ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ความรักของผม ตอนที่ 12 ความผิดที่ให้อภัยไม่ได้

เริ่มโดย Iamhero, เมษายน 08, 2010, 04:02:34 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

Iamhero

ความรักของผม ตอนที่ 12 ความผิดที่ให้อภัยไม่ได้

ผมตอนนี้ผมกำลังยืนอยู่ที่หน้าบ้านของผม นี่ผมกลับมาถึงบ้านแล้วหรอ? แล้วน้องพิมละเธออยู่ไหน เอ๊ะนั้นทุกคนยืนหน้าประตู ผมรีบวิ่งเข้าไปที่หน้าประตูบ้าน นั้นพี่พลอย ยัยแพ็ท น้องหลิน น้องพิมและก็แม่ฝ้ายยืนรอผมอยู่ ทุกคนกำลังรอผมอยู่
"พี่พลอยครับผมกลับมาแล้ว ทุกคนผมกลับบ้านแล้ว" ผมรีบวิ่งเข้าไปหาทุกคนด้วยความดีใจ
"พี่พลอยผมกลับ....เพี๊ยะ!!" ผมถึงกับหน้าหันตามแรง เสียงนั้นคือเสียงที่พี่พลอยตบหน้าผมอย่างเต็มแรง พี่พลอยตบผมทั้งน้ำตานองหน้า มันเกิดอะไรขึ้น พี่พลอยร้องไห้ทำไมและตบผมทำไม
"พี่...พี่พลอยตบผมทำไม?....เพี๊ยะ!!" เสียงเดิมดังขึ้นแต่คราวนี้มันไม่ใช่เพราะพี่พลอย
"ทำไมเหลียงทำกับแพ็ทแบบนี้...ทำไมเหลียงทำกับพวกเราแบบนี้?...ฮือ..ฮือ" ยัยแพ็ทพูดพร้อมกับร้องไห้ นี่มันเกิดอะไรขึ้น ผมทำอะไร  ผมหันมามองน้องหลินและน้องพิม
"เกิดอะไรขึ้นนหรอ พี่ทำอะไร" ผมถามกับน้องๆ
"พี่ยังมีหน้ามาถามอีกหรอ พี่ทำอะไรไว้พี่หน้าจะรู้อยู่แก่ใจ พี่มันเลวที่สุด ฮือ...." พวกเธอบอกผมและก็ร้องไห้ นี่หรือว่าพวกเธอจะรู้.......
"เหลียงแกออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี่ ไสหัวออกไป!!" เสียงแม่ฝ้ายพูดขึ้น
"ทุกคนฟังเหลียงก่อน" แล้วทุกอย่างมันก็ค่อยๆจางหายไป มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แล้วผมก็ต้องหลับบตาเพราะรู้สึกว่ามันมีแสงอะไรบางอย่างที่มันเจิดจ้าส่องสว่างแล้วแสงนั้นก็กระจายไปทั่ว
"ไม่นะ!!" ผมลืมตาตื่นขึ้น
"ฝัน...ฝันหรอเนี่ย...เห้อออ" ผมถึงกับถอนหายใจเหือกใหญ่ เมื่อรู้ว่ามันคือความฝัน ผมค่อยๆมองไปที่แขนขวาของผม ผมเห็นนางฟ้าของผมนอนหลับอย่างสบายอยู่ในอ้อมแขนของผม เมื่อคืนผมกับน้องพิมเรามีอะไรกัน ต้อนนี้เธอคือเมียผมคนนึงแล้วและผมก็รักเธอเหมือนกับที่ผมรักทุกคน แต่ถ้าพวกเธอรู้ว่าผมไม่ได้รักเดียวใจเดียวสิ่งที่จะเกิดขึ้นมันคงเป็นเหมือนในความฝันเมื่อกี้ ผมจะต้องทำให้ได้ผมจะต้องหาทางออกให้ได้ ผมค่อยๆใช้นิ้วปัดผมที่ของน้องพิมออกไปจากใบหน้าอันงดงามของเธอ ผมค่อยๆก้มลงไปจูบที่หน้าผากของเธออย่างนุ่มนวลแล้วผมก็ค่อยๆลุกขึ้นจากเตียงเพื่อไม่ให้เธอตื่น ตอนนี้มัน 7โมงกว่าๆ ผมเดินเข้าห้องน้ำผมเปิดน้ำก็อกและใช้มือกวักน้ำล้างหน้าล้างตา พอผมเงยหน้าขึ้นมามองที่กระจก
"เฮ้ยยย...." ผมอุทานด้วยความตกใจเมื่อเห็นกระจก
"แหม พี่เหลียงขวัญอ่อนเหมือนเดิมนะค๊ะ" เสียงน่ารักๆของนางฟ้าของผมครับ
"น้องพิมตื่นแล้วหรอจ๊ะ" เป็นน้องพิมที่มายืนอยู่ข้างหลังของผม ร่างกายเธอเปลือยเปล่า
"พี่เหลียงนะ ตื่นก็ไม่ยอมปลุกหนูเลย ปล่อยให้หนูนอนอยู่คนเดียวได้ไง" เธอพูดด้วยน้ำเสียงงอนๆ
"ก็พี่เห็นน้องพิมกำลังนอนสบายเลย พี่ก็เลยไม่อยากปลุก"
"ยังจะเรียกหนูว่าน้องอีกหรอค๊ะ หนูไม่ได้เป็นน้องของพี่แล้วนะค๊ะ" เธอบอกผม
"แล้วจะให้พี่เรียกน้องพิมว่าอะไรละจ๊ะ?"
"หนูโกรธพี่แล้ว พี่ได้หนูแล้วจะไม่ยอมรับผิดชอบใช่มั๊ยละ?" เธองอนผมแน่ๆแบบนี้
"ไม่ใช่อย่างนั้นจ๊ะ พี่ขอโทษนะ" ผมก็ต้องง้อเธอ แต่เธอยังไม่หายงอนครับ งั้นผมคงต้องงัดไม้ตายออกมา เหมือนที่ผมเคยใช้กับพี่พลอยและน้องหลิน นั้นคือ เย็ด
ผมจับเธอและดึงเข้าห้องน้ำปิดประตู
"เมียจ๋า ผัวขอนะ" ผมขอเธอแบบหน้าด้านๆเหมือนเดิม
"พี่อ่ะ...หนูไม่พูดด้วยแล้ว" เธอทุบหน้าอกผมและหันหน้าหนีเธออายหน้าแดงเลยครับ
ผมมานั้งที่ชักโครกและจับเธอมานั้งคร่อมผม ผมเริ่มจัดการไซร้ซอกคอเธอซ้ายทีขวาที น้องพิมเริ่มมีอาการตอบสนองเธอเริ่มเอามือมาโอบคอผมแหงนหน้าขึ้นเปิดซอกคอให้ผมไซร้อย่างไม่ขัดขืนและเริ่มคราง
"อือออออ...พี่ขาาา...อืมมมมม...ซี๊สสสซ" เธอเริ่มครางเสียงสั่น หลับตาเม้มปากด้วยความเคลิบเคล้ม ผมเงยหน้าขึ้นมาประกบปากจูบกับเธอเราสองคนจูบแลกลิ้นกันนัวเนียไปมาอย่างเมามัน  ผมอยากจะสอดใส่เต็มที ผมจึงงัดท่อนควยของผมออกมาตอนนี้มันตั้งเด่ชี้ฟ้าอย่างองอาจ
"เมียจ๋า ให้ผัวเย็ดนะ"
"จะทำอะไรก็ทำสิค๊ะ...หนูเป็นของพี่ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว" น้องพิมเธอตอบแบบอายๆ หลบหน้าผมครับ
ผมกดเธอให้ลงไปนอนกับพื้นห้องน้ำและผมก็จับเธอถ่างขาออกและกดท่อนควยของผมเข้าไปทันที แบบไม่ให้เธอได้ทันตั้งตัวได้
"โอ๊ยยยย....พี่....ยังเจ็บอยู่เลย.....อ๊อยยยยย...ซี๊สสสซ" ผมรู้สึกถึงน้ำหล่อลื่นของเธอที่มันไหลออกมาหล่อรื่นควยผม แต่มันก็ยังฝืดอยู่ดี ผมเร่งกดท่อนควยให้มันแทงเข้าไป จนตอนนี้มันเข้าไปสุดโคนแล้วครับ ผมยังคาอยู่เฉยไม่ทำอะไร
"หายเจ็บยังจ๊ะ เมียจ๋า"
"ดีขึ้นแล้วค่ะ...แต่มันแน่นจัง...หนูเสียววว"
ผมเริ่มซอยเอวอย่างรวดเร็วและแรงขึ้นทุกครั้งที่ผมกระแทกท่อนควยกลับเข้าไป
"อ้าาา....หีเมียเย็ดมันควยดีจริงๆ...โอ้วววว...ซี๊สสสสสส"
"พี่จ๋า...อ๊อยยยย....อือออออ...หนู....หนูเสียววววว....อู้ววววว...โอ๊ยยยยยย" ผมเร่งกระหน่ำยัดควยเข้าหีเธออย่างสุดกำลัง ผมเริ่มเปลี่ยนท่าจับขาเธอขึ้นมาพาดบ่าและเร่งกระเด้าเธอต่อไปแต่หนักขึ้น
"โอววววสส....พี่จ๋า....ท่านี้...อือออออ....ท่านี้มันเข้า....ลึกจัง....อ๊อยยยย...หนูเสียววววว...โอ๊ยยยยยสสส" เธอครางอย่างสะใจผมจริงๆ หีเด็กม1 มันช่างวิเศษอะไรเช่นนี้
"อูยยยยยยยซ....เรียกผัวสิ......เมียจ๋า....โอ้วววววว....ซี๊สสสสสซ...."
"โอ๊ยยยยยยย....ผ....ผ...ผัวขา..โอ้ววววววว...เมียเสียวหี.....อ้ายยยยยย....อ๊อยยยยย" ผมเร่งกระเด้าจนตัวเธอสั่นกระตุกและเกร็งเธอคงเสร็จไปแล้ว ผมเร่งซอยใส่เธอและเมื่อใกล้จะแตกผมก็ชักควยออกมาจับยัดใส่ปากเธอและแตกคาปากเธอ น้องพิมก็เหมือนจะรู้หน้าที่ครับเธอทั้งอมทั้งดูดทั้งเลียทำความสะอาดหัวควยของผมจนมันสะอาดหมดจดและกลืนน้ำรักของผมลงคอไปจนหมด  เราสองคนหอบแหกๆเลยครับ ผมกับน้องพิมจัดการล้างตัวกันและผมก็เกิดเงี่ยนขึ้นมาอีกแต่คราวนี้เธอเป็นคนทำครับ เธอจับผมนั้งลงบนชักโครกและจัดการแปลงร่างเป็น จ็อกกี้สาว ควบผมแบบไม่สนใจว่าของผมจะหักหรือของเธอจะฉีกเลย ผมขอบอกว่าลีลารักของเธอมันช่างร้อนแรงพอๆกับพี่พลอยสุดที่รักของผมเลย เธอเก่งกว่ายัยแพ็ทกับน้องหลินอีก ถ้าเธอต้องมาเป็นอะไรไปหรือเกิดอะไรขึ้นกับเธอผมจะไม่ให้อภัยตัวเองเลย เราอาบน้ำแต่งตัวแล้วก็เดินจูงมือกันลงไปทานข้าวเช้ากับคนอื่นๆครับ พวกเรานั้งโต๊ะเดียวกัน
"นี่ยัยพิม เมื่อคืนหายไปไหนมายะ " น้องบีถามน้องพิม
"ก็เมื่อคืนมันนอนไม่หลับก็เลยไปนอนห้องพี่เหลียงอ่ะ" น้องพิมตอบแบบอายๆครับ ผมละแปลกใจมากเลยครับ เวลาเธออยู่ในสังคมเธอจะเป็นเด็กเรียบร้อยน่ารักไร้เดียวสาครับ แต่พอเธออยู่บนเตียงเนี่ยลีลาเธอมันช่างร้อนแรงมากๆ
"ไปนอนอย่างเดียวหรอพิมไม่ทำอย่างอื่นแน่นะ?" น้องยังถามต่อ
"บ้า...ยัยบีละก็...เราเป็นผู้หญิงนะ" น้องพิมพูดพร้อมกับมองผมครับ เธออายหน้าแดง หน้ารักมากเลยครับ
"ครูนพค๊ะ แล้ววันนี้ไปฟังผลการแข่งกี่โมงค๊ะ" น้องฟางถามครูนพ ผมว่าน้องฟางเธอก็เป็นเด็กน่ารักครับ
"11โมงน่ะ ครูอิ่มแล้วครูขอตัวนะทุกคน" ครูนพพูดแล้วก็เดินออกไปครับ เขายิ่งดูยิ่งมีพิรุธ ผมไม่ชอบเขาเลยมันมีอะไรบางอย่างผิดปรกติ ตลอดเวลาที่2วันที่ผ่านมาครูนพเค้าจ้องมองพวกเด็กๆด้วยสายตาแปลกๆ โดยเฉพาะน้องพิม ผมว่ามันชักจะมีกลิ่นตุๆแล้วสิครูนพคนนี้ แต่เขาได้ชื่อว่าเป็นครู เค้าคงไม่ทำเรื่องที่ผมกลัวหรอกครับอย่างมากก็คงแค่จ้องมองเด็กๆด้วยสายตาแปลกๆแบบนี้
"พี่เหลียงค๊ะ พี่ไปว่ายน้ำกับพวกหนูนะ" น้องบีชวนผมครับ
"แล้วไม่ไปฟังผลกันหรอจ๊?" ผมถามพวกเธอ
"ฮิฮิฮิ...พี่เหลียงค๊ะ เมื่อกี้ครูนพเค้าก็บอกว่าฟังผล11โมง นี่ยังไม่9โมงเลยนะ" น้องพิมหัวเราะและบอกผม
"นั้นสิพี่ลืมไปเลย งั้นไปก็ได้จ๊ะ แต่พี่ไม่มีกางเกงว่ายน้ำนะ" ผมไม่นึกว่าจะได้มาว่ายน้ำด้วยก็เลยไม่ได้เอากางเกงว่ายน้ำมาครับ
"ที่นี่เค้ามีให้ยืมค่ะ ไม่ต้องห่วง" น้องฟางบอกผม
"หรองั้นไปกันเลย"  เราสีคนก็ออกมาว่ายน้ำในสระของโรงแรม ตอนเช้าๆแบบนี้คนก็ไม่มากครับ พวกเราว่ายน้ำเล่นกันแกล้งกันไปมาสนุกมากครับ น้องพิม น้องบี แล้วก็น้องฟางเธอก็ใส่ชุดวันพีชครับก็เธอยังพึ่งม1 จะให้ใส่ทูพีชมันก็ยังไงๆอยู่ พวกเราก็เล่นกันไปได้สักพักครับ ผมสัเกตุเห็นครูนพนั่งอยูที่ร้านกาแฟริมสระมองพวกเราอยู่ตลอดด้วยสายตาที่เหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ แต่ก็คงไม่น่าจะมีอะไร
"พี่เหลียงค๊ะหนูขอสไปเข้าห้องน้ำนะค๊ะ" น้องพิมเธอขอผมไปเข้าห้องน้ำเธอคงปวดฉี่ไม่ก็ปวดอึ
"อืม ไปเถอะเดี๋ยวเกิดฉี่ราดขึ้นมาจะยุ้ง" ผมพูดล้อเธอครับ
"พี่เหลียงอ่ะ..หนูงอนแล้ววว" เธองอนผมเลยครับ แล้วเธอก็ขึ้นจากสระเดินไปห้องน้ำครับ ผมก็ไม่เห็นมีอะไรน่าเป็นห่วงก็เลยปล่อยเธอไปครับ อีกอย่างห้องน้ำมันก็อยู่ห่างจากสระไม่มาก ผมก็เล่นน้ำกับน้ำบีแล้วก็น้องฟางต่อครับ  แต่แล้วผมก็สังเกตุเห็นผู้ชายคนนึงท่าทางคุ้นๆเดินไปทางห้องน้ำที่น้องหลินไปเข้า แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรครับคงเป็นคนมาว่ายน้ำ ผมก็เล่นน้ำกับน้องบีน้องฟางต่อไป แต่ผมรู้สึกว่าท่าของผู้ชายคนนั้นมันคุ้นตาท่าทางมันเหมือน...เหมือน...เหมือน..แล้วผมก็หันหน้าไปดูที่ร้านกาแฟริมสระ.....ไม่นะ...น้องพิม...
ผมคิดได้ก็รีบขึ้นจากสระแล้วรีบวิ่งไปหาน้องพิมทันที น้องพิมรอพี่ก่อน...พี่กำลังจะไปแล้ว....รอพี่ก่อน..ผมพูดอยู่ในใจพร้อมกับวิ่งอย่างสุดชีวิตไปที่ห้องน้ำ พอผมมาถึงประตูห้องน้ำสิ่งแรกที่ผมเห็นก็คือป้ายกำลังทำความสะอาดแขวนอยู่  ไม่นะ....น้องพิม.... ผมรีบเปิดประตูเข้าไปแต่มันล็อคครับ ผมก็เลยถีบมันเต็มแรงจนมันเปิด และสิ่งแรกที่ผมเห็นก็คือ  ไอ้เหี้ยนพกำลังจ่อท่อนควยของมันที่ปากทางเข้ารูของน้องพิมและกำลังใช้มือปิดปากน้องพิมไว้น้องพิมเธอน้ำตาไหลพราก ผมวิ่งเข้าไปเงื้อกำปั้นตะบันหน้ามันอย่างไม่ยั้ง
"ไอ้เหี้ย ไอ้สัตว์ มึงทำเหี่ยอะไร น้องกู" ผมกระทืบไม่ยั้ง เสียงของผมดังออกมาถึงข้างนอกทำให้คนมามุงดูผมเต็มหน้าประตู
"โอ๊ย...กูเป็นครูมึงนะโว๊ยยย...โอ๊ย" ผมยิ่งกระถืบมันไม่ยั้งทั้งตีนทั้งหมัดทั้งแข้ง ประเคนให้มันแดกไม่ยั้ง
"มึงยังมีหน้าเรียกตัวเองว่าครูอีกหรอ ไอ้สัตว์ หมายังดีกว่าเหี้ยอย่างมึงเลย โถ่เว้ยไอ้ชาติหมา" ผมทั้งด่าทั้งกระถืบจนมันเลือดออกปากหัวแตกเลือดท่วม
"พี่...พี่เหลียงค๊ะ...พอแล้ว...ฮืออ...ฮือออ" น้องพิมเธอเข้ามาห้ามทั้งๆที่เธอยังร้องไห้อยู่เธอจับมือผมไว้แน่น โถ่น้องพิมเพราะพี่แท้ๆพี่มันไม่เอาไหนจริงๆ  ไอ้เหี้ยนพมันก็อาศัยจังหวะนั้นรีบวิ่งออกหนีออกไป
"ไอ้เหี้ย...เก่งจริงมึงหนีตำรวจให้ได้เถอะ ไอ้สัตว์" ผมด่าตามหลังมันไป ผมดึงน้องพิมเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดผมแน่น น้องพิมเธอก็กอดผมและร้องไห้ไม่หยุด ผมพาเธอขึ้นมาบนห้องและให้น้องบีกับน้องฟางอยู่เป็นเพื่อน ตอนแรกน้องพิมก็ไม่ยอมครับเธอบอกว่าจะอยู่กับผมคนเดียวคนอื่นเธอไม่สน ผมก็ต้องปลอบเธอครับจนเธอยอม ผมกลับไปที่ห้องผมแล้วหยิบโทรศัพท์โทรบอกแม่ฝ้ายทันที แม่ฝ้ายเธอตกใจมาก เธอบอกให้ผมอยู่กับพิมอย่าไปไหนเธอจะมาหาเรา  ผมขอให้น้องพิมเล่าเรื่องทุกอย่างให้ผมฟังครับ เธอก็เล่าทั้งน้ำตาว่า เธอเข้าห้องน้ำอยู่ดีๆ  ครูนพก็เข้ามาหาเธอ พยายามจะถอดชุดเธอแล้วก็จับเธอให้นอนลง เธอกลัวมากก็เลยพยายามวิ่งหนีแต่ก็โดนครูนพชกเข้าที่ท้องเธอก็หมดแรงสู้มันบอกว่าแอบมองพวกเธอมาตั้งแต่เข้ามาสอนในโรงเรียนแล้ว มันกำลังจะสอดใส่ไอ้ท่อนนั้นของมันเข้ามาในรูเธอ แต่ผมก็มาช่วยเธอได้ก่อนครับ เธอเล่าจบผมก็เข้าไปกอดเธอไว้แน่น และบอกเธอว่า
"พี่ขอโทษเป็นเพราะพี่เอง พี่มันไม่เอาไหนพิมถึงได้ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ พี่ขอโทษ" ผมกอดเธอพร้อมกับหลั่งน้ำตาลูกผู้ชายออกมา มันคือน้ำตาแห่งความละอายใจครับ ในฐานะพี่ชายผมคือพี่ชายที่แย่ที่สุด และในฐานะสามี(ผัว)ผมคือสามีที่ห่วยที่สุด แม้แต่คนที่ตัวเองรักก็ปกป้องไว้ไม่ได้ ผมมันไม่คู่ควรกับพวกเธอเลย
"พี่เหลียงหนูรักพี่ค่ะ...พี่ช่วยหนูเอาไว้ หนูเป็นของพี่คนเดียว" น้องพิมพูดพร้อมกับใช้นิ้วปาดน้ำตาของผม
"พิม...พิม...พิมอยู่ไหนลูก" เสียงแม่ฝ้ายครับ เธอมาถึงที่ห้องเราแล้วครับ  แต่เอ๊ะเธอไม่ได้มาคนเดียวนิ เธอมากับ...พี่...พี่พลอย!!
"เหลียงเป็นยังไงบ้าง...มันทำอะไรเหลียงรึเปล่า" พี่พลอยวื่งเข้ามาถามผมเป็นคนแรกเลย เธอช่างดีกับผมจริงๆ
"ผมไม่เป็นไรครับพี่พลอย ผมขอโทษครับผมผิดเอง" ผมบอกกับพี่พลอย
"เหลียงทำดีที่สุดแล้ว อย่าโทษตัวเองนะ" พี่พลอยสบตาและพูดกับผมอย่างนุ่มนวล น้ำเสียงของเธอช่างเหมือนเสียงสวรรค์จริงๆ
"แม่ขา...แม่...ฮืออ...ฮืออ" น้องพิมวิ่งไปกอดแม่แล้วก็ร้องไห้ครับ
"พิมลูกแม่...ไม่เป็นอะไรนะลูก" แม่ฝ้ายถามน้องพิมด้วยความเป็นห่วงอย่างสุดชีวิต
"หนูไม่เป็นไรค่ะ พี่เหลียงไปช่วยหนูไว้ทัน" น้องพิมบอกแม่ฝ้าย
"มันเกิดอะไรขึ้นหะ พิมเล่าให้แม่ฟังสิ" แม่ฝ้ายเธอถามน้องพิมและผมครับ แล้วผมกับน้องฝ้ายก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้เธอฟังจนหมด
"ไอ้เหี้ยนพ มึงมันไม่ใช่คน ไปลูก แม่จะพาไปแจ้งความ"
"ใช่ค่ะแม่ ต้องเอาไอ้เหี้ยนั้นเข้าคุกให้ได้"
แม่ฝ้ายกับพี่พลอยเธอไม่เคยพูดคำหยาบต่อหน้าพวกเราเลย เธอเป็นคนสุภาพเรียบร้อยมาก แต่วันนี้จะให้พวกเธอสุภาพคงไม่ไหว
พวกเราทุกคนรวมทั้งน้องบีและน้องฝ้ายก็ไปแจ้งความกันครับ ไม่กี่ชั่วโมงตำรวจก็ตามจับตัวไอ้เหี้ยนพ คนที่เรียกตัวเองว่าครูได้ พร้อมกับแจ้งข้อหา ลวนลามและพยายามข่มขืนกระทำชำเราเด็กที่อายุต่ำกว่า15ปี มันก็สารภาพกับตำรวจครับว่ามันตั้งใจทำแล้วพอสืบไปสืบมาตำรวจก็รู้ว่ามันเคยทำอย่างนี้กับเด็กนักเรียนมาหลายคนแล้วครับแล้วมันก็ถ่ายคลิปไว้แบร็คเมเหยื่อไม่ให้แจ้งตำรวจไม่งั้นจะเอาคลิปไปประจานบนอินเตอร์เน็ททำให้พวกเหยื่อไม่กล้าแจ้งความ แต่ผมเชื่อว่ามันได้นอนคุก30ปีแน่ เพราะแม่ฝ้ายเธอโทรไปบอกคุณพ่อผมเรียบร้อยแล้วและท่านก็โทรคุยกับผู้พิพากษาเพื่อนของท่านที่เรียนด้วยกันมาและเค้าก็รับปากพ่อผมว่าจะจัดการเรื่องให้ ตอนที่คุณพ่อของผมรู้เรื่องท่านก็ด่าผมต่างๆนาๆว่าใช้ไม่ได้ไม่เคยทำตัวให้มีประโยชน์ ปล่อยให้น้องพิมต้องเจอเรื่องแย่ๆแบบนี้ ซึ่งผมก็ยอมรับผิดครับ ผมจะต้องหาวิธีลบล้างความผิดของผมครั้งนี้ให้ได้ เพราะมันคือความผิดที่ให้อภัยไม่ได้



ช่วยกันกดแนะนำเวปข้างล่างด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
ถ้าชอบก็ให้คะแนนกันด้วยนะครับ วันหลังจะหามาให้อีก
ปล.เพื่อนๆคนไหนมี    รักยม โดย Assasin008 จอมแพทย์นิรนามภาค 2 โดย กระปี่หัก นักศึกษาฝึกงานถ่ายภาพ โดย ลองแต่งสักนิด  ดงสลัม
ตอนใหม่ๆช่วยลงให้หน่อยนะครับ ขอบคุณล่วงหน้า
ร่วมกัน"หยุด" ร่างพ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ก่อนจะไม่มีหนังให้โหลดกัน เข้าไปที่
http://ilaw.or.th/node/883

+You'll never walk alone+

badboy2522

ขอบคุณครับ คิดว่าลบล้างความผิดแบบไหนนะ หุหุ รวบหัวรวบหางแม่เลี้ยงอีกคนป่าว ::Confident::

dan49

โอ...นึกว่าเก่งแต่เรื่องบนเตียง ที่ไหนได้ บทบู้ก็สุดยอดล่อซะครูหื่นหน้าตาแตกยับแถมทั้งถูกเตะถูกกระทืบซะวิ่งหนีหางจุกตูดไปเลย 55555555เยี่ยมมากนายเหลี่ยง

myfino262903

ท่านพระยาครับพึ่งโทษตัวเอง มาคิดหาวิธีที่จะแก้ดีกว่าว่า จะบอกเมียทั้งหมดว่ายังไง