วุ่นรัก นักเปิดซิง ตอนที่ 35: สู่อนาคตของสามเรา

[KaohomLM]

   ตะวันขึ้นจากน้ำ ฉายแสงทองผ่านหน้าต่างกระจกเข้ามาที่เตียงที่ยับย่น
   "ฮึ่บบบบบ" ร่างสูงลุกขึ้นยืนอวดกล้ามเป็นมัด ๆ ก่อนจะยืดเหยียดออกกำลังกายยามเช้า บางท่าก็เป็นท่าปกติธรรมดา บางท่าก็เป็นท่าที่หมอแนะนำให้ทำ เพื่อฟื้นฟูให้ขาที่เคยบาดเจ็บกลับมาใช้งานได้ดีอีกครั้ง แม้ว่าเขาจะไม่ได้เจ็บขาข้างนั้นมานานมากแล้ว แต่เขาก็ยังไม่ละเลยการดูแลรักษาร่างกาย
   เมื่อออกกำลังกายยามเช้าครบทุกท่า ชาคริตก็หันกลับไปมองที่บนเตียง
   อาาาาาาาา ช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจยิ่งนัก
   ผ้าปูเตียงโดนจิกจนยับย่นเละเทะไปทั้งผืน แทบยังเปรอะเปื้อนไปด้วยรอยแห้งกรังจากเมือกและสารคัดหลั่งทั้งชายหญิง
   แต่ที่น่าประทับใจที่สุดคือรอยเลือดปื้นใหญ่ที่กลางเตียง
   เลือดบริสุทธิ์ของน้ำฟ้า เพื่อนรัก เพื่อนยาก เพื่อนคู่ใจที่อยู่เคียงข้างชาคริตมาตั้งแต่อนุบาล
   เพื่อน ที่ชาคริตหวังจะก้าวข้ามความเป็นเพื่อน มาตั้งแต่ที่เริ่มรู้จักความรักแบบหญิงชาย
   สาว ที่ชาคริตคิดถึงตอนช่วยตัวเองเป็นครั้งแรก และหลาย ๆ ครั้งหลังจากนั้น
   สาวที่แสนบริสุทธิ์ สดใส ไร้เดียงสา รักนวลสงวนตัว เชื่อมั่นตลอดในเรื่องของความถูกต้องเหมาะสม ไม่อยากแม้แต่จะคบหาใครเป็นแฟนระหว่างที่กำลังเรียนอยู่
   การได้ 'พิชิต' ความสาวของน้ำฟ้าลงในลักษณะนี้จึงเป็นความสำเร็จครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตรักของนักเปิดซิงคนนี้
   เจ้าของเลือดสาวนอนคว่ำอยู่ไม่ไกล ก้นงอนชี้ฟ้า ลมหายใจรวยริน ใบหน้าแสนสวยวางตะแคง แว่นตาทรงเก๋ยังคงสวมอยู่ แม้ว่าเลนส์จะเปรอะเปื้อนไปหมดทั้งสองข้าง เธอหมดสติไปด้วยความเสียวซ่านโดยไม่ได้ถอดแว่นตาออกก่อน
   สวย สวยจริง ๆ ทำไมถึงมีเพื่อนในห้องหลายคนบอกว่าน้ำฟ้าไม่ค่อยสวยนะ
   แต่ที่อิงแอบกับสาวแว่นคนสวยอยู่ คือคนที่ใคร ๆ ก็บอกว่าสวย ดาวโรงเรียนขวัญใจชายทุกระดับชั้น
   ราชณิญานอนหงายอ้าซ่าเหมือนจะอวดความงามให้เห็นได้เต็มตา เอวคอดกิ่วให้คว้าจับได้ถนัดมือ สะโพกผาย หน้าอกอวบใหญ่ชูชันชี้ชวนให้ดูดชิม แต่อวัยวะเพศบานอ้าเปรอะไปด้วยคราบ กลีบเกสรปลิ้นออกจากการถูกทิ่มแทงรุนแรงและหนักหน่วง
   ผลงานของเขา
   เมื่อทอดสายตาดูสาวงามทั้งสองที่หลับใหล ความรักและความภูมิใจก็ฟูฟ่องขึ้นในใจของชาคริต
   เขาอาจจะเคยเป็นคนเลวที่ย่ำยีผู้หญิงมากหน้าหลายตา อาจจะยังเป็นคนไม่ดี ที่ไม่อาจจะรักเดียวใจเดียวได้ดั่งที่ตั้งใจ แต่ชีวิตก็ยังตอบแทนเขาด้วยสองยอดหญิงที่ต่างก็ดีเกินกว่าที่เขาคู่ควร และเขาจะรักษาความรักของทั้งสองด้วยชีวิต
   แต่ขณะที่ในใจคิดอย่างนั้น ชาคริตน้อยก็เติบโตยิ่งใหญ่ขึ้นมาอีกครั้ง
   ไม่เอา ไม่เอา
   เขาต้องดูแลสองสาว ไม่ใช่ตักตวงเอาความสุขจากพวกเธออย่างเดียว
   เรื่องเรี่ยวแรง อย่างไรเขาก็มีเต็มที่ นักบอลครึ่งแรกจะเหนื่อยแค่ไหน ครึ่งหลังก็ต้องพร้อมลงสนาม
   แล้วเขาได้พักมามากกว่าพักครึ่งเยอะ
   เรื่องจัด จะจัดเมื่อไหร่ก็จัดได้ แต่ผู้ชายที่ดีต้องดูแลหญิงของเขาได้

   ไม่ช้า ชาคริตก็เปิดประตูกลับเข้ามาในห้องนอน ในมือถือแพนเค้กราดแยมสตรอเบอร์รี่จานใหญ่เบ้อเริ่มมาด้วย กลิ่นหอมกรุ่นโชยฟุ้งจนทั่วห้อง
   ชายหนุ่มค่อย ๆ วางจานแพนเค้กลงบนโต๊ะข้างเตียงแล้วหันไปหาสองสาว
   อะไรกันเนี่ย สายโด่งแล้ว ยังไม่ตื่นกันอีกเหรอ ผู้หญิงยุคนี้นี่มันยังไงกัน
   น้องญาตื่นสาย อันนี้เขารู้ดี ทั้งสองวันที่ญาไปนอนค้างที่บ้านเขาก็..............
   ขอโทษนะคะ อ่านมาถึงตรงนี้แล้วทนไม่ไหวค่ะ ขอแทรกหน่อยเถอะ....ถ้าหนูไม่โดนจัดหนักทั้งคืนหนูก็ไม่ตื่นสายหรอกค่ะ - ราชนิญา
   แต่น้ำฟ้านี่สิ เขาคิดมาตลอดว่าน้ำฟ้าเป็นผู้หญิงที่มีความเป็นแม่ศรีเรือน นึกว่าจะตื่นเช้ากว่านี้เสียอีก
   ค่ะ ปกติพี่น้ำฟ้าตื่นตีสี่ครึ่ง ลุกมาทำกับข้าวให้พ่อแม่ แม่ศรีเรือนเต็มที่ค่ะ แต่พี่เพิ่งถูกเปิดซิงอย่างโหดไป แถมจัดต่ออีกเจ็ดแปดยก จะให้เอาแรงที่ไหนตื่นคะ  - ราชณิญา
   ฮึ่มมมมมมม สาว ๆ นอนเปลือยเปล่าอวดหุ่นสวยแข่งกันแบบนี้....ปลุกธรรมดาไม่ได้แล้ว
   ต้องลักหลับ!!!
   ดู.....ดูมันคิด - ราชณิญา
   ญา อย่ามาแอบใช้คอมพ์พี่โดยไม่ได้รับอณุญาติ ไม่งั้นพี่จะเปลี่ยนรหัส - ชาคริต
   ชิ - ราชณิญา
   แต่จะลักหลับใครล่ะ
   น้ำฟ้า หรือราชณิญา
   น้ำฟ้า สวยกว่า สดกว่า แต่เขาก็กลัวว่าเรื่องความสดนี่แหละ จะทำให้เธอเจ็บจนตื่นด้วยความที่ยังไม่ชิน
   น้องญา หุ่นดี นอนอ้าซ่าอยู่ในท่าพร้อมให้เสียบอยู่แล้ว แถมด้วยประสบการณ์การร่วมรักที่มากกว่า การลักลอบได้เสียกับเธอคงไม่ได้ยากขนาดนั้น
   ตัดสินใจได้ดังนั้น เขาก็ปีนขึ้นไปบนเตียงอย่างแผ่วเบาและเงียบเชียบ
   ทำไมน้องญานอนได้น่าลักหลับขนาดนี้นะ เขารู้ว่าเมื่อคืนเย็ดเธอจนสลบคาดุ้น แต่ได้นอนพักตั้งหลายชั่วโมง ไม่มีการหุบเลยเหรอ
   หรือเขาเล่นเธอหนักจนหุบไม่ลงว๊ะ
   ปลายหัวหยักสัมผัสถูกกลีบเกสรที่บานทะโร่แล้ว ชาคริตเกร็งตัว ค่อย ๆ สอดใส่อย่างแผ่วเบา ร่องรักที่บานอยู่แล้วเปิดกว้างออกอีกตามแรงสัมผัสของเจ้าตัวน้อย
   "อะ อือ" ราชณิญาครางแผ่ว ๆ แม้ว่าจะยังไม่ได้สติ แต่ก็เหมือนว่าเธอจะสัมผัสได้ถึงการรุกล้ำ
   ค่อยๆ ค่อยๆ ชาคริตบอกตัวเอง เข้าสุด ออกสุด เข้าสุด ออกสุด อย่างนั้นนนนนนนนน
   ราชณิญาส่งเสียงในคอทุกครั้งที่ท่อนข้าวหลามเคลื่อนเข้า ออกสะกิดผ่านตุ่มเสียว แต่ดูเหมือนระดับความเสียวยังไม่มากพอจะปลุกให้เธอตื่นได้
   แต่ถึงเจ้าตัวจะยังไม่ตื่น ก็ดูแหมือนว่าน้องสาวจะเริ่มตื่นตัวและตอดรัดตอบกลับแล้ว
   "ซี๊ดดดดดด" ชาคริตสูดปาก สาวเอวเข้าออกเร็วขึ้น แต่ก็ระมัดระวังไม่ให้เร็วเกินไป
   สวบ สวบ สวบ สวบ
   ยิ่งเขาทิ่มแทงเธอมากเท่าไหร่ แรงรัดตัวของช่องสาวยิ่งมากเท่านั้น จนสุดท้ายชาคริตทนไม่ไหวรีบรัวเอวเร็วถี่
   ตับตับตับตับตับตับตับ
   "ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยย พี่ชาคริต อะไรเนี่ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
   ราชณิญาตื่นแล้ว แต่ด้วยเกรงว่าน้ำฟ้าที่ยังนอนคว่ำหน้าอยู่จะตื่นขึ้นมาด้วย ชาคริตจึงรีบปิดปากสาวร่างบางด้วยจูบที่แสนหวาน
   "อะ อืมมมมมมมมม"
   ตับตับตับตับตับตับตับตับ
   "อื๊ออออออออออออออออออออ" จากการบีบตัวตุบตุบเป็นระลอกของช่องรัก เขาสัมผัสได้ว่าราชณิญาใกล้แตะขอบสวรรค์แล้ว จึงไม่รอช้าจับขยำขยี้ที่เต้านมทั้งสองข้างและซอยเอวไม่ยั้ง
   ตับตับตับตับตับตับตับตับตับตับตับตับตับตับตับ
   "อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
   ชาคริตดึงแก่นกายออก บรรจงชี้ไปหาเป้าหมาย แล้วปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มเหนี่ยว
   แพนเค้กแยมสตรอเบอร์รี่กลายเป็นแพนเค้กราดนมข้นไปทันที
   "พะ....พี่ชาคริต ทำอะไรเนี่ย!!!" ราชณิญาร้อง
   "อาหารเช้าของเราไง" ชาคริตบอก และหยิบแพนเค้กชิ้นบนสุด ที่เปรอะนมข้นเยอะที่สุดด้วย จ่อไปที่หน้าราชณิญา
   "ทำอย่างงี้ทำไมอ่าาาาา" ราชณิญาย่นจมูกทำหน้าขยะแขยง
   "ก็....ญาไม่เคยยอมกินน้ำพี่เลยอ่ะ" ชาคริตคราง "ครั้งนั้นเข้าปากไปหน่อยญาก็คายออก"
   "ก็มันหยะแหยงอะพี่"
   "เวลาพี่เลียให้ญายังไม่เคยหยะแหยงน้ำญาเลยนะ ญาก็แตกใส่หน้าใส่ปากพี่ตลอด"
   "ไม่เหมือนกันป่ะ พี่ชอบหนูไม่ได้ต้องชอบตามพี่นี่!"
   "งั่มมมมมม"
   ชาคริตกับราชณิญาหันขวับไปมองน้ำฟ้า ที่นอนตะแคงตัวนิดหนึ่ง เอามือข้างหนึ่งปิดหน้าอกไว้ ขณะที่มืออีกข้างหยิบแพนเค้กที่ชุ่มไปด้วยนมข้นเข้าปาก
   "ชั้นก็ไม่ได้ชอบนะ" สาวแว่นพึมพำ "แต่มันก็ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น"
   ใบหน้าแสนสวย ความเปลือยเปล่าที่ปกปิดไว้นิดหนึ่ง นมข้นเล็กน้อยที่ติดมุมปาก ไม่รู้ว่าน้ำฟ้าตั้งใจหรือเปล่าแต่ทุกอย่างเปรียบเสมือนจะยั่วชาคริตเลย ชายหนุ่มกลืนน้ำลายดังเอื๊อก
   "น้ำฟ้าตื่นแล้วเหรอ"
   "ชั้นหลับนะ ไม่ได้ตาย" น้ำฟ้าบอก และกัดแพนเค้กนมข้นอีกคำหนึ่ง "พวกนายเล่นมาซั่มกันขนาดนั้น ไม่ตื่นก็แปลกแหละ" ว่าแล้วก็ยัดแพนเค้กส่วนที่เหลือเข้าปากไป
   ชาคริตหอมแก้มน้ำฟ้าฟอดใหญ่ ทำเอาสาวแว่นหน้าแดงก่ำ "น้ำฟ้าน่ารักมากเลยนะ"
   ราชณิญาคว้าแพนเค้กนมข้นจากมือชาคริตแล้วข่มใจสู้ความขยะแขยงกัดเข้าไป
   หยี๋ หยี๋ หยี๋
   รสชาติมันไม่ได้ดีกว่าครั้งก่อนที่เข้าปากเลย แหวะ   
   ไม่เอา ยัยพี่แว่นกินได้ ชั้นก็ต้องกินได้
   ราชณิญากลั้นใจ กลืนแพนเค้กลงท้อง โดยพยายามตั้งจิตอยู่ที่แป้งนุ่ม ๆ หวาน ๆ แทนน้ำกามรสแสนฝาด ก่อนจะงับลงไปเป็นคำที่สอง เมื่อกล้ำกลืนเอาคำแรกลงไปได้
   มันก็ไม่ได้อร่อยขึ้นอยู่ดีอ่า
   น้ำฟ้าหยิบแพนเค้กไปกินอีกชิ้น ขณะที่ชาคริตมาหอมแก้มราชณิญาเป็นการให้กำลังใจ
   "สู้ ๆ ญา เดี๋ยวก็ชิน"
   "แหวะะะะะ"
   "งั่มมมม ชั้นกินอีกชั้นแล้วนะ ชาคริต"
   "ดีมากน้ำฟ้า"
   "แล้ว.....กินน้ำนายแบบนี้ชั้นจะท้องไหม"
   ลิ้นบางตวัดเอานมข้นอีกหน่อยลงคอไปขณะที่พูดอย่างนั้น
   "ไม่ กินไปก็ลงกระเพาะอาหาร น้ำอสุจิต้องเข้าไปในมดลูกถึงจะท้อง" ชาคริตอธิบาย
   "ชั้นรู้ ชาคริต อย่าลืมว่าชั้นได้คะแนนชีวะดีกว่านาย" น้ำฟ้าพูดเสียงตาย "เพราะฉะนั้น ชั้นก็ไม่ต้องกังวล เนอะ รวมถึงเรื่องที่นายแตกในชั้นสี่น้ำเมื่อคืนด้วย"
   เออ จริงด้วย ราชณิญาลืมเรื่องถุงยางไปสนิทเลย อุตส่าห์ยกมาทั้งลัง เมื่อคืนเธอก็โดนแตกในไปหลายน้ำเหมือนกัน จะท้องไหมเนี่ย ในใจเธอรีบนับวันทันที
   "เพิ่งโดนเปิดซิง ไม่ท้องหรอก" ชาคริตยักไหล่
   "เอาเป็นว่าถ้าชั้นป่องขึ้นมานายต้องช่วยเลี้ยงลูกด้วยนะ"
   "หนูเหมือนกัน"
   "ไม่ต้องห่วง คนอย่างชาคริต..."
   "ฟันแล้วทิ้งทุกราย"
   "ไม่ใช่!!!" ด้วยความหมั่นไส้ ชาคริตก็หยิบแพนเค้กขึ้นมา กัดไปครึ่งที่ไม่เปื้อนนมข้น แล้วเอาอีกครึ่งยัดปากน้ำฟ้าไป
   
   "อืมมมมมม" ราชณิญาเหยียดตัวจนหน้าอกใหญ่ชูช่องดงาม ทั้งชาคริตและน้ำฟ้าจ้องตาไม่กระพริบ มือบางลูบเบา ๆ ที่หน้าท้องแบนราบ ไม่รู้ว่ามีลูกพี่ชาคริตกำลังโตอยู่ในท้องหรือเปล่า แต่แพนเค้กกับนมข้นเนี่ยมีแน่ มีจนอิ่มด้วย
   "น้องญาปิด ๆ หน่อยเถอะ" น้ำฟ้าพูดอ่อย ๆ "เดี๋ยวชาคริตทนไม่ไหวเอา"
   "พี่น้ำฟ้านั่นแหละ จะปิดทำไม" สาวน้อยถามกลับ "เมื่อคืนพี่ชาคริตก็เห็นหมดแล้วป่ะ"
   น้ำฟ้าย่นจมูก แต่ไม่ปล่อยชายผ้าปูที่นอนที่ดึงมาพันรอบตัวไว้หลวม ๆ "ชั้นไม่ได้...กล้าอวด...."
   ชาคริตไม่ได้พูดอะไร จริง ๆ คือตลอดมื้อเช้าเขาเต็มอิ่มกับอาหารตาทั้งสองจาน ทั้งความสวย เซ็กซี่ ยั่วอารมณ์แบบไม่มีอะไรปกปิดของราชณิญา และความงามที่เหนียมอายแต่แฝงด้วยความยั่วยวนของน้ำฟ้า
   "แล้ว...วันนี้ทำอะไรกันคะ พี่ชาคริต"
   "เอิ่ม....พี่มีแผนอยู่...สองแผน"
   "เดานะ แผนแรกคืออยู่บนเตียงนี่กันทั้งวัน"
   "น้ำฟ้ารู้ได้ไง"
   "ก็ดูไอ้ท่อนนั่นสิ.....จะเท่าเสาไฟอยู่แล้ว แล้วบอกก่อนเลย ชั้นไม่เอานะ ชั้นเจ็บระบมไปทั้งตัวแล้ว ดูซิเนี่ย" เธอชี้ไปตามรอยแดงตามเนื้อตัว ก่อนจะปิดท้ายด้วยการร่นผ้าปูที่นอนขึ้นมาหน่อยให้เห็นน้องสาวที่บวมช้ำ
   "เสียบซ้ำมันจะเจ็บน้อยลงนะ"
   "ไม่ต้องเลย นายคนหื่น ฮึ"
   "แล้ว...แผนสองล่ะคะ"
   "ก็ ออกไปเล่นกันในทะเล" ชาคริตบอก "มีในลิสต์นั้นอีกตั้งหลายรายการที่เรายังไม่ได้ทำกัน"
   "แล้ว...." ราชณิญามองผ่านหน้าต่างออกไปที่ทะเล "ทะเลตรงนี้..."
   "เป็นหาดส่วนตัว แค่ของกลุ่มบ้านพักตากอากาศตรงนี้" ชาคริตบอก "แล้ว เท่าที่เห็น เหมือนหลังอื่นจะไม่มีคนมาพักกัน"
   "แปลว่า หาดก็เป็นของพวกเราสามคนสินะคะ"
   ".......ชาคริต นายคิดอะไรอุบาทว์อยู่ใช่ไหม"
   "เปล่า"
   "ไปค่ะ หนูก็อยากเล่นน้ำทะเลแล้ว"
   "อาบน้ำกันก่อนนะ"
   "อาบในอ่างจากุซซี่นะคะ สามคนพร้อมกันนี่แหละ"
   "ได้เลยยยย"
   "ชาคริต อุ้มชั้นไปลงอ่างหน่อยยยยยย ชั้นเดินไม่ไหว"
   "อย่าตอแหลค่ะ"
   "เชอะะะะะ คนไม่ซิงจะรู้ได้ไง ว่าคนที่เพิ่งโดนเปิดซิงมันเจ็บปวดแค่ไหนนนนนนน ชาคริต.....นายได้ชั้นแล้ว ต้องดูแลชั้นให้ดีน๊ะะะะะะะ"
   "จ๊ะ"
   "พี่ชาคริต อย่าไปหลงกลลลลลลลลลลลล"
   "ไม่ต้องห่วงนะ น้ำฟ้า เรารู้น้ำฟ้าเจ็บ เราจะอาบน้ำถูตัวนวดเฟ้นให้อย่างดีให้น้ำฟ้าสะอาดทั้งนอกในเลย อือออออออ" ปากไม่พูดเปล่า มือก็เริ่มนวดเฟ้นให้น้ำฟ้าทั้งข้างนอกข้างใน
   "อยะ อย่า.....นี่นายลวนลามชั้นแล้ววววววววววว ปล่อยชั้นนนนนน ชั้นเดินเองด้ายยยยยยยย น้องญา น้องญาช่วยพี่ด้วยยยยยยย อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
   "ช่วยหนูก็โดนด้วยสิคะ"
   "ม่ายยยยยยย ม่ายยยยยยย"
   ชาคริตกอดน้ำฟ้าแน่น ๆ เป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะปล่อยตัวออกมาแล้วถามน้ำเสียงจริงจัง "น้ำฟ้า ถามจริง เจ็บมากไหม"
   น้ำฟ้าจ้องตาชาคริตและหอมแก้มชายหนุ่มเบา ๆ "ชั้นเจ็บมาก ชาคริต ไม่สบายตัวเลยด้วย ตอนนี้ก็ยังเจ็บเหมือนของนายยังเสียบคาอยู่ แต่ชั้นเดินได้ อยากพาชั้นไปเล่นอะไรชั้นก็ไหว ไม่ต้องเป็นห่วงชั้นหรอก"
   "งั้นใส่ชุดว่ายน้ำแล้วไปอาบน้ำกันเถอะ"
   
   นุ่มนิ่มจริง ๆ
   สบายจริง ๆ
   ได้นั่งสบาย ๆ กกกอดกับสาวน้อยทั้งสองคนในอ่างจากุซซี่ พักผ่อนหลังจากมีเซ็กซ์อย่างร้อนแรงกันมาตลอดคืน เขาจะขออะไรมากไปกว่านี้ได้
   ราชณิญาใส่ชุดบิกินนี่ตัวจิ๋วสีส้มอมชมพู สุดแสนจะเซ็กซี่ ซึ่งในส่วนนี้เขาไม่แปลกใจเท่าไหร่ ชื่นชม ชื่นชอบ แต่ก็ไม่ได้ประหลาดใจ
   แต่ที่ทำให้เขาประหลาดใจคือน้ำฟ้าต่างหาก
   ก่อนได้เห็น ถ้าให้เขาเดา เขาคงบอกว่าเธอคงใส่วันพีซทรงเฉิ่ม ๆ ลายดอกไม้ น่ารัก สดใส เหมาะกับความงามแบบเรียบร้อยของเธอดี
   แต่ปรากฎว่า น้ำฟ้าก็คงคิดว่าจะยั่วเขาเหมือนกัน เพราะชุดทูพีซสีดำที่เธอใส่มา แม้ข้างหน้าจะปิดมากกว่าชุดของน้องญาพอสมควร เห็นแค่สะดือน้อย ๆ นิดหนึ่ง แต่ข้างหลังกลับเว้าจนหันหลังมาทีนึกว่าเธอแก้ผ้าเปลือยเปล่า ชาคริตทนไม่ไหวต้องนวดไหล่นวดหลังให้เธออยู่ตลอด
   เช่นเดียวกับที่น้องญาที่นั่งอีกข้างคอยนวดกระปู๋ให้เขาผ่านกางเกงว่ายน้ำที่เขาใส่
   ถ้าสวรรค์มีจริง ก็คงไม่ดีไปกว่านี้หรอก
   มือเลื่อนจากแผ่นหลังเนียนนุ่มไปบีบขยำขยี้ดอกบัวคู่ในชุดว่ายน้ำสีดำ ขณะที่ปากหันกลับมาจูบปากงามของราชณิญา
   จริง ๆ เขาเตรียมกิจกรรมสนุก ๆ ที่ไม่เกี่ยวกับเซ็กส์ไว้หลายอย่าง
   แต่เอาเซ็กส์เข้ามาแทรกบ้างก็ใช่ว่าจะเลวร้ายนะ
   
   ขณะเดียวกัน
   หมวดสกลเดินนำตัวไอ้ชัยตรงกลับไปยังห้องขังแห่งใหม่ หลังจากขึ้นศาลครั้งแรกแล้ว และผลที่ออกมาไม่เป็นไปตามที่ไอ้ชัยและครอบครัวต้องการให้เป็นเท่าใดนัก
   ศาลไม่อนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราว
   "เอาผมมาขังแบบนี้ไม่ได้นะ ผมยังเด็ก" ไอ้ชัยพยายามดิ้นและร้องโต้แย้ง
   "เอ็งบรรลุนิติภาวะแล้ว" หมวดสกลบอกเสียงเรียบ "เป็นผู้ใหญ่ ทำผิดแบบผู้ใหญ่ ก็ต้องรับโทษแบบผู้ใหญ่"
   "คอยดูนะ ผมหลุดเมื่อไหร่จะฟ้องกลับให้หนักเลย"
   หมวดสกลหัวเราะเบา ๆ ในใจ คงหลุดยากว่ะ หมวดสกลไม่รู้สายสนกลในอะไรหรอก แต่เชื่อว่า องค์กรของคุณเก่งต้องมีเส้นสายอะไรสักอย่างกับศาลแน่ เพราะทุกคดีที่เกี่ยวข้องกับคุณไสย ปิศาจ หรือเวทมนตร์อะไรพวกนี้ ถึงพยานหลักฐานจะบางเบาแค่ไหนหลังถูกเก็บเอาส่วนที่เหนือธรรมชาติออกไปแล้ว พอขึ้นศาลก็โดนหนัก ๆ กันทุกราย ยิ่งรายนี้ แค่ส่วนหนึ่งจากวิดีโอที่มันถ่ายเองก็เป็นหลักฐานมัดตัวจนดิ้นไม่หลุดแล้ว
   "เอ้า" หมวดสกลเปิดประตูห้องขัง และดันร่างไอ้ชัยเข้าไป "อยู่กันดี ๆ นะ"
   "ไม่ ไม่ ปล่อย ปล่อยกูออกไป" ไอ้ชัยทุบประตูห้องขัง พลางก็ร้องตะโกนดังลั่น
   "เห้ย.....เสียงมึงคุ้น ๆ ว่ะ" เสียงโหดเหี้ยมดังขึ้นมาจากในห้องขัง
   ไอ้ชัยหันไปมอง แล้วก็กลืนน้ำลายดังเอื๊อก
   ชายหนุ่มหน้าตาป่าเถื่อน ร่างกำยำสูงใหญ่มองมาที่มันด้วยตาที่ลุกวาว
   "มึงเป็นคนที่โทรมาบอกให้กูมาฉุดอีญา"
   "ผะ ผะ ผิดคนแล้ววววววว" ไอ้ชัยระล่ำระลัก นี่ต้องเป็นไอ้โฮมแน่ มันเคยเห็นหน้าในภาพมาแล้วตอนหาข้อมูล
   "ไม่ผิดหรอก กูจำเสียงมึงได้" ไอ้โฮมยืนยัน "เพราะมึง กูถึงมาติดอยู่นี่ เพราะมึง กูถึงอดได้อีญา"
   "มะ ไม่ใช่ผมนะ"
   "ไอ้ว่านนนนนน" ไอ้โฮมร้องเรียกลูกน้องคนสนิท "จับมันกดซิ"
   "มะ ไม่ ไม่ ไม่ ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย" ไอ้ชัยร้องโหยหวนเมื่อไอ้ว่านตรงเข้ามาจับมันกดนอนคว่ำหน้าลงกับพื้น
   "มึงทำให้กูอดได้อีนั่น มึงต้องชดใช้ให้กู" มันเดินตรงเข้ามาหา ดึงกางเกงนักโทษของไอ้ชัยลง แล้วควักดุ้นขนาดยักษ์ใหญ่ผิดมนุษย์ ที่มีรอยเย็บรอบลำออกมา
   "ไม่ ไม่ อย่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา" ไอ้ชัยร้องโหยหวนดังลั่นคุก เมื่อท่อนเอ็นยักษ์ของไอ้โฮมทิ่มเข้าไปในรูก้นของมัน
   
   บนโขดหินใหญ่ ร่างอรชรอ้อนแอ้นสองร่างนั่งขนาบข้างร่างบึกบึนกำยำ จ้องมองพระอาทิตย์ที่กำลังจะลับลงหลังหลังคาบ้าน สาดแสงสุดท้ายส่องลงมายังทะเลงาม และร่างสามร่างที่แนบชิดติดกันจนไม่มีช่องว่างให้แสงอาทิตย์เล็ดรอดผ่านเงาที่ผสานเป็นหนึ่งเดียว
   ที่ข้าง ๆ ตัว ชุดว่ายน้ำชิ้นบนสีดำวางอยู่คู่กับชิ้นบนของชุดว่ายน้ำสีส้มอมชมพู
   เพราะทั้งสามร่างล้วนแล้วแต่เปลือยอก
   และที่เหมือนกันอีกอย่าง คือเต้านมทั้งสี่เต้า ที่แดงเถือกไปด้วยรอยดูดเม้ม
   หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอื่นมาพักร้อนอยู่ที่กลุ่มบ้านตากอากาศ ทั้งสองสาวก็เกิดตกลงกันเรื่องเงื่อนไขพิสดารของเกมที่เล่นกันได้
   น้องญาเรียกว่าเป็นเกมเลี้ยงเด็ก เธอรู้ดี ว่าแม่พี่ชาคริตไม่ค่อยมีเวลาให้ พี่ชาคริตก็เลยโตมาแบบขาดความอบอุ่น ซึ่งก็เป็นหน้าที่ของเธอและน้ำฟ้าที่ต้องเติมเต็มสิ่งที่ขาดให้ชายหนุ่ม
   นั่นคือ เวลาที่สองสาวแข่งกัน ใครแพ้ต้องให้พี่ชาคริตดูดนม!!!
   เริ่มต้นด้วยวอลเล่ย์บอลชายหาด ที่ทำให้น้ำฟ้าโดนดูดจนหัวนมแทบหลุด แต่ราชณิญายังเนียนใส
   ด้วยความสงสาร ชาคริตจึงให้เปลี่ยนไปเล่นเกมส์ตอบปัญหาวิชาการ (และวิชากาม) คราวนี้ราชณิญาเป็นฝ่ายโดนดูดจนนมเละบ้าง
   หลังจากนั้นก็มีผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะอีกหลายเกม จนทั้งสามมานั่งหมดแรงชมพระอาทิตย์กันบนโขดหินนี้
   "จะหมดวันแล้วนะ" น้ำฟ้าพูดเสียงเศร้า ๆ "พรุ่งนี้เราก็ต้องกลับบ้านแล้ว"
   "ต้องกลับจริงน่ะเหรอ" ชาคริตกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหู พลางก็ลูบไล้ไหล่กลมกลึงของสองสาว
   "ชั้นบอกแม่ไปแล้ว ว่าสามวันสองคืน" น้ำฟ้าบอก
   "แต่แม่หนูรู้นะ ว่าหนูจะมากับพี่ชาคริต เพราะฉะนั้น ให้พี่น้ำฟ้ากลับไปคนเดีย...."
   "แล้วจะให้ชั้นกลับยังไง ฮึ วาร์ปไปเหรอ"
   "ยังไงเราก็ต้องกลับนั่นแหละ ถึงจะไม่อยากก็เถอะ" ชาคริตถอนหายใจ
   "แต่ถึงจะกลับแล้ว ชั้นก็จะจำสามวันนี้ไว้ ขอบคุณนะ ชาคริต ขอบคุณนะ น้องญา ที่ยอมให้ชั้นเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของพวกนาย"
   "ขอบคุณน้ำฟ้าด้วยนะ ที่ยอมเป็นของเรา" ชาคริตจูบปากบาง ก่อนจะหันไปจูบราชณิญา "แล้วก็ขอบคุณน้องญาด้วย ที่ยอมเสียสละแบ่งพี่ให้พี่น้ำฟ้า"
   "ใช่ รู้คุณหนูไว้เถอะ" ราชณิญาเชิดหน้า แต่ก็ยิ้มขื่น ๆ "แล้วก็ ดูแลหนูดี ๆ ด้วยนะคะ อย่าให้หนูต้องเสียใจ......อีก"
   "พี่สัญญา"
   "พี่ก็สัญญา พี่ขอเป็นสองรองจากญาเสมอ ขอแค่ให้ได้อยู่ใกล้ ๆ ชาคริตพี่ก็พอใจแล้ว"
   ชาคริตอดไม่ได้ กอดสองสาวจนแน่น นี่เขาทำบุญอะไรมานะ ถึงโชคดีได้ครองคู่กับสาวแสนดีทั้งสองคนนี้ เขารู้สึกเหมือนว่าเป็นพระอภัยมณี ที่ได้กกกอดกับสุวรรณมาลีผู้งามชดช้อยกับนางละเวงผู้แสนยั่วยวนก็ไม่ปาน
   "พี่รู้ ว่าไม่ดีพอคู่ควรกับเรา แต่พี่สัญญา ว่าจะทำทุกอย่างที่ทำได้ ให้เราสองคนมีความสุขที่สุด"
   "นายไม่ใช่พี่ชั้นนะ" น้ำฟ้าพึมพำเบา ๆ

   ทั้งสามกอดกันนานเท่าไหร่ไม่รู้ แต่กว่าอ้อมกอดนั้นจะคลาย ตะวันก็ลับฟ้าแล้ว
   "พรุ่งนี้กลับ แต่ยังมีเวลาเหลืออยู่ทั้งคืนนะ มาใช้ให้คุ้มเถอะ" ชาคริตชวน
   "ชักอยากรู้แล้วสิ จะใช้เวลาทั้งคืนทำอะไร" ราชณิญาถามด้วยน้ำเสียงยั่วยวน
   "งั้น....มาดูกันเถอะ" ชาคริตบอก และจูงมือสองสาวเข้าบ้านไป

   "อะ อื๊อออออ อื๊ออออออออออออออออ" น้ำฟ้าส่งเสียงครวญครางด้วยความรัญจวนไม่หยุดหย่อน "อื๊ออออ ทะ อื๊อออออ ทำไมมันเสียวแบบนี้"
   ชาคริตไม่ตอบ แต่รัวลิ้นไม่หยุด ตวัดผ่านปุ่มเล็ก ๆ ที่สั่นระริกด้วยความกระสันเสียว
   ขณะเดียวกัน ราชณิญาก็ขย่มตอใส่ชาคริตน้อยเป็นจังหวะ ใบหน้าบิดเบี้ยว เหงื่อออกท่วมตัว
   "อื๊อออออ ชาคริต ชาคริต ชั้นจะแตกแล้วววววววววว"
   ชาคริตตวัดลิ้นอีกทีหนึ่งก่อนจะหยุด
   "อะ อื๊ออออออ อะ......อะ.....แฮ่ก....ชาคริต หยุดทำไม เลียต่อสิ"
   "อ๊ายยยยยยยยยย พี่ชาคริต อื๊อออออออ"
   ปึก ปึก ปึก
   "อูยยยยย เรียกพี่ชาคริตก่อนสิ"
   "หะ หา.....แต่ชั้น....แก่กว่านายเดือนนึง"
   แผล่บ
   "อื๊อออออ"
   "เรียกพี่ชาคริตก่อน"
   "ไม่"
   "ไม่ก็ไม่เลียแล้ว"
   "พะ.........."
   "หือออ....อูยยยยยย ญา ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด"
   "พะ................."
   "ว่าไงนะ อู๊ยยยยย ญา พี่จะแตกแล้ว"
   "ซี๊ดดดดดด อื๊ออออออ เสร็จพร้อมกันนะคะ อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
   ราชณิญาหวีดร้องและทิ้งร่างปวกเปียกลงนอนบนเตียง ชาคริตเอื้อมมือไปดึงถุงยางออกจากเจ้าตัวน้อยของเขา "ว่าไง น้ำฟ้า"
   "พะ.....พี่ชาคริต......ช่วย.......ชะ...ชั้น."
   "น้อง..."
   "แต่ชั้นแก่กว่านาย....."
   "ไม่เรียก ไม่เลีย"
   "พี่ชาคริต ช่วยน้องหน่อยยยยยยย"
   แผล่บ แผล่บ แผล่บ
   "อื๊ออออ อื๊อออ อื๊อออออ"
   แผล่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
   "อื๊อออออ พี่ชาคริต พี่ชาคริต น้อง น้องไม่ไหวแล้ว อื๊อออออ"
   ชาคริตตวัดลิ้นอีกสองสามครั้ง ก่อนจะดันตัวน้ำฟ้าลงนอน ขึ้นคร่อม และดึงเอาถุงยางชิ้นใหม่มาสวม
   "ขอสิ"
   "พะ....พี่ชาคริต.....ใส่ไอ้นั่นเข้ามาในตัวน้องที"
   ปลายหัวปลาดุกจ่อจรดที่ร่องรักที่เปียกไปด้วยทั้งน้ำลายและน้ำหล่อลื่น "ขอ แบบร่าน ๆ กว่านี้"
   "ชะ....ชั้นไม่ใช่ผู้หญิงร่านนะ อ๊ายยยยยยย"
   ราชณิญากระดกก้นขึ้นมานิดหนึ่ง
   "มะ..มาเลย พี่ชาคริต"
   "พี่ชาคริตเย็ดน้องแรง ๆ เลยค่ะ" น้ำฟ้าพูดเร็วจี๋
   "ร่านกว่านี้"
   "เย็ดน้อง เย็ดน้อง เย็ดน้องที เย็ดให้หีแหกเลยค่ะ" พูดไม่พูดเปล่ายังส่ายก้นส่ายเอวยั่วด้วย
   "จัดไป"
   พรวด
   "อื๊อออออ อย่างนั้นแหละ ชาคริตตตตตตตตตตตตตต อยะ....อย่าหยุด พี่ชาคริต อย่าหยุด เย็ดอีก เย็ดอีก"

   ตีหนึ่ง
   ถุงยางใช้แล้วกระจัดกระจายเกลื่อนรอบห้องนอน มีสี่ถุงวางโปะอยู่บนพุงนิ่ม ๆ ของน้ำฟ้า ที่นอนแผ่หลาหายใจรวยริน
   "พะ....พี่น้ำฟ้าสลบไปแล้วค่ะ" ราชณิญากระซิบ หลังจากน้ำฟ้าตัวสั่นระริกและแน่นิ่งไปคาดุ้นของพี่ชาคริต
   "แฮ่ก แฮ่ก" ชาคริตหอบเบา ๆ และค่อย ๆ ถอนตัวออกมาจากร่องรัก ดึงถุงยางออกและวางโปะไปบนตัวน้ำฟ้าเป็นถุงที่ห้า "แล้วญาล่ะ...."
   "พี่ชาคริตไหว หนูก็ไหวค่ะ" ราชณิญาตอบ แต่จริง ๆ ขาสั่นพั่บ ๆ แล้ว เธอยังรู้สึกปวดตึง เหมือนยังมีเจ้าท่อนนั่นเสียบคาอยู่ในตัวอยู่เลย
   "งั้น...." ชาคริตเอื้อมมือไปหยิบถุงยางกล่องใหม่
   "เดี๋ยวพี่น้ำฟ้าตื่นนะคะ"
   "บ้าน ห้องนอนมีสามห้อง" ชาคริตกระซิบ "ไปห้องอื่นกันเถอะ......หรือ.....ที่อื่นที่ไม่ใช่ห้องนอนก็ได้นะ"
   "ค่ะ.....อุ๊ยยยย อุ้มหนูทำไม"
   "ไปเฉย ๆ ก็ไม่สนุกสิ ต้องไปแบบลิงอุ้มแตง"
   "ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
   "ซี๊ดดดดดดด ท่านี้ตอดมาก"
   "อ๊ายยยยยยย มันชนมดลูกอีกแล้วววววว อื๊อออ อยะ อย่าเพิ่งเดิน อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"

   ตีสาม
   "น้ำฟ้า น้ำฟ้า ตื่นเถอะ"
   "หะ หืออออ อะรายยยย"
   ชาคริตจูบปากน้ำฟ้าเบา ๆ ก่อนจะหอมแก้ม
   "ไปเดินเล่นกันหน่อยไหม"
   "หละ...แล้วน้องญาอยู่ไหน"
   "หลับอยู่บนโต๊ะกินข้าว" จริง ๆ เหมือนสลบมากกว่าหลับ แต่ก็ไม่ต่างกันหรอก "แล้ว.....เรารู้สึกเหมือนเราไม่ได้อยู่กับน้ำฟ้าสองต่อสองมั่งเลย ก็เลยมาชวน"
   "เอาสิ ให้ชั้นแต่งตัวก่อนนะ"
   "ไม่ต้องแต่งหรอก แถวนี้ ไม่มีใคร"
   "ดะ....เดี๋ยวก่อน ไม่ได้นะ อย่าฉุดชั้น....อยะ อย่าาาา"

   ตีสามครึ่ง
   "ถามจริง แม่นายหมดเงินกับบ้านพวกนี้ไปเท่าไหร่เนี่ย" น้ำฟ้าถาม "มันสวยและเป็นส่วนตัวมากเลยนะ"
   ลมทะเลพัดเฉื่อย ๆ จากแผ่นน้ำสีเงินที่กระเพื่อมไหวอยู่ใต้แสงจันทร์เต็มดวง ลูบไล้ผิวกายเปลือยเปล่าของหนุ่มหล่อและสาวแว่นที่เดินลัดเลียบบนชายหาดขาวสวย สาวแว่นตัวสั่นน้อย ๆ จากความหนาวยะเยียบที่พัดพามากับลม ชาคริตจึงอดไม่ได้สวมกอดร่างแน่งน้อยให้ไออุ่นด้วยร่างของเขาเอง
   "ไม่รู้สิ แม่ไม่เคยบอกรายละเอียดพวกนี้หรอก" ชาคริตบอก "แต่...เราฝันว่าจะมาเดินกับน้ำฟ้าแบบนี้ตั้งแต่ได้มาครั้งแรกแล้ว"
   "ตอนประถมป่ะ"
   "ใช่"
   "เดินแบบนี้?"
   "อือ"
   "เดินแก้ผ้า หลังจากเพิ่งมีเซ็กซ์เสร็จ นายนี่มันหื่นแต่เด็กจริง ๆ นะ" ทั้งคู่หยุดจัดกันไปยกหนึ่งแล้วที่เก้าอี้ชมวิวน์ชายหาด เนื่องจากไม่ได้หยิบถุงยางออกมา และเครื่องเคราของน้ำฟ้าก็สุดแสนจะคับแน่น ชาคริตจึงไม่มีทางเลือกนอกจากแตกใน ตอนนี้ยังเห็นน้ำอสุจิค่อย ๆ ไหลออกมาจากร่องรักแล้วย้อยลงตามขาเรียวของน้ำฟ้าอยู่เลย
   "ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย" ชาคริตแย้ง แต่น้ำฟ้าก็รู้สึกว่าเจ้าตัวน้อยทิ่มหลังเธออีกแล้ว "หมายถึงเดินเล่นที่ชายหาด ใต้แสงจันทร์ เรารักน้ำฟ้ามาตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว"
   "อย่าพูดแบบนั้นให้น้องญาได้ยินนะ" น้ำฟ้าเตือน "น้องเค้ามาก่อนชั้น เพราะ...เพราะชั้นโง่ไม่รับรักนายวันนั้น.....ทั้งที่ตอนนั้นนายก็เป็นสุภาพบุรุษมาก....แล้วชั้นก็รักนาย..... แต่......หยุดจิ้มหลังชั้นได้แล้ว"
   "มันหยุดไม่ได้"
   "ถามจริง ผู้หญิงคนไหนของนายทำให้นายหื่นได้ขนาดนี้ ชั้นจะได้ไปตบถูกตัว"
   "ก็....พูดยาก" ชาคริตบอก ในใจเขาจริง ๆ โทษหลายคนอยู่ น้ำฟ้า ที่ไม่ยอมรับรักเขา ไอ้ชัย ที่คอยยุ คอยชวนเขาคุยเรื่องใต้สะดือ คอยเสนอแผนการ คอยแนะนำให้เขารู้จักสาวๆ สวยๆ แล้วคอยมาถามว่าได้กันท่าไหน ยังไง เนย ที่เปิดซิงเขาแล้วทิ้งอย่างไม่ไยดี......แต่สุดท้ายแล้ว คนที่ผิดที่สุดก็คงจะเป็น.... "แต่คงไม่ใช่ความผิดผู้หญิงหรอก.....หรือแม้แต่ไอ้ชัย.....เราไม่ดีเองนั่นแหละ ไม่คิดให้ดี ไม่ควบคุมตัวเอง"
   "หึ ก็จริง......นายมันเลว"
   "แล้วน้ำฟ้ารักคนเลวอย่างเราได้ไหม"
   "หมดหัวใจ"
   "อือออออออออ" จูบที่ดูดดื่มอีกครั้ง พร้อมกับที่มือหนาเลื่อนไปเคล้าคลึงที่อกนุ่ม
   "อาาาา ทำไมชั้นรู้สึกว่าถ้ารับรักนายวันนั้นชั้นจะท้องตั้งแต่ยังไม่จบม.3 นะ"
   "อาจจะจริงก็ได้"
   "แต่เราก็คงมีเวลาแห่งความสุขอยู่ด้วยกันมากกว่านี้นะ น้ำฟ้า"
   "ก็จริง.....แต่......แต่ต่อจากนี้ไป จะมีเรา.....เราสามคน อยู่ด้วยกันเสมอ ตลอดไป"
   "ก็......ดี"
   "แต่ วันนี้.....เรามาชดเชยเวลาสามปี เกือบสี่ปีที่สูญเปล่าไปของเราสองคนกันเถอะ"
   น้ำฟ้าดันตัวออกจากอ้อมกอดชาคริตเบา ๆ ก่อนจะหันไปส่งยิ้มหวานใสให้ และค่อย ๆ ก้าวนำชายหนุ่มลงน้ำไป
   ได้ จะบนบก ในน้ำ ชาคริตคนนี้ก็ไม่ยั่น!!!!

   ตีห้า
   "น้ำฟ้า ดูสิ พระอาทิตย์จะขึ้นแล้ว"    ชาคริตกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหูสาวแว่น พลางก็ชี้นิ้วข้ามผืนทะเลที่มืดมิดไปยังเส้นปลายฟ้าที่มีแสงทองเรื่อ ๆ ส่องมาที่ร่างที่กอดเกี่ยวกันอยู่บนโขดหิน น้ำฟ้าตอนนี้ไม่มีหลงเหลือร่องรอยของเด็กหญิงน้ำฟ้าจอมเจ้าระเบียบที่ปฏิเสธไม่ยอมคบกับหนุ่มที่เธอแอบชอบแล้ว ไม่คล้ายแม้แต่นางสาวน้ำฟ้าตอนยังครองพรหมจรรย์อันแสนบริสุทธิ์ร่ำร้องขอปันเศษความรักจากชาคริต ร่างขาวนวลเนียนในแสงสลัวเปรอะเปื้อนด้วยคราบน้ำรักไปทุกสัดส่วน ผมที่ปรกติรัดเรียบร้อยกระเซอะกระเซิง ใบหน้าที่มักจะขรึมเคร่งก็บิดเบี้ยวไปด้วยความเสียวที่ล้นใจ
   "อือออ" น้ำฟ้าครางเบา ๆ "สวยนะ"
   "สวยไม่เท่าคนที่อยู่ต่อหน้าเราตรงนี้หรอก"   
   หน้าน้ำฟ้าส่วนที่ไม่เปื้อนน้ำกามเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ
   "นะ นาย....ถ้าอยากให้ชั้นดูพระอาทิตย์ด้วย....เอามันออกไปก่อนได้มั๊ย"
   "แต่มันชอบอยู่ในตัวน้ำฟ้านะ" ชาคริตกระซิบ พลางก็เริ่มโยกเอวอีกครั้ง ดึงเอาเจ้าตัวน้อยออกมาครึ่งลำก่อนจะแทงพรวดเข้าไปใหม่ ส่งน้องน้อยของเขาเข้าไปฝังตัวอยู่ในบ้านแสนรักอีกครั้ง
   "อื๊อออออออ" น้ำฟ้าคราง เมื่อเจ้าสิ่งแปลกปลอมครูดกับผนังร่องรักไปตลอดทางจนชนถึงจุดลึกที่สุดในตัวเธอ ชาคริตซอยต่อสองสามที ก่อนจะอุ้มตัวน้ำฟ้าพยุงขึ้นให้นั่งแล้วทอดตัวเขาเองนอนลง
   "ขย่มให้หน่อยนะ" ชาคริตอ้อน "แบบนี้ น้ำฟ้าจะได้ดูพระอาทิตย์ขึ้นด้วยไง"
   สาวแว่นโยกตัวตามคำสั่งอย่างว่าง่าย
   "อื๊อออ สุดยอดดด น้ำฟ้า อื๊อออออออ"
   "ซี๊ดดดดดดด อื๊อออออ"
   มือใหญ่กำยำยกขึ้นลูบไล้หลังไหล่ตามจังหวะกามกิจก่อนจะคว้าแว่นดึงออกจากใบหน้าสวย
   "ดะ...เดี๋ยวววว อื๊ออออออ ชั้น...ชั้นมองไม่เห็น......"
   "ไม่ต้องมองหรอกกกก แค่โยกต่อไป" ชาคริตบอกและเด้งเอวสู้น้ำหนักขย่มของน้ำฟ้าบ้าง
   "อื๊ออออ ซี๊ดดดดดด" สาวแว่นที่โดนขโมยแว่นไปแล้วหลับตาปี๋ รัวร่อนเอวไม่ยั้งใส่เจ้าตัวน้อย
   "อูยยยยยยย อืออออออ ดีจริง ๆ น้ำฟ้าเก่งมากกกกก อูยยยยยยยย แน่ใจนะว่าเมื่อวานซืนยังซิงอยู่ อูยยยยยยยย"
   "อื๊อออออ นาย อูยยยยยยย นายก็ อูยยยยยยย เปิดชั้นเองไม่ใช่เหรอ อ๊ายยยยยยยย"
   น้ำฟ้าสภาพแบบนี้ก็สวยเหมือนกันนะเนี่ย แว่นไม่ได้ใส่ ผมเผ้ายุ่งเหยิง น้ำว่าวเต็มหน้า เต็มนมสองเต้ามที่กระเพื่อมไหวตามแรงขย่ม
   ได้อารมณ์!!!!!!!
   "อะ อื๊ออออออ ชั้นจะแตกแล้วววววว จะแตกแล้วววว อื๊อออออ"
   "เรียกพี่ชาคริตซิ"
   "อ๊ายยยยยยย พี่ชาคริตตตตตต อื๊อออออออออออออออออออออ"
   "อาาาาาาา น้องน้ำฟ้าาาาาาา"
   สองหนุ่มสาวครวญครางออกมาพร้อมกันเมื่อความเสียวกระสันพุ่งถึงจุดสุดยอด พร้อม ๆ กับแสงอาทิตย์แรกของวันที่สาดส่องลงมาต้องร่าง
   "แฮ่ก ๆๆๆๆ" ชาคริตหอบ
   "ทะ.....แฮ่ก ทำไม แฮ่ก มันไม่ค่อยเยอะแล้ว" น้ำฟ้ามองน้ำสีขาวสองสามหยดที่ค่อย ๆ ไหลอกมาตามลำเอ็นของชาคริต
   "ตะ แตกเยอะไป" ชาคริตพึมพำ "หมดตัวแล้วววววววว"
   "แฮ่ก ๆ งั้น....."
   "นั่น....น้ำฟ้า ดูนั่นสิ..... เรือหาปลา"
   "ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"

   เก้าโมง
   หนึ่งหนุ่มสองสาวช่วยกันลำเลียงสัมภาระกลับมาขึ้นรถ
   "แน่ใจนะ ชาคริตว่าขับไหว" น้ำฟ้าถามเบา ๆ
   "นั่นดิ หลับในนี่ตายหมู่นะคะ" ราชณิญาพยักหน้า
   "อย่างน้อย เราก็ยังได้อยู่ด้วยกันไง" ชาคริตบอก
   สองสาวกระพริบตาปริบ ๆ
   "ป่ะ น้องญา เดี๋ยวโทรเรียกแท็กซี่"
   "ค่ะ พี่น้ำฟ้า"
   "เดี๋ยว ไม่ นอนมางีบนึงแล้ว มีแรงแล้ว ขับได้ จริง ๆ จัดต่อก็ยังได้เลย"
   "ไม่ต้องแล้วววววววววววววว" สองสาวตะโกนพร้อมกัน
   "ล้อเล่นน่า ล้อเล่น" ชาคริตรีบบอก "ไหวจริง ๆ"
   แต่ก่อนได้ขึ้นรถชายหนุ่มก็ยกนิ้วก้อยขึ้นมา "สัญญากันก่อน อนาคต ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราสามคนจะอยู่ด้วยกันเสมอนะ"
   "หนูสัญญาค่ะ"
   "ชั้นสัญญา"
   นิ้วก้อยสามนิ้วเกี่ยวกันแน่น
   "ไม่ว่าชีวิตมหาลัยจะเป็นยังไง ห้ามลืมหนูนะคะ" ราชณิญาบอก
   "ไม่มีวันลืมอยู่แล้ว" ชาคริตสัญญา "แล้วปีหน้าตามมาอยู่ด้วยกันล่ะ คนละคณะก็ได้ แค่มหาลัยเดียวกันพอ อยากให้พวกพี่ติวให้เรื่องอะไรก็บอกได้เลยนะ"
   "ค่ะ"
   "แล้วพี่จะรอรับน้องนะ" น้ำฟ้ายิ้ม "ระหว่างนี้ ชั้นจะคอยคุมไม่ให้ชาคริตไปยุ่งกับใคร......นอกจากชั้น 5555555555555555555555"
   "แล้วอย่าอึ๊บกันในตึกคณะหรือล้วงตับกันในห้องเรียนนะคะ เดี๋ยวโดนไล่ออกก่อนหนูจะได้ตามไป"
   "พี่ไม่ทำอะไรอย่างนั้นอยู่แล้ว....."
   น้ำฟ้ากับราชณิญาจ้องชาคริตตาเขม็ง
   "อะไร.....ทำไมจ้องพี่อย่างนั้นหล่ะ......"
   "ถ้านายไม่รู้ตัว ชั้นก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว"
   "กะ.....ก็.......ก็.....แค่.........." ชาคริตอึกอัก
   ราชณิญาเดินเข้ามาโอบไหล่ชาคริตกับน้ำฟ้า "เอาเถอะค่ะ ยังไงหนูก็ไว้ใจพี่ ๆ ทั้งสองคนนะ กลับบ้านกัน กลับไปสร้างอนาคตของเราด้วยกันเถอะค่ะ"

   จบ

พูดคุยกับผู้เขียน:
ขอขอบคุณทุก ๆ ท่านมากนะครับ ที่ได้ติดตาม วุ่นรัก นักเปิดซิง มาตั้งแต่ต้น จนถึงตอนสุดท้ายในตอนนี้ ผมหหวังเป็นอย่างยิ่ง ว่า ชาคริต น้องญา และน้ำฟ้า รวมถึงไอ้ชัย จะได้สร้างความสนุกสนานให้ผู้อ่านทุกท่านไม่มากก็น้อย เหมือนที่ได้สร้างความสุขให้กับผู้เขียนนะครับ จริง ๆ เรื่องนี้ ตอนเขียนเป็นอะไรที่กลับไปกลับมามาก ขนาดที่ว่าโครงเรื่องที่วางไว้ตอนแรก แทบไม่ได้ใช้เลย (ซึ่งในโครงนั้น ชาคริตจะเป็นคนที่เลวกว่าเวอร์ชั่นล่าสุดมากกกกกกกกก คือกลับตัวไม่สำเร็จนั่นเอง) ฉากเสียวอาจจะน้อยไปบ้าง (ทั้งจากที่วางแผนไว้ และจากที่ผู้อ่านคาดหวัง) แต่ก็มีฉากตลกเข้ามาแทรกให้ได้ขำขันกันไป หวังว่าคงถูกใจท่านผู้อ่านบ้างไม่มาากก็น้อยนะครับ

ตอนนี้ วุ่นรัก นักเปิดซิงก็จบลงไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เราก็คงไม่ได้พบเห็นกันไปอีกยาวครับ แต่ผมก็หวังว่า จะได้กลับมารับใช้พวกท่านอีกใน.......อนาคตอันไกล ไม่ว่าจะด้วยผลงานเรื่องใหม่ หรือการกลับมาของมนตรา สงคราม ความรักนะครับ จนกว่าจะถึงตอนนั้น ขออำลาครับ

ปล. มีใครอยากได้ซีซั่น 2 ไหม

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[เดช12341]

สามคนผัวเมียแฮปปี้เอ็นดิ้ง

[ryg123456]

สุขสุดๆ แบบสามคนผัวเมียเลยนะ

[จรัญ บุญชู]

สมบูรณ์แบบมากๆครับ

[gritkin]

อย่างน้อยๆก็ไม่แย่งคริดกัน ก็จบดีครับ ถามว่าได้ ss2 มั้ยก็อยากได้เเหละครับ

[cides]

ไอ้ชัยโดนหนักกว่าเพื่อน

[peddo]

อยากเก็บความทรงจำไว้อย่างนี้ครับ แม้จะรู้ว่า ในชีวิตจริง อายุมากขึ้น ความรักอาจเริ่มจาง และมีโอกาสออกนอกทางมากขึ้น

[nightfox]

จบแค่นี้กำลังดีเลยครับ 

[navy868]

สมน้ำหน้าไอ้ชัยโดนขุดทอง สะใจจริงๆ
ขอบคุณมากครับชอบเรื่องนี้มากมาย มีทั้งเสียว ดราม่า ตลกครบรสเลย
SS2 ถ้ามีได้จะเป็นอะไรที่ดีมากเลยครับ ภาคมหาลัยอะไรประมาณนี้ครับ

[Xzysamor008]

จบสวยครับแบบนี้ ดีงามครับ

[jirasakgolf7]

จบได้ดีครับ ทิ้งให้จินตนาการต่อไปได้

ภาคสองอาจทำลายภาพฝัน ใช้ตัวละครเหล่านี้ไปแทรกในเรื่องใหม่น่าจะดีกว่าครับ

[dawdom]

น่าจะมีซีซั่นตอนเข้ามหาลัยนะครับ จัเป็นอะไรที่น่าอ่านมาก ๆ เลยรรับ สาวมหาลัยเนี่ย

[gimma.pk]

ตื่นมาก็จัดอีกหรอ แรงดีเหลือเกิน

[Sak2563]

ภาคต่อต้องมีแล้ว

[Pap Nuttawut]

รอภาคต่อไปครับ ภาคนี้สนุกครับ