ทับทิม PT6

[darkfrl]

ต่อกันครับ  ว่าจะปล่อยแค่อาทิตย์ละ Part แต่อดใจไม่ได้จริงๆ เมื่อได้เห็นเม้นของท่านผู้อ่าน  กลายเป็นว่าเขียนสต๊อกไว้จะไม่ทันเสียแล้ว  ฮ่าๆ ไม่เป็นไรครับ รู้ว่ายังมีคนติดตามก็ยังมีความสุขกับการเขียนงานชิ้นนี้อยู่มากครับผม ยาวๆ ไปครับ


Part5 : อำนาจแห่งพลัง

งานเลี้ยงเล็กๆ ถูกจัดขึ้นเมื่อดวงอาทิตย์อ่อนแสงลงที่สนามหญ้าหน้าบ้านสามสาว  เตาปิ้งบาร์บีคิวขนาดเล็กตั้งอยู่ริมระเบียง  โต๊ะสนามขนาดไม่ใหญ่นักกางขึ้นที่กลางสนาม  คลุมด้วยผ้าสีน้ำเงินเข้ม  เพียงชั่วเวลาไม่นาน  สารพันอาหารทั้งสุกดิบ ผลไม้ของหวาน จานชามช้อนสะอาดเอี่ยมเข้าชุดและเครื่องดื่มหลากหลายชนิดก็พร้อมสรรพราวกับเนรมิต  เสียงเพลงสากลฟังสบายเข้ากับบรรยากาศยามเย็นลอยล่องอยู่ในอากาศ
เทพกับพลอยเป็นแขกสองคนแรกที่ปรากฏตัวขึ้น  ทั้งคู่เพียงเดินข้ามฝั่งถนนมาไม่ไกลจากบ้านก็มาถึง  ธัญเป็นผู้เดินมาทักทายต้อนรับด้วยการจับมือเทพและรับไหว้พลอยอย่างสวยสง่า
"เชิญด้านในเลย เราจัดเตรียมทุกอย่างเอาไว้แล้ว  ทั้งสองคนดื่มน้ำเสียก่อนซีคะ  ดื่มอะไรกันดี น้ำผลไม้ก่อนไหม"
โดยไม่รอคำตอบ  ธัญเดินไปที่โต๊ะอาหารรินน้ำส้มจากเหยือกใส่แก้วสองใบส่งให้เทพและพลอย  น้ำส้มเจือไปด้วยเนื้อส้มบางๆ และเกล็ดน้ำแข็งเชิญชวนให้ทั้งคู่ยกขึ้นดื่ม 
เทพดื่มรวดเดียวครึ่งแก้ว  เขารู้สึกได้ทันทีว่าเครื่องดื่มรสเลิศนี้ไม่เหมือนอะไรที่เทพเคยดื่มมาก่อน  รสหวานอมเปรี้ยวกลมกล่อมอยู่ในปากคอของเขาแม้จะกลืนลงไปแล้ว  เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอาหารอื่นๆ บนโต๊ะที่จัดวางอย่างยั่วน้ำลาย  เทพรู้สึกหิวขึ้นมาทันที  แสงแดดยามเย็นสาดส่องลงมายังบริเวณงานปาร์ตี้เล็กๆ นั้น  ที่เริ่มเปิดไฟประดับหลากสีสันสร้างบรรยากาศทำให้เทพรู้สึกสบายใจและเริ่มจะสนุกกับงานเลี้ยงนี้  เทพยกน้ำส้มดื่มอีกอึกหนึ่ง  โดยไม่รอให้ใครเชิญชวน เขาหยิบเนื้อย่างสองสามไม้จากเตาใส่จาน  นั่งลงที่โต๊ะว่างโต๊ะหนึ่ง  พลอยตามมานั่งเก้าอี้ข้างๆ เขา วางแก้วน้ำส้มครึ่งแก้วลง
"หิวขนาดนั้นเลยหรือคะพี่เทพ"  พลอยถามยิ้มๆ ในกิริยาของเขา
เทพหันไปมองแฟนสาว  ยกมือที่ถือไม้เนื้อย่างโบกไปมา
"ก็ดูสิ  น่ากินออก แล้วเราไม่หิวหรือยังไง"  พูดพลางส่งเนื้อชิ้นหนึ่งเข้าปาก
"ก็หิวอยู่ค่ะ แต่พี่ทับทิมกับพี่กันยังไม่มาเลยนะ"
เทพชะงักนิดหนึ่งเหมือนรู้สึกตัว  กลืนเนื้อลงคอแล้ววางไม้ลงในจาน
"นั่นสินะพี่ลืมไป"
"ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะคุณเทพ  พี่ธัญเขาเตรียมเอาไว้เยอะ ยังไงคืนนี้ไม่อั้นอยู่แล้ว มีเหลือเฟือสำหรับทุกคน ตามสบายเลย"  เสียงหญิงสาวสดใสดังขึ้นจากทางด้านหลัง  เทพและพลอยหันไปมอง  รัคในชุดแซ็กสั้นผ้ามันสีดำเข้ารูป  ทรวงอกและส่วนโค้งสะโพกที่ดันชุดให้โค้งและเว้าตามสัดส่วนนั้นสั่นไหวอย่างอิสระราวกับไม่มีสิ่งใดโอบอุ้มอยู่ภายใน  ถ้าเทพไม่คิดไปเอง เขารู้สึกเหมือนที่ปลายเนินอกของหญิงสาวจะถูกดุนดันขึ้นด้วยอะไรบางอย่างที่ประดับอยู่ที่ยอดอก  ซิปขนาดใหญ่รูดปิดตลอดความยาวของชุดด้านหน้าตั้งแต่ปลายชายกระโปรงเหนือเข่าไปจนถึงคอเสื้อด้านบน  แนวซิปโค้งนูนขึ้นและเว้าลงตามส่วนสัดอันสมบูรณ์แบบของผู้ที่สวมใส่  คอเสื้อเล่าแม้จะปิดมิดชิด  แต่มือจับซิปที่คอเสื้อนั้นห้อยราวกับเป็นจี้ประดับนั้นเสมือนเชื้อเชิญให้สัตว์โลกเพศผู้ทุกตัวที่ได้เห็น ได้รูดซิปลงเพื่อเผยความงดงามของเรือนร่างผู้สวมใส่ที่ซ่อนอยู่ภายใน  น้ำหอมกลิ่นประหลาดจางๆ มาจากร่างนั้น  ประกอบกับรอยยิ้มยั่วยวนทำให้ความรู้สึกของเขาปั่นป่วนจนแทบจะลืมไปว่าแฟนสาวหมาดๆ ของเขาก็นั่งอยู่ที่ตรงนั้นด้วย  รัคยื่นมือให้เทพจับและรับไหว้พลอยในลักษณะเดียวกับพี่สาวของเธอ  ทันทีที่สัมผัสมือ เทพรู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าอ่อนดูดเบาๆ แทบไม่ทันรู้สึก
"อาหารดี ดนตรีเพราะมากครับรัค  ถึงกับอดใจไม่ไหวเลยทีเดียว"
"ขอบคุณค่ะคุณเทพ  ตามสบายนะจ๊ะพลอย  วันนี้เต็มที่เลย คิดซะว่าเป็นบ้านตัวเอง"  เธอหัวเราคิกคักแล้วเดินจากไปปล่อยให้เทพและพลอยอยู่ตามลำพังอีกครั้ง
"คุณรัคเขาสวยนะคะ"  พลอยออกความเห็น
"ใช่"  เทพตอบใจลอยมองตามร่างในชุดสีดำนั้นจนลับเข้าไปในตัวบ้าน  เสียงหัวเราะคิกคักของเธอยังแว่วอยู่ในหู กลิ่นน้ำหอมประหลาดก็เหมือนจะยังล่องลอยอยู่ในอากาศ หรืออาจจะล่องลอยอยู่ในจมูกของเขา  สิ่งเหล่านั้นทำให้เขารู้สึกตื่นตัวขึ้นมาเล็กน้อยอย่างน่าประหลาด  อดคิดจินตนาการถึงเรือนร่างของรัคยามที่ปลดซิปยาวหน้าชุดนั้นออกไม่ได้
"พี่เทพคะ"  พลอยเรียกซ้ำ  เทพรู้สึกเหมือนเพิ่งได้สติ  "เป็นไรหรือเปล่า"
"อ้อ ไม่มีอะไรหรอกจ้า"  เทพตอบกลบเกลื่อนอาการ  เขามองดูพลอย  อดเปรียบเทียบพลอยกับรัคไม่ได้  รัคสวยสมบูรณ์แบบอย่างที่หญิงสาวในอุดมคติควรจะเป็น ส่วนพลอยน่ารักสดใสแบบเด็กๆ  ใบหน้าแทบจะไม่มีเครื่องสำอางใดๆ ตกแต่ง ผิวสีเข้มในแบบของคนที่สัมผัสแดดลมตามธรรมชาติ  ส่วนรูปร่างภายในนั้นหรือ  เพียงครั้งเดียวที่เขาได้มีโอกาสได้เห็นเรือนร่างไร้อาภรณ์ของพลอยแบบเต็มๆ  เขารู้สึกเสียดายขึ้นมาว่าที่ผ่านมาเขาไม่ได้พยายามแตะต้องสัมผัสเด็กสาวเลยแม้โอกาสจะอำนวยหลายครั้ง  เทพมองใบหน้าของพลอย  ไล่ลงยังลำคอ เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวเข้ารูปมีลายปักบางๆ สีชมพู  ทรวงอกนูนทั้งสองข้างดันขึ้นมาจนช่องระหว่างกระดุมแยกออกเล็กน้อย  เทพพยายามมองเข้าไปแต่ไม่เห็นอะไร  แต่เขาก็จินตนาการประกอบภาพจำเท่าที่เคยเห็น  ต่างวาระ ต่างอารมณ์ ชายหนุ่มคิด  ตอนนั้นเขาไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะคิดถึงมันได้  แต่ตอนนี้เล่า  เขาเป็นแฟนที่ชอบธรรม  ที่แน่นอนว่าพลอยยอมรับในตัวเขาแล้ว  โอกาสที่เขาจะได้เห็น ได้สัมผัสเรือนร่างนั้น  ไปจนถึงครอบครองเรือนร่างของพลอยอย่างสมบูรณ์ย่อมจะเกิดขึ้นได้ไม่ยาก
ความเป็นชายของเทวาตื่นตัวขึ้นมาอย่างเต็มที่  เขาขยับตัวอย่างอึดอัด  ความรู้สึกในตอนนี้เขาอยากจะชวนพลอยกลับ  กลับไปถึงบ้านแล้วจะทำอย่างไรดีล่ะ เขาจะชวนเธอขึ้นไปชั้นบน บอกว่าจะเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วกลับไปนั่งคุยกับน้าไว  แล้วเขาจะเริ่มเล้าโลมเธอ เริ่มจากจับมือ หอมกลิ่นสาวตรงซอกคอทางด้านหลัง  มือสัมผัสเนินอกนูน  ถ้าเธอยอม ทุกอย่างก็สุขสม
แต่ถ้าเธอไม่ยอมล่ะ  เกิดเธอโวยวาย ร้องไห้ วิ่งหนีไป และเกลียดเขาขึ้นมา  คิดมาถึงตรงนี้เทพรู้สึกเหมือนดวงอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบฟ้าย้อนกลับมาสว่างอีกครั้ง  พลันเขารู้สึกตกใจกับความคิดของตัวเองที่คิดเตลิดไปไกลได้ถึงเพียงนี้  แค่คิดว่าพลอยจะเกลียดเขา  ก็ทำให้ความอึดอัดตรงระหว่างกางเกงคลายลงจนเป็นปกติ  เขาจะทำให้พลอยเกลียดเขาไม่ได้  จริงๆ ถ้าจะพูดให้ถูกคือเขาไม่ควรคิดกับพลอยในลักษณะนั้น  ที่สุดแล้วชายหนุ่มรู้สึกเกลียดตัวเองที่มีความคิดต่ำช้าเช่นนี้แม้จะเป็นเพียงชั่ววูบ  ความละอายทำให้เขาไม่กล้ามองหน้าพลอยอีก  ความรู้สึกสนุกกับบรรยากาศลงลงไปมาก
เสียงประตูรั้วเหล็กเปิดขึ้นโดยอัตโนมัติทำให้เทพหยุดคิดถึงเรื่องที่รบกวนจิตใจไปได้เล็กน้อย  รถอีโคคาร์คันเล็กสีเขียวสดใสเคลื่อนเข้ามาในบ้าน  โค้งตามถนนคอนกรีตไปจอดใต้หลังคาโรงจอดรถ ระหว่างรถกระบะสี่ประตูสีดำกับรถจักรยานยนต์สปอร์ตสัญชาติอิตาเลี่ยนสีแดงเพลิง และรถอะไรสักอย่างคันใหญ่แบนเตี้ยคลุมด้วยผ้าคลุมสีเทา
ร่างเล็กในชุดนักศึกษามหาวิทยาลัยประจำจังหวัดเดินลงมา  กระโปรงพลีทยาวโบกไสว  ในมือมีกระเป๋าถือแบรนด์เนมยี่ห้อดังลายตาหมากรุกสีน้ำตาลใบน้อยเดินตรงมายังโต๊ะที่ทั้งสองนั่งอยู่  พลอยชิงยกมือไหว้ก่อน อรจึงรับไหว้พลอยและยกมือไหว้เทพ
"ขอโทษทีนะคะที่มาช้า พอดีวันนี้อรต้องไปพบอาจารย์  กว่าจะเสร็จก็เย็นเลย"
"ไม่หรอกครับอร  จริงๆ พี่กับพลอยมาเร็วต่างหาก คนอื่นยังไม่มาเลย"
ยังไม่ทันได้กล่าวอะไรกันต่อไปเสียงกริ่งก็ดังขึ้น  ชายหนุ่มร่างสูงยืนโบกมืออยู่ที่ประตูหน้า  เบื้องหลังมีรถเก๋งสีขาวขนาดใหญ่จอดชิดข้างทาง
"นั่นกัน  เพื่อนที่ผมชวนมาเองครับ  เดี๋ยวผมไปรับ"  เทพลุกขึ้น  สองสาวลุกตามไป
ที่ประตูหน้า อรเปิดประตูเล็กให้ชายหนุ่มผู้มาใหม่เข้ามาในบริเวณบ้าน  พร้อมกับที่รัคและธัญเข้ามาสมทบ  เทพแนะนำให้รู้จักกันทีละคนจนครบถ้วน
กันเป็นชายหนุ่มร่างสูงตัดผมสั้นเซ็ททรง  สวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าลายทางเข้ารูปกับกางเกงยีนส์เข้ารูปตามสมัยนิยม  หนวดและเครากันอย่างประณีตดูดีอย่างคนเจ้าสำอาง  ริมฝีปากและแววตาดูเจือรอยยิ้มอ่อนๆ อยู่ตลอดเวลา  เขาเป็นชายหนุ่มหน้าตาดีและมีเสน่ห์ต่อสาวๆ คนหนึ่งเลยทีเดียว  แม้แต่เทพซึ่งเป็นผู้ชายแท้ๆ ยังคิดเช่นนั้น  อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนตอนนี้กันจะให้ความใส่ใจกับรัคเป็นพิเศษ

"เทพเขาพูดถึงคุณทั้งสามคนกับน้องพลอยให้ผมฟังอยู่เรื่อยล่ะครับ"  กันกล่าวขึ้นหลังจากที่ได้เติมเบียร์เหยือกใหญ่ลงไปในท้องจำนวนหนึ่งแล้ว  "โดยเฉพาะเรื่องที่ว่ามีสาวสวยสามคนมาอยู่ใกล้ๆ บ้านเขา  ทำให้ผมอดไม่ได้เลย ที่จะต้องมาทำความรู้จัก"  กันหัวเราะฮ่าๆ  ดูท่าทางชายหนุ่มผู้มาใหม่จะสามารถตามบรรยากาศได้อย่างรวดเร็วทันใจ
รัคยิ้มหวานส่งให้ 
"ตรงกันข้ามเลยค่ะ  ไม่เห็นคุณเทพเล่าให้พวกเราฟังเลยว่ามีเพื่อนที่น่ารักอย่างคุณกัน  เราเข้าใจแต่ว่าเทพจะเพื่อนที่น่ารักๆ แค่น้องพลอย"  ประโยคสุดท้ายเธอหันไปทางพลอยที่นั่งฟังเงียบๆ อยู่เคียงข้างเทพ
รัคก้มลงยื่นหน้าไปใกล้กัน  ส่งมือไปแตะเบาๆ ที่หลังมือกันเชิงสัพยอก
"ดูสิคะ ขนาดรัคเป็นผู้หญิงด้วยกันยังว่าน้องเขาสวยน่ารักมากเลย"
ฆาณประสาทของหนุ่มเจ้าสำราญสัมผัสกลิ่นน้ำหอมกลิ่นประหลาด  หลังมือที่ถูกสาวสวยสัมผัสก็รู้สึกชาบางๆ เขารู้สึกมึนงงเล็กน้อย เหมือนจะมีอาการเมาเบียร์ขึ้นมาอย่างทันทีทันใด  ชายหนุ่มหันไปส่งยิ้มมองพลอย  ความรู้สึกแรกที่เขามองพลอยคือเด็กวัยใสหน้าตาธรรมดาๆ ที่ไม่มีอะไรพิเศษ  แต่เมื่อพินิจมองดูโครงหน้าในกรอบผมตรงยาวประบ่า  ผิวสีแทนเข้มกับดวงตากลมโตภายใต้กรอบคิ้วหนา รูปร่างส่วนสัดงดงามตามวัยดันเสื้อผ้าให้มีส่วนเว้าโค้งตามเรือนร่างที่สวมใส่  กันรู้สึกว่าเด็กสาววัยรุ่นผู้นี้ดูสวยน่ารักพิเศษกว่าเด็กวัยรุ่นมัธยมปลายทั่วไปที่เขาเคยพบเห็นมาอย่างแปลกประหลาดและไม่มีสาเหตุ  ความคิดนั้นทำให้อารมณ์และความตื่นตัวของเขาเริ่มปั่นป่วนขึ้นมา  ปกติแล้วกันจะสนใจเฉพาะสาวสะพรั่งเต็มตัวเท่านั้นนับแต่เขาพ้นอายุช่วงวัยรุ่นเป็นต้นมา  และแทบไม่เคยสนใจเด็กสาววัยเรียนเลย  แต่ดูเหมือนวันนี้เขาจะเปลี่ยนความรู้สึก
"ผมเห็นด้วยกับคุณรัคครับ  น้องพลอยก็น่ารักมากเหมือนกัน"  กันหันไปยิ้มกรุ้มกริ่มกับพลอย  "น้องเรียนอยู่ที่โรงเรียนสตรีใช่มั้ยคะ"  ประโยคหลังเขาหันไปถามพลอย
"ค่ะ เรียนชั้นมอสี่  ห้องสอง"  พลอยตอบสั้นๆ
"พี่เปิดร้านอาหารใหม่เลย  ไม่ไกลจากโรงเรียนเท่าไรหรอก เป็นร้านไทย-ฝรั่ง  ตอนค่ำๆ มีดนตรีสดเล่นนะ  ถ้าน้องพลอยแนะนำเพื่อนไปทานเดี๋ยวพี่มีส่วนลดให้  แต่ถ้าน้องพลอยอยากไปทานเองทานฟรี บอกพี่กันได้เลยเดี๋ยวพี่กันไปรับที่โรงเรียน หรือจะให้พี่มารับที่บ้านก็ได้"
"พลอยอยากไปเหมือนกันนะคะ  เดี๋ยวจะชวนเพื่อนๆ ไปกันสักวัน"  พลอยยิ้มยิงฟันใส่กัน
"แหม  พี่กันกับน้องพลอยเนี่ย  สนิทสนมกันเร็วจริงๆ นะคะพี่เทพ  อรละอิจฉาน้องพลอยจริงๆเลยนะ"  อรพูดยิ้มหวาน พลางเอื้อมมือมาแตะที่ข้อศอกเทวาเบาๆ   เทพรู้สึกเหมือนไฟฟ้าสถิต  ออกอาการชาบางๆ ตรงศอกที่อรแตะ  เทพหันไปมองพลอยที่กำลังยิ้มให้กันอยู่พลางรู้สึกไม่ค่อยพอใจในอาการของแฟนสาวมากนัก  พาลเขารู้สึกว่าเพื่อนของเขาช่างทำอะไรรุงรังขัดหูขัดตาเขาเหลือเกิด  ชายหนุ่มรู้สึกไม่ชอบใจในบทสนทนานั้นขึ้นมาทันที  รู้สึกเหมือนถูกกันหยามเกียรติ
"ก็พี่กันเป็นเพื่อนสนิทพี่เทพมาตั้งแต่ไหนแต่ไรนี่คะ  พลอยก็ต้องทำความรู้จักเอาไว้อยู่แล้ว"  พลอยตอบอร
"แต่เรา..." เทพพูดแล้วชะงักเหมือนคิดหาคำพูดที่เหมาะสม  "...คือร้านไอ้กันเนี่ย มันเป็นร้านหรูไง ของมันก็มีราคา  พลอยกับเพื่อนก็เป็นนักเรียนไปร้านแพงๆ อย่างนั้นก็ไม่ค่อยจะดี"
"เห้ยไม่ขนาดนั้นหรอก  ฉันก็บอกแล้วไงว่าลดพิเศษสำหรับเพื่อนๆ น้องพลอย  ส่วนน้องพลอยเนี่ย ฉันให้เต็มที่เลย"  กันว่าแล้วหัวเราะ  ก่อนยกเบียร์ขึ้นเติมลงท้อง
คำตอบนั้นแม้จะฟังดูธรรมดาๆ แต่ทำให้เทพรู้สึกชังกันขึ้นมาอย่างที่เขาเองก็หาเหตุผลไม่ได้  ชายหนุ่มซึ่งรู้สึกหัวเสียนิดๆ กำลังคิดจะแฉนิสัยกะล่อนเจ้าชู้ของเพื่อนให้สาวๆฟัง  แต่ยังไม่รู้จะพูดออกมาว่าอย่างไรดี  ความไม่พอใจที่กันทำก้อร่อก้อติกกับแฟนสาวหมาดๆของเขานั้นทำให้สมองเขาตื้อตัน คิดอะไรไม่ออก
   "แล้วถ้าดิฉันพาน้องพลอยไปทานจะได้ส่วนลดหรือบัตรฟรีกับเขาหรือเปล่าคะ"  เสียงหนึ่งดังขึ้นข้างหลังเทพ
   เทพหันไปมอง  ทับทิมนั่นเอง  เขาทำหน้าเหรอหรา  มองหน้าทับทิม แล้วหันไปมองประตูรั้วที่เปิดอยู่ครึ่งหนึ่ง หันไปมองหน้าผู้ร่วมโต๊ะสลับกันไป
   "เอ่อ กันนี่ทับทิม ทับทิมนี่กัน"  เขาแนะนำอย่างรวดเร็ว
   ทับทิมกล่าวสวัสดีกันตามมารยาท  มือข้างหนึ่งวางบนบ่าเทพจากเบื้องหลัง เริ่มต้นขยำเบาๆ
   "นี่ฉันยังไม่มาคุณก็เมาแล้วหรือ คุยกันโขมงเลย"
   แรงบีบนวดเพียงสองสามทีจากฝ่ามืออุ่นๆ ของแม่บ้านสาวไม่ได้ช่วยคลายความปวดล้าของกล้ามเนื้อเทพเลย  แต่กลับทำให้ประสาทสมองเขาที่ตื้อตันจากแรงหึงหวงและอารมณ์โมโหพิสดารกลับปลอดโปร่งโล่ง  เหมือนขับไล่อารมณ์มืดดำออกไป  เขามองหน้ากันด้วยความรู้สึกเหมือนมองเพื่อนสนิทคนเดิม  เสียงดนตรีเบาๆ ก็เหมือนจะกลับมาไพเราะอีกครั้ง
   เมื่อกี้เขาคิดอะไรอยู่  กันก็เพียงแค่พูดแทะโลมสาวๆ ไปตามสันดานปกติของมันอย่างวิสัยหนุ่มเพลย์บอยเท่านั้น  ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาพบเห็นจากเพื่อนอยู่แทบจะตลอดเวลาอยู่แล้ว  เขารู้ดีว่ากันไม่ใช่คนที่มีพิษมีภัยอะไรกับผู้หญิงคนไหน  แม้จะเป็นคนที่เอาใจและเอากายสาวๆ เก่ง แต่กันก็ไม่เคยหลอกลวงหรือแจกความรักให้ใครตั้งความหวังจริงจัง  และไม่เคยแย่งคนมีเจ้าของจากใคร  และเมื่อเขาไม่เคยบอกใครว่าบัดนี้เขาได้คบหากับพลอยฉันแฟนแล้ว  เขาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปโกรธเคืองหรือหึงหวงอะไรพลอยในเรื่องแบบนี้เลย
   ทับทิมยื่นมือไปสัมผัสกับมือของกัน  ทั้งคู่โอภาปราศรัยกันครู่หนึ่ง  แล้วกันก็คุยกับคนอื่นๆ ต่อไป ไม่ได้มีท่าทีสนใจอะไรพลอยเป็นพิเศษอีก  เสียงของกันระร่วนไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์  และดูเหมือนจะพูดจาโต้ตอบสามสาวรวมทั้งทับทิมได้อย่างคล่องแคล่วเสียยิ่งกว่าเวลาปกติ  เทพจึงพยายามสลัดเรื่องนี้ออกจากหัว
   "ทีแรกฉันคิดว่าคุณทับทิมจะไม่มาแล้วเสียอีก"  ธัญซึ่งลุกขึ้นไปตักอาหารเพิ่มเติมพูดขึ้นขณะเดินผ่านหลังเก้าอี้ของทับทิม  เสียงของเธอทุ้มต่ำกังวานลึก
   "มาแน่นอนค่ะ ฉันตั้งใจไว้แล้วว่าพลาดไม่ได้  เพราะดูแล้วจะต้องมีคนหลงใหลไปกับบรรยากาศของงานปาร์ตี้ที่จัดขึ้นโดยฝีมือทายาทแห่ง "วสวัสตีพงษ์" แน่ๆ"
   ธัญญาหันขวับมามองหน้าทับทิม  ถลึงตาดุเข้มงวดนั้นใส่ทับทิมอย่างดุดัน  แต่นอกจากทับทิมและรัคแล้วไม่มีใครสังเกตได้ถึงความผิดปกตินั้น
   "เธอว่าตระกูลอะไรนะ" รัคคำราม
   "ตระกูลสวัสดิพงษ์"  ทับทิมตอบเรียบๆ  ธัญญามองเธออยู่ครู่หนึ่ง แล้วหันไปตักอาหารต่อ ก่อนกลับไปนั่งที่เก้าอี้เคียงข้างน้องสาวคนกลาง
   "จัดปาร์ตี้ได้ยอดเยี่ยมแบบนี้  ฝีมือเจ้าของธุรกิจบันเทิงระดับประเทศ"  กันพูดขึ้นเสียงดัง
   "แด่ธุรกิจบันเทิงอันดับหนึ่งในสามโลก"  ทับทิมยืนขึ้นประกาศ ชูแก้วไวน์  แล้วยกดื่ม  คนอื่นๆ ทำตาม ท่ามกลางสายตาของธัญญาและรัคที่มองมาอย่างชิงชัง
   โดยไม่ทันได้นั่งลง  ทับทิมลุกขึ้นอ้อมไปด้านหลังธัญและรัค  มือแตะไหล่ของสองพี่น้องเบาๆ  สองสาวกระตุกยวบเหมือนโดนไฟช็อต
   "ฉันอยากจะไปห้องน้ำ  รบกวนช่วยนำฉันไปหน่อยซีคะ"
   ธัญถอนหายใจเฮือกหนึ่ง  แล้วเดินนำทับทิมเข้าไปในบ้าน  รัคลุกเดินตามหลังมาติดๆ
   สามสาวเดินเข้ามาในบ้าน  ภายในห้องรับแขกขนาดเล็กมีชุดโซฟาหนังชุดเล็กๆ กับโต๊ะกลางเป็นกระจกใสวางอยู่บนพื้นหินสีดำ  โคมไฟขนาดเล็กแบบทันสมัยบนเพดานสูงให้แสงสีเหลืองส้มอ่อนนุ่ม กลิ่นสีทาภายในยังสัมผัสได้จางๆ  ด้านในสุดของห้องโถงเป็นบาร์เครื่องดื่มขนาดเล็ก  เครื่องปรับอากาศปล่อยไออากาศเย็นฉ่ำผิดกับอากาศอบอุ่นเบื้องนอก
   "ห้องน้ำอยู่ด้านโน้น" ธัญญาชี้ไปที่ประตูบานที่สองซึ่งอยู่ที่ปลายสุดห้องโถง  หลังจากที่รัคปิดประตูกระจกตามหลัง  ธัญมีอาการหน้าแดง เหงื่อบางๆ ผุดออกจากดั้งจมูก  รัคก็อยู่ในอาการเดียวกัน
   "แกก็รู้ฉันไม่ได้มาเข้าห้องน้ำ"  ทับทิมตอบยิ้มๆ  "ฉันมาดูแลคนในความรับผิดชอบของฉันนั่นแหละ  พอดีเห็นพวกแกเที่ยวเอาโน่นเอานี่ใส่สมองคนโน้นคนนี้  ทำงานกันเคร่งเครียดเชียว  ฉันก็เลยคิดว่าพวกแกควรที่จะได้ผ่อนคลายบ้าง
   ทับทิมถือวิสาสะเปิดประตูบานที่อยู่ทางขวามือเข้าไป  ภายในห้องมีแสงไฟเพียงสลัวจากหลอดไฟดาวน์ไลท์ขนาดเล็กหลายดวงบนเพดานสูง  โทรทัศน์เครื่องใหญ่ติดที่ผนังห้องด้านหนึ่ง  โซฟาบุผ้าแบบนั่งและนอนวางอยู่หน้าจอโทรทัศน์  พรมหนานุ่มปูที่ด้านหน้าโซฟา
   ธัญและรัคเดินตามทับทิมมาอย่างไม่เต็มใจนัก  ทับทิมปิดประตูไล่หลังแล้วตรงมาที่ธัญญา
   "แกทำฉันเจ็บแสบทับทิม"  ธัญคำราม  "เอาอำนาจของพวกฉันมาครอบงำพวกฉันเองได้  พลังอำนาจขนาดนี้ต้องสังเวยไปสักเท่าไร"
   "ก็แค่หมาไม่กี่ตัวที่ได้รับในสิ่งที่พวกมันสมควรได้รับ จะว่าไปสิ่งที่พวกมันได้น่ะดีเกินไปด้วยซ้ำ  ใครๆ ตายดีๆ แบบนั้นใครๆ ก็ชอบ"
   "แกไม่ควรเล่นกับพลังของเราแบบนี้ เราแค่ทำตามหน้าที่ตามปกติของเรา  ถ้าท่านสุนิมมิตรู้เข้าจะไม่พอใจ"
   "ตามปกติงั้นเหรอ แล้วที่พวกแก ทั้งสามเลย ใช้พลังบริสุทธิ์ดิบๆ แบบนั้นกับคนพวกนั้น..."  ทับทิมชี้มือไปทางโต๊ะที่สนามหญ้า  "...มันใช่วิธีที่ถูกต้องงั้นหรือ  ถ้าเกิดมีใครบ้าคลั่งทำอะไรเลวร้ายลงไปแล้วใครจะรับผิดชอบ  ถ้ามีใครเป็นอะไรไปพ่อพวกแกเอาพวกตายแน่  ไม่ต้องเอาสุนิมมิตมาอ้างหรอก เขาก็ไม่เคยพอใจฉันอยู่แล้ว"
   ทับทิมหยุดนิดหนึ่ง  เมื่อไม่เห็นว่ามีใครตอบโต้ว่าอย่างไรจึงกล่าวต่อไปด้วยน้ำเสียงเบาลง  ริมฝีปากยิ้มเล็กน้อยแต่แววตาไม่ได้ยิ้มตาม
   "ก็เห็นว่าชอบทำให้คนมีอารมณ์มีความรู้สึกแบบนี้กันจัง  ลองดูซิว่าถ้าตัวเองโดนบ้างจะเป็นอย่างไร"
   ขาดคำทับทิมเคลื่อนเข้าประชิดด้านหน้าธัญญาที่กำลังมึนงงด้วยแรงปรารถนาเต็มเปี่ยม  ใช้มือลูบไล้ที่สะโพกหนาหนั่นนอกกระโปรงสั้นสีน้ำเงิน  เหนี่ยวรั้งร่างของสาวอวบให้เข้ามาแนบร่างของเธอแล้วเริ่มนวดเคล้น  มืออีกข้างโอบไล้คอของธัญแล้วดึงเข้ามาหาใบหน้าของตน  เพียงเท่านั้นอารมณ์ของธัญญาก็พลุ่งพล่านกระเจิดกระเจิงอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน  เธอลืมว่าตัวเองเป็นใคร  และกำลังทำสิ่งใด  สิ่งเดียวที่รับรู้คือแรงปรารถนาทางเพศที่ร้อนแรง  ทับทิมใช้นิ้วมือบดบีบบี้ริมฝีปากของธัญไปมา  แล้วจึงประกบปากเข้ากับริมฝีปากนั้น ดูดดื่มรสจากหอมหวาน  ธัญคลีคลายริมฝีปากส่งลิ้นนุ่มออกมาแตะที่ริมฝีปากของทับทิมผู้ซึ่งให้การต้อนรับด้วยการเม้มดูดลิ้นเบาๆ เป็นการอุ่นเครื่อง  จากนั้นเคลื่อนปากลงมาที่ขากรรไกร  แล้วลงต่ำไปที่คอ  ธัญเชิดหน้าเอียงศีรษะเปิดคอให้ทับทิมซุกไซ้  มือของทับทิมลูบไล้ไปตามเนินอกของธัญญานอกร่มผ้า คลึงขยำสลับซ้ายขวา
   ธัญมีอาการเคลิบเคลิ้ม เริ่มมีเสียงครางเบาออกมาจากลำคอ  ทับทิมจึงเหลือบตาไปมองรัค  ซึ่งยืนหน้าแดงก่ำ หอบหายใจอกกระเพื่อมมองดูอยู่  เธอมีอาการเช่นเดียวกับพี่สาวมาตั้งแต่เห็นธัญถูกทับทิมกระทำ
   "มาสิ รัค แกเกิดมาเพื่อสิ่งนี้นะ สิ่งที่แกถนัดที่สุดนี่ มาช่วยพี่ของแกหน่อย"  ทับทิมเรียกทั้งที่ใบหน้าครึ่งหนึ่งยังเกลือกอยู่กับซอกคอขาวนวลของธัญ
   รัคเดินเข้ามาราวกับถูกมนต์สะกดจากภาพที่เห็น  ทับทิมผละออกจากร่างของธัญเพื่อเปิดทางให้รัค  แล้วเดินเลี่ยงไปยืนดูอยู่ห่างๆ  เธอเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้แล้วเข้าประกบปากกับพี่สาวคนโต  รัคดูดเม้มริมฝีปากล่างของธัญสลับกับดูดลิ้นและส่งลิ้นนุ่มของตนเข้าไปในปากให้ธัญเป็นผู้ดูดเม้มบ้าง  สองสาวแข่งกันหอบหายใจหนักหน่วงถี่  เสียงครางเริ่มออกมาจากลำคอของทั้งคู่พร้อมๆ กับการดูดแลกลิ้นที่หนักหน่วงขึ้นมือข้างหนึ่งของรัคเคล้นคลึงหน้าอกของธัญ เช่นเดียวกับมือของธัญที่เคล้นคลึงหน้าอกของรัค  ส่วนอีกข้างลูบไล้ขยำที่สะโพกของรัคทางด้านหลัง  ขณะที่รัคตอบโต้ด้วยการใช้มืออีกข้างสอดล้วงเข้าใต้ชายกระโปรงทางด้านหน้าเกาะกุมเนินเนื้อพี่สาวนอกกางเกงชั้นในอ่อนนุ่ม
   ทั้งคู่หยุดการแลกลิ้นอันหนักหน่วงเมื่อรัคลากนิ้วขึ้นลงไปตามร่องหลืบภายนอกกางเกงชั้นในของธัญ  ธัญญาครางในลำคอเสียงยาวอย่างพึงพอใจ  ตาปรือต่ำ  รัคลากนิ้วขึ้นลงสลับกันหลายครั้ง  ทั้งคู่หน้าผากชนกัน ถอนปากออกจากกัน  น้ำลายข้นเหนียวเป็นสายยาวจากปากคนหนึ่งโยงไปยังปากอีกคนหนึ่ง
   รัคผลักธัญญาลงที่โซฟาในสภาพกึ่งนั่งกึ่งนอน  ก่อนจะโผตัวตามลงไปจูบไซ้ที่ซอกคอขาวผ่องของพี่สาว  เธอใช้มือข้างเดียวปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของธัญออกทั้งหมดขณะที่ลิ้นรัวไล้ไปตามซอกคอ ธัญญาครางอืออาอย่างเสียวซ่าน  มือทั้งสองลูบไล้ที่สะโพกน้องสาวที่ทาบทับอยู่เหนือร่างของเธอ  แล้วดึงร่นชุดแซ็กสั้นขึ้นมาเหนือสะโพก  เผยให้เห็นรอยสักสีดำเป็นลวดลายริ้วที่หลังส่วนล่างเหนือสะโพก  สัดส่วนโค้งเว้าขาวผ่องไร้กางเกงชั้นในปกปิด  สะโพกอวบกลมกลึงโค้งผายออกจากช่วงเองที่คอดเว้า  ไล่ลาดลงเป็นต้นขาขาวผ่องทั้งสองข้าง ธัญสอดมือเข้าที่ระหว่างต้นขาอ่อนนุ่มทางด้านหลังสัมผัสได้ถึงน้ำแฉะลื่นที่ไหลย้อยออกมาเปรอะเปื้อนต้นขาด้านใน  เธอล้วงมือลึกเข้าไปถึงร่องหลืบเนื้อในที่นุ่มเนียนมือปราศจากขนแม้สักเส้น  แหวกร่องส่งนิ้วออกควานหาน้ำหลื่นภายในร่องนั้น
   ขณะเดียวกันรัคซึ่งปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของพี่สาวออกจนหมดแล้วจึงซุกหน้าเข้าจูบไซ้เนินอกเหนือเสื้อชั้นในที่โอบรัดเต้าอวบขนาดใหญ่ทั้งคู่  มันเบียดเข้าหากันเป็นร่อง  รัคปลดตะขอหน้าของเสื้อชั้นในออก  ปล่อยเต้านมขนาดใหญ่หยุ่นนุ่มนั้นเป็นอิสระจากกัน  มันเคลื่อนออกจากกันเล็กน้อยตามท่านอนของเจ้าของ  ทว่ายังคงรูปเป็นทรงอยู่  หัวนมสีน้ำตาลอ่อนทั้งคู่ตั้งชูชันท้าทายให้น้องสาวสัมผัส  รัคก้มลงไล้เลียไปตามป้านนมสีน้ำตาลอ่อนแผ่วเบา  เรียกเสียงสูดปากและเสียงระบายลมหายใจต่ำลึกจากธัญญาอย่างต่อเนื่อง  เธอไล้เลียไปสักครู่จึงเริ่มจูบเบาๆ และดูดรัดหัวนมชูชันนั้น  จากข้างหนึ่งเป็นสองข้าง  ธัญขยับร่างสยิวกายแอ่นอกขึ้นสะท้อนเป็นระยะ  รอยลิปสติกแดงเลอะไปรอบๆ ป้านนมของธัญเห็นได้ชัดบนเต้านมขาวผ่อง  รัคดูดเม้มหัวนมธัญญาสลับกับคลายริมฝีปากคู่งามเพื่อระบายลมหายใจและเสียงครางสยิวเพราะความเสียวที่ได้รับจากร่องหลืบที่นิ้วมือของสาวอวบชอนไชโจมตี
   ธัญญาแหวกกลีบเนื้อของรัค  ล้วงนิ้วชี้เข้าไปในรูเสียวช้าๆ ถอนนิ้วออกจากรูเนื้อฉ่ำน้ำ จากนั้นสอดใส่นิ้วกลางเข้าไป  แล้วจึงสอดเข้าไปทั้งสองนิ้วพร้อมกัน  เธอรูดนิ้วเข้าออกช้าๆ สัมผัสความฉ่ำนุ่มลื่นและแรงดูดตอดรัดภายในช่องของน้องสาว  เธอกวาดเอาน้ำเมือกลื่นออกมาที่ปากรู  ละเลงทาที่เม็ดเสียวที่ตั้งชูชันอยู่เหนือร่องเสียว  ธัญใช้มือคลำพลิกผิวหนังที่หุ้มเม็ดเสียวออกปล่อยให้ติ่งเนื้อตั้งชันโดยไม่มีอะไรปกคลุม  ธัญละเลงน้ำเมือกลื่นและสัมผัสอย่างช้าๆ  เพียงแตะปลายนิ้วเข้าที่เม็ด  รัคก็สูดปากสลับระบายลมหายใจเสียงสยิว
   ทันทีที่ธัญแตะถูกเม็ดเสียว รัคก็ขยับสะโพกขึ้นลงอย่างไม่รู้สึกตัว  ปากดูดดึงห้วนมของธัญหนักหน่วงขึ้น  แรงเสียวของธัญก็ถูกระบายไปที่นิ้วซึ่งคลึงเขี่ยเม็ดเสียวของรัค  ธัญเร่งความเร็วนิ้วที่สัมผัสเม็ดให้เร็วขึ้น  หนักหน่วงขึ้น  แรงขึ้นเป็นลำดับตามการตอบสนองของรัค  รัคครางเสียงสั่นต่อเนื่องดังขึ้นเรื่อยๆ
   "พี่ธัญ..."  เสียงกระเส่าของรัคกระซิบข้างหูธัญ  "ขอนิ้วใส่หน่อย ไม่ไหวแล้ว"
   ธัญพลิกตัวลงนอนตะแคง  รัคจึงลงมานอนตะแคงเคียงข้างกัน หันหน้าเข้าหากัน  รัคยกขาขึ้นตั้ง  ธัญสอดนิ้วกลางกับนิ้วนางเข้าไปในร่องหลืบฉ่ำน้ำสีสด  สัมผัสได้ถึงความนุ่มลื่นบีบรัดภายใน  และโหนกเนินนุ่มเรียบสะอาดมือสัมผัสได้อยู่ในอุ้งมือของธัญ  รัคหอบหายใจดังขึ้น
   "รัคทำให้พี่หน่อย"  ธัญร้องขอบ้าง
   รัคดึงรูดกางเกงชั้นในของธัญลงไปที่เข่า  แล้วใช้เท้าเกี่ยวออกทางปลายเท้า  ถลกกระโปรงของธัญขึ้นไปไว้บนเอวคอด  เปิดเผยให้เห็นสะโพกอวบหนาขนาดใหญ่  ต้นขาหนากลมกลึงนั้นสมส่วนรับกับสะโพก  เนินเนื้อรูปสามเหลี่ยมตรงกลางระหว่างขาเป็นเนินสูงพูนขึ้นเด่น  ประดับด้วยเส้นขนบางสั้นมองเห็นร่องหลืบสีคล้ำกว่าของน้องสาว  ชิ้นเนื้อสองชิ้นที่ปากทางเข้ายื่นออกและเปิดอ้าเล็กน้อย  น้ำเมือกลื่นใสๆ เอ่อคลอปากทาง  รัคกางฝ่ามือตะปบเนินของธัญเต็มไม้เต็มมือ  นิ้วกลางรูดขึ้นลงผ่านทั้งร่องที่เอ่อไปด้วยน้ำเสียว และรูดผ่านเม็ดเสียวขนาดใหญ่ที่ยื่นออกมาภายนอกกลีบเนื้อ  เธอรูดนิ้วกลางขึ้นลงครู่หนึ่งจึงสอดนิ้วกลางและนิ้วนางเข้าไปในรูฉ่ำ  แล้วเริ่มขยับนิ้วเข้าออกจากช้าๆ
   ทั้งคู่ประกบปากเข้าหากันอีกครั้ง  ดูดดื่มลิ้นแลกน้ำลายกันฉ่ำน้ำไม่แพ้เบื้องล่าง  ที่เบื้องล่างธัญขยับมือเข้าออกช่องเสียวของน้องสาว ขณะที่ตนเองก็ซึมซับเอาความเสียวจากนิ้วของน้องสาวที่ชอนไชอยู่ในร่องรูของตัวเอง  ทั้งสองแลกเปลี่ยนความเสียวให้กันและกัน  เสียงครวญครางอืออา เสียงหอบหายใจระคนกันไปดังทั่วห้อง
   ในช่วงเวลาไม่นาน  ธัญเร่งความเร็วนิ้วมือจากที่ขยับมือเข้าออกเป็นกระแทกกระทั้นฝ่ามือใส่เนินเนื้อไร้ขนของรัค  เธอกระแทกฝ่ามือถี่ยิบ  ความเสียวทำให้รัคไม่สามารถควบคุมมือตัวเองให้สอดใส่ความเสียวให้พี่สาวได้อีก   นิ้วและมือทั้งมือเปียกเยิ้มไปด้วยน้ำลื่นเสียวที่ทะลักออกมาเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด  เสียงรัคครวญครางจนกลายเป็นกรีดร้อง  ร่างงามสมบูรณ์แบบนั้นกระตุกไหวเยือกถี่ยิบ ใบหน้าสวยบิดเบี้ยวด้วยความเสียวขีดสุด  ดีดเด้งเอวใส่มือของธัญอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ครู่หนึ่งจึงสงบลง
   อึดใจหนึ่งรัคจึงค่อยคลานขึ้นไปโอบกอดรัดพี่สาว  ความเสียวซ่านและความรู้สึกถึงจุดสุดยอดเริ่มคลายไปแล้ว  แต่เธอยังไม่ถึงกับอิ่มกับความสุขในเพศรส  เมื่อลืมตามองดูธัญก็เห็นเธอนอนหลับตา ขาทั้งสองแยกออกจากกัน  มือขวาขยี้คลึงเม็ดเสียวเบาๆ
   รัคพลิกตัวขึ้นคร่อมธัญ  จูบโลมที่ระหว่างเต้านมอวบใหญ่  ลิ้นเลียแตะไล่ต่ำลงไปยังหน้าท้องที่คอดเล็กผิดกับความผายใหญ่ของสะโพกและช่วงอก  เธอไล้ต่ำลงถึงช่อไหมสีดำบางๆที่เนินเนื้ออวบนุ่ม  รัคจูบสัมผัสที่ปากร่อง  ใช้ลิ้นพลิกแผ่นเนื้อที่ปิดร่องรูเสียว ลิ้นสัมผัสรสของน้ำลื่น  ธัญตอบสนองด้วยการขมิบรัดร่องรู ขับน้ำเมือกลื่นออกมา  รัคใช้ลิ้นป้ายน้ำเมือกไปละเลงที่เม็ดเสียว  เธอใช้มือช่วยในการแหวกกลีบเนื้อออก  สอดลิ้นเข้าไปในรูเสียวของพี่สาวควานลิ้นอยู่ภายในร่องรู  ธัญครางเสียงสั่นดังขึ้น  มือจิกหัวรัคที่อยู่ตรงหว่างขา  ด้วยความเมามันและอารมณ์ที่พุ่งสูง  สาวสวยส่งลิ้นยื่นเข้าไปข้างในร่องหลืบยาวขึ้น ยาวขึ้นกว่าปกติ  ลิ้นอ่อนนุ่มอุ่นร้อนพลิกตวัดอยู่ภายในช่องของธัญยาวลึกเข้าไปจนสัมผัสโลมเลียถึงปากมดลูกภายใน...
   "ไม่... อย่า... อย่าทำอย่างนั้น"  ธัญญาเตือนเสียงกระเส่า
   รัคไม่ตอบ  แต่ก็ไม่ขัดขืน เธอดึงลิ้นออกจากรูเสียวและโลมเลียแต่เพียงด้านนอกเช่นเดิม  เลียสูงขึ้นถึงเม็ดเสียวขนาดใหญ่ที่ปลิ้นออกท้าทายลิ้นอยู่ข้างนอก  รัคตวัดลิ้นใส่ถี่ยิบจนธัญออกเสียงครางยาวนาน  เธอส่ายร่อนสะโพกเข้าใส่ลิ้นของรัค  พร้อมมือประคองศีรษะของน้องสาวให้ปากแนบอยู่กับร่องรู
   รัคตวัดลิ้นเลียเม็ดของพี่สาวจนธัญครวญครางถึงที่สุดแล้ว  จึงประกบปากเข้ากับเม็ดเสียวแล้วเริ่มต้นดูดเม้มเม็ดเสียวขนาดใหญ่นั้นอย่างหนักหน่วงสลับกับใช้ฟันขบเบาๆ ที่เม็ด  สร้างความเสียวสะท้านให้กับธัญเป็นอย่างยิ่ง  เธอร่อนส่ายสะโพกลอยไหวไม่แตะพื้น  ร่างกระตุกระริก  หน้าท้องหนากระเพื่อมเป็นระลอก
   
   ทับทิมเดินออกจากตัวบ้านมายังโต๊ะอาหารที่สนาม  คนอื่นๆ ยังอยู่กันครบ เทพ พลอย อร และกัน  ยังนั่งดื่มและกิน  ดูเหมือนจะไม่มีใครรู้ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในบ้าน อาจจะยกเว้นอรไว้สักคน  แต่เธอก็ไม่ได้แสดงอาการอย่างไร
   "คุณทับทิมไปซะนานเลยนะครับ  ผมว่าจะไปห้องน้ำบ้าง"  กันร้องบอกมา  ดูเหมือนเขาจะมีอาการมึนเมากว่าช่วงหัวค่ำพอสมควร  "แล้วสองสาวไปทางไหนแล้วล่ะครับ"
   "พอดีคุณธัญกับคุณรัคกำลังเตรียมอาหารเพิ่มเติมค่ะ ฉันไปช่วยเขาทำเลยช้าสักหน่อย  ถ้าคุณกันจะเข้าห้องน้ำก็เชิญได้เลยค่ะ"
   "ดีเลยครับ แต่เอ่อ ห้องน้ำอยู่ทางไหนนะครับ"
   "เข้าไปในห้องโถง  ประตูขวามือเลยค่ะ เปิดเข้าไปเลย"  ทับทิมตอบ มองหน้ากันแล้วยิ้มแปลก
   กันกล่าวขอบคุณทับทิมเบาๆ  แล้วลุกเดินผ่านสนามหญ้าตรงเข้าไปยังตัวบ้าน...

[biggiggog]

เนี้อเรื่องน่าสนใจมากขึ้นเรื่อย
ถึงแม้จะยังจับทางตัวละครไม่ได้

ขอบคุณมากๆครับ

[kaithai]

  พลังในการควบคุมอารมณ์  ให้ใครต่อใคร มีอารมณ์แบบไหนก็ได้
อันตรายจริงๆ สำหรับเหยื่อ ที่โดน





คำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................................................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

[tetete]

แบบนี้กันก็เข้าไปในบ้านร่วมวงกับสองสาวสิครับ น่าอิจฉาจัง

[leonado54]

เห็นด้วยกับความเห็นก่อนหน้า ยังเดาทางไม่ถูกเลยครับว่าจะเดินเรื่องไปยังไง ติดตามครับผม

[peddo]

ตั้งชื่อได้แนบเนียนมากครับตอนแรกยังนึกว่ารัคมาจากแมงมุม(arachno...)ีีีีีีีีแต่ของทับทิมนี่ยังเดาไม่ออก สนุกมากเลย ขอบคุณครับ

[tkatlek]

สี่สาวเป็นเผ่าพันธุ์อะไรแต่ไม่น่าเป็นพวกผีนะเพื่อนกันสงสัยจะแย่แน่

[sparrow_ap]

 ::Dribbling::เอ๊ะ!! หรือนายกันจะได้เห็นของดีกันนะ 
ยังงงๆกับพลังของสาวๆอยู่นะครับ แต่บรรยากาศในเรื่องช่างนำพาไปถึงสวรรค์จิงๆๆ 

[tacklove]

ทับทิมออกโรงเองสยบสองสาวซะอยู่หมัดเลยนะ ของๆข้าใครอย่าแตะ

[darkfrl]

ตั้งชื่อได้แนบเนียนมากครับตอนแรกยังนึกว่ารัคมาจากแมงมุม(arachno...)ีีีีีีีีแต่ของทับทิมนี่ยังเดาไม่ออก สนุกมากเลย ขอบคุณครับ

ถูกแล้วครับข้อที่ผมเล่นกับ "ชื่อ" เป็นหลัก  ถ้าอ่านละเอียดดีๆ โดยเฉพาะใน part นี้ จะพบชื่อหลายๆ ชื่อในเรื่องที่เชื่อมโยงเข้ากับตำนานที่ผมเอามาใช้ได้ครับ

[sunnie06]

นายกันส้มหล่นสองลูก

[therasak]

ซับซ้อนมากขึ้น ความสนุกมากขึ้น คาดเดาไม่ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวละครแต่ละตัว เยี่ยมครับ

[naitoom]

ถ้าทับทิมไม่ปรากฏตัว สองหนุ่มต้องถูกปั่นหัวให้ฆ่ากันเองแน่ๆ
ถึงตอนนี้ ยังนึกไม่ออกเลยว่า 4สาวนี้เป็นอะไร เดาไม่ออกจริงๆ
ยิ่งในเรื่องเอ่ยถึง สุนิมมิต ซึ่งเป็นจอมเทพด้วย (ตามข้อมูลใน wikipedia เป็นจอมเทพ ผู้ปกครองสวรรค์ชั้นนิมมานรดีและเทพในชั้นนี้ทั้งหมด เทวดาในสวรรค์ชั้นนี้ปรารถนาสิ่งใด นิรมิตเอาได้ตามความพอใจของตน ไม่มีคู่ครองของตนเป็นประจำ เมื่อใดปรารถนาใคร่เสพ กามคุณ เวลานั้นก็ เนรมิต เทพบุตร หรือเทพธิดาขึ้นมาตามความปรารถนา และเมื่อใดได้เพลิดเพลินกับ กามคุณ นั้นสมใจแล้ว กามคุณ ที่เนรมิตขึ้นมานั้นก็จะอันตรธานหายไป)

พวกเธอเป็นอะไร????

[kopXIIII]

ยังเดาความหมายของทับทิมไม่ออก

แต่สามสาวเดาความหมายออกแล้ว
ถ้าลองสังเกตดีๆ ตอนที่5 ที่กล่าวถึง "อร" นี่ก็เป็นนัยแล้ว
ไม่มั่นใจว่าที่ผมคิดไว้ใช่หรือเปล่า
แต่พอมาวันนี้ คำใบ้ของอีกสองสาวนี่ ทำให้ผมมั่นใจ
ลองสังเกตคำของทับทิมดีๆ(อันนี้ น่าจะเป็นคำใบ้ได้)
ต้องยอมซูฮกกับไรท์จริงๆ ไม่คิดว่าไรท์นำตำนานนั่นมาใช้จริงๆ

ข้าพเจ้านับถือยิ่งนัก

[golfja2526]

สงสัยนายกันจะต้องเหนื่อยแน่ๆงานนี้