ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

กระสือ พิศสวาท ตอนที่ 2

เริ่มโดย Iamhero, เมษายน 16, 2010, 07:06:33 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

Iamhero

กระสือ พิศสวาท ตอนที่ 2

.... พลอยอาบน้ำเสร็จก็แต่งตัวเข้านอนทั้งๆที่พึ่งจะค่ำ เธอวิงเวียนศีรษะไปหมด เป็นอะไรก็ไม่รู้ เด็กสาวคิด เธอกินยาแก้ไข้แล้วก็ล้มตัวลงนอน ข้างบนเพดานนั้น มานะซึ่งเลื่อนตัวจากรูที่เพดานห้องน้ำ มายังเพดานห้องนอนของพลอย เขาเจาะรูไว้เหนือเตียงของพลอยอีกรูหนึ่ง เมื่อแนบสายตามองลงมาในความมืด ที่มีเพียงแสงไฟจากภายนอกสาดส่องผ่านหน้าต่างเข้ามา มานะก็เห็นเพียงร่างของเด็กสาว นอนหลับตาห่มผ้าอยู่ อย่างไรก็ตาม มานะยังคงนอนพังพาบ มองร่างนั้นอย่างกระหาย ลมหายใจเบาๆดันหน้าอกตูมเต่งให้ขยับขึ้นลง น่ามองเหลือเกิน พลอยสวยแม้ในยามหลับไหล มานะนอนมองอย่างเพลิดเพลิน
.... แล้วชายหนุ่มก็ตกใจแทบสิ้นสติ เขารีบกัดปากตัวเอง ก่อนที่จะแหกปากร้องโวยวายออกมา ภาพที่เห็นนั้น มันแทบทำให้หัวใจหยุดเต้น ตกใจประหวั่นพรั่นพรึ่งสุดชีวิต มานะชาวาบไปทั้งร่าง มือเท้าเย็นเฉียบอ่อนล้าไร้เรี่ยวแรง หัวของพลอยขยับ ไม่ใช่เด็กสาวพลิกหน้าหรือพลิกตัว แต่มันขยับขึ้น เลื่อนหลุดออกจากลำตัว ดวงตาเบิกโพลงของมานะมองเห็นหลอดอาหาร หลอดลม อวัยวะภายในสารพัด หลุดเลื่อนตามหัวของพลอยออกมา ไส้ คุณพระช่วย ไส้คนแน่ๆ มานะหายใจถี่กระชั้นราวกับจะขาดใจ หัวนั้นหลุดออกมาพร้อมไส้ทั้งยวง กระเพาะอาหาร และอวัยวะสารพัดสารพันสีสันชวนอ้วก ลอยติดกับหัวของพลอย ที่บัดนี้เริ่มลืมตา มานะเห็นเพียงร่างที่ปราศจากหัวของพลอยเท่านั้นที่นอนอยู่บนเตียง หัวพร้อมพวงไส้นั้นลอยไปยังหน้าต่าง แล้วพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
.... มานะแทบร้องเฮ้ย เมื่อเห็นหัวพร้อมพวงไส้นั้น เด้งกลับมาตกขลุกขลักอยู่กลางห้อง ชายหนุ่มเบิ่งตามองไปทางหน้าต่าง เขาเห็นมุ้งลวดอลุมิเนียมที่หัวเตียงของพลอย บุบเป็นรอยตุงออกไปด้านนอก มานะเคยดูหนังผีมาหลายเรื่อง เขาบอกตัวเองได้ทันทีว่าพลอยเป็นกระสือ โอ มันเป็นเรื่องจริงหรือนี่ กระสือมีจริงหรือนี่ ขณะที่มานะกำลังคิดอยู่นั้น หัวของพลอยพร้อมพวงไส้ก็ลอยขึ้นมาใหม่ แล้วพุ่งออกไปทางหน้าต่างอีกครั้ง เหมือนเคย มันกระเด้งกลับมาอีกครั้ง พร้อมรอยบุบของมุ้งลวดที่มากขึ้น มานะรวบรวมสติเพ่งมอง ออกไม่ได้หรอก ชายหนุ่มนึกในใจ นอกจากมุ้งลวดแล้ว ยังมีเหล็กดัดภายนอกอีกชั้นหนึ่ง เดี๋ยวก็หัวแตกตายห่าหรอก มานะซึ่งรวบรวมสติได้แล้วคิดในใจ เขาแน่ใจว่ากระสือพลอยคงจะไม่รู้ว่า เขาแอบดูอยู่บนฝ้าเพดาน
.... หัวกระสือนั้นละความพยายาม มันลอยกลับเข้าไปต่อกับร่างของพลอย มานะมองเห็นรอยเขียวช้ำบนหน้าผากของพลอยได้ชัดเจน ชายหนุ่มค่อยๆเลื่อนตัวไต่กลับห้องนอนของตนเอง มีเรืองต้องครุ่นคิดมากมาย เขาพบอะไรที่น่าสะพรึงกลัวเข้าให้แล้ว
.... มานะกลับเข้ามาในห้อง ชายหนุ่มรวบรวมสติ เขาสวดมนต์ทั้งๆที่ไม่เคยทำมาก่อนเลยหากไม่ได้เข้าวัด มานะสงบสติอารมณ์อยู่นาน ก่อนจะครุ่นคิดเรื่องราวต่างๆ คืนนั้นเขาไม่ได้นอนเลยทั้งคืน
.... รุ่งเช้าซึ่งเป็นวันโรงเรียนหยุด พลอยก็ขอให้มานะไปช่วยดูมุ้งลวดในห้องเธอ พลอยบอกมานะด้วยสีหน้าแปลกใจ เธอไม่รู้ว่าอะไรไปโดนมันเข้า ถึงได้บุบบู้บี้และมีรอยฉีกขาดเช่นนั้น มานะไม่กล้าสบตาพลอยเลย เขายังหวาดกลัวกับภาพที่เห็นอยู่ไม่น้อย แต่ด้วยครุ่นคิดมาทั้งคืน มานะจึงบอกว่าเดี๋ยวจะซ่อมให้ พลอยจึงไปทำธุระของเธอ เด็กสาวเดินจากไปพร้อมคลำหน้าผากป้อยๆ เจ็บจัง พลอยนึกในใจ หัวเราไปโขกโดนอะไรเข้าเนี่ย พลอยงุนงงสงสัย
.... มานะถอดมุ้งลวดในห้องพลอยออกมา เอาไปแก้ไขที่ร้าน เขาศึกษาวิธีการซ่อมมุ้งลวดมาด้วย เพราะคาดว่ากระสือพลอยจะต้องพุ่งชนมันเสียหายอีกจนได้ เมื่อกลับมา มานะก็แก้ไขเหล็กดัดที่หัวเตียงของพลอย เขาแอบใส่บานพับสปริงติดไว้ เมื่อทดลองผลักมันดู ก็เห็นว่ามันสวิงเปิดปิดได้เอง ใส่มุ้งลวดกลับเข้าที่ กับกรอบของเหล็กดัดนั้น แล้วมานะก็ไปนอนเอาแรง
.... ตื่นมาก็เย็นมากแล้ว คุณนายปราณีเรียกหา มานะจึงไปคุยด้วยอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อหญิงชรากลับเข้าไปพักผ่อนในห้องนอน มานะก็มานั่งสำรวจข้าวของที่เขาเตรียมไว้ มันมีทั้งมีด ทั้งหลาวเหล็ก กางเขน กระเทียม ลวดหนาม สารพัดอาวุธปราบผี เท่าที่มานะจะคิดออก ด้วยประสบการณ์จากการดูหนังผี คืนนี้เขากะจะปราบผีกระสือพลอย
.... ตกค่ำ พลอยก็รู้สึกเวียนหัวเช่นเคย เธออาบน้ำกินยาแล้วนอน โดยมีสายตาของมานะ ที่แอบดูอยู่บนเพดานตลอดเวลา แล้วเมื่อพลอยหลับ เหตุการณ์ก็เกิดขึ้นซ้ำรอย หัวของพลอยพร้อมพวงอวัยวะภายใน เลื่อนหลุดออกจากลำตัวเหมือนเดิม หัวกระสือพลอย ลอยนิ่งอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะพุ่งไปยังบานหน้าต่างเดิมอีกครั้ง คราวนี้ด้วยฝีมือดัดแปลงของมานะ มุ้งลวดสะบัดเปิดอ้าออกโดยง่าย หัวนั้นชนบานเหล็กดัดที่ติดบานพับสปริง ทำให้มันอ้าออกได้ไม่ยากนัก กระสือพลอยก็ลองลอยออกไปหากินได้เป็นครั้งแรก
.... มานะรีบปีนลงมาจากฝ้าเพดาน ออกจากห้องเขาไปที่ห้องพลอยอย่างเงียบกริบ หลังไหล่สะพายอาวุธปราบผี ด้วยมือสั่นเทาชายหนุ่มไขกุญแจห้องพลอยอย่างเบามือ มานะมีหน้าที่ดูแลบ้าน เขามีกุญแจเปิดล็อคห้องทุกห้องในบ้านได้ เมื่อเปิดประตูได้ มานะก็เข้าไปยืนขาสั่น อยู่ตรงหน้าร่างอันปราศจากหัวของพลอย
.... ชายหนุ่มเอาด้ามเหล็กแหลมที่ถือมา เขี่ยเข้าที่ร่างของพลอย ร่างนั้นนิ่งเฉย มานะทดสอบอยู่นาน ก็ไม่พบว่าร่างอันปราศจากหัวของพลอยจะขยับเขยื้อน มานะฉายไฟฉายไปที่ลำคอด้วนๆของพลอย ชายหนุ่มก็ผะอืดผะอม เมื่อเห็นรูกลวงโบ๋ลึกลงไปในร่าง แต่เขาก็แปลกใจที่พลอยยังหายใจอยู่ แน่นอนเธอหายใจ หน้าอกกระเพื่อมเป็นจังหวะเห็นชัดเจน มานะวางอาวุธทั้งหมดลงบนพื้น เขาค่อยๆนั่งลงบนของเตียงนอนของพลอย ลำคอที่ปราศจากหัวนั้นมันสยดสยองมากสำหรับมานะ เขาจึงคว้าผ้าห่มที่กองอยู่แค่อกของพลอยเอาไปคลุมลำคอนั้น
.... มานะนั่งสงบอกสงบใจอยู่พักหนึ่ง มือของเขาเขย่าแขนของพลอยเบาๆ แต่ปราศจากกริยาโต้ตอบ แต่เนื้อนุ่มอุ่นของแขนพลอยนั้น ทำให้มานะหัวใจเต้นแรงอีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่ความกลัว แต่เป็นอารมณ์คุกรุ่นทางเพศ มานะเลิกผ้าห่มจากทางด้านปลายเท้าของพลอยขึ้นมา เอาทั้งหมดไปกองทับไว้ที่คออันปราศจากหัว ร่างของพลอยในชุดนอน ก็เหมือนปกติธรรมดาของคนนอนหลับ อย่างขลาดกลัว มานะค่อยๆเอามือลูบไปบนเนื้อตัวของพลอย เขาลูบจากหน้าท้องอันแบนราบ นุ่มมือเหลือเกิน มานะเลื่อนมือขึ้นสูงไปตามสาปเสื้อนอน มือสัมผัสเข้ากับอกตูมเต่ง ที่เขาแอบเห็นจากในห้องน้ำ มันหยุ่นอุ่นสู้มือมานะ ปลายนิ้วมานะระไปโดนหัวนมสีน้ำตาลอ่อน ภายในเสื้อนอน เมื่อบีบกำนมอวบเต่งนั้นเต็มๆมือ ควยของมานะก็ลุกชันแข็งผงาดขึ้นมาทันที



ช่วยกันกดแนะนำเวปข้างล่างด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
ถ้าชอบก็ให้คะแนนกันด้วยนะครับ วันหลังจะหามาให้อีก
ปล.เพื่อนๆคนไหนมี    รักยม โดย Assasin008 จอมแพทย์นิรนามภาค 2 โดย กระปี่หัก นักศึกษาฝึกงานถ่ายภาพ โดย ลองแต่งสักนิด  ดงสลัม
ตอนใหม่ๆช่วยลงให้หน่อยนะครับ ขอบคุณล่วงหน้า
ร่วมกัน"หยุด" ร่างพ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ก่อนจะไม่มีหนังให้โหลดกัน เข้าไปที่
http://ilaw.or.th/node/883

+You'll never walk alone+