ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

รักไม่มีขีดจำกัด (ความรักของผม ปี2) ตอนที่ 2  by  X-SOZE

เริ่มโดย sanookinm, เมษายน 20, 2010, 04:12:27 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

sanookinm

แก้ไขล่าสุด sanookinm เมื่อ 2010-4-20 16:14

รักไม่มีขีดจำกัด (ความรักของผม ปี2) ตอนที่ 2 จดหมายรัก...by  X-SOZE

สวัสดีครับทุกท่าน หลังจากที่ผมได้เปิดตัว(เว่อไปป่าว)ความรักของผม ปี2 หรือชื่อใหม่ก็คือ รักไม่มีขีดจำกัด ไปแล้ว ก็อย่างที่ผมบอกนะครับ ว่าตอนแรกมันเปนแค่ออเดิร์ฟ เรียกน้ำย่อยเท่านั้น ถ้ามันไม่สนุกก็ไม่ต้องเครียดนะครับ สำหรับบางท่านถามผมว่า เรื่องที่ผมเล่านันมันเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง ผมก็จาขอบอกว่า ทุกเรื่องมันก็มีทั้งจริงทั้งแต่งปนกันมั่วอยู่ในนั้นแหละครับ ไม่งั้น เรื่องมันก็ไม่โดนใจผู้อ่านสิครับ แต่ขอแค่ทุกท่านชอบมันก็พอแล้วครับ...
รักไม่มีขีดจำกัด (ความรักของผม ปี2) ตอนที่ 2 จดหมายรัก...
  หวัดดีครับ ช่วงนี้เจอกันบ่อยหน่อยนะครับ ก็ปิดเทอมนี่ครับ หวังว่าคงยังไม่เบื่อกันนะครับ หลังจากวันประกาศผลสอบ ชีวิตของผมก็ยังสงบสุขอยู่เหมือนเดิมครับ แต่ผมก็ยังข้องใจกับสิ่งที่ยัยอิงพูดกับผมวันนั้นครับ เธอหมายความว่ายังไงกันแน่นะ...  แต่ก็ช่างมันเถอะครับ เธออาจจะแค่พูดขู่ผมไปงั้นก็ได้ แต่เรื่องที่ผมกำลังปวดกระบานจนอยากจะโดดตึกตายให้มันรู้แล้วรู้รอดไปก็คือ เรื่องผลการเรียนครับ เพราะ ผมเป็นคนที่เรียนที่แย่ที่สุดในบ้านครับ บรรดาสาวๆทั้งหลาย ต่างก็ได้ผลการเรียนที่คุณแม่ปลื้มกันทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นพี่พลอย ที่ได้ตั้ง3.7  หรือน้องหลินกับน้องพิม ที่ได้เกรด3กว่าๆทั้ง2คน ซึ่งผมก็ไม่แปลกใจหรอกครับ เพราะพวกเธอน่ะเรียนเก่งมานานแล้ว แต่ที่ผมแปลกใจก็คือ...
"แพ็ทได้3.2เลยหรอ!!..." เสียงผมแหกปากด้วยความตกใจเมื่อได้เห็นผลการเรียนของเธอ
"ก็ใช่น่ะสิ.." แพ็ทตอบแบบยิ้มๆ
"ทำไมได้เยอะกว่าเหลียงอีกล่ะ...ไม่น่าเชื่อ" ผมยังตะลึงไม่หายครับ ก็ยัยแพ็ทน่ะ เธอเรียนได้ระดับปานกลางมาตลอดครับ ประมาณ2.7-2.8 แต่คราวนี้ เธอล่อเข้าไปตั้ง3กว่า แล้วหน่ำซ้ำ ยังได้มากกว่าผมอีก..
"เชอะ!!...ที่พูดแบบนี้ เหลียงคิดว่าแพ็ทเป็นคนยังไงกันแน่ฮะ" แพ็ทงอนใส่ผมครับ
"ป..ป่าวน้า..เหลียงแค่แปลกใจ" ผมตอบแบบแหยๆครับ ถ้าขืนปล่อยให้ยัยนี่งอนนานๆแล้วไม่ง้อ มีหวังบ้านแตกกลายเป็นสนามรบแน่
"อ๋อ..เหลียงคงคิดว่าแพ็ทเรียนดีไม่ได้ใช่มั๊ยล่ะ..ไม่งั้นคงไม่พูดแบบนี้ หรอก.เชอะ!!.เป็นแฟนประสากันยะ" โอยย ยิ่งง้อก็ยิ่งไปกันใหญ่ครับ ผมได้แต่เอามือกุมขมับ ไม่รู้จะทำยังไง
"โห่แพ็ท...เหลียงขอโทดนะ..ทีหลังจะไม่พูดแบบนี้อีกแล้วนะ"  ผมได้แต่ง้อเธอ ต่อไป
"แค่นี้คิดว่าแพ็ทจะยอมง่ายๆหรอ...?" แพ็ทถามผม
"อ้าว..งั้นแพ็ทจะให้เหลียงทำอะไรแก้ตัวก็บอกมาเลย..เหลียงทำได้ทุกอย่าง!!" ผมตอบอย่างหนักแน่น
"หรอ..อืมม..งั้น ขอแพ็ทคิดดูก่อนนะว่าจะลงโทดเหลียงยังไง" แพ็ทพูดจบก็ยิ้มระรื่นเดินตัวเบาออกจากห้องลงไปข้างล่างครับ ทิ้งให้ผมปวดกระบานอยู่คนเดียวในห้อง เฮ้อออ เธอต้องมีวิธีลงโทดที่พิเรนไม่เหมือนใครอยู่แน่...

ผมเดินลงบันได้มา ผมก็รู้สึกได้ทันทีครับว่าบ้านมันเงียบเชียบผิดปรกติครับ แสดงว่า คงมีคนอยู่บ้านไม่กี่คน แล้วผมก็มองไปเห็น เด็กสาวในชุดนักเรียนหญิง ม.ต้นคนนึงยืนส่องกระจกบานใหญ่ดูความเรียบร้อยของตัวเองอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ครับ เธอหันดูข้างขวาทีข้างซ้ายที ดูแล้วก็น่ารักดีครับ เธอช่างน่ารักอะไรขนาดนี้นะ นับวันจะยิ่งงดงามไม่แพ้พี่สาวของเธอทั้งสองคนเลยครับ...
"อ้าวพี่เหลียง...ตื่นสายจังนะค๊ะ" เสียงเด็กสาววัยแรกแย้มทักทายผมอย่างน่ารัก
"แบบนี้..แสดงว่า..เมื่อคืนคงจะอย่างนั้นกับพี่พลอยแล้วก็พี่แพ็ทหนักเลยละ สิ..อิอิ" เด็กสาวพูดล้อเล่นกับผมอย่างทะเล้นก่อนที่จะยิ้มด้วยความเขินอาย
"น้องพิมอย่าพูดไปสิจ้ะ...เดี๋ยวคนอื่นรู้มันจะไม่ดีนะ" ผมพูดพร้อมกับหันมองซ้ายขวา ถ้าเกิดแม่ฝ้ายมาได้ยินแล้วรู้เรื่องที่ว่าลูกสาวสุดที่รักของเธอทั้ง3คน เป็นเมียของผมหมดแล้ว ผมนึกภาพไม่ออกเลยครับ... น้องพิมนับวันเธอจะยิ่งกล้าพูดกล้าทำอะไรที่ทำให้ผมต้องแปลกใจอยู่เรื่อยเลย ครับ..ไม่เว้นแม้แต่ตอนที่เราสองคน.มีอะไรกัน..
"คิกๆ...พี่ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ..คุณแม่ไม่อยู่..ออกไปไหนกับพี่พลอยแล้วก็ หลินตั้งแต่เช้าแล้ว..ส่วนคนอื่นๆ..ก็เป็นเมียพี่หมดแล้วนิค๊ะ" น้องพิมพูดอย่างเขินอายจนหน้าแดงครับ เพราะว่า เธอก็เป็นเมียผมด้วยไงครับ
"แหม..น้องพิมกล้าขึ้นทุกวันเลยนะจ้ะ" ผมพูดกับเธอพร้อมกับเดินเข้าไปหาเธอใกล้ๆ
"ก็หนูอยากให้พี่รักหนูมากๆนิ...หนูไม่อยากเสียพี่ไปนิ" น้องพิมพูดกับผมด้วยความรัก น้ำเสียงของเธอฟังดูเศร้าปนความน้อยใจ ก็ช่วงนี้ ผมแทบไม่ได้นอนกับน้องพิมหรือน้องหลินเลยครับ เหตุผลก็เพราะว่า เธอสองคนน่ะ ยังเด็กครับ ผมเป็นห่วงสุขภาพของพวกเธอมากกว่า
"โถ่..คนดีของพี่..พิมเป็นนางฟ้าของพี่นะ..พี่จะทิ้งหนูได้ยังไงละ..อย่า น้อยใจเลยนะ.." ผมพูดปลอบโยนเธอพร้อมกับสวมกอดเธอไว้จากด้านหลัง ด้านหน้างของพวกเราเป็นกระจกบานใหญ่ครับ ทำให้ผมกับน้องพิมเห็นภาพเราสองคนในกระจกครับ น้องพิมเธอทั้งสวยทั้งน่ารักขึ้นทุกวันครับ เปิดเทอมเธอก็จะขึ้น ม.2แล้ว สัดส่วนองเอวของเธอก็เติบโตขึ้นตามวัยครับ แล้วยิ่งเธอใส่ชุดนักเรียน ม.ต้น มีคอซองด้วยแบบนี้ ยิ่งน่ารักน่าสัมผัสเหมือนเด็กญี่ปุ่นเลยครับ
"เอ๊ะ..เหมือนน้องพิมจะมีหน้าอกมากกว่าเมื่อก่อนอีกนะเนี่ย" ผมพูดกระเซ้าเธอพร้อมกับเอามือมากุมหน้าอกของเธอเบาๆ
"พี่เหลียงอ่ะ...แกล้งหนูอีกแล้วนะ..อย่าสิค๊ะ เดี๋ยวหนูต้องไปโรงเรียนนะ" น้องพิมพูดอ้อนผมอย่างน่าเอ็นดูและหน้าให้ดูเอ็น
"ปิดเทอมยังจะไปทำไมอีกละจ้ะ..มาให้ที่เอาให้หายคิดถึงดีกว่านะ" ผมพูดอ้อนเธอไม่หยุด
"ก็หนูต้องไปช่วยอาจารย์นิค๊ะ...นี..อย่าค่ะ...อื้ออ..ตรงนั้นมัน... อ้าาา.." ผมไม่ฟังเธอห้ามอีกแต่ไปแล้วครับ ความเงี่ยนมันครอบงำผมจนทำให้ผมต้องก้มลงไปไซร้ซอกคอขาวเนียนของเธออย่าง หื่นกระหาย มือของผมก็เริ่มอยู่ไม่สุข ผมใช้มือรอดใต้กระโปรงนักเรียนของเธอ และล่วงเข้าไปถึงกางเกงใน จนผมรู้สึกได้ถึงความเปียกชุ่มที่อยู่ภายใน ผมใช้นิ้วเขี่ยตรงบริเวณเป้ากางเกงในของเธอ
"อื้อออ...พี่เหลียงง...อย่าค่ะ..อืออ..อืมมม..หนูเสียวนะ...อ๊ายยย" น้องพิมบอกห้ามผม แต่การกระทำของเธอกลับตรงกันข้าม เธอหลับตาพริ้ม ครางเบาๆเพราะความเสียวซ่าน มือไม้ของเธอเริ่มอ่อนแรง จนไม่มีการขัดขืนแต่อย่างใด
"พี่รู้นะ..พิมก็เงี่ยนใช่มั๊ยละ..กางเกงในเปียกขนาดนี้..ถ้าเงี่ยนก็บอกพี่ สิจ้ะ.." ผมพูดยั่วเธอที่ข้างหูเบาๆ ก่อนที่จะก้มหน้าไซร้ซอกคอเธอต่อเหมือนคนหื่นกาม
"ด..เดี๋ยวหนูไปสายนะ..อื้ออ..พี่ต้องรับผิดชอบด้วย..อ๊ายยยย...ซี๊สสสส" น้องพิมพูดกับผมเบาๆ ผมได้ยินดังนั้น ก็รู้ในทันทีว่า น้องพิมยอมให้ทำอะไรกับเธอก็ได้
"จร้าๆ..เดี๋ยวพี่ไปส่งเอง.."ผมพูดจบ ผมก็ช้อนตัวน้องพิมขึ้น และอุ้มเธอไปที่โซฟา ก่อนจะวางเธอลงอย่างถนุถนอมแล้วผมก็ตามไปนอนคร่อมตัวเธอไว้
"พี่เนี่ยละก็..ใจคอจะเย็ดน้องนุ่งกลางบ้านเลยหรอค๊ะ..เดี๋ยวคนอื่นมาเห็น นะ.." น้องพิมพูดกับผมด้วยความเขินอายจนไม่กล้ามองผมครับ เธอน่ารักจัง..
"ก็ช่างคนอื่นสิจ้ะ..ผัวเมียจะเย็ดกัน." ผมพูดจบก็ก้มไปดูดซอกคอเธอต่อด้วยความอารมณ์เงี่ยนสุดจะทน มือของผมก็กุมหน้าอกของเธอและบีบมันเบาๆ
"อื้ออ..หนูชอบเวลาพี่ไซร้คอหนูที่สุดเลย..อ้าาา..มันเสียวจนน้ำหนูจะไหล แล้วนะ...อ๊ายยยย" น้องพิมครางเบาๆอย่างได้อารมณ์ผมมากครับ เวลาเธอคราง เสียงของเธอช่างใสไร้เดียงสาเหมือนเด็กญี่ปุ่นเลยครับ แล้วยิ่งเธอใส่ชุดนักเรียนมีคอซองแบบนี้ ผมเห็นแล้ว อยากจะจับเธอเย็ดซะให้หายอยาก
"พี่ขอเอาพิมนะ..พี่ทนไม่ไหวแล้ว" ผมพูดด้วยความเงี่ยนสุดจะบรรยาย และเหมือนน้องพิมเธอจะรู้ใจผมดี
"อยากทำตรงไหนก็ทำเถอะค่ะ...หนูเป็นของพี่ตั้งนานแล้ว..แต่ระวังเสื้อหนูยับ นะค๊ะ.." น้องพิมเตือนผมก่อนที่เธอจะดึงผมเข้ามาประกบปากอย่างเร่าร้อน เธอสอดลิ้นเข้ามาในปากของผมและสัมผัสกับลิ้นของผม จนผมรู้สึกสยิวจนขนลุก น้องพิมเอื้อมมือมาถกกางเองของผมและล้วงมือลงไปจับท่อนเอ็นที่กำลังผงาดเต็ม ตัวออกมาดูโลกภายนอก มือของเธอมันช่างนิ่มนวลอะไรเช่นนี้ ความรู้สึกที่มีมือของเด็กสาว ม.ต้น มาจับควยของเรา มันช่างสุดยอดจริงๆ น้องพิมถอกควยของผมหลายครั้งก่อนที่จะมองตาผม...
"อยากทำหนูไมไช่หรอค๊ะ..หนูก็ให้ทำแล้วไง.แต่พี่ต้องทำให้หนูมีความสุข นะ...ไม่งั้นครั้งหน้า หนูไม่ให้แล้วด้วย.." น้องพิมขู่ผมอย่างน่ารัก
"ได้สิจ้ะ.."ผมตอบสั้นๆ ก่อนที่จะถกกระโปรงของเธอขึ้นจนมาถึงเอวและดึงกางเกงในสีครีมของเธอออกมาจน ถึงกะตุ่ม ผมขยับตัวให้พอ้ดีและจ่อท่อนควยแข็งๆของผมเข้ากับปากร่องสวาทที่ปิดสนิท น้องพิมใช้นิ้วแหวกกลีบหีของเธอออกเพื่ออำนวยความสดวกให้ผมอย่างเต็มที่ ผมจ้องตาเธอ เธอส่งสายตาเว้าวอนขอให้สอดใส่มันเข้ามาข้างใน...
"อุย...อุ๊ยยย..อ๊อยยย..เข้ามาแล้ว...อ๊อยยยย" น้องพิมหลับตาปี๋ กัดริมฝีปาก มือเอื้อมไปจับพนักโซฟาแน่นรับการสอดใส่ของผม ผมเริ่มดันเอวเข้าไปลึกๆ ตลอดเวลานั้น ผมรู้สึกเหมือนโดดบีบรัดอย่างแรงจนผมรู้สึกจุกนิดๆที่ท่อนควย อ้าา รูหีของเธอมันช่างวิเศษอะไรอย่างนี้ มันทั้งแน่น ทั้งรัด
"ทนหน่อยนะคนดี...อ้าา..หีพิมแน่นดีจัง..รัดควยพี่มากเลยอ่ะ...โอ้ววววส" ผมได้แต่พูดคำหยาบใส่เธอเพราะไฟแห่งตัณหาที่ยากจะดับได้  จนท่อนเอ็นใหญ่ของ ผมทะลวงเข้าไปในรูสวาทของเธอได้จนสุด จนผมรู้สึกได้ถึงปากมดลูกของเธอที่สัมผัสกับหัวควยของผม น้องพิมเอื้อมมือมากอดคอผมและส่งสายตาเชิญชวนให้ผมกระหน่ำช่องคลอดของเธอได้ ตามใจชอบ ผมเริ่มขยับเอวช้าๆ เพื่อให้รูหีของเธอได้ปรับสภาพ ถึงแม้ว่าผมกับพิมจะเคยมีอะไรกันมาหลายครั้ง แต่ว่า รูหีของเธอมันก็ยังไม่เติบโตเต็มที่ เพราะฉะนั้นช่วงนี้ผมจึงไม่ได้มีอะไรกับเธอเลย ทำให้รูหีของเธอนั้น ยังคับแน่นและตอดรัดเหมือนเป็นรูหีที่ไม่เคยถูกใครล่วงล้ำมาก่อน ผมขยับท่อนควยช้าๆ แค่พอชักออกมาครึ่งลำและแทงกลับเข้าไปช้าๆ
"อื้อออ..อ๊อยย..พี่เหลียงเย็ดแรงๆก็ได้ค่ะ...อื้อออ..น..หนูรับไหว.อ้อยยยย " น้องพิมเร่งเร้าผมให้กระหน่ำรูหีของเธอแรงๆ ตอนนี้รูสวาทของเธอเริ่มจะคุ้นกับท่อนเอ็นของผมแล้วครับ ผมเริ่มซอยเอวเร็วขึ้นเป็นลำดับ
"อูยยย...จะตอดควยอะไรขนาดนี้เนี่ย...อู้วววว" ผมก็เริ่มครางเพราะความเสียวซ่านเหมือนกันครับ จังหวะของการร่วมเพศสัมพันของเราทั้งคู่เริ่มเร่าร้อนมากยิ่งขึ้นแล้วครับ
"โอ๊ยยย...อ๊อยยย..ไม่ได้รู้สึกแบบนี้มาตั้งนาน..อ๊อยย..อื้อออ...หีหนูเย็ด มันควยพี่มั๊ยค๊ะ...อ๊อยยย" น้องพิมถามผมอย่างได้อารมณ์ ร่างกายของเธอขยับขึ้นลงไปมาเป็นระยะเพราะแรงกระเด้าของผม
"มันสิจ้ะ...รูหีของพิมเย็ดมันควยพี่ที่สุดเลย..อื้อออ...ยังคับได้อีก นะ....ซี๊สสสส" ผมได้แต่ครางซีสซาดพร้อมกับโยกเอวสาวท่อนควยกระเด้ารูหีของเธออย่างต่อ เนื่อง น้องพิมโน้มคอผมลงไปประกบปากกับเธออย่างเร่าร้อน  เราสองคนมัวแต่หลงไหลใน เรือนร่างและปรนเปรอความสุขให้กันและกัน จนไม่รู้สึกตัวว่ามีใครบางคนกำลังยืนดูการร่วมเพศของเราอย่างใจจดใจจ่อ...
"ว๊ายยย!!...พี่แพ็ท!!..มาตั้งแต่เมื่อไหร่" น้องพิมถึงกับสะดุ้งจะพลักตัวผมออกเพราะความตกใจ แต่ผมมีหรอครับที่ผมจะยอม เย็ดกันมันหยดขนาดนี้แล้ว ผมไม่ยอมหยุดง่ายๆหรอกครับ
"อ้าวแพ็ท...มาตั้งแต่เมื่อไหร่ละเนี่ย" ผมพูดกับแพ็ทแต่ ร่างกายของผมก็ยังกระเด้าน้องพิมอย่างช้าๆอยู่เรื่อยๆ
"ก็ตั้งแต่ที่ร้องครางแข่งกันนะแหละ..." ยัยแพ็ทพูดกับผมแต่ สายตาของเธอยังจับจ้องดูเราสองคนร่วมเพศกันอย่างไม่ละสายตา
"พี่เหลียง..อ๊อยย...หนูอายพี่แพ็ทจัง...อ๊ายย...อ๊อยยย"  น้องพิมได้แต่ ครางเพราะความมันที่ผมเป็นผู้มอบให้ เธอไม่มีทางเลือกนอกจากนอนถ่างขาให้ผมกระทำชำเราช่องคลอดของเธอต่อไป
"อูยย...พิมจ๋าา...เย็ดมันถึงใจอะไรขนาดนี้..โอ้วววว..อร่อยควยจริงๆ" ผมครางพร้อมกับเร่งกระเด้าควยแทงเข้าๆออกๆหีเธอไม่หยุดและเพิ่มความรุนแรง เข้าอีก จนน้องพิมถึงกับสะดุ้งกับความรุนแรงของผม
"อ๊อยยย..ส..เสียวหี..อ๊อยยย..อ๊อยย..ใครก็ได้ช่วยหนูด้วย..โอ๊ยย..หนูไม่มี แรงแล้วล่ะ..อ๊อยยย" น้องพิมร้องครางเพราะความสุขที่ผมปรนเปรอให้เธออย่างถึงอกถึงใจอย่างที่เธอ ขอร้องตอนแรก ผมหันมามองทางแพ็ท ผมก็เห็นเธอจ้องดูการร่วมเพศสัมพันของเราอย่างไม่ละสายตา เธอแลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างกระหายใคร่อยากมีเพศสัมพันด้วยอีกคน ผมกระแทกหีน้องพิมไปก็ มองยัยแพ็ทไปครับ เราสองคนต่างก็รู้ใจกัน ยัยแพ็ทรู้ได้ทันทีว่า ผมต้องการให้เธอทำอะไร... เธอเข้าไปข้างน้องพิมครับ และเธอก็ใช้มือล้วงเข้าไปในเสิ้อนักเรียนเบาๆเพื่อไม่ให้เสื้อยับ แพ็ทใช้มือคลึงหน้าอกของน้องพิมเบาๆก่อนจะบีบขยำมันอย่างมันมือ
"อ้าา...หน้าอกใหญ่ดีนะยัยพิม..ใหญ่พอๆกับพี่ตอนรุ่นเดียวกันเลย"
"อ๊อยยย..อื้อออ...พี่แพ็ท..อ๊อยยย...พี่เหลียง.หนูไม่ไหวแล้ว...น้ำหีหนูจะ ออกแล้วล่ะ..อ๊อยยย" น้องพิมกัดฟันแน่นก่อนที่เธอจะสบัดหน้าไปมาจนผมเพร่ายุ่งเหยิง
"โอ๊ยยย...พิมจ่า...เมียจ๋า...ผัวก็จะแตกแล้ว..อ้าววว" ผมสุดจะทนอีกต่อไปแล้วครับ รีบซอยเอวถี่ยิบ น้ำพิมเหมือนจะถึงจุดสุดยอดของการร่วมเพศในครั้งนี้แล้วครับ ร่างกายเธอเกร็งอย่างแรงก่อนที่จะผ่อนลง ภายในรูหีของเธอก็หลั่งน้ำรักอันบริสุทไหลชะโลมท่อนควยของผมจนเปี่ยกชุ่ม ผมเองก็ทนไม่ไหว รีบชักท่อนควยออกมา ผมกะว่าจะไปแตกในปากน้องพิมครับ แต่แล้วจู่ๆ ...
"แพ็ท!!...จะทำอะไรน่ะ." ยัยแพ็ทรีบจับท่อนควยของผมก่อนที่เธอจะใช้ปากอมท่อนควยของผมและจัดการออรัล ให้ผมอย่างหื่นกระหาย จนผมทนไม่ไหวต้องระเบิดน้ำควยใส่ปากของเธอเป็นชุดๆแล้วเธอก็กลืนน้ำรักของผม ลงไป และเธอก็ช่วยทำความสะอาดท่อนควยของผมอย่างเมามัน ผมมองไปทางน้องพิม ก็เห็นเธอดูการกระทำของพี่สาวเธอด้วยสายตาที่ไม่พอใจครับ... เธอเห็นพี่สาวของเธอเองกลืนน้ำรักของผมที่เธอต้องการไป น้องพิมได้แต่เลียริมฝีปากด้วยความเสียดาย
"พี่แพ็ททำแบบนี้ได้ไงอ่ะ..นั่นมันของหนูนะ..พี่แย่งไปได้ไงอ่ะ" น้องพิมถามพี่สาวด้วยความไม่พอใจครับ
"ขอโทดนะจ้ะ..พี่ทนไม่ไหวเหมือนกัน..เอาไว้พี่จะใช้คืนให้นะ" แพ็ทตอบแบบสำนึกผิดที่แย่งของน้องครับ
"เอาน่าๆ..เดี๋ยวเหลียงใช้คืนให้ทุกคนเองแหละ..555" ผมอดหัวเราะไม่ได้ครับ พวกเธอแย่งน้ำรักของผมเหมือนแย่งขนมกันเลยครับ  ผมล่ะอดภูมิใจไม่ได้ครับ
.......................................
ผมมาส่งน้องพิมที่โรงเรียนครับ พอมาถึง ผมก็ได้พบกับเพื่อนสนิทของน้องพิม2คนอีกครั้งครับ หลังจากที่ไม่ได้พบกันนาน
"สวัสดีค๊ะพี่เหลียง!!" เสียงเด็กสาว2คนกล่าวทักทายผมอย่างอ่อนหวาน
"หวัดดีครับน้องฝาง น้องบี" ผมพูดกับพวกเธออย่างยิ้มแย้ม หลังจากเหตุการในครั้งนั้น(ใครไม่รุ้ไปอ่านปี1นะ) ผมก็ไม่ได้เจอน้องบีกับน้องฝางอีกเลยครับ จนวันนี้
"หนูคิดถึงพี่จัง..ไม่ได้เจอกันตั้งนานแหน่ะ" น้องบีพูดกับผมอย่างสดใสน่ารักครับ ถ้าทุกท่านยังกันได้ น้องบีเธอเคยบอกว่าผมตรงสเป็คเธอครับ แล้วเธอก็เคยขอเบอร์ผมด้วยครับ เธอนับว่าเป็นเด็กที่ใจกล้ามากจนผมนับถือเลยครับ
"พี่ก็เหมือนกันนะ.." ผมตอบน้องบีแบบยิ้มๆครับ
"กลับบ้านเร็วๆนะน้องพิม..ถ้าขี้เกียจกลับเอง โทรเรียกพี่มารับนะ..พี่เป็นห่วง" ผมพูดกับน้องพิมด้วยความเป็นห่วง
"ค่ะ..พี่เหลียงไม่ต้องห่วงนะค๊ะ" น้องพิมพูดกับผมอย่างน่ารักพร้อมกับหอมแก้มผมเบาๆ
"น่าอิจฉาคนมีแฟน..." น้องฝางพูดขึ้นเมื่อเห็นน้องพิมหอมแก้มผมครับ
"งั้นหนูไปก่อนนะค๊ะ..บ้ายบาย" น้องพิมโบกมือบ้ายบายผมก่อนที่จะเดินเข้าไปในโรงเรียนกับเพื่อนๆครับ  ผมยืน ดูน้องพิมเดินเข้าไปในโรงเรียนแล้วผมก็กำลังสตาจรถจะกลับบ้านครับ แล้วจู่ๆ ผมก็รู้สึกเหมือนมีคนมีสะกิดผมจากข้างหลังครับ ผมจึงหันไปดู...
"อ้าวน้องบี.." เป็นน้องบีที่มาสะกิดผมครับ แต่เมื่อกี้เธอเข้าไปพร้อมกับน้องพิมไม่ใช่หรอ?
"นี่ค่ะ..พี่เก็บไว้ดีๆนะค๊ะ" น้องบีพูดกับผมอย่างจริงจังพร้อมกับยื่นกระดาษสีชมพูที่พับเป็นรูปหัวใจให้ ผมครับ ผมชักจะงงแล้วสิครับ
"หนูไปก่อนนะค๊ะ..พี่เก็บไว้ดีๆนะค๊ะ." น้องบีย้ำกับผมอีกครั้งครับ เธอพูดจบก็วิ่งเข้าโรงเรียนไปโดยไม่ยอมให้ผมถามหรือพูดอะไรเลยครับ แต่ท่าทางของน้องบีดูจริงจังมากเลยครับ ต้องเป็นเรื่องสำคัญแน่ๆ ผมจึงรีบเปิดกระดาษออกดูทันทีครับ แต่ว่า สิ่งที่เขียนไว้ในกระดาษนั้นสิครับ...มันทำให้ผม..รู้สึกหวั่นไหวจริงๆ ครับ...
โปรดติดตามตอนต่อไป......
ขอบคุณครับ

ผมเห็นว่ายังไม่มีใครนำมาลงก็เลยก๊อปมาฝากครับ
เครดิตท่าน X-SOZE

badboy2522


myfino262903

น้องบีส่งไรให้เหรอ ท่านพระยา ท่านจะเก็บใครอีกป่าวเนี้ย