ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

เมื่อผมมีความสุข ตอนที่ 17 “ก้าวต่อไปเถิดความรัก…การเดินทางที่ไม่สิ้นสุด”

เริ่มโดย kongfang, มีนาคม 27, 2011, 10:49:19 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

kongfang

เมื่อผมมีความสุข ตอนที่ 17 "ก้าวต่อไปเถิดความรัก...การเดินทางที่ไม่สิ้นสุด"

องก์ที่ 1

12.00 น. 27 มกราคม 2548
..................................
"บอลจ๊ะ...โทรศัพท์แน่ะ..."
"...อ่า...หา??...เดี๋ยวๆ...บอลอาบน้ำอยู่....ใครโทรมาหรือกุน?..."
"...ไม่เคยเห็นเบอร์นี้เลย....งั้นกุนรับนะ..."
...ผมชะโงกหน้าโผล่จากห้องน้ำ...กุนกำลังรับมือถือของผมอยู่...ใครโทรมาน่ะ?...เธอหันหลังยืนคุยแป๊ปหนึ่งก่อนยื่นมือถือให้...
"เอ้า...ของบอลจ๊ะ..."
"ใครหรือ?.."
"...ลองคุยดูก็รู้เองแหละ..."
ผมแกล้งเดินโทงๆพาร่างเปียกน้ำทั้งตัวออกมา...กุนเห็นเข้าก้อหน้าแดงซ่านถึงใบหูอ้าปากตาค้างร้องอุทานเสียงหลง...
"อุ๊ย...อะไรของบอลเนี่ย...บ้า...ลามกที่สุด..."
"หึหึ..."
...ผมหัวเราะในลำคอก่อนรับมือถือ...กุนเบือนใบหน้าที่เขินอายหนีไปทางอื่นแต่แอบมองนิดๆ...
"...ฮัลโหล..."
"นั่น...บอลพูดใช่มั้ย??..."
...หือผู้หญิงหรอนี่??...เสียงใสเชียว...
"ครับ...แล้วคุณคือ??..."
ผมถามด้วยความสงสัยแต่ผมต้องอึ้งเมื่อสาวน้อยคนนี้......
"...อิ.. ฮิ ฮิ...จำเราม่ายด้ายหรอจ๊ะ...ตอนเด็กๆบอลเคยแก้ผ้าโชว์กาเจี๊ยวให้เราดูไง...บอลลืมไปแล้วหรองายกาน??..."
...???...อะไรกันเนี่ย...เธอเป็นใคร?...เอ๊ะ...เดี๋ยว...เสียงเด็กสาวคนนี้...ผมว่าเคยได้ยินมาก่อนตอนยังเป็นเด็กนี่นา...ผมชำเลืองมองกุนนิดหนึ่งและประตูแห่งความทรงจำเสี้ยวหนึ่งในวัยเด็กได้ถูกเปิดออก...ย้ากกก...
"เหวออ!!!!...ฝน!!!!??..."
...ผมเผลอร้องออกมาด้วยความตกใจ...ฝนหรือชื่อจริงคือหยาดฝน...ลูกสาวคนเล็กของอาวงศ์ศักดิ์และอาอรนิภาน้องสาวของพ่อผม...เด็กหญิงที่เป็นเพื่อนเล่นในสมัยเด็กของผมนั่นเองและยังเป็นลูกพี่ลูกน้องที่ไม่ได้เจอกันมานานเกือบ 10 ปีอีกด้วย...
"...อะ...ฮ่าๆๆ ...จำได้แล้วหรอ...ลืมกันได้ลงคอแบบนี้...โป้งแล้วนา..."
"โอ้ย...อยู่ๆก็โทรมา...ใครจะไปนึกออกได้ตั้งแต่ตอนแรกล่ะแล้วอยู่ไหนหรือ..."
"...ในรถนาสิจ๊า...เนี่ย...ฝนมากับแม่...กับพี่แคทด้วย...และก้อ...อือ...อีกราวๆ 20 กิโลจะถึงน่ะ...บอลมารับด้วยนะ"
"...งั้นเดี๋ยวบอลจะออกไปรอรับ...เจอกันที่บิ๊กซี..."
...ไม่ได้เจอหน้ากันตั้งหลายปีสาวๆคงน่ารักขึ้นเยอะแยะทีเดียว...ฝนคงจะช่างพูดแถมมีนิสัยขี้เล่นไม่เปลี่ยนแปลง...พี่แคทต้องพูดน้อยแล้วเจ้าระเบียบยิ่งกว่าเดิม...อาอรเองก็คงจะสวยและใจดีเหมือนก่อนถึงแม้เวลาจะผ่านมาเกือบ 10 ปีแล้ว...ส่วนกุนยังยืนค้อนผมหน้าแดงก่ำ...
"...บอลหน้าไม่อายอ่ะ...กล้าแก้ผ้าโทงๆรับโทรศัพท์ของผู้หญิง...ถ้าใครมาเห็นจะว่ายังไง?..."
"...ใครจะมาเห็น...นอกจากกุนแล้วไม่มีใครหรอกแถมตอนนี้มีเราอยู่กันแค่ 2 คนจะอายไปทำไม...กุนมาอาบน้ำด้วยกันมั้ยจ๊ะ..."
"ทะลึ่ง...ทำไมกุนจะต้องอาบน้ำกับบอลด้วย...รู้น้าว่าคิดอะไรอยู่"
"น่านะ...อาบคนเดียวมันเหงาน่ะ"
"ฮิๆ...มีด้วยหรอ...ที่เหงาน่ะคงไม่ใช่บอลแต่คงเป็นเจ้านี่มั้ง...ใช้ไม้นี้กับกุนอีกล่ะ..."
กุนยิ้มอย่างรู้ทันผม...เธอจ้องมองไอ้จู๋ที่เริ่มขยายตัวไม่วางตา...
"เก่งๆ...เออ..บอลจะออกไปรับอาอร..พี่แคท..ฝน...และกุนล่ะจะไปด้วยมั้ย"
กุนยืนคิดอยู่ครู่หนึ่ง...
"อืมม.....ไปก็ได้......"
"งั้นมาอาบด้วยกันเลย...จะได้ไม่เสียเวลาเราทั้ง 2....."
"จ้าๆ...พ่อคนสัปดน...."
กุนรับคำช้าๆก่อนก้มลงถอดกระโปรงนักศึกษารัดรูปสั้นจู๋สีดำ....เสื้อนักศึกษาแขนสั้นรัดรูปตามด้วยบราเซียร์เกาะอกสีดำและกางเกงในสีเดียวกันสุดแสนจะ

เซ็กส์ซี่เป็นชิ้นสุดท้าย....สาวสวยแสนงามยืนตระหง่านเอามือจับแคมอวัยวะเพศตัวเอง....ขนดำขลับน่าหลงไหลปิดคลุมกระดองเต่าจนเกือบหมด..แขนเล็กเรียวยาว ...หัวไหล่กลมเกลี้ยงน่าหลงไหล...เอวขอดกิ่ว...สะโพกผึ่งผาย.....ขาอ่อน..ปลีน่องขาวจั๊วะ...อุแม่เอ้ย...กุนสะบัดผมเชิดหน้ายิ้มท้าทายผม....ใบหน้าเกลี้ยงเกลาไร้ซึ่งสิวฝ้า.....หน้าอกขนาดผลส้มโอลูกย่อมๆ เต่งตึงยั่วยวนอารมณ์เงี่ยนผมจริงๆ....ไอ้เพื่อนยามยากของผมมันลุกเด่อีกแล้ว....
".......สงสัยกุนโดนอีกแน่เลย..."
กุนตาเป็นประกายเมื่อเห็นควยผมมันแข็งชี้ตรงมาที่เธอ.......
"รู้แล้วจะช้าอยู่ไย...มามะ..สุดที่รักของบอล.."
ผมอ้าแขนรับและโอบกอดหญิงสาวที่เดินเฉิดฉายมาซบอกผมอย่างไม่เกี่ยงงอน....ตาของเราทั้ง 2 ประสานกัน...ผมและกุนต่างรู้ใจของกันและกันดี...ชายหนุ่มโอบอุ้มร่างของหญิงสาวเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำ....สาวน้อยทำตาหวานจ๋อยโอบคอชายหนุ่มแน่น...เกมส์คาวโลกีย์ใกล้บรรเลงขึ้นอีกครั้งแล้ว..........พวกเราเข้าไปในห้องน้ำก่อนเปิดฝักบัวอาบน้ำกัน..กุนเอาสบู่มาฟอกที่มือถูให้ผม มือเธอลูบไล้ตามตัวจนไปหยุดที่แท่งควยชี้เด่ เธอจับลูบที่หัวแล้วเอาสบู่มาถู พร้อมลูบไล้ไปทั่วลำอย่างสนุกและยังชักว่าวให้ผม..แถมสบตาหวานซึ้งกับผมๆเองก้อไม่น้อยหน้าเอาสบู่และครีมอาบน้ำ ลูบไล้ไปตามตัวหญิงสาวทั้งทางหน้าอกและเนินโหนกเสน่ห์หาด้านหน้าและแก้มก้นงามงอนได้รูปทางด้านหลัง ซอกคอและใบหู ต้นแขนเรียวยาว นิ้วและมือเรียวสวย ปลายเล็บ หัวไหล่ หน้าอกอันอวบอึ๋มทั้ง 2 เต้า ผมบีบบี้หัวนมของกุน จนเธอร้องครางออกมา......เราทั้ง 2 ประกบร่างกันอย่างแนบแน่นแท่งควยผมสัมผัสเสียดสีรู้สึกได้ถึงความลื่นและโหนกนูนของช่องหีหญิงสาว......กุนเริ่มเอาปากจูบหน้าอกผมและเอาลิ้นเลียไล้หัวนม มือลูบไล้ไปที่แผ่นหลังลูบคลำไปมาสลับบนลงล่าง ผมและกุนต่างหลับตาอ้าปากประกบจูบแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มรัญจวนใจอย่างยิ่ง........จากนั้นกุนค่อยๆก้มลงคุกเข่ากระทอกควยก่อนคว้ามันเข้าปากอันนุ่มและลิ้นลื่นแฉะ...เธอแตะลิ้นที่ปลายหัววนหลายรอบเลยไปถึงหัวหยัก ผมถึงกับสูดปากขาเกร็งเท้าแทบไม่ติดพื้นห้องน้ำ จากนั้นเธอค่อยอมมันเข้าไปทั้งลำจนมิดหมุนมือรูดจับท่อนควยเอาปากอมดูดขึ้นลงอย่างรวดเร็วเป็นลำดับ ผมแทบจะเป็นบ้าตายทุกครั้งที่โดนกุนดูดควยให้ ผมได้แต่เอามือลูบหัวกุนเงยหน้ามองเพดานห้องน้ำพร้อมสูดปากคราง...ผมชักจะแย่...หน้ามืดไปหมด
"กุนจ๋า บอลไม่ไหวแล้วอูยยย...โอวววว"
เธอยังเอามือข้างนึงมานวดไข่ทั้ง2ใบของผมอีก
"อูยยยยยย เก่งจังเลย พอก่อนน บอลจะไม่ไหวแล้ว"
น้ำลายของกุนไหลยืดติดตามมุมปากของเธอ กุนค่อยเสยผมช้าๆและลุกขึ้นหันหลังกลับตัว...ถ่างขา แล้วเอามือข้างหนึ่งเกาะขอบโอ่งน้ำ.......นิ้วมืออีกข้างแหกรู

หีที่ปลิ้นออกมาข้างหลังฉ่ำเยิ้มด้วยน้ำเสียวของหญิงสาวจนเป็นเมือกลื่นใส กุนเหลียวหน้ามองพร้อมทำตาหวานเยิ้มร้องเชื้อเชิญผัวรักอย่างผม
"มาสิ..บอลขา มาเลียหีซะที...กุนเงี่ยนจะตายอยู่แล้ว..."
ผมตรงเข้านั่งคุกเข่าเงยหน้านิดหนึ่งแลบลิ้นเลียรูหีขึ้นลงสลับซ้ายขวาแถมเอาลิ้นแยงทั้งแคมนอกแคมในและเลียเม็ดแตดสีแดงสดที่ยื่นแพลมออกมา
กุนร้องครางดังลั่น พูดไม่เป็นภาษาเมื่อโดนลิ้นมหาภัยของผมเข้าไป เลยเร่งให้ผมดูดเม็ดแตดเธอหนักขึ้นไปอีก
" อาาาา เสียวจังเลย เสียวอะไรอย่างนี้ อูยยย ซีดสสส เอาอีก ดูดหี..เลียแตดหนักสิคะ....อย่าหยุดนะ โอ้ยยยยยย"
ผมใช้ลิ้นแยงเข้าแยงออกในแคมหีอย่างรวดเร็ว  กุนยืนเกาะโอ่งน้ำตัวสั่นเทาไปทั้งร่าง...ร้องครางโอดโอยไม่หยุดหย่อน...
"อาาาา..จูบสิค่ะ...จูบหีเมียสิ..เมียจูบควยผัวไปแล้วว..อืมมม...จูบหีเมียมั้ง....อือออ.."
รูหีของเธอหลั่งขับน้ำเมือกออกมาเต็มปากรู ผมตวัดลิ้นเลียน้ำหีจนเกลี้ยง
"ซีดสสส...พอเถอะ..กุนทนไม่ไหวแล้ว...กุนอยากได้ควย.ค่ะ...ผัวขา..."
"อารายนะ...อยากได้อะไรนะ..."
"ควยคะ..ควยแข็งๆ...หีเมียอยากได้จังเลยคะ...ช่วยเอาควยเย็ดหีเมียที...เมียเงี่ยนจนจะบ้าตายอยู่แล้ว..."
กุนหันหลังให้ผมเห็นก้นงามงอนที่ทั้งส่ายยั่วยวนไปมาทั้งเอามือแหวกรูหีฉ่ำแฉะ...ทั้งเร่งเร้าด้วยเสียงอ้อนวอนขอควยมาเย็ดหีอย่างน่าสงสาร ผมลุกขึ้นควยชี้ตั้งจ่อ

รูช่องหีจากข้างหลังที่ปริ่มเยิ้มไปด้วยน้ำหล่อลื่นจนไหลย้อยเรื่อยมาตามขาอ่อน จับเข้าที่เข้าทางได้
ผมดันพรวดทันที กุนสะดุ้งเล็กน้อยครางซีดสซ้าดเด้งรูหีเข้าหาอย่างกับจะให้มันเข้าไปให้มิดด้ามเร็วๆก่อนคว้ามือของผมไปคลึงเคล้าเต้านม......
ผมเริ่มโยกเอวกระเด้าหีเมียสาวอย่างช้าๆ ผมจะให้เธอพบกับความสุขซ่านเสียวอันเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักของผมอีกครั้ง........ผมโยกเอวเอาควยแทงหีจนกุน

ร้องครวญครางดังมากขึ้น....ผมเผ้าของเธอเปียกไปด้วยน้ำจากฝักบัว......กุนทั้งครางทั้งเด้งก้นสู้....ผมหลับตาปี๋สวนควยอย่างถี่ยิบ....เย็ดรูหีเน้นๆหนักหลายสิบ

ทีจนกุนร้องครางลั่นห้องน้ำอย่างไม่กลัวว่าใครจะมาได้ยิน ผมเลื่อนมือลงไปที่สะโพกผึ่งผาย จับแก้มก้นงามงอนทั้ง 2 ข้างจนเป็นมั่นเป็นเหมาะ
แล้วกระแทกควยเข้าออกอย่างรวดเร็วและไม่นับ..........กุนกัดฟันเสียงกรอดๆ หลับตาปี๋
"โอยยย...ดีมากจ๊ะ...ดีมาก..กุนชอบ...เย็ดแรงๆ...แรงอีก...อีกค่ะ..ไม่ต้องกุนเจ็บ..อูวววว..ซีดสสสส"
ผมมีแรงเท่าไหร่.......เอาแรงโยกเอวประเคนท่อนควยกระเด้ารูหีไม่ยั้งจนใกล้จะน้ำควยแตก.......
ผมร้องครวญครางลั่นห้องน้ำก้มหน้าแลบลิ้นเลียแผ่นหลังสาวสวยขึ้นไปถึงหัวไหล่...ซอกคอ..ใบหูและจูบแก้มหญิงสาว
"อาาา กุนจ๋า บอลจะไปสวรรค์แล้ว น้ำควยควยจะแตกแล้ววววว"
"อืมมม....เอาน้ำออกข้างนอกนะจ๊ะ...อืออออ อาาาาาาาาา...."
ผมดึงควยออกจากหี...กุนหันมาด้วยสีหน้าเหนื่อยอ่อนก่อนคุกเข่าลงพร้อมอ้าปากดูดควยให้ผม.......ไม่นาน
พวงกระโปกของผมเกร็งตัวอย่างแรงแล้วพุ่งนํ้าควยเข้าปากหญิงสาว.....กุนสะดุ้งครางในลำคอก่อนแลบลิ้นตวัดเลียดูดกลืนลงคอพร้อมกับดูดอมท่อนควยจนผม

เสียวไปทั้งร่าง....กุนแลบลิ้นนํ้าเงี่ยนตามมุมปากของเธอจนเกือบหมดก่อนโก้งโค้ง......
ก้นตักน้ำจากโอ่งมาทําความสะอาดรูหีตัวเองและกุนพลิกตัวเอาน้ำมาราดไปตามตัวผมและซบกอดจูบผมด้วยความพึงพอใจของ 2 เรา...และผมกับกุนก้ออาบนํ้า

อย่างมีความสุขกันต่อแถมรู้สึกสบายจนตัวเบาหวิวอีกตังหาก...หลังเสร็จกามกิจ......ผมอุ้มร่างสาวน้อยที่ลืมตาปรือเอนศรีษะซบกับแผ่นอกเดินออกมา...เราทั้ง 2

คนตกใจนิดๆเพราะป้าศรีกลับมาจากตลาดพอดี..จ๊ะเอ๋กับผมและกุนที่นุ่งผ้าเช็ดตัวกันแค่ผืนเดียวทั้งคู่.....
"......อ้าว..หนุ่มสาวคู่นี้ทำอะไรกันจ๊ะ..."
"....ก้อทำแบบที่ป้าคิดน่ะแหละครับ"
"...เดี๋ยวนะ..เด็กทะลึ่งนี่..."
"ป้า...บอลแกล้งกุนละ.."
"อ้าว...ไหงงั้นเล่า....... กุนก็...ฟ้องทันทีเชียวนะ"
"ฮิฮิ...ป้าช่วยไม่ได้หรอก...และถ้าขืนกลับมาก่อนหน้านั้น...ป้าคงจะโดนบอลแกล้งไปอีกคนแหงๆ"
ผมได้แต่หัวเราะจนกุนเอามือดึงจมูกเบาๆ...ผมอุ้มพาร่างกุนสาวสวยของผมเดินขึ้นชั้นบนก่อนแยกย้ายเข้าห้องของตัวเพื่อแต่งตัวและออกไปรับอากับลูกพี่ลูก

น้องของพวกเรา.........
.....................................................................................................................

"บอลน่าจะโกนหนวดโกนเคราซะบ้าง...ปล่อยไว้ทำไมหรอน่ะ?..."
"ไว้หนวดแล้วหน้ามันดูเข้มดีออกนะ...บอลชักจะชอบ"
"หรอ...ถ้าบอลชอบกุนก็ไม่ว่าอะไรหรอก..แต่แบบนี้ดูบอลอายุมากกว่ากุนไปเลยนะ"
ผมเลี้ยวรถเข้าห้าง...หาที่จอดรถเสร็จให้กุนไปยืนรออาอรหน้าร้านเอ็มเคก่อนเพราะจะแวะเข้าห้องน้ำ...กุนพยักหน้าแล้วเดินแยกไปที่ประตูทางทิศเหนือส่วนผม

เดินไปทางประตูทิศใต้...
ทำธุระส่วนตัวเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำ...ที่หน้าห้องน้ำผมเดินชนกับผู้หญิงคนหนึ่ง...
"พี่ชาย...เดินระวังหน่อยเซ่!!..."
เด็กสาวคนนั้นพูดเสียงห้วนๆแล้วยืนจ้องหน้าผมยังกับจะเอาเรื่องงั้นแหละ...
"..เธอเดินมาชนผมนะ...ไม่ใช่ผมเดินชน..."
ผมตอบเธอกลับไปด้วยความไม่พอใจเหมือนกัน..ถ้าพูดจาดีๆกว่านี้ผมคงจะเป็นฝ่ายขอโทษก็ได้ถึงแม้เธอจะเป็นฝ่ายมาเดินชนผมเอง...แต่นี่อะไร...ไม่ขอโทษ

แถมยังพูดจาไม่เพราะอีก.......
"........มีอะไรกันหรอ...จี........."
หญิงสาวอีกคนเดินตามมา.........อ๊ะ....ผู้หญิงคนนี้....
".........อ้าว!!...พี่.....พี่บอลใช่ไหมคะ??"
"จ๊ะ...แล้วน้องชื่อ...กุ๊กสินะครับ..."
กุ๊กเด็กเสริฟ์ที่ร้านนมในตลาดบาซาร์นี่นา ..ผมเคยแซวเธอไปครั้งหนึ่งตอนวันลอยกระทงที่ไปเที่ยวกับสาว...กุ๊กยิ้มรับ...คงจะดีใจที่ผมจำเธอได้..
"คะ.... แหม ไว้หนวดเคราจนเกือบจำไม่ได้แน่ะ...ทำไมพี่ไม่เห็นไปที่ร้านบ้างเลยละ...."
"อ๋อ...คือไม่ค่อยมีเวลาเลยน่ะ"
"อะไร .......กุ๊ก..รู้จักกันด้วยหรือ..."
ผมมองเด็กสาวคนนั้นอีกครั้ง...ทำไมถึงทำตัวอย่างกับผู้ชาย....ทั้งการแต่งตัว..การพูดจา..ท่วงท่าที่แสดงออก..หรือว่าเธอเป็นทอมหว่า??........
"อื้อ....จี.......นี่..พี่บอลจ้ะ...."
"........เฮอะ...ไปกันเถอะกุ๊ก...เราไม่อยากจะสนใจรู้จักผู้ชายคนไหนหรอก..."
สาวที่ชื่อจีทําหน้าขุ่นมัวไม่แม้แต่จะมองหน้าผมเลย....
"อ่า..ไปก่อนนะคะ..พี่..อย่าลืมแวะไปที่ร้านบ้างนะคะ..."
กุ๊กยังหันมาพูดกับผมขณะโดนเด็กสาวที่ชื่อจีฉุดแขนเดินจากไป................
อะไรกันวะนี่???...ผู้หญิงคนนี้.........นี่ตกลงไปๆมาๆเราผิดใช่มั้ย..เออ..ยิ่งคิดยิ่งงง.........
ผมไปหากุนอย่างไม่ค่อยจะสบอารมณ์นักมันเหมือนกับโดนหักหน้ายังไงไม่รู้แฮะ??...
เดินคิดพลางขมวดคิ้วพาใบหน้าที่ไม่อยากจะรับบุญเดินไปหน้าร้านเอ็มเคสุกี้...ที่นั่นผมเห็นกุนกำลังยืนคุยกับผู้หญิง 3 คนอยู่ซึ่งคงจะเป็น...
"บอล...ทางนี้ๆ..."
กุนเห็นผมรีบโบกมือเรียก....ผมไปถึงก็ยกมือไหว้อาอรกับพี่แคท...2 บุคคลที่เคารพนับถืออย่างสูง
"สวัสดีครับคุณอา...สวัสดีครับพี่แคท..."
"อื้อ...หวัดดี..."
พี่แคทหรือชื่อจริงคือ "สุรีย์พรรณ" ในวัย 21ยิ้มเพียงเล็กน้อยก่อนรับไหว้ช้าๆส่วนอาอรรับไหว้พร้อมมองผมยิ้มๆ...โอ้โห...10 ปีที่ไม่ได้เจอกัน...ไม่อยากจะ

เชื่อ...ทำไมพี่แคทถึงได้สวยขนาดนี้...สวยมาก...สวยสดงดงามจริงๆไม่ว่าจะเป็นหน้าตาหรือรูปร่าง...แม้ว่ากุนจะอยู่ใกล้ๆผมกลับเอาแต่แอบมองพี่แคทลูกพี่ลูก

น้องสาวคนงามผู้นี้...ถึงว่าทำไมผู้ชายที่เดินสวนผ่านผมตั้งหลายคนจึงคอยแต่เหลียวไปข้างหลังเพราะว่ามีหญิงสาวงามหยดย้อยอยู่ตรงนี้นี่เอง...
"อือ...บอลหรือนี่...โอ้โห...โตขึ้นเยอะจนอาจำแทบไม่ได้แน่ะ..."
...ส่วนฝนที่ตอนแรกแอบอยู่หลังพี่แคท...คราวนี้เธอก้าวมาตรงหน้าพี่สาวทำเป็นยักคิ้วข้างหนึ่งจ้องราวกับสงสัยอะไรสักอย่าง...ดวงตาโตกลมฉายจับที่หน้าผม

แทบไม่กระพริบก่อนจะ...
"...เฮ้ย...นี่...บอลหรอ??..."
พูดจบฝนก็ยื่นหน้ามาดูผมใกล้ๆแต่ไม่ยื่นมาเปล่าหรอกนะ....นี่ดันเอามือมาดึงเคราด้วย...เจ็บสิครับ...
"โอ้ย...ฝน...ทำอะไรเนี่ย...เจ็บนะ"
"ฝน...ไปแกล้งบอลทําไม..."
พี่แคทดุน้องสาวเสียงดังแต่ฝนไม่สนใจกลับไปคุยกับกุนพลางชี้มือชี้ไม้มาทางผมให้วุ่นวาย...รู้สึกเกินความคาดหมายกับการได้พบกันอีกครั้งหนึ่ง...ฝนหรือ "

หยาดฝน" เด็กสาวมัธยมปลาย...ผู้ไว้ผมสั้นน่ารัก...เค้าใบหน้าเปลี่ยนไปจากวัยเด็กแทบจะสิ้นเชิง...จำได้ดีว่าตอนยังเด็กเธอชอบวิ่งไล่จับเล่นตากแดดจนผิวคล้ำ

หรือไม่ก็ชอบปืนป่ายต้นไม้ยิงหนังสะติ๊กเล่นปืนของเล่นเหมือนเด็กผู้ชาย...ซึ่งต่อให้เปลี่ยนจากเด็กหญิงมาเป็นสาวน้อย...ผมว่าอุปนิสัยแก่นกะล่อนแบบมะกอก 3

ตะกร้าปาไม่ถูกของฝนนี่คงไม่มีทางเปลี่ยนแปลงไปแน่ๆ...
"...ง่า...พี่กุน...ไม่เห็นเหมือนในรูปเลยนี่...บอลไว้หนวดไว้เคราทำไมกันเล่า...น่ากลัวๆ..."
เด็กสาวร้องโวยวายใหญ่...อะไรหว่า??...ทำไมวันนี้ผมต้องพบเจอแต่ผู้หญิงแปลกๆ??...
"เขาจะไว้หรือไม่ไว้แล้วเราไปยุ่งอะไรกับเขาล่ะ...ขอโทษด้วยนะบอล...ฝนเป็นอย่างงี้แหละ...ไม่รู้จักโตสักที..."
"อ๋อ...ไม่เป็นไรครับ..."
(แต่มันเจ็บเหมือนกันนะเฟ้ย...อะไรวะ...ไม่เจอกัน10ปีพอมาเจอกันกลับมาดึงหนวดเครากันซะนี่...)
"เราไปกินข้าวกันก่อนนะคะแล้วค่อยไปที่บ้าน..."
กุนออกปากชวน 3 แม่ลูก...ถูกใจผมมากเพราะยังไม่ได้กินข้าวกลางวันเลย...ออกแรงมายกหนึ่ง...รู้สึกหิวเหมือนกัน...
"ฝนอยากกินสุกี้อ่ะแม่..."
"...มาถึงนี่แล้วยังจะกินสุกี้อีก...เอ้าๆๆ ตามใจ...ไหนๆก็ยืนอยู่หน้าร้านนานแล้วนี่นะ..."
ฝนยิ้มร่าเริงเกาะกุมแขนกุนเดินนำเข้าไปในร้านเอ็มเคอย่างไม่รอช้า...แคทกับอาอรเดินตามไป...ผมเข้าเป็นคนสุดท้าย...
ระหว่างที่นั่งกินสุกี้...ฝนเอาแต่คอยพูดแหย่ผมตลอด...บอกว่าไว้หนวดแบบนี้ก็ดูดีไปอีกแบบ...บอกว่าหมาไม่กล้ากัดเพราะมันเห็นหน้าผมโหดบ้างล่ะ...หรือแม้

แต่แย่งของกินในหม้อสุกี้บ้างล่ะ...แย่งอย่างเดียวไม่พอยังทำมาหัวเราะเยาะให้อีก...ผมคิดในใจ....ยัยเด็กบ้าคนนี้ไม่เคยเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนเลย...ไม่สิ...นี่แก่น

แก้วยิ่งกว่าตอนเป็นเด็กลิบลับแต่ที่ผมสะดุดตามากที่สุดในตอนนี้ก็คงไม่พ้น...เขี้ยวแหลมๆทั้ง 4 ซี่ที่มุมฟันบนฟันล่างไม่ว่าจะเป็นเวลาตอนพูดหรือยิ้มของฝน...

แบบนี้มันยังกับผีดูดเลือดแน่ะ...ทั้งที่เมื่อก่อนไม่เห็นเธอจะมีเขี้ยวอะไรแบบนี้...
ฝนเอาแต่พูดหัวเราะเจี๊ยวจ๊าวเกือบตลอดเวลา...ผิดกับพี่สาวของเธอ...พี่แคทไม่ค่อยจะพูดอะไร..กลับเงียบขรึมสีหน้าเฉยเมยจะมียิ้มนิดๆบ้างเป็นบางครั้ง...เท่าที่

ผมเห็น...พี่กับน้องคู่นี้นิสัยแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง??...
ขากลับ...ฝนขอมานั่งที่รถของเรา...ในรถ..ฝนคุยกับผมและกุนตลอด.......ฝนบอกว่าหมู่นี้เล่นกับพี่แคทไม่สนุก...มาที่นี่จะขอเปลี่ยนมาเล่นกับพี่กุนและสา

บ้าง...แต่เธอยังไม่วายคอยเหน็บแหนมผม........
"...บอลน่ะ..เจ้าชู้ไม่เบานา...มีพี่กุนเป็นแฟนคนเดียวไม่พอยังเอาสามาเป็นแฟนได้อีกคน..."
ที่จริงแล้วฝนอายุอ่อนกว่าสาปีหนึ่ง...สาอายุ 18 เท่าผม ฝนอายุ 17 เธอจึงมีศักดิ์เป็นน้องผมคนหนึ่งด้วยแต่ฝนจะเรียกชื่อของสาเฉยๆ...ผมเองฝนก็ไม่ได้เรียกว่าพี่

บอลแต่เรียกบอลเฉยๆเหมือนกันคงถือว่ามีวัยใกล้เคียงกันล่ะมั้ง....
"ฝน..เธอไม่รู้อะไรมากน่ะ....ดีแล้ว..."
ผมมองฝนผ่านกระจกมองหลังก่อนพูดในเชิงปรามนิดๆ
"..อ๋า....บอลอย่าบอกนะว่า..บอลมีสาวอื่นอีก...พี่กุน...อย่างที่หนูบอกเลย..บอลต้องมีผู้หญิงมาชอบตรึมแหงเล้ย..."
"อะไรของเธอเนี่ย...หา..."
..ชักจะรู้ดีเกินไปแล้ว....ถึงมันจะเป็นจริงแต่ผมจะบอกเด็กบ้าคนนี้ไม่ได้เด็ดขาด
"แน่ะๆๆ.... บอกมาซะดีๆ..บอลแอบไปมีกิ๊กที่ไหนอีก......โกหกน่ะตายตกนรกนะเออ....."
มีขู่ๆ..ร้ายนักนะ
"มะ...มีที่ไหนกัน...ฉันไว้หนวดเคราหน้าโหดแบบนี้..ใครจะมาเข้าใกล้กันล่ะ ..เอ้อ..."
"...เหอะๆ..ไม่บอกๆ....ม่ายเป็นไรๆ...ความลับน่ะม่ายมีในโลกร้อก.......สักวันจาต้องรู้ต้องเห็น.."
ผมยิ้มแหยๆให้กุน..เธอดูจะรู้ใจผมเลยไม่ได้พูดอะไรเหมือนกัน....ผมชัก
...นึกเห็นใจอาศักดิ์กับอาอรรวมทั้งพี่แคทซะแล้วที่ต้องทนความกระโดกกระเดกแก่แดดเกินตัวของหนูฝนเขี้ยวเสน่ห์มาได้ตั้งนานและถ้าใครได้ไปเป็นแฟนนะ

ผมว่าได้มีหวังสนุกสนานจนผมร่วงโกร๋นหมดหัวแน่ๆ...ถึงบ้านเกือบบ่าย 3 ....สากับแม่กวางกลับมาบ้านแล้ว...ป้าศรีก้ออยู่...ทั้งหมดต่างทักทายพูดคุยกันอย่าง

ดี...ฝนจับคู่กับสาจนได้....อาอร..พี่แคท..ฝนจะค้างกับพวกเรา 3 วัน...ที่พวกเธอมาพิดโลกครั้งนี้คือมาทำเรื่องโอนหน่วยกิตจากมหาลัยที่ลําปางเข้าเรียนต่อของพี่

แคทที่มหาลัยเดียวกับผมแถมยังคณะเดียวกันอีกเพียงแต่คนละเอกกัน.........ความจริงมหาลัยเดิมของพี่แคทส่งเรื่องมาที่นี่แล้วแต่อาอรต้องการมาที่นี่เพื่อความ

แน่ใจอีกครั้งและมาดูที่เรียนใหม่ของลูกสาวไปด้วยเลย.......อีกทั้งถ้าฝนเอ็นติดและพี่แคทมาเรียนต่อที่นี่...อาอรจะฝากฝังให้มาพักบ้านของพ่อ....ซึ่งเรื่องนี้พ่อผม

เห็นชอบมานานแล้วตั้งแต่เจอกันตอนไปเยี่ยมปู่กับย่าตอนปีใหม่......ส่วนผมไม่กล้าเสนอความเห็นในเรื่องนี้แต่ในวันพรุ่งนี้อาอรอยากให้ผมพาเธอกับลูกไปที่

มหาลัยที่ผมเรียน....พอดีกับมือถือผมดังขึ้น...เป็นไอ้เคเพื่อนผมโทรมาชวนไปดื่มกันที่หอมัน...ผมตอบตกลงไปแต่จะต้องออกไปรับส่งอ้อยที่รรซะก่อน....ผม

เดินคว้าหมวกออกมา..กุนเดินตามมาคุยด้วย
"...ระหว่างนี้บอลอย่าเพิ่งทำอะไรรุ่มร่ามนะจ๊ะ...มันจะไม่ดี..."
"รู้แล้ว...บอลก็คิดไว้อยู่แล้วล่ะ.........ยิ่งฝนด้วยนะ....หึย...สยอง..."
ผมพูดกับกุนไปแบบนั้นแต่ความจริงในใจของผมกลับคิดว่ามีคนที่น่ากลัวกว่าฝนอยู่......ซึ่งแน่นอนว่าจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก.......หึหึ.....ออกมาแล้ว

สินะ......ผู้หญิงที่รับมือด้วยยากที่สุด!!!......เธอคนนั้นก้อคือพี่แคท...เอ้อ....พี่สุรีย์พรรณ...ทำไมน่ะรึ??...อันนี้มันไม่ได้เห็นชัดแจ้งอะไรหรอก...แต่รับรู้ได้ด้วย

ความรู้สึก..ตั้งแต่พี่แคทมาที่นี่..เธอเป็นคนที่พูดกับผมน้อยที่สุด..แถมยังไม่ค่อยมองหน้าผมเท่าไหร่...เหมือนกับไม่ชอบหน้าผมแต่ไม่ได้แสดงกิริยาอะไรที่มันแจ่ม

แจ้งออกมา...ผมอาจจะคิดมากไปเองก้อได้......ผมพยายามไม่คิดมากเพราะไม่ได้ทำอะไรผิดต่อเธอนี่...แล้วมีอะไรที่ผมต้องกลัวอีกอีกละ??.........ผมไปนั่ง

สังสรรค์ที่หอไอ้เคย์และเพื่อนอีก3คนในก๊วนเดียวกันรวมทั้งเจ้าเชนด้วย...ได้เวลาสมควรจึงขอลากลับ...ไอ้เชนขอติดรถผมกลับด้วย..........พอเข้ามาในเมืองเรา 2

คนตกลงแวะกินข้าวกันที่ตลาด...พอกินเสร็จ...ระหว่างที่ผมนั่งดื่มน้ำ...ผมเห็นผู้หญิงคนที่เดินชนที่ห้องน้ำในห้างบิ๊กซีกำลังสั่งอาหารและมานั่งที่โต๊ะ.....

เอ๊ะ..นั่น..คนที่มากับกุ๊กวันนั้นนี่...วันนี้มาคนเดียวว่ะ...
"......บ่นพึมพำอะไรของมึงวะ??"
"เฮ้ย..กูเคยเล่าให้มึงฟังว่ากูเจอทอมที่บิ๊กซีใช่มั้ยวะ...นั่นไง..อยู่นั่น"
ไอ้เชนหน้าแดงเพราะดื่มเหล้าเข้าไปพอสมควรหันหน้าไปมองตามที่ผมชี้นิ้วให้ดู....
"ไหน.....คนนี้น่ะหรอ..โอ้ว...หน้าตาดีนี่..สงสัยเป็นเด็กอาชีวะละมั้ง....."
สาวคนนั้นนั่งอยู่ข้างหลังพวกเรา ...ไอ้เชนไม่รอช้าลุกเดินไปหาทันที ...เอาอีกแล้ว..เพราะเหล้าเบียร์ทำให้เพื่อนผมมันห้าวอีกแล้ว....ผมจะพูดอะไรต่อก้อไม่

ทัน...ไอ้เชนไปถึงเก๊กหน้าพูดเสียงหล่อตามสไตล์ของมันทันที..
"..พี่ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ...."
ไอ้เชนอยากลองของแล้วไง...เด็กสาวคนนั้นเงยหน้ามองเพื่อนผมก่อนมองตาขวางตอบเสียงห้วนๆอย่างที่เคยพูดกับผม.....
"โต๊ะมีว่างเยอะแยะ...ทำไมไม่ไปนั่ง..."
"โอ๋...น้อง..อย่าใจร้ายกับพี่สิ...นี่พี่มาขอนั่งกับน้องด้วยแค่นั้นเองนะครับ..."
"ใครเป็นน้องของนายกัน...อย่ามานับญาติกับฉันนะเว้ย!!!..."
"อ้าว...พูดกันดีๆก้อได้นี่น้องสาว..ไม่เห็นต้องว่ากันเลยนี่...."
ชักท่าไม่ดีแล้วสิว่ะ...ผมรีบลุกไปหาไอ้เชน...ผู้หญิงคนนั้นเหลือบเห็นผมพอดีจึงลุกขึ้นยืน..ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความไม่พอใจแต่ยังยิ้มเหมือนกับจะยิ้มเยาะผม
"นายนี่เองหรือ...หึ...บังเอิญจังเลยนะ..เจอกันอีกจนได้"
ผมไม่อยากให้เรื่องมันบานปลายจึงจะไกล่เกลื่ย
"นี่....ยังไงก้อพูดกันดีๆได้นี่นา...เราไม่เคยมีเรื่องโกรธเคืองอะไรมาก่อนนะ...เฮ้ย...ไอ้เชน.ไปกันเถอะ"
"เอ้ย ไอ้บอลมึงกลัวหรือไงวะ..."
"ฮึ....ถ้านายไม่พาเพื่อนนายไปรับรองจะมีเรื่องแน่......."
เสียงของเด็กสาวเริ่มดังขึ้นจนคนอื่นหันมามอง...
"โห...ดูพูดจาเข้าสิ....แบบนี้จะมีแฟนได้เร้อ...นะนะ พูดให้เพราะๆหน่อยรับรองหนุ่มมาจีบตรึมเลยนาขอบอก....."
แค่ไอ้เชนพูดแหย่แค่นั้นแหละ...แม่สาวทอมคนนั้นเดินจากฝั่งตรงข้ามมายืนประจันหน้าไอ้เชนก่อนมองเพื่อนผมอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ.........ก่อนพูดด้วยน้ำ

เสียงเรียบๆแต่แฝงไปด้วยความโกรธเคือง......
".......ท่าทางนาย....คงไม่เคยโดนผู้หญิงเตะมาก่อนสินะ ....หือ...ว่าไง.... อยากลองสักผั่วะมั้ย........"
แทนที่ไอ้เชนจะหยุด...ไม่หรอก..มันยังทำหน้าทะลึ่งทะเล้นก่อนพูดเสียงเล็กเสียงน้อยยังกับตุ๊ดเป็นการล้อเลียนสาวทอมคนนี้อีก
"น่ากลั๊ว...น่ากลัวอ่ะ....ผู้หญิงเตะผู้ชายเนี่ย........."
เร็วกว่าที่ผมจะมองทัน......สิ้นเสียงไอ้เชน....สาวทอมคนนั้นยกขาขวาหวดไปที่น่องไอ้เชนอย่างแรง..เสียงดังสนั่น..........
"พลั่ก!!!!...."
"......!!!!!!........."
"โอ้ยยยย..."
ไอ้เชนร้องได้แค่นั้นก้อต้องทรุดลงไปนั่งกับพื้นด้วยความเจ็บปวดท่ามกลางความตกใจของคนที่เดินผ่านไปมาและลูกค้าที่กินอาหารอยู่...เด็กสาวจอมเตะยิ้ม

อย่างพอใจก่อนหันไปบอกเจ้าของร้านอาหารว่า
"เฮีย...วันนี้ไม่กินแล้วนะ...ได้เตะคนแล้วอิ่มเลย..."
พูดเสร็จเธอเดินจ้ำพรวดๆออกจากที่นั้นไป.....ผมร้องเรียกแต่เธอไม่ยอมหันกลับมาอีก.....
เจ้าของร้านเดินมาถามอาการ
".......เป็นอะไรมากมั้ย...เดี๋ยวเอายาหม่องมาให้"
"เธอคนนั้นเป็นใครหรือครับ...ทำไมทั้งห้าว..แถมท่าเตะอย่างกับพวกนักมวยเลย"
"ถ้าเจออีกก็อย่าไปยุ่งเชียว...เธอเป็นทอม..แถมยังเป็นนักกีฬาเทควันโด้ของโรงเรียนด้วย..เก่งพอดูเลยละ"
เทควันโด้หรอ...โห..มิน่า...ถึงไม่เกรงกลัวผู้ชายเลย..และไอ้ทะลึ่งอย่างเจ้าเชนนี่หล่อนคงจะกลัวหรอกนะ
ไอ้เชนนั่งก้นจ้ำเบ้าที่พื้นเอามือกุมน่องหน้าตาบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวดแต่ยังไม่วายปากเก่ง.......
"อูยยย เจ็บบ......บ้าเอ้ยย...อย่าให้เจอนะโว้ยย ........น่าดู........."
ไอ้เชนยังลุกด้วยตัวเองไม่ได้ผมต้องช่วยพยุงมันมานั่งที่เก้าอี้...ก่อนจะช่วยนวดขาให้มัน...โดนเตะเจาะยางเข้าไปอย่างแรงเลย........มันยังไม่หยุดบ่นจนผมต้อง

ว่ามัน......
"มึงยังไม่เข็ดหรือไง...เดี๋ยวก้อโดนเตะหลับอีกหรอก"
"..เฮ้ย..มันเล่นทีเผลอโว้ย....ฮึ่มม...อีบ้าเอ้ย..ให้เป็นน้องเป็นนุ่งไม่ได้นะ..กูจะจับอีนี่ขึงพืดเย็ดให้ร้องหาควยกูทุกวันเลย......อูยย...เจ็บ....แม่ง...ตีนหนัก

ฉิบหาย......"
"หึ...นั่นคงเป็นวิธีการของมึง.....แต่วิธีของกู...คืออย่าได้เจอะได้เจอกันอีกเลยว่ะ..พวกทอมพวกดี้เนี่ย"
.....................................................................................................................

หลังจากส่งไอ้เชนที่หอแล้วผมขี่รถกลับบ้านด้วยความอั้นอัดตันใจ...ด้วยไปเห็นสาวแกร่งแรงเกินร้อย...เตะผู้ชายล้มคว่ำต่อหน้าธารกำนัล....เกิดมาเป็นตัวตนพึ่ง

จะเคยพบเคยเห็นก้อวันนี้แหละ...เฮ้อ...ดีนะเนี่ยที่ไม่เป็นผม....ไม่งั้นอายเขาตายห่าเลย...อย่างที่ผมพูดกับไอ้เชน...คืออย่าได้เจอะได้เจอกันอีกจะดีที่สุด.....

พอกลับมาเห็นสาวงามที่บ้านแล้ว..มันค่อยชุ่มชื่นหัวใจขึ้นมาหน่อย.....ผมเล่าเรื่องในวันนี้ให้กุนกับสาฟัง...พวกเธอฟังแล้วก้อเอาแต่หัวเราะกันอย่างสนุกครื้น

เครง..จนผมนึกขำไอ้เชนในใจเหมือนกัน...
"น่าสงสารเชนเนาะ...โดนเข้าไปเต็มๆเลย"
"บอลไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้หรอก...ไม่อ่อนหวานน่ารัก...สู้กุนกับสาไม่ได้เลยสักนิดเดียว..."
ผมพูดจากใจจริง
"ปากหวานจังนะ.....แต่ระวังไว้เถอะ...ยิ่งไม่อยากเจอก้อจะต้องเจอ..."
คืนนั้นฝนนอนที่ห้องสา...พี่แคทนอนกับกุน...อาอรนอนกับแม่กวางเพราะพ่อยังไม่กลับจาก
กทม....อ้อยก้อนอนกับป้าศรี....แป่วว...แบบนี้เลยกลายเป็นว่ามีผมเท่านั้นที่ต้องนอนหนาวอยู่คนเดียว...ฮืออออ......
.....................................................................................................................

28 มกราคม 2548

"โอ้โห...ใหญ่น่าดูเลยนะ..มหาลัยที่บอลเรียน"
ฝนนั่งข้างผมที่เบาะหลังในรถของอาอร..เพราะติดรถมาด้วย..พี่แคทอยู่ในชุดนักศึกษาเตรียมเอกสารที่ต้องใช้มาด้วย..ส่วนฝนแต่งตัวตามสบายเสื้อยืดแขนยาวสี

ชมพู..กางเกงยีนส์..เข้ากับผิวขาวๆของเธอได้ดีจริงๆ..ผมสั้นแบบนักเรียนสาวมัธยม..ยิ่งทำให้น่ารักแถมดูคล่องแคล่วทะมัดทะแมงมากขึ้น....ฝนสูงไล่เลื่ยกับสา

คือประมาณ163-164...ส่วนพี่แคทนี่สูงกว่ากุนอีก..คงจะราวๆ170..เตี้ยกว่าผมแค่ 6 ซม.เอง??ผมพูดกับอาอรก่อนลงจากรถเดินเข้าอาคารเรียนฝั่งตรงข้ามกับ

อาคารสำนักวิชาการซึ่งเป็นที่ๆพี่แคทมาทำเรื่องโอนหน่วยกิต....8.15น.ยังไม่ถึงเวลาเข้าเรียน....แต่เพื่อนๆผมมากันเยอะแล้ว...พอพวกมันเห็นหน้าผมก้อร้องแซว

กันใหญ่??
"อะไรของพวกมึงว่ะ มาโห่ฮิ้วใส่กูทำไม??.........."
"แฮะๆๆ เฮ้ย....มึงพาใครมาด้วยว่ะ พวกกูเห็นนะเว้ย......."
หา??..พวกผีเปรตมันเห็นตอนกูลงจากรถด้วยหรือว่ะ..เว้ยย ....ตาไวเป็นตาหมาเชียวนะพวกมึง.....
"......แล้วสาวที่เดินตามมึงมาน่ะ..ใช่แฟนมึงหรือเปล่า??.."
"หือ???..."
ผมหันไปมองข้างหลัง..ซีดเลยกู..ยัยฝนเด็กแสบ..แอบเดินตามหลังผมมาตั้งแต่เมื่อไหร่??....แน่ะๆยังทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้..แกล้งทำเป็นมองดูแปลงดอกไม้...เดี๋ยว

เถอะนะ..ผมรีบเดินกลับไปหาเด็กสาวลูกพี่ลูกน้องจอมแก่นทันที........
"ฝนตามมาทำไม...ไม่ไปอยู่กับแม่เล่า"
ผมถามด้วยสีหน้าเครียดแต่....ฝนยังยิ้มออกได้..ก่อนหัวเราะเหะๆ...เงยหน้าสบตาแป๋วก่อนตอบผมอย่างยียวน....
"ไมอ่ะ ...เขาห้ามไม่ให้น้องของนักศึกษามาเดินเล่นหรือไง??"
"เดินเล่น? เดินเล่นอะไรของเธอ...ตามฉันมาเนี่ยนะ"
"ครายตามบอลกาน..บอลพูดดีๆนา..ฝนเดินมาตามทางที่เขาทำให้เดินเอง..มะได้เดินตามบอลสักกะหน่อยเลย...."
"วุ้ย...... ยัยเด็กเขี้ยวผี.....ทำมาเป็นพูดลากเสียงยาว...กวนประสาทได้ไม่หยุดหย่อน"
"ขอบใจที่ชม...ฮิฮิ..."
แน่ะ...นี่ว่านะไม่ใช่ชม..หัวเราะไรฟระ....
"กลับไปได้แล้ว..เดี๋ยวก้อโดนแม่ดุหรอก..."
พวกเพื่อนของผมตอนนี้มันต่างจ้องมองฝนตาเป็นมัน...ไอ้พวกบ้า...แถมยังมาแซววี้ดวิ้วให้ผมอีก...ลูกพี่ลูกน้องของกูเว้ย...ไม่ใช่แฟน....ผมยังไม่ทันจะว่าอะไร

ต่อ..ฝนเดินไพล่หลังตรงไปทางเพื่อนๆของผม........
"เฮ้ย!!!..."
ผมรีบเดินตามไปทันที...ฝนจะทำอะไรว่ะ.....ฝนไปถึงก้อถามไอ้เคเพื่อนผมว่า....
"พี่ๆเป็นเพื่อนกับพี่บอลหรือคะ?"
"คร้าบ ใช่ครับ..น้อง"
เจ้าพวกหมาป่ารีบเห่าหอนรับเชียวนะ...โดยเฉพาะมึง...ไอ้เชน...โดนผู้หญิงเตะมาหมาดๆยังไม่เข็ดหรอ..เดี๋ยวกูแฉซะนี่.........
"น้องชื่ออะไรหรือครับ...บอกพี่หน่อยนะ"
"ฝนค่ะ..."
"ว้าววว....ชื่อเพราะ...น้องฝน..น้องน่ารักจังเลย......."
ฝนไม่ตอบแต่ยิ้มหวานสดใสให้เจ้าพวกหนุ่มๆจอมหื่นแทนคําตอบก่อนจะถามต่อไปว่า
"พี่บอลเขามีแฟนที่มหาลัยป่าวค่ะ..พี่ๆรู้มั้ย......"
เอาละสิว่ะ...
"เอ้ยย ฝนพอเลย...มานี่ ..."
ผมฉุดลากหยาดฝนสาวตัวดีเดินจากไปก่อนที่เจ้าพวกบ้ามันจะใส่ไฟให้กลายเป็นเรื่องใหญ่
"อุ๊ย...มาจับตัวเค้าทำไม...บอลคิดอะไรกับฝนน่ะ...เค้าถือนะ...."
ยังๆ ยังมาทำหน้าทะเล้น..ยัยเด็กแก่นแก้ว
"ฝนถามอะไรน่ะ....อย่าเชียวนะ..."
"ไมละ??...ฝนอยากรู้นี่ว่าบอลแอบไปมีแฟนนอกบ้านหรือเปล่า..."
"เธอจะรู้ไปทำไมกัน...บอลไม่มีหรอกน่ะ"
"โอ๊ะโอ...จะจริงเร้อ...ถ้าไม่มีแล้วรีบฉุดฝนมาทำไม..อ๋า!!..หรือว่าบอลแอบชอบฝน...จะหลอกแตะอั๋งฝนล่ะสิ"
"บ้าน่า....ไม่ใช่เลย...นี่...ขอร้องละ...เธอไม่ต้องรู้เรื่องอะไรกับเขาบ้างจะได้มั้ยเนี่ย"
"ม่ายมีทาง...ฝนมีสิทธิ์รู้...และฝนอยากรู้อะไรก้อจะต้องรู้ให้ได้...แบร่ๆ"
ฝนแลบลิ้นให้ผมก่อนเดินกลับไปที่รถ....เฮ้อ..โล่งอกไปที....แต่พอกลับมา...พวกบ้ามันรีบถามทันทีว่าฝนเป็นใคร...ขอเบอร์โทร...ขอจีบฝนให้วุ่นกันไปหมด...

ผมเลยบอกว่าเป็นลูกพี่ลูกน้อง...นิสัยบ๊องส์ๆ...ชอบแกล้งคนเป็นที่หนึ่ง...และอยากจะจีบก้อไปขอแม่เธอเองเพราะมาด้วยกัน......คาบเช้าวันนั้นใช้เวลาผ่าน

เรื่อยมาจนเกือบ 10โมงเช้า...ผมเรียนแบบไม่มีสมาธิเลยจนกระทั่งไอ้เชนมันสะกิดผมให้มองไปนอกห้อง...ผมหันไปมอง......เอื้อกก???? ยัยฝน...ยัยเด็กเขี้ยวผี...

มาอีกแล้ว..คราวนี้มานั่งยิ้มเผล่แกว่งเท้าเล่นอยู่ที่ม้ายาวหินอ่อนหน้าห้องที่ผมเรียน...ปัทโธ่....ยังมาทำเป็นเอียงคอนิดๆ...ส่งรอยยิ้มโปรยเข้าไปให้พวกเสือสิงห์

กระทิงแรดในห้องอีก.............
พวกผู้ชายในห้องมันเห็นเข้าต่างวี้ดวิ้วเป่าปากพูดเสียงดังมากขึ้นจนอาจารย์สงสัย...จึงออกมาหน้าห้อง
"...หนู...มารอใครคะ??"
ฝนเดินมาหยุดที่ประตูก่อนมองผมและบอกอาจารย์ว่า
"มารอพี่บอลค่ะ....พี่บอลจะพาหนูไปกินข้าว......."
...พวกผู้ชายเพื่อนผมเลยไชโยโห่ฮิ้วกันยกใหญ่..ผู้หญิงก้อด้วยแซวผมให้สนุกปากกันเชียวนะ......
ผมเอามือกุมขมับ...บ้าเอ้ยย.....จะตามรังควานฉันไปถึงไหน...ยัยเด็กแก่นกะโหลก...ผมรีบลุกขึ้นเดินออกไปนอกห้อง....กวักมือเรียกฝนชี้นิ้วให้เธอไปกับผม...

ท่ามกลางสายตาของเพื่อนๆทุกคน....
"ฝนมานี่!!!...."
แทนที่ฝนจะกลัวกลับยื่นมือมาข้างหน้าเหมือนให้ผมช่วยจูง...ผมไม่ขัดศรัทธารีบจูงมือลูกพี่ลูกน้อง...สาวสวยน่ารักสุดแสบสุดคัน...พาเดินมาใกล้หน้าห้อง

น้ำ......ไอ้เชน...ไอ้เคย์...ไอ้ติมันแอบมองด้วยแต่ผมไม่สนใจ....ถามฝนทันทีว่า
"เธอจะเอายังไงกันแน่....."
"ฝนอยากรู้นี่นา....อยากรู้ๆๆ....ถ้าบอลบอก..ฝนจะไม่มากวนอีกก็ได้..เอ้า!!...."
"เธอนี่ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้.....เอ้าๆๆเข้าใจแล้ว...เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง...ตอนนี้ฝนกลับอยู่กับแม่ก่อนเถอะ..."
"บอลจะเล่าให้ฟังจริงๆนะ..สัญญานา..อย่าเบี้ยวละ...ตอนกินข้าวกลางวันบอลต้องเล่าให้ฟังให้หมดด้วย"
"ทำไมต้องตอนกินข้าวกลางวันละ?? ที่บ้านไม่ได้หรือไง...."
"ก้อพี่แคทยังไม่เสร็จธุระนี่....กว่าจะเรียบร้อยคงเกือบเที่ยง...ถ้าให้บอลไปเล่าที่บ้าน...เฮะๆ...ฝนรอม่ายหวาย......เพราะงั้นคงต้องกินข้าวกันที่นี่และบอลต้อง

เล่าให้ฟังตอนนั้น....."
ฝนร่ายยาวเหมือนกับจะคิดคำพูดมาไว้ก่อนล่วงหน้าเลย...แถมยังบังคับเราอีก........
"เออๆๆ....งั้นบอลจะเข้าเรียนล่ะ"
"อิอิ...ไปเถอะ.......อ๊ะ..แหงะ...แต่ถ้าบอลเกิดเบี้ยวละ...ไม่ได้ๆๆๆ....มาเกี่ยวก้อยสัญญากันก่อนเลย..เร้ว..."
"อะไรของเธอนักหนาเนี่ย...ฝน..."
ฝนไม่ตอบแต่ยื่นนิ้วก้อยมาตรงหน้า...พร้อมสบสายตาที่แสดงถึงความตั้งใจอย่างจริงจังกับผม....เฮ้อ..แบบนี้คงเลี่ยงไม่ได้ซะแล้ว...
ผมจึงยื่นนิ้วก้อยให้ฝนเป็นการเกี่ยวก้อยสัญญากัน .......ฝนยิ้มออกมาอย่างพอใจก่อนพูดว่า
"เราผูกพันกันมาตั้งแต่เด็ก...บอลไม่มีอะไรจะปกปิดฝนได้หรอก...ฮิฮิ......"
แล้วฝนก้อหันหลังวิ่งแผล่วจากไป...ส่วนผมเดินกลับมาด้วยสีหน้าอย่างกับปลาช่อนโดนเผา..........
.....................................................................................................................

ในโรงอาหาร
"โอ้โห...ว่าแล้วเชียว...บอลนี่เผลอไม่ได้เลย....แล้วพี่กุนกับสารู้ยัง..ถ้ายังไม่รู้..ฝนจะช่วยบอกห้าย"
"ไม่ต้องเลย..ยัยเด็กตัวแสบ..กุนกับสาน่ะรู้มาก่อนแล้ว..."
"หรอ........แล้วบอลคบกับเก๋และสาวแค่เพื่อนเรียนจริงน่ะ...ไม่ใช่ว่ามีแอบลับหลังนา..."
"ไม่เป็นอย่างนั้นหรอกน่า......."
ผมตอบขณะเหลือบมองโต๊ะข้างๆเพื่อนๆผมมันนั่งมองกันให้สลอนไปหมด
แบบนี้มันน่าภูมิใจหน่อยๆตรงที่เรามีลูกพี่ลูกน้องสวยน่ารักตั้ง 2 คนให้พวกผีเปรตมันอิจฉาเล่น........อาอรขอตัวไปห้องน้ำและให้ลูกสาวทั้ง 2 ไปที่รถได้เลย...

ระหว่างนั้นพี่แคทถามผม.......
"อย่างที่ฝนบอก...ไม่ใช่ว่ายังแอบคบกันอยู่นะ..."
"ไม่ครับ พี่ ไม่มีแบบนั้นแน่"
"ดีแล้ว...อย่าทำให้พี่กุนกับสาเสียใจ...ทั้ง 2 คนต่างรักเธอมากนะบอล"
พี่แคทบอกผมก่อนที่จะดื่มน้ำและลุกขึ้น........พอดีกับที่เพื่อนผมชื่อโก๋เดินมาที่โต๊ะเรา 3 คน..มันถามพี่แคทว่า
"เอ่อ...พี่..ชื่ออะไรหรือครับ..."
พี่แคทหันมามองไอ้โก๋ด้วยท่าทีเฉยเมยก่อนถามเสียงเรียบๆแต่มีความเย็นชาแฝงอยู่ด้วย......
"...จะรู้ไปทำไมคะ??"
"เอ่อ..ก็..ผมอยากจะรู้จักด้วยน่ะครับ..."
"ขอโทษด้วยนะคะ...ฉันจะกลับบ้าน...ฝน..ไปได้แล้ว.."
พี่แคทพูดปฎิเสธไอ้โก๋อย่างไม่มีใยดีเสร็จก้อเดินจากไปฝนลุกเดินตามแต่......
"อ่า...โทษทีนะคะ...พี่สาวหนูก้อแบบนี้แหละ...ไม่สนใจผู้ชายคนไหนหรอกนะ..."
"ทำไมละครับ..ตอนนี้พี่เค้ามีแฟนอยู่แล้วหรือ..."
"ป่าว...แค่พี่หนูเขาไม่ชอบผู้ชายเท่านั้นเอง.....อ่ะ...ไปนะ...บอล..."
ผมเองก้อเพิ่งรู้ว่าพี่แคทไม่ชอบผู้ชายก้อวันนี้เอง..แต่มันเพราะอะไรกันละ??.........
ไอ้โก๋เพื่อนผมหน้าแหกเต็มๆ...ฝ่ายฝนแอบกระซิบที่หูผมว่า
"พี่ชายคนนี้..จีบไม่ได้เรื่องเลย......"
"ฝน!!!"
"ฮะ ฮะ ไปนะจ๊ะ แล้วเจอกันที่บ้าน"
ฝนตอบก่อนวิ่งตามพี่สาวไป.........
"เอ้ย...บอล ทำไมพี่มึงเย็นชานักวะ...แค่ถามชื่อเท่านั้นเอง..."
"จะให้กูบอกชื่อพี่เขาไหมละ"
"บอกมาสิวะ...."
"เออ...เอาไว้เรียกตอนพี่เขามาเรียนที่นี่ละกัน......"
......................................................................................................................

เย็นวันนั้น...ที่บ้าน...ผมเล่าเรื่องที่ฝนไปทำแสบถึงมหาลัยให้ทุกคนในบ้านฟัง...เจ้าตัวนั่งฟังอยู่ด้วยแต่ยังยิ้มร่าอย่างภาคภูมิใจเสียเต็มประดาอีกต่างหาก........อา

อรพูดว่า.......
"นี่แหละ...ฝนละ...อยู่บ้าน..ทำป่วนยิ่งกว่านี้อีกเยอะ...."
"ยังมียิ่งกว่านี้อีกหรือ...นี่ฝน...เธอเรียนที่ลำปางน่ะดีแล้ว..อย่ามาเอ็นเข้าเรียนที่นี่เลย......"
"อะไรอ่ะ...บอล...ยี้...เดียะๆ..."
ฝนตีหน้าบึ้งพร้อมยิงฟันแยกเขี้ยวให้ผม....อึ๋ยย...น่ากลัวเหมือนกันนะ
"เห็นมหาลัยของบอลแล้วน่าเรียนดี...ไม่แน่ฝนอาจจะไม่เอ็นแต่มาสอบเข้าที่นี่ก้อได้...
อย่างน้อยจะได้เรียนที่เดียวกับพี่..."
"ฮื่อ...ที่บ้าน...ฉันปวดหัวกับเธอมากพออยู่แล้วนะ...นี่ยังจะตามมาหลอกหลอนฉันถึงมหาลัยอีกหรอ......."
"พี่เนี่ย...ไม่เข้าข้างน้องเลยนะ....."
ทั้งหมดหัวเราะกันอย่างครื้นเครง...ยกเว้นผม...ถ้ายัยนี่มาอยู่นี่จริง...ผมได้บ้าตายแน่..ขนาดมาแค่วันเดียวยังทําป่วนได้ถึงขนาดนี้.....
......................................................................................................................

วันเสาร์..สาวๆในบ้านเกือบทั้งหมดต่างพากันออกไปเที่ยวในเมืองกัน..อ้อยน้องสาวผมก้อไปด้วย...รู้สึกฝนจะถูกชะตากับอ้อยซะแล้ว...พูดกันตามจริง..อ้อยถึง

อายุจะน้อยกว่าฝน..แต่ผมว่าเธอมีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่าฝนซะอีกนะ....ในความคิดของผม.....

30 มกราคม 2548

เช้าวันอาทิตย์..เป็นวันที่ทั้ง 3 แม่ลูกต้องกลับลำปาง.....เวลาเก้าโมงแล้วแต่ฝนยังนอนอยู่เลย...ทั้งหมดนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารพร้อมกันหมดแล้ว...พอดีผมกำลังเดิน

ขึ้นบันไดไปที่ห้องหลังอาบน้ำเสร็จ....อาอรบอกให้ผมไปปลุกฝนเพราะกินข้าวเสร็จแล้วจะกลับบ้านกันเลย....ผมเดินไปที่ห้องสา...พร้อมร้องเรียก....
"ฝน..ตื่นได้แล้ว..แม่ให้ไปกินข้าว...."
"...................."
ไม่มีเสียงตอบ.ผมจึงเคาะประตูอีกครั้ง...ไม่มีเสียงตอบกลับมา...สักพัก..ผมจึงเปิดประตูเข้าไป...อะจึ๋ยย......ภาพที่ผมเห็น........ฝนนอนหงายอยู่บนเตียง..หลับ

ตาพริ้ม..เธอใส่เสื้อนักศึกษาสีขาว..มันของสานี่นา..ทำไมฝนเอามาใส่และก้อ...อึ๋ยย..ท่อนล่างของลูกพี่ลูกน้องจอมแก่น...นุ่งเพียงกางเกงในสีเหลืองอ่อนเพียงชิ้น

เดียวเท่านั้น...ฝนเอามือปิดตรงเป้าหว่างขาไว้นิดหนึ่ง...เผยให้เห็นความเซ็กส์ซี่เล็กๆน้อยๆที่ซ่อนอยู่.....ขาอ่อนเรียวยาวขาวสวย..ถ่างออกนิดๆ...เสื้อขาวปิด

กระเปาะหน้าอกที่นูนเด่นออกมา...ไม่รู้ว่าเธอใส่เสื้อชั้นในหรือไม่......สักพักฝนนอนพลิกตะแคงหันหลังให้.....เสื้อนักศึกษาถูกร่นไปที่สะโพก...ร่องก้นขาว

สวยซึ่งถูกปิดซ่อนอยู่ในชั้นในชิ้นบางๆมองเห็นได้รางๆ....โอ้...เนินเนื้ออวัยวะเพศที่มีขนดำนิดๆมันดันเป้ากางเกงในจนนูนเด่นยิ่งนักช่างโหนกนูนน่าสัมผัสลูบ

ไล้...แถมบั้นท้ายเล่าก้อยังสวยสดได้รูปงดงามจริงๆ...ผมมองด้วยความตื่นตาจนรู้สึกว่าควยของผมมันจะเริ่มลุกเด่อีกแล้ว......เฮ้ยยย..อย่านะโว้ยย...ห้ามก่อคดี

อีกนะ....เดี๋ยวโดนฆ่าอีกหรอก.......ผมหันหลังกลับพยายามไม่คิดอะไรจนรู้สึกว่าท่อนลำเริ่มจะอ่อนตัวลง....จึงหันกลับมาเรียกฝน
"ฝนตื่นได้แล้ว...แม่ตามไปกินข้าว...."
"อื๊ออออือออ...."
ฝนค่อยๆบิดขี้เกียจก่อนพลิกตัวหันหน้ามา...พอเห็นหน้าผมเท่านั้น....
"ว้ายยย!!!!...ช่วยด้วยค่าาา....บอลจะปล้ำฝน......."
"เฮ้ยยย!!!!......อะไรกันเนี่ย!!!!!!"
ผมตกใจสุดขีดที่อยู่ๆฝนก้อร้องว้ายออกมาอย่างดังลั่นแถมหาว่าผมจะเข้าไปปลุกปล้ำเธออีก..........ไม่นานมีเสียงวิ่งขึ้นบันไดดังตึงๆขึ้นมา.....
"อะไร...ฝน..เป็นอะไร...ลูก..."
อาอรวิ่งเข้ามาเป็นคนแรกคนทั้งหมดที่เหลือเดินเข้ามาในห้องสาทันทีเพราะผมไม่ได้ปิดประตู.....
"ตายแล้ว...บอลทำอะไร..."
แม่กวางเสียงสั่นถามผม ...หยึยย....ไม่ใช่นะครับแม่....
"ผมเปล่านะครับ....ผมเข้ามาปลุกฝนอยู่ดีๆ....."
"ฮะฮะฮะฮะ...."
ฝนลุกขึ้นจากเตียงเอาผ้าเช็ดตัวมาเปลี่ยน..และหัวเราะชอบใจอย่างสนุกสนาน???
"แกล้งคนอื่นเขาอีกแล้วนะ...เด็กบ้า..."
พี่แคทพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูจะเบื่อหน่ายการกระทำของน้องสาวเหลือเกินก่อนพูดต่ออีกว่า
"ฝนน่ะชอบทำแบบนี้เรื่อย..เวลาพี่ปลุกเหมือนกันมักจะชอบร้องวี้ดว้าย....หาว่าพี่จะแกล้งบ้างละ..จะตีบ้างละ"
หา........งั้นยัยเด็กผีนี่ก้อรู้ตัวตลอดสิ...และที่เอาเสื้อของสามาใส่ก้อเป็นแผนการ...เพราะรู้ว่าผมมาปลุกเธอมิน่า....ทําไมถึงได้ไม่มีเสียงตอบในตอนแรก....มัวไป

หาเสื้อของสามาใส่นี่เอง...หนอยแน่ะ.........ยัยฝนเอ้ยย...ร้องมาได้...ทำให้ตกอกตกใจ..เกือบทำให้เรากลายเป็นผู้ร้ายไปแล้ว..ยังๆ..ยังมีหน้ามาหัวเราะเยาะเรา

อีก...แสบได้ทุกเวลาทุกสถานที่จริงๆ........ผมจึงว่าออกไปอย่างเหลืออด........
"นี่.!!!.ยัยเด็กเขี้ยวผี...ทำแบบนี้มันสนุกนักหรือไง..."
"คิกๆ ยัยเด็กเขี้ยวผี........."
สาพูดยิ้มๆกับกุนที่แอบหัวเราะคิกๆเช่นกัน..ฝนยังตอบหน้าตาเฉยยังกับตัวเองไม่ได้ทำผิด.........
"สนุกสิ...แถมคราวนี้สนุกกว่าแต่ก่อนเยอะเลย...เพราะได้เห็นบอลหน้าซีดยังกับผีถูกต้ม......คิกๆๆ"
ฝนนุ่งผ้า เช็ดตัวผืนเดียว...เอาผ้าขนหนูอีกผืนปิดหัวไหล่...สบตาและยิ้มเยาะผม........
"โอ้ย..หัวใจจะวาย..คราวหน้าถ้ายังเล่นแบบนี้อีกจะจับโยนออกไปนอกหน้าต่างเลย...ฮึ่มม...."
"ไปๆๆ.....ฝนไปอาบน้ำ....กินข้าวเสร็จจะได้กลับบ้าน.."
อาอรพูดพร้อมเดินออกไป กุน..สา..แม่กวางและผมเดินออกไปโดยเฉพาะผมนี่ถึงกับหัวเสียเลย.........มันน่ามั้ยละ....
"ค่าๆๆ....ฝนเดินออกจากห้องวิ่งแซงหน้าผมตรงระเบียง...พอลงไปถึงชั้นล่าง...เธอยังมาแลบลิ้นให้ผมอีกก่อนเดินเข้าห้องน้ำไป......เจ้าบ้าๆๆ ...ยัยฝนเขี้ยวผี...

สักวันฉันจะต้องล้างแค้นเธอให้ได้!!!!..........
.....................................................................................................................

ก่อนจะขึ้นรถ ฝนขอคุยกับผมตามลำพัง........
"ขอโทษนะจ๊ะ...บอลอย่าโกรธฝนนะ..น้า..น้า..."
ฝนอ้อนวอนให้ผมยกโทษให้เพราะเห็นผมเอาแต่หน้าบึ้ง
"เออ..ไม่โกรธ...แต่อย่าเล่นอะไรพิเรนแบบนี้อีกนะ..."
ความจริงผมโกรธ..แต่จะให้ผมยิ้มออกหรือไง??
"จ้าๆๆ...เออนี่...ยังจำที่ฝนพูดเมื่อวานได้มั้ย....."
"อะไรละ??"
"ฝนพูดว่า....เราผูกพันกันมาตั้งแต่เด็ก...ประโยคนี้ไงล่ะ..."
"แล้วทำไมหรือ??....."
"บอลยังจำได้มั้ยว่าตอนยังเด็กบอลเคยทำอะไรกับฝนไว้........"
"ทำอะไรบ้างละ...บอลจำไม่ได้แล้ว..."
"จำไม่ได้....บอลลืมได้ไงกัน....นี่บอลกล้าลืมหรือ..."
ฝนเสียงดังขึ้นท่าทางจริงจังขึ้นกว่าเก่ายังกับไม่ใช่คนเดิม
"อะไรของเธอกันน่ะ....มันผ่านมาตั้ง 10 ปีแล้วนะ....ใครจะไปจำได้หมดละ"
"งั้นหรือ....บอลลืมไปแล้วหรือนี่...."
ฝนเสียงอ่อนลงก่อนถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง...มองผมและบอกต่อไปว่า.......
"ฝนไม่เคยลืมเหตุการณ์นั้นหรอกนะ......ฝนยังจำใส่ใจไว้ตลอดเวลาจนถึงเดี๋ยวนี้....."
"ฝน......."
ผมนึกในใจเหตุการณ์อะไรของเธอกัน???
"เอาเถอะ...บอลนึกไม่ออกตอนนี้ก็ยังไม่เป็นไร...แต่คราวหน้าที่ฝนมาที่นี่...ฝนจะถามบอลอีกครั้งนะ"
ฝนพูดเสร็จเดินไปขึ้นรถ...ก่อนยื่นหัวออกมานอกกระจกรถพูดกับผมอีกครั้งว่า.......
"อย่าลืมนะ...ฝนจะกลับมาฟังคำตอบจากบอล...พี่กุน...สา...ป้ากวาง...หนูอ้อย...ป้าศรี...ฝนไปล่ะน๊า"
สมาชิกในบ้านทั้งหมดโบกมือให้...รถของอาอรค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากบ้านเราไป...กุนกับสาเดินมาถามผมว่า
"ฝนเขามีอะไรหรอ...แล้วที่ว่าจะมาฟังคำตอบจากบอลน่ะ...คำตอบอะไร?"
"บอลก็ไม่รู้...นึกไม่ออกจริงๆว่าตอนเด็กมีอะไรเกิดขึ้นกับฝนและบอลกันแน่???"
......................................................................................................................

แถมท้ายองก์ที่ 1

"ฝน...เธอมีอะไรกับบอลเหรอที่ว่าเธอจะมาฟังคำตอบจากบอลน่ะ...มันอะไร??"
"...อยู่ๆ..พี่แคทนึกสนใจขึ้นมาทำมายอ่ะ??..."
"ทำไม...มีอะไรที่พี่รู้ไม่ได้...หา...บอกมาซะดีๆเลยนะ..."
"ม่ายมีอารายหรอกจ้ะ...พี่จ๋า...แค่มีความทรงจำในวัยเด็กอันแสนวิเศษ...เท่านั้นเอง..."
"พูดอะไรไม่ค่อยรู้เรื่อง...เธอนี่นะ..."
"....ฮิฮิ...นี่พี่..หนูจะเรียนมหาลัยเดียวกับพี่นะ"
"อะไร...ทำไมฝนตัดสินใจง่ายๆแบบนั้นเล่า"
"จริงด้วย...ลูกคิดดีๆก่อนนะ"
"หนูคิดดีแล้วแม่..."
"เรื่องนี้ไม่ใช่จะตัดสินใจกันได้แค่วัน 2 วัน...พ่อเขาจะว่ายังไงยังไม่รู้เลย"
"ใช่...และไม่ใช่ว่าจะเข้าเรียนกันได้ง่ายๆนะ...เราน่ะยิ่งขี้เกียจอ่านหนังสืออยู่ด้วย"
"จุ๊ๆๆ...คิดว่าหนูเป็นใครกันน่ะพี่"
"ฝน...เธอก็เป็นอย่างที่บอลบอกไง...ยัยเด็กเขี้ยวผี..."
และพี่แคทก็หัวเราะชอบใจ...แม่อรก็พลอยยิ้มไปด้วย
มีฝนคนเดียวทําหน้ากระเง้ากระงอด...นั่งเคียงข้างพี่สาวของเธอที่เบาะหลังของรถ...
"พี่อ่ะ...ฮึ่ม...โป้งพี่...โป้งแม่แล้วด้วย!!!"
ฝนชูนิ้วโป้งให้แม่และพี่สาวก่อนนั่งกอดอกไม่พูดไม่จา...
"เออ...เราน่ะเงียบๆบ้างซะน่ะ ดีแล้ว..."
ฝนเงียบเสียงแค่แป๊บเดียวเท่านั้นแหละ...
"...ม่ายมีทาง...ฝนไม่เงียบหรอก...จะคอยแกล้งพี่นี่แหละ..."
และฝนก้อแอบเอามือคว้าจับหน้าอกพี่สาวตัวเองหมับ...พี่แคทสะดุ้งร้องว้ายลั่นรถ
"ว้าย!!...เด็กบ้า...มาจับนมพี่ทำไม??"
"ฮี่ๆๆ...นมใหญ่กว่าฝน...หนูไม่ยอมๆ...นี่นี่...นี่แน่ะ..."
"หยุดนะ...ฝน...ยัยเด็กทะลึ่ง!!...ยัยเด็กลามก!!..."
"นมพี่แคทนุ่มดีจังเยย...ขอฝนจับให้หนำใจหน่อยนะจ๊า..."
"หนอย...พี่จับของเธอบ้างสิ...ยัยเขี้ยวแหลม..."
"ว้ายย!!...ฮิฮิ...คิกๆ..."
ในรถมีแต่เสียงหัวเราะวี้ดว้ายของ พี่น้อง 2 สาวที่สนิทรักใคร่กันมากที่สุด....ทั้งคู่ไม่รู้ว่าอนาคตของพวกเธอจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้....แต่ชีวิตมันต้องดำเนินต่อ

ไปการเดินทางของพวกเราทุกคนก็เช่นกัน...มันไม่มีที่สิ้นสุดหรอก...
.....................................................................................................................
 
องก์ที่ 2

4 มีนาคม 2548

วันสุดท้ายของการสอบปลายภาค...หลังจากนี้ไปคือเวลาช่วงปิดภาคเรียนอันยาวนานถึง 3 เดือนเลยทีเดียวและอีก 2 วันนับจากวันนี้คือวันที่ 6 ซึ่งเป็นวันเกิดของผม...อายุจะย่างเข้า 19 ปีและยังเป็นวัน...ผมไม่อยากจะเอ่ยออกมาจริงๆ...ว่ามันเป็นวันที่กุน...หญิงสาวอันเป็นที่รักของผมต้องออกไปเผชิญชีวิตในการทำงาน

หลังจากเรียนจบมหาวิทยาลัยด้วยผลการเรียนที่ยอดเยี่ยมได้เกียรตินิยมอันดับ 2 จึงมีโรงแรมในกทม.มาติดต่อจองตัวกุนให้ไปทำงานเป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์...นับว่าเป็นความฝันของศกุนตลาเลยทีเดียว...เธอดีใจเป็นอย่างมากที่ความฝันนี้เป็นความจริงแล้ว...พ่อ...แม่กวาง...สาวิตรีน้องสาว...ต่างเห็นดีเห็นงามกับการตัดสินใจของกุนแต่ตัวผมกลับมีความคิดที่ไม่เห็นด้วยอยู่ลึกๆ...ความกังวล...ความเป็นห่วง...ความคิดถึงโหยหา...ความรักและความห่วงใย...หลายสิ่งหลายอย่างของความรู้สึกมันปนเปกันไปหมด...คืนวันนั้นกุนออกไปงานเลี้ยงฉลองเรียนจบและฉลองได้งานทำร่วมกับเพื่อนๆที่ร้านแพอาหารริมแม่น้ำ...ผมขอไปด้วยแต่กุนบอกว่าให้ไปกับเธอเพียง 2 ต่อ 2 ดีกว่าเพราะต้องการจะอยู่กับผมตามลําพัง 2 คนเท่านั้น...กุนใส่เสื้อเชิ้ตแบบผู้หญิงแขนสั้นสีฟ้ากระโปรงสีเดียวกันยาวแค่เข่า...สวมสร้อยคอไข่มุกที่พ่อผมซื้อให้เป็นของขวัญ...แหวนทองคำประดับเพชรเม็ดเล็กๆที่แม่กวางซื้อให้เป็นของขวัญเช่นกัน...สาและอ้อยกับป้าศรีรวมเงินกันซื้อรองเท้าส้นสูงราคาแพงยี่ห้อดังจากเมืองนอกให้...ส่วนผมไม่ได้ซื้ออะไรเพราะยังตัดสินใจไม่ได้...
"อย่ากลับดึกนะลูก..."
"ค่ะ... แม่...บอล...กุนไปนะ.."
"ขอให้สนุกนะพี่..."
ผมพูดขณะเดินตามไปส่งที่รถและหลังจากกุนขับรถออกไปแล้ว...ก็ยังยืนมองตามจนสามาคล้องแขนพากลับเข้าไปในบ้านก่อนพาผมไปที่ห้องของเธอ...
.....................................................................................................................

"...บอลดูเนือยๆไปนะ...ไม่สบายหรือเปล่า??..."
สานอนตะแคงลืมตาถามผมหลังจากเสร็จกามกิจไปแล้วยกหนึ่งอย่างเชื่องชา...
"เปล่านี่...สา..บอล.สบายดี..."
"น้ำกว่าจะออกได้...แถมควยบอลยังไม่ค่อยสู้เลย...ต้องปลุกกันตั้งหลายที??"
"เอ่อ...คือ...บอลขอโทษด้วยนะ"
"คิดถึงพี่กุนหรือ??...3-4วันมานี่เธอดูจะซึมๆไป...บอลคิดอะไรอยู่บอกสามั่งได้มั้ย??..."
สาเขยิบพลิกตัวทับร่างผมก่อนก้มลงจูบต้นคอ.แลบลิ้นเลียไปตามซอกติ่งหู...ผมลูบผมเธอช้าๆก่อนจะตอบว่า
"...ถ้ากุนไปกทม...บอลคงจะคิดถึงเธอมากเลยละนะ..."
สามองสบตาผมนิ่งอยู่พักหนึ่ง...
"อ๋อ...เพราะนี่น่ะหรอที่ทำให้บอลซึมๆไปน่ะ...."
...ผมมองเพดานห้องก่อนจะพูดต่อไป
"...บอลไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่...ที่นี่ก้อทำงานได้...ทำไมกุนต้องไปทำงานถึงกรุงเทพ..."
...สานิ่งไปครู่หนึ่งและบอกผมว่า
"สาเคยถามพี่นะ..บอล...พี่เขาบอกว่า...คนจากโรงแรมที่มาสัมภาษณ์เป็นศิษย์เก่าที่จบจากที่นี่แถมยังรู้จักสนิทกับพี่กุนมากเลยมาชวนพี่ไปทำงานด้วยกัน..."
"...ถ้าเรื่องนั้นบอลรู้แล้ว..."
"งั้นบอลน่าจะเข้าใจนะ...ว่าการที่ได้ไปทำงานกับคนรู้จักและสนิทสนมมันเป็นเรื่องที่ดีจะตาย...อีกอย่าง...แม่ให้ป้าศรีไปอยู่เป็นเพื่อนพี่ด้วยแถมยังมีพ่ออยู่อีกทั้งคน...ไม่เป็นไรหรอกน่า..."
ใช่แล้ว...พ่อของผมจะโยกย้ายไปทำงานที่อยุธยาเป็นกรณีพิเศษ...อยู่ทำงานใกล้กับกทม.คงจะช่วยดูแลกุนกับป้าศรีได้ดีกว่า...ซึ่งผมได้ขอร้องพ่อเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว...พ่อรับปากผมว่าไม่ต้องเป็นห่วง...
"อือ...เรื่องนั้น...บอลรู้...บอลเข้าใจ"
"งั้นเลิกซึมได้แล้ว!!...พี่กุนต้องการทำงานที่ตัวเองรัก...ต้องการทำงานกับคนสนิทสนมคุ้นเคย...เราอย่าไปขัดขวาง...ต้องเอาใจช่วย...ให้กำลังใจพี่เขาสิถึงจะถูก..."
"........................"
"เอ้า...เลิกพูดเรื่องคนอื่นเถอะ...เรามาต่อยก 2 กันดีกว่า...ยกแรกบอลน่ะสอบตก!!...ฮิฮิ..."
"...อะไร...มีงี้ด้วยหรือ??...อุ๊บ...โอ้ววว..."
สาเลื่อนตัวลงต่ำก้มหน้าแลบลิ้นเลียแถวหน้าท้อง...สะดือและบริเวณขาหนีบ...พร้อมใช้มือกระทอกควยเบาๆ ไปด้วย...จากนั้นเธอค่อยๆลุกนั่งยองๆจับหัวควยถูกับปากรูหี3-4ทีก่อนกดเข้าไปช้าๆ...
"อูยยย...ซีดสสส..."
สาเงยหน้าขยำนมตัวเอง...นั่งยองๆโหย่งก้นขย่มควยผมช้าๆ...อาาาา...ผมต้องเด้งก้นขึ้นรับการจู่โจมของสาวสวย...สาเริ่มใช้ท่า woman on top ขย่มตูดบรรจงร่อนรูหีเย็ดควยผมหนักและเร็วขึ้นเรื่อยๆ...ผมถอนหายใจหนักๆกัดฟัน...มือจับเอวหญิงสาวกดกระแทกควยหนักขึ้นตามลำดับ...สาหลับตาพริ้มโน้มใบหน้าลงจูบด้วยความรัญจวนใจอย่างยิ่ง...
ผมกับสาได้เริ่มสงครามใต้สะดือกันอีกครั้งในคืนที่เต็มไปด้วยความรู้สึกอันหลากหลายและความตั้งใจของแต่ละคน...
......................................................................................................................

5 มีนาคม 2548

รุ่งเช้า...ผมในชุดกางเกงขาสั้นตัวเดียวเดินถือเสื้อยืดออกมาจากห้องนอนหญิงสาว...สายังนอนหลับสนิท...ลงมาเจอกับพี่กุนกำลังล้างหน้าอยู่หน้าห้องน้ำ...กุนมองผมผ่านกระจกพร้อมร้องทัก
"อรุณสวัสดิ์จ้ะ...บอล"
"ครับ..."
"เมื่อคืนเล่นกันหนักเลยสินะ...กุนกลับมาตอนเที่ยงคืน...ได้ยินบอลกับสาครางแข่งกันอยู่เลย..."
กุนตอบยิ้มๆจนผมอดเขินไปด้วยไม่ได้...
"เอ่อ...แฮะๆ...แล้วทำไมกุนไม่เข้าไปหาล่ะ..."
"...ไม่ดีกว่า...ยกให้สาเขาไปก่อน...วันนี้ตังหากที่บอลจะต้องเป็นของกุน..."
กุนพูดแบบนี้ทำให้ผมถึงกับขนลุกซู่...มันมีทั้งความตื่นเต้นและวิตกกังวลเกิดขึ้นไปพร้อมๆกัน...เพราะเวลานั้นมันใกล้เข้ามาทุกทีๆ...วันที่กุนจะต้องจากผมไปแล้ว...คิดแล้วให้ใจหายจริงๆ...กุนมองหน้าผมอยู่นานและพูดว่า
"บอลยังดูเพลียๆอยู่เลย...ไปล้างหน้าแปรงฟัน...อาบน้ำก่อนเถอะ..."
กุนหอมแก้มผมและเดินจากไป...พอดีกับที่ป้าศรีอยู่แถวนั้น...ผมเข้าไปโอบกอดหอมแก้มเธอ...
"เมื่อคืนแย่เลยนะจ๊ะ...ป้าอยากจะเข้าไปสนุกด้วยแต่กลัวคุณเอก(พ่อ)รู้..."
"...ถ้าป้าไปอยู่กรุงเทพ...ผมคงคิดถึงป้าแย่เลย..."
"อะไรกัน...หนุ่มน้อย...มาทำปากหวาน...ยังมีหนูสา...พี่กวางและยังอ้อยอีกไม่ใช่หรือ...บอลก็คิดซะสิว่านอนกับลูกสาวก็เหมือนนอนกับแม่..."
"ครับ..."
สักครู่...ผมเข้าไปหาอ้อยในห้อง...เธอกำลังนั่งหวีผมที่โต๊ะเครื่องแป้ง...น้องสาวของผมระยะนี้...หน้าตาอิ่มเอิบผิวพรรณมีน้ำมีนวลขึ้นเยอะ...รูปร่างเริ่มอรชรอ้อนแอ้นคงจะได้น้ำจากผมไปเยอะ...อ้อยเห็นผมรีบโผเข้ามากอด...
"พี่บอล...พี่คงคิดถึงพี่กุนกับแม่มากเลยสิคะ..."
"ทำไงได้แต่ไม่เป็นอะไรหรอก....พี่มีอ้อยเป็นของขวัญต่างหน้าป้าศรีอยู่แล้ว..."
"ค่ะ..."
อ้อยยืนซบอกผมอย่างมีความสุข...
วันนี้เป็นวันหยุดวันแรกหลังจากปิดเทอมแต่ผมยังต้องไปทํางานที่คณะร่วมกับเพื่อนปี 1 รุ่นพี่ปี 2 และ ปี 3 ตามที่อาจารย์สั่ง...กุนขอไปด้วย...วันนี้ผมต้องการให้เธออยู่กับผมให้มากที่สุดจึงตอบตกลงทันที...ส่วนสาขอตัวบอกกับเราว่าวันนี้ยกให้อยู่ด้วยกันทั้งวันเลยเธอไม่ต้องการจะไปเป็นก้างขวางคอของพี่สาวสุดที่รัก...

หลังจากกินข้าวเช้า...ผมกับกุนเตรียมตัวจะไปมหาลัย...แม่กวางขออาศัยติดรถไปส่งเธอที่บริษัทประกันชีวิต...แม่กวางทำงานมีตำแหน่งเป็นถึงผู้จัดการศูนย์ของบริษัทประกันชีวิตในสาขาของจว...
"ทั้ง 2 คนจะกลับมากันกี่โมง?"
"คงจะสักบ่าย 2บ่าย3น่ะครับ"
"กลับมาบ้านก็รีบจัดแจงกันซะนะ...แม่จัดการจองโต๊ะอาหาร...จองห้องเรียบร้อยหมดแล้ว..."
"ขอบคุณมากค่ะ...แม่..."
"คืนนี้ขอให้สนุกและมีความสุขมากๆนะจ๊ะ...ลูกสุดที่รักทั้ง 2 ของแม่..."
ผมมองแม่กวางด้วยความปลาบปลื้ม...ถ้ากุนไปแล้ว...เธอกับสาคงจะพอช่วยคลายเหงาให้ผมได้เยอะเลย...
เวลา 8.45 น.
ผมขับรถมาถึงคณะ...เพื่อนๆและรุ่นพี่ต่างมองพวกเรากันเป็นตาเดียว...กุนก้าวลงจากรถในชุดกระโปรงจีบสั้นเหนือหัวเข่าสีชมพู...เสื้อยืดสีขาวใส่เสื้อแจ็คเก็ตสีน้ำตาลทับอีกชั้น...รองเท้าคัทชูสีขาว...รวบผมสั้น...พวกเพื่อนผู้ชายผมต่างมองจ้องกันตาเป็นมันเพราะมันไม่เคยเห็นกุนมาก่อนแถมกุนยังหน้าตาสวยน่ารักอีกด้วย...ผมเห็นแล้วยังต้องภาคภูมิใจที่มีแฟนน่ารักขนาดนี้...ผมจับมือกุนเดินไปที่กลุ่มพวก...แนะนำให้พวกเพื่อนๆรู้จักแฟนของผม...ไอ้เครีบถามผมทันทีว่า...
"บอล...แล้วสาวที่ชื่อฝนนั่นไม่ใช่แฟนมึงหรือ??..."
"...บอกว่าไม่ใช่...นั่นลูกพี่ลูกน้องกูเว้ย..."
ไอ้ตินั่งบนเก้าอี้...เขยิบมากระซิบอีกคน...
"แฟนมึงสวยจัง...มีน้องสาวบ้างมั้ยวะ...กูจะได้ขอจีบ..."
ผมนึกในใจ...กวนแล้วมรึง...ไอ้ห่านี่...น้องสาวกุน...ก็สาน่ะสิ...ไม่ได้โว้ย...นั่นก็เมียกู...
"...ไม่มีเว้ย..." (แต่ถึงมี...กูไม่ยกให้มึงหรอก)
ไอ้เชนเท่านั้นที่รู้อะไรต่ออะไรดีแต่ยังมีลิมิต...มันเดินมาตบบ่าผม
"พาแฟนมาเปิดตัวหรือไงเพื่อน...จนได้นะมึง...."
"...ประมาณนั้นแหละ..."
อย่าว่าแต่เพื่อนผมเลยแม้แต่รุ่นพี่หลายคนยังเห็นแอบซุบซิบกัน....แถมยังชำเลืองมองกุนเป็นระยะๆ...เพื่อนผู้หญิงในเอกพากันเข้ามาคุยกับกุนซึ่งกุนก้อคุยด้วยอย่างไม่ถือตัว...จะมีแต่เก๋และสาวที่นั่งห่างพวกเราออกไป...ผมกำลังคุยกับไอ้เชน...กุนเดินมาหาผม...
"ผู้หญิง 2 คนไหนล่ะบอล...ชื่อเก๋กับสาว??"
เอื้อก..กุนจะรู้ไปทําไมน่ะ...หรือว่าจะไปเอาเรื่อง 2 คนนั่น??.....กุนคงพอจะเดาความคิดผมออก...
"กุนแค่อยากรู้จักด้วยเท่านั้นเองน่า..."
....ผมมานึกตรึกตรองแต่ไหนแต่ไร...บางครั้งถึงกุนจะมีนิสัยขี้ใจน้อยและบางครั้งขี้หึงผมจนออกนอกหน้าแต่เธอเป็นคนที่มีเหตุมีผลเพียงพอ...ผมเชื่อใจกุนจึงบอกเธอไป...กุนเดินไปหาเก๋กับสาวทันที...ไอ้เชนเห็นและรีบกระซิบผม...
"เฮ้ย...งานนี้มีตบกันหรือเปล่าว่ะ??..."
ผมไม่ตอบมันได้แต่ยืนลุ้นอยู่ห่างๆ...เอ๊ะ...กุนไปถึงและลงนั่งคุยกับทั้ง 2 สาวดีนี่นา...เหมือนกับว่าเธอไม่ได้ติดใจจะเอาเรื่องอะไรแต่เหมือนกับไปคุยเพื่อทําความรู้จักและปรับความเข้าใจอะไรกันเท่านั้น?...เวลา 9.00 น. อาจารย์เรียกรวมนักศึกษา...ผมจึงไม่ทันได้ถามกุนว่าคุยอะไรกับเก๋และสาวบ้าง...อาจารย์มอบหมายให้ ปี 1 ขุดหลุมปลูกดอกไม้หน้าคณะและบริเวณสระน้ำ...ปี 2 ผู้ชายลงลอกสระน้ำผู้หญิงช่วยขนเศษหญ้าจากก้นสระเอาไปทิ้ง...ปี 3 ช่วยกันดายหญ้ารอบคณะ...ทําความสะอาดห้องพักอาจารย์ผมนั่งทำงานอยู่ข้างๆไอ้เชน...ใจคิดว่ากุนพูดอะไรกับเก๋และสาวบ้าง...ไอ้อยากจะลุกไปถามก็กลัวกุนจะเข้าใจผิด...2 สาวเหมือนพยายามจะอยู่ห่างผมด้วย...โอย...นี่มันอะไรกันนะ??...เวลาผ่านไปจนเที่ยง...อาจารย์จึงสั่งให้พวกเราหยุดพักและเอาข้าวกล่องมาแจกกันคนละกล่อง...ผมไปนั่งใต้ร่มไม้ใกล้ๆรถของเรา...กุนแวะซื้อขนมกับน้ำดื่มมาให้ก่อนแล้ว...อาจารย์เดินเอาข้าวมาให้กุนด้วย...
"ศ..ศกุนตลาใช่มั้ยเนี่ย???...."
"...อ๊ะ!!...อา....อาจารย์วิยะดาใช่มั้ยคะ??..."
"จ๊ะ...นี่...ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ...ครูคลับคล้ายคลับคลาอยู่นะว่าน่าจะใช่...จะเดินมาทักนานแล้ว..."
"หนูก็เหมือนกันค่ะ...ไม่มีจังหวะซะที...บอล...อาจารย์วิยะดาเคยสอนกุนตอนกุนเรียนมัธยมปลายน่ะจ้ะ"
ผมเพิ่งจะรู้??....อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้??
"หรือครับ??...ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะ..."
"กุนกับเอกเป็นแฟนกันหรือ??..."
"ค่ะ..."
"โอ๊ะโอ๋...กุน...ริมีแฟนเด็กกว่า...ระวังนา..."
"คิกๆ...นั่นสินะคะ"
กุนหัวเราะกับอาจารย์เสียงใสส่วนผมคิดในใจ...ไม่ต้องระวังหรอกครับอาจารย์...
...อาจารย์วิยะดาเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาห้องของผมเอง...พวกผู้หญิงชอบเรียกว่าอาจารย์วิเฉยๆ ปีนี้เธออายุ 29 ปีแต่งงานแล้ว...มีลูกชาย 1 คน...บ้านเกิดของอาจารย์อยู่อุทัยธานี...ที่นี่เธอเช่าคอนโดอยู่กับลูกไม่ห่างจากมหาลัยมากนัก...สามีอาจารย์??...รู้สึกจะเป็นทหารอากาศอยู่ที่ประจวบ...ผมรู้เพียงเท่านี้...กุนเล่าให้ฟังต่อว่าตอนเธอเรียนมัธยม...อาจารย์วิเพิ่งจะจบใหม่ๆได้มาสอนเธอแต่ยังเป็นครูอัตราจ้างอยู่...นิสัยดีเป็นกันเอง...นักเรียนทุกคนต่างชื่นชอบกันทั้งนั้น...ซึ่งเท่าที่อาจารย์สอนพวกเราก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ...อัธยาศัยดี...เป็นกันเองไม่ถือตัว...มีความรู้สูง...
"งั้นหรือ...กุนจะไปทำงานที่กรุงเทพวันจันทร์นี้แล้ว??...ถ้าไม่มาที่นี่ครูไม่รู้เลยนะ...เอกก็ไม่บอกกันบ้าง..."
"อ้าว??...ผมไม่รู้นี่ครับว่าอาจารย์กับกุนจะรู้จักกันมาก่อน..."
"งั้นต่อไปนี้ถ้าครูถามว่ากุนทำอะไรอยู่ที่ไหน...เอกต้องบอกนะ...."
อาจารย์วิยังนั่งคุยกับกุนอย่างสนิทสนมเพราะไม่ได้เจอกันมานาน...ส่วนผมหลบมานั่งกับเพื่อนๆจนหมดเวลาพัก...เราเริ่มทำงานกันต่อ...ก่อนไปทํางานผมถามกุนในสิ่งที่ค้างคาใจว่ากุนคุยกับอะไรกับเก๋และสาว...
"อยากรู้หรือ??...กุนไม่บอก..."
"อ้าว??..."
"บอลไปถามเธอ 2 คนเองเถอะ..."
ผมไปหาเก๋และสาว...ถามถึงเรื่องที่กุนคุยกับพวกเธอ...สาวบอกผมว่า
"พี่กุนบอกว่าเธอขอบใจที่เรา 2 คนมอบความรักและความปรารถนาดีให้บอลแต่ต่อไปนี้เธอกับน้องสาวจะทำหน้าที่นี้เอง...ขอให้พวกเราคบกับบอลแค่เพื่อนกันเท่านั้น..."
ผมนึกในใจนี่เป็นวิธีการห้ามปรามไม่ให้เก๋และสาวคบกับผมฉันชู้สาวที่นุ่มนวลมากที่สุดของกุนแล้ว...
"พี่กุนเธอนิสัยดีมากเลยนะ...ตอนแรกเก๋นึกว่าเธอจะมาหาเรื่องเราซะอีก...ผิดคาด...พี่กุนพูดจาไพเราะนุ่มนวล..ไม่เคืองโกรธอะไรเราเลย..."
...สาวพูดต่อว่า
"พี่กุนขอร้องเรามาอย่างนั้น...เรา 2 คนคงต้องทำตาม..."
"...เฮ้อ...เก๋ยอมแพ้แล้ว...ขอให้บอลมีความสุขมากๆนะ..."
หน้าผมสลดลงทันใด....นึกเห็นใจและสงสารเก๋กับสาวจับใจแต่พวกเธอมาทีหลัง...จึงไม่มีทางเลือกนอกจากยอมเปิดทางและถอยออกไป...พวกเรานักศึกษาทำงานต่ออีกไม่นานจึงเสร็จ...ผมกับกุนพากันกลับบ้าน...ต้องการที่จะไปเตรียมตัวให้เร็วที่สุดเพราะค่ำคืนนี้...ผมกับกุนจะไปสร้างความทรงจำอันแสนวิเศษของเรา 2 คนที่โรงแรมสุดหรูกลางใจเมือง...
......................................................................................................................

20.00น.
ศกุนตลาในชุดราตรียาวเกาะอกสีดำสนิทแวววับไปทั้งชุด...สร้อยไข่มุก...แหวนทองคำ...ต่างหู...รองเท้าส้นสูงสีดำล้วนเป็นสิ่งเสริมเพิ่มเติมราศีที่ทำให้หล่อนเดินเฉิดฉายอย่างสง่างามขณะเดินเข้าประตูโรงแรม...ท่ามกลางผู้คนที่มาพักในโรงแรมทั้งคนไทยและคนต่างประเทศ...พวกเขาต้องพากันมองมาทางประตูโรงแรมอย่างกับต้องมนต์ด้วยทึ่งในความงดงามของหญิงสาววัย 24 ปีประหนึ่งหงส์ทองที่ถูกแวดล้อมไปด้วยหมู่วิหคปักษาทั้งหลาย...ถ้าจะให้เปรียบเทียบมากไปกว่านั้น...หญิงสาววัยกำดัดตรงหน้าผมนี่..เปรียบได้กับราชินีผู้เลอโฉมซึ่งแวดล้อมไปด้วยเหล่าองครักษ์และไม่ผิดอะไรกับผมที่อาจเป็นได้แค่สามัญชน...ต้องเดินตามเธอด้วยความรู้สึกหวาดๆในใจ...กุนเหมือนกับว่าเธอคุ้นเคยกับการออกงานสังคมมาแล้ว...การวางตัวทั้งการเดิน...การพูดจา...การแสดงออกต่อหน้าหมู่ชนทำได้ดีอย่างไม่มีที่ติ...ส่วนผมไม่เคยใส่ชุดสูทแต่งตัวเป็นทางการขนาดนี้มาก่อน...เจอคนมากๆถึงกับเกร็งไปได้เหมือนกัน...ผมนึกถึงเหตุการณ์เมื่อเวลาเย็นตอนอยู่ที่บ้านและตอนที่ขับรถมาที่นี่...
(กุนยืมใช้ชุดราตรีของแม่กวาง...ส่วนผมเอาชุดสูทของพ่อมาใส่เหมือนกัน...ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเพราะพ่อกับแม่กวางมักจะต้องควงคู่กันออกงานสังสรรค์บ่อยๆอยู่แล้วและชุดที่ใส่มันเข้ากับพวกเราพอดิบพอดีซะด้วยตอนออกจากบ้านพ่อถึงกับออกปากชมลูกชายอย่างผม...
"หล่อมาก...ลูกพ่อแต่น่าจะโกนหนวดซะหน่อยนะ...ไม่งั้น...ลูกต้องเนี้ยบกว่านี้แน่..."
"...อย่างนี้น่ะดีแล้วครับ..."
ผมอยู่ในเสื้อขาว...ชุดสูทสีดำใส่ทับ...กางเกงสะแลคขายาวสีดำสนิท...ผูกหูกระต่าย...รองเท้าคัทชูสีดำขัดจนมันวับ...ส่วนกุน...พอแต่งตัวเสร็จเธอยืนอวดความงามหน้ากระจก...หมุนตัวไปรอบๆให้แม่และน้องสาวดู...ทั้งแม่กวางและสาต่างออกปากชมกันยกใหญ่หลังจากที่พวกเธอ...อ้อยกับป้าศรีต่างช่วยกันแสดงฝีมือแต่งตัวแต่งหน้าทาปากแปลงโฉมสาวงามให้กลายเป็นเจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์และเลอโฉมยิ่งกว่าใครในใต้หล้า..ในชั่วเวลาไม่กี่ชั่วโมง...กุนยิ้มด้วยหน้าตาอันชื่นบานรับคําชมของแม่กวางและสา...อ้อยกับป้าศรียังอดยืนดูด้วยความชื่นชมตามไปด้วยไม่ได้ก่อนจะขึ้นรถ...สาซุบซิบกับผม...
"สาอยากแต่งตัวแบบนี้...ออกไปดินเนอร์ที่โรงแรมหรูๆกับบอลบ้างจัง..."
"เอาไว้เรียนจบแล้วเราค่อยไปกันสิ..."
"โห...นานจัง..."
สาทําหน้าเบ้....ผมหัวเราะเบาๆขณะติดเครื่องยนต์ขับรถออกไป...ในรถเก๋งคันหรู...
"เอก...ไม่ต้องเกร็งนะคะ...ทำตัวตามสบาย..."
กุนนั่งคู่ที่เบาะหน้าพูดกับผมแหม...เริ่มแสดงบทบาทกันตั้งแต่ในรถเลยหรือ...คือกุนกับผมตกลงกันไว้ว่าระหว่างที่ไปดินเนอร์ด้วยกันจะไม่พูดชื่อเล่นของกัน

และกันแต่จะเรียกชื่อจริงแทน...กุนเรียกผมว่าเอกและส่วนผมเรียกกุนเหมือนเดิม.แต่จะมีเรียกคุณนำหน้าด้วย...อือ...แบบนี้น่าสนใจแฮะ..ผมจึงเห็นด้วยเต็มที่กับ

ความคิดของกุน...
กุนในชุดราตรีสีดำ...สวย...สวยจริงๆ...โอ้...ขาอ่อนของเธอตอนนั่งรถแลบออกมาจากรอยแหวกข้างชุดราตรียาว...จุ๊ๆๆๆ...ช่างเซ็กส์ซี่...งดงาม...อย่างที่ไม่รู้ว่า

จะไปหาได้ที่ไหนอีกผมต้องเก็บอาการอยากไว้ก่อน...ขับรถมุ่งหน้าสู่โรงแรมหรูใจกลางเมือง...เรา2 คนคู่รักจะดินเนอร์ใต้แสงเทียนในห้องอาหารสุดหรู...ก่อน

ที่...)
เรา 2 คนตรงไปที่ห้องอาหารตามที่ได้สั่งจองไว้แล้ว...ไปถึง...เรานั่งตรงข้ามกัน...กุนแต่งหน้าได้สวยงามจริงๆทรงผม...เธอได้เสริมสวยมาใหม่...ทำผมทรงหาง

ม้าผูกโบว์รูปผีเสื้อสีทอง...เส้นผมดำขลับจับกับแสงไฟช่างดูโดดเด่นยิ่งกว่าใครๆ...ลิบสติกสีแดงสด...ยิ่งเสริมเติมแต่งเรียวปากสวยให้งดงามยิ่งขึ้น...เครื่อง

ประดับทั้งหลายสะท้อนแสงไฟและแสงเทียนในห้องอาหารจนส่องเป็นประกาย...กุนเปิดกระเป๋าถือหยิบโทรศัพท์มาปิด...จากนั้นเธอมองผมและบอกว่า
"คืนนี้เป็นของเรา 2 คนเท่านั้นนะคะ...เอกคเชนทร์..."
กุนเรียกชื่อจริงของผมอย่างแผ่วเบาล่องลอยไปกับสายลม
"ครับ...ศกุนตลา.."
ผมพูดชื่อจริงของสาวงามตรงหน้าออกไปอย่างกับคนละเมอเช่นเดียวกัน...ใบหน้ารูปไข่...คิ้วทั้ง2ที่โก่งอย่างกับคันธนู...ดวงตากลมโตทั้ง 2 ดวง...จับจ้องมาที่

ใบหน้าผมอย่างไม่กระพริบ...
ริมผีปากบางสวย...ฟันขาวงามได้รูปรับงามกับปาก...กุนเอานิ้วชี้เรียวยาวแตะคางนิดๆก่อนพูดด้วยเสียงที่แสนอ่อนหวานจับจิตยิ่งนัก...
"คุณเอก...คุณแต่งสูทแล้วหล่อดีเหมือนกันนะคะ..."
"...กุนก็เช่นกันครับ...คุณใส่ชุดราตรีแล้วช่างงดงามยิ่งกว่าหญิงสาวทุกคนที่ผมเจอ...ครั้งแรกที่ผมเห็นถึงกับตกตะลึงในความงามสะคราญจนไม่อาจจะละสาย

ตาไปจากคุณได้เลยนะครับ..."
"ขอบคุณมากนะคะ..."
...กุนพูดขอบคุณและหัวเราะเบาๆ...เรา 2 คนหนุ่มสาวนั่งคุยกันท่ามกลางแสงเทียนชวนให้มีบรรยากาศที่โรแมนติคยิ่ง...เป็นครั้งแรกที่ผมอยู่ในสถานการณ์แบบ

นี้...มันทั้งเขินอายทั้งประหม่ากลัวยังไงไม่รู้เพื่อเสริมสร้างความทรงจำของเราทั้ง 2 จึงต้องพูดคุยและแสดงออกกันแบบนี้...จนกว่าค่ำคืนนี้จะผ่านไปซึ่งผมไม่

ต้องการเลยสักนิด...
".........................................."
"สุขสันต์วันเกิดของเอก....และเพื่อความรักที่ยั่งยืนตลอดไปของเรา 2 คนนะคะ..."
กุนชูแก้วไวน์มาข้างหน้า...
"เช่นกันครับ...ความรักของเราจะยืนยงไม่มีวันแปรเปลี่ยนเป็นอื่นได้เลยตลอดกาล..."
ผมยกแก้วไวน์แตะรับเบาๆกับแก้วของกุนก่อนจะดื่มลงไปช้าๆและรับประทานอาหารกัน...ระหว่างนั้นเรา 2 คนคุยกันถึงเรื่องทั่วๆไป...สิ่งที่ผมอยากรู้ความใน

ใจของผมที่ต้องการให้กุนทราบเมื่อเธอจะไปทำงานที่เมืองหลวง...กุนตอบผมในทุกคําถาม...พอเธอถามผมบ้าง...ผมตอบหญิงสาวอย่างไม่ปิดบังเช่นเดียวกัน...

บางคนที่โต๊ะข้างๆยังต้องชําเลืองมองมาที่โต๊ะของเราโดยเฉพาะศกุนตลา...เรียกได้ว่า...ณ...ที่นั้น...ไม่มีหญิงสาวคนใดจะงดงามโดดเด่นไปกว่าเธอได้อีก

แล้ว...คิดอย่างนั้นจริงๆ...ผมและกุนพูดคุยกันอย่างถูกคอ...ถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ยออกมามันเหมือนกับว่าเรา 2 คนไม่ได้อาศัยอยู่บ้านเดียวกันและไม่เคยมีอะไรกันมา

ก่อนเลย...ทุกสิ่งทุกอย่างของเรายังดำเนินต่อไป...ท่ามกลางเสียงเพลงบรรเลงคลอเบาๆซึ่งชวนให้เกิดบรรยากาศที่สุดแสนจะโรแมนติคสำหรับผมและกุน...จน

กระทั่ง...
" บอล..!!!"
"...บุศ..."
"แต่งตัวหล่อเชียวนะ...เต็มยศเชียว..."
บุศพูดกับผมและยิ้มอย่างมีไมตรีให้กุน...ทั้ง 2 เคยเจอกันที่สระว่ายน้ำมาครั้งหนึ่งแล้ว...กุนพยักหน้ายิ้มรับอย่างยินดี...บุศใส่ชุดเสื้อสายเดี่ยวสีขาวกระโปรงยีนส์

สั้นถึงเข่าเดินมากับผู้ชายวัยกลางคนคนหนึ่ง...ใครกันนะ??...
บุศมองกุนอีกนิดหนึ่งก่อนบอกผมว่า
"นี่อานพพลของบุศเองจ๊ะ..."
"สวัสดีครับ...ยินดีที่ได้รู้จักพวกคุณทั้ง 2 ครับ..."
"ผมเอกคเชนทร์...ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
"ดิฉันศกุนตลา...ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันคะ..."
"บุศมาทำอะไรหรือ??"
"พอดี...อาบุศมาหาเพื่อนที่พักที่โรงแรมน่ะจ๊ะ...บุศอยู่บ้านเฉยๆมันรู้สึกเบื่อ...อาเลยชวนบุศมาด้วย...คุณเป็นแฟนของบอลหรือคะ...คุณสวยจังเลย"
"ขอบคุณมากคะ..."
บุศยิ้มให้กุนและหันมาบอกผมอีกครั้ง
"ไม่รบกวนแล้ว...บุศขอตัวก่อนนะจ๊ะ...เจอกันใหม่นะบอล..."
พอทั้ง 2 คนอาหลาน??เดินจากไปแล้ว กุนถามผม
"น่ารักดีนะคะ...เพื่อนเอกคนนี้..."
"เพื่อนคนละคณะกันครับ...เราเรียนวิชาเลือกเดียวกัน...ผมบอกกุนไปครั้งหนึ่งตอนอยู่ที่สระว่ายน้ำแล้วนะ..."
"ฮะฮะ...เอกนี่...รู้จักแต่สาวสวยๆทั้งนั้นเลยน๊า..."
"กุนพูดแบบนี้อย่างกับว่า..."
"ไม่มีอะไรหรอกค้า??...เอกน่ะเป็นคนหล่อ...มันธรรมดาจะตายไปที่จะมีสาวๆมาชอบ..."
"แต่เมื่อกี้ไม่ใช่นะครับ..."
ไม่ใช่แน่ๆ...
"รู้น่า...ร้อนตัวไปได้นะคะเนี่ย...คิกๆ"
ผมหัวเราะเจื่อนๆ...กลัวกุนจะรู้จริงๆ...สักพัก...
"...คุณเอก...ไปกันได้หรือยังคะ?..."
ผมยิ้มรับด้วยความตื่นเต้นจนหัวใจแทบจะหลุดออกมาเต้นข้างนอก...
โอ...ถึงเวลานั้นแล้ว...การที่เราจองห้องพักระดับหรูไว้ด้วย...จะเป็นการอื่นอะไรไม่ได้นอกจาก...กุนลุกยืนยิ้มหวานก่อนยื่นแขนมาให้ผมแตะมือและควงคู่พากัน

เดินออกไปจากห้องอาหารช้าๆ......ผมกับกุนควงแขนเดินตามพนักงานของโรงแรมไปถึงห้องพักชั้น 14 ของโรงแรม...เราเปิดห้องระดับหรูไว้...ตื่นเต้น...

ตื่นเต้นที่สุด...ตั้งแต่มีอะไรกับหญิงสาวมา...ผมไม่เคยที่จะตื่นเต้นขนาดนี้มาก่อนเลย...
.....................................................................................................................

...ภายในห้องสวีทสุดหรู...เรา2 คนคู่รักยืนโอบกอดจูบกันอย่างดูดดื่ม...ผมกับกุนบดบี้ริมฝีปากของกันและกันส่งลิ้นแลกรัดพัวพันกันอย่างออกรส...แขนเรียว

ยาว..มือเรียวสวยทั้ง 2 ป่ายลูบไล้ไปตามแผ่นหลัง...ต้นคอ...หัวไหล่ของผม...ตาปรือส่งลิ้นน้อยๆตวัดสู้กับลิ้นของชายหนุ่ม...เหลือบมองที่กระจก...ใบหน้าผม

และปากมีแต่รอยลิบสติคของกุนจูบเต็มไปทั่วหน้า..ยิ่งปากผมด้วยแล้วอย่างกับว่าทาลิปไปด้วยเลย...กลิ่นน้ำหอม...กลิ่นกายของหญิงสาว...ทำให้ผมต้องแอบ

สูดดมอย่างรื่นรมย์...ผมประคองกอดร่างกุนอย่างแนบแน่น...ไม่กลัวว่าชุดราตรียาวสีดำของหญิงสาวจะยับ...ส่วนชุดผมไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นเพราะกุนเธอ

จัดการถอดเสื้อสูทออกไปแล้ว...เหลือเสื้อเชิ้ตขาว...สาวสวยคนรักค่อยเอามือแกะกระดุมออกทีละเม็ดๆ...
ในที่สุดท่อนบนของผมจึงเปลือยอย่างสมบูรณ์...ผมเอามืออันสั่นเทาลูบไล้ไปตามแผ่นหลัง...แก้มก้น...เอื้อมปลดซิบชุดราตรีค่อยๆรูดลงช้าๆ...กุนถอนปากออก

จนน้ำลายของเราไหลติดเป็นสายยาวออกมา...รอยยิ้มของเธอช่างแสนซุกซน...ผลักตัวผมเบาๆ..ก่อนที่เธอจะเซตัวช้าๆลงนอนตะแคงบนเตียงอ่อนนุ่ม....
"ง่ายไปหรือเปล่าคะ?...เอก...จะแก้ผ้ากุนน่ะ...."
"เอาเปรียบผมนะครับ...ถอดสูท...เสื้อผมแล้วแท้ๆ...แต่ไม่ยอมให้ผมถอดของกุนบ้าง..."
"คิกๆ..."
กุนหัวเราะเบาๆก่อนนอนตะแคงพลิกตัวหันก้นให้...ผมรู้สึกงุ่นง่านจนแทบทนไม่ได้...โดดตามขึ้นเตียง...ตรงเข้ากอดรัดฟัดเหวี่ยงซุกไซ้ไปที่ต้นคอ...หัวไหล่

เนียนนุ่ม...มือซ้ายเกาะกุมบีบหน้าอก...มือขวาลงโจมตีบั้นท้ายอวบอัดคลึงนวดเบาๆ...ตาเหลือบเห็นเนินขาอ่อนขาวสวยเคลือบด้วยถุงน่องแลบออกมาจากริม

ขอบชุดราตรี...จึงเอานิ้วมือทำท่าปูไต่โลมไล้ไปเรื่อยๆจนเกือบจะถึงหว่างขาของหญิงสาวอยู่แล้ว...กุนครางเบาๆส่งน้ำเสียงอันแสนจะเซ็กส์ซี่ดังลอดไรฟันออก

มา...
"ฮื่อ...เอกใจร้อนจังเลย...ขอกุนอาบน้ำก่อนได้มั้ยเล่าคะ?..."
"เอกอยากซึมซับกลิ่นอายเจ้าหญิงแสนสวยของเอก...อย่างเต็มอิ่ม...ขอเอกเชยชมก่อนสักครั้งเถอะนะจ๊ะ..."
กุนไม่ตอบได้แต่พลิกตัวหันมาสบตาผมนิ่ง...พลิกตัวทับร่างของผมและจับมือไปแตะที่ซิปชุดของเธอเหมือนกับว่ากุนต้องการจะให้ผมช่วยปลดเปลี้ยงอาภรณ์ที่

เธอสวมใส่..ผมรีบเอามือรูดซิปทันที...เรือนร่างขาวโพลนของหญิงสาวอันมียกทรงลายลูกไม้ทั้งตัวสีขาวบริสุทธิ์
ผมนอนมองจ้องร่างขาวอวบของหญิงสาว...ตา 2 ข้างไม่อาจจะละภาพเบื้องหน้าไปที่อื่นได้เลย
หน้าอกอันอวบอิ่มและหัวนมเม็ดน้อยๆดันบราเซียร์ออกมาเป็นลูกนิดๆ เนินเต้านมช่างขาวสวยมันยั่วยวนความกำหนัดเงี่ยนในใจผมจนไม่อาจจะหักห้ามความ

ปรารถนาได้อีกแล้ว...กุนใส่สายรัดถุงน่องมาด้วย.มันช่วยเพิ่มเสริมเรือนร่างของเธอให้เซ็กส์ซี่หวังจะให้ผมตกบ่วงเสน่ห์ของเธออย่างถอนตัวไม่ขึ้น...และกางเกง

ในสีขาวลายลูกไม้ทั้งตัวบริเวณเป้าชั้นในที่ห่อหุ้มเนินเนื้อช่องสวาท...ความนุ่มหยุ่นที่บดทับกับเป้ากางเกงผมทำให้ลึงค์ควยลึกลับเริ่มพองตัวใหญ่ขึ้น...จนในที่

สุด...มังกรคนองศึกมันเติบโตคับกางเกงในของผมจนปวดไปหมด...โอ้ยย...กุนเริ่มส่ายสะโพกบดอวัยวะเพศของเธอต้องกับเจ้าควย...อารมณ์ของผมปั่นป่วนสุด

จะระงับ...เอื้อมมือบีบจับหน้าอกหญิงสาวเมียรักแสนสวยอย่างหื่นกระหายในกามยิ่ง...กางเกงในตัวน้อย...เนื้อผ้าอันแสนจะนุ่มลื่น...แนบชิดติดกับกางเกงในผม

เพราะกุนจัดการถอดกางเกงขายาวของผมออกไปกองที่ปลายเท้าแล้ว...ผมอดใจไม่ไหวอีกต่อไป...ลุกขึ้นโอบกอดหญิงสาว...กุนพลิกตัวเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด...

ร่างของกุนนั่งทาบทับบนตัว เอนหลังปะทะกับหน้าอกผมเต็มๆ...กุนดึงมือผมเลื่อนลงไปที่หว่างขาของเธอ...สอดจับมือผมล้วงลงไปในชั้นในตัวน้อย...ผมรู้สึก

ได้ถึงความชื้นแฉะที่ช่องหี...กรีดนิ้วขึ้นลงขยุกขยิกในเต่าตัวน้อย...หญิงสาวหันหน้าให้ ผมระดมจูบเธอด้วยความหลงไหล มือ2ข้างซุกไซ้หน้าอกอวบอิ่ม ลูบ

สัมผัสเนินสวาทโหนกนูนอย่างไม่รู้เบื่อ...มือเรียวยาวของเธอค่อยๆลูบที่เป้ากางเกงในของผม...ผมจับเธอนอนหงายบนเตียง...แยกขา 2 ข้างออก..เอามือแหวก

ขอบกางเกงในของหญิงสาว...จนช่องรูหีแพลมออกมา...มองเห็นเม็ดแตดสีชมพูนูนเด่นเหนือกว่าอะไรทั้งหมดผมอดใจไม่ไหวก้มหน้าลงสูดดมรูหี ก่อนแลบลิ้น

เลียส่วนสำคัญกลางร่างกายของกุน.............
"ซีดสส...อืมมม...อาาาา  "
กุนจับหัวผมกดกับอวัยวะเพศแน่น ผมๆตวัดลิ้นเลียแคมหี...บางทีลิ้นผมตวัดไปถูกขอบชั้นในนุ่มลื่นจนเปียกแฉะ...สาวน้อยส่งเสียงครางด้วยความเสียวซ่านลั่น

ห้องสวีท บิดตัวดิ้นพราดๆ....
ผมเลียเม็ดแตดแดงสดด้วยความหลงไหลจนไม่อยากจะหยุดเลย กุนเอานิ้วแบะช่องหีหลับตาปี๋นอนดิ้นกัดฟันส่ายหน้าอย่างกับได้รับความเจ็บปวด...ที่นอนยับ

ยู่ยี่...ผมค่อยๆรูดถุงน่องออกทิ้งลงบนพื้นขณะโลมเลียช่องสวาท...น้ำเมือกเปียกของเธอเยิ้มไหลออกมา...ผมตวัดเลียจนทุกหยาดหยด...กุนผงกศรีษะมองขณะที่

เหงื่อไหลซึมจากใบหน้าสวยๆเต็มไปหมด...
ผมดึงกางเกงในออกจากตัวเองก่อนขึ้นปลดยกทรงออกจากหน้าอกของกุน...กุนขยับลุกจากเตียงลงนั่งคุกเข่าบนพื้นห้องท่อนเอ็นของผมผงาดแข็งตัวอย่างเต็ม

ที่...รอมุดเข้าถ้ำสวาทด้วยใจเต้นระทึก...
"มา...กุนจะดับซ่าส์ให้เอกบ้างนะคะ"
พูดจบ...เธอยื่นหน้าเข้ามาใกล้ใช้นิ้วแตะที่ปลายหัวควยกุนเริ่มเปิดริมฝีปากนุ่มๆจูบหัวควยเบาๆก่อนเป็นการอุ่นเครื่อง...พลางจับท่อนเอ็นกระทอกช้าๆ...ผมเงย

หน้าครางเบาๆไม่ขาดระยะ
กุนค่อยๆกลืนควยของผมเข้าไปช้าๆ ผมยืนลูบหัวกุน...เธอผงกหัวเข้าออกเป็นจังหวะ..อมดูดโมกควยจนผมรู้สึกเสียวไปทั้งตัวอย่างกับวิญญาณแทบจะหลุดจาก

ร่าง...
"อือ...อูยย...กุนจ๊ะ...เอกเสียวจังเลย...สุดยอด...เก่งมากครับ...โอ้วว...โอยยย..."
กุนรีบขยับปากอมรูดดูดเลียควยเร็วขึ้นทำได้เนี้ยบอย่างไม่สะดุดเธอเงยหน้าสบตาสลับกับหลับตาแต่ปากและลิ้นยังรูดดูดท่อนลำอยู่ตลอดเวลา
"อืออ...อุบบ...อืมมมม..."
กุนดูดมังกรตาเดียวของผมอย่างเพลิดเพลิน...โอย...ร่างกายผมมันเหมือนกับจะหลุดเป็นชิ้นๆ...ยอด...ยอดเยี่ยม....ผมจะไม่ปล่อยให้สาวน้อยคนนี้ตกไปเป็นของ

ใครโดยเด็ดขาด...
ด้วยความที่ผมทนเงี่ยนอย่างสงบมาตั้งแต่เย็นแม้เวลาดินเนอร์กับกุนผมยังต้องนั่งควยแข็งเพราะผมจ้องเนินอกของเธอแทบจะไม่เว้นวางอาหารแทบจะไม่ได้เอา

เข้าปากมาถึงตอนนี้ผมจะได้เชยชมเรือนร่างของหญิงสาวอย่างเต็มอิ่มแล้ว...ทําไมผมจะต้องอดทนต่อไปอีกเล่า??...ผมจับร่างเธอคลานโก้งโค้งตรงข้างเตียงนอน

กุนไม่พูดอะไรสักคำ...เธอโค้งตูดแหวกกางเกงในเผยให้เห็นรูสวาทที่มีน้ำเมือกใสไหลยืดเป็นยางเยิ้มออกมา...ผมจับท่อนขาให้ถ่างอ้าออกจากกัน จากนั้นสะบัด

ท่อนควย 3-4 ทีแล้วจ่อกดเข้าดันพรวดเข้ารูหีจนมิดควย...
"โอ...รัดควยดีจริงๆ...อยากเย็ดหีมาตั้งนานแล้ว...อาาาา"
"อาา...อาวส์สสส...กุนเงี่ยนจังเลย...เอกขา...อือออ...หีโดนควยเย็ดอีกแล้ว...กุนชอบ...จังเลย...คะ...ซีดสสส"
กุนครวญครางออกมาอย่างมีความสุข...มือ 2 ข้างขยุ้มจิกที่นอนแน่น...ส่ายก้นยั่วยวนไปมา...
มือผมจับก้นของสาวสวยเอาไว้แน่น แอ่นสะโพกส่งควยเข้าไป เย้ดกระเด้ารูหีอันแสนสวยของกุนอย่างสนุกกุนส่ายหน้าร้องลั่นเนื่องด้วยโดนควยทะลวงเย็ดเข้าไป

เน้นๆหนักๆเต็มแท่งลำ...
กุนร้องครวญครางยั่วให้ผมกระเด้าหีให้เร็วขึ้นอีก...ผมรวบรวมแรงกายแรงใจ...พร้อมโหมกระแทก อัดควยเย็ดเข้าไปเต็มเหนี่ยวอย่างไม่คิดชีวิต...ปากแคมหีรูด

เข้ารูดออกตามความเลื่อนไหลของท่อนเอ็น...น้ำหล่อลื่นจากช่องเสียว...เยิ้มกระเซ็นติดเปื้อนกางเกงในจนเห็นเป็นคราบดวงๆ...เจ้าหญิงแสนงามยังร้องครางไม่

หยุดหย่อน...เด้งก้นเด้งสะโพกโยกหาควยจนตัวสั่นสะท้าน...ผมสอดมือเข้าในสายรัดถุงน่องก้มหลังทาบทับแผ่นหลังกุนโยกควยเย็ดอย่างเมามันส์...ไม่ต่างอะไร

จากหมาตัวผู้กำลังคร่อมขี่หมาตัวเมีย...น้ำลายของผมหยดลงบนต้นคอสาวสวย...ผมยื่นหน้าจูบกับกุนที่หลับตาร้องลั่น...ร่างกายฉาบไปด้วยหยาดเหงื่อไม่แพ้กัน

เลย...
ผมหายใจหอบถี่อย่างไม่เป็นจังหวะด้วยความรู้สึกเสียวซ่านจนสติเริ่มจะเตลิดเปิดเปิง...
"โอย...เอกจ๋า...กุนจะทนไม่ไหวแล้ว...ซีดสส...ทำไมเย็ดแรงเหลือเกิน...น้ำ...น้ำหีจะออก...อาาาา"
ผมเร่งตะบันอัดควยอย่างไม่ยั้งแรงจนแทบจะมองไม่ทันเห็นแต่แคมหีที่มันปลิ้นเข้าปลิ้นออกตามแรงกระเด้าน้ำเมือกไหลเยิ้มออกมาเจิ่งนองที่ปากรูหีทำให้ควยยิ่ง

วิ่งเข้าออกในโพรงหีอย่างสะดวกไม่ติดไฟแดง...
"ว้ากกกก...กุน...หีตอดควยแรงจัง...โอยยย...กุนนํ้าแตกแล้วหรอ...ไม่รอบอลเลยน๊า...อ้ากกกก..."
ภายในรูหีของกุนมันขมิบตอดรัดควยผมแรงเหลือเกิน...เธอคงใกล้จะไปสวรรค์แล้ว...ยัง...ผมยังไม่เสร็จ...
"อึบบ...โอวววว...ออกมาเลย...เมียรักของผัว...หลั่งให้น้ำเงี่ยนมันเปียกควยผัวให้ชื่นใจทีเถอะ..."
"ว้ายย...รูหีบานแน่แล้ว...อูยยย...เอกขา...กุนไม่รอดแล้ว...ซี้ดสสส...น้ำหี...น้ำหีออกแล้ว...อ๊าวส์สสส"
ผมกดแช่ท่อนควยนิ่งในรูหี...พร้อมบีบเคล้นบี้คลึงเต้านมของกุนคนสวยอย่างแรง...
"โอยยย ออกแล้ววว...อาาาาาาาา..."
มือหญิงสาวสุดที่รักของผม 2ข้าง ขยุ้มที่นอนจนยับยู่ยี้ เธอร้องครางซี๊ดซ๊าดตลอดเวลา...ทั่วร่างเกร็งร้อนผ่าวอาบเหงื่อต่างน้ำ...ทั้งตัวสั่นเทาไม่หยุด...หน้าอก 2

เต้าถูกบีบเคล้นจนเป็นรอยมือแดงปื้น...ปากรูหีมีน้ำเมือกสีขาวไหลเยิ้มหยดลงพื้น...บ้างติดไปกับกางเกงในจนเป็นคราบดวงใหญ่...บ้างหยดลงพื้นห้อง...บริเวณ

เป้าชุดชั้นในเปียกแฉะไปหมด...กุนพยายามจะปลดสายถุงน่องออก...ผมดึงอาวุธออกจากถ้ำเสียวกุนหมดเรี่ยวหมดแรงแถมยังหมดเสียง...พยายามพลิกตัว

นั่ง......ผมช่วยแกะสายรัดออกให้พร้อมรูดกางเกงในออกจากร่างหญิงสาว...คราวนี้กุนอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าเกือบจะแท้จริง...ทรงผมหางม้าของกุนแทบจะ

เสียทรงเพราะเธอสะบัดผมไปมาอย่างแรงด้วยความเสียวซ่านด้วยรับประทานความอร่อยจากควยของผมเข้าไปเต็มที่...ผมอุ้มกุนขึ้นมานอนบนเตียง...กุนโผกอด

ผมแน่น...หลับตาหายใจรวยริน....ผมคลี่กางเกงในของเธอออกดู...หมดเลยๆ...น้ำหีแฉะเต็มไปหมด...ผมแลบลิ้นเลียบริเวณเป้า...น้ำหล่อลื่นยามถึงจุดสุดยอด

ช่างหอมหวนและหอมหวานช่วยกระตุ้นความเงี่ยน...หึหึ...ผมน้ำเงี่ยนยังไม่แตกรีบจับกุนนอนหงาย...
"อุ๊ย!!...เอกทำอะไรอีกคะ??"
"ลืมไปแล้วหรือจ๊ะ...ผัวยังไม่เสร็จเลย..."
"อ๋า!!...เอกจะเย็ดอีกหรือ?...แบบนี้กุนตายแน่ๆ..."
"ไม่ตายหรอก...แค่หมดแรง...คืนนี้เอกจะกวนใจเมียทั้งคืนเลย..."
"บ้า!!...คนบ้า!!...จะเงี่ยนอะไรขนาดนั้นเล่า"
ผมไม่ตอบรีบพลิกตัวค่อยๆคืบคลานท่อนควยแข็งชี้โด่จับแหกขาหญิงสาวกว้างจนช่องหีเผยออ้า น้ำเสียวยังไหลรินออกมาไม่หยุด...
"มามะ...คนสวย...แหกหีกว้างๆ...ผัวจะเอาควยเข้าให้มิดรูเลย...
"อย่าดีแต่พูด....เอาใส่ในรูเร็วๆสิ.....เมียแหกหีรออยู่แล้ว..."
ผมดันควยให้หัวตรงปากหีก่อนจะดันเข้าไป...
"อูววววว...ควยแข็งจังเลยนะผัวจ๋า...ดันเข้ามาอีก...ลึกๆ...อาาา...สุดควยเลยย...เมียชอบ..."
ผมดันควยลึกเข้าไปเรื่อยๆจนมิด กุนหรี่ตามองเม้มปากแน่นร้องคราง...มือเรียวบางจับแขนผมแน่นเรียวขาขาวสวยของเธอตวัดรัดท่อนขา...ผมเริ่มออกแรงขยับ

บั้นเอวกระเด้าใส่รูหีโยกเอวกดควยกระเด้าเสียงดังผลุบๆจนแคมหีปลิ้นเข้าปลิ้นออก...สาวเจ้าเริ่มจะเกิดอารมณ์ทางเพศอีกครั้งอย่างรวดเร็วสะโพกผายงามของเธอ

เริ่มเด้งขึ้นหาควยและส่ายไปส่ายมา...
ผมหน้ามืดไปหมดแล้ว...กัดฟันโยกเอวส่งควยเย็ดหีอย่างเมามันส์...
"...อาาาา...เยี่ยมไปเลย...กุนช่างโชคดีอะไรอย่างนี้...อูยยย....ได้โดนเย็ดจนหีแทบหลุด...อร่อยหีจังเลยค่ะ"ได้ยินกุนพร่ำเพ้อ...ผมยิ่งเร่งจังหวะเย็ดขึ้นไปอีกจน

สุดแรงแล้วกุนตวัดขาเกี่ยวผมเด้งสะโพกตามแรงกระเด้า ร้องครางด้วยความเสียวซ่านที่ได้รับน้ำเมือกในรูหีถูกขับออกมาอีกแล้ว...ไหลติดควยผมออกมาจนมัน

ปลาบไปทั้งแท่ง
"กุน...คราวนี้มาขย่มควยบ้าง"
ผมชักควยจากรูหีแล้วลงนอนหงาย...กุนรีบจัดแจงก้าวขาหย่อนรูหีขึ้นสูงคร่อมท่อนลำและกดน้ำหนักตัวลงมาพารูสวาทสวมควยเข้าไปช้าๆจนมิด...กุนร้องคราง

เบาๆพลางขย่มควยจนเตียงไหว...ผมเด้งควยต่อสู้กับแรงขย่มของกุนเธอมีจังหวะค่อยๆสอดใส่ขย่มช้าๆยาวๆสลับกับอัดบดเข้าเน้นๆ...
"ซีดสส...กุนเสียวหีอีกแล้ว...อืมมมมม...สนุกเหลือเกิน..."
กุนโหย่งก้นทิ้งน้ำหนักที่ปลายเท้า2ข้างกดช่องหีครูดกับควยจนเสียงจ๊วบๆๆดังผสานกับเสียงครางของเธอกับผมกุนเอามือจับเอวแน่นหนา ขย่มหีเย็ดควยสุดแรง

เกิดเหงื่อไหลย้อยโทรมกาย...หลับตาส่ายหน้าเหมือนกับได้รับความเจ็บปวดเม้มปากแน่น...กุนหลับตาพริ้มบดส่ายสะโพกไปด้วย...ผมหางม้าสะบัดไปมาตาม

แรงกามารมณ์...ผมชูมือ ใช้นิ้วบีบบี้หัวนมเบาๆ กุนชอบใจส่ายบดสะโพกเป็นวงตอบแทน...เธอช่างอารมณ์ร้อนแรงเหลือเกิน...โน้มตัวมาหา...จับมือผมเอา

นิ้วแหย่เขี่ยที่รูตูดของเธอ....ผมสอดนิ้วชี้แทงรูตูดเธอซะ...กุน...ทำตาเหมือนกับคนเมาสุรา...น้ำลายไหลติดที่มุมปาก...เอื้อมมือไปข้างหลังจับนิ้วผมชักเข้าออก

ในรูก้น...น้ำหล่อลื่นไหลรินจากรูหีฉาบฉายท่อนควยย้อยไปถึงพวงกระโปกจนรู้สึกเปียกไปหมดความฉ่ำแฉะในรูหีมีมากกว่าตอนเย็ดครั้งแรกมาก...ผม...ผมไม่

อาจทนได้อีกแล้ว...
"แย่...แย่แล้ว...เอก...นํ้าควยจะออก...โอออออ..."
"อือออ...จะออกแล้วหรอ...ฮื่อ...ได้เลย...กุนจะขย่มให้แตกคาหีเอง..."
ว่าแล้วเธอก็โหย่งตูดขย่มหีครูดกับควยอย่างถี่ยิบ...เม้มปากมองด้วยความสะใจเพราะผมจะเป็นฝ่ายชิงน้ำควยแตกก่อนเธอบ้าง...
"เดี๋ยว...เดี๋ยวก่อน...โอยยยยยย"
ผมร้องตาเหลือกลาน...แต่มันไม่ทันการซะแล้วสวรรค์มาหาเร็วกว่าที่คิด...ผมร้องลั่นห้องด้วยความเสียวสุดที่จะทานทน...ลูกกระโปกเกร็งตัวฉีดพุ่งน้ำเงี่ยนออก

มาราวกับน้ำพุ...กุนสะดุ้งเฮือกก้มมองที่หีตัวเองกดแช่ช่องรักแน่นนิ่งหรี่ตาข้างหนึ่งครางในลำคอเบาๆ...
"อืมมม...พุ่งแรงจังเลย...น้ำเงี่ยนฉีดถึงมดลูกกุนแน่ะ..."
สักพัก...เธอค่อยยกตัวขึ้นช้าๆ...ควยของผมค่อยๆหลุดออกมาจากโพรงเสียว...ตามด้วยน้ำกามไหลย้อยออกมา...กุนยืนท้าวสะเอวบนเตียง...มองผมหน้าระรื่น

เชียว...
"อย่างที่เอกบอกน่ะแหละ...คืนนี้มันยาวนานนัก..."
หวาย...นี่กุนกะจะเล่นเสียวกับผมทั้งคืนจริงๆหรือไง...ฮึ...ได้..ถ้าต้องการก้อจะสนองให้...จะเย็ดให้หีบานเดินขาถ่างไปเลยนะเมียจ๋า...
.....................................................................................................................

เรา 2 คนหลังจากผ่านการชําระคราบเหงื่อไคลอาบน้ำในห้องน้ำสุดหรูอย่างเนิ่นนาน....ผมพากุนไปเล่นเสียวกันอีกที่โซฟาริมหน้าต่าง...ทิวทัศน์ยามค่ำคืนช่าง

สวยงามละลานตาไปด้วยแสงไฟ...ราวกับได้อยู่บนสวรรค์...กุนอยู่ในร่างเปลือยเปล่าหมดจด...เส้นผมถูกปล่อยให้ยาวเหมือนเดิม...สายรัดถุงน่องถูกปลดออก

ไปแล้วเธอนอนตะแคงขาข้างหนึ่งห้อยลงพื้น...ผมประกบทาบทางด้านหลังจับหัวควยจ่อแทงร่องหีเสียวโยกควยเข้าออกช้าๆ...กุนหลับตามือข้างหนึ่งโอบจับหัว

ผมร้องครางอย่างได้อารมณ์...
"เต็มที่เลยผัวขา...อืมมม...อย่าให้หีเมียแห้งนะคะ...อูยยย..."
"อ๊อกก...ซีดสส...กุนจ๋า...ขมิบหีหน่อยสิจ๊ะ...รูมันจะได้ครูดควยแน่นๆ...โออออ"
"อือออ...โอววว...ซีดส...กุนจุกท้องไปหมดเลยค่ะ...อูววว...ซีดสส..."
ผมเอื้อมมือจับหน้าอกหญิงสาวสลับลงมองดูท่อนควยที่กำลังวิ่งเข้าออกอยู่กลางรูหีจนแคมยู่เข้ายู่ออก...ผมยิ่งเงี่ยนมากขึ้นเป็นทวีคูณ...ยกนี้ตั้งใจมากู้หน้ากู้

ศักดิ์ศรีควยคืนโดยเฉพาะ....หลับตาโยกบั้นเอวส่งท่อนลำดำมะเมื่อมกระแทกเย็ดรูหีจนโซฟาไหวกึกๆ...ดึงควยจากรูหีหนืดๆออกมาจนเกือบหลุดแล้วผวาแทง

เข้าไปทีเดียวมิดควย...กุนร้องกรี๊ดลั่นด้วยความสะใจ...บีบบี้หน้าอกตัวเองอย่างบ้าคลั่ง...ครวญครางจนแทบไม่เป็นภาษาคน...ร้องเร่งเร้าให้ผมกระทำการสมสู่

อันลามกกับเธอต่อไป...เย็ดหีนานๆเข้าผมรู้สึกปวดเอวอย่างกับโดนคีมบีบ...สู้อดทนกัดฟันทนกระเด้า...เย็ดรูสวาทอย่างแรงจนควยหลุดออกมา...ควยผมชักจะ

อ่อนตัวลง...
"อุ๊ย!!!...หลุดแล้วค่ะ...เอาใส่ใหม่สิ...เร็วๆ..."
"โอย...ผมเหนื่อยจังเลย...ควยมันอ่อนลงไปอีกแล้ว..."
"คิกๆ...ทำกรรมกับสาวๆไว้มากก็อย่างนี้แหละ..."
"กุนอย่าพูดแบบนั้นสิจ๊ะ..."
"ค่าๆ...มา...กุนจะช่วย..."
กุนสั่งให้ผมนั่งบนโซฟา...เธอลุกยืนถ่างขา...ก้มหน้าดูดควยให้ผม...ผมใช้นิ้วแหย่รูหีเธอตอบเสียงดังแจ๊ะๆ...กุนครางอื้อๆในลำคอ...ส่ายก้นไปมา...พอควยผม

ได้ที่แล้ว..เธอก้าวขึ้นคร่อมหันหน้ามาหาผม...จับท่อนควยจ่อปากรูและกดลงมาจนมิด...ผมอ้าปากดูดนมของเธออย่างเต็มอิ่ม...เต้านม2เต้ากระเพื่อมไหวตามแรง

ขย่มมีบดมีร่อนมีส่ายครบถ้วน...ผมไม่ยอมเฉยเด้งควยสู้สวนทางกับหี...กุนยิ่งออกแรงกดตูดเย็ดควยผมจนโซฟายวบยาบไปหมด...ผมกับกุนต่างหายใจเร็วและ

หัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ...แลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มนิ่มนวลแต่ควยกับหีต่อสู้กันอย่างรุนแรงเหลือเกิน...
ผมให้สาวสวยโอบกอดคอก่อนลุกยืน...ประคองจับต้นขา 2 ข้าง...ทำท่าอุ้มแตงเย็ดรูสวาทสาวน้อยดังปั๊บๆๆ...
"อาาา...เอกขา...ผัวเก่งจังเลย...โดนเย็ดแต่ละที...หีเมียสั่นไปหมด...แฮ่กก..อูยยย..."
ผมยิ้มให้เธอทั้งเหงื่อไหลไคลย้อย...รวบรวมแรงกายแรงใจเพื่อมอบความสุขให้แก่หญิงสาวอย่างเต็มที่...
เย็ดท่านี้ไม่กี่ที่...ขาผมสั่นพั่บๆ...เพราะมันต้องทนรับน้ำหนักของกุนทั้งหมด...สาวสวยตรงหน้าหนัก 53 กก. ผมหนัก 67....เกร็งฟันหลับตาปี๋ออกแรงเย็ดกุนใน

ท่าอุ้มแตงกะจะให้กุนไปถึงสวรรค์ด้วยท่านี้แต่ขากับแขนชักจะอ่อนล้าแล้ว...
"เปลี่ยนท่าเถอะคะ...เอก...มายืนล่อกันดีกว่า..."
โอ้ย...ดีจริงๆ...ขืนบอกช้ากว่านี้อีกอึดใจเดียว...มีหวังทั้งควยทั้งหีล้มทิ่มกันไปทั้งคู่แน่ๆ...
กุนยืนหันหน้าออกไปริมหน้าต่าง...ก้มตัวนิดๆถ่างขาแบะรูหีเยิ้มรอ...ผมเดินจับควยตรงจ่อเข้าดันเข้าไปทีเดียว...มือผมนวดคลึงเคล้าหน้าอกอย่างไม่รู้จักเบื่อ

หน่าย...กุนหลับตาพริ้มแลกจูบกับผมอีกครั้ง...ผมร้องคราง ขณะกดควยสาวเข้าออกจนหัวถอกชนมดลูกดังกึกกุนสะดุ้งร้องเสียงสั่นเครือแต่ยังสู้ไม่ถอยเด้งตูดสู้

ผม...แก้มก้นบึ๊บบั่บปะทะหน้าขาผมอย่างถี่ยิบ...ผมเร่งความเร็วส่งควยยืนแอ่นเอวกระเด้าเย็ดแคมหีปลิ้นสีแดงแจ๋ไม่นับ...
"อูยย...ควยผัวร้อนไปหมดแล้ว...หีเมียลื่นดีเหลือหลาย...โอวววววว"
"อาาา...อูววว...หัวควยมันโดนมดลูกกุนทุกทีเลย...เสียวจัง...ซีดสสส...อืมมมมม..."
ผมสอดมือเข้าไปใต้รักแร้...ขยำนมขาวอวบพร้อมส่ายเอวแทงควยอย่างหวานอร่อยเสียงหนอกเนื้อตีแก้มก้นดังป้าบบ...
"โอวว ...กุนจ๋า...ผมทั้งปวดทั้งเสียวควย...อาาาาา...จะไม่ไหวแล้วครับ..."
"มาค่ะ...มาขึ้นสวรรค์ด้วยกันคะ...ซีดสสส...กุนจะไปไม่รอดแล้ว...มันเสียวจนหน้ามืดไปหมด"
ผมกัดฟันและอ้าปากระบายลมหายใจออกมา...เร่งกระแทกควยอัดรูหีสาวงามไม่นับ...ส่งเสียงครางแข่งขันกัน 2 คนอย่างไม่อับอายใครทั้งนั้น...
"เอกจะออกแล้วว...กุนจ๋า...อุ...อูยยย...ย...น้ำเงี่ยนจะแตกแล้ว.."
กุนสอดมือเล่นบีบลูกป๋องแป๋งของผม....แข้งขาเธอทั้งสั่น...ทั้งอ่อนแรง...ก่อนที่เธอจะกรีดร้องอย่างดัง...รูหีขมิบตอดควยผมตุบๆ...ผมเร่งแรงเฮือกสุดท้ายไส

ควยเย็ดเข้ารูหีอย่างไม่คิดชีวิต...ร่างสาวงามศกุนตลาเกร็งกระตุกอีกครั้ง...แคมหีบวมเป่งลื่นไหลไปด้วยน้ำเมือกขาวขุ่นเยิ้มย้อยออกมาส่งกลิ่นคาวคลุ้งปะทะกับ

จมูก...ผมร้องคำรามลั่นก่อนที่ควยจะฉีดอัดน้ำกามพุ่งปรี๊ดออกมาจนทะลักออกมานอกโพรงหีไหลย้อยลงมาตามต้นขาขาวสวยเมียรักของผมเป็นทางยาว...ควย

ผมหลั่งน้ำอสุจิเข้าไปเป็นชุดๆ...กุนครางตลอดเวลาขณะซบหน้ากับหน้าต่างและค่อยทรุดลงนั่งกับพื้นพรมนุ่มๆ...ผมต้องย่อตัวตามเพราะไม่อยากให้พยานรัก

ของผมหลุดออกจากพยานรักของเธอ...
กุนหน้าแดงก่ำนอนหายใจหอบ...พยายามพาตัวเข้ามาให้ผมกอดเธอให้แนบแน่นที่สุด...ผมกอดเธอไว้ในอ้อมอก...สุดจะมีความสุขอย่างมากมายเหลือแสน...

พลันผมได้ยินเสียงนาฬิกาตี 12 ครั้งจนจบ...นั่นคือ...วันที่ 6 มีนาคม 2548 วันเกิด 19 ปีได้ย่างก้าวเข้ามาแล้ว...
"สุขสันต์วันเกิดนะคะบอล..."
...กุนกลับมาเรียกผมว่าบอลอีกครั้ง...
"จ๊ะ...วันเกิดปีนี้...ผมมีความสุขที่สุดตั้งแต่เกิดมาเลย..."
ผมพูดกับหญิงสาวคนรักขณะอุ้มพาเธอเข้าห้องน้ำ...กุนโอบคอมองผมสบตาแป๋ว...
"บอลยังอยากจะต่ออีกมั้ยคะ?..."
"กุนจะไหวหรือ?...เดี๋ยวจะเดินทางไม่ได้น่ะสิ...8โมง...กุนต้องไปกรุงเทพแล้วนะ"
"ถ้าบอลต้องการ...กุนไม่ว่าหรอกจ๊ะ...."
"ไม่ล่ะจ๊ะ...อาบน้ำเสร็จนอนกันดีกว่านะ..."
.....................................................................................................................
เราเช็คเอาส์ออกจากโรงแรมตอน 6 โมงเช้า...กลับไปบ้าน...ทุกคนต่างแซวกันยกใหญ่เพราะผมหน้าตาอิดโรยเดินเซเพราะรู้สึกอ่อนเพลียไปทั้งตัว...ไม่เหลือ

มาดหนุ่มฟ้อหล่อเฟี้ยวแต่งตัวอย่างสุดเฉียบ...ออกจากบ้าน 6โมงเย็นกลับมาตอน 6 โมงเช้า...เหมือนกับไม่ใช่คนๆเดียวกัน...
กุนก็เช่นกัน...ผมเผ้าเธอยุ่ง...เรียวแขน...หัวไหล่มีรอยแดงเป็นรูปมือแถมรอยฟันกัดเป็นจ้ำๆ...สาแซวพี่สาวยิ่งกว่าใครๆ...
"ไม่น่าเลย...เจ้าหญิง...โดนรังแกซะแย่เลยแต่กลับมาครั้งนี้คงมีอาหารของบอลเต็มท้องแน่ๆ"
"บ้า!!...เดี๋ยวเถอะนะ"
...กุนหน้าแดงค้อนน้องสาวอย่างอายๆ...แม่กวางแอบกระซิบผมว่าสักวันจะเอาคืนแทนลูกสาว...
ผมอยู่ในห้องหยิบกล่องเล็กๆใต้หัวนอนขึ้นมาดู...ผมซื้อสิ่งนี้มาตั้งแต่เมื่อวานตอนขากลับจากมหาลัยแล้วโดยไม่ได้บอกกุน...ตอนนั้นแกล้งบอกกุนว่าจะไปซื้อ

ของกินไปฝากอ้อย...ให้เธอรอในรถ...ผมหมายตาของสิ่งนี้ไว้นานแล้วจะให้สิ่งนี้กับกุนเป็นของขวัญก่อนที่เธอจะออกเดินทางและยังมี...
.....................................................................................................................

ผมถือกระเป๋าเดินทางของกุนเอามาไว้ในกระโปรงท้ายรถ...กุนแต่งตัวเสื้อยืดกางเกงยีนส์...มีสีหน้าท่าทางสดชื่น...สา...อ้อย...ป้าศรีถือกระเป๋าทยอยเดินตาม

มา...พ่อกับแม่กวางเดินคุยคู่กันเป็นคู่สุดท้าย...ทั้งหมดกล่าวร่ำลากันอย่างดีราวกับเป็นสมาชิกในครอบครัวใช้นามสกุลเดียวกัน...
"ไปถึงแล้วโทรมาบ้านทันทีเลยนะคะพี่..."
"โชคดีคะพี่กุน...แม่...ดูแลพี่และดูแลตัวเองด้วยนะคะ"
"จ๊ะ...อ้อยอยู่นี่ต้องตั้งใจเรียนอย่าเกียจคร้าน...อย่าดื้อกับป้ากวางและต้องเคารพเชื่อฟังพี่ๆเขานะ...แม่จะหาเวลามาเยี่ยมบ่อยๆ"
"เอ้า!!...ออกเดินทางเถอะ...สายมากแล้ว..."
พ่อบอกก่อนจะเดินเปิดประตูใหญ่หน้าบ้านและสตารท์รถรอ...พ่อเห็นผมยังดูมีสีหน้าอาลัยอาวรณ์อยู่...
"พ่อไปนะบอล...มีอะไรจะพูดจะร่ำลาก็รีบซะนะเพราะต่อไปกว่าจะได้พบหน้ากัน...คงอีกนานเลย..."
ผมจูงมือกุนไปหน้าบ้านเพื่อขอคุยกันตามลำพังเรา 2 คน...กุนสบตานิ่งก่อนกุมมือผมแน่น...เธอเอื้อนเอ่ยคำพูดทำให้ผมต้องยืนมองตัวแข็งทื่อ...น้ำตามันชักเริ่ม

จะไหลซึมออกจากเบ้า...
"ถึงเราจะอยู่ไกลแต่หัวใจของเราทั้ง 2 คนจะผูกร้อยเป็นดวงเดียวกันตลอดไป...สัญญานะคะ..."
"ครับ...เอ่อ...บอลมีอะไรจะให้กุน..."
"อะไรคะ??..."
กุนถามขณะยื่นมือช้าๆมารับกล่องจากมือผม...สิ่งที่อยู่ในนั้นคือแหวนแก้ววงหนึ่งมันดูธรรมดาๆแต่ผมต้องการให้กุนเก็บรักษามันไว้ตลอดชีวิตเพราะมันคือของ

ขวัญจากใจของผม...
"อา...สวยจังเลย..."
"มันอาจจะไม่มีราคาค่างวดสักเท่าไหร่..."
"ไม่...ไม่คะ...มันมีค่าต่อกุนมากๆเลย...สำหรับกุนแล้ว...มันตีค่าเป็นเงินทองไม่ได้หรอก..."
"...บอลจะสวมให้..."
กุนยื่นมือซ้ายมาตรงหน้า...ผมสวมแหวนที่นิ้วนางมันใส่รับเข้ากับนิ้วกุนได้ลงตัวพอดิบพอดีทั้งที่ตอนซื้อกะคะเนด้วยความคิดเท่านั้น...หญิงสาวมองแหวนใน

นิ้วอย่างตื้นตัน...
"แล้วก็นี่...กุนเปิดอ่านดูสิครับ..."
กุนคลี่กระดาษแผ่นเล็กๆออกอ่าน...มันมีใจความว่า...

( ผมจะไม่สามารถลืม..ช่วงเวลาอันแสนวิเศษและงดงามนี้ได้อย่างแน่นอน...
ในเดือนกรกฎาคม เรามีความรักกันครั้งแรกท่ามกลางสายลม...ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวน้อยใหญ่...
ในเดือนสิงหาคม...มีเพียง 2 เราลำพังวิ่งไล่กันริมน้ำตก...เก็บเกี่ยวความรักที่ไม่มีวันจบสิ้น...
ในเดือนมีนาคม...กุนมอบสิ่งที่แสนสวยงามให้กับผมท่ามกลางทิวทัศน์ยามค่ำคืน...ปานอยู่บนสรวงสวรรค์...
...ถึงแม้เวลาที่ผ่านมาที่เราอยู่ด้วยกันจะไม่ยาวนาน...แต่มันไม่ใช่ช่วงเวลาที่จะผ่านไปเฉยๆหรอก...
ความรักของเรา 2 คนจะก้าวเดินต่อไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด...เลื่อนไหลไปตามกระแสเวลาแห่งอดีตที่ราวกับความฝัน...ปัจจุบันมันคือความเป็นจริง....และอนาคต

มันจะต้องเป็นอมตะนิรันดร์...
ผมไม่สามารถลืมความรู้สึกที่ตื่นเต้นนี้ได้เลย...ตลอดชีวิต.....
มอบให้แก่....ศกุนตลา...ผู้หญิงที่ผมรักมากที่สุดยิ่งกว่าชีวิต...เอกคเชนทร์....)

อ่านจบน้ำตาของกุนก็ไหลปริ่มเต็มดวงตา 2 ดวงก่อนปล่อยมันให้ไหลร่วงออกมาอย่างหมดอายพลางพูดเสียงสั่นเครือ...
"ขะ...ขอบ...ขอบคุณมากคะ..."
กุนกล่าวคำขอบคุณพลางโผเข้าซบกอดผมปล่อยนํ้าตาแห่งความดีใจและปลื้มปิติไหลพรั่งพรูลงมาไม่ขาดสาย...
"แหวนวงนี้คือแหวนหมั้นที่ผมขอหมั้นกุนไว้นะครับ...ส่วนถ้อยคำในกระดาษคือความรู้สึกทั้งหมดที่ต้องการให้รับรู้ว่ากุนเป็นผู้หญิงที่ผมรักมากที่สุด...ต่อให้ผม

มีคนอื่นแต่กุนคือผู้หญิงในดวงใจของผมเพียงคนเดียวเท่านั้น..."
กุนร้องให้โอบกอดผมอย่างแนบแน่น...เชื่อว่าวันนี้จะเป็นวันที่เธอมีความสุขที่สุดในชีวิต...กุนก้าวขึ้นรถ...โบกมือลาและมองผมด้วยความอาลัยก่อนจะมองไป

ข้างหน้าอย่างมั่นคง...การเดินทางของศกุนตลาสาวน้อยวัย 24 ปีได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว...ณ.บัดนี้...รถเก๋งค่อยๆเคลื่อนออกไป...มันได้พาหัวใจครึ่งหนึ่งของผมออก

ไปด้วย...แต่ไม่นานหรอก...หัวใจครึ่งดวงนั้นจะกลับมาหลอมรวมเป็นดวงหนึ่งเดียวกับหัวใจของผมตลอดไป...
.....................................................................................................................
บทส่งท้าย

4  พฤษภาคม 2548...พรพรรณ(สาว)...นารีลักษณ์(เก๋)...หลังจากผ่านการร่ำลาอันแสนหวานที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา...ผมดำเนินชีวิตในช่วงปิดภาคเรียนอยู่ที่บ้าน

เอกภพมาโดยปกติ...พ่อย้ายไปทํางานที่อยุธยาพร้อมเลื่อนตำแหน่งสูงขึ้น...วันหยุดเสาร์-อาทิตย์จะกลับมาบ้านแต่ไม่ทุกครั้งเสมอไป...ส่วนกุนทำงานที่กทม.ได้

เกือบ 2 เดือนแล้ว...พ่อเช่าคอนโดให้เธอกับป้าศรีพักอยู่ใกล้ๆที่ทำงานและหาเวลาแวะเวียนไปเยี่ยม....กุนเธอโทรมาบ้านสัปดาห์หนึ่ง 2 - 3ครั้ง...ผมเองก็โทรไป

หาบ่อยๆทำให้หายคิดถึงกุนไปเยอะเลย...เสียงหวานๆของเธอทำให้ความกังวลต่างๆมันหดหายไปเยอะเชียว...กุนให้สัญญากับผมว่าจะหาเวลากลับมาบ้านให้

มากที่สุด...นับแต่ทำงานก็กลับมาบ้านได้ 2 ครั้งแล้ว...กุนบอกให้ผมดูแลน้องๆกับแม่ให้ดีด้วย...แถมยังไม่วายแหย่ผมว่า...อย่าเพิ่งให้สากับอ้อยเกิดตั้งท้องมีลูก

ก่อนเธอซะล่ะ...แม่กวางน่ะยิ่งห้ามเลยเพราะเดี๋ยวนับญาติกันไม่ถูก...ผมหัวเราะร่วนและบอกไปว่ายังสนุกกับการเป็นหนุ่มวัยรุ่นอยู่...ยังไม่อยากจะเป็นพ่อคน

ตอนนี้หรอกนะและยังฝากให้กุนดูแลป้าศรี...ถ้ามีอะไรติดขัดก็โทรมาได้ทุกเวลา...กิจกรรมเซ็กส์ระหว่างผมกับบรรดาสาวๆในบ้าน...มีทุกอาทิตย์แหละครับแต่

ต้องรู้จักเว้นวางเพื่อตัวผมเองและเพื่อร่างกายของหญิงสาวด้วย...เกิดเอาแต่คึกคะนองมันจะเกิดเรื่องยุ่งยากตามมาได้...นานๆเข้าชักเริ่มรู้สึกว่าการอยู่บ้านเฉยๆ

โดยไม่หางานอะไรทำมันเป็นเรื่องน่าเบื่อสิ้นดี...ถึงมีงานบ้านซึ่งจะเป็นหน้าที่ของแม่กวาง,อ้อย,สาและผมช่วยกันทำแต่ชักจะเบื่อหน่ายแล้ว...ผมอยากทํางาน

นอกบ้านที่ได้เงินเพื่อจะได้ช่วยลดภาระทางบ้าน...ประหยัดเงินของพ่อกับแม่กวาง...ถึงแม้พวกเราจะไม่เดือดร้อนเรื่องเงินทองก็ตามที...พอดีกับผมได้ออกไป

นั่งดื่มกาแฟปั่นที่ร้านนมเปิดใหม่ใกล้ๆกับมหาลัย...ได้เจอพี่รหัสของผมซึ่งทำงานเป็นแม่ครัวอยู่...ผมเห็นแล้วมันน่าสนใจอยากจะทำงานบ้างจึงขอคุยกับเจ้าของ

ร้านซึ่งเป็นแฟนกับพี่รหัสด้วย...เจ้าของร้านเห็นว่าผมเป็นน้องรหัสของแฟนจึงยินดีที่จะรับเข้าทำงานเป็นเด็กเสริฟ...โดยเริ่มงานทุกวันเวลา 6 โมงเย็นถึงเที่ยง

คืน...ได้ค่าตอบแทนเดือนละ 4,500 บาทและมีทิปพิเศษอีกด้วย...ผมบอกเรื่องนี้ต่อทุกคนในบ้าน...ทั้งหมดก็เห็นด้วยเป็นอย่างดี...เมื่อไม่มีปัญหาผมจึงได้เริ่มงาน

เด็กเสริฟที่ร้านนั้นตั้งแต่ต้นเดือนนี้แล้ว...ทุกคนในร้านใจดีและให้ความเป็นกันเองกับผม...แต่มีข้อติดขัดเล็กน้อยตรงระยะทางจากร้านถึงบ้านมันไกล...เวลา

กลับมันไม่ค่อยจะปลอดภัยเท่าไหร่เพราะพวกแก๊งส์มิจฉาชีพมันมีเยอะแถมยังพวกแก๊งส์รถซิ่งอีก...ผมจึงอยากจะขอออกมาเช่าหอพักอยู่ใกล้ๆกับมหาลัย...แม่

กวาง...อ้อยและสาตอนแรกต่างไม่ยอมเห็นด้วยแต่พออธิบายถึงความจำเป็นต่างๆให้ฟังโดยละเอียด...แม่กวางจึงยอมตกลงแต่สากับอ้อยยังมีอิดออดบ้างเล็กน้อย

ซึ่งแต่ละเดือนแม่กวางจะช่วยออกค่าหอให้ครึ่งหนึ่งแต่กำชับผมว่าต้องกลับมานอนบ้านกับพวกเธอบ้าง...พอกุนทราบเรื่องนี้เธอไม่ได้คัดค้านอะไรแต่ยังสนับ

สนุนเต็มที่...ผมคิดจะเก็บเงินจากการทำงานไว้เป็นค่าเล่าเรียนและเก็บไว้เป็นทุนรอนในการดำเนินชีวิตร่วมกับหญิงสาวที่ผมรักทุกคน...ผมเริ่มขนของเข้าไปที่

หอและจะไปอยู่ในสัปดาห์หน้า...วันนี้จึงยังอยู่ที่บ้าน...
ตอนสาย...เก๋โทรมาหาผมให้ไปหาเธอกับสาวที่หน้าปากซอยเข้าบ้าน...บอกว่ามีธุระอยากจะคุยด้วย...สาวกับเก๋มีอะไรจะคุยกับผมกันนะ...2 สาวไม่ได้

โทรมาหานานเป็นเดือนๆแล้ว...วันนี้โทรมาแสดงว่าต้องมีอะไร...พอไปถึงเห็นทั้งเก๋และสาวยืนคอยผมอยู่แล้ว...
"...พวกเราเอ็นติดมหาลัย...แล้วละนะ..."
สาวบอกข่าวที่ดีนี้ให้ผมรู้
"...โอ้!!!...ยินดีด้วยนะแล้วทำไมไม่โทรบอกกันเลยล่ะ..."
"พอดีมัวแต่ยุ่งจัดการเรื่องเอกสารเอย...การมอบตัวเอย...หาที่พักใหม่เอย...ยุ่งอยู่ตั้งนานและอยากให้บอลเซอร์ไพรส์ด้วยน่ะ"
"...และก้อตอนวันเกิดบอล...ขอโทษด้วยนะพวกเราไม่ได้มาให้ของขวัญบอลเลย..."
"โอ้ย...ไม่เป็นไรหรอก...บอลไม่เคยเอามาคิดมากอยู่แล้วเรื่องนี้..."
"แต่เราคิดมากนะ...ดังนั้น...วันนี้เก๋กับสาวจึงเอาของขวัญวันเกิดมาให้บอลจ๊ะ...เอ้านี่!!..."
สาวยื่นกล่องของขวัญกล่องเล็กๆให้ผม...
"เอ...อะไรหรือครับ??...ขอเปิดนะ"
ผมถามขณะเปิดกล่องของขวัญ...แกะออกมาจึงรู้ว่าเป็นนาฬิกาข้อมือ...
"ราคามันอาจจะไม่แพงแต่อยากให้บอลรับไว้เถอะนะ...."
"...โอ้โห!!...ถูกใจมากเลยจ๊ะ ...ราคาถูกแพงยังไง...บอลไม่สนใจหรอก....ขอบคุณจริงๆนะครับ"
เอ๊ะ?...เดี๋ยว...ยังมีอีกชิ้นนี่มันห่อกระดาษเล็กๆอยู่ผมแกะออก...ดูเป็นลูกกุญแจดอกหนึ่ง...กุญแจอะไร??...ผมเงยหน้ามอง...ยังไม่ทันจะถาม 2 สาว...เก๋และสาว

ยิ้มให้กันและบอก
"กุญแจห้องของเรา 2 คนที่หอใหม่ไงล่ะ..."
"หา????..."
"งงอะไร??...เรา 2 คนอยากให้บอลไปหาอีกนี่นา..."
"เอ๊อ!!...อะไร??...ให้ไปหานี่...หรือว่า..."
"เก๋กับสาวยังไม่ยอมแพ้หรอกนะจ๊ะ...รู้ไว้..พ่อหนุ่มมหาภัย"
...สาวกับเก๋พากันเข้ามาซบอกผมโดยไม่กลัวใครจะมาเห็น...ซึ่งก้อมีคนเห็นน่ะแหละ...
"บอล...จะให้สาวกับเก๋ลืมเธอไปง่ายๆได้ยังไง....เรา 2 คนคิดถึงบอลมากนะจ๊ะ...พวกเราตัดใจจากเธอไม่ได้"
"แต่...แต่ว่า...แล้วที่สัญญาไว้กับกุนล่ะ?"
...จริงๆแล้วในใจผมก็ตัดใจจากเธอทั้ง 2 คนไม่ได้เช่นกัน...
"น๊า...บอล...เก๋อยากให้เรา 3 คนเป็นอย่างเมื่อก่อน...ตอนที่พี่กุนบอกให้เราสัญญากับเธอ...เก๋ไม่อยากจะบอกให้สัญญาเลยจริงๆ"
"อือ...บอกตามตรง...บอลก็ยังลืมเก๋...สาว...ลืมไม่ได้...ทำไม่ได้หรอก"
...ผมบอกความรู้สึกของตัวเองออกมาอย่างจริงใจ...
"อื้อ...ดีแล้ว...จากนี้บอล...เก๋และสาว...เรามาเป็นเพื่อนรักกันเหมือนเดิมเถอะนะจ๊ะ"
...สาวนํ้าตาซึมด้วยความตื้นตันใจ...ผมพยักหน้าตอบรับ...สุดท้ายก็ไม่อาจหนี 2 สาวที่เป็นมากกว่าเพื่อนร่วมชั้นปีได้พ้น...ไม่สิ...หัวใจของผมยินดีเปิดรับพวก

เธอต่างหาก...
"ครับ...และบอลขอบคุณสำหรับของขวัญมากนะ..."
"เดี๋ยวบอล....ยัง...ยังไม่จบ...แล้วก็นี่...ยังมีของเพื่อนเก๋เขาฝากมาให้บอลด้วย"
...เอ๊ะ?...ใครอีกนะ...เพื่อนของเก๋...เธอส่งกล่องอีกกล่องให้...
"ใครหรือเนี่ย?"
...เป็นที่โกนหนวด?...มีกระดาษแนบมาด้วย...พอคลี่ออกอ่านมันมีเนื้อความดังนี้...
(เก๋บอกบุศว่า 6 มีนาคมเป็นวันเกิดบอลแต่ไม่ยอมบอกเลยนะ...บุศส่งของขวัญวันเกิดย้อนหลังมาให้คงจะถูกใจบอลนา...ของในกล่องเอาไว้จัดการหนวดเครา

ให้หล่อแล้วมาหาบุศอีกนะจ๊ะ...ปล. แฟนของบอลสวยน่ารักดีแต่บุศน่ารักกว่าเพราะงั้นบุศไม่ยอมแพ้หรอก...^_^...)
"เฮ้ย!!...บุศยา!!"
...ผมทำหน้าเลิ่กลั่ก...เก๋มองปฎิกิริยาของผมและพูดกับสาว...
"เห็นมั้ยล่ะสาว...เก๋ว่าแล้ว...บอลกับบุศต้องรู้จักกัน"
"อื้อ...รู้จักกันเป็นอย่างดีซะด้วยนะ"
"?"
.....................................................................................................................

...หยาดฝน...สุรีย์พรรณ...
...ผมเดินกลับมางงๆพร้อมกับคิดถึงเรื่องนี้...ไม่ได้มีเพียงแค่เก๋กับสาวแต่มีบุศซึ่งเธอเป็นเพื่อนกับเก๋มาเกี่ยวข้องด้วย...นี่มันอะไรกัน?...ถ้าปฎิเสธไปซะคงสบาย

ไปแล้วแต่ผมไม่อาจจะทำร้ายจิตใจหญิงสาวที่มีความรักอันบริสุทธิ์ถึง 2 คนได้ลงคอหรอก...มันโหดร้ายมากเกินไป...โทรศัพท์มือถือดังขึ้น...เบอร์นี้มัน?...ผม

ปล่อยให้เสียงเรียกเข้าดังอยู่นานจึงตัดใจรับสาย...
"ฮ่า...ฮ่า...บอลนะบอล...รับช้ามากเยย"
...ว้าก...จริงๆซะด้วย...ถ้อยคำพูดชวนกวนประสาท...สำเนียงฟังแล้วทำให้ขนหัวลุกเกรียวแบบนี้...ไม่มีทางจะเป็นใครอื่นได้หรอก...นอกจากหล่อนเพียงคน

เดียว...
"ยัยเขี้ยวผีนี่โทรมาทำไม?...ฉันกำลังยุ่งนะ"
"โฮ่?...ฮึๆ...ลูกพี่ลูกน้องผู้น่ารักอุตส่าห์โทรมาหาด้วยความคิดถึงจะไม่ยอมคุยด้วยรึ?...เดี๋ยวแช่งให้จุ๊ดจู๋เล้ย"
"มีอะไรอีกล่ะ?"
"ม่ายมีอะไรมากหรอกอย่าดุมากนักสิพี่จ๋า...หนูฝนแค่อยากให้พี่ไปดูชื่อของหนูหน่อยว่าสอบติดอ่ะป่าว"
...จริงสินะ...ยัยหนูผีนี่มาสอบเข้ามหาลัยที่ผมเรียนเมื่อปลายเดือนที่แล้ว...ยืนยันกระต่ายขาเดียวว่าต้องการมาเรียนกับพี่แคท...ถึงขนาดโต้เถียงกับพ่อและแม่...

จนอาศักดิ์และอาอรต้องยอมตามใจจนได้...ผมรับปากเธอว่าจะไปดูให้พอมาถึงบริเวณที่ติดประกาศก็ยกมือพนมไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์...
"เพี้ยง...เจ้าประคู้ณณณ...ขอให้ยัยเขี้ยวผีเขี้ยวปิศาจสอบไม่ติดทีเท้อ...สาธุ"
...อือๆ...ผมไล่สายตาดูตามหมายเลขประจำตัวที่ฝนบอกมาจน...
(หมายเลข xxxxxxx ...ชื่อ...หยาดฝน...นามสกุล...)
...ผมเห็นโลกใบนี้มืดมนลงทันทีทันใด...ก้มหน้างุดอย่างกับจะหมดเรี่ยวแรง...
"ยัยบ้านี่ดันทะลึ่งสอบติดอีกว่ะแถมยังคณะเดียวกับเราด้วย...โอยยย...กูเอ๋ย"
...ขณะก้มหน้ามองพื้นก็มีเสียงหัวเราะแหลมเล็กดังมาจากข้างหลังฟังแล้วชวนเยือกเย็นน่าขนพองยิ่งนัก......ผมตกใจสะดุ้งสุดตัว...ดวงตาเบิกโพลงเมื่อเจ้าของ

เสียงนั่นคือ...
"เฮะๆๆๆ...คำสาปแช่งไม่ได้ผล...ฮ่าๆๆๆ"
"ฝน!!!!!...มาได้ยังไง?...ไหนบอกว่าอยู่ลำปางไงเล่า"
...ผมชี้นิ้วร้องถามเด็กสาวลูกพี่ลูกน้องตัวแสบเสียงหลง...ฝนอยู่ในชุดเสื้อแขนสั้นกระโปรงแบบมินิสเกิรต์สีขาวเดินมือไพล่หลัง...ยิ้มหวานแบบกวนๆรับหน้า

ผม...เธอเอานิ้วม้วนจับเส้นผมที่ยาวมากกว่าตอนเมื่อ 3-4 เดือนก่อนมองผมด้วยหางตาก่อนแสยะเขี้ยวพูดยิ้มเยาะ...
"พระท่านไม่เข้าข้างคนผิดหรอก...เผอิญฝนเป็นเด็กดีแถมสวยด้วย"
...หึย...หลงตัวเองไปหน่อยล่ะม้าง...พูดได้หน้าตาเฉย...
"ตอนโทรมาฝนบอกว่าอยู่ลําปาง...แต่ตอนนี้ฝนมาอยู่ที่พิดโลกแล้ว...คิกๆๆ...บอลดีใจมั้ยเอ่ย?"
"ยัยๆๆ...เด็กผี"
...ฮึ่ม!!...โคตรกะล่อนเลย...เจ้าเด็กคนนี้...ปั่นหัวกันนี่หว่า...
"แน้ๆๆ...ทำไมทำหน้าแบบนั้นซะล่ะ?...มาดีใจกับฝนสิบอลเราจะได้มาอยู่บ้านเดียวกันแล้ว"
"ใครจะไปดีใจด้วย...หึ!!...และเสียใจด้วยเฟ้ย...ฉันย้ายออกไปอยู่หอเรียบร้อย"
"หา?...ว่าไงน๊ะ??...นาย...ทำไมไม่บอกฝน...ย้ายออกไปทำไม?"
...ฝนเดินรี่ตรงเข้ามาบีบคอแต่ผมยังพอยิ้มออกได้และตอบไปด้วยความสะใจเพราะยังไงผมกับฝนคงไม่ได้เจอกันทุกวันแน่ๆอยู่แล้ว...
"เฮอะๆ...ทำไมฉันจะต้องบอกเธอด้วย?"
...เจอเข้าไปแบบนี้ฝนก็หน้าบึ้งตึงเม้มฟันแน่นมองค้อนผมด้วยความไม่พอใจ?...ผมเดินหนีฝนรีบเดินตามอย่างไม่ลดละจนมาถึงรถที่อาอรกับพี่แคทนั่งรออยู่...ผม

สวัสดีทั้ง 2 คนแต่ฝนยังชวนยียวนชวนทะเลาะไม่เลิก...
"แม่...พี่แคท...บอลแอบหนีไปอยู่หอแล้ว...สงสัยจะกลัวฝนล่ะซี่"
"กลัวตายละ...ฉันออกไปทำงานจะไม่อยู่ทะเลาะกับเธอให้เหนื่อยอีกแล้ว"
"บอลออกไปอยู่หอ...แล้วลูกไปยุ่งอะไรกับพี่เขาด้วย...โทษทีนะจ๊ะบอล...ฝนบอกให้ปิดเรื่องที่เรามากัน"
"ความจริง...ฝนรู้อยู่แล้วว่าสอบติดเพราะมีประกาศในอินเตอร์เน็ตด้วยแต่ที่มานี่เพราะเตรียมมารายงานตัว...การมอบตัวแถมอยากจะมาเที่ยว...มาปั่นหัวแกล้งเธอ

เล่นด้วยน่ะแหละ"
...พี่แคทพูดกับผมต่อจากแม่ของเธอ...งานนี้กูท่าจะแย่ซะละมั้ง...
"ไปบ้านกันก่อนเถอะครับ"
...ผมรีบตัดบท...ฝนยังไม่ยอมเลิกแหย่ผมง่ายๆ...ขู่สำทับตามมาอีก...
"ชิ...อย่านึกว่าออกไปอยู่หอแล้วจะหนีพ้นนะ...ฝนจะตามไปหลอกให้หัวโกร๋นเลย...แบร่"
"เธอเป็นผีหรือไงกัน??..."
...ผมตอบสะบัดๆก่อนเดินไปที่รถ...ไม่วายที่จะได้ยินฝนกระเซ้าเย้าแหย่มาอีก...
"ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค้า...ขอความกรุณาด้วย...รุ่นพี่"
...ฝนยืนเท้าชิดโค้งหัวคำนับพูดเสียงอย่างดัง...คนเดินผ่านไปมาเห็นแล้วต่างอมยิ้มด้วยความขบขัน....ผมงี้อดอายแทนเธอไม่ได้....
"หึยย...ไม่อายเขาบ้างเลยหรือไงนะ...ยัยนี่"
...ที่บ้าน...
"อ่า...อะ...อา...บอลอยากออกไปทำงานเพราะเบื่อจะอยู่บ้านเฉยๆนี่เอง...แหมๆ...ฝนมาอยู่นี่แล้วบอลไม่เบื่อหรอกเพราะงั้นเลิกทำซะเถอะ...งานเด็กเสริฟน่ะ"
"ไม่มีทาง...เธอมาอยู่ที่นี่...ฉันจะต้องรีบออกไปทำงานโดยเร็วที่สุดเลย...ได้เวลาพอดี"
"เนะเน้...นายเห็นฝนเป็นตัวอะไรน่ะ!!!"
"แล้วแต่เธอจะคิดล่ะกัน...ฉันไปทำงานล่ะ"
"คืนนี้บอลจะกลับมานอนที่นี่หรือจะไปนอนที่หอพัก?"
...พี่แคทถามผม...
"นอนบ้านครับ...สัปดาห์หน้าถึงจะไปนอนหอ"
...ผมเดินออกจากห้องรับแขกไปโดยที่ฝนยังร้องท้าทายตามหลัง...
"นี่ๆ...จะหนีเรอะ?...แน่จริงอยู่ทะเลาะกันก่อนเด้!!"
"ฝน--...พอได้แล้ว!...ชวนใครต่อใครทะเลาะอย่างกับเด็กๆนะลูกเนี่ย?"
"ก็หนูยังเป็นเด็กนี่ค๊ะ!!...มาม๊า~~"
...แม่กวาง,สา,อ้อยต่างหัวเราะอย่างขบขันพลางเห็นพ้องกันว่า...
"สงสัยบ้านนี้คงครึกครื้นขึ้นอีกเยอะเลย"
"แต่หนูจะหนวกหูทุกวันล่ะไม่ว่าค่ะคุณแม่"
"โฮ่?...เด็กอย่างหนูเนี่ยหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้วน๊า!!...ใช่มั้ยคะป้ากวาง?...ใช่มั้ยจ๊ะสา?...ใช่มั้ยเอ่ยหนูอ้อย?"
"เออ!!...มีเด็กอย่างเธอเพียงคนเดียวก็คงจะเพียงพอต่อโลกใบนี้แล้ว"
"ยี้!!"
...ฝนแยกเขี้ยวยิงฟันให้พี่สาวก่อนจะวิ่งตามผมออกมาหน้าบ้าน...พอมาถึงก็ทำมายืนหน้าเศร้าต่อหน้า...
"เป็นอะไร?"
"บอลรู้สึกเบื่อที่อยู่กับฝนเหรอ?"
...สาวน้อยทำเสียงอ่อยและก็มีน้ำตาซึมออกมา...เฮ้ย!!...ร้องให้ทำไมเนี่ยเดี๋ยวคนอื่นก็ได้หาว่าผมแกล้งน่ะสิ?...หวังดีกะจะเอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดให้แต่ยัยเด็กซนกลับ

สบโอกาสรีบโอบคอผมโน้มเข้ามายื่นเอาฟันกัดจมูกทีหนึ่งก่อนจะถอยหลังอย่างเร็วแถมยังมายืนตบมือดีใจพลางหัวเราะได้ทั้งน้ำตาอีกด้วย...
"โอ้ยยย!!!...ยัยบ้า...ทำอะไรเนี่ย?"
"ฮื่อๆ...บอลจะเช็ดน้ำตาให้ฝนน่ะ...ยังเร็วไป 1 ปี 6 เดือน...นึกว่าฝนจะร้องให้จริงๆหรือพี่ชาย"
"เอาอีกแล้ว!!!...ฝน...มานี่!!!"
...พี่แคทได้ยินเสียงร้องเธอจึงรีบออกมายกมือตีก้นน้องสาว...ฝนโอดครวญแต่ก็พยายามหลบไปหลบมา...
"โอ้ยพี่!!...หนูเจ็บ!!!"
"เข้าบ้านไปเลยนะ...เล่นซนทั้งวัน"
"ไม่เป็นไรหรอกครับพี่แคท...ผมไม่เจ็บเท่าไหร่หรอก"
"ใช่ๆๆ...ฝนแค่แหย่เล่นเอง...ขำๆ...เอาคืนที่บอลแช่งไม่ให้ฝนสอบติด...ฮิๆ"
...เล่นอะไรบ้าๆ...ผมยังบ่นพึมแต่ไม่มีเวลามาใส่ใจน้องสาวแสนแสบคนนี้รีบติดเครื่องก่อนขี่ออกไปที่ร้านอย่างรวดเร็ว...
.....................................................................................................................

...กลางดึกคืนนั้นหลังจากทํางานที่ร้านเสร็จแล้ว...ผมกลับมาบ้านแต่ยังไม่นอนจึงนั่งคิดถึงเหตุการณ์ต่างๆตั้งแต่จุดเริ่มต้นของความโชคดีจนถึงก้าวต่อไปของ

ความรักซึ่งการเดินทางครั้งนี้จะไม่มีที่สิ้นสุด...หญิงสาวที่ผมมีความสัมพันธ์ฉันหนุ่มสาว...ศกุนตลา...สาวิตรี...กวางฤทัย...ศรีวิกา...วรรณลักษณ์...พร

พรรณ...นารีลักษณ์...บุศยาหรือแม้แต่สุจิตราหรือแอมสาวดาวคณะวิทย์แฟนเก่าไอ้เชนบางครั้งมันเกิดจากความตั้งใจและอาจเกิดจากความบังเอิญทั้งหมดล้วนมี

ความรู้สึกทางเพศมาเป็นปัจจัยสำคัญแต่มันมีความรักเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยแทบทุกครั้ง...ถ้าไม่นับแอมแล้วทั้ง 8 หญิงสาวต่างล้วนยินดีที่จะมอบความสุขเสียวให้

ด้วยความเต็มใจทันทีที่เห็นร่างของผมอยู่ตรงหน้า...โอ้...ชีวิตของผมมีความสุขแล้ว...ถึงความสุขจากการร่วมรักกับหญิงสาวจะเป็นความสุขที่เกิดขึ้นและต้องมี

จุดสุดท้ายคือเมื่อถึงจุดสูงสุดแห่งความสุขแต่ผมสามารถมีความสุขแบบนี้ได้ตลอดไป...

"ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต"

...ใช่!!...ความคิดนี้ถูกต้องและคำตอบมีอย่างชัดแจ้งแล้ว...ผมเดินไปที่เตียงเอนตัวลงนอนหลับตาช้าๆก่อนที่จะลืมตาตื่นขึ้นในเช้าวันใหม่พร้อมกับความคาดหวัง

ว่าสิ่งดีๆจะมีเข้ามาในชีวิตอีกอย่างไม่รู้จบภายใต้โลกอันแสนสวยงามใบนี้...วันพรุ่งนี้และวันต่อๆไปผมอาจจะได้พบกับหญิงสาวผู้งดงาม,น่ารัก,อ่อนโยนและใจดี

อีก...ก็เป็นได้...

"เมื่อผมมีความสุข"

อวสาน
.............................................................................. ............................