รายการสนทนานอกรอบ ครั้งที่ 2

[cherrysriubon]

รายการสนทนานอกรอบ ครั้งที่ 2
เศษเสี้ยวหนึ่งของพี่แคท อยากรู้ต้องอ่าน
adslman   Posted: Mar 19 2006, 12:57 AM   

รายการสนทนานอกรอบครั้งที่ 2 
......................................

"สา...วันนี้เราจะเจาะข้อมูลของคุณเอกคเชนทร์ วิษณุมนตรีกัน..."
"หา!...ฝนเอาจริงหรือ?...แต่ว่า..."
"แน่สิ...นั่น...กำลังจะหนีออกไปแล้ว!!..."
"บอลเขาไปทำงาน...ไม่ได้หนีเธอสักหน่อย..."
"บอลหยุดก่อน!!...ฝนมีอะไรจะคุยด้วย..."
"ฝน...มีอะไรค่อยคุยพรุ่งนี้ละกัน...บอลจะรีบไปทำงาน..."
"ไม่เอา!!...กลับเข้ามาเดี๋ยวนี้...นี่แน่ะ!!..."
"อูย!!...เจ็บนะยัยบ้า...คอเสื้อฉันยืดหมด...เฮ้ย!!...ปล่อยเซ่...สาจับฝนไว้...ไอ้เชน!!...มึงก็รีบออกรถสิโว้ย...มัวมองห่าอะไรวะ??..."
"...น้องฝนจ๋า...พี่เชนไปก่อนนะจ๊ะ...บ๊ายบาย..."
"พี่เชนจับบอลกลับมาให้ฝนนะ!!...กรี๊ด!!...สากอดฝนไว้ทำไม...ปล่อยสิ...ชิ!!...ไม่ยอมปล่อยเรอะ??..."
"...ว้าย!!...คิกๆๆ...อย่า...จี๋เอวสา...ฮิๆๆๆ...โอ้ย!!...จั๊กจี้..."
"...ไปก่อนละเว้ย!!...ยัยแม่มด...วันนี้จะไม่ได้เจอกันซะแล้ว...ฮะๆๆๆๆ..."
"ฮึ่ม!!...ฝากไว้ก่อน!!...อย่าให้เจอนะ...หนีได้หนีไปแต่ยังไงก็ไม่มีทางหนีพ้นหรอก...ระวังรถบอลไว้ให้ดีเถอะ..."
"เอะอะอะไรกันน่ะ?...หนวกหูกันจริงๆ...พี่กำลังอ่านหนังสือนะ..."
"อุ๊ย!!...พี่แคท..."
"2 คนนี้มัวทำอะไรกันอยู่?...เสียงดังไปถึงในห้อง..."
"ฮึ!!...ดีละ...พี่แคทมากับฝนเลย..."
"นี่!!...อย่ากระชากแขนพี่สิ...อะไรของน้องนะ?..."
"...แววแห่งความยุ่งยากเริ่มมาเยือนพี่แคทอีกแล้ว...เฮ้อ!!..."
...................................

"จะขอข้อมูล?...คราวก่อนพี่ก็บอกไปแล้วนี่..."
"น่า...นั่นมันนิดเดียวเองค่ะ...ที่พี่ต้องมาพูดในวันนี้เป็นเพราะสานะ...อีกอย่างพี่ยังบอกไม่หมดเลย"
"อ้าว?...สาไปเกี่ยวอะไรด้วย..."
"ถ้าสาไม่มัวขวางไว้...ฝนก็จะได้ข้อมูลส่วนตัวของบอลไปแล้ว..."
"กลายเป็นว่าเราผิด...ให้ตายซี่..."
"ถามมา...อยากรู้อะไรล่ะ...ถ้าพี่บอกได้ก็จะบอก..."
"เย้ๆ...รับรองไม่นานๆ...งั้นคำถามแรกของวันนี้...พี่แคทคิดว่าตัวเองมีนิสัยยังไง?..."
"นิสัยยังไง?...ถามแบบนี้ว่ายากก็ยาก...ว่าง่ายก็ง่าย...คือบางคนยังไม่รู้ทั้งหมดเลยว่านิสัยของตัวเองเป็นอย่างไร...พี่ก็คิดว่ายังไม่รู้ถึงนิสัยทั้งหมดของตัวเองเหมือนกันเพราะชีวิตไม่ได้มีเพียงแค่นี้...เราต้องเจอคนอีกมากรวมทั้งพบสังคมใหม่ๆด้วย...ซึ่งมันขึ้นอยู่กับว่าเราจะปรับตัวปรับนิสัยให้เข้าได้หรือเปล่า?...นิสัยของพี่คือมีความอยากรู้อยากเห็น...รักการค้นคว้าหาความรู้จากตำราหนังสือและออกไปเรียนรู้จากสิ่งแวดล้อมจริงๆให้มากที่สุด...เพราะมันเป็นประโยชน์ต่อการเรียนด้วย"
"โอ้!!...ถึงว่าสิ...พี่แคทเคยตอบว่าชอบขับรถ..."
"สาเงียบไปเลย!!...คอยจดลงสมุดอย่างเดียวพอ...ฮึ!!...ฝนยังงอนอยู่นะยะ...เห็นแฟนดีกว่าคู่หู..."
"ค่า...หัวหน้า...ขี้ใจน้อยเจ้าแง่แสนงอนจริงๆเล้ย..."
"...นอกจากนี้พี่ก็ชอบทำตัวตามสบายไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไรมาก...ทั้งการแต่งตัวหรือการกินก็ง่ายๆ..."
"...ขนาดง่ายๆยังสวยเช้งวับ...เวลาเดินไปไหนอย่างกับราชินีแวดล้อมด้วยองครักษ์...ผู้ชายมองตาเป็นมัน..."
"นั่นพี่ไม่ชอบเลยสักนิด...แบบนี้ไงพี่ถึงได้ชอบอยู่ตามลำพังคนเดียวหรือไม่บางครั้งก็ขับรถไปที่ๆไม่มีคนหรือมีคนน้อยๆ..."
"ที่ไหนบ้างละคะ?...สถานที่ๆพี่ชอบไปและไม่ชอบไป?..."
"...ตามห้องสมุดหรือไม่ก็ขับรถออกนอกเมือง...ส่วนที่ไม่ชอบไปก็ที่ๆมีคนเยอะ...มันเอะอะหนวกหู..."
"วันหลังพี่พาสาไปด้วยสิคะ...สาก็อยากไปที่เงียบๆบ้าง"
"สา!!..."
"อ่า...ค่า...สงบปากแล้วค่ะหัวหน้า..."
"...และพี่ก็ชอบออกกำลังกายด้วย...ถ้ามีเวลาว่างก็มักจะไปสวนสุขภาพ..."
"อืม...มิน่ารูปร่างถึงดีแต่พี่ชอบเล่นกีฬาอะไรบ้างหรือเปล่า?...อ้าว!!...มองหนูทำไม?...อ๋อ!!...ได้ค่ะๆ..."
"เอาเป็นว่าพี่ชอบวิ่งละกัน..."
"...แล้วมีที่ไหนที่พี่อยากไปเที่ยวเป็นพิเศษ??..."
"อยากไปเที่ยวเหรอ??...อา...ก็คงเป็นทะเล...จะที่ไหนก็ได้..."
"...ไปใส่ชุดว่ายน้ำอวดหนุ่มๆ...โอ้ละหนอ..."
"ขอบอกไว้ว่า...ไม่เคยมีความคิดแบบนั้นอยู่ในหัวเลยสักนิด...เรื่องอะไรต้องไปอวดเนื้อหนังให้คนอื่นเห็น..."
"พี่กำลังหมายความว่ายังไม่เปลี่ยนทัศนคติที่ไม่ดีเกี่ยวกับผู้ชาย??..."
"ผู้ชายสำคัญกับเรามากนักหรือไง?...ในอดีตที่ผ่านมาพี่เห็นคุณพ่อเป็นตัวอย่างของผู้ชายที่ดีแต่ตอนนี้มันก็แค่นั้น...และตามสายตาพี่ในเวลานี้ยังไม่มีผู้ชายคนไหนจะเทียบได้ถึงครึ่งของคุณพ่อเลยสักคนเดียว..."
"งั้นบอลล่ะคะ??...สาว่าบอลก็ใช้ได้นะ..."
"โฮ่!!...สาถามคราวนี้ค่อยเข้าท่าหน่อย...แล้วพี่ว่าไงคะ?..."
"บอลเป็นผู้ชายที่ใช้ได้...แต่ก็มีอะไรหลายอย่างที่พี่ยังสงสัยในตัวเขาอยู่ซึ่งมันอาจจะมีหรือไม่มี?...เพียงพอหรือไม่เพียงพอ?..."
"เฮอะ!!...ตาบ้านั่น...ชิ่งหนีเก่งขึ้นเยอะแถมเดี๋ยวนี้รู้จักใช้แฟนให้เป็นประโยชน์..."
"ฝนนี่ชอบพูดประชดประชันสาจริง..."
"เอาเถอะ...พี่เห็นว่าบอลเขาก็เป็นคนดีคนหนึ่งและไม่ได้มีอคติอะไร...สาสบายใจได้จ๊ะ..."
"ผู้ชายคนอื่นล่ะคะ?...มีหลายคนทีเดียวนะที่สนใจพี่...ทั้งส่งจดหมายมอบดอกไม้ให้...หรือตื๊อขอคุยขอเบอร์โทร..."
"วิธีการเดิมๆพี่ก็ใช้วิธีการเดิมๆเช่นกันแต่อาจมีรุนแรงไปบ้าง...ฝนก็เห็นแล้วนี่นะ...เมื่อวันก่อน..."
"จำได้ๆ...วันนั้นพี่เล่นหนักน่าดู...เพื่อนๆฝนเห็นแล้วยังอดแสยงไม่ได้...แถมยัง..."
"อะไรหรือฝน??..."
"อ๊ะ!!...ไม่มีอะไรๆ...ดูท่าทางพี่จะเครียดแล้วนะคะ...ถามอะไรเกี่ยวกับผู้ชายต้องเป็นแบบนี้ทุกทีสิน่า..."
"งั้นพอแค่นี้ละกัน...พี่จะไปอ่านหนังสือต่อเพราะพรุ่งนี้มีสอบย่อย..."
"ฮิๆ...ขอบคุณสำหรับข้อมูลมากค่ะพี่...วันนี้ไม่สูญเปล่า...สา!!...ต้องเลี้ยงไอติมฝนไม่งั้นฝนจะงอนไม่เลิก...ต้องเย็นนี้ด้วยนะ..."
"เข้าใจแล้วค่า...สั่งโน่นสั่งนี่...แบบนี้เป็นแม่ฉันเลยดีมั้ยยะ?..."
...................................

"เป็นอะไรไปล่ะฝน?...ได้ข้อมูลเพิ่มน่าจะดีใจ...นี่กลับมัวนั่งจับเจ่าทำหน้าเซ็งเป็นยายแก่..."
"นี่!!...สาคิดว่าเมื่อกี้นี้พี่แคทบอกเรื่องส่วนตัวแบบหมดเปลือกแล้วรึ?..."
"...ยังมีมากกว่านี้อีก?...แต่เอ...ไม่ดีล่ะมั้ง...ถ้าพี่ไม่ได้เล่าก็หมายความว่าไม่ต้องการให้พวกเรารู้"
"...แต่บางเรื่องก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรนี่...พูดหน่อยจะเป็นไรไป..."
"งั้นเธอพูดออกมาเองเลย..."
"หวา!!...ไม่เอา...พี่แคทรู้เข้า...เดี๋ยวฝนโดนตีตาย!!...
"หึๆๆ...นี่เธอกลัวไม้เรียวเหมือนกันเรอะ?..."
"หืม...แต่ที่สาพูดมาก็ถูก...ถ้าพี่ไม่ได้เล่าก็หมายความว่าไม่ต้องการให้รู้...มันน่าเสียดาย...ทั้งที่พี่ยังมีความลับอีกตั้งมากมายซึ่งสาหรือบอลและใครคนอื่นๆก็ไม่รู้...ยังไงซะมีคนหนึ่งรู้ดีนะ..."
"ใคร?"
"คนผู้นี้เป็นคนที่พี่แคทเคารพรักและนับถือมาก...พี่แคทจะไม่มีความลับอะไรกับคนๆนี้เลย..."
"...ตกลงเป็นใครกันเล่า?...ฝนบอกหน่อยสิหรือจะบอกให้สารู้เรื่องทั้งหมดก็ได้..."
"...ถึงเวลาจะเล่าให้ฟังเองน่าแต่คนๆนี้เป็นคนที่สารู้จักดีทีเดียว..."
"...??...หรือว่า...??..."
"เอาน่ะ...ให้เวลาเป็นตัวบอกทุกสิ่งทุกอย่างเถอะ...ยิ่งอยู่ด้วยกันไปพี่เขาก็จะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงออกมาให้เห็นทีละนิดๆซึ่งบางทีอาจจะบอกเองก็ได้แล้วสาอย่าเป็นฝ่ายไปถามพี่แคทเชียวนะไม่งั้นสามีหวังโดนดุและฝนก็จะโดนตีเนื้อตัวลายพร้อยเป็นลายตุ๊กแกแน่..."
"ได้ๆๆ...แต่สาชักทนรอไม่ไหวแฮะ...อย่างว่านะ...ความลับของพี่แคท...ใครบ้างจะไม่อยากรู้...
ใครได้พบเจอพี่เขาแล้วก็ต้องอยากทราบเรื่องส่วนตัวและความลับต่างๆของเธอด้วยแทบทั้งนั้น...เหมือนกับสาในเวลานี้แหละ...จริงมั้ยเอ่ยๆ?..."
.....................................................................................................................

คุณล่ะอยากรู้มั้ย?? เหมือนว่าท่านจะรู้ตัวตนของสาวแคทดีขึ้นถ้าได้อ่านจบแต่มันก็ดูเหมือนว่าตัวเธอมีความลับซ่อนอยู่มากมายนัก   

.....................................................................................................................

[kerdsopa]

น่าอ่านมาก