แค้นวิปริต จิตสั่งกาม (โทรจิตคุง) ตอนที่ 29

[ฟัก อยู่แม้น]

[backcolor=#ffffff]ตอนที่ 29
.
.
อ้น นักข่าวผู้กระหายความจริงเข้ามาอยู่ในพื้นที่เกิดเหตุไวเหลือเชื่อ เขาบันทึกภาพหลักฐานพร้อมรายงานข่าวไปด้วยอย่างไม่ห่วงชีวิต จนกระทั่งกองกำลังช่างกลฝ่ายหนึ่งเกิดเสียท่าจึงแตกทัพวิ่งไล่กระจายกันไปคนละทิศทาง จึงพอมีที่ว่างให้คนโผล่มาสูดอากาศหายใจกันบ้าง
.
.
"เฮ้ย!" เอฟสังเกตเห็นคนนอนเจ็บอยู่ เป็นต๊ะแฟนเก่านั่นเอง เขาถูกยิงเขาบริเวณท้อง ต๊ะเป็นนักเรียนฝ่ายเดียวกับแทน โดยเป็นน้องใหม่เพิ่งเข้า ปวช. ปีแรกส่วนแทนนั้นอยู่ระดับ ปวส. เทียบกับระดับมหาวิทยาลัยปีต้น ๆ เอฟร้องขอความช่วยเหลือให้นำผู้บาดเจ็บนำส่งโรงพยาบาล อ้นปรี่เข้าไปสัมภาษณ์เอฟในฐานะพยานผู้อยู่ในเหตุการณ์ แต่เอฟปฏิเสธเนื่องจากไม่อยู่ในอารมณ์รับแขก ขณะเดียวกัน อ้นบังเอิญเห็นผู้ชายที่มาด้วยกันกับเอฟนั่นคือเต๋อ เขาจำได้ว่าเป็นคนเดียวกับที่เห็นในภาพย้อนอดีตที่มีนให้ดูแน่นอน มีนเล่าให้เขาฟังเรียบร้อยแล้วว่าเต๋อใช้โทรจิตล้างแค้นอดีตเพื่อนร่วมชั้นเรียน ด้วยความที่สนใจเต๋อเป็นพิเศษจึงถูกจับพิรุธได้ เต๋ออ่านใจเขา สะกดจิตให้เล่าจึงทราบความจริงทั้งหมดว่าเขาเป็นใครและรู้อะไรมาบ้าง
.
.
"เห็นแก่เป็นเพื่อนพี่มีน ผมจะไม่ทำอะไรคุณแม้แต่ปลายก้อย แต่กรุณาอย่าสอดรู้เรื่องของผมแล้วกัน" เต๋อใช้ทั้งไม้แข็งไม่อ่อนเข้าโน้มน้าว ละเว้นการลบความทรงจำเนื่องจากเกรงผิดใจกับมีนภายหลัง เพราะอาจมี ผลกระทบต่อชีวิตหน้าที่การงานของชายผู้นี้ เช่น ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ ก่อนแยกกันเขาแสดงพลังให้อ้นได้ประจักษ์กับตาโดยการสั่งให้ปลดกระดุมเสื้อลูบไล้เรือนร่างตนเอง เป็นการขู่กลาย ๆ ว่าโทรจิตนั้นน่ากลัวกว่าที่คิดและนี่เป็นเพียงตัวอย่างเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ดังนั้นอย่าได้บังอาจท้าทายขุดคุ้ยเรื่องของเต๋อ
.
.
))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
.
.
อีกด้านหนึ่ง น้ำหวานโทรติดต่อหาเกรซ เธอตัดพ้อว่าหากจตุรเทพอื่น ๆ ให้ความร่วมมือ บางทีอาจกำจัดเต๋อลุล่วงได้ภายในวันนั้นก็ได้ หากพลั้งมือถึงตายก็ไม่เป็นไร พ่อเธอมีอำนาจมากพอที่จะพลิกคดี ซึ่งคุ้มกว่าปล่อยให้มีชีวิตอยู่เป็นเงามรณะที่ไม่รู้ว่าจะมาเยือนถึงตัวเมื่อไหร่ โพดำเป็นคนรอบคอบมีเหตุผลน่าฟัง แต่กลับขอแยกตัวสันโดษ ข้าวหลามตัดบ้าดีเดือดมีพรรคพวกมากมาย แต่หัวรั้นโน้มน้าวแค่ไหนก็คิดว่าเป็นเพียงเรื่องไร้สาระไม่น่าใส่ใจ ส่วนดอกจิกนั้นเธอรู้ว่าอยู่ที่ไหนทำอะไรอยู่ มีเพียงน้ำหวานที่ติดต่อได้เพราะเขากับครอบครัวน้ำหวานมีสายสัมพันธ์กันอยู่ น้ำหวานเล่าเรื่องเต๋อให้ฟังพร้อมแสดงหลักฐานเปี่ยมน้ำหนักจนดอกจิกยอมเชื่อ กระนั้นก็ขอเป็น "อาวุธลับ" ซุ่มระวังอยู่จากมุมอันไกลห่าง ทันทีเมื่อพร้อม เขาจะเป็นฝ่ายออกล่าเต๋อเอง
.
.
เมื่อสามหนุ่มหัวหอกมีสไตล์แตกต่างกันคนละโยชน์เช่นนี้ คืนงานเลี้ยงจึงมีจตุรเทพอันเป็นกำลังสำคัญเพียงคนเดียวคือเธอซึ่งน่าผิดหวัง อย่างไรก็ตามนับว่าไม่เสียเปล่าที่เตรียมสุนัขดมกลิ่นเผื่อเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น ซ้ำยังเล่นงานได้ตรงเป้า เหตุที่เธอเลือกใช้สัตว์เพราะคิดว่าเต๋อไม่น่าจะควบคุมได้ทุกอย่างประหนึ่งพระเจ้าสูงสุด ซ้ำฟิล์มรูปถ่ายภาพอัปยศอดสูของเต๋อในวัยมัธยมก็ยังอยู่ในมือ บางทีเกมนี้อาจมีโอกาสตีตื้น
.
.
สิ่งที่น้ำหวานสาธยายมาหาช่วยให้เกรซรู้สึกดีขึ้น เธอทั้งกลัวทั้งระแวงเต๋อ ไม่เป็นอันกินอันนอนจนแทบประสาทเสีย "เราทุกคน" ประกาศสงครามกับเต๋อไปแล้ว และคงไม่มีทางขอหย่าศึกได้ แววตาฉายคมพยาบาทนั้นบ่งบอกว่าเต๋อจะโต้กลับร้อยเท่าพันทวี เกรซตอบกลับน้ำหวานไปว่าเธอขอวางมือจากเรื่องนี้ จะดร็อปเรียนและหนีไปอยู่ประเทศใกล้เคียงกับแม่ เป็นสิ่งที่เธอตัดสินใจดีแล้วและขออย่าทำให้ลำบากใจ
.
.
สายต่อไปคือวี น้ำหวานเผื่อใจไว้เกินครึ่งและเป็นจริงอย่างที่คิด วีทั้งฟูมฟายสลับซึมเศร้าพูดจาไม่เป็นภาษาคน ไม่มีใครรู้ว่าช่วงที่วีเข้าห้องน้ำนั้นถูกเต๋อทำอะไรเพราะวีไม่ยอมปริปากเล่า กระนั้นก็เดาได้ว่าคงเลวร้ายพอที่จะทำให้คนสุขุมขนาดวีกลายเป็นบ้าเป็นหลังได้ชั่วข้ามคืน น้ำหวานทำสำเนาเก็บข้อมูลที่วีหามาได้ไว้หมดแล้ว วีคงหมดประโยชน์แต่เพียงเท่านี้ ป่วยการที่จะปรึกษาหารือกับคนมีสติครึ่ง ๆ กลาง ๆ
.
.
"มีแต่พวกไม่ได้ความ" เธอรำพันอย่างหัวเสีย จากนั้นจึงไปหาสิ่งจรรโลงใจคลายเครียดที่สนามหญ้า
.
.
"มี๊ ๆ ๆ โอ๋ ๆ" น้ำหวานยกลังกระดาษใส่ลูกแมวสามตัวที่ถูกทิ้งข้างทางที่เพิ่งเก็บได้ ลูกแมวลืมตาแล้วและเพิ่งหัดวิ่งได้เพียงเตาะแตะ เธอจับพวกมันขึ้นมาลูบอย่างทะนุถนอมทีละตัว
.
.
"เขี้ยวเงิน เขี้ยวดาบ มีของเล่นมาฝากน่ะ" ว่าแล้วเธอก็โยนลูกแมวลงพื้นสองตัว ปล่อยให้เดินวนไปมาไม่ประสีประสา รอตไวเลอร์ทั้งสองเห่าคำรามลั่นเมื่อพบสิ่งมีชีวิตแปลกปลอม ลูกแมวพยายามวิ่งให้เร็วที่สุดตามสัญชาตญาณแต่ก็ไม่อาจพ้นฝีเท้าผู้ล่าที่ใหญ่กว่าได้ ลูกแมวตัวแรกถูกกัดทีเดียวไส้แตกแต่ยังไม่ตายทันที มันร้องครางเจ็บปวด กระทั่งถูกกัดซ้ำแหวกท้องกินทั้งยังเป็น ๆ น้ำหวานรูดกางเกงในลงและใช้นิ้วสอดใส่ร่องสวรรค์ส่วนตัวสำเร็จความใคร่กับเลือดทุกหยดที่มอบความหรรษาให้เธอ อีกตัวหนึ่งว่องไวกว่าเหยื่อสังเวยตัวแรก แต่ก็ใช่ว่าจะรอด รอตไวเลอร์อีกตัวไล่ต้อนมันได้ งับหัวชูขึ้นกลางอากาศสะบัดกระชากไปมาจนคอหักและกัดหัวให้ขาดก่อนคายทิ้ง ส่วนอีกตัวที่เหลือ น้ำหวานถือเป็นของเล่นส่วนตัวของเธอ เธอนำลูกแมวตัวสุดท้ายวางกับพื้น
.
.
"นี่แน่ะไอ้เต๋อ! อีขี้ครอก! หน้าอย่างมึงน่ะเรอะจะทำลายชีวิตกูได้!" น้ำหวานเตะลูกแมวเต็มแรงจนกระเด็น
.
.
"แง้ว!"
.
.
"ร้องหาพ่อมึงเหรอ! นี่แน่ะ!" เธอตามไปกระทืบหัวลูกแมวไม่ยั้ง
.
.
"อีเหี้ย! อีสัตว์! อีระยำ!!!" แม้ลูกแมวกะโหลกแหลกเหลว สมองไหล ตาหลุดนอกเบ้าแล้วเธอก็ยังคงไม่หยุดระบายความโมโหโทโส จนกระทั่งส่วนหัวนั้นเละจนมองไม่ออกว่าชิ้นส่วนไหนเป็นอะไรแล้วเธอจึงผ่อนแรงลง พร้อมหอบหายใจ เลือดแดงฉานเต็มพื้นรองเท้า เธอถอดทิ้งเขวี้ยงลงถังขยะไม่ใยดี เธอไม่คิดว่าเต๋อจะกลับมาในรูปแบบที่คาดไม่ถึง แม้ต้องการเอาชนะเพียงใดแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าลึก ๆ ในใจหวั่นพรึงใช่น้อยด้วยเกรงอำนาจเหนือมนุษย์
.
.
"โธ่เว้ย! ตอนนั้นน่าจะจับแม่งโยนลงน้ำไปอีกตัว!"
.
.
)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
.
.
.
.
ณ โรงพยาบาล เอฟมาเยี่ยมต๊ะด้วยความเป็นห่วงหลังผ่ากระสุนออก โชคดีไม่ถูกจุดสำคัญ กระนั้นก็เว้นระยะห่างด้วยความเข้าใจว่าบัดนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว คงเหลือเพียงความปราถนาดีต่อกันเท่านั้น ขณะเดียวกันไม่มีเพื่อนจากโรงเรียนเดียวกันมาเยี่ยมเลย ด้วยเพราะกลัวผู้ปกครองของต๊ะอาจไม่ต้อนรับหรือกล่าวโทษที่ทำให้ต๊ะอยู่ในสภาพเช่นนี้ มีโทรศัพท์ถึงต๊ะ เขารับสายจึงพบว่าเป็นแทนนั่นเองที่ติดต่อมา แทนกำชับเชิงขู่ว่าห้ามให้การว่าถูกกระสุนลูกหลงจากฝ่ายโรงเรียนตัวเอง ไม่งั้นโรงเรียนจะเสื่อมเสียชื่อเสียง ซึ่งถือว่าเป็นการหักหลังพวกเดียวกันและไม่เอาพี่เอาน้อง ขอให้เสียสละเพื่อเห็นแก่ส่วนรวม
.
.
เมื่อต๊ะวางสายประจวบกับผู้ปกครองขอออกไปด้านนอกสักครู่ ต๊ะจึงเล่าให้เอฟฟัง เขาจึงทนไม่ได้ แย่งมือถือโทรกลับไปหาแทน ออกตัวว่าเป็นพี่ของต๊ะและไม่พอใจอย่างยิ่งเมื่อทราบเรื่อง ขอให้แสดงความรับผิดชอบมากกว่านี้ วาทะเริ่มจากอุ่น ๆ ไต่ระดับไปจนเดือดปุด ๆ ถึงขั้นขึ้นมึงกูด่าทอผ่านสาย
.
.
"จำไว้กูชื่อแทนไท! ส.2 ช่างยนต์! ไม่มีหนีแน่! มึงคนที่ไหน! เจอกันเลยดีกว่า!" แทนประกาศศักดา เอฟรับสาส์นท้าอย่างไม่กลัวเกรง ทั้งสองแลกเงื่อนไขกัน หากแทนแพ้จะต้องเป็นฝ่ายขอโทษต๊ะ ให้สิทธิ์ให้การตำรวจตามที่ต๊ะต้องการจะพูดโดยห้ามรังแกนอกรอบ และร่วมกันเรี่ยไรเงินค่ารักษาพยาบาล แต่หากเอฟแพ้จะต้องหุบปากแล้วไม่ต้องพูดถึงเรื่องความรับผิดชอบใด ๆ อีก ต๊ะจนด้วยเกล้าไม่รู้จะทำอย่างไร ความหวังดีของเอฟจะทำให้เขาเดือดร้อนด้วยออกตัวว่าเป็นคนจากฝั่งต๊ะ แต่เอฟยังยืนยันคำเดิม สุดท้ายต๊ะจึงโกรธเคืองและขอให้กลับออกไป
.
.
.
ตกดึกเอฟโทรมาระบายเรื่องนี้ให้เต๋อฟัง หารู้ไม่ว่าทางเต๋อเองก็กำลังจะไปหาคู่กรณีคนเดียวกัน แค่เห็นเครื่องแบบเสื้อช็อปแวบเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะใช้สติปัญญาต่อยอดตามหาว่าอยู่สถาบันไหน มีกิจวัตรประจำวันอย่างไร ไม่ใช่สิ่งเกินความสามารถสำหรับผู้ใช้โทรจิต เต๋อไม่ห้ามที่เอฟรับคำท้า เนื่องจากต้องการลวงแผนซ้อนอีกชั้น นั่นคือเอฟจะนำทางให้เขาพบแทนได้เร็วกว่าที่คิด และเขาจะใช้โอกาสนี้ทำให้แทนอับอายขายหน้าพ่ายแพ้โดยที่เอฟไม่ต้องทำอะไร เพียงแต่ไม่ต้องการให้เอฟรู้ตัว เขาจะสะกดรอยตามเงียบ ๆ
.
.
))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
.
.
เมื่อถึงวันรับคำท้า เต๋อรอเอฟอยู่ในโรงเรียนล่วงหน้า เขาทำได้แนบเนียนกว่านักสืบเสียอีก เพราะสามารถสะกดจิตเอาเสื้อช็อปจากเด็กที่เห็นเมื่อไหร่ก็ขอได้ทันที ไม่ต้องแลกบัตร สามารถยืมตัวนักเรียนในสถาบันกี่คนก็ได้ทำเป็นเดินด้วยกันจับกลุ่มพูดจาพาที แฝงตัวกลมกลืนขณะอยู่ในโรงเรียน รอกระทั่งบ่ายแก่ ๆ ที่ห้องชมรมกีฬา. .
.
.
ช่างกลรุ่นน้องปวช.ปวส.หลายคนขอร่วมเป็นสักขีพยานในศึกสังเวียนเดือดระหว่างแทนไท หัวหน้ากลุ่มช่างยนต์ ปวส.2 ซึ่งเป็นชั้นปีสูงสุด และ ผู้ท้าชิงปริศนาที่อ้างว่าเป็นพี่ชายของต๊ะทวงถามความยุติธรรม จะว่าไปมันก็ไม่ได้มีความศักดิ์สิทธิ์ดั่งคำกล่าวอ้างในหมู่นักเรียนเท่าไหร่นัก แท้จริงแล้วไม่มีอะไรมากไปกว่ามั่วสุมกินเหล้ารอดูคนตีกัน
.
.
เอฟปรากฏตัวในชุดนักเรียนขาสั้นสีน้ำเงิน นั่นยิ่งทำให้แทนแปลกใจยิ่งขึ้น เขาคิดว่าพี่ชายต๊ะที่คำรามกร้าวใส่เขาน่าจะอายุไล่เลี่ยกันหรือไม่ก็ยี่สิบกลาง ๆ แทนรออยู่แล้ว เขานุ่งเพียงกางเกงยีนส์ตัวเดียวโชว์อกผายผึ่ง อวดรอยสักแสนภูมิใจกลางแผ่นหลัง นักมวยเอเชียส่วนมากมีรูปร่างเล็กตัน แต่ไม่ใช่แทน ร่างสูงใหญ่เกือบร้อยเก้าสิบเซนติเมตรพร้อมทักษะมวยสากล พ่วงด้วยนิสัยเลือดร้อนนั้นเข้ากับสมญา "สัตว์สงคราม" ที่บรรยายไว้ในกลอนจตุรเทพ
.
.
"หึ ไอ้เปี๊ยก" แทนปรามาสคู่แข่งตามที่ตาเห็น แต่ยังไม่ทันจะได้ประมือกัน เต๋อก็ปรากฏกายมาจากมุมหนึ่ง เขาสะกดจิตให้เอฟเชื่อฟังและปล่อยให้เขาลงมือเอง เต๋อแสดงรอยสักรูปโนบิตะที่แทนเคยสักตราตรึงไว้ในอดีต เพื่อบ่งบอกว่าตนเป็นใคร แผนของเต๋อคือล้มแทนต่อหน้าเพื่อนฝูงน้องพี่ให้เป็นที่อับอาย ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใครมาจากไหน อำนาจโทรจิตสามารถอ่านเกมออกและล้มมวยได้
.
.
"เฮอะ สงสัยที่อีหวานพูดจะจริง" แทนไม่ปฏิเสธผู้ท้าชิง ในเมื่อแค้นนักก็ยินดีจะสงเคราะห์ให้ เขาสวมนวมรออยู่แล้ว เต๋อถอดเสื้อและสวมนวมเช่นกัน เป็นสังเวียนที่ไม่มีกรรมการหรือพิธีรีตองใด ๆ
.
.
เมื่อระฆังดังขึ้น ทั้งสองเคลื่อนตัวไปมาบนเวทีเพื่อหยั่งเชิง ไม่เกินครึ่งนาทีแทนก็มองออกว่าการเคลื่อนไหวของเต๋อไม่ใช่ลักษณะของคนเป็นมวย เขาพุ่งเข้าจู่โจมหมัดแรก เต๋อโดนไปเต็ม ๆ จนเกือบหงายหลัง
.
.
"ไรมึงเนี่ย ถ่อมาให้กูซ้อมเล่นรึไง" แทนสัพยอก เต๋องุนงงที่ไม่สามารถอ่านใจหรือควบคุมร่างกายแทนได้ แทนได้ และถูกโจมตีซ้ำอีก หมัดหนักราวถูกหมีตะปบ ไม่กี่กระบวนท่าเต๋อก็ทรุดตัวลง หน้าบวมช้ำปากแตก กองเชียร์หัวเราะหมูในอวยซึ่งเชือดได้นิ่ม ๆ แทนปรี่หาผู้แพ้ ตั้งท่าเหมือนจะลงดาบสุดท้าย
.
.
กองเชียร์เด็กปวช.ป้องปากเชียร์เย้ว ๆ "'ทืบหน้าแม่งเลยพี่แทน!!" "กล้าหยามถึงที่ก็จัดเต็มไปเลย!" สองแขนเต๋อปิดหน้าเตรียมใจรับแรงกระแทก
.
.
"มึงไม่เป็นมวยเลย ลงไปทำแผลแล้วไสหัวกลับบ้านซะ อย่าให้กูเล่นหนักกว่านี้" แทนหันหลังให้เต๋อ จึงเห็นรอยสักยันต์อักขระโบราณเต็มแผ่นหลัง เต๋อนึกถึงคำกล่าวของธนิกทันทีว่าให้ระวังพวกที่คลุกคลีตีโมงกับความเชื่อเชิงไสยศาสตร์อิทธิปาฏิหารย์ทุกรูปแบบ ในกรณีเจอ "ของจริง" เข้าโทรจิตอาจไม่เป็นผล เต๋อถูกลากลงไปจากเวทีอย่างหมดรูป
.
.
แต่แล้วเอฟก็ขอขึ้นมาล้างอายให้ และเป็นศึกท้าชิงคู่ต่อไปด้วย ตามสัญญาที่ได้ตกลงกันไว้
.
.
"เด็กเซนต์แมธฯ. . ." แทนเอ่ยเมื่อเห็นเอฟถอดแหวนตราโรงเรียนเซนต์แมธธิวเพื่อเตรียมขึ้นชก เป็นแหวนรุ่นซึ่งเขายังสวมเพื่อรำลึกถึงแม้ปัจจุบันสังกัดโรงเรียนอื่นแล้ว
.
.
"ถ้ามึงจบจากที่นั่น คงรู้จักตำนานกลุ่มจตุรเทพห้องสาม" แทนชวนพูดฆ่าเวลาขณะรอเอฟสวมนวม
.
.
"กูเป็นข้าวหลามตัดของรุ่นสี่สิบ เปลี่ยนใจยังทันนะ ไม่อยากทำน้องนุ่งเลือดสีเดียวกัน"
.
.
เอฟถอดเสื้อกล้ามแขนคมชัด กล้ามท้องเป็นลอนซ่อนรูปอย่างที่แทนไม่คาดมาก่อน บางทีผู้ท้าชิงข้ามรุ่นคนนี้อาจตึงมือกว่าที่คิด เขากัดเชือกผูกนวมเตรียมพ้อม
.
.
"ไม่เป็นไรครับ. . .ผมไม่ถอย"
.
.
"ดีซะอีกได้ขึ้นชกกับจตุรเทพรุ่นพี่. . ."
.
.
))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
.
.
"หน้าอย่างมึงเหรอจตุรเทพ เค้าโหวตไรให้มึงวะ โพแดง?" แทนยั่วท้าทาย ระฆังสัญญาณดังขึ้นอีกครั้ง
.
.
"โพดำ" เอฟตอบกระชับ
.
.
"ฮี่โธ่. . . พระเอกลิเกนี่เอง" ว่าแล้วแทนก็ปรี่จู่โจม เอฟเอี้ยวตัวหลบและสวนกลับว่องไว แม้เอฟตัวเล็กกว่าแต่ก็คล่องตัวได้เปรียบกว่าเช่นกัน เอฟรอคอยโอกาสแล้วพุ่งโจมตีเป็นจังหวะราวผึ้งแทงเหล็กไน อย่างไรก็ตามแทนไม่ตกเป็นฝ่ายเสียงเชิงอย่างเดียว ประสบการณ์ชกต่อยที่สั่งสมโชกโชนเป็นข้อได้เปรียบ ทั้งสองต่อสู้กันอย่างสูสีคู่คี่จนสะบักสะบอม ก่อนที่เอฟจะอาศัยแรงฮึดทำเพื่อต๊ะปล่อยหมัดน็อคเอาท์
.
.
กองเชียร์ตะลึงที่เด็กมัธยมปลายสามารถล้มหัวหน้ากลุ่มนักเลงช่างกลได้เหลือเชื่อ เอฟทวงถามสัญญาที่ให้ไว้กับแทนทันที ซึ่งเต๋อก็ออกหน้าให้ว่าจะจัดการให้ทุกอย่าง และควบคุมให้เอฟนั่งรอเงียบ ๆ อยู่ด้านนอกห้องซ้อมมวย ต่อไปนี้เขาจะเริ่มพิธีลงทัณฑ์ลูกหนี้ กองเชียร์ช่างกลทั้งหมดตกอยู่ในการควบคุม กระแสจิตแทนอยู่ในสภาพอ่อนล้า เต๋อจึงอาศัยจังหวะนี้เข้าควบคุมร่างกายโดยง่าย
.
.
ก่อนเต๋อลงดาบได้นึกถึงประโยคหนึ่งซึ่งแทนพูดไว้
.
.
"มึงไม่เป็นมวยเลย ลงไปทำแผลแล้วไสหัวกลับบ้านซะ อย่าให้กูเล่นหนักกว่านี้"
.
.
"ยังมีส่วนดีอยู่บ้าง จะลดโทษกึ่งหนึ่ง เรื่องรอยสักนั่นแยกพิจารณา" จากเดิมที่ตั้งใจให้ถูกรุมโทรม เต๋อสั่งให้แทนเป็นฝ่ายรุกเย็ดเพื่อนช่างกลทุกคนที่อยู่ในที่นี้อย่างทั่วถึง ประมาณสามสิบคน ส่วนพวกรปภ.กับนักการภารโรงนั้นเขาสั่งให้ไม่มายุ่มย่ามบริเวณนี้
.
.
รุ่นน้องกว่าสามสิบชีวิตตกอยู่ในห้วงกระสันต์ เข้าบีบนวด ลูบไล้กล้ามแกร่ง เลียหัวนมเม็ดใหญ่เพื่อปลุกเร้าอารมณ์หมาจ่าฝูง ราวกับอยู่ในฮาเร็ม บัดนี้ผู้นำนักเรียนเอกช่างยนต์ตกอยู่ในภวังค์ความร้อนรุ่มที่เหล่ารุ่นน้องผู้สวามิภักดิ์ พวกเชิดชูจ่าฝูงด้วยชีวิต ยินดีเอาชีวิตเข้าแลก เอาตัวเข้าแลก เอาความเป็นชายเข้าแลก เด็กหนุ่มปลดซิปกางเกงยีนส์ของแทนสัมผัสอาวุธที่น่าสะพรึงยิ่งกว่าเหล็กขูดชาร์ป ขนาดควยใหญ่ตามสัดส่วนเจ้าตัว แทนถูกปลายลิ้นรุ่นน้องครอบปลายเงี่ยง มันพองตัวบานตามแรงสูบ เด็กหนุ่มยินดีอมควยให้โดยไม่รังเกียจรสชาติเค็มคาวและกลิ่นควยสาบเหงื่อ เหล่านักรบน้อยยินดีพลีกายถวายชีวิตให้แม่ทัพโดยไม่มีเงื่อนไข
.
.
"ชอบไหมพี่แทน พวกผมปลื้มพี่มานานแล้วนะ พี่ทั้งดิบทั้งเถื่อนได้ใจ" เด็กหนุ่มอีกคนถามขณะเลียนิ้วตีนให้ประหนึ่งทาส คนหนึ่งดูดควย คนหนึ่งดูดไข่ และมีนายสนมผู้ภักดีอีกมากมายปรนเปรอไซร้รอบกาย
.
.
"อา. . ." แทนอยู่ในสภาพราวฝูงปลารุมตอดทั่วร่าง ปล่อยให้รุ่นน้องทำตามอำเภอใจกับร่างกาย ถูกดูด ไซร้ เลีย ดม อม กัด ซอกซอนทุกแง่ง่าม กางเกงยีนส์ถูกถอดออกพร้อมกางเกงในเผยให้เห็นลำควยที่ดีดผึงตระหง่านล้ำเตรียมออกศึกษา
.
.
"พี่แทนครับ ผมอยากเป็นเมียพี่ อยากให้พี่เย็ดตูดผมแบบเถื่อน ๆ คำรามเหมือนสัตว์แบบที่พี่ชอบทำน่ะครับ" เด็กช่างกลคนหนึ่งพูดขึ้น พร้อมถอดกางเกงออกนั่งคร่อมลำควย กดตูดจนผลุบเข้ามิดลำ เขาได้ประเดิมนั่งเทียนขย่มตอให้ลูกพี่ ทำเอาเพื่อน ๆ อิจฉาตาร้อนแก้ผ้าถ่างตูดให้ท่ารอติวคิวยาวเหยียด ร่างสูงใหญ่นั้นช่วยให้เล่นท่วงท่าต่าง ๆ อย่างสะดวก เขาทั้งจับรุ่นน้องล่อแบบอุ้มแตง ตะแคงเย็ด ล่อท่าหมาและคำรามลั่นสมกับได้ชื่อว่าสัตว์สงคราม
.
.
"ว๊ากกกก!" แทนจับรุ่นน้องคนแล้วคนเล่าผลัดขึ้นเย็ดคาเสื้อช้อป เส้นเลือดปูดโปนตัวแดงก่ำ กลิ่นเหงื่อสาบสางชายชาตรีคละคลุ้ง น้อง ๆ ช่วยกันเลียเหงื่อไคลทำความสะอาดไม่ต่างหมาลิ่วล้อประจบจ่าฝูง แทนมีแรงมากพอที่จะอัดทะลวงรุ่นน้องคนแล้วคนเล่าที่ดาหน้ามาไม่ขาดสาย ให้ได้รับความเสียวและตกเป็นเมียลูกพี่ครบถ้วนไม่น้อยหน้ากัน เป็นเวลาเกือบสองชั่วโมง เมื่อครบทุกคนแล้วแทนจึงปิดเกมรัก กระแทกทิ้งท้ายก่อนชักควยออกมาปล่อยน้ำว่าวที่เก็บไว้หลายวันพุ่งพรวดกระเซ็นกระซายเป็นชุด ๆ รุ่นน้องเรียงตัวเงยหน้ารับหยาดหยดอสุจิอันทรงค่าต่างพรมน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ กระทั่งหยดที่ลงพื้นยังอุตส่าห์ตามไปแย่งกันเลียด้วยหวังว่าจะได้เก็บเศษเสี้ยวแห่งความเป็นลูกผู้ชายดิบเถื่อนของแทนติดตัวเป็นมงคลขลัง
.
.
แทนนอนแผ่ควยโด่เด่หอบเหนื่อย เหล่ารุ่นน้องช่วยกันเช็ดตัวบีบนวดเอาใจประหนึ่งนางสนม บ้างช่วยทำแผลรอยฟกช้ำที่ได้ตอนประมือกับเอฟ บ้างก็ถือโอกาสขอเลื่อนลำดับชั้นจากลูกกระจ๊อกติดสอยห้อยตามเป็นคนสนิทเพราะถือว่าตกเป็นเมียพี่แทนแล้ว จนกระทั่งชกต่อยอุตลุดไม่มีใครยอมใคร เพราะทุกคนต่างก็อ้างสิทธิ์ที่ถูกลูกพี่เปิดซิงตูดด้วยกันทั้งนั้น
.
.
"พรุ่งนี้เจอกันใหม่" เต๋อถือโอกาสที่แทนกำลังเหนื่อยล้ากำลังจิตจึงอ่อนแรงออกคำสั่งล่วงน้า
.
.
))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
.
.
เต๋อกับเอฟเดินหิ้วปีกใหักันและกันอย่างสะบักสะบอม ประคองตัวขึ้นรถ เจ็บช้ำทั้งคู่จนเหนื่อยล้า เต๋อพาเอฟไปทำแผลใส่ยา เนื่องจากเอฟไม่กล้าเข้าบ้านกลัวที่พ่อแม่ดุว่าเรื่องตีต่อยจึงขออาศัยนอนค้างอีกสักคืน
.
.
.
"ได้ยินว่าเป็นโพดำของรุ่นสินะครับ" เต๋อถามเมื่อปิดไฟนอน
.
.
เอฟพยักหน้างง ๆ "ครับ ทำไมเหรอครับ. . ."
.
.
.
เต๋อไม่พูดอะไรต่อ บัดนี้เข้าใจแล้วว่าทำไมจึงถูกชะตา แววตาของเด็กหนุ่มนี้ช่างคลับคล้าย. . .คล้ายฮีโร่สมัยเรียนของเขาเหลือเกิน
.
.
)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
.
.
วันรุ่งขึ้นเต๋อไปร้านสักกับแทนที่ออกคำสั่งไว้ล่วงหน้าแล้ว เป็นร้านประเภทครบวงจน เต๋อสั่งให้ช่างลบรอยสักโนบิตะทุเรศทุรังของตนเสียเนื่องจากหมดหนี้แค้นกับแทนแล้ว ส่วนแทนนั้นขอให้ช่างลบของเก่าและสักรอยใหม่ขนาดจัมโบ้เต็มแผ่นหลัง
.
.
นั่นคือรูป "ไจแอนท์" ซึ่งเต๋อคิดว่าเข้ากับนิสัยเจ้าตัวที่สุด
.
.
คำสั่งที่ออกฤทธิ์เป็นลำดับต่อมาคือ ให้แทนไปแสดงความรับผิดชอบกับต๊ะถึงโรงพยาบาล ต๊ะโกหกพ่อแม่ว่าเป็นพี่จากร้านเกมที่เล่นประจำมาเยี่ยมซึ่งได้ผลเพราะแทนใส่ชุดไปรเวตพอดิบพอดี เอฟไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ แทนมอบเงินช่วยรักษาค่าพยาบาลให้และขอโทษที่พาต๊ะบาดเจ็บ ต๊ะมีสิทธิ์ที่จะฟ้องร้องและถอนตัวจากแก๊งค์ได้อย่างเสรี แต่ต๊ะยืนยันว่าจะไม่ฟ้องใครและยังจะขอเดินตามหลังแทนต่อไป
.
.
หลังแทนกลับไป เอฟจึงพูดขึ้นตรง ๆ ว่า อย่าหลอกตัวเองอีกเลย ต๊ะเป็นเกย์ ต่อให้หนีไปอยู่ในสังคมช่างกลก็ไม่อาจหนีความจริงไปได้ เอฟเห็นบางอย่างในดวงตา น้ำเสียง ใบหน้า บ่งบอกว่าต๊ะปลาบปลื้มแทนเกินกว่าความเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องนักเลง อย่าอ้างอีกเลยว่าขอเลิกกับเขาเพราะอยากกลับตัวเป็นผู้ชาย มันไม่ง่ายอย่างนั้น มันไม่ใช่ของที่นึกอยากจะเปลี่ยนก็เปลี่ยนได้ ต๊ะรู้อยู่แก่ใจดีว่าคิดอย่างไรกับนักเลงโตนั่น และสุดท้าย สิ่งที่เอฟต่อสู้ไปนั้นมันไร้ค่าสิ้นดี ต๊ะไม่ถามเขาสักคำว่าหน้าตาไปโดนอะไรมา เขาขอตัดญาติขาดอีโต้ ไม่ต้องการติดต่อกับต๊ะอีกไม่ว่าในฐานะใดก็ตาม
.
.
"เราก็ยังคุยกันแบบเพื่อนได้นิ คนเราต่างมีเหตุผลของตัวเองนะเว้ย"
.
.
"กูก็มีเหตุผลของกูเหมือนกัน" เอฟเดินลาลับไป
.
.
))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
.
.
.
หลังจากที่อ้นได้พบกับเต๋อตัวจริง จึงพยายามสืบค้นปะติดปะต่อจากข้อมูลที่มีนเคยเล่าไว้ว่า เต๋อไม่หวังอื่นใดนอกจากใช้โทรจิตประจานล้างแค้นอดีตเพื่อนร่วมชั้นเรียน กรณีสส.ดารินทร์กับเหตุในโรงแรมเป็นแค้นส่วนตัว ส่วนที่โรงพยาบาลกับตลาดนัดเป็นเรื่องนอกเหนือความคาดหมาย เต๋อป่วยจนควบคุมพลังไม่ได้ และบัดนี้เต๋อก็ใกล้ล้างแค้นครบทุกชีวิตแล้ว ขอให้อ้นอยู่เฉย ๆ เรื่องกำลังจะจบลงและขออย่าเติมเชื้อไฟ
.
.
แต่มีหรือที่คนอย่างอ้นจะนิ่งเฉย เขารวบรวมข้อมูลข่าวย้อนหลัง นับแต่คดีอนาจารบ้างคลั่งอล่างฉ่างช่วงแรก ๆ ที่เกิดขึ้น ไล่มาจนถึงเมื่อเร็ว ๆ นี้ก็พบว่าเป็นจริงอย่างที่มีนพูดไว้ จำเลยสังคมทุกรายอายุไล่เลี่ยกัน จบมัธยมต้นจากที่เดียวกันห้องเดียวกัน เขาลองติดต่อหาเพื่อนในวัยเรียนของเต๋อจำนวนหนึ่ง แต่ก็ถูกปฏิเสธ ไม่มีใครยอมให้สัมภาษณ์ออกโทรทัศน์แม้จะใช้ชื่อสมมติเซนเซอร์ใบหน้าก็ตาม อย่างไรก็ตามแค่นั้นก็เพียงพอสำหรับรายการความยาวประมาณครึ่งชั่วโมงแล้ว เขาตัดสินทำสกู๊ปเด็ดที่ได้จากการวิจัยเชิงประวัติศาสตร์ เชื่อมโยงหลักฐานจากผู้ก่อเหตุวิปริตรายแรกไปจนถึงกรณีช่วงหลังที่ทวีความรุนแรงเรื่อย ๆ สถานที่เกิดเหตุไม่ไกลห่างกันมากโดยเกือบทั้งหมดเกิดในตัวเมือง และจะไม่ชี้นำหรือตัดสินว่ามีผู้ใช้โทรจิตอยู่เบื้องหลังเนื่องจากไม่มีหลักฐานเพียงพอ แต่จะให้ผู้ชมช่วยกันขบคิดหาคำตอบต่อยอดจากข้อมูลที่เขาปะติดปะต่อได้
.
.
โชคร้ายที่อ้นโดนจับได้เสียก่อน เพราะเต๋อสะกดจิตช่างภาพที่อยู่ด้วยกันกับเขาไว้ก่อนหน้านี้ ให้คอยรายงานความเคลื่อนไหวทางอ้น เต๋อนึกเสียแรงที่อุตส่าห์ไว้ใจเพราะเห็นแก่ที่เป็นเพื่อนสนิทมีนจึงไม่ลบความทรงจำ เขารีบตรงดิ่งไปยังสถานีหลังจากช่างภาพเตือนว่ากำลังจะออกอากาศแล้ว
.
.
เต๋อทั้งปลอมตัวเป็นทีมงานสถานีโทรทัศน์ ใช้อำนาจโทรจิตสั่งให้ฝ่ายรักษาความปลอดภัยปิดกล้องวงจรปิดทำลายเทปที่มีภาพเขาเดินเข้าตึก เต๋อแฝงตัวเข้าไปจนถึงห้องส่งรายการ "เจาะลับจับลึก" เป็นรายการสดความยาวราวครึ่งชั่วโมง นำเสนอประเด็นด้านมืดในสังคมในลักษณะสืบสวนสอบสวน เนื่องจากอ้นทำตัวลื่นเป็นปลาไหล เข้าได้กับคนข่าวทั้งในสถานีและภาคสนาม ถนัดนำเสนอทั้งพูดและเขียน เหนือสิ่งอื่นใดในฐานะเจ้าของผู้จุดประเด็น จึงได้รับเชิญเป็นแขกร่วมรายการ พร้อมพิธีกรหนุ่มและแขกรับอีกท่านเป็นจิตแพทย์จากกรมสุขภาพจิตร่วมอภิปราย
.
.
เต๋อมาทันเริ่มรายการพอดีโดยพรางตัวเป็นทีมงานสวมหมวกและเสื้อยืดดำ เมื่ออ้นเหลือบเห็นเต๋อถึงกับหน้าถอดสีแต่ทุกอย่างก็สายเกินไปแล้ว โทษของการทรยศความไว้วางใจหนักหน่วงยิ่งนัก เขาแผ่กระแสจิตอย่างไม่รอช้า
.
.
"สวัสดีครับท่านผู้ชม" พิธีกรไหว้เปิดรายการ "ไม่กี่ปีมานี้ ประเทศไทยเกิดปรากฏการณ์หนึ่งซึ่งยากจะให้คำอธิบายว่ามีสาเหตุจากอะไร หลายคนตั้งคำถาม ตั้งข้อสันนิษฐานต่าง ๆ นานา แต่ก็ยังไม่มีคำตอบที่ชัดเจน เจาะลับจับลึกในวันนี้จึงขอสืบสาวราวเรื่องแบบย้อนรอยเพื่อร่วมไขปริศนากับคุณผู้ชม แต่ก่อนอื่น ขอให้คุณผู้ชมเชิญดูคลิปตัวอย่างปรากฏการณ์ที่ว่านี้กันครับ . . .ไปชมกันเลยครับ"
.
.
"Ooh! Ahhh! Fuck!" ภาพชายหญิงชาวฝรั่งเย็ดกันหน้าเตาผิงเผยแพร่สู่สายตาอาณาประชาราษฎร์ ที่แท้จริงควรเป็นคลิปข่าวการจับกุมลูกหนี้ของเต๋อที่เคยผ่านมา แต่เต๋อจัดการเปลี่ยนทุกอย่างที่วางแผนไว้ให้เละเทะ จะต้องไม่มีข่าวสำนักไหนชูประเด็นความเชื่อมโยงเหยื่อโทรจิตแต่ละรายอย่างที่ธนิกเคยทำสำเร็จ พวกมันควรจะโง่งมโข่งเป็นไก่ตาแตกแบบนี้ตลอดไป หลังคลิปเกริ่นนำจบลง พิธีกรตัดเข้าสู่รายการและแนะนำแขกรับเชิญ
.
.
"ขออนุญาตเรียกคุณอ้นนะครับ วันนี้คุณอ้นเตรียมอะไรเงี่ยน ๆ แสดงให้คุณผู้ชมดูครับ"
.
.
"ผมอยากลองมีเซ็กส์กับผู้ชายด้วยกันสักครั้ง. . ." อ้นตอบเสียงกระเส่า ปลดกระดุมทีละเม็ด
.
.
"อ้าว. . .แล้วมารายการผมทำเหี้ยอะไรล่ะครับ. . .ไปหาเกย์เย็ดตูดสิ. . .เงี่ยนมากจนอยากออกทีวีเลยเหรอ"
.
.
ตาทิพย์ของเต๋อมองทะลุยังส่วนออฟฟิศ เสียงโทรศัพท์ดังติดต่อกันแทบสายไหม้ เป็นสายจากผู้ชมทางบ้านอย่างไม่ต้องสงสัย ปฏิกิริยาตอบรับเร็วเกิดคาด เต๋อควบคุมให้พนักงานนอกห้องส่งตั้งแต่ระดับผู้มีอำนาจสั่งการจนถือระดับปฏิบัติอยู่ในอาการสงบ ไม่ต้องสนใจ ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น ปิดตายอาคารกันคนนอกเข้ามาและถ่ายทอดสดต่อไป
.
.
"ผมว่ารายการคุณน่าจะเปลี่ยนชื่อเป็น "เจาะของลับ จับไข่ลึก ๆ" นะครับ" จิตแพทย์หนุ่มแสดงความเห็นและไม่ปล่อยให้มือว่าง สอดมือล้วงขยำในกางเกงสแล็คอีกฝ่าย "ขอจับไข่คุณอ้นหน่อยนะครับ หน้าคุณดูเจ้าเล่ห์คล้าย ๆ พระเอกหนังฮ่องกง สเป๊คผมเลยครับ"
.
.
อ้นรูดซิปกางเกงลุกขึ้นนั่งบนโต๊ะ ให้หมอหนุ่มดูดควยให้ ขณะที่พิธีกรแก้ผ้าเหลือกางเกงในตัวเดียว แล้วยกเก้าอี้ขึ้นเต้นคร่อมไปมาประกอบเพลงรายการ อ้นครางเสียงสั่นเมื่อหมอหนุ่มล่อทั้งดูดเม้มหัวควยและใช้สองมือบี้หัวนมไปด้วย
.
.
ต่อมาพิธีกรดึงป้ายผู้อุปภัมภ์รายการออกมาก่นด่า อาทิ ยี่ห้อนี่ตอแหลสร้างภาพ แบรนด์นี้งบน้อยแต่อยากให้โฆษณาถี่ เขาเขวี้ยงป้ายลงพื้นแล้วถ่มน้ำลายรดเอาตีนขยี้ไปมา คำเกี่ยวกับสิงสาราสัตว์และการสืบพันธุ์ปลิวว่อนเต็มรายการ เต๋อหวังดับลมหายใจรายการสอดรู้สอดเห็นนี้ให้มลายสิ้น
.
.
"คุณอ้นทำหมอแรง ๆ เอาให้หายอยากเลยนะครับ" คุณหมอแก้ผ้าโก่งก้นบนโต๊ะให้ท่า อ้นไม่รอช้าจัดการนำควยเสียบ เย็ดกันบนโต๊ะ ช่างภาพซูมให้เห็นวิธีการเอาตูดของผู้ชายด้วยกันทั้งจากหลาย ๆ มุมกล้อง
.
.
))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
.
.
ขณะเดียวกัน มีนทำธุระนอกบ้าน เดินผ่านร้านของชำซึ่งเปิดทีวีทิ้งไว้ ชาวบ้านมุงดูเนืองแน่นผิดปกติ เสียงด่าประนาม ชาติชั่ว อุบาทว์ จัญไร ดึงดูดให้เธอเข้าไปร่วมวงด้วยและเมื่อเห็นรายละเอียดบนจอแก้วเธอก็เข่าทรุดทันที
.
.
))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
.
.
"คุณหมอครับ ผมจะไม่ไหวแล้วครับ โอยยยย" อ้นชักควยออกมาหลั่งภายนอก น้ำว่าวพุ่งกระเด็นแหมะบนกลางเลนส์กล้องถ่ายทำ คนทั้งประเทศจึงเห็นภาพบนจอเป็นดวงเมือกขาวขุ่นมัว
.
.
พิธีกรเดินปรี่นำเสื้อผ้าที่ถอดทิ้งเช็ดเลนส์จนเอี่ยมอีกครั้งก่อนปิดท้ายรายการ
.
.
"จบแล้ว! เค้าเย็ดกันเสร็จแล้ว! อย่าเอาแต่นอนเกาหีดูทีวี! ออกไปทำมาหากินกันได้แล้วไอ้สัตว์! ประเทศชาติจะได้พัฒนา! เงี่ยนมากก็หาคนเย็ด ๆ กันซะ น้ำแตกแล้วไสหัวไปทำงานต่อ! ไปได้แล้วไป๊!"
.
.
"กุ๊กควย!" ภาพสุดท้ายที่ผู้ชมทั่วประเทศรับรู้คือถูกชูนิ้วกลางด่าให้เต็ม ๆ จากนั้นสัญญาณภาพจึงตัดไป
.
.
))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
.
.
เมื่อถึงบ้าน สิ่งแรกที่มีนทำคือตรงไปเคาะประตูห้องเจ๊นนท์ซึ่งกำลังอ่านหนังสือเบาสมองพักผ่อน เธอเปิดประตูรับและเห็นโหลนคนโตสะอื้นไห้เนื้อตัวสั่นเทิ้ม ใบหน้าเลือดฝาดแดงบ่งบอกว่าเธอคงเพิ่งประสบสิ่งกระทบกระเทือนใจเป็นอย่างมาก
.
.
"ไปทำอะไรมาฮึมีน!?" น้ำเสียงเจ๊นนท์ต้องการปลอบให้ใจเย็น ๆ
.
.
"หนูตัดสินใจจะใช้พลังต้องห้ามแล้วค่ะ"
.
.
"เดี๋ยว ๆ เล่ามาก่อนว่าเกิดอะไรขึ้น"
.
.
"ทวดรีบจัดการเถอะค่ะ. . .ก่อนที่หนูจะใช้ปืนยิงแสกหน้าเค้าแทน"
.
.
จบตอนที่ 29



[/backcolor][/color][/font][/size]