กรุงเทพฯ โดย เดินไม่ทันเงา

[boomy123]

กรุงเทพฯ  โดย  เดินไม่ทันเงา

กรุงเทพฯ
October 9 2008 at 4:38 PM

เสียใจ กับสิ่งที่เกิด..เสียใจกับภาพที่แสดงออกมา..ท้อแท้กับคำด่าว่า...เหนื่อยกับ หน้าที่...แต่ทุกสิ่งทุกอย่างผมต้องก้มหน้ารับมันไว้
ลูกสาวบอกกับผมก่อนที่ผมจะก้าวเดินออกจากบ้านไปทำงาน..
"พ่อค๊ะ...พ่ออย่าใส่ ชุดตำรวจออกไปนะค๊ะ...ตอนนี้กระแสเกลียดชังตำรวจมันแรงมากๆ..พ่อใส่ชุดลำลอง ดีกว่าไหม...นอกเครื่องแบบก็ได้...นะค๊ะพ่อ
...แป้งเป็นห่วงพ่อนะ..กลัวพ่อจะ ถูกทำร้ายจากคนที่ไม่เข้าใจ." เสียงลูกสาวบอกผมด้วยความเป็นห่วง
ผมหันกลับมายิ้มให้แป้งแล้วก็ก้าวเดินต่อไป ผมเป็นตำรวจ ผมเป็นด้วยใจรัก เป็นด้วยสายเลือดที่แท้จริง ช่างเถอะ
...กระแสสังคมที่มันเกิดตามสิ่งที่ยั่วเย้า..สิ่งที่ใครไม่รู้สร้าง ให้เกิด ผมต้องไปทำหน้าที่เหมือนเช่นทุกวัน ผมต้องเข้าเวร ต้องไปดูแลประชาชน จริงสิ
..เวลานี้ประชาชนส่วนหนึ่งไม่ต้องการผม..ไม่ต้องการตำรวจ ผมจอดรถเพื่อลงไปซื้อหนังสือพิมพ์สักฉบับเพื่อดูข่าวสาร ดูเรื่องราวเกี่ยวกับวงการสีกากีของผม
โอวว..สายตาคนที่นี่...คนแถวนี้...สายตามองผมอย่างบอกอารมณ์...สายตาเหยียด หยาม...แววตาดูไม่หวังดี...ผู้หญิงคนนั้น...ผู้ชายคนนี้..เด็กคนนั้น...เด็ก สาวคนนี้
...สายตาที่ดูเหมือน...แววตาที่ดูเกลียดชัง อะไรกันนี่...เขาไม่แยกแยะเลยหรือ ผมเข้าใจถึงอารมณ์พวกเขา
...เข้าใจถึงความรู้สึกที่เขาเสพจากสื่ออย่างที่ผม ถืออยู่ในมือ มองไปทางไหนก็เห็นภาพเหล่านั้น
ผมก้าวเดินขึ้นรถพร้อมดวงใจที่ท้อแท้...ความรู้สึกที่ว้าเหว่...ผมมองตัวเอง ในกระจกส่องหลัง...นี่ตัวเราไม่มีดีเลยหรือนี่
..รับราชการมาเกือบยี่สิบปี.. เราไม่ดีเลยใช่ไหม...ผมขับรถออกจากที่นั่นไปที่ทำงาน...น้องๆที่ห้องดูเงียบ ดูเหงา
...ผมมองพวกเขาพอรู้ว่าเขาคิดอย่างไรอยู่...ในห้องที่ผมนั่งดูช่างแสน สงบ...ดูเหมือนผมนั่งเพียงลำพังในห้องสมุดแบบนั้น
...ผมสะดุ้งเมื่อเสียง วิทยุเรียกและรายงานเหตุร้าย...เรื่องทำร้ายร่างกายในเขตสน.ที่ผมดูแล.

.................ผมไปถึงที่เกิดเหตุก็มีตำรวจน้องๆหลายรายมาอยู่ก่อนแล้ว ดูทุกคนไม่มีชีวิตชีวากับงานเลย ใบหน้าดูเศร้า แววตาดูเซื่องซึม
ผมดูที่เกิดเหตุและรับรายงาน หมอ!..ใช่นั่นหมอที่มาดูที่เกิดเหตุ หมอผู้หญิงสาวรายหนึ่งกำลังก้มๆเงยๆกับคนเจ็บ
....เธอเงยหน้ามองผมด้วยแววตา ไม่เป็นมิตรนัก...เธอดูแลคนเจ็บและปฐมพยาบาลเบื้องต้นจนรถพยาบาลขับออกไป
"สวัสดีครับหมอ...คนเจ็บเป็นอย่างไรบ้างครับ" ไม่มีเสียงตอบจากหมอสาว เธอเก็บสัมภาระใส่กระเป๋าถือแล้วก้าวเดินออกจากที่นั่น
เธอไปขึ้นรถหมออีกคันที่จอดรออยู่ ผมเข้าใจในสิ่งที่เธอทำ เข้าใจความรู้สึกของหมอคนนี้ ผมมองเธอก้าวเดินจากผม
มองด้านหลังของหมอสาวคนนี้ที่เดินจากไป เธอก้าวนั่งที่ด้านหน้ากับชายคนขับ เธอไม่เหลียวมามองผมด้วยซ้ำ
ผมรับรายงานจากน้องๆก่อนที่จะขึ้นรถขับกลับสน. ผมคิดถึงแววตาหมอสาวคนนั้น คิดถึงอารมณ์เธอที่แสดงออกมา
ผมขับรถย้อนไปที่โรงพยาบาลที่นั่น ผมต้องการแฟ้มคนเจ็บหรืออะไรก็ได้เกี่ยวกับคนเจ็บและสิ่งที่เกิดขึ้น
ที่จริงผมรอได้ ที่จริงผมมีลูกน้องไปรับหนังสือ หรือทางโรงพยาบาลก็สามารถมานำส่งได้
แต่ผมต้องการไปที่นั่น ต้องการดูและเห็นความรู้สึกของหมอคนอื่นๆ จริงๆ...จริงๆอย่างที่ผมคิด
สายตาหมอและเจ้าหน้าที่ที่นี่ช่างไม่ต่างจากสิ่งที่ผมคาดเดา ดาวบนบ่าผมช่วยอะไรไม่ได้เลย
"ผมขอโทษนะครับคุณหมอที่เข้ามาขอเอกสารจากคุณหมอถึงที่นี่...ผมเพียงอยากรู้ เท่านั้นว่า..หมอทุกคนเกลียดผมอย่างที่หมอเกลียดผมหรือเปล่าเท่านั้น"
ผมบอกหมอสาวก่อนที่เธอจะเอ่ยปากถามผม แววตาเธอนิ่งเฉย...นิ่งเฉยจนน่ากลัว..ถึงใบหน้าหมอคนนี้จะดูสวย..ใบหน้า หวานอย่างน่ารัก
..แต่เวลานี้เธอไม่เป็นมิตร...เรือนร่างที่ดูเพียวงามหลัง จากที่เธอถอดเสื้อกาวเหลือแต่ชุดลำลอง...แต่อารมณ์เธอกับทำให้สิ่งสวยงามใน ตัวดูหม่นหมอง
...เรือนร่างดูดุดันอย่างไม่น่าเชื่อ...ผมจ้องแววตาเธอ..
"หมอ ไม้ได้เกลียดคุณนะ...แต่หมอเกลียดอาชีพที่คุณเป็น...นั่งรอเดี๋ยว...เดี๋ยว หมอจะทำรายงานให้...ช้าหน่อยนะเพราะพึ่งเข้ามา"
หมอสาวพูดอย่างมะนาวไม่มีน้ำ ผมดูผ่อนครายลงถึงแม้สายตาเธอเป็นแบบนั้นก็เพราะอย่างน้อยเธอก็พูดกับผม
ผมนั่งรอในห้องเธอตรงนั้นโดยไม่รอการเชื้อเชิญ และแน่นอนเธอไม่เชิญแน่ๆ ผมนั่งมองเธอขีดเขียนหนังสือ นั่งมองใบหน้าหวานๆของเธอ
มองแววตาที่ดูน่ารัก..มองปากบางๆสีชมพูดที่น่าจูบ ผมจ้องเรือนร่างเธอ ผมเรียวขาเธอที่โผล่เห็นใต้ล่าง ปลายเท้าที่แสนเนียนกับสีผิวชมพูใส
ข้อเท้ามีสร้อยเส้นเล็กๆผูกติดอย่างน่ารัก ปรีน่องเธอดูเนียนงาม เข่าดูกลมเกลี้ยง เหนือเข่าเห็นกระโปรงบานรอยอยู่เหนืออย่างน่าพิศสมัย
อุ๊!....ชายกระโปรงตรงนั้นหล่นกองจนเห็น....อ่ายย..ผมเห็นความขาวเนียนของ ท่อนขาเธอ...เห็นท่อนขาสวย...แสนสวยจริงๆ
...เนียนขาเธอดูเต่งตึง...ผิวเธอ เนียนงามเหลือเกิน..ผมไม่อาจหลบสายตาจากตรงนั้น...ผมแอบจ้องมองเธออย่างใจ สั่น
...ผมเงยมองเธอที่กำลังก้มขีดเขียน...เงยมองเข้าไปที่ร่องอกเสื้อ...สวย เหลือเกินหมอสาวคนนี้...งามเหลือเกินกับเนินอกอิ่มแบบนั้น
...ผมสะดุ้งเมื่อ เธอเงยมองผม...

..................."หวังว่าคงใช้ได้นะ...รายงานที่ไม่อยากเขียนเท่าไรนัก" เธอลุกขึ้นเดินมาส่งแผ่นกระดาษนั้นให้ผม
เธอก้มมองผมที่นั่งตรงหน้า ผมเอื้อมมือรับและเงยมองเธอ
"ไม่เป็นไรครับหมอ..ผมเข้าใจและก็รู้ถึงความรู้สึกของหมอนะ...แต่ผมเพียง แปลกใจเท่านั้นว่า...หมอที่นี่มีสวยแบบคุณหมอกี่คน
...และทุกคนมีอารมณ์โกรธ เหมือนคุณหมอหรือเปล่าเท่านั้น...หมอรู้มั๊ย..เวลาหมอโกรธ...คุณหมอสวยอย่าง ไม่น่าเชื่อ
...แววตาที่ดุร้ายแต่แขวงความรู้สึกที่แท้จริง...ใบหน้าที่ไม่มี รอยยิ้มแต่แขวงไว้ด้วยความน่ารัก
...ผมอยากรู้ว่าหมอที่นี่เวลาโกรธจะสวยและ น่ารักเหมือนคุณหมอรึเปล่า"
ผมพูดบอกหมอสาวอย่างไม่ยิ้มแต่แววตาผมส่งให้เธออย่างอยากให้เธอรู้ เธอนิ่งแล้วมองผม แววตาที่ดุก็เริ่มผ่อนลง
ใบหน้าที่เปื้อนรอยโกรธก็ดูเหมือนอ่อนลงเช่นกัน
"นี่คุณตำรวจ...ยังมีอารมณ์มาพูดเล่นอีกหรือ....อย่ามาชมกันแบบนี้เลยหมอไม่ ยกโทษให้หรอกนะ"
ผมยิ้มให้เธอก่อนที่จะลุกยืนเคียงร่างเธอแทบชิดจนเธอต้องถอยออกห่างจากผม
"ผมไม่ได้กล่าวเกินจริงนี่หมอ...หรือว่าหมอจะบอกว่าตัวเองไม่สวย...หมอครับ ...หมอโกรธผม..เกลียดผม..แต่หมออย่าโกหกตัวเองเลยว่าหมอไม่สวย" เธอยิ้มนิดๆ
"บ้า....คนอะไรพูดว่าแบบนี้ยังทำตัวแบบนี้อีก" เธอจะเดินกลับไปแต่ผมคว้ามือเธอไว้
"หมอ...ทำไมต้องเอาความคิดเห็นทางการเมืองเข้ามาเกี่ยวกับอาชีพด้วยล่ะ..ผม ไม่ดีตรงไหน..ผมทำอะไรหมอหรือครับ
...ผมผิดหรือที่เป็นตำรวจ...หมอ...หมอมี ครอบครัวหรือยัง...หมอมีแฟนหรือยัง...หมอจะเกลียดแฟนหมอหรือเปล่าถ้าเขาไป เป็นตำรวจแบบผม"
เธอพยาบามจะดึงมือออกจากมือผมพร้อมสายตาที่จ้องผมอย่างเคืองแค้น
"หมอมีแฟนแล้ว...และก็ไม่ใช่ตำรวจเหมือนอย่างคุณด้วย..หมอจึงนึกไม่ออกกับ อารมณ์ที่คุณถาม"
เธอตอบกวนผมและส่งแววตาเหมือนประชดประชันผมแบบนั้น เธอยิ้มเหมือนสะใจกับสิ่งที่เธอพูดบอก
ผมบ้าอะไรก้ไม่รู้ ผมดึงตัวเธอเข้ามากอด ผมกอดเธอแน่นจนเธอดิ้นไม่หลุด เธอพยายามว่าผม ผลักอกผม
ผมกอดเธอแน่นมากและจ้องหน้าเธอ ผมจ้องเธอแทบใบหน้าชิดแบบนั้น ผมสูดดมความหอมจากตัวเธอ
ผมดมดอมความละมุนนุ่มจากไออุ่นที่ผ่านร่างเธอออกมา ความรู้สึกแสนว้าวุ่นกำลังเกิด ผมจ้องแววตาเธอจนเธอกลัวๆ เธอเอามือดันตัวผม
"ปล่อยนะตำรวจบ้า...รังแกประชาชน" เธอด่าว่าผมพร้อมเอามือดันตัวผมแรงๆ...
"ผมไม้ได้รังแกประชาชน...ผมกำลัง รังแกหมอ..." ผมบ้ากับความรู้สึก..ผมทำอะไรลงไปนี่ ผมกอดเธอแล้ว....ผม...ผม....อืยย
..ผมห้ามใจไม่อยู่เลย...ผมจูบเธอ..ผมจูบ... จูบอย่างรุนแรงอย่างที่ไม่เคยเป็น..ผมกอดเธอ...ลูบไล้เธอ...จูบเธอ...สัมผัส กายเธอ..ลูบไล้กายเธอ
..กดสัมผัส...ล่าง...บน...และทั่วทั้งกาย...ผมจูบเธอ ...จูบอย่างดูดดื่ม...ผมสอดลิ้นสัมผัสเธอ...ผมดูดปลายลิ้นเธอเบาๆ
....ผมดูด ริมฝีปากบางๆของเธอ...ลูบไล้เรือนร่างเธออย่างถนอม...ผมงุ่นง่านกับอารมณ์ ...ผมสุกงอมกับความกำหนัด
...ผมดันตัวเธอติดกำแพงห้อง..ผมโลมไล้ร่างเธอจนเธอ สั่นไหว..ปากคอเธอสั่น..เนื้อตัวเธอเต้นระริก...ปากเธอรับการจูบจากผม
... ร่างเธอระทวยกับการสัมผัสของผม...ผมลูบไล้และล้วงลึก..ผมล่วงเกินจนเธอว้า วุ่นใจ...ผมสัมผัสเนื้อแท้ข้างในเธอ
...ผมลูบคลึงเนื้อแท้เธอตรงนั้น...กด เบาๆ...คลึงเบาๆ...อุยยย...เธอครางเมื่อผมจับตรงนั้น..
"อุยย..อย่าคะ...ซีด ด...อย่าคะ....ซีดด.." ผมกุมมือกับเนินเธอด้านล่าง..ผมลูบไล้นุ่มนวลแล้วบีบกระชับฝ่ามือ
...เธอ สะดุ้งเฮือกเมื่อปลายนิ้วผมกรีดโดนอะไรบางอย่าง...ผมกดนิ้วลงอีกนิด...อ่า ยย..เสียงเธอยิ่งสั่นเทาพร้อมเสียง...ซีด...อ่ายย
....ผมรู้ว่าเธอรู้สึกกับ ผมอย่างไร..ผมลุกไล่เธออีก...ผมล้วงมือลึกเข้า..ผมรั๊งบิกีนี่เธอ...ผมดึงบิ กีนี่เธอแทบขาด
...ผมดันตัวเธอไปนั่งที่โต๊ะที่เธอทำงาน..ผมรู้สึกถนัดมาก ขึ้นกับเรือนร่างเธอ...ผมจูบเธอพร้อมกดมือข้างนั้นกับเนินสวาสเธออย่างละมุน
...คลึงเบาๆ..บีบเบาๆ...อ่ายย...ปลายนิ้วผมเจาะลึกเข้าร่องกลางจนเธอ.
.".. อ๊าย...ซีดด...อย่าทำคะ...อุ๊..ซีดด..อย่าคะ..ยะ..อย่า...ซีดดด..." เธอสั่น เสียงเมื่อนิ้วผมกดสอดเข้ากลางร่องกลีบเธอ
..ผมกดนิ้วเบาๆที่ร่องชื้นแฉะนั้น ...ผมแยงนิ้วน้อยๆ..เขี่ยเบาๆ...อ่ายยย..เธอดิ้นทุรนทุรายกับอารมณ์ก้อเกิด
...เธอกอดผมบ้างแล้ว...มือข้างหนึ่งของเธอกดมือผมข้างนั้น...ผมกดนิ้วสอด เข้าอีกจนนิ้วนั้นลงลึกเหลือเกิน
...อ่ายย...ปลายนิ้วผมสัมผัสบางอย่างข้างใน ...ปลายนิ้วผมกดถูกอะไรสักอย่างที่ยืดหยุ่น..ผมเน๊นนิ้วอันนั้นอีกครั้ง..
" อ๊ะ...ซีดด...อย่าคะ..อย่า....อืยย...ซีดด...อุยยย...ซีดด....เสียวนะ... อย่าสิเสียวนะ..." หมอ..เธอพูดออกมาอย่างลืมตัวกับความรู้สึก
เธอกดมือนั้นผมแน่นกับอาการของเธอที่สั่นระริกกับอารมณ์รัญจวน มือข้างหนึ่งยังกอดผม เอวเธอเริ่มเคลื่อนไหว
กระโปรงที่ถูกผมเลิกจนสูงเห็นเรือร่างด้านล่างเริ่มหลุดออก ผมดึงมันออกจากตัวเธออย่างไม่ใยดี ผมทรุดตัวลงตรงที่เธอนั่ง
ผมดันเรียวขาเธอแยกออก..ผมจ้องมองความสวยตรงนั้นของเธอ ผมโลมไล้สายตาตรงจุดนั้นของเธอจนเธอเขินอายสั่นระริกกับแววตาของผม
ผมก้มหน้าหาช้าๆ..ผมซุกใบหน้าโถมลงตรงนั้นอย่างละมุน...ผมสัมผัสแรกตรงเนิน ที่ชื้นแฉะ..ผมจูบตรงเนินที่อูมละมุนแนบ
....ผมดมดอมเบาๆ...ผมซุกหาความชุ่ม ชื้น...ผมรั๊งบิกีนีเธออีกครั้ง..ผมจูบเนื้อเนินผ่านเนื้อผ้าเบาๆและค่อยๆ แข็งขืนขึ้นช้าๆ
....ผมซุกปลายลิ้นสัมผัสแนบเนื้อ...ผมดุนปลายลิ้นสัมผัสแทรก กลาง..อ่ายย..ซีดด...เธอครางออกมาเบาๆพร้อมมือกดที่หัวผม
...ร่างเธอดีดรอย ขึ้นน้อยๆ..ผมดันลิ้นอีกครั้งก่อนที่จะซุกปลายลิ้นระรัวเลีย...ผมสะบัดปลายลิ้นสัมผัส...ผมสัมผัสปลายลิ้นกดเนื้อ
...อ่ายย...เธอ กดหัวผมแน่นแสนแน่น..มือเธอรั๊งหัวผมกลัวหลุดจาก...ผมดูด...ผมเลีย...อ่า ยย...เธอร้องคร่ำครวญ
...เธอแอ่นเนินร่ายมนต์สัมผัสกับปากผม..ผมดูด..ผมเลีย ...ผมเม๊มเนื้อตรงนั้น..ผมดูดตรงนี้...อ่ายยย...เธอสั่นระริกไปทั้งร่าง
.. เสียงเธอร้องคร่ำครวญ....ผมดูดอีก..ผมโลมเลียเธออีก...ผมกดลิ้นดุนเม็ดนั้น ...ผมดันลิ้นดุนเม็ดที่สั่นไหว
...ผมอ้าปากงับอีกครั้งเบาๆแล้วดูดกลืนสายน้ำ ที่เธอหรั่งรินออกมา....อ่ายย..เธอคงใกล้ถึงที่หมาย...เธอคงกำหนัดสุดๆ
.... มือที่กดหัวผม...ท่อนขาเธอที่แยกอ้ากว้างๆ...ก้นที่กดวางบนโต๊ะ...อ่ายยย... เธอนั่งอ้าขามากเหลือเกิน...เธอส่ายเอวกับหน้าผม
...ผมกดหัวผมกับเนินเธอแรงๆ อย่างนั้น...ปากเธอร้องสั่นระริกระรี้...ใบหน้าเปื้อนรอยความกระสัน
...เธอ หมดความอาย..หมดความอดทนต่อารมณ์ที่เร่าร้อนของตัวเอง...เธอร้องเสียงรัญจวน เรียกหาความสุข...อ่ายย..
"...หมอทนไม่ไหวแล้ว....อ่ายย...ช่วยทีนะค๊ะ...หมอ ทนไม่ไหวจริงๆ...อ่ายย..ซีดด...เร็วๆคุณ....เร็วๆ.....ซีดด....ใจจะขาดอยู่ แล้ว...อ๊ายย....ซีดด...."
เสียงเธอระร่ำอย่างหมดความอาย...เธอเรียกร้องความสุขจากผม...เธอกดหัวผม.. เธอพยายามต้องการอะไรมากกว่านั้น...แววตาเธอดูปริ่มประกาย
...แววตาที่เต็มไป ด้วยอารมณ์ราคะ...ปากบางๆสั่นระริก....แววตาลึกสั่นระรัว....ใบหน้าโหยหา ความต้องการ...มือไขว่คว้าหาบางอย่างที่เธออยากได้
...อ่ายย...ใช่...เธอ กำลังสุกงอมกับความรู้สึก....หมอสาวดันร่างผมและดึงตัวผมขึ้นมาจากหว่างขา เธอ
"เร็วๆ...หมอทนไม่ไหวแล้ว...ใส่เร็วๆ..เอาของคุณใส่เร็วๆ....อยากเหลือเกิน ...ต้องการเหลือเกิน...อุยยย...เร็วสิค๊ะ..เร็วๆ
...ถอดเสื้อคุณออกแล้วเอา ของคุณสอดใส่ข้างในหมอที...อ่ายย....ซีดด...ใจจะขาดอยู่แล้ว...เร็วๆเถอะ... ซีดด..."
ผมทำตามเธออย่างไม่ขัดขืน..ผมเปลือยร่างอวดสายตาเธออย่างเต็มใจ..อ่าย..สาย ตาเธอช่างร้อนแรง
...สายตาเธอจับจ้องสิ่งนั้นของผม...อืยย..มมือเธอ..มมือเธอ ...อ่ายย...มมือเธอจับของผมแน่น...เธอก้มมอง...จ้องมอง....กุมมันไว้...จับ มันไว้
....อ่ายย..เธอรูดของผม...รูด...รูด...รูดอย่างไม่รู้เบื่อ....ดู สิ...แววตาเธอ....แววตาเธอช่างทำร้ายจิตใจผมเหลือเกินจริงๆ
....เธอรูดอีก... รูด....เธอกดหัวท่อนเนื้อของผมจ่อ...อ่ายย...หมอเธอเก่งเหลือเกิน...เธอนั่ง แยกขารับมัน
...เธอกดหัวท่อนนเอนั้นถูขึ้นลง..กดหัวสัมผัส...อ่ายย..เธอกดหัว สัมผัสเม็ดตรงนั้น...ซีดด...เธอสะดุ้งเฮือกและครางออกมา...
."ของคุณสวยได้ อารมณ์จริงๆ...ชอบนะแบบนี้...ใหญ่แบบนี้..อ่ายย..ได้อารมณ์มากเลย...เอา นะ...ใส่เลยหมอทนไม่ไหวแล้ว
...อ่ายย....อุยยยย..ลึกๆคะ...ลึกอีก...อ๊ายย.. เสียวจังเลย...อ่ายยบยยอีก..ลึกอีกคะ...อุยยย...อย่าพึ่งเอาออกนะ...กดไว้ แบบนี้...อุ๊ยย...เสียวจัง
...ซีดด...กดลึกๆคะ...อืมม....เอาไว้ข้างในแบบนี้ แล้วค่อยๆนะ...อ่ายยค่อยๆ.......ดี...ดี.....อ่ายย...ซีดด....เสียวเหลือ เกิน
....ค่อยๆนะคุณ..ค่อยๆซอยเข้าออก...อ่ายยยดี....ซีดด....เสียวคะแบบนี้ ..เสียวเหลือเกินคุณ...อุยยย...ซีดด..ลึกๆคะ
...เอากดลึกๆ...อุยย...เสียวว .....อ่ายยย...แรงอีกสิค๊ะ..อืยย...ซีดด....อืยยย....แรงอีกคะ..แรงอีก.... อ่ายย....เสียว....หมอ....หมอ...อ่ายย..ใกล้แล้วนะ
....อ่ายยย....หมอใกล้ถึง แล้วนะ....อ่ายย..ซีดด....อีกคะ..อีก......อุยย...เร็วอีกคะ...เร็วอีก... อ่ายย...ซีดด....แรงๆ...แรงๆ....หมอ...หมอ....อ๊ายย...ซีดด
...เสียวเหลือ เกิน...เสียว....อุยยย...หมอ.....หมอ.....โอวว...หมอกำลัง...อ่ายย..... หมอ...หมอ..จะ....อุยยย..จะถึงแล้วนะ
...จะถึงแล้วคุณ....อ่ายยย... เร็วๆ.....เร็วๆๆ....แรงๆ..แรงๆ....แรงๆๆ.......โอยย..หมอ...หมอ.....อ๊ายยย .....หมอ....อ๊ะ.....อะ....อ๊ะ.....หมอ...ถึงง..ถึงงง........."
เธอร้องระร่ำกับความสุขพร้อมกอดผมแน่น..จูบผม..กอดผม...เธอรัดร่างผมแนบแน่น ...จูบผมรัญจวน..กอดผม....อ่ายย...เธอร้อนดั่งไฟจริงๆ
....เธอขมิบแรงๆ...ตอด ของผมแรงๆ...น้ำเธอ...โอย...น้ำเธอแตกไหลรินออกมา...น้ำมากมาย...น้ำเมือก แฉะเหลือเกิน...โอวว...เธอช่างวิเศาจริงๆ....

.................."ผมสุขกับคุณหมอมากครับ....ผมคงไม่เกลียดหมอคนนี้แน่นอน ...คงจะรักมากขึ้นด้วย...รักอาชีพหมออย่างคุณหมอคนนี้.."
เธอยิ้มอายๆก่อนที่จะจูบผมอีกครั้ง..
"เร็วเถอะ..คุณยังไม่ถึงไม่ใช่หรือ.. เก่งจริงๆคุณนี่...ทำจนหมอใจจะขาด...ต่อสิค๊ะ..หมอยังต้องการคุณอยู่อีกนะ ...นั่งสิ...เดี๋ยวหมอทำให้คุณเอง
...อ่ายย..เสียวอีกแล้วล่ะคุณ....หมอเสียว อีกแล้ว...อ่ายย...ซีดด...ดูดนมหมดสิ..อ่ายย..ดีจัง..หมอชอบแบบนี้นะ...ใลย นะคุณ..หมอเอาของคุณใส่เลย
...อ๊ายย....เสียวจัง...อุยย...คุณเก่งเหลือเกิน ...อ่ายย...อีกนิดนะ.....อ่ายย..อย่าพึ่งถึงก่อนนะคุณ...ขอหมออีกครั้งนะค๊ะ ...หมออยากถึงอีกจังเลยกับคุณ....อ่ายย...ซีดด....."

...................คงไม่ต้องบอกต่อนะครับว่าตำรวจกับหมอจะทำความเข้าใจซึ่ง กันและกันอย่างไรต่อจากนี้
...สองคนคงเข้าใจหน้าที่..เข้าใจสถานะตัวเอง...คง รับรู้ว่านี่คือ....ความรู้สึกที่อยู่เหนือความเข้าใจ.