ถ้าสิ่งของพวกนี้มันพูดได้ มันคงอยากจะพูดว่า........

[cavana]

ยกทรง :: เมิงจะเอาฟองนํ้ามายัดทําไมวะ....ยอมรับความจริงหน่อยดิ
โทรศัพท์ :: หนวกหูว่ะ...พูดอยู่ได้ ปากเหม็นด้วย
โลงศพ :: สุดท้ายพวกเมิงก็ได้มานอนกับกุ
เข็มทิศ :: หลงสิ เมิง
แก้ว :: จับเบาๆ หน่อยสิ แตกเมื่อไหร่มิงเจ็บ!
ระเบิด :: มีความสุขมากใช่ไหมที่ เห็นกุแตก....โรคจิตว่ะ
กระสอบทราย :: พี่ครับ...ผมไปทําอะไรให้พี่เจ็บแค้นนักหนาเนี่ย
กีตาร์ ::เล่นไม่ดีมาโทษกุว่าสายเพี้ยน
ลูกฟุตบอล :: เล่นกันจนกุระบมไปหมดแล้วโว้ย..เตะกันไปเตะกันมาอยู่ได้อยากได้กุชั่วครั้งชั่วคราวทั้งนั้น
เชยชมสมเท้าแล้วก็เตะกุส่ง... เวร!
พัดลม :: มึงเย็น กุร้อน
แอร์:: บิลค่าไฟมา...โทษกุทั้ง ปี
รองเท้า :: เดินดูทางหน่อย สิวะ...เหยียบขี้หมาจนได้ซวยเลยกุ...เต็มตีนมึง แต่เต็มหน้ากุ เลย!
เข็มฉีดยา ::ไม่ต้องกลัวนะจ๊ะที่รัก มันเจ็บเหมือนมดกัดเอง
เข็มฉีดยา (2) ::ไอ้เด็กเวรนี่...ร้องอยู่ได้จะกลัวทําไมแค่เข็ม แม่มิงตี เจ็บกว่ากุอีก
ปฏิทิน :: เรามีเวลาอยู่ด้วยกันแค่ปีเดียวเองนะครับ...เด๋วมึงก็ทิ้งกุ
หวี :: ลุง...มีแค่นี้เอามือลูบ ก็ได้
รีโมท :: เราอยู่ในภาวะที่โดนกดดันอย่างหนัก ลูกไก่ในกํามือชัดๆ ถ่านหมดก็ทุบกุ บีบกุ
ถุงยาง :: ช่วงเวลาแห่งความสุข...มันช่างน้อยซะจริง