ความเจ็บปวดของชาวบ้านค่ะ นึกไม่ถึงว่าวันนี้มันย้อนมาหาหนูเข้าเต็มเปา คราวนี้หัวเราะไม่ออกค่ะ
   อาหมอคะ หนูอายุ 17 ขวบแล้ว...เมื่อปีกลางมะโรงที่ผ่านมาหนูได้รู้จักกับผู้ชาย
ที่โรงเรียน เขาชอบมองหนูค่ะ แต่หนูพยายามไม่สนใจเขา เพราะเราต้องตั้งใจเล่าเรียนจริงไหมค่ะ เขามาชวนหนูคุยหนูก็พยายามเลี่ยง พอเขาชวนกินข้าวหนูก็กินค่ะ
เพราะเขาออกเงินให้นี่คะ เราคบกันอยู่นานค่ะ เกือบ 2วัน...เขาก็ชวนหนูไปดูหนังค่ะ
หนูรีบปฏิเสธค่ะ แต่พอเขาบอกว่าเขาเลี้ยงเองหนูก็โอเค ในโรงหนังเขาพยายามจับมือจับไม้หนู หนูไม่ยอมเพราะข้าวโพดคั่วมันจะหกหนูเสียดายค่ะ พอดูหนังเสร็จเราก็นั่งรถเมล์กลับบ้าน แต่เขากลับชวนหนูลงกลางทาง... หนูเหลือบมองเห็นป้ายด้านหน้าทางเข้า
เขียนว่าโรงแรมก็ทั้งโกรธทั้งอายคนเขาค่ะ หนูต่อว่าเขาแล้วรีบวิ่งหนีเข้าไปข้างใน
บอกบ๋อยที่วิ่งตามว่าหนู ขอห้องวีไอพีค่ะ หนูเข้าไปนั่งอยู่บนเตียง เขาเข้ามากอดจูบหนู
หนูก็ผลักเขาออกแล้วผลัดผ้ามานุ่งผ้าเช็ดตัวหนูกลัวเสื้อยับค่ะ

    อาหมอคะหนูสู้แรงเขาไม่ได้ค่ะ หนูตกเป็นของเขา ก็ผู้หญิงตัวเล็กๆ จะเอาแรงที่ไหนไปสู้จริงไหมคะ หนูเลยสั่งลิโพมาดื่ม 2 ขวด ก็พอมีแรงหิ้วเขาออกจากห้องกลับบ้านได้ค่ะ หลังจากวันนั้นเขาก็พยายามชวนหนูอีก หนูต้องให้เขารับปากว่า...เขาเป็นคนจ่ายค่าห้อง กับค่าลิโพ! หนูถึงตกลงค่ะ