เรื่องเล่าความรัก ของดวงดาว

[werawat_555]

กาลครั้ง หนึ่งนานมาแล้ว
บนท้องฟ้ายามค่ำคืนที่ไร้หมู่ดาว
มีพระจันทร์เต็ม ดวงทอแสงอยู่สองดวง
ดวงหนึ่ง...
เป็นดวงจันทร์ที่เป็นผู้หญิง
มี นามว่าจันทรา
อีกดวงหนึ่ง...
เป็นดวงจันทร์ผู้ชาย
มีนามว่าดารา

ดาราหลงรักจันทราเป็นอันมาก
แต่...
ตัวจันทรานั้นยังไม่ ได้ตัดสินใจอันใด
ทั้งคู่จึงอยู่คู่กันมาแสนนาน

จนวันที่จันทรา ได้มาพบกับดวงอาทิตย์ก็มาถึง
ดวงอาทิตย์นั้นช่างทรงพลังนัก
เปี่ยม ไปด้วยความเจิดจรัส
อยู่บนท้องฟ้าเพี่ยงหนึ่งเดียว
จันทราหลงรักดวง อาทิตย์เข้าแล้ว
จึ่งทิ้งให้ดาราอยู่เดียวดายเพียงลำพัง
ในคืนอัน ว้าเหว่

ทุกๆ วัน
ดาราเฝ้าแต่เหม่อหา
รอเพียงแต่จันทราจะ กลับมา
วันคืนผ่านไป...
นับวัน...
นับเดื่อน...
ปี...

ไม่ มีแม้แต่ความเจิดจรัสใดที่จะพอให้ดารา
ลืมเลือนจันทราไปได้เลย
ดารา จึงถามหาจันทราเอากับหมู่มวลแมลง
แมลงจึงตอบกลับไปว่า
ลำพังพวกแมลง ไม่เห็นหรอก
เพราะแมลงถึงจะมีมาก
แต่ก็ต่างเผ่าต่างพันธุ์กันไป
แมลง จึงบอกกับดาราว่า
ทำไม
ไม่ทำให้ความเจิดจรัสที่ท่านมีอยู่ให้เป็น ประโยชน์
ปล่อยให้เศษเสี้ยวของความสว่างที่ท่านมีอยู่
ได้กระจายออก ไป
ออกไปเพื่อตามหาจันทรา
ไม่แน่ว่าวันนึง
ท่านอาจจะได้เจอนาง

ดารา เชื่อตามนั้น
คืนต่อมา...
ความสว่างไสวได้กระจายเต็มท้องฟ้า
แปร เปลี่ยนไปเป็นหมู่ดารา
ที่ทอแสงสว่างทั่วทั้งปฐพียามค่ำคืน
เพื่อ หญิงอันเป็นที่รัก



......................................................


ดวงอาทิตย์นั้น
เปี่ยมไปด้วยพละกำลัง
ความยิ่งใหญ่ที่ มี
ทำให้ความสว่างไสวของจันทรา
เป็นเพียงแสงของหิ่งห้อย
ที่ ปรากฎตัวเมื่อยามสว่าง
ไม่มีเลยแม้ซักครั้ง
ที่ดวงอาทิตย์จะหันมา แหลวแลจันทรา
ความผิดหวังที่ก่อเกิดในใจ
จันทราจึงกลับมาสู่ท้องฟ้า อันมืดมิด
ที่เปรียบเสมือน
บ้านเก่า...

จันทรากลับมา
พร้อม กับสิ่งที่เสียไป
ไม่มีดาราอยู่อยู่แล้ว
คนที่รักเธอยิ่งดวงใจ
เธอ ไม่เคยเห็นความสำคัญของดาราเลย
จนวันที่เธอถูกทอดทิ้ง
เธอจึงระลึก ได้ว่า
ยังมีชายอีกหนึ่ง
ที่ไม่ว่านานเท่าใด
เขาก็จะอยู่กับเธอ
.............................................
แต่...
นี่เขา ไปไหน
.............................................
วันเวลาผ่าน ไป
ความมืดมิดที่ค่อยๆ กลืนความสว่างไป
ความเหงาของจันทราก็หวนกลับ มา
ไม่มีแม้ซักครั้งที่ดาราจะกลับมา

ทุกๆ เดือน
จันทราจะ กลับมาเพื่อรอดาราหนึ่งคืน
สิ่งที่เธอแสดงให้เห็นในการเรียกหาดารา
คือ ความสว่างไสวสวยงามยามค่ำคืน
ของพระจันทร์เต็มดวง

แต่ทุกคืน
ที่ ดารากลับมา
ก็จะไม่มีความสุขสดใสนั้นรออยู่

ไม่มีวันใด
ที่ ทั้งคู่จะได้เจอกันอีกเลย

เปรียบเสมือน
คืนใดที่พระจันทร์นั้น ทอแสงสว่างไสวเต็มดวง
ก็จะไม่มีดาว
ที่กระพริบเพรียกหา
อยู่ให้ เห็นอย่างเดิม

...................The End......................


นิทาน เรื่องนี้
สอนให้รู้ว่า
สิ่งใดที่เราเสียไป
เวลาอาจจะนำมันคืน กลับมาให้เราได้
แต่...
สิ่งใดที่เราทิ้งไป
แม้เวลาหรือโชคชะตา
ก็ไม่มีวันทำให้มันกลับมาเป็นของเราได้ดังเดิม