ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

เกิดจากใคร ตอนที่ 17 COPY  ท่านชุ่ม

เริ่มโดย zaaaar65, ตุลาคม 26, 2015, 10:33:50 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

zaaaar65

เกิดจากใคร ตอน 17

"ปรินครับ"
"ขา...กันต์" ปรินดา เอ่ยปากตอบรับเสียงเรียกจากชายหนุ่มเบาๆขณะที่เขายังคงนอนทับอยู่บนแผ่นหลังอันเปลือยเปล่าขาวสล้างของเธอ
"เรา...เอ่อ...เราจะกลับกันหรือยังครับ"

ชายหนุ่มเอ่ยปากสอบถามแทบจะเป็นเสียงกระซิบข้างซอกหูอันเนียนนุ่ม...ราดรดลมหายใจอันอุ่นร้อนโลมไล้ผิวกายของเธอไปมาอย่างช้าๆ

"อื้ยยย...กันต์ขา...อย่าแกล้งปรินซิค่ะ...ดูซิ...ขนลุกหมดแล้ว..."
"แหมม...ก็ปรินหอมไปหมดทั้งตัวนี่ครับ..."

หนุ่มกันต์ เอ่ยคำหวานต่อเธอขณะที่ยังคงโลมไล้ซอกคอและติ่งหูอันน่าหลงไหลอยู่ต่อไป...แถมยังออกแรงดุนดันแผงอกอันเปลือยเปล่าของเขาดุนดันส่ายสัมผัสไปมาเบาๆกับแผ่นหลังเนียนละเอียดเพื่อซึมซับรสชาติของผิวกายอันน่าทนุถนอมให้ล้นปรี่เต็มหัวใจ...

ปรินดา ถึงกับซาบซ่านในรสสัมผัสอันแผ่วเบาจากการกระทำของเขาอย่างอย่างเต็มกลืน...สองตาของเธอหลับพริ้มแอ่นรับความรู้สึกจากรสสัมผัสอย่างหลงไหล...อิ่มเอิบกับการเคลื่อนไหวอันนุ่มละมุนที่เขาบรรจงบมอบให้จากทางด้านหลัง...ยิ่งชายหนุ่มเปลี่ยนแรงกดจากแผงอกของเขาย้ายมาเป็นช่วงล่าง...ใช้หนอกเนื้อท่อนลำที่แม้จะยังอ่อนปวก เปียกหดตัวแต่มันก็ยังเป็นเนินแก่นปมแข็งกดคลึงใส่บั้นท้ายผายของเธอ...

ปรินดา ก็ยิ่งลุ่มหลงจนเผลอใจแอ่นเหยียดปรีก้นกลมแน่นอันงอนโด่งขึ้นส่ายรับการบดคลึงจากเนินโหนกของเขาอย่างไม่รู้ตัว...แถมเมื่อแรงดันแรงกดจากหนอกเนื้อมันแรงขึ้นจนกดแทรกผ่านปรีก้นกลมแน่นแต่ละข้างเข้าไปสัมผัสกับง่ามก้นอันบางเฉียบ...ปลายหนอกเสียดสีใส่รูก้นเรียวสวย...ปรินดา ก็ยิ่งเคลิบเคลิ้มซาบซ่านกับรสสัมผัสที่หนุ่มกันต์ บรรจงมอบให้...ริมฝีปากบางสวยของเธอสั่นเทาขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ......

หญิงสาวแอ่นบั้นท้ายส่ายรับการโลมไล้จากชายหนุ่มในท่วงทาเดิมอีกเพียงชั่วครู่ก็ค่อยๆลืมตาพร้อมกับพลิกร่างงามของเธอที่กำลังนอนคว่ำหน้าแนบพื้นเตียง...เอียงตะแคงร่างหงายขึ้นขณะที่ชายหนุ่มก็เอนรับพลิกตัวลงจากร่างงามของเธอมาอยู่ในท่าตะแคงเช่นเดียวกัน...

ร่างงามของปรินดา เปลือยเปล่าตะแคงกายแอ่นแผ่นหลังผิงแนบกับร่างของหนุ่มกันต์ ได้อย่างลื่นไหล...มีสองมือของชายหนุ่มโอบประคองตระกองกอดไว้อย่างหลวมๆ...แขนท่อนซ้ายของเขาสอดลอดลำคอเพรียวสวยรองเป็นหมอนให้เธอหนุน...ปล่อยลำแขนปลายแขนโอบแนบลำตัวสวย...ส่วนมือขวาก็โอบแนบจับกระชับกับลอนสะโพกอันกลมกลึงผายสวย...ส่ายฝ่ามือลูบไล้ไปมาอย่างแผ่วเบากับผิวเนื้ออันเนียนเรียบโค้งมนสัมผัสรับกับความละเอียดนุ่มของเนื้อสาวอันหอมหวล...

"ปรินจ๋า...เอ่อ...เรา"
"กันต์อยากกลับแล้วเหรอค่ะ" ปรินดา ส่งเสียงหวานเบือนใบหน้าหงายเอียงมาด้านหลังเอ่ยถามเขาเหมือนกับรู้ว่าชายหนุ่มจะพูดอะไรต่อไป
"ป...เปล่าครับ...กันต์ไม่อยากจะกลับหรอก...อยากอยู่แบบนี้ตลอดไป...เพียงแต่...กันต์กลัวว่าเจ้ารัชย์มัน...เอ่อ...มัน"
"กลัวเหรอค่ะกันต์" ปรินดา เอ่ยปากเบาๆน้ำเสียงเธอแปรเปลี่ยนเป็นราบเรียบ...พร้อมกับเบือนหน้ากลับไปตะแคงหันไปทางเดิม...

ทำเอาชายหนุ่มถึงกับนิ่งงันไปชั่วครู่เมื่อเห็นท่าทางกิริยาดังกล่าวจากหญิงสาว...สมองแล่นพล่านคิดหาคำอธิบายเพื่อแก้ไขความรู้สึกของเธออย่างรีบร้อน...ใช่สิ...เขากลัว...กลัวว่าเพื่อนรักจะผิดสังเกตุ...แต่...แต่เขาเองไม่ได้เสียหายอะไรเลย...มีแต่ความสุขสมอิ่มเอมกับรสรักที่ได้รับจากหญิงสาวผู้แสนสวยและงามพร้อม...ทุกซอกส่วนของเรือนร่างอันงดงามของเธอไม่มีส่วนไหนเลยที่เขาไม่ได้เชยชมดอมดมฟอนเฟ้นมัน...ทุกกระเบียดนิ้วของผิวเนื้ออันเนียนละเมียด...ทุกกลิ่นไอของกลิ่นกายอันหอมจรุงไม่มีส่วนไหนเลยที่เขาจะคลาดครามัน...

หากแต่เจ้าของร่างงามอันขาวโพลนที่กำลังตะแคงกายอิงแอบแนบร่างเขาอยู่ตาหากที่ต้องเสียหายหากสามีเธอล่วงรู้ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้...แต่นี่เธอยังอ้อยอิ่งอิงแอบแนบร่างงามของตัวเองกับตัวเขาโดยไม่มีทีท่าร้อนรนหรือเร่งเร้าต้องการกลับสู่ที่พักเลยสักน้อยนิด...แล้วเขาจะเร่งรีบไปทำไม...เธอต้องรู้จังหวะของเวลาที่เหมาะควรมากกว่าเขาเป็นแน่แท้...สู้รอให้เธอเอ่ยนำบอกกล่าวถึงกำหนดที่สมควรแก่เขาจะดีกว่า

บทสรุปที่กลั่นกรองออกมาจากความคิดเพียงพริบตาซึ่งลงตัวอย่างไม่น่าเชื่อทำให้ชายหนุ่มค่อยซบใบหน้าลงข้างหูของหญิงสาวอย่างช้าๆ...ริมฝีปากโลมไล้ส่ายสีกับติ่งหูอันนุ่มเนียนราดรดลมหายใจอันอุ่นร้อนไปมาอย่างแผ่วเบา

"ไม่ได้กลัวหรอกครับปรินดาที่รัก ตัวกันต์ไม่ได้กลัวรัชย์สักนิดเดียว หากแต่ที่บอกว่ากลัว มันหมายถึงกลัวรัชย์จะเข้าใจปรินผิด...กันต์เป็นห่วงปรินตาหาก"

เพียงจบคำใบหน้าของปรินดา ก็เอียงกลับมาหาเขาอีกครั้ง...สายตาหวานละไมรอยยิ้มอันอ่อนโยน...ส่งประกายมายังเขา...มันสร้างความผ่อนคลาย...และกลับกลายเป็นความสุขใจอย่างแปลกประหลาด...จนอดหวั่นไหวหลงไหลต่อความงามที่เขาประจักษ์ไว้ไม่อยู่...

หนุ่มกันต์ บรรจงมอบรอยจูบอันอบอุ่นมและนุ่มนวลประทับลงบนริมฝีปากบางสวยที่หญิงสาวเผยออ้าขึ้นรอรับอย่างเต็มใจ...รสจูบของหนุ่มกันต์ ค่อยๆไหลแผ่ซ่านผ่านเรียวปากคู่สวยไหลแล่นแผ่ซ่านจากใบหน้าสู่เรือนร่างของปรินดา อย่างต่อเนื่อง...มือซ้ายที่เป็นดั่งหมอนหนุนให้เธอนอนประคองแขนแนบลำตัวอยู่อีกด้าน...ค่อยๆลูบโลมไล้ลำตัวสวยอันเปลือยเปล่า...ส่วนมือขวาบรรจงจับลูบโลมยังเนื้อสาวอันเนียนนุ่มบนลอนสะโพกอันโค้งมนบางครั้งร่นขึ้นมายังเอวกิ่วและบางครั้งลามเลยจากลอนเนื้อลงต้นขาอันแน่นกระชับ

ปรินดา หลับตาพริ้มเผยอปากรับรสจูบอย่างเคลิบเคล้ม...เรือนร่างรับสัมผัสอันแผ่วเบาและอ่อนโยนอย่างหลงไหล...ยิ่งเขาส่าย...เขาสี...เธอก็ยิ่งร้อน...ยิ่งเขาลูบเขาจับ...เธอก็ยิ่งหลง...พอเขาบีบเขาคลึงเธอยิ่งร้อนรน...ปล่อยอารมณ์ให้ล่องลอยจนห้ามใจ...

"กี่โมงแล้วค่ะกันต์" ปรินดา ลืมตาประกายสดใสเอ่ยถามเขาเมื่อหนุ่มรัชย์ถ่ายถอนริมฝีปากของเขาออกจากเรียวปากสวยของเธอเมื่อเวลาผ่านพ้นไปจนเธอรู้สึกว่ามันผ่านไปนานนาบปี
"เอ่อ...ด...เดี๋ยวนะครับ...สังสัยนาฬิกามันหล่นไปที่พื้นละ"
"ไม่ต้องและ...ยังไม่ห้าทุ่มเลย...อีกตั้ง 20 นาที"

ปรินดา เอ่ยเบาๆขณะที่ใช้แทนแขนด้านบนของตัวเองตะปปจับร่างของกันต์เอาไว้เมื่อเห็นเขาทำท่าจะลุกจากที่นอนไปหานาฬิกา...พร้อมกับบอกเวลาที่เธอเพิ่งจะถามเขาออกมา...

หนุ่มกันต์ งุนงงต่อเวลาที่บอก...แต่เพียงชั่วครู่เมื่อเขาเหลือบไปยังช่วงบนของผนังห้องด้านปลายเตียงตามทิศทางสายตาที่เธอส่งมาเขาก็ยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว...และกลับไปนอนตะแคงกอดร่างของปรินดา เหมือนเช่นเดิม...

"ดีแฮะ...เพิ่งเคยเห็นนะว่าโรงแรมนี้มีนาฬิกาไว้ด้วย...ส่วนใหญ่ไม่เคยเห็นเลย..."
"อืมปรินก็เพิ่งเคยเห็นนี่แหละค่ะ...แปลกจัง"
"รู้และ...สงสัย...อิอิอิ...สงสัยคงให้คนมาพักรีบทำเวลา...จะได้กะถูกเดี๋ยวเสร็จไม่ทันเวลาหมด...ฮ่าๆๆๆ..."

ปรินดา เหลือกตาขึ้นโตอย่างสงสัยต่อคำพูดที่ค้างคาของเขาในครั้งแรก...แต่แล้วพลันเมื่อเธอได้ยินคำตอบจากปากของกันต์...ปรินดา ถึงกับร้อนผ่าวไปทั่วตัว...ใบหน้าขาวสวยเปล่งปลั่งกลับแดงซ่านขึ้นมาด้วยเลือดสาวอย่างรวดเร็ว...ความเขินอายแล่นพล่านจนเผลอใช้ฝ่ามือด้านบนของเธอตีเพี๊ยะเข้าใส่สะโพกของหนุ่มกันต์อย่างแรง...ทำเอาชายหนุ่มถึงกับสะดุ้งเมื่อโดนแรงตีจากเธอโดยไม่ระวังตัว...ทีแรกหญิงสาวกระหยิ่มยิ้มอย่างสะใจที่แกล้งเขาจนสะดุ้งโหยง...แต่แล้วเธอเองก็กลับเป็นผู้พลาดพลั้ง...

เมื่อหนุ่มกันต์ ใช้วงแขนทั้งสองข้างทั้งข้างที่สอดลอดวางลำแขนไว้แนบตัวเธออยู่อีกฝั่งและข้างที่วางอยู่บนด้านบนของเรือนร่างโอบกระหวัดรัดร่างงามอันเปลือยเปล่าตะแคงกายหันหลังให้เขาอยู่ดึงกระชับตัวเธอและตัวเขาให้เบียดแนบอิงแอบกายจนชิดแน่น...แถมแค่นั้นยังไม่พอ...หนุ่มกันต์ ยังแอ่นเอวเกร็งสะโพกดันหนอกเนื้อของเขากดใส่ปรีก้นอวบกลมทั้งสองของเธอจากทางด้านหลังเข้าอีกด้วย...แรงดันที่หนักหน่วงเหมื่อนกำลังจะโต้กลับที่เธอตีเขาเมื่อชั่วครู่เกินกว่าที่ปรินดา คาดการณ์ไว้...พลันหนุ่มกันแอ่นเอวอย่างรวดเร็วและรุนแรงหนอกเนื้อแม้จะยังไม่แข็งตัวแต่มันก็ยังเป็นกลุ่มก้อนแข็งพอที่จะดันแหวกแก้มเนื้อปรีก้นอวบแน่นทั้งสองข้างทางด้านหลังให้เผยออ้าบานออก...ได้ไม่ยาก...

ความแรงและหนักหน่วงดันเอาหนอกเนื้อกลุ่มแข็งพุ่งกระทบใส่กลีบพรูอันอูมอิ่มซึ่งปลิ้นย้อยแอ่นยื่นอยู่กลางหว่างขาทั้งสองข้างเข้าอย่างจัง...ทำเอาสองกลีบเนียนสวยที่ยังคงฉ่ำเยิ้มไปด้วยเมือกสาวและเชื้อข้นสั่นไหวเผยิบๆไปมาตามแรงดัน...สั่นสะเทือนไปถึงเม็ดเนื้อกลมแน่นที่เพิ่งจะคลายตัวได้ไม่นานให้สั่นไหวขยับตัวขึ้นอีกครั้ง...ทำเอาปรินดา ถึงกับเสียววูบไปทั่วเนินเนื้อลามไปทั่วหน้าท้องจนเผลอโก่งตัวแอ่นเอวงอเป็นเหมือนกุ้งโดนไฟ...แต่ที่ไหนได้แทนที่มันจะช่วยผ่อนคลายความเสียวที่ปะทุใส่...มันกลับยิ่งทำให้เธอเสียวซ่านจนกระสันต์กายขนลุกชันขึ้นทั่วร่าง...

เพราะเมื่อเอวกิ่วงอโค้ง...กลับแอ่นโค้งร่างงามช่วงด้านบนที่ประสาตเสียวแล่นขึ้นสูง...ดันอกแอ่นปทุมเนื้อให้ถอยห่างจากกายเขา...ช่วงลำของด้านล่างเลยกลับกลายเป็นแอ่นยื่นเบียดบั้นท้ายผายอัดปรีก้นอวบกลมทั้งสองข้างส่ายเข้าหาหนอกเนื้อของชายหนุ่มที่ยังคงดุนดันอยู่อย่างหนักหน่วงทำเอาปรีก้นทั้งสองข้างเผยออ้าบานกว้าง...หว่างขาขาวสวยถ่างออกมากกว่าเดิมเปิดโอกาสให้กลีบแคมพรูเนื้อโดนหนอกเนื้อของเขาบดเคล้าคลึงเคล้นมากขึ้นไปอีก...ทำเอาปรินดา ถึงกับเสียวกระสันต์สั่นพร่าไปทั่วตัว...

หญิงสาวบิดใบหน้าเอียงตะเคียงอย่างเต็มที่เหลือบดวงตาฉ่ำปรือเมียงมองขั้นมายังใบหน้าของชายหนุ่มด้วยอารมณ์เสียวซ่านเหลือจะกล่าว...ริมฝีปากของเธอสั่นระริกๆเม้มใส่กันอย่างรุนแรงทุกๆครั้งที่ชายหนุ่มออกแรงโอบกอดรั้งร่างเน้นให้บั้นท้ายผายกลมของเธอแอ่นส่ายเบียดใส่หนอกเนื้อของเขาหมุนววดคลึงเคล้าไปมา...หญิงสาวสัมผัสเห็นสายตาของชายหนุ่มอันกรุ่มกริ่มบ่งบอกถึงความีชัยที่รุกเร้ากระทำเธอจนอยู่ในสภาพแบบนี้.....แต่หารู้ไม่ว่าในส่วนลึกของความงามและเพรียบพร้อมที่ชายหลายคนถวิลหา...

ปรินดา ซุกซ่อนความเร่าร้อนไว้เต็มตัว...ปิดบังซ่อนเร้นมานานนับสิบปี...ยิ่งช่วงที่ผ่านมาเธอมีปัญหาไม่เข้าใจกันกับสามี...พลังรักอันร้อนลุ่มก็ยิ่งเก็บกักกดดันไว้อย่างมากมายรอวันระเบิดพุ่งฟุ้งกระจายอยู่ทุกขณะ...หญิงสาวปลดปล่อยอารมณ์ตนให้ถูกเขารุกเร้าเพิ่มความร้อนของอารมณ์อีกชั่วครู่...จนเมื่อความกระสันต์ซ่านเริ่มได้ที...พอชายหนุ่มผู้กำลังเพลิดเพลินกับการแอ่นส่ายหนอกเนื้อบดขยี้พรูขาวกลางหว่างขาและปรีก้นอันอวบแน่นเผลอตัว...

ปรินดา ก็พลิกร่างหันขวับกลับมาเผชิญ หน้าเขาอย่างรวดเร็ว...หนุ่มกันต์ ไม่ทันระวังตัว...มัวแต่นึกว่าหญิงงามที่เขากำลังประคองกอดแอ่นหนอกเนื้อส่ายคลึงกลีบพรูอันนูนสวยปรีก้นอันกลมกลึงกำลังตกในภวังก์กระสันต์เสียวจนขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวกายไม่ได้...เลยพลาดท่าตกเป็นเบี้ยล่างให้กับปรินดา อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ชายหนุ่มเสียท่าด้วยชั่วเวลาเพียงพริบตาเมื่อตกตะลึงกับการพลิกร่างกลับมาของหญิงสาวแล้วพลันร่างงามของเธอก็ขึ้นไปเกยทับบดเบียดปทุมถันขาวผ่องกลมสวยกับแผงออกของเขาขณะที่ตัวเขาเองกลายมานอนราบไปกับพื้นเตียงดังแมวเชื่อง

หนุ่มกันต์ เลิกตาขึ้นอย่างสงสัยในสายตาเจ้าเล่ห์ของปรินดา ขณะที่ใบหน้าอันสวยหวานของเธออยู่ห่างจากใบหน้าของเขาเพียงคืบมือ...ส่วนด้านล่าง...ลำตัวเรียวสวยอันเนียนแน่นอ่อนละเมียดไปทุกตารางนิ้วจากที่เคยเอียงขนานอยู่บนพื้นเตียงกับร่างเขาก็ค่อยขยับเขยื้อนอย่างช้าๆ...หนุ่มกันต์ สัมผัสได้อย่างง่ายได้ถึงท่วงท่าของปรินดา ที่กำลังป่ายเรียวขาขึ้นมายังตัวเขาที่ละข้างๆ...ท่อนขาเรียวสวยก่ายขึ้นมาบนลำตัวเขาอย่างลื่นไหลและแผ่วเบาจนร่างของปรินดา กลายมานอนทับคล่อมร่างของหนุ่มกันต์ ...หว่างขาของเธอกางอ้าท่อนขาแต่ละข้าง คล่อมลำตัวของเขาเอาไว้แถมกระชับเรียวขาแต่ละข้างหนีบแน่นเข้าหาตัวของกันต์เหมือนจะล๊อกร่างของกันต์ไม่ให้ขยับหนีจากจุดนั้น...

"เก่งนักเหรอพ่อหนุ่ม"

ปรินดา เอ่ยปากด้วยท่าทางและน้ำเสียงเจ้าเล่ห์แต่ก็งดงามน่าอภิรมย์ยิ่งนักในสายของชายหนุ่ม...เธอยิ้มระรื่นๆหัวเราะกระซิกๆเบาๆที่มุมปากขระที่ใช้สองมือยันพื้นเตียงข้างลำตัวตรงหัวไหล่ของเขา...เพื่อดันร่างของเธอช่วงบนในลอยขึ้น...ทำเอาหนุ่มกันต์ ถึงกับใจเต้นรัวเป็นระวิง...เมื่อการขยับท่าทางในครั้งนี้ของปรินดา ทำให้เนินเนื้อโคกโหนกของเธอกดทับใส่หน้าท้องของเขาเข้าอย่างจัง...

ชายหนุ่มรู้สึกได้ถึงความชื้นแฉะจากเมือกสาวและเชื้อขุ่นของตัวเองตรงเนินโหนกเนื้อสาวที่กำลังเฉอะแฉะช่ำชุ่มอยู่ตรงหน้าท้องของเขา...ปอยขนเส้นสวยบางละเอียดที่ขยุ่มม้วนเกี่ยวพันกันยุ่งเหยิงแถมฉ่ำแฉะเปียกเยิ้มไม่แพ้กับเนินโหนกก็ส่ายสีถูไถไปมากับหน้าท้องหนุ่มอันแข็งแรงของเขาตามไปด้วย.

"แน้...มองอะไรค่ะพ่อคนเก่ง...หันมานี้นะ" ปรินดา แหววๆ ใส่หนุ่มกันต์ เมื่อเธอเห็นเขากำลังจ้องมองเนินนมเต้าทรวงอันขาวผ่องกลมสวยของเธอแทนที่จะมองหน้าเผชิญสายตาให้แก่กัน...หญิงสาวใช้มืออีกข้างขึ้นมาบีบจมูกเขาเบาๆเพื่อเรียกร้องความสนใจ...
"อืม...ก็มอง...ของสวยๆๆไงครับปริน...ไม่มองได้ยังไง...ก็มันสวยเหลือเกินนี่ครับ" ไม่พูดเปล่าหนุ่มกันต์ ใช้สองมือของตัวเองยกขึ้นเกาะกุมเข้าใส่เต้าเนื้อปทุมถันอันกลมแน่น...แถมยังบีบคลึงใส่เต้างามอันขาวผ่องทั้งสองข้าง...คลึงเคล้นอุ้งมือสากเข้าใส่ปลายเนื้อเนินนมคู่งามอีกตาหาก...

แม้หนุ่มกันต์ จะบีบคลึงเนินนมแต่ละข้างของปรินดา อย่างแผ่วเบาทนุถนอม...แต่รสมือและความสากก็ทำเอาร่างงามของปรินดา ถึงกับสั่นสะท้านขนกายทั่วร่างลุกชันขึ้นอย่างรวดเร็ว...เนินเนื้อเต้าขาวที่เพิ่งคลายตัวก็พลันตึงแน่นกลมเป็นก้อนปลายเนื้อปลายนมที่เคยหดตัวก็ลุกซุ่ชูชันจนกลมแข็ง...จนหญิงสาวถึงกับเผลอครางออกมาอย่างไม่รู้ตัว

"อุ้ยยย...ซี๊ดดด...ตาบ้า...ยังจะหาทางแกล้งปรินอีกเหรอ...นี้แนะ"

ไม่ทันจะสิ้นเสียงหนุ่มกันก็ร้องลั่นสะดุ้งโหยง...ร่างกายของเขาแม้จะถูกน้ำหนักของปรินดา ก็ทับเอาไว้แต่ก็ไม่สามารถทนแรงกระตุกยวบของเขาได้เมื่อปรินดา ยันร่างจนตั้งตรงเอี้ยวตัวไปทางด้านหลังกลับลงไปยังหว่างขาของเขาและพลันหญิงสาวก็เอื้อมมือคว้าใส่หนอกเนื้อของชายหนุ่มตรงหว่างขา...อุ้งมือสาวอันเนียนนุ่มกำมับเข้าที่ท่อนลำและพวงเนื้อซึ่งยังหดตัวอ่อนแรงอยู่ปวกเปียกบีบขยำมันเบาๆสองสามที...

"อ...อูยยป...ปรินจ๋า...อื้ยยย..."

เสียงร้องอันตกใจดังลั่นทำเอาปรินดา ตกใจตามไปด้วยเธอรีบปล่อยมือจากพวงเนื้อความเป็นชายแล้วเอี้ยวตัวกลับมายังเขาเอ่ยปากขอโทษชายหนุ่มอย่างลนลาน...

"ปรินขอโทษค่ะกัน...เอ่อปรินไม่ได้ตั้งใจ"

ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวใบหน้าสลดแสดงท่าทีตกใจและเสียใจต่อสิ่งที่เกิดขึ้นหัวใจเขาก็หล่นวูบรีบพร่ำบอกให้เธอคลายกังวลอย่างรวดเร็ว

"ป...ป...เปล่าครับ...กันต์แค่ตกใจ...เอ่อ...นึกว่าปริน...ปรินจะบีบมันตาหาก"
"ก...ก็...ปรินหมั่นไส้นี่...เห็นเมื่อกี้ทำเก่งเอามาแกล้งปรินอยู่ได้"
"ก็...ปรินน่ารักไปทั้งตัวนี่ครับ...ผมก็อดใจไม่ไหวนะซิ..." หนุ่มกันต์ เอ่ยตอบสายตาจับจ้องยังใบหน้าหวานของปรินดา ที่ก้มลงมาจ้องมองเขาอยู่เช่นกัน
"กันต์ขา...กันต์อยากกลับเหรอยัง"
"แล้วแต่ปรินครับ...it's up to you, my sweet lady"

หนุ่มกันต์ ตอบกลับไปอย่างรวดเร็วแถมปนสำเนียงเป็นภาษอังกฤษเพื่อสร้างบรรยากาศการเป็นกันเอียงให้เพิ่มขึ้น เขามองเห็นปรินดา ก้มหน้าลงไปอีกลบสายตาของเขาอย่างน่าสงสัยชั่วครู่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงเบาๆออกจากปากของเธออย่างคาดไม่ถึง

"เอ่อ...อีกตั้ง 20 กว่านาทีกว่าจะห้าทุ่ม...เอ่อ"

ชายหนุ่มไม่รอให้เธอจำเป็นต้องกล่าวให้จบประโยค...เขาเข้าใจได้ดีว่าหญิงสาวผู้นี้เธอขาดความรักความอบอุ่นความสุขสมของสัมพันธ์รักมานานแสนนาน...นานเสียจนเมื่อเขาได้ปลดปล่อยมันเธอก็พร้อมรับอย่างเต็มใจและสุขสันต์...อนาคตข้างหน้าอาจไม่มีโอกาสแบบนี้อีกแล้ว...นี่คือสิ่งที่เธอคงกำลังคิด...และคงจะคิดมาก...มากเสียจนหญิงสาวผู้แสนอ่อนโยนเพรียบพร้อมแบบเธอถึงกับจะเอ่ยปากขอความรักอันเร้าจากเขา...

"ปรินจ๋า..."

ชายหนุ่มเรียกชื่อของเธอด้วยเสียงที่ดังกว่าเดิมทำเอาใบหน้าที่กำลังแสดงท่าทีตะขิดตะขวงใจของปรินดา ทซึ่งกำลังเสาะหาคำพูดบ่งบอกสิ่งที่เธอปรารถนาจากเขาต้องเงยหน้าขึ้น

"ปรินจ๋า...กันต์อยากอยู่กับปรินนานๆ...นานที่สุด...ไม่รู้ว่ากันต์จะมีโอกาสแบบนี้อีกไหม...หรือไม่มีเลยก็ได้...เอ่อ...อีกตั้ง 20 กว่านาที...มันพอที่ปรินจะสงสารกันต์...ให้กันต์ได้..."

หนุ่มกันต์ หยุดคำพูดไว้แค่นั้นแต่กลับเป็นส่งสัญญาณทางกายด้วยการแอ่นเอวกระเด้งตัวขึ้นๆลงๆสองสามทีแก่ปรินดา แทน...หญิงสาวถึงกับอมยิ้มที่เห็นท่าทางของเขาแบบนั้น...ร่างงามที่กำลังนั่งคล่อมร่างเขาอยู่กระดอนขึ้นยวบๆแบบนี้เป็นสิ่งที่เธอเองก็รู้ดีว่าเขาหมายถึงอะไร...

ปรินดา ยิ่งมองก็ยิ่งหลงไหล...ชายหนุ่มผู้นี้ช่างแสนดีเสียเหลือเกิน...เขารู้ว่าเธอจะพูดอะไร...เขารู้ว่าเธอต้องการอะไร...และเขาก็รู้ดีว่าที่เธอเงียบงันไปนั้นเพราะความอายกระดากใจที่เธอมี...เขาไม่ต้องให้เธอต้องฝืนใจเอ่ยปากร้องขอ...แต่เขากลับเป็นผู้เรียกร้องความเมตตาและความสงสารกับเธอเอง...

"ยังไหว...เหรอ"
"ไม่ไหว..."

ชายหนุ่มทำเสียงออดอ้อน...ตอบกลับหน้าตาเฉย...ซึ่งจริงๆเขาเองก็สิ้นเรียวแรงจนแทบจะขยับเขยื้อนตัวไม่ไหว...แถมน้ำเลี้ยงเชื้อข้นของเขาก็ถูกคาด คั้นดูดดื่มทั้งจากริมฝีปากสวยและร่องกลีบอันแน่นกระชับไปแล้วแทบหมดตัว...สิ่งที่ร้องขอของเขาเมื่อชั่วครู่ก้เพียงแค่ตอบการให้เธอได้สุขสมดังใจหมายแค่นั้น

"แน้...แล้วยังทำมาเป็นขออีก..."
"น้า...นะครับปริน...ปรินช่วยหน่อยได้มะครับคนดี"
"แอ้...บ้าแล้ว...อยากขอก็ทำเองซิ..."
"น้า...นะครับ...แค่ให้ไอ้ตัวน้อยมันฟื้น...สักนิ๊ดดดดนึง...ก็พอ..."

ชายหนุ่มยังอ๊อดอ้อนต่อไปเสียงเง้าง้อของเขาในสายตาของปรินดา ทั้งน่ารักน่าหยิก...เธอเองก็รู้ดีว่า...เรี่ยวแรงของเขานั้นแทบหมดตัวไปพร้อมๆกับน้ำรักของเขา...และเธอเองก็รู้ว่าเขาเองก็รู้ดีว่าเธอรู้...แต่ก็ยังแกล้งฝืนพร่ำร้องขอเพื่อให้เธอไม่ตะขิดตะขวงใจ...นี่แหละ...มันทำให้เธอยิ่งลุ่มหลงในความน่ารักของเขาจนแทบหมดตัว...

"น้า...นะปรินจ๋า...นะๆๆยอดรัก"

ปรินดา ถึงกับอมยิ้มต่อท่าทีและน้ำเสียงของเขาในเวลานี้...แถมสายตาที่ส่งมายังทำท่าทางเจ้าเล่ห์ดังจิ้งจอกหนุ่มผู้รู้ทัน...ก็อดขำขึ้นไม่ได้...

"ก็ได้...ถือว่าสงสารเด็กตาดำๆ...แต่ว่า...ให้ปรินทำแล้ว..."
"แล้วอะไรครับ"

หนุ่มกันต์ ร้องร่ำอย่างตกใจเหตุการณ์ที่ไอ้ตัวน้อยของเขาโดนขยำจนเต็มมือเมื่อชั่วครู่ก็พลันวูบขึ้นเหใอนเพิ่งเกิดขึ้นเล่นเอาชายหนุ่มถึงกับเสียวสันหลัง ว๊าปๆ

"แน้...กลัวอะไรพ่อคนเก่ง...ปรินไม่ทำแบบเมื่อกี้หรอคร่าาาาาาาา...อิอิ...ปรินหมายถึงถ้าให้ปรินทำแล้วห้ามขัดใจนะ...ไม่งั้น..."
"Ok...Baby...lets...rock...together...Nowwwwwwwwww"

ปรินดา ถึงกับกลั้นหัวเราะไม่อยู่เมื่อคำพูดสำเนียงภาษาอังกฤษของเขามันช่างดูรื่นเริงทะลึ่งทะเล้นตึงตังเหมือนเด็กหนุ่มรุ่นกระทงเสียไม่ผิด...

"Come on baby...Please rock around my cock"

ประโยคสุดท้ายที่หลุดออกมาจากหนุ่มกันต์ เล่นเอาปรินดา ถึงกับชาผ่าวเลือดสาวแดงก่ำแล่นพล่านไปทั้งใบหน้าด้วยความเขินอาย...เลยยกมือทำเป็นกำปั้นหมายจะทุบไปที่อกของเขาเพื่อแก้เผ้ดควาทะเล้นของบุรุษหนุ่มผู้นี้...แต่มันก็ไม่เป็นผมเพราะหนุ่มกันต์ นั้นเตรียมพร้อมระวังตัวไว้อยู่แล้ว...กำปั้นมือทั้งสองข้างเลยถูกเขาโอบกระชับจับมันด้วยอุ้งมืออันแข็งแกร่ง...

แล้วทันใด...ร่างงามของเธอก็ถูกแรงฉุดเหนี่ยวรั้งให้โอนเอนลงแนบหาร่างของเขาที่กำลังนอนราบอยู่บนพื้นเตียงโดยเธอเองก็มิได้ขัดขืนแต่อย่างใดหากแต่ยินยอมพร้อมใจและพร้อมกายอย่างเต็มใจเสียด้วยซ้ำ

Herdenking

มันส์​หยดจิงๆคู่​นี้​  ปรินน่ารักมากกก